Dag
Robbert, Edwin en Ben,
Ik ben het met de opvatting eens dat het verleiden van mensen om te
bewegen de voorkeur verdient boven het verplichten om te bewegen. In mijn werk
in de ouderenzorg, met mensen met een gemiddelde leeftijd van meer
dan 85 jaar, merk ik dat informatie over de gezondheidswinst die kan
worden geboekt door te bewegen positieve effecten heeft op de
deelname aan bewegingsprogramma's. Informatieverstrekking kan in die zin
als 'verleiding' worden beschouwd. Met Robbert ben ik van mening dat
sportdeelname door inactieven die fysieke en sociale risico's een minder
vrijblijvende aangelegenheid mag zijn. Recentelijk begreep ik van een collega
die een werkbezoek aan China had gebracht dat een paar keer per dag het
productieproces in bedrijven en instellingen werd stilgelegd om mensen te laten
bewegen.
Recentelijk is een studente van de opleiding Toegepaste Gerontologie, in het
kader van haar afstudeerscriptie, een onderzoek gestart naar beweegtuinen. Zij
is op zoek naar de motieven om een beweegtuin te starten, naar de doelgroepen
voor de beweegtuin, naar de deelname aan of het gebruik van een
beweegtuin en naar de vraag in hoeverre de doelen om een beweegtuin te beginnen,
zijn bereikt. Met Ben en Edwin ben ik van mening dat indooraccommodaties en
-programma's heel belangrijk zijn, maar voor 75 plussers, voor
wie het 'opsnuiven' van Vitamine D van vitaal belang is, is de beweegtuin
een belangrijke aanvulling..
Ik vind het idee van Robbert om de accommodatie aan te passen aan de
mogelijkheden van mensen zeer de moeite waard en ik deel zijn mening dat
beweegprofessionals in gemeenten een initiërende, begeleidende en sturende
rol kunnen vervullen om mensen aan het bewegen te krijgen.
Met vriendelijke groet,
Tinie Kardol