(Deze tekst is gepikt uit Doorbraak, januari 2003 p7 en is aan de hand
van Paul Belien)
IN AMERIKA WORDT EEN BURGER BETER BEHANDELD STEMPLICHT, BURGERPLICHT?
Bij verkiezingen komt het soms op enkele stemmen aan. In november werd
in Zwitserland een referendumvoorstel verworpen met een verschil van
0,2 %. Wellicht herinnert u zich ook de laatste Amerikaanse
presi-dentsverkiezingen, waar dagenlang stemmen herteld werden? Daar
werd toen in onze pers mee gespot. Bij ons is zoiets inderdaad
onmogelijk. Want in België is de individuele burger strafbaar die zijn
stemplicht niet vervult, maar niet de overheid die die stem nadien
weggooit.
Aangezien mijn echtgenote parle-mentslid
is, is stemplicht voor mij een soort "huwelijksplicht." U kunt dus
raden op wie ik mijn stem uitbreng. Bij de parlementsverkiezingen van
13 juni 1999 moesten mijn vrouw, ikzelf en meer dan zevenhonderd buren
onze stem uitbrengen in stembureau 79 in de Antwerpse Durletstraat.
Antwerpen telde 369 stembureaus, maar uitgerekend in bureau 79 bleek
op het einde
van de dag de computer defect te zijn en het aantal uitgebrachte
stemmen onleesbaar. Vandaar dat de kranten op 14 juni schreven: 'Niet
alle Antwerpse stemmen zijn geteld. De oorzaak is een technisch defect
in stembureau 79 in de Durletstraat. De overige 368 bureaus vormen
geen probleem: 98 percent van de stemmen zijn bekend. ' (DNG,
14 juni 1999)
PV VAN ONLEESBAARHEID
Mijn vrouw had op dat ogenblik 14 394 voorkeurstemmen. Ik weet niet of
zij op zichzelf had gestemd, noch hoe de buren stemden, maar ik weet
wel dat ik op haar had gestemd, en zij dus minstens 14 395 stemmen
behaalde. Zowel De Nieuwe Gazet (de
Antwerpse editie van Het Laatste Nieuws) als Gazet van Antwerpen
stelden op 14 juni expliciet: 'De kans bestaat dat de kiezers opnieuw
naar de stembus moeten. En dit omdat één compu-terschijf met een
duizendtal stemmen uit het bureau Durletstraat in
Antwerpen niet gelezen kan worden.
August Kiebooms, voorzitter van het
Antwerpse hoofdtelbureau, stelde een
proces-verbaal van 'onleesbaarheid'
op. ' (GVA, 14 juni 1999)
De volgende dag, 15 juni, brachten de kranten echter het bericht dat
men op het ministerie van Binnenlandse Zaken in Brussel gelukt was om
de onleesbare schijf te "kraken". Tot mijn verbazing bleef het aantal
voorkeurstemmen van mijn vrouw echter op 14 394 staan. Meer zelfs:
toen de definitieve uitslag later officieel gepubliceerd werd, bleek
er bij geen enkele kandidaat ook maar één stem verschil te bestaan
tussen de voorkeurstemmen zoals die op 14 juni onvolledig door de
kranten afgedrukt waren met slechts 98 % van de stem-men geteld, en de
definitieve uitslag.
In bureau 79 bracht bijgevolg blijkbaar niemand een voorkeurstem uit.
PV VAN MISVERSTAND?
Ik heb daarom eind juni 1999 wat rondgebeld. Zo werd me op het
ministerie verzekerd dat er met de computer van bureau 79 'nooit wat
aan de hand was geweest'. Het was allemaal 'een misverstand' geweest.
Ook het door Kiebooms opgestelde 'proces-verbaal van onleesbaarheid'
berustte op een misverstand. Ik weet niet of dit nadien werd
rechtgezet door middel van een 'proces-verbaal van misver-stand'. In
elk geval werd 98 % in de
Belgische rekenkunde plots 100 %.
Even heb ik overwogen om een klacht in te dienen. Maar aangezien ik
niet kon bewijzen dat ik op mijn vrouw had gestemd, heb ik dat maar
gelaten. Niet zonder ironie merkte mijn vrouw op dat in Aalst, waar in
1999 nog op
papier werd gestemd, een vrouw werd vervolgd omdat ze twee stemmen had
vervalst, terwijl de overheid in Antwerpen meer dan zevenhonderd
computerstemmen liet verdwijnen. In de Belgische rekenkunde is twee
belangrijker dan zevenhonderd.
Ik schrijf dit stukje vandaag omdat ik -toevallig- een paar weken
geleden ontdekte wat er destijds werkelijk met de stemmen van bureau
79 gebeurde. Ik ontmoette een man die betrokken was geweest bij de
deliberaties over de kapotte computerschijf. Die was inderdaad
onleesbaar gebleven.
Daarom hadden de autoriteiten, naar ik vernam in overleg met alle
politieke partijen (ook die van mijn vrouw, hoewel dat haar nooit
werd verteld), besloten om de stemmen van bureau 79 te verdelen in
verhouding met de overige 98 % der stemmen. En aangezien de uitslag
dus toch niet zou veranderen, telde men ze gewoon niet mee.
Wat men met het 'proces-verbaal van onleesbaarheid' heeft gedaan, weet
ik niet. Misschien zal men vandaag beweren dat dit PV nooit bestaan
heeft. Dat is dan het zoveelste Belgische mysterie.
Intussen vraag ik me af wat er zal gebeuren als ooit een verkiezing
komt waarin het op enkele stemmen aan-komt. Stel dat een computer in
een migrantenwijk in Borgerhout defect raakt en Abou Jahjah komt net
100 stemmen te kort voor een zetel. Zal men dan ook het gemiddelde
nemen van de stemmen in heel Antwerpen?
RECHTEN EN PLICHTEN
En nu bij de volgende verkiezingen het gewicht van de voorkeurstemmen
gro-ter is geworden, wat zal men nu doen wanneer een kandidaat een
tiental stemmen te kort heeft om over een andere kandidaat te
springen, maar de computerschijf van uitgerekend zijn eigen buurt
blijkt onleesbaar?
Ik vind in elk geval dat een overheid die zelf alle stemmen niet telt,
het recht niet heeft om een burger strafbaar te stellen als hij niet
gaat stemmen. Moest mijn vrouw niet op de lijst staan, dan bleef ik in
juni thuis: uit protest omdat zij vorige keer minstens één stem te
weinig kreeg, namelijk de mijne.
Van mij mag u weten dat ik alleen maar ga stemmen uit
"huwelijksplicht", maar niet uit "burgerplicht". Ik vervulde in 1999
immers mijn demo-cratische plicht, maar de Belgische staat kwam de
plicht niet na om mijn stem belangrijk te vinden. Sindsdien
voel ik mij van mijn democratische plichten jegens de Belgische staat
ontheven. In Amerika wordt een burger beter behandeld.
Paul Belien
--
"Het is te klein om verdeeld te blijven" - Willem 'De Zwijger' van Oranje
"Ik ben van mening dat een kosmopolitisme zonder lokale wortels leeg en een regionalisme zonder kosmopolitische horizon blind is" - Ton Lemaire
"Sire, Vous régnez sur deux peuples. Il y a en Belgique des Wallons et des Flamands, il n'y a pas de Belges" - Jules Destrée
Het *kan* allemaal waar zijn maar het blijft een realiteit dat de benadeelde
niet -excuse the language- de kloten aan zijn lijf had om klacht neer te
leggen.
Het verhaal opdissen 4 jaar na de feiten doet vragen rijzen over de
geloofwaardigheid. Weer een complot-theorie erbij...
Tom De Moor
heeft omarr je met veel moeite op ideën gebracht
omarr
>
> Bij verkiezingen komt het soms op enkele stemmen aan. In november werd
> in Zwitserland een referendumvoorstel verworpen met een verschil van
> 0,2 %. Wellicht herinnert u zich ook de laatste Amerikaanse
> presi-dentsverkiezingen, waar dagenlang stemmen herteld werden? Daar
> werd toen in onze pers mee gespot. Bij ons is zoiets inderdaad
> onmogelijk. Want in België is de individuele burger strafbaar die zijn
> stemplicht niet vervult, maar niet de overheid die die stem nadien
> weggooit.
>
> Aangezien mijn echtgenote parle-mentslid
geen mens vraagt naar uw gezinstoestand en wat u en uw vrouw doet en laat.
omarr
>heeft omarr je met veel moeite op ideėn gebracht
You wish...
>Het *kan* allemaal waar zijn maar het blijft een realiteit dat de benadeelde
>niet -excuse the language- de kloten aan zijn lijf had om klacht neer te
>leggen.
>
>Het verhaal opdissen 4 jaar na de feiten doet vragen rijzen over de
>geloofwaardigheid. Weer een complot-theorie erbij...
Meneer de Moor,
Het *kan* zijn dat je het artikel gelezen hebt, maar toch alleszins
niet erg goed. Herlees het nog eens, de auteur anticipeert immers op
je bezwaren...
Met vriendelijke groeten...
ohh, hij heeft het *geanticipeerd* ! En dat maakt het natuurlijk minder waar...
Ik kom -op beperkter niveau- regelmatig met dergelijke personen in aanvaring.
Ter situering: we plaatsen oa geautomatiseerde poorten
Klassiek geval aan de telefoon...
Klant :
U heeft zopas mijn poort geautomatiseerd en een van de twee afstandsbedieningen
werkt niet.
Antwoord:
Mr, volgens de computergegevens zie ik dat die poort en automatisatie 4 jaar
terug is geplaatst.
Klant:
Is dat al zolang Mr? Maar ik heb deze afstandsbediening nog nooit gebruikt want
ik gebruik altijd die andere.
Antwoord:
Gelieve het batterijtje te vervangen en de code na te kijken.
Klant:
Heb ik al gedaan Mr het werkt niet.
Antwoord
Ik kan u een technieker sturen, Mr, maar zijn verplaatsing en werkuren zijn
betalend. U kan ook naar de showroom komen en daar kan de zender gecontroleerd
worden. U kan ons ook uw defecte zender ter controle opsturen maar eventuele
reparatie-kosten worden aangerekend.
Klant:
Schanddalig: ik zeg u toch dat die afstandsbediening nog nooit gebruikt is. Dit
is een garantie-geval. Ik weiger te betalen!
Antwoord:
Dan wensen we u een prettige dag Mr.
*klik einde gesprek en eventuele nota's direct geklasseerd in het ronde
archief.*
Moraal van het verhaal en identieke conclusie met de in het artikel
gesuggereerde stemvervalsing in 1999: als u een onregelmatigheid opmerkt,
reageert u binnen een redelijke termijn. Dan wordt uw klacht onderzocht en waar
nodig kan er bij gestuurd worden.
Maar 4 jaar is geen redelijke termijn meer: dat ruikt naar poging tot fraude en
stemmingmakerij.
Voor het bericht "Stemvervalsingen in 1999???" en voor zover de betrokkene zijn
beschuldigingen niet hard kan maken, is een specifieke term: laster.
MVG,
Tom De Moor
Eerst en vooral, als achtergrondinfo: de echtgenote waarvan sprake is
Alexandra Coolen (VB).
En verder, dit is een mooie illustratie van het reusachtige democratische
deficit van elektronisch stemmen. Ik ben er hier al lang tegen aan het
fulmineren. Bij de vorige verkiezingen is er bv. beloofd dat men -na de
verkiezingen- de volledige source code zou openbaar maken. Dit is bij mijn
weten nooit gebeurd. Als er één stuk software op de planeet bestaat dat zou
*MOETEN* open source zijn, dan lijkt dit me toch wel een goede kandidaat.
Maar ook de procedures rond het elektronisch stemmen zijn niet waterdicht,
dat illustreert deze anekdote.
Ik heb ooit een verslag van een 'college van deskundigen belast met de
controle van de geautomatiseerde stemmingen en stemopneming' van de Senaat
gelezen. Het is bij wijlen hilarisch.
Luc K
>ohh, hij heeft het *geanticipeerd* ! En dat maakt het natuurlijk minder waar...
Zou dat voor u wat uitmaken? Ik dacht van niet...
>En verder, dit is een mooie illustratie van het reusachtige democratische
>deficit van elektronisch stemmen. Ik ben er hier al lang tegen aan het
>fulmineren. Bij de vorige verkiezingen is er bv. beloofd dat men -na de
>verkiezingen- de volledige source code zou openbaar maken. Dit is bij mijn
>weten nooit gebeurd. Als er één stuk software op de planeet bestaat dat zou
>*MOETEN* open source zijn, dan lijkt dit me toch wel een goede kandidaat.
>Maar ook de procedures rond het elektronisch stemmen zijn niet waterdicht,
>dat illustreert deze anekdote.
Euh, ik heb niet zoveel kennis van Open Source en GPL en zo, maar -om
eventjes de advocaat van de duivel te spelen- is er geen gevaar dat
hackers dit zouden misbruiken?
Indien het voor hackers fysisch mogelijk zou zijn om aan de gegevens
te raken uiteraard, want ik heb eigenlijk geen flauw benul van de
exacte procedure...
Anders wel mooie suggestie... Ik verkies toch liever pen en papier.
Kunnen ze natellen indien nodig...
Dat is het nu net: een heleboel mensen kennen de procedure, weten hoe de
gegevens op de diskettes staan, en weet-ik-wat-nog-allemaal.
Maar dit wordt allemaal "geheim" gehouden. Hoe moet de burger hier dan
vertrouwen in hebben? Hoe kunnen we weten dat het veilig is?
Wat mij betreft hadden de ganse source code en de ganse procedure in het
staatsblad moeten verschijnen. Weliswaar na grondige controle door eenieder
die daar zin in had.
Er is nog nooit een deftig veiligheidssysteem opgezet door bepaalde zaken
geheim te houden ('security by obscurity' heet dat dan in vakjargon).
Openbaar onderzoek is de beste methode om iets veilig te krijgen, dat is in
het verleden tot vervelens toe duidelijk gemaakt.
Een klein voorbeeld: op sommige plaatsen worden PC's gebruikt die tussen
twee verkiezingen voor 'gewone' klussen dienst doen. Weliswaar wordt de
stemsoftware vanop een diskette opgestart, maar iemand met kennis van zaken
zou de BIOS in zo'n PC kunnen vervangen door eentje waarin één en ander niet
echt democratisch verloopt... Ik zuig dit hier zo maar uit mijn duim,
volgens mij zijn er zo duizenden voorbeelden te vinden.
Luc K
>Wat mij betreft hadden de ganse source code en de ganse procedure in het
>staatsblad moeten verschijnen.
't Zou wel een dik staatsblad worden denk ik ;-))
Maar ja, je hebt die belgium.be dan toch voor iets hee...
Voor de rest volledig akkoord...
>Wat denken jullie hiervan?
>
>(Deze tekst is gepikt uit Doorbraak, januari 2003 p7 en is aan de hand
>van Paul Belien)
SKNIP
Dat is toch allemaal pure nonsens.
Teal'c
Ben het met je eens dat dit een zeer ernstige aangelegenheid is.
Verkiezingen kunnen m.i. alleen democratisch verlopen, en de uitslag
kan alleen legitiem zijn als het eerlijke verloop van de
stemverrichtingen door iedere burger kan gecontroleerd worden. Dat kan
bij het computerstemmen door de aard van de methode niet. De
democratische beweging zou van de stemmethode haar belangrijkste
strijdpunt moeten maken; democratischgezinde burgers zouden moeten
weigeren deel te nemen aan stemmingen die ze zelf niet kunnen
controleren. Ik hoop dat hierrond een actiecomité ontstaat, en ik
verwacht dat er een markt voor is.
Moene
> Moraal van het verhaal en identieke conclusie met de in het artikel
> gesuggereerde stemvervalsing in 1999: als u een onregelmatigheid
opmerkt,
> reageert u binnen een redelijke termijn. Dan wordt uw klacht
onderzocht en waar
> nodig kan er bij gestuurd worden.
>
> Maar 4 jaar is geen redelijke termijn meer: dat ruikt naar poging
tot fraude en
> stemmingmakerij.
>
> Voor het bericht "Stemvervalsingen in 1999???" en voor zover de
betrokkene zijn
> beschuldigingen niet hard kan maken, is een specifieke term: laster.
Politiek is geen commerce en heeft maar weinig raakvlakken met een
waarborg op kantelpoorten. Verkiezingen draaien om een realistische
verdeling van de macht, en als er aanwijzingen zijn dat die vervalst
zijn is dat een ernstige zaak. Het is dan IMHO niet van tel wanneer
men het ontdekt maar wel of er al dan niet vervalsing geweest is.
Wat jij hier stelt is dat het niet belangrijk is of verkiezingen al
dan niet vervalst worden, als de vervalsing maar zo goed gebeurt
dat ze niet vroegtijdig ontdekt wordt.
Moene
De democraten in dit land (de échte dan) zijn moegestreden
en worden gedemoniseerd door de "democratische" partijen.
Aanwijzingen tot vervalsing van verkiezingen zijn een ernstige zaak. Dat
diegene die zich benadeeld voelt -en die beweert al 4 jaar op de hoogte te zijn
van verkiezingsvervalsing- zijn conclusies trekt en een gerechterlijke
procedure start.
Zolang dat niet gebeurt, is het stemmingmakerij en -simplistisch gesteld-
In zijn veralgemening kan ik het hier niet mee eens zijn. Met
democratische beweging bedoel ik geen partijpolitici maar burgers die
democratisch gezind zijn, dwz burgers die zich bewust zijn van hun
soevereiniteit en die willen gerealiseerd zien in de politieke
structuren.
Moene
>
>"Tantist" <mijn.n...@hotmail.com> wrote in message
>news:v32e1vo0r2hdqqhm6...@4ax.com...
>> Wat denken jullie hiervan?
>>
>> (Deze tekst is gepikt uit Doorbraak, januari 2003 p7 en is aan de hand
>> van Paul Belien)
>
>Eerst en vooral, als achtergrondinfo: de echtgenote waarvan sprake is
>Alexandra Coolen (VB).
Colen. Je verwart met de schrijver Antoon Coolen.
Wat heeft dat te maken?
Ieder zijn eigen gedachtengoed is gezond in het huwelijk.
[...]
Fusti
> Aanwijzingen tot vervalsing van verkiezingen zijn een ernstige zaak. Dat
> diegene die zich benadeeld voelt -en die beweert al 4 jaar op de hoogte te zijn
> van verkiezingsvervalsing- zijn conclusies trekt en een gerechterlijke
> procedure start.
Voor de volledigheid: het gerecht kan op geen enkele manier de geldigheid van de
kiesverrichtingen controleren. Procedures bij de Raad van State, de burgerlijke
rechter, etc. zullen allemaal op de onbevoegdheid stuiten. Het is namelijk aan het
parlement zelf om te oordelen of de verkiezingen regelmatig zijn verlopen.
Klachten moeten in principe dus ook bij het parlement zelf aanhangig worden
gemaakt voor de installatievergadering. Het parlement is echter niet verplicht die
klachten te onderzoeken. Zo waren er in 1995 en 1999 ettelijke klachten van
burgers ivm de elektronische stemming. Met een zeer summiere motivatie en door te
verwijzen naar het verslag van een college van deskundigen, zijn die klachten toen
verworpen geweest. Geen enkel beroep is daarbij mogelijk in ons grondwettelijk
bestel.
Thomas.