சுண்டெலிகள் கர்ஜனையில் ஆட்டம் கண்ட அரேபிய அரசுகள்
S. Krishna Moorthy
டூனீஷியாவில் சமீபத்தில் வெடித்துக் கிளம்பிய கலவரம் அரேபிய அரசுகளைக்
கொஞ்சம் ஆட்டம் காண வைத்திருக்கிறது. ஜனங்களை எத்தனை நாள்தான் ஏமாற்றிக்
கொண்டே இருக்க முடியும்? சுண்டெலிகள் கர்ஜனையில் ஆட்டம் கண்ட அரேபிய
அரசுகள் என்று இந்த சம்பவத்தை வர்ணிக்கிறது ஆஸ்திரேலிய வலைத்தளம் ஒன்று.
Arab states rocked by the mouse that roared
http://www.smh.com.au/world/arab-states-rocked-by-the-mouse-that-roared-20110121-19zyo.html
"லைலா": துனிசியாவின் தனியார்மயக் கொள்ளைக்காரி
http://kalaiy.blogspot.com/2011/01/blog-post_19.html
"பென் அலி" : ஒரு அமெரிக்க அடிவருடியின் பரிதாபக் கதை
http://kalaiy.blogspot.com/2011/01/blog-post_18.html
இங்கே இன்னும் கொஞ்சம் விரிவாக டுனீஷியா நிலவரத்தை வேறு ஒரு பார்வையில்
இருந்து தெரிந்து கொள்ள முடியும்.
எத்தனை நாளைக்குத் தான் ஆ! ராசா என்று வாயை மூடாமலேயே இருப்பது?
கொஞ்சம் அக்கம் பக்கத்தில் என்ன நடக்கிறது என்பதையும் தான்
பார்த்துவிடுவோமே!
----------------------
அன்புடன்
கிருஷ்ணமூர்த்தி
S. Krishna Moorthy
சுண்டெலிகளின் கர்ஜனை கொஞ்சமல்ல நிறையவே பீதியைக் கிளப்பி இருக்கிறது!
அரேபிய அரசியலில் ஆதாயம் பார்த்துவந்த அமெரிக்காவுக்கும் கொஞ்சம்
தர்மசங்கடத்தைத் தோற்றுவித்திருக்கிறது.
With Egypt, Diplomatic Words Often Fail
http://www.nytimes.com/2011/01/30/weekinreview/30cooper.html?partner=rss&emc=rss
TWO different White Houses, two different speeches.
In June 2005, Secretary of State Condoleezza Rice stood before an
audience of 600 at the American University in Cairo, assailed the
Egyptian government for intimidating and locking up protesters and
called for President Hosni Mubarak to hold free elections. “For 60
years, my country, the United States, pursued stability at the expense
of democracy in this region here in the Middle East, and we achieved
neither,” said Ms. Rice, infuriating the Mubarak government and
heartening opposition leaders like Ayman Nour, an oft-jailed
Parliament member, with whom she even held a meeting as part of her
trip.
In June 2009, President Obama stood before an audience of 3,000 at
Cairo University, and took a far gentler tone. “I do have an
unyielding belief that all people yearn for certain things: the
ability to speak your mind and have a say in how you are governed,
confidence in the rule of law and the equal administration of justice,
government that is transparent and doesn’t steal from the people, the
freedom to live as you choose,” Mr. Obama said. But he then added,
“There is no straight line to realize that promise.” Mr. Mubarak’s
officials were euphoric after his speech; one called it “seminal.”
In the end, neither speech may have made much of a difference.
Fresh protests erupt in Egypt
Army reportedly on the streets of Cairo as curfew is imposed from 6pm
to 7am local time.
http://english.aljazeera.net/news/middleeast/2011/01/201112810059478272.html
Egypt braces for protest showdown
Government blocks internet and mobile services ahead of planned
protests against President Mubarak's 30-year rule.
http://english.aljazeera.net/news/middleeast/2011/01/201112872822412808.html
Mohanarangan V Srirangam
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "தமிழ் வாசல்" group.
To post to this group, send email to thamiz...@googlegroups.com.
To unsubscribe from this group, send email to thamizhvaasa...@googlegroups.com.
For more options, visit this group at http://groups.google.com/group/thamizhvaasal?hl=en.
S. Krishna Moorthy
http://www.nytimes.com/2011/01/28/world/middleeast/28unrest.html
Thousands of protesters on Thursday took to the streets of Yemen, one
of the Middle East’s most impoverished countries, and secular and
Islamist Egyptian opposition leaders vowed to join large protests
expected Friday as calls for change rang across the Arab world.
The Yemeni protests were another moment of tumult in a region whose
aging order of American-backed governments appears to be staggering.
In a span of just weeks, Tunisia’s government has fallen, Egypt’s
appears shaken and countries like Jordan and Yemen are bracing against
demands of movements with divergent goals but similar means.
..................
டூனிஷியா, எகிப்து, யேமன்.....அடுத்தது என்ன எங்கே எப்போது?
ஷேக்குகள் ஷேக்காகிறார்களாமா ?
----------------------
S. Krishna Moorthy
(Reuters) - Egypt's decision on Sunday to close the offices of Al
Jazeera illustrates the leading role the Arabic broadcaster has taken
in reporting unprecedented popular revolts against Arab rulers.
Egypt has often harassed the Qatar-based channel since it began in
1996, setting off a revolution in Arab media in the face of state-
controlled information, but it had never before tried to shut down its
operations completely.
But the channel led the coverage of a Tunisian uprising when it began
in late December and toppled Zine al-Abidine Ben Ali on January 14,
even though it was already banned from the North African country.
Then, sensing that Tunisia's example would set off copycat movements
elsewhere, the channel charted mobilisation in Egypt that led to huge
protests in the past week demanding the end of President Hosni
Mubarak's rule.
"Al Jazeera saw the gravity of the situation," said Shadi Hamid of the
Brookings Institute in Doha, referring to the two revolts. "They saw
it was going to be big before other people did and that it would stand
as one of the historic moments in Arab history."
Arab governments have often closed the offices of the channel, which
helped put tiny Gulf state Qatar on the map and boosted its status as
a leader of regional diplomacy.
A major oil and gas power, Qatar employs vast resources to back the
channel. This month it began a stack of secret documents revealing
embarrassing Palestinian Authority concessions to Israel in peace
talks. Emad Gad of the Al Ahram Strategic and Political Studies Centre
said the effort to smother Al Jazeera was the last effort of a dying
authoritarian system to control events in the traditional heavy-handed
manner.
He cited the government's move to completely shut off the Internet and
mobile phone lines on Friday in an effort to stop people gathering.
"Is cutting the Internet or the mobile network in 2011 a solution?
This is equivalent to that. It's the behaviour of a dictatorial state
breathing its last," Gad said.
மேலும் படிக்க .........
http://www.reuters.com/article/2011/01/30/uk-egypt-aljazeera-idUKTRE70T2X220110130?pageNumber=1
டூனிஷியா, எகிப்து, யேமன் என்று பரவும் இந்த ஜனங்களின் எதிர்ப்பு அலை
இப்போது ஜோர்டானையும் அசைத்துக் கொண்டிருக்கிறது!
ஜனங்களை வெறும் சுண்டெலிகள், இலவசங்களுக்கும், ஊசிப்போன மசால்வடைக்கும்
ஏமாந்து போகிறவர்கள் என்று தப்புக் கணக்குப் போடுகிறவர்களுக்கு அடி
வயிற்றில் கொஞ்சம் நெருப்பு வைத்த மாதிரி இருக்கிறதாம்! செய்திகள்
சொல்கின்றன!
------------------------------------------
நூறு ரூபாயைத் தொட்ட துவரம்பருப்பு முப்பதே ரூபாய்!
ரேஷன் கடைகளில் மலிவு விலைக் காய்கறித் திட்டம்!
தேர்தல் படுத்தும் பாட்டில், இலவசங்கள் என்ற மாயையை
வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு..
S. Krishna Moorthy
டூநீஷிய ஜனங்களின் கொந்தளிப்பை வர்ணித்திருந்த செய்தியுடன் இந்த இழையைத்
தொடங்கினேன். கிணற்றுத் தவளைகளாக, நமக்குத் தெரிந்தது தான் உலகம்
என்றிருந்துவிடாமல், நம்மைச் சுற்றி என்ன நடக்கிறது, அது நம்மை என்னென்ன
விதங்களில் பாதிக்கிறது அல்லது நம்முடைய விவகாரங்களோடு எந்த அளவு
ஒத்துப்போகிறது என்பதில் ஒரு கருத்துப் பரிமாற்றமாக இந்த இழை
வளர்ந்திருந்தால் ஆரோக்கியமானதாக இருந்திருக்கும்.
Egypt protests could spread to other countries
What is the likelihood of the current unrest in Egypt spreading to
other countries in the region?
* News
* World news
* Egypt
Egypt protests could spread to other countries
What is the likelihood of the current unrest in Egypt spreading to
other countries in the region?
Egyptian demonstrators Egyptian demonstrators arrive at Al Tahrir
Square. Could the unrest spread to other countries in the region?
Photograph: Felipe Trueba/EPA
Syria
Syria's small private media sector has featured the story prominently.
State media have found it too big a deal to ignore. Surprising many,
Bouthaina Shaaban, an adviser to President Bashar al-Assad, dedicated
her newspaper column to the streets of Cairo, Tunis, Amman and Sana'a,
saying the west did not know how to respond to collective Arab anger.
Syria seems as perplexed. In an interview with the Wall Street
Journal, Assad said circumstances in his country would not stir the
rage of the masses. However, he did pledge reform.
Over the past week, government ministers have announced subsidies and
aid for the poor. Today teachers were granted interest-free loans for
laptops, and some public officials were charged with corruption in the
city of Aleppo.
Syria last faced serious unrest in 1982 in the city of Hama, when many
thousands were killed in an abortive revolt by the Muslim Brotherhood.
Jordan
A prime candidate for catching the Egyptian contagion. Protests over
poverty, inflation, unemployment, corruption and a lack of democracy
have been going on for weeks. King Abdullah II is less popular than
his late father, King Hussein, and Queen Rania's global fame is not
matched by enthusiasm in the country itself. Samir al-Rifa'i, the
prime minister, has become a lightning rod for discontent, though he
recently found $550m in subsidies for fuel and staples such as sugar,
rice and gas. The package included pay rises for civil servants and
security personnel. An active opposition role is now being played by
the country's Islamic Action Front, which is calling for political
reform, but still treading carefully. "There is no comparison between
Egypt and Jordan," IAF leader Hamzeh Mansur said on Monday. "The
people there demand a regime change, but here we ask for political
reforms and an elected government." Abdullah has promised reforms,
particularly on an election law. But it is unlikely that he will
surrender his right to appoint the prime minister and cabinet
officials. Unemployment is officially around 14% in the country of six
million people, 70% of them under 30. The minimum wage is $211 a
month. Poverty levels are 25%, while the capital, Amman, is the most
expensive city in the Arab world.
Like Egypt, Jordan is a close ally of the US, and is the only other
Arab country (apart from distant Mauritania) to have a peace treaty
with Israel. But it has efficient security forces, the Mukhabarat
secret service, and a tame media.
Libya
Sandwiched between momentous events in Egypt and Tunisia, Libya has so
far escaped any large-scale unrest. Muammar Gaddafi, whose 41 years in
power outstrips Hosni Mubarak's 29, presides over a tightly controlled
regime that is changing very slowly and is wealthy enough to do it in
a way that relieves rather than worsens tensions.
The still-tribal nature of Libyan society means Gaddafi controls not
only the army and security forces, which would almost certainly step
in if there was serious political upheaval, but also other key
constituencies. Recent protests in Benghazi and Derna over housing
shortages were seized upon as evidence of spreading trouble, but local
grievances have not coalesced into opposition at the national level,
Libyan opposition figures admit.
Like Egypt and Tunisia, Libya has a young population and high
unemployment but its oil resources mean it is far wealthier.
The Gulf
If all eyes in the Arab world are on Egypt, nowhere in the region
seems less likely to see similar events than Saudi Arabia and the
other Gulf states. Saudi Arabia's King Abdullah rushed to telephone
Hosni Mubarak to express his support, after welcoming Tunisia's exiled
leader Zine al-Abidine Ben Ali to a gilded exile in Jeddah.
Impoverished Yemen apart, all the Gulf states are hereditary
monarchies with either no political parties or little in the way of
representative government. Expectations are correspondingly low. Saudi
municipal elections in 2005 were a limited exercise that has not been
repeated. The Saudis control the world's largest known reserves of oil
and are a strategic US ally. Tiny Qatar, the richest of them all,
leads the region in using wealth to provide subsidised education and
food to buy the acquiescence if not the loyalty of their people – who
in several countries are outnumbered by expatriate foreigners.
Algeria
Algeria has banned all marches "for security reasons" amid fears that
the wave of unrest spreading through north Africa could destabilise
the country. But a senior ally of President Abdelaziz Bouteflika said
Algeria would escape an uprising because protesters were not demanding
political reform. Abdelaziz Belkhadem, head of the ruling FLN party
and a cabinet minster, said the government could be doing more but
added: "Protesters in Algeria want better social and economic
conditions. They have not made political demands as is the case in
Tunisia, Egypt, Yemen and Jordan."
Street protests have been banned in Algeria since 2001 when one
descended into a riot, leaving eight people dead and hundreds injured.
Security forces in Algiers have been reinforced to combat a feared
attack by Islamist extremists after a series of suicide attacks in
2007. A march to demand the "departure of the regime" is planned for
Saturday 12 February in Algiers by the newly-formed National Co-
ordination for Change and Democracy group, which includes opposition
movements and other civil organisations.
Yemen
The opposition coalition, the Joint Meeting Parties (JMP), has called
for nationwide protests on Thursday after talks with President Ali
Abdullah Saleh's ruling party failed to materialise.
Opposition members were in discussions with EU officials yesterday in
Sana'a to try and find a way of resuming a dialogue with Saleh's
ruling GPC. The biggest obstacle is a proposed constitutional change
that would abolish presidential term limits and the timing of the
upcoming parliamentary election.
A JMP spokesman said: "These protests will be bigger than last week's;
tens of thousands will be demonstrating across Yemen calling for Saleh
to leave."
Saleh has taken steps to defuse tensions, raising salaries for the
army and civil servants and rebutting claims that he plans to install
his son, Ahmed, as his successor. Yesterday he announced plans to
expand Yemen's limited social security system
http://www.guardian.co.uk/world/2011/jan/31/egypt-protests-spread-other-countries
ஜனங்களை எப்போதுமே ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்க முடியாது என்பதை, ஒன்றன் பின்
ஒன்றாக வெடித்துக் கிளம்பிக் கொண்டிருக்கும் இந்தச் செய்திகளே
அடிக்கோடிட்டுச் சொல்கின்றன.
அவை நேரடியாகச் சொல்லாத செய்தியும் ஒன்றுண்டு!
ஜனங்கள் விழித்துக் கொள்ளாவிட்டால், தங்களுடைய சுதந்திரத்தைப்
பாதுகாத்துக் கொள்ளத் துப்பில்லாமல், எலிகளுக்குப் போடுகிற பொறி மாதிரி,
வெறும் இலவசங்கள், சலுகைகள், தேர்தல் நேரத்தில் மட்டுமே கிடைக்கிற
கருணையே போதுமே, மிச்ச நேரங்களில் இலவசத்தொல்லைக் காட்சிகளில் மானாட
மயிலாட மங்கையர்கள் மார்பாடப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாலே போதும்
என்றிருப்பவர்களை அந்த ஆண்டவனாலும் காப்பாற்ற முடியாது என்பதுதான் இந்த
இழையின் அடிநாதம்.
------------------------
LK
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "தமிழ் வாசல்" group.
To post to this group, send email to thamiz...@googlegroups.com.
To unsubscribe from this group, send email to thamizhvaasa...@googlegroups.com.
For more options, visit this group at http://groups.google.com/group/thamizhvaasal?hl=en.
--
Thanks and Regards
Karthik L
http://lksthoughts.blogspot.com
coral shree
ஒரு ஆஸ்திரேலிய வலைத் தளத்தில் சுண்டெலிகளின் கர்ஜனை என்று தலைப்பிட்டு
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "தமிழ் வாசல்" group.
To post to this group, send email to thamiz...@googlegroups.com.
To unsubscribe from this group, send email to thamizhvaasa...@googlegroups.com.
For more options, visit this group at http://groups.google.com/group/thamizhvaasal?hl=en.
--
S. Krishna Moorthy
இந்தியாவில் இது சாத்தியமா? இந்தக் கேள்வியைக் கொஞ்சம் நீங்களே திருப்பி
யோசித்துப் பாருங்கள்!
எதுதான் சாத்தியமில்லை? முதலில் நமக்கு வேண்டியது தன்னம்பிக்கை.
அடுத்தது, நமக்கென்ன என்று அலட்சியமாக இருந்துவிடாமல், நாம் என்ன செய்ய
முடியும் என்று பார்க்கப்பழகுவது.
அங்கே எகிப்தில் அல்லது டுனிஷியாவில் நடந்ததைப் போலவே அச்சு அசலாக
வேறெங்குமே நடக்க வாய்ப்பே இல்லை. ஒவ்வொரு தேசமும், அதன் பிரச்சினைகளும்
வெவ்வேறானவை. அதன் சுமை தாங்க முடியாதபோது ஜனங்கள் பொங்கிஎழுகிற நிலை
தான் இப்போது நடந்து கொண்டிருப்பது. இதைப் புரட்சி என்றோ, நிலைக்கும்
என்றோ இப்போதே கணித்துச் சொல்லிவிட முடியாது. எகிப்து நிலவரத்தை
எடுத்துக் கொண்டால், அங்கே ஜனங்கள் எந்த ஒரு தலைவரின் கீழும், அல்லது
என்ன செய்வது என்ற செயல் திட்டத்துடனும் செயல்படுகிற மாதிரித்
தெரியவில்லை. இன்று செவ்வாய்க்கிழமை, தடையை மீறிப் பத்து லட்சம் பேர்
பேரணி என்று அறிவிக்கப்பட்டிருக்கிறது, அது என்னாகிறது என்று பார்க்க
வேண்டும்.
ஜனங்களுக்குத் தான் முபாரக் மீது வெறுப்பே தவிர, அமெரிக்காவிற்கோ, அல்லது
இஸ்லாமிய ஜனங்கள் தங்களுடிய ஒரே எதிரி நாடாக நினைக்கிற இஸ்ரேலுக்கோ அல்ல.
உண்மையைச் சொல்லப் போனால், முபாரக்கை விரட்டிவிடுவது அவர்களுடைய
நலன்களுக்கு எதிரானவை. சுருங்கச் சொல்லப்போனால் எகிப்து ஜனங்களுடைய
கொந்தளிப்போ, ஜனநாயகமோ அமெரிக்காவின் முன்னுரிமை அல்ல. பொருளாதார
சுயநலங்கள் ஆதரவு அல்லது நசுக்க உதவுவது என்பதைத் தீர்மானிக்கும் விஷயமாக
இருக்கிறது.
ஷேக்குகள் ஷேக்காவது கூட ஒருவகையில் நல்லதுதான்!
------------------
அன்புடன்
Tthamizth Tthenee
எல் கே! பவள சங்கரி!
S. Krishna Moorthy
AFP, Feb 1, 2011, 07.10am IST
CAIRO: A sea of protesters flooded downtown Cairo on Monday, brushing
aside concessions by President Hosni Mubarak and vowing to topple his
regime with strikes and million-strong marches in the capital and
Alexandria.
In what is seen as a sop to the protesters, a new cabinet line-up was
announced in which widely hated interior minister Habib al-Adly and
the previous finance and culture ministers were axed. But protesters
massed in downtown Cairo vowed they would only be satisfied when
Mubarak quits, and promised to step up their efforts to bring down his
creaking regime.
Organisers announced an indefinite general strike and said Tuesday
would see a "march of a million" in the capital after a week of revolt
in which at least 125 people have been killed. Another march was
called in Alexandria, after national train services were cancelled in
an apparent bid to stymie protests. Tens of thousands of protesters
carpeted Cairo's Tahrir Square, the epicentre of demands for an end to
the corruption, deprivation and police oppression indelibly associated
with Mubarak's 30-year rule. "We will stay in the square, until the
coward leaves," the crowd chanted.
The army has positioned tanks around the area and was checking
identity papers but letting protesters in. Civilian popular committee
members were also checking papers to make sure no plainclothes police
get in. "We are looking for police trouble makers. They want to come
in and break our unity," said a popular committee member.
Faced with the prospect of untold numbers trying to converge on the
capital, authorities stopped all train traffic with immediate effect
on Monday afternoon. State-owned national carrier EgyptAir said it was
cancelling all domestic and international flights. Egypt ordered riot
police back onto the streets nationwide two days after they virtually
disappeared and the army was deployed to deal with the revolt, but few
were visible.
--------------------------------------------
ஒரு கதை சொல்வதுண்டு.
ஒட்டகத்தின் மேல் தாங்க முடியாத அளவுக்கு பாரத்தை சுமத்துவது
வியாபாரிகளின் வாடிக்கைதான்! ஒட்டகத்தை ஏமாற்றுவதற்காக, ஒரு சிறு
மூட்டையை இறக்கி வீசி எரிகிற மாதிரி பாவலா காட்டுவதுமுண்டு. அதே மாதிரித்
தான், இங்கே அரசியலிலும், சாதாரண ஜனங்களின் மீது வரிச் சுமையை
ஏற்றிவிட்டு அதைக் கொள்ளையடித்துக் கொண்டிருப்பவர்கள், இலவசங்கள்,
சலுகைகள் என்ற பெயரில் ஒட்டகத்தின் சுமையைக் குறைக்கிறேன், ஏழையின்
சிரிப்பில் இறைவனைக் காண்கிறேன் என்றெல்லாம் உதார் விடுவதும், அந்த ஏமாளி
ஒட்டகங்களைப் போலவே நாமும் ஏமாறுவதும் வாடிக்கையாக நடந்து
கொண்டிருப்பதுதான் இல்லையா?
எகிப்தில் முபாரக் அதைத் தான் செய்து கொண்டிருக்கிறார். ஜனங்களுடைய
கோபத்தை, எதோ ஒன்றிரண்டு மந்திரிகளை நீக்குவத், ப்துமுகங்களை சேர்ப்பது
போன்ற வேலைகளில் குறைத்துவிட முயற்சித்துக் கொண்டிருக்கிறார். ஜனங்களுடைய
கோபம் தான் தீர்ந்த பாடில்லை...!
இங்கே இந்தியத்திருநாட்டில்.....
ஊழல் மறைக்க முடியாத அளவுக்குப் பூதாகாரமாக வெளியே வந்த பிறகுதான்,
சம்பந்தப்பட்ட அமைச்சர் ராஜினாமா செய்ய வைக்கப்படுகிறார். அவரைத் தான்
ராஜினாமா செய் வைத்து விட்டோமே, அப்புறமும் ஊழல் ஊழல் என்று எதற்காகப்
பேசிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று கேட்கும் காங்கிரஸ்
ஆட்சியாளர்களுக்கும் முபாரக்குக்கும் என்ன வித்தியாசம் என்ற
நினைக்கிறீர்கள்?
மானாட மயிலாட எப்போ? குஷ்பூவின் ஜாக்கெட் இன்னைக்கு வித்தியாசமா
இருக்குமா?
--------------------------------
கேள்வி கேளுங்கள்.. கேட்டுக் கொண்டே இருங்கள்!
சரியான விடை தெரிய வரும் வரை,
S. Krishna Moorthy
Published: Tuesday, Feb 1, 2011, 0:47 IST
Place: JERUSALEM | Agency: Reuters
http://www.dnaindia.com/world/report_israel-shocked-by-obama-s-betrayal-of-mubarak_1501586
If Egypt's President Hosni Mubarak is toppled, Israel will lose one of
its very few friends in a hostile neighbourhood and US President
Barack Obama will bear a large share of the blame, Israeli pundits
said on Monday.
Political commentators expressed shock at how the United States as
well as its major European allies appeared to be ready to dump a
staunch strategic ally of three decades, simply to conform to the
current ideology of political correctness.
Prime Minister Benjamin Netanyahu has told ministers of the Jewish
state to make no comment on the political cliffhanger in Cairo, to
avoid inflaming an already explosive situation. But Israel's President
Shimon Peres is not a minister.
"We always have had and still have great respect for President
Mubarak," he said on Monday. He then switched to the past tense. "I
don't say everything that he did was right, but he did one thing which
all of us are thankful to him for: he kept the peace in the Middle
East."
Newspaper columnists were far more blunt.
One comment by Aviad Pohoryles in the daily Maariv was entitled "A
Bullet in the Back from Uncle Sam". It accused Obama and his secretary
of state Hillary Clinton of pursuing a naive, smug, and insular
diplomacy heedless of the risks.
Who is advising them, he asked, "to fuel the mob raging in the streets
of Egypt and to demand the head of the person who five minutes ago was
the bold ally of the president ... an almost lone voice of sanity in a
Middle East?"
"The politically correct diplomacy of American presidents throughout
the generations ... is painfully naive."
Obama on Sunday called for an "orderly transition" to democracy in
Egypt, stopping short of calling on Mubarak to step down, but
signaling that his days may be numbered.
Netanyahu instructed Israeli ambassadors in a dozen key capitals over
the weekend to impress on host governments that Egypt's stability is
paramount, official sources said.
"Jordan and Saudi Arabia see the reactions in the West, how everyone
is abandoning Mubarak, and this will have very serious implications,"
Haaretz daily quoted one official as saying.
Egypt, Israel's most powerful neighbour, was the first Arab country to
make peace with the Jewish state, in 1979. Egyptian President Anwar
Sadat, who signed the treaty, was assassinated two years later by an
Egyptian fanatic.
It took another 13 years before king Hussein of Jordan broke Arab
ranks to made a second peace with the Israelis. That treaty was signed
by Israeli Prime Minister Yitzhak Rabin, who was assassinated one year
later, in 1995, by an Israeli fanatic.
There have been no peace treaties since. Lebanon and Syria are still
technically at war with Israel. Conservative Gulf Arab regimes have
failed to advance their peace ideas. A hostile Iran has greatly
increased its influence in the Middle East conflict.
"The question is, do we think Obama is reliable or not," said an
Israeli official, who declined to be named.
"Right now it doesn't look so. That is a question resonating across
the region not just in Israel."
Writing in Haaretz, Ari Shavit said Obama had betrayed "a moderate
Egyptian president who remained loyal to the United States, promoted
stability and encouraged moderation".
To win popular Arab opinion, Obama was risking America's status as a
superpower and reliable ally.
"Throughout Asia, Africa and South America, leaders are now looking at
what is going on between Washington and Cairo. Everyone grasps the
message: "America's word is worthless ... America has lost it."
தென்னை மரத்தில் தேள் கொட்டி பனைமரத்தில் நெறி கட்டுவது!
சுண்டெலிகளின் கர்ஜனையில் ஆடிப்போனது அரேபிய அரசுகள் மட்டுமே இல்லை!
எண்ணெய்ப் பொருளாதாரம் உருமாறி ஆயுத பேரப் பொருளாதாரமாக அமெரிக்க
அரசியலோடு கைகோர்த்து நின்றதும் கூடத் தான்! அமெரிக்காவின் தர்மசங்கடம்
இப்போதாவது புரிகிறதா?
"அமெரிக்காவின் வார்த்தைகள் ஒன்றுக்கும் உதவாதவை! அமெரிக்கா அதை இழந்து
விட்டது!"
இப்படி இந்த செய்தி சொல்வதைக் கொஞ்சம் கவனமாகக் கேளுங்கள், சொல்வது யார்,
ஏன் எதற்காக என்பதையும் பாருங்கள்!
S. Krishna Moorthy
is ending!
By Griff Witte
Washington Post Foreign Service
Tuesday, February 1, 2011; 7:40 AM
CAIRO - A massive and highly expectant crowd of pro-democracy
demonstrators converged on this capital city's central plaza Tuesday,
energized by the belief that their week-old movement is on the verge
of ousting President Hosni Mubarak.
By early afternoon, Tahrir Square was filled near capacity, with
supporters still streaming in from every direction and spilling onto
side streets. Similar protests were underway in cities across Egypt.
The uprising has been organic, decentralized and run without high-
profile leaders, and it remains unclear whether it can muster the
force necessary to topple this nation's deeply entrenched
establishment.
Mubarak has so far shown no willingness to end his 30-year rule. But
the United States and other key allies are beginning to speak more
clearly about the need for change, and protesters are increasingly
optimistic
செய்தியை விரிவாகப் படிக்க .......
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2011/02/01/AR2011020101338.html?hpid=topnews
குறிப்பிட்டுச் சொல்லும்படியான தலைமை, திட்டமிடல் எதுவும் இல்லாமலேயே
எகிப்தில் ஜனங்களுடைய எழுச்சி பெருகிக் கொண்டிருக்கிறது.
டூனீஷியாவில் ஆரம்பித்து, லெபனான், சிரியா, என்று அரேபிய அரசுகளை ஒவ்வொன்
றாக ஆட்டம் காண வைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. சவுதி, குவைத், அபுதாபி
மாதிரி எண்ணெய்வளம் மிகுந்த நாடுகளில் இதன் அதிர்வு இன்னமும்
உணரப்படவில்லை. அல்லது, ஆட்டம் கண்டுபோனதை வெளிப்படையாகக் காட்டிக்
கொள்ளாமல் அலட்டிக் கொள்ளாமல் இருக்கிறார்கள் என்று வேண்டுமானால்
வைத்துக் கொள்ளலாமே!
http://www.youtube.com/watch?v=-FQHFSfMRxA&feature=player_embedded#
தடைசெய்யப்பட்டாலும் அல் ஜஸீரா தாகிர் சதுக்கத்தில் இன்று நடந்த மக்கள்
கூட்டத்தை, ஆவேசத்தைக் காணொளியாக வெளியிட்டிருக்கிறது.
-----------------------------------------------
சுண்டெலிகளின் கர்ஜனையோடு, சேர்ந்துநின்று
S. Krishna Moorthy
வரிசையாக சீட்டுக் கட்டுக் கோபுரங்கள் சரிந்து விழுவதைப் போல, ஜனங்களுடைய
எதிர்ப்புக்கு முன்னால் அரேபிய அரசுகள் சரிந்து விழ
ஆரம்பித்திருக்கின்றன!
Jordan king fires govt, names new PM after protests
1 Feb 2011, 2024 hrs IST, AGENCIES
King Abdullah II of Jordan today (Feb 1) sacked the government of
Samir Rifai and named Maruf Bakhit as prime minister with orders to
carry out "true political reforms," the palace said, after weeks of
opposition protests demanding change.
"King Abdullah II designated Maruf Bakhit to form a new government to
replace the government of Samir Rifai," a palace statement said.
"Bakhit's mission is to take practical, quick and tangible steps to
launch true political reforms, enhance Jordan's democratic drive and
ensure safe and decent living for all Jordanians."
Jordan's powerful Islamist opposition said on Monday that it had
started a dialogue with the state, saying that unlike the situation in
Egypt, it did not seek regime change. Opposition demands included "the
resignation of the government, the amendment of the electoral law and
the formation of a national salvation government headed by an elected
prime minister," a member of the Islamic Action Front's executive
council, Zaki Bani Rsheid told.
The Islamists have also called for constitutional amendments to curb
the king's power in naming government heads, arguing that the
premiership should go to the leader of the majority in parliament. The
constitution, adopted in 1952, gives the king the exclusive
prerogative to appoint and dismiss prime ministers.
Despite recent government measures to pump around USD 500 million into
the economy in a bid to help improve living conditions, protests have
been held in Amman and other cities over the past three weeks to
demand political and economic reform.
Tunisia's popular revolt, which ousted veteran strongman Zine El
Abidine Ben Ali, has inspired dissidents across the Arab world.
Demonstrators have taken to the streets of Egypt for eight straight
days calling for President Hosni Mubarak to step down after three
decades in power. Rifai, 43, formed a first government in December
2009, and reshuffled it in November 2010.
Bakhit, who was born in 1947, served as prime minister from 2005 to
2007. He was appointed in 2005, two weeks after a triple suicide
bombing against Amman hotels, claimed by Jordanian-born Al-Qaeda in
Iraq leader Abu Musab al-Zarqawi, killed 60 people.
http://www.timesnow.tv/Jordan-king-fires-govt-names-new-PM-after-protests/articleshow/4364182.cms
இங்கே இந்தியாவிலும் கூட அதே மாதிரி ஊழலுக்கெதிராக ஜனங்களுடைய எழுச்சி
ஏற்படுமானால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்!
ஜனங்கள் சுண்டெலிகள் அல்ல! இலவசங்களில் மயங்கிப்போகிற ஏமாளிகள் அல்ல
என்பதை நிரூபிக்க முடிந்தால் எவ்வளவு அருமையாக இருக்கும்!
-------------------------
WHERE the mind is without fear and the head is held high
Where knowledge is free
Where the world has not been broken up into fragments
By narrow domestic walls
Where words come out from the depth of truth
Where tireless striving stretches its arms towards perfection
Where the clear stream of reason has not lost its way
Into the dreary desert sand of dead habit
Where the mind is led forward by thee
Into ever-widening thought and action
Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake.
Rabindranath Tagore
S. Krishna Moorthy
First Published : 02 Feb 2011 01:24:07 AM IST
நான்கு நாள்களாக எகிப்து ஒரு மிகப்பெரிய மக்கள் புரட்சியை சந்தித்துக்
கொண்டிருக்கிறது. கடந்த 30 ஆண்டுகளாக இரும்புக் கரம் கொண்டு மக்களின்
பேச்சுரிமையையும், சுதந்திரத்தையும் அடக்கி வைத்து ஒரு சர்வாதிகார
ஆட்சிக்குத் தலைமை தாங்கி வந்த அதிபர் ஹோஸ்னி முபாரக் பதவி விலகவேண்டும்
என்கிற கோரிக்கை வலுத்திருக்கிறது.
ஆயிரக்கணக்கில் பொதுமக்கள் தெருவில் இறங்கி எகிப்தின் தலைநகரான
கெய்ரோவில் மட்டுமல்லாமல் அலெக்சாண்டீரியா உள்ளிட்ட எல்லா நகரங்களின்
மையப் பகுதிகளையும் தங்கள் வசப்படுத்தி இருக்கிறார்கள். ஆளும் தேசிய
ஜனநாயகக் கட்சியின் அலுவலகங்கள் தீக்கிரையாக்கப்பட்டு வருகின்றன. அரசு
அலுவலகங்கள், அரசு தொலைக்காட்சி நிலையங்கள், ஏன், அரசுக்கு ஆதரவான
பத்திரிகை அலுவலகங்கள் அனைத்துமே தாக்கப்படுகின்றன.
ஆயிரக்கணக்கானோர் கைது செய்யப்பட்டிருக்கிறார்கள். பல்லாயிரக்கணக்கானோர்
கண்ணீர்ப்புகை வீச்சிலும், தடியடிப் பிரயோகங்களிலும்
காயமடைந்திருக்கிறார்கள். இணையதளம், செல்பேசி போன்றவை அரசால்
முடக்கப்பட்ட நிலையிலும் போராட்டம் வலுத்து வருகிறதே தவிரக் குறைவதாகத்
தெரியவில்லை.
இதற்கு முன்பு இதுபோன்ற மக்கள் போராட்டம் ஒன்று 1977-ல் எகிப்தை
ஸ்தம்பிக்க வைத்தது. அதற்கு "ரொட்டிக் கலவரம்' என்று பெயர்
சூட்டப்பட்டது. உணவுப் பஞ்சம்தான் அந்தக் கலவரத்துக்குக் காரணம். அன்றைய
அதிபர் அன்வர் சதத்தின் ஆட்சியைப் பலவீனப்படுத்தி, ஆட்சி மாற்றத்துக்கு
வழிகோலிய அந்தக் கலவரத்தைப் போலவே, இந்த மக்கள் புரட்சியும் ஆட்சி
மாற்றத்துக்கு வழிகோலக்கூடும்.
விக்கிலீக்ஸ் வெளியிட்ட அதிர்ச்சி தரும் தகவல்களும், அல் ஜஸீரா
தொலைக்காட்சி சேனலின் முனைப்புடன் கூடிய மக்கள் புரட்சிக்கு ஆதரவான
செய்திகளும், எகிப்தில் ஏற்பட்டிருக்கும் கிளர்ச்சிக்கு வலு
சேர்த்திருக்கின்றன என்பது தெளிவு.
மக்கள் வெகுண்டெழுந்து தெருவில் இறங்கிப் போராடத் தொடங்கி இருக்கிறார்கள்
என்றால் காரணம் இல்லாமல் இல்லை. கட்டுக்கடங்காத விலைவாசி; சராசரி எகிப்து
குடிமகனின் கைக்கெட்டாத உணவுப் பொருள்களின் விலையும் தட்டுப்பாடும்;
பரவலாகக் காணப்படும் லஞ்ச ஊழல்; அரசின் வேவுத் துறையினரின் அட்டகாசம்;
வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் என்று உலகின் வேறு பல நாடுகளிலும் காணப்படும்
அதே நிலைமைதான் எகிப்திலும்!
எட்டு கோடிக்கும் அதிகமான மக்கள் தொகையுடன் கூடிய எகிப்துதான் வட
ஆப்பிரிக்காவிலும் மேற்கு ஆசியாவிலும் பெரிய நாடு. போதாக் குறைக்கு,
உலகின் கிழக்குப் பகுதியையும், மேற்குப் பகுதியையும் இணைக்கும் சூயஸ்
கால்வாய் எகிப்தின் கட்டுப்பாட்டில்தான் இருக்கிறது. எகிப்தில் புரட்சி,
எகிப்தில் ஆட்சிக் குழப்பம் என்றால் அது நிச்சயமாக உலகம் முழுவதும்
எதிரொலிக்கும் என்பதில் சந்தேகமே கிடையாது.
இந்த முறை எகிப்தில் ஏற்பட்டிருக்கும் இந்தப் புரட்சியில் தனித்தன்மைகள்
பல. எகிப்து நாட்டின் மக்கள் தொகையில் பாதிக்கும் மேல் 25 வயதுக்கும்
குறைவான இளைஞர்கள். அவர்கள்தான் இந்த மக்கள் கிளர்ச்சிக்கு வித்திட்டு,
முன்னின்று நடத்தி வருகிறார்கள். எதிர்க்கட்சியான முஸ்லிம் சகோதரத்துவ
இயக்கம், போராட்டம் வலுத்தபிறகு வந்து சேர்ந்து கொண்டிருக்கிறதே தவிர,
இந்தக் கிளர்ச்சியில் அதற்கு முக்கியப் பங்கு கிடையாது.
இளைஞர்கள் தெருவில் இறங்கிப் போராடத் தொடங்கியபோது, அதுவரை மெளனமாக எல்லா
அநீதிகளையும் சகித்துக் கொண்டிருந்த சாதாரணப் பொதுமக்கள் அவர்களுடன்
தங்களை இணைத்துக்கொண்டு விட்டார்கள். சாதாரணக் கிளர்ச்சி மக்கள்
போராட்டமாக வெடித்து விட்டிருக்கிறது.
இதில், அதிசயம் என்னவென்றால், இதுபோன்ற போராட்டங்கள் இஸ்லாமிய நாடுகளில்
வெடிக்கும்போது, மதத் தீவிரவாதிகளின் கரம் ஓங்குவது வழக்கம். எகிப்தில்
நேர்மாறாக "அல்லாஹ் அக்பர்' கோஷம் எழுப்பப்படவில்லை. "ஆட்சி மாற்றம்
தேவை' என்கிற கோரிக்கைதான் எழுப்பப்படுகிறது. போராட்டத்தில் களமிறங்கி
இருக்கும் எகிப்து மக்கள் மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் அமெரிக்காவின்
தலையீடை விரும்பாதவர்கள். ஆனால், அமெரிக்காவுக்கு எதிரான கோஷங்களை
எழுப்பவில்லை.
எகிப்தில் ஏற்பட்டிருக்கும் மக்கள் புரட்சியில் இன்னொரு விசித்திரம்கூட
அரங்கேறி இருக்கிறது. போராட்டத்தை அடக்க ராணுவத்துக்குக் கட்டளையிட்டால்,
நியாயமான கோரிக்கைகளுக்காகப் போராடும் மக்கள் இயக்கத்தின் மீது
அடக்குமுறையை ஏவிவிட நாங்கள் தயாராக இல்லை என்று ராணுவம் மறுக்கிறது.
பேச்சுரிமையும், ஜனநாயகமும் கேட்டுப் போராடும் எந்தக் கிளர்ச்சிக்கும்
இதுவரை எந்த நாட்டிலும் ராணுவம் ஆதரவு கொடுத்ததாக சரித்திரம் இல்லை.
எகிப்தில் அந்த அதிசயம் அரங்கேறி இருக்கிறது.
அதிபர் பராக் ஒபாமா கடந்த ஜூன் மாதம் கெய்ரோ பல்கலைக்கழகத்தில்
பேசும்போது, கூறிய வார்த்தைகள் இவை - ""உலகின் எந்தப் பகுதியில்
வாழ்ந்தாலும் மக்கள் சுதந்திரமாகத் தங்கள் கருத்தை வெளிப்படுத்தும்
உரிமையையும் தாங்கள் யாரால், எப்படி ஆட்சி செய்யப்பட வேண்டும் என்கிற
உரிமையையும் விரும்புகிறார்கள் என்பது எனது கருத்து!''.
இப்படி அறிவித்த அமெரிக்க அதிபர், சர்வாதிகாரி ஹோஸ்னி முபாரக்குக்கு
எதிராக, நல்லாட்சி கோரி, மக்களாட்சி கேட்டு நடைபெறும் எகிப்து
இளைஞர்களின் புரட்சிக்கு ஆதரவு தெரிவிக்காதது ஏன்? அந்த இளைஞர்கள்
தேசியக் கொடியைக் கைகளில் ஏந்தியபடி சர்வாதிகார ஆட்சிக்கு முற்றுப்புள்ளி
வைக்கக் கோருகிறார்களே அவர்களை அமெரிக்கா மட்டுமல்ல, உலக நாடுகள்
அனைத்தும் ஆதரிப்பதுதானே நியாயம்!
சிறிது நாள்களுக்கு முன்னர் துனிசியாவில் மக்கள் எழுச்சி ஆட்சி மாற்றத்தை
ஏற்படுத்தியது. இப்போது சர்வாதிகார ஆட்சியாளர்களுக்கு எதிராக எகிப்து,
யேமன், ஜோர்டான் நாடுகளில் மக்கள் தெருவில் இறங்கிப் போராட
முற்பட்டிருக்கிறார்கள். அரபு நாடுகளில் மிகப்பெரிய மாற்றங்கள் ஏற்பட
இருப்பதை இந்தக் கிளர்ச்சிகள் கட்டியம் கூறுகின்றன. அரபு நாடுகளில்
மட்டுமா? உலகம் முழுவதும் ஆட்சியாளர்கள் நல்லாட்சி தராமல் போனால் இதுதான்
அரங்கேற இருக்கும் காட்சியாக இருக்கும்!
-------------------------------------------------
//அதிசயம் என்னவென்றால், இதுபோன்ற போராட்டங்கள் இஸ்லாமிய நாடுகளில்
வெடிக்கும்போது, மதத் தீவிரவாதிகளின் கரம் ஓங்குவது வழக்கம். எகிப்தில்
நேர்மாறாக "அல்லாஹ் அக்பர்' கோஷம் எழுப்பப்படவில்லை. "ஆட்சி மாற்றம்
தேவை' என்கிற கோரிக்கைதான் எழுப்பப்படுகிறது.//
ஆனாலும் அமெரிக்காவின் கூட்டாளிகள் முபாரக் போய்விட்டால், எகிப்து
இஸ்லாமிய மதவாதிகளிடம் போய்விடும் என்று கவலைப் படுகிறார்களாம்!
இங்கே கூட திறமையில்லாத ஐ மு கூட்டணி வெர்ஷன் இரண்டு, நாங்கள்
இல்லாவிட்டால், இந்தியா மத அடிப்படைவாதிகளிடம் சிக்கிவிடுமோ என்று
அச்சத்தைத் தெரிவிக்கிற கூத்து நினைவுக்கு வரவில்லை?
S. Krishna Moorthy
By Sudarsan Raghavan
Washington Post Foreign Service
Friday, February 4, 2011
SANAA, YEMEN - They took to the streets on Thursday, tens of thousands
of pro- and anti-government demonstrators, driven by the upheavals
gripping the Arab world and a desire to shape the course of their
impoverished nation.
"We need freedom. Get out, Ali Abdullah Saleh, get out!" the crowd in
one part of the capital chanted, referring to their president and
holding banners calling for the end of corruption.
"No to chaos and destruction," the crowd in another part of the
capital shouted, clutching large portraits of Saleh and declaring that
he was vital to Yemen's stability.
The sentiments exemplified how much the uprisings in Egypt and Tunisia
have altered mind-sets across the region. Among both groups of
protesters in Yemen's capital, a long-standing fear of autocracy had
vanished, replaced by a boldness that may represent in the years ahead
the most far-reaching change that emerges from the wave of populist
rebellions.
On the streets of this dusty, crowded capital there was a sense that
here, too, ordinary people could finally hold their president, a vital
U.S. ally, accountable after more than three decades in power.
"We can change our president. We feel confident," said Saleh Said al-
Jawhari, 25. "I have two college degrees, in accounting and English.
But I've been jobless for a year. I am no longer afraid to confront
this regime."
In recent days, the leaders of several countries in the region have
made conciliatory gestures, apparently to prevent popular frustrations
from boiling over as they have in Egypt. The most recent came Thursday
from Algerian President Abdelaziz Bouteflika, serving his third term,
who promised to end a 19-year-old state of emergency and allow more
political freedoms, the state news agency reported. A major opposition
demonstration is planned in Algeria next week.
Despite predictions that the demonstrations in Yemen could turn
violent because of a tribal culture and abundance of weapons, the
rival rallies were for the most part peaceful. To avoid violent
clashes, Yemen's political opposition moved its protest from the
capital's Tahrir, or Liberation, Square when the ruling party decided
to stage its own rally there.
Protests took place in seven provinces. In the southern city of Aden,
a hotbed of anti-government sentiments, several people were injured in
clashes between security forces and protesters. There were also minor
scuffles between rival groups in the capital.
But by 1 p.m., the protesters had mostly dispersed, and the capital
had returned to normal, although police and soldiers remained on many
corners throughout the day.
The events came a day after Saleh announced that he would not seek
another term or anoint his son Ahmed as his successor. He has also
pledged other political reforms, raised government salaries, extended
welfare payments and slashed income taxes, in an effort to defuse
tensions in a nation already reeling from widespread poverty, two
rebellions and a resurgent branch of al-Qaeda.
A White House statement said that President Obama had called Saleh and
welcomed the measures but stressed the need "to follow-up his pledge
with concrete actions."
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2011/02/03/AR2011020307160.html
http://www.youtube.com/watch?v=eb7-Y1LSXfc&feature=player_embedded
----------------------------------------------
ஏய்ப்பதில் கலைஞனாக (artful dodger) இருக்கலாம்
ஏமாந்து போன ஜனங்களும் இருக்கலாம்!
ஆனால் எத்தனை நாளைக்கு?
------------கிருஷ்ணமூர்த்தி
கிருஷ்ணமூர்த்தி
Mubarak 'looking for honourable way out'
* From: AFP
* February 12, 2011 2:41AM
A FORMER Israeli minister who has close ties with the Egyptian regime
says embattled President Hosni Mubarak has told him he's looking for
an "honourable exit".
Speaking to Israeli army radio on Friday, Labour MP Benjamin Ben-
Eliezer, who recently resigned as trade and industry minister, said he
had spoken to Mubarak by phone shortly before his widely anticipated
televised address shortly.
"He knows it's over, that it is the end of the road. He didn't tell me
anything before his speech, except that he was looking for a way out,"
Ben-Eliezer said.
The former minister is considered as the Israeli with the closest ties
to the Egyptian leader, who is facing unprecedented calls to step down
following 18 days of mass street protests.
---------------------------------
கிருஷ்ணமூர்த்தி
விலகச் செய்ததோடு போராட்டம் முடிந்துவிட்டதாக நின்றுவிடவில்லை! எகிப்தின்
செல்வங்களைக் கொள்ளையடித்து வெளியே பதுக்கிவைத்த செல்வங்களைத் திரும்பக்
கொண்டுவருவதுதான் போராட்டத்தின் அடுத்த முனைப்பாக இருக்கும் என்று இந்த
செய்தி சொல்கிறது.
இந்தியத் திருநாட்டில் இப்படி ஒரு நாள் வருமா? மொகலாயர்கள் முதல்
பிரிட்டிஷ்காரர்கள் வரை சுரண்டியதை எல்லாம் விடப் பலமடங்கு அதிகமாக,
நடிப்புச் சுதேசிகள் ஆட்சியில்தான் சுரண்டப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது
என்பது ஒவ்வொரு நாளும் அம்பலப்பட்டுக் கொண்டே வருகிறது. ஆனால், இதனால்
நேரடியாகப் பாதிக்கப்படும் மக்களிடமிருந்து இதுவரை சிறுசிறு முணு
முணுப்பைத் தவிர, வேறு உருப்படியான எதிர்ப்பு உருவாகவில்லை. ஊடகங்களும்
சரி, ஆளுவோரும் சரி ஜனங்களுடைய கவனத்தை திசைதிருப்புவதில் மும்முரமாக
இருப்பதில், ஜனங்களும் எதற்கு முன்னுரிமை கொடுப்பது என்பதில் எப்போதும்
போலக் குழம்பிக் கொண்டிருப்பதாகவே தெரிகிறது.
இப்போது எகிப்தில் என்ன நடந்து கொண்டிருக்கிறது? இந்த செய்தியில்,
எழுந்து நின்று அவர்களுக்கு வணக்கம் சொல்கிற அளவுக்கு என்னதான்
இருக்கிறதென்று பார்த்துவிடலாமே!
Egyptians focus their attention on recovering the nation's money
By Sudarsan Raghavan
Washington Post Staff Writer
Saturday, February 12, 2011; 8:34 PM
CAIRO - As Egyptians entered a new era Saturday, they were unanimous
in one sentiment: To move forward, the country must recover the
substantial assets that Hosni Mubarak, their deposed president, and
his cronies allegedly pocketed during three decades in power.
This Story
"He stole our money," said Mohammed Tarik, 20, a medical student who
wore a white smock that read "Victory for Egypt." "If the next
president can get back the money, he will show he's not like the old
president. It would restore Egypt's dignity and bring respect for the
government."
The sentiments among the tens of thousands who swarmed into Tahrir
Square on Saturday to celebrate their triumph highlighted how much
Mubarak's fate will determine the future of their revolution and the
ability to heal wounds still festering from decades of corruption and
autocratic rule.
Some demonstrators declared that Mubarak should face a trial and then
be thrown in prison. Others said they preferred to let him live
quietly in Egypt. The most extreme said they wanted him dead.
The wealth of Mubarak, his family and his political allies has long
been a source of resentment in a nation with high unemployment,
immense poverty, rising prices and a collective perception that only
those with strong ties to Mubarak and his ruling party could succeed
financially. Egyptian opposition leaders are vowing to push for a full
investigation into Mubarak's financial dealings.
Among those interviewed on Saturday, tracking down the wealth of
Mubarak and his associates and returning it to Egypt is as much a
priority as seeing a civilian democratic government replace the
current council of military leaders tapped to rule the country.
"If we can get back some of the billions stolen, I will be satisfied
with our revolution," said Mohammed Fattouh, 29, a tourism operator.
While Zaire's Mobutu Sese Seko, the Philippines' Ferdinand Marcos and,
most recently, Tunisia's Zine el-Abidine Ben Ali, fled into exile,
making it difficult to recover their ill-gotten wealth, Mubarak has,
for now at least, vowed to remain on Egyptian soil, allowing a unique
opportunity to redress the past, many Egyptians said in interviews.
ad_icon
Ahmed Saif, 26, a bank employee, said Mubarak had contributed a lot to
building Egypt into a modern nation and a regional power, despite the
repression and resentment he spawned. "Now he's an old man. He should
remain here," Saif said.
He paused, and provided another reason: "If he leaves the country,
we'll never get our money back."
Few know Mubarak's worth. Some rumors, spreading on the Internet, say
his family fortune is between $40 billion and $70 billion. Middle East
analysts and news reports in the Arabic press say Mubarak and his
family kept most of their wealth in real estate stretching from
Egypt's Red Sea coast to London, Los Angeles and New York, and in
Swiss and offshore bank accounts.
On Friday, the Swiss government froze accounts held by Mubarak, his
family and several prominent Egyptians, including some former
government ministers.
Protesters recently railed against the regime outside an opulent house
owned by Mubarak's son Gamal in London's Belgravia neighborhood, where
properties cost as much as $20 million.
The Mubaraks, say analysts, probably profited from numerous business
deals struck between the government and foreign investors and
companies while he was president, or perhaps dating back to when he
was as a senior military official. But Mubarak has been such a fixture
in Egypt's affairs for several generations that it's difficult to
determine what he gained through the state and what he gained
privately.
Illicit financial activities and government graft siphon more than $6
billion from Egypt's coffers per year, according to Karly Curcio, an
economist with Global Financial Integrity, a nonprofit organization
that tracks illicit financial flows. Between 2000 and 2008, Egypt lost
$57.2 billion. Many Egyptians earn about $2 a day.
"Look how poor they are," said Nisreen Ashraf, 22, clutching a
national flag and pointing at an impoverished cluster of people
sitting on dirty blankets. "There are so many poor. And he has $70
billion? Why? Why?"
Ashraf said she had known no other leader than Mubarak, and like many
young people interviewed, she still felt a sense of reverence for him.
"He was like my father. I love him, but I don't want him back."
"I want all the money he took [to be] taken from him," Ashraf said. "I
want him to feel how Egyptian people feel."
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2011/02/12/AR2011021203939.html
சுண்டெலிகள் கர்ஜனையில் அரளும் அராபிய அரசுகள்!
டூனீஷியாவில் சமீபத்தில் வெடித்துக் கிளம்பிய கலவரம் அரேபிய அரசுகளைக்
கொஞ்சம் ஆட்டம் காண வைத்திருக்கிறது. ஜனங்களை எத்தனை நாள்தான் ஏமாற்றிக்
கொண்டே இருக்க முடியும்? சுண்டெலிகள் கர்ஜனையில் ஆட்டம் கண்ட அரேபிய
அரசுகள் என்று இந்த சம்பவத்தை வர்ணிக்கிறது ஆஸ்திரேலிய வலைத்தளம்
ஒன்று.Arab states rocked by the mouse that roared என்று இந்த இழையை
ஆரம்பித்ததே, சுண்டெலிகளாகவே இருந்தாலும்கூட,ஒன்று திரண்டால் ஒரு
நிலையான மாற்றத்தைச் சாதிக்க முடியும் என்பதைச் சொல்வதற்காகத் தான்!
------------------------------------------
சுண்டெலிகளுக்குத் தெரிந்தது கூட இந்தியர்களுக்குத்தெரியாதா?
--கிருஷ்ணமூர்த்தி
கிருஷ்ணமூர்த்தி
* FEBRUARY 11, 2011, 8:24 P.M. ET
Mubarak's Swiss Assets Frozen
By DEBORAH BALL
ZURICH—The Swiss government froze assets possibly belonging to
departed Egyptian leader Hosni Mubarak and his entourage Friday,
marking the latest efforts by the Alpine nation to crack down on
illicit holdings in its banks.
The Foreign Ministry said Friday the government had frozen "any
potential assets" belonging to Mr. Mubarak and his "associates." The
freeze goes into effect immediately and lasts for three years.
A ministry spokesman declined to say how much money was involved or
name the banks holding the money. The freeze applies to the sale of
real estate as well. Global Financial Integrity, a Washington group
that tracks corruption in the developing world, estimates that about
$57 billion in illicit assets left Egypt between 2000 and 2008.
Swiss authorities slapped a similar freeze on the assets of Tunisia's
ex-president Zine El Abidine Ben Ali last month a few a days after he
was ousted.
Bern decided to freeze Mr. Mubarak's money in case the funds came from
illicit means and to prevent Mr. Mubarak from accessing them until the
source of the money is clarified. The Justice Ministry had no
immediate comment as to whether the move came as a result of a request
from authorities in Cairo. Reliable estimates of Mr. Mubarak's wealth,
or how much of it is held in Switzerland, are scarce.
Switzerland, long a favored destination for illicit assets deposited
by strongmen and dictators around the world, has been trying to shake
off this image by tightening money-laundering rules and moving more
aggressively to help return stolen money to victim countries. Overall,
Bern has returned $1.6 billion, more than any other country.
However, critics charge that Switzerland is still sitting on the
world's largest cache of stolen money—more than $150 billion,
according to Global Financial Integrity. Non-profit groups have
criticized Switzerland for not enforcing its money-laundering rules
adequately
Last fall, the Swiss Parliament approved a law that makes it easier
for the government to return money to victim countries, even if that
country fails to cooperate with Bern in pursuing the dictator. The law
stemmed from Switzerland's frustration at the lack of cooperation from
Haiti in helping it pursue $5 million stashed in Swiss banks by former
Haitian dictator Jean-Claude Duvalier. Earlier this year, Bern finally
returned the money to Haiti.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704329104576138451664628050.html?mod=googlenews_wsj
கிருஷ்ணமூர்த்தி
First Published : 15 Feb 2011 01:06:47 AM IST
18 நாள்கள் நடந்த குருக்ஷேத்திரப் போரைப்போல, உலகை உலுக்கிய இந்த 18
நாள்களும் தலைமுறை தலைமுறையாகப் பேசப்பட இருக்கிறது. மக்கள் சக்தியால்
ஒரு சர்வாதிகார ஆட்சியைப் பதவியிலிருந்து அகற்ற முடியும் என்பதை எகிப்து
மக்கள் நிரூபித்திருக்கிறார்கள். அன்று அண்ணல் காந்தியடிகள்
தென்னாப்பிரிக்காவில் அடக்குமுறையையும், நிறவெறியையும் எதிர்த்துப் போராட
உலகுக்கு அளித்த "அஹிம்சை' என்கிற ஆயுதம் இன்று உலகமெல்லாம் வெற்றிவாகை
சூடி வருகிறது.
தெருக்களில் இறங்கி சர்வாதிகாரி ஹோஸ்னி முபாரக்குக்கு எதிராகச் சில நூறு
இளைஞர்கள் எழுப்பிய கோஷம் பல நூறு பேரை ஈர்த்தது. பல நூறு பேர்களின்
ஊர்வலம் பல்லாயிரம் பேர்களின் ஆதரவுடன் ஒரு மிகப்பெரிய புரட்சியாக
உருவெடுத்தது.
தான் ஒரு துணை அதிபரை நியமிப்பதாக அறிவித்தார் முபாரக். கூட்டம்
கலையவில்லை. செப்டம்பர் மாதம் நடக்க இருக்கும் தேர்தலில் மீண்டும்
போட்டியிடப் போவதில்லை என்று அறிவித்தார். ஊஹும், மக்கள் மசியவில்லை.
இணையதளம், தொலைக்காட்சி, மொபைல் என்று தகவல் தொடர்புகளைத் துண்டித்துப்
பார்த்தார். பயனில்லை.
தன்னுடைய ஆதரவாளர்களைக் கூட்டத்தினர் நடுவில் ஊடுருவவிட்டுக் கருத்து
வேறுபாட்டை உருவாக்க நினைத்தார். முயற்சி பலிக்கவில்லை. கலவரத்தைத்
தடுக்க அனுப்பிய காவல்துறை தோல்வியைத் தழுவித் திரும்பியபோது ஓர் அதிசயம்
நிகழ்ந்தது. தெருவில் இறங்கிப் போராட வந்த கூட்டம், போக்குவரத்தை
ஒழுங்குபடுத்த முற்பட்டது. ராணுவ டாங்குகள் கடந்து செல்லப் போராட்டத்தில்
ஈடுபட்டவர்கள் வழியேற்படுத்திக் கொடுத்தனர். சிலர் போராட்டத்தைப்
பயன்படுத்திக் கொண்டு அருங்காட்சியகங்களையும், அரசு அலுவலகங்களையும்
வீடுகளையும் சூறையாட முற்பட்டபோது, அவர்கள் களையெடுக்கப்பட்டனர்.
இத்தனைக்கும், இந்த மக்கள் புரட்சிக்கு எந்தவிதத் தலைமையும் கிடையாது.
முன்கூட்டியே திட்டமிடவோ, கோரிக்கைகளை முன்வைத்து அறிவிப்போ கிடையாது.
மக்களின் ஏகோபித்த குரல் - ஹோஸ்னி முபாரக் பதவி விலக வேண்டும் என்பது
மட்டுமே!
மேற்காசியா முழுவதும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாகப் பரவத் தொடங்கி இருக்கும் இந்த
மக்கள் எழுச்சியின் பின்னணி வியப்புக்குரியது. நம்ப முடியாதது.
டுனீஷியாவில் காவல் துறை ஓர் இளைஞரை நியாயமற்ற முறையில்
துன்புறுத்தியதைத் தொடர்ந்து அவர் இறந்துவிட்டார்.
தனது மகனின் மரணத்துக்குக் காரணமான காவல்துறைக்கு எதிராக வெகுண்டு
எழுந்தார் அவரது தாய். தொலைக்காட்சிச் சேனல்களிலும், இணையதளத்திலும்
வெளியானதைத் தொடர்ந்து அந்தத் தாயின் போராட்டத்துக்கு மக்களின் ஆதரவு
வலுத்தது.
அந்தத் தாயைப்போலவே பாதிக்கப்பட்டிருந்த பலரும் தெருவில் இறங்கி அராஜக
ஆட்சிக்கு எதிராகப் போராடத் தொடங்கினார்கள். விளைவு? டுனீஷியாவில் ஆட்சி
மாற்றம் ஏற்பட்டது.
டுனீஷியாவில் மகனை இழந்த ஒரு தாயின் கண்ணீர்தான் இன்று மேற்கு ஆசியாவின்
சர்வாதிகார ஆட்சியாளர்களை ஒருவர்பின் ஒருவராகத் துடைத்து அகற்றும்
படையாக, ஒரு சுனாமியாக உருவெடுத்திருக்கிறது. டுனீஷியா, எகிப்து,
ஜோர்டான், பாலஸ்தீனம், லெபனான், அல்ஜீரியா என்று ஒன்றன்பின் ஒன்றாக, "ஆகா
என்று எழுந்தது பார் யுகப் புரட்சி" என்று பாரதி கூறுவானே அதுபோல
காட்டுத் தீயாகப் பரவிக் கொண்டிருக்கிறது.
எகிப்து நாட்டில் சர்வாதிகார ஆட்சி அகற்றப்பட்டு அதிகாரம் ராணுவத்திடம்
ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளது. ராணுவம் அடுத்த ஆறு மாதங்களில் முறையான தேர்தலை
நடத்தி, மக்கள் மன்றத்தின் தீர்ப்புக்கேற்ப, ஜனநாயக ஆட்சியை நிறுவ
வாக்குறுதி அளித்திருக்கிறது.
சில சந்தேகங்கள் எழத்தான் செய்கின்றன. ராணுவத்தின் உயர் அதிகாரிகள்
அனைவரும் ஹோஸ்னி முபாரக்கின் சர்வாதிகார ஆட்சிக்குத் துணை நின்றவர்கள்.
ஊழல், வியாபாரத் தொடர்புகள் என்று கறைபடிந்த கரங்களுக்குச்
சொந்தக்காரர்கள். இவர்களிடம் கைமாறி இருக்கும் ஆட்சியை, இந்தப் பழம்
பெருச்சாளிகள் கைநழுவ விடுவார்களா என்பது பொறுத்திருந்து பார்க்க
வேண்டிய விஷயம்.
அமெரிக்கா உள்ளிட்ட மேலைநாடுகள், தாங்கள் உருவாக்கி இருக்கும் இஸ்ரேலின்
பாதுகாப்புக்கு மேற்கு ஆசியாவிலுள்ள எந்த ஆட்சி மாற்றமும்
அச்சுறுத்தலாகிவிடக் கூடாது என்பதில்தான் குறியாக இருக்கும். மேலும்,
எண்ணெய் வளம் மிக்க மத்திய ஆசியாவைத் தங்களது பிடியிலிருந்து
நழுவவிடுவதையும், மக்களாட்சியின் மூலம் தங்களுக்குக் கைப்பாவையாகவும்,
தங்களுடன் ஒத்துழைப்பவராகவும் இல்லாத தலைமை ஏற்படுவதையும் இந்த
மேலைநாடுகள் விரும்பாது.
ஹோஸ்னி முபாரக்கை அகற்றிவிட்டு ராணுவ ஆட்சி ஏற்படுவதைத்தான் அமெரிக்கா
ஆதரிக்கிறதே தவிர, ஐ.நா.வின் மேற்பார்வையில் தேர்தல் நடத்தி மக்களாட்சியை
நிலைநிறுத்த உதவவில்லை என்பதை நாம் மறந்துவிடக் கூடாது.
எழுச்சியின் பலத்தை மேற்காசிய மக்கள் புரிந்துகொண்டு விட்டனர். ஆட்சி
மாற்றம் காட்சி மாற்றத்தை ஏற்படுத்தாவிட்டால் மீண்டும் தெருவில் இறங்கிப்
போராட முடியும் என்கிற தைரியம் அவர்களுக்கு ஏற்பட்டுவிட்டிருக்கிறது.
அதுவே போதும்.
நல்லாட்சி இல்லாமல் போனால், மேற்காசியாவில் ஏற்பட்டிருப்பதுபோன்ற எழுச்சி
இனி உலகின் எல்லா பகுதிகளிலும் எழத்தான் போகிறது. ஒரு தலைவர் இல்லை
என்பதால் போராட்டங்கள் எழுவது தடைபடாது என்பதையும், மக்கள் தீர்ப்புக்கு
எதிராகவும், அவர்களது உணர்வுகளைப் புரிந்து கொள்ளாமலும் உலகின் எந்தப்
பகுதியிலும் இனி "சுயநல' ஆட்சியாளர்கள் பதவியில் தொடர முடியாது
என்பதையும் உணர்த்தி இருக்கிறது எகிப்தில் எழுந்த யுகப் புரட்சி!
............................................
"எகிப்தில் "முபாரக் இல்லாத முபாரக் ஆட்சி" தொடர்கின்றது.
எதிர்பார்த்ததைப் போல "ஆள்பவரை மாற்றினால் போதும் அனைத்துப்
பிரச்சினைகளும் தீர்ந்து விடும்." என்று மக்கள் நம்ப வைக்கப்பட்டுள்ளனர்.
எகிப்தின் ஆட்சியை முபாரக் என்ற ஒற்றை சர்வாதிகாரியிடம் இருந்து, இராணுவ
சர்வாதிகாரம் பொறுப்பெடுத்துள்ளது. இராணுவ தலைமையகம் இன்னும் ஆறு
மாதங்களில் தேர்தல் நடத்தப் போவதாக அறிவித்துள்ளது. மக்கள் இராணுவத்தை
நம்புவதாகவும், இராணுவம் மக்களை நம்புவதாகவும் ஊடகங்கள் எம்மை ஆறுதலடைய
வைக்கின்றன. அரை மில்லியன் படையினரைக் கொண்ட எகிப்திய இராணுவம்
ஆப்பிரிக்க கண்டத்தில் பெரியது. இதே இராணுவம் தான் அமெரிக்காவிடம்
இருந்து வருடாந்தம் 1 .3 பில்லியன் டாலர் உதவியைப் பெற்று வீங்கிக்
கொண்டிருந்தது. மேற்கத்திய நாடுகள் பல இதே இராணுவத்திற்கு தான் தமது ஆயுத
தளபாடங்களை விற்று காசாக்கிக் கொண்டிருந்தன. இதே இராணுவம் தான்
இஸ்ரேலுடன் சேர்ந்து கொண்டு, காசா எல்லையை மூடி பாலஸ்தீனர்களை பட்டினி
போட்டது. இப்போது இராணுவம் கூறுகின்றது: "நம்புங்கள், ஆறு மாதத்தில்
ஜனநாயகம் நிச்சயம்." முபாரக் கூட இராணுவத்தின் உதவியுடன் தான் ஆட்சிக்கு
வந்தார். ஒரு தடவை சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்ததவுடன் நகர மறுத்து, தனக்கென
தனியாக கட்சி ஒன்றையும் உருவாக்கி கேலிக்குரிய தேர்தல்களை நடத்தினார்.
நாளை, இன்னொரு முபாரக் வர மாட்டார் என்பதற்கு என்ன நிச்சயம்?
முபாரக்கின் பதவி விலகலை வான வேடிக்கையுடன் கொண்டாடி விட்டு கலைந்து
செல்கின்றது மக்கள் கூட்டம். "இறுதியில் வெற்றி கிடைத்து விட்டது. இனி
எல்லோரும் வேலைக்குப் போவோம். புதியதொரு எகிப்தை உருவாக்குவோம்.
எகிப்தியர்கள் கடின உழைப்பாளிகள் என்று நிரூபிப்போம்." யார்
சொல்கிறார்கள்? ஆர்ப்பாட்டத்தில் கலந்து கொண்ட மத்தியதர வர்க்கம்
சொல்கின்றது. கெய்ரோ நகரில் சில மேட்டுக்குடி இளைஞர்கள் கூட
ஆர்ப்பாட்டத்தில் கலந்து கொண்டார்கள். எல்லோருக்கும் முபாரக் பதவி
விலகுவது தேவைப்பட்டது. அரசை மாற்றுவதல்லை, அரசாங்கத்தை மாற்றுவது
மட்டுமே அவர்கள் இலட்சியம். மக்கள் எழுச்சிக்கு இணையத்தைப்
பயன்படுத்தியவர்களும் மத்திய தர வர்க்க இளைஞர்கள் தான். ஒரு வறிய நாடான
எகிப்தில் வசதிபடைத்த சிறுபான்மை மட்டுமே இணையத்தை பாவிக்கின்றது.
"இணையப் புரட்சியாளர்கள்" எல்லோரும் இடதுசாரிகளல்ல. தமிழ் இணைய உலகில்
தமிழ் இனவுணர்வாளர்களின் ஆதிக்கம் நிலவுவதைப் போல, அரபு இணைய உலகில் அரபு
இனவுணர்வாளர்களின் ஆதிக்கம் நிலவுகின்றது."
http://kalaiy.blogspot.com/2011/02/blog-post_14.html
கொஞ்சம் ஒருபக்கச் சார்பாக(இடதுசாரிச் சிந்தனையோடு) இருந்தாலும்
கலையரசன் இப்படித் தன்னுடைய பதிவில் சொல்லியிருப்பது உண்மைதான்!
தினமணி தலையங்கத்தில் ரொம்பவுமே பெருமைப்பட்டுக் கொள்கிற மாதிரி
எகிப்தில் நடந்து கொண்டிருப்பது ஓர் யுகப் புரட்சிதானா என்பதை, இன்னும்
கொஞ்சம் பொறுத்திருந்துதான் சொல்ல வேண்டும். முபாரக் என்ற ஒரு நபர் பதவி
இறங்கிவிட்டார். ஆனால், அவரை வைத்து நாட்டை ஆண்டுகொண்டிருந்த எகிப்திய
ராணுவத்தின் கையில் தான் ஆட்சி இன்னமும் இருக்கிறது. ஜனங்கள்
ஜெயித்துவிடாமல் இருப்பதில் அமெரிக்கா, இஸ்ரேல் உள்ளிட்ட பல நாடுகளுடைய
சுயநலம், எண்ணெய்ப் பொருளாதாரம், பெட்ரோ டாலர்கள் செய்யும் ஜாலங்கள்
என்று ஏகப்பட்ட புறக்காரணிகள், புறக்கணித்துவிட முடியாதபடிக்கு
இருக்கின்றன. ஆனாலும், இத்தனை எதிர்மறைகளையும் மீறி, அரேபிய நாடுகளில்
மட்டுமல்லாமல் உலகின் பல பக்திகளிலும் இந்த மக்கள் எழுச்சி ஒரு புதிய
வாசலைத் திறந்து வைத்திருப்பதென்னவோ நிஜம்!
இங்கே தியாகிகளால் பெறப்பட்ட சுதந்திரம், அதன் அருமை தெரியாத தலைவர்கள்,
அவர்களை நம்பிய ஜனங்கள் என்று ஆரம்பித்து, மோசமான ஊழல் தலைவர்கள்,
ஊழலையும் கொடுமைகளையும் சகித்துக் கொள்ளப் பழக்கபட்ட ஜனங்கள் என்று ஒரு
விபரீதமான கட்டத்திற்கு வந்து நிற்கிறது.
சுதந்திரத்துக்காகக் கொடுக்க வேண்டிய விலை என்ன? எப்போதும் விழிப்போடு
இருந்து, அதைப் பாதுகாத்துக் கொள்வது தான்!
ஜனங்கள் விழித்துக் கொள்ளாவிட்டால், தங்களுடைய சுதந்திரத்தைப்
பாதுகாத்துக் கொள்ளத் துப்பில்லாமல், எலிகளுக்குப் போடுகிற பொறி மாதிரி,
வெறும் இலவசங்கள், சலுகைகள், தேர்தல் நேரத்தில் மட்டுமே கிடைக்கிற
கருணையே போதுமே, மிச்ச நேரங்களில் இலவசத்தொல்லைக் காட்சிகளில் மானாட
மயிலாட மங்கையர்கள் மார்பாடப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாலே போதும்
என்றிருப்பவர்களை அந்த ஆண்டவனாலும் காப்பாற்ற முடியாது என்பதுதான் இந்த
இழையின் அடிநாதம்.
------------------------
கிருஷ்ணமூர்த்தி
இறங்கியதாகத்தான் மேம்போக்காக செய்திகளை வாசிக்கிற எவருக்குமே
தோன்றியிருக்கும்! ஆனால், அது உண்மையல்ல என்பதை பாஹ்ரைனில்
வெடித்திருக்கும் ஜனங்களுடைய கிளர்ச்சி தெளிவாகச்சொல்கிறது.
பாஹ்ரைனில் நடக்கும் கிளர்ச்சியை, மற்ற அரபுநாடுகளில் செய்ததுபோலவே,
ஒருமாதிரிப் பூசி மெழுகி, அடக்கி வைத்துவிடலாம்! ஆனால், ஒரு எதிர்ப்பு
அலை மீண்டும் பெரிதாக உருவாகும் நாள் வெகுதூரத்தில் இல்லை.
"ஓரளவு ஜனநாயக மயப்படுத்தப்பட்ட சமீப காலத்தில் கூட, 40 ஆசனங்களைக் கொண்ட
பாராளுமன்றத்தில் ஷியா சமூகத்தினரின் பிரதிநிதித்துவம் குறைவு.
ஷியாக்களின் Wifaq கட்சி, 18 ஆசனங்களைக் கொண்டுள்ளது. பாராளுமன்றத்தில்
எந்தவொரு சட்டமூலத்தையும் சுன்னி முஸ்லிம் பிரதிநிதிகள் வீட்டோ செய்யும்
அதிகாரம் கொண்டுள்ளனர். அதையும் தாண்டிச் சென்றால் மன்னர் ஹமட் அதனை
நிராகரிக்கலாம். ஆகவே ஏற்கனவே உள்ள அரசமைப்பின் கீழ் உரிமைகள் கிடைக்காது
என்று தெரிந்த பின்னர் தான், ஷியா சமூகத்தினர் ஆர்ப்பாட்டத்தில்
இறங்கினார்கள்.
பாஹ்ரைன் சிறுபான்மையினரின் அரசு, பெரும்பான்மை மக்களை அடக்கி ஆள்வது
இலகுவானது அல்ல என்று தெரிந்து வைத்துள்ளது. அதனால் ஏற்கனவே
நரித்தனத்துடன் பல திட்டங்களை தீட்டியிருந்தது. பாஹ்ரைனின் இராணுவத்தை
தேசிய இராணுவம் என்று கூறுவதை விட, கூலிப்படை என்று அழைப்பதே
சாலப்பொருத்தம். பெருமளவு சிப்பாய்கள் அதிகளவு கூலியால் கவரப்பட்ட
பாகிஸ்தானியர்கள். இயல்பாகவே அரேபியர்களை முட்டாள்களாக கருதும் இனவாதம்
பாகிஸ்தானியர் மத்தியில் சாதாரணம். அதிலும் பாகிஸ்தானில் கிடைத்தை விட பல
மடங்கு அதிக சம்பளம் கிடைக்கின்றது என்றால், பாஹ்ரைன் மன்னருக்கு
விசுவாசமான படையினராக இருப்பார்கள் என்பதில் ஐயமில்லை. அத்தகைய
கூலிப்படையை கொண்டு போய் விட்டு, "ஆர்ப்பாட்டம் செய்யும் பொது மக்களை
சுடு" என்றால், எந்தவித உணர்ச்சியுமற்று சுட்டிருப்பார்கள்.
மக்கள் எழுச்சியை அடக்குவதில் அமெரிக்காவின் பங்களிப்பும் குறைத்து
மதிப்பிடத் தக்கதல்ல. பாஹ்ரனில் மேற்கத்திய பாணியிலமைந்த ஜனநாயகம்
ஏற்பட்டால் கூட, அது அமெரிக்க நலன்களுக்கு விரோதமாக இருக்கும்.
நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட பாராளுமன்றமும், பிரதமர் பதவியும்
பெரும்பான்மை ஷியா மக்களின் கைகளுக்கு சென்று விடும். ஷியா முஸ்லிம்களின்
விசுவாசம் ஈரானை சார்ந்ததாக இருக்கும். பாஹ்ரைனில் ஈரானின் செல்வாக்கு
அதிகரிப்பதை அமெரிக்கா விரும்பப் போவதில்லை. ஏற்கனவே ஈராக்கில் அமெரிக்கா
தனக்கு தானே காலில் சுட்டுக் கொண்டது போன்ற நிலைமை ஏற்பட்டுள்ளது. சதாம்
ஹுசைன் ஆட்சியை அகற்றியதால், சிறுபான்மை சுன்னி முஸ்லிம்களிடம் இருந்த
அதிகாரம், தற்போது பெரும்பான்மை ஷியா முஸ்லிம்களிடம் சென்று விட்டது.
ஈராக் போரின் போதான படை நகர்த்தல்களுக்கு, பாஹ்ரைன் தளத்தில் இருந்து
தான் கட்டளைகள் பிறப்பிக்கப்பட்டன. வருங்காலத்தில் ஈரான் மீதான
தாக்குதல்களுக்கும் பாஹ்ரைன் தளம் அத்தியாவசியமானது. மக்கள் சக்தி
ஆளுபவரை மாற்றினால், அமெரிக்க படைத் தளத்தின் இருப்பு கேள்விக்குள்ளாகி
விடும். ஈரானைப் பொறுத்த வரை, அது ஒரு இராஜதந்திர வெற்றியாகி விடும்."
http://kalaiy.blogspot.com/2011/02/blog-post_22.html
இந்த இழையை ஆரம்பித்ததே, சுண்டெலிகளாகவே இருந்தாலும்கூட,ஒன்று திரண்டால்
ஒரு நிலையான மாற்றத்தைச் சாதிக்க முடியும் என்பதைச் சொல்வதற்காகத் தான்!
------------------------------------------
சுண்டெலிகளுக்குத் தெரிந்தது கூட இந்தியர்களுக்குத்தெரியாதா?
--கிருஷ்ணமூர்த்தி
கிருஷ்ணமூர்த்தி
http://kalaiy.blogspot.com/2011/02/blog-post_22.html
இந்த இழையை ஆரம்பித்ததே, சுண்டெலிகளாகவே இருந்தாலும்கூட,ஒன்று திரண்டால்
ஒரு நிலையான மாற்றத்தைச் சாதிக்க முடியும் என்பதைச் சொல்வதற்காகத் தான்!
------------------------------------------
சுண்டெலிகளுக்குத் தெரிந்தது கூட இந்தியர்களுக்குத்தெரியாதா?
--கிருஷ்ணமூர்த்தி
Innamburan Innamburan
- அருமையான, இன்றே தேவையான தொகுப்பு, கிருஷ்ணமூர்த்தி. நன்றி.
- 'இந்தியாவில் இத்தகைய புரட்சி சாத்தியமா ??' என்ன கேள்வி? எகிபதியர் மனிதர்கள். இந்தியர்கள் புழுக்களோ? இந்தியா காந்திஜி வழி நடத்த, இந்தியா தர்மயுத்தம் செய்யவில்லையா? இந்தியாவில் சாத்தியம்.சாத்தியம்.சாத்தியம். அவசரம். அவசரம். அவசரம்.
2011/2/22 கிருஷ்ணமூர்த்தி <kris...@gmail.com>:
Natrajan Kalpattu Narasimhan
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "தமிழ் வாசல்" group.
To post to this group, send email to thamiz...@googlegroups.com.
To unsubscribe from this group, send email to thamizhvaasa...@googlegroups.com.
For more options, visit this group at http://groups.google.com/group/thamizhvaasal?hl=en.
--
நடராஜன் கல்பட்டு
கிருஷ்ணமூர்த்தி
என்று அரபு மக்களை வர்ணித்திருந்தது ஒரு ஆஸ்திரேலிய செய்தித்தாளின்
வலைத்தளம் என்பது தெரிய வரும்! ஜனங்களை வெறும் சுண்டெலிதான் என்று
சொல்கிற தெனாவட்டு அவர்களுக்கு மட்டும் தான் வரும்.
இப்போது அரேபிய மக்களிடம் பரவிவரும் கிளர்ச்சி உணர்வு மிகவும்
வித்தியாசமானது. இதை எப்படி கணிப்பது, எப்படி சமாளிப்பது என்றே அங்கே
ஆளுவோருக்கும் புரியவில்லை, அவர்களுடன் நல்லுறவு வைத்துத் தன்னுடைய
நலன்களை மட்டும் பாதுகாத்துக் கொண்டிருக்கும் அமெரிககாவுக்கும்
புரியவில்லை.
அரேபிய மக்களை முல்லாக்களும் மௌல்விகளும் இதுவரை
சுதந்திரமாகச்சிந்திக்கவிட்டதே இல்லை. அவர்களை மீறி, வெளியே என்ன
நடக்கிறது, நாம் எப்படி இருக்கிறோம் என்பதைப் புரிந்துகொள்ளவே அந்த
மக்கள் இதுவரை பழக்கப்பட்டதும் இல்லை. அமைதியான போராட்டம் என்பதெல்லாம்
பல நூற்றாண்டுகளாக அவர்களுக்குத் தெரியாத விஷயமும் கூட.
முதலில், ஏழ்மையில் வாடும் அரேபியநாடுகளில் உள்ள மக்களிடம் இருந்து
ஆரம்பித்து, இப்போது செல்வச்செழிப்புடன் இருக்கும் பாஹ்ரைனுக்கும்
பரவியிருக்கிறது. குவைத், சவூதி அரேபிய அரசுகள், இங்கே இந்தியாவில்
இலவசங்களை அள்ளி இறைப்பதுபோல, திடீரென்று தங்கள் ஜனங்கள் மீது கரிசனம்
பிறந்து நலத் திட்டங்களை அறிவித்துக் கொண்டிருக்கின்றன.
வசதி படைத்தவன் தரமாட்டான்-அவனை
வயிறுபசித்தவன்விடமாட்டான்
என்று பட்டுக் கோட்டை கல்யாணசுந்தரம் பாடிய மாதிரி, அங்கே வெறும்
வயிற்றுப்பசிக்கான போராட்டமாகத் தான் நடக்கிறது என்று சொல்வதற்கில்லை.
ஒரேமாதிரியான ஆட்சிமுறை, வேறு எந்தவிதமாகவும் சிந்திக்கவிடாத
அமைப்புக்கு எதிராகவும் தான் என்று தோன்றுகிறது. இன்னும் கூர்ந்து
கவனிக்கவேண்டும்.
இங்கே, அரபுநாடுகளில் உள்ளமாதிரி, மதங்களின் பெயரால் அவ்வளவு கடுமையான
அடக்குமுறைகளோ, குதிரைக்குக் கண்ணைக்கட்டி விட்ட மாதிரி, இப்படித்தான்
சிந்திக்கவேண்டும், செயல்படவேண்டும் என்றோ எப்போதுமே இருந்ததில்லை.
எப்படி வெறும் முப்பதாயிரம் வெள்ளையர்களைக் கொண்டே (அரசு அதிகாரிகள்,
காவல், ராணுவத்தில்) முப்பதுகோடி ஜனங்களை அடிமையாக வைத்திருக்க முடிந்தது
என்பதைக் கொஞ்சம் யோசித்துப் பார்த்தீர்கள் என்றால், இப்போது உள்ள
நிலவரத்தை நாடிபிடித்துப் பார்த்து மருந்து சொல்வதில், உட்கொள்வதில்
எந்தக் கஷ்டமும் இருக்காது!!
-------------------------------------------
அன்புடன்
கிருஷ்ணமூர்த்தி
On Feb 24, 6:45 am, Natrajan Kalpattu Narasimhan <knn1...@gmail.com>
wrote:
கிருஷ்ணமூர்த்தி
இப்படித்தலைப்பை மாற்றி வைத்துவிடலாம்! அப்போதும் பொருத்தமாகத்தான்
இருக்கும்! பாஹ்ரைனில் பரவியிருக்கும் எதிர்ப்பு அலை, சவுதி அரேபிய அரச
குடும்பத்தை கலங்க வைத்திருக்கிறது. நலத்திட்டங்கள், சலுகைகள் வரிசையாக
அறிவித்திருக்கிறார்கள். பிபிசி தமிழில் இந்த செய்தியைப் பாருங்கள்!
http://www.bbc.co.uk/tamil/news/story/2011/02/110223_saudiking.shtml
"அரசியல் சுதந்திரம் இல்லாத சவுதி அரேபியாவிலும் பிரச்சனை வெடிக்கலாம் என
எண்ணுகின்றனர். சவுதி அரேபியாவை பல பல காலமாக ஆண்டு வருபவர்கள் அங்கு
அரசியல் சுதந்திரத்தை அனுமதித்ததே கிடையாது.
இதையெல்லாம் உணர்ந்து தான் என்னவோ, 87 வயதான சவுதி அரேபியாவின் மன்னர்
அப்துல்லா யாரும் எதிர்பாராத பல அதிரடி நல திட்டங்களை தற்போது
அறிவித்துள்ளார். இவர் அறிவித்த திட்டங்களின் மதிப்பு கிட்டதட்ட 3700
கோடி அமெரிக்க டாலர்கள்.
பண வீக்கத்தை கட்டுப்படுத்துவதற்கு, வேலை வாய்ப்பிலாமல் உதவுவதற்கு
மற்றும் குடும்பங்களுக்கு நியாய விலையில் குடியிருப்பு போன்றவற்றுக்கு
நிதி ஒதுக்கீடுகள் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
அத்தோடு வெளிநாடுகளில் படிக்கும் மாணவர்களுக்கு கல்வி கட்டணத்தில் உதவி
மற்றும் கடன் தள்ளுபடி போன்ற சலுகைகள் கூட மன்னரால்
அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஆனால் மன்னரால் அறிவிக்கப்பட்ட நல திட்டங்களில் அரசியல் சீர்திருத்தம்
குறித்து எவ்விதமான தகவலும் தெரிவிக்கப்படவில்லை.
உலகத்தில் மிக பெரிய கச்சா எண்ணெய் உற்பத்தி செய்யும் நாடான சவுதி
அரேபியா மன்னராட்சி முறையிலேயே ஆளப்பட்டு வந்துள்ளது. இங்கு மக்களால்
தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நாடாளுமன்றமோ, அரசியல் கட்சிகளோ கிடையாது.
எதிர்வாதங்களை வைப்பவர்கள் சவுதி அரேபியாவில் தேர்தல் நடத்தப்பட
வேண்டும், அரசியல் முறை முற்றாக மாற்றப்பட வேண்டும் என கூறி வருகின்றனர்.
வேலைவாய்ப்பின்மை மற்றும் வீடு பற்றாக்குறை ஆகியவை சவுதி அரேபியாவில்
மிகப்பெரிய பிரச்சனை என ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர். ஆனால் சவுதி
அரேபியாவின் பெரும்பாலான நிலப்பகுதி மன்னர் குடும்பத்தின் சொத்தாக
இருப்பதால், இந்த நிலத்தை விற்க போகிறார்களா அல்லது தானமாக கொடுக்க
போகிறார்களா என்பது தெரியவில்லை."
---------------------------------
நலத்திட்டங்கள், இலவசங்கள் பிரச்சினையைத் தள்ளிப்போட வேண்டுமானால்
உதவலாம்! ஆனால்
ஏய்ப்பதில் கலைஞர்களுக்கு (artful dodgers!) எப்போதும் கைகொடுக்காது,
அவர்களுக்கே அது புரிகிறது!
நம்முடைய ஜனங்களுக்கு ஏன் இன்னும் புரியவில்லை?
கிருஷ்ணமூர்த்தி
இழையில் மதகுருமார்கள், ஷேக்குகளை மீறிஎதுவுமேசெய்ய முடியாத அரேபிய
ஜனங்கள், அடிப்படைத்தேவைகளுக்காகக் கிளர்ச்சியில் இறங்குவது பரவிக்
கொண்டே இருப்பதைப் பற்றிய செய்திகளைத்தொகுத்துப் பேசிக்
கொண்டிருக்கிறோம்.
அடிப்படை வசதிகள் உரிமைகள் எதுவுமே இல்லாத இடங்களில் போராட்டம் வெடிப்பது
பெரிய ஆச்சரியமா என்று நினைப்பவர்கள் உண்டு. வசதி படைத்த பாஹ்ரைனில்
பரவும் அதிருப்தியும் கிளர்ச்சியும் அந்தக்கேள்வியைத்
தவிடுபொடியாக்கியது. குவைத் கொஞ்சம் சலுகைகளை அறிவித்துக்
கிளர்ச்சியைத்தள்ளிப் போட முயன்றது. சவூதி அரேபியாவில், ஜனங்கள்
கிளர்ச்சியில் இறங்காமல் இருப்பதற்காக, ஏராளமான சலுகைகள், அரசு
ஊழியர்களுக்கு ஊதிய உயர்வு என்று முப்பதேழு பில்லியன் அமெரிக்க டாலர்களை
அள்ளியிறைத்த பிறகும், கிளர்ச்சியை தடுக்க முடியவில்லை.
இந்த செய்தியைக் கொஞ்சம் பாருங்கள்!
Saudi Arabia bans public protest
Ruling by senior clerical council follows two weeks of Shia
demonstrations and 22 arrests
guardian.co.uk, Sunday 6 March 2011 16.29 GMT
Public protests have been banned in Saudi Arabia following
demonstrations by minority Shia groups.
The ruling comes after widespread demonstrations in the Middle East –
including those that led to the downfall of regimes in Egypt and
Tunisia – and two weeks of Shia agitation in Saudi Arabia itself,
during which 22 people were arrested.
A statement issued by the country's council of senior clerics said:
"The council ... affirms that demonstrations are forbidden in this
country. The correct way in sharia [law] of realising common interest
is by advising, which is what the Prophet Muhammad established.
"Reform and advice should not be via demonstrations and ways that
provoke strife and division, this is what the religious scholars of
this country in the past and now have forbidden and warned against."
The statement goes on to make clear the council's stance against
political parties, which are banned as they are deemed to be not in
keeping with Islam.
The council's position on elections to bodies such as the advisory
Shura Council has been more ambiguous.
More than 17,000 people backed a call on Facebook to hold two
demonstrations in Saudi Arabia this month, the first of which went
ahead on Friday.
Saudi Arabia, the birthplace of Islam and home to its two holiest
sites, applies sharia law and allows religious scholars wide powers in
society. They dominate the judicial system and run their own police
squad to enforce religious morals.
Many clerics campaigned for an elected parliament after the Gulf War
in 1991 and more recently a loose alliance of liberals, moderate
Islamists and Shias have petitioned King Abdullah to allow elections
in the country, which has no elected parliament.
Last month, Abdullah returned to Riyadh after a three-month medical
absence and announced $37bn in benefits for citizens in a bid to curb
dissent.
http://www.guardian.co.uk/world/2011/mar/06/saudi-arabia-bans-public-protest
-------------------------------------------
நலத்திட்டங்கள், இலவசங்கள் பிரச்சினையைத் தள்ளிப்போட வேண்டுமானால்
உதவலாம்! ஆனால் ஏய்ப்பதில் கலைஞர்களுக்கு (artful dodgers!) எப்போதும்
கைகொடுக்காது,அவர்களுக்கே அது புரிகிறது!
கிருஷ்ணமூர்த்தி
வ.மு. முரளி
First Published : 05 Mar 2011 01:02:31 AM IST
Last Updated :
அண்மையில் நடந்த உலக சரித்திர நிகழ்வுகளில் எகிப்து மக்களின் புரட்சி
முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. 20 ஆண்டுகாலம் ஆட்சி நடத்திய எகிப்து அதிபர்
முபாரக், மக்கள் நடத்திய தொடர் போராட்டத்துக்குப் பணிந்து பிப். 11-ல்
பதவி விலகினார்.
÷அதன் எதிரொலி டுனீசியா, லிபியா, அல்ஜீரியா, ஜோர்டான் போன்ற ஆப்பிரிக்க
நாடுகளிலும், ஏமன், ஒமான் போன்ற அரபு நாடுகளிலும் கேட்டுக்
கொண்டிருக்கிறது. சர்வாதிகாரமும் ஊழலும் பெருகியுள்ள வேறு பல நாடுகளிலும்
எகிப்து அமைதிப் புரட்சியின் செல்வாக்கு பரவத் தொடங்கியுள்ளது.
÷இதன் தாக்கம் இந்திய அரசியல்வாதிகளின் பேச்சிலும் வெளிப்படுகிறது.
பலரும், எகிப்துபோல தங்கள் பகுதியில் மாற்றம் வரும் என்று ஆரூடம் கூறத்
தொடங்கியுள்ளனர்.
எகிப்து அதிபர்போல விரைவில் மாயாவதி தூக்கி எறியப்படுவார் என்று
கூறியிருக்கிறார் உ.பி. முன்னாள் முதல்வர் முலாயம் சிங் யாதவ். ஏற்கெனவே
முலாயமைத் தூக்கி எறிந்த மக்கள் யாரைப் பார்த்து அவ்வாறு செய்தார்களாம்?
எகிப்தைப்போலவே காஷ்மீரில் மக்கள் எழுச்சி இயக்கம் நடப்பதாக மக்கள்
ஜனநாயக கட்சித் தலைவர் மெகபூபா முப்தி குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.
பிரிவினைவாத இயக்கத் தலைவர் கிலானியும்கூட, காஷ்மீரில் நடப்பது எகிப்து
மக்களின் போராட்டம் போன்றதுதான் என்று கூறியிருக்கிறார். எகிப்துக்குள்
மக்கள் புரட்சி வெடிக்க எந்த அண்டைநாடும் தூண்டுகோலாக இருக்கவில்லை
என்பது இவர்கள் இருவருமே சொல்லாதது.
÷அகில இந்திய இடதுசாரித் தலைவர் ஒருவரும் எகிப்து மக்களை முன்னோடிகளாகக்
கொள்ளுமாறு வேண்டுகோள் விடுத்திருக்கிறார். செஞ்சீனாவின் தியானென்மன்
சதுக்கத்தில் ஜனநாயகத்தை மீட்கப் போராடி பலியான மாணவர்களை அவர் வசதியாக
மறந்துவிட்டார்.
பிரதான எதிர்க்கட்சியான பாஜக.வின் செய்தித் தொடர்பாளர் ஒருவர், எகிப்து
புரட்சியிலிருந்து மத்திய அரசு பாடம் கற்க வேண்டும் என்று
உபதேசித்திருக்கிறார்.
எகிப்தில் அரசு சொத்துகளைக் கபளீகரம் செய்த முபாரக்போலவே கர்நாடகா
மாநிலத்தில் தங்கள் கட்சியைச் சார்ந்த முதல்வர் செயல்பட்டதை அவர்
நினைவில் கொள்ளாதது "செலக்டிவ் அம்னீஷியா'வாக இருக்கக்கூடும்.
÷தமிழக மேடைகளிலும்கூட எகிப்து முக்கிய உதாரணப் பொருளாகியிருக்கிறது.
அமெரிக்காவில் ஒபாமா அதிபரானதையே தமிழக அரசியல் மேடைகளில் நெக்குருக
முழங்கியவர்கள், எகிப்து விஷயத்தை விடுவார்களா? முபாரக்கையும் தமிழக
முதல்வரையும் இணையாக ஒப்பிடும் காட்சிகளுக்குக் குறைவில்லை.
÷இவர்களுக்குப் போட்டியாக ஆளும் தரப்பினரும், அதே முபாரக்கின்
அடக்குமுறை ஆட்சியை முன்னாள் முதல்வருடன் ஒப்பிட்டு தமிழக அரசியலை
கேலிக்கூத்தாக்குகின்றனர். இரு தரப்பினருமே சொல்ல மறந்த விஷயம், ஹோஸ்னி
முபாரக்குக்கு தமிழக அரசியல்வாதிகள்போல அந்தர்பல்டி அடிக்கத் தெரியவில்லை
என்பது.
அரசியல்வாதிகள் போதாதென்று திரைத்தாரகைகளும் எகிப்தைப் "பார்க்க'
ஆரம்பித்திருப்பது புல்லரிக்கச் செய்கிறது.
எகிப்தில் புரட்சியால் மக்கள் மாற்றம் கண்டதுபோல மாணவ சமுதாயம் நாட்டில்
மாற்றத்தை ஏற்படுத்தத் தயாராக வேண்டும் என்று கல்லூரி விழா ஒன்றில்
பேசியிருக்கிறார் இயக்குநர் பாரதிராஜா.
÷இலங்கைப் பிரச்னையை ஊர்தோறும் முழங்குபவரும், மீனவர்கள் நலனுக்காக
திடீரென களத்தில் குதித்திருப்பவரும்கூட, உலக அரசியலுடன் தமிழக அரசியலை
ஒப்பிட்டுத் தங்கள் ஞானத்தை வெளிப்படுத்துகிறார்கள். இதுவரை ஜாதி அரசியல்
பேசியவர்களையும் உலகளாவிய பார்வையுடன் பேசச் செய்திருக்கிறது எகிப்து.
அந்நாட்டு மக்களுக்கு நன்றி.
உண்மையில் எகிப்து மக்களின் அரசியல் புரட்சிக்கு அடிப்படைக் காரணம், அது
கடும் வன்முறைகள் இன்றி அமைந்திருந்ததுதான். நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்,
எகிப்து இடம்பெற்றுள்ள அதே ஆப்பிரிக்கக் கண்டத்தின் தென்கோடியில்
தென்ஆப்பிரிக்காவில் இந்தியர் ஒருவர் நிகழ்த்திக்காட்டிய போராட்ட முறை
அது. அதே வழிமுறையால்தான் இந்தியாவும் விடுதலை பெற்றது. பல நாடுகளின்
தளைகளை அறுக்க உத்வேகம் அளித்த அதே அஹிம்சை முறை, இன்று எகிப்தில்
மீண்டும் வென்றிருக்கிறது; மக்களின் சத்திய ஆவேசம் வென்றிருக்கிறது.
÷கொடுங்கோலாட்சி நடத்திய முபாரக்கின் அதிகாரத்துக்கு இணங்க மறுத்து,
சர்வாதிகார அரசுக்கு ஒத்துழைக்க மறுத்து, ராணுவ பலத்துக்கு அஞ்சாமல்
நெஞ்சு நிமிர்த்தி, எகிப்தில் ஆண்களும் பெண்களும் 18 நாள்கள் தொடர்
போராட்டம் நடத்தியது வீர வரலாறு; சந்தேகமில்லை. இதற்கான கருவை அவர்கள்
பெற்றது மகாத்மா காந்தியின் அஹிம்சை வழிமுறைகளிலிருந்துதான்.
÷நமது சரக்கையே எகிப்து புதுப்பித்திருக்கிறது. அது புரியாமல், நமது
கருவூலத்தை அறியாமல், நாம் யாரைப் பின்தொடர்கிறோம்? எப்போது நம்மை நாமே
பார்க்கப் போகிறோம்?
கட்டுரைக்கு நன்றியுடன் : தினமணி நாளிதழ்
---------------------------------------------------------
அரபுநாடுகளில் நடந்துகொண்டிருக்கும் மக்கள் கிளர்ச்சி, இங்கே பலருக்கும்
பலவிதமான சிந்தனைகளைத்தோற்றுவித்தது. இங்கேயும் அதே மாதிரி நடக்கவேண்டும்
என்ற ஆதங்கம் பலவிதங்களிலும் வெளிப்பட்டது. இதுதொடர்பான சில செய்திக்
குறிப்புக்களை இந்த இழையில் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.
தினமணியில் மூன்று நாட்களுக்கு முன்னால் பார்த்த இந்தக் கட்டுரை மிகுந்த
நிதானத்துடன், பொறுப்புடன் எழுதப்பட்டிருக்கிறது என்றாலும் கடைசி வரிகள்
கட்டுரை ஆசிரியர் சறுக்கியதை அப்பட்டமாகக் காட்டியதென்றே சொல்ல வேண்டும்!
அரேபிய மக்கள் காந்தியைப் பற்றியோ, காந்தீயப் போராட்ட முறைகளையோ
தெரிந்துகொண்டு போராட ஆரம்பிக்கவில்லை. டூனீஷியாவில். ஒரு மரணம் எழுப்பிய
தொடர் அலைகளாகப் போராட்டம் தீவீரம் அடைந்தது. ஜனங்களைப் புறக்கணிக்கும்
அரசு, அரசியல் தலைவர்களை வெறுப்புடன் பதவி விலகக் கோரி ஆரம்பித்த
போராட்டம் அரேபிய நாடுகளில் ஒவ்வொன்றாகப் பரவ ஆரம்பித்தது. எகிப்தில்,
ஜனங்களும் சரி, ஆட்சியாளர்களும் சரி வன்முறையில் இறங்கவில்லை என்று
சொல்லும் அதே நேரம் லிபியாவில் அது தலைகீழாக நடந்துகொண்டிருக்கிறது.
இங்கே இந்தியாவில், ஜனங்களை இலவசங்கள் என்ற மாயையில்,ஒருவிதமான
பரவசத்தில் ஏமாற்றியே இங்குள்ள அரசியல் கட்சிகள் தங்களுடைய
திருவிளையாடல்களைத்தொடர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. தேர்தல் முறைகளில் உள்ள
குளறுபடி, அரசு இயந்திரம் முழுக்க முழுக்க ஊழல் செய்கிறவர்களுக்கு
சாதகமாகவே செயல்படுகிற மாதிரி ஆகிப் போன அவலம், நீதித்துறையும்
பலதருணங்களில் முடங்கிப் போனதாக, நாலாவது தூண் என்று வர்ணிக்கப்படும்
பத்திரிக்கை உலகமும் கூடக் காசு வாங்கிக் கொண்டு செய்திகளைப்
பிரசுரிக்கிற தன்மையதாக இங்கே சீரழிந்து கிடக்கிறது.
மாற்றங்களுக்கான விதை நெல்லாக ஒவ்வொரு தனிநபரும் தன்னைத்தயார்
செய்துகொள்ளாதவரை, இந்த அவலங்களில் இருந்து உடனடியாக எந்த ஒரு ஹீரோவும்
நம்மைக் காப்பாற்றிவிட முடியாது என்பதையாவது புரிந்துகொண்டிருக்கிறோமா?