+ Nellie Wildschut viert honderdste verjaardag
Luuk....@gmail.com
(bron: www.weekbladvoordeurne.nl)
Nellie Wildschut-Jansen in de tuin achter haar huis aan de
Zeilbergsestraat (Foto: Adje Stevens).
ZEILBERG - Nellie Wildschut-Jansen viert dinsdag 30 oktober haar
honderdste verjaardag. Zelf vindt ze het niet zo heel bijzonder.
Vroeger was het een zeldzaamheid maar tegenwoordig worden volgens haar
veel meer mensen honderd. Horen, zien en lopen gaan wel wat achteruit,
maar verder is ze nog vitaal.
Ze woont zelfstandig en is graag buiten in de tuin, waar ze dan nog
wat onkruid wiedt. Het meest dankbaar is ze voor het feit dat ze
geestelijk nog heel goed bij is. Nellie Wildschut: "Dat ik alles nog
weet, is voor mij het belangrijkste."
In 1930 kreeg Nellie Wildschut haar aanstelling als onderwijzers in
Zeilberg. Na een jaar ging ze lesgeven in Neerkant. Ze woonde op een
kamertje bij de nonnen. Die vonden dat ze er maar eens op uit moest om
vrienden te maken. Een vrouwelijke collega werd haar beste vriendin
maar mannelijke collega's leren kennen viel in die tijd niet mee.
Nellie Wildschut: "Er was een strikte scheiding tussen de
meisjesschool en de jongensschool en zelfs bij gezamenlijke vieringen
in de kerk kwam je niet met elkaar in contact. De onderwijzers zaten
bij de jongens en wij aan de andere kant van het pad bij de meisjes."
Via haar vriendin ontmoette ze toch Herman Wildschut met wie ze in
1937 trouwde. Samen kregen ze negen kinderen. Nellie: "Het was een
hele drukte. Neem alleen de was al en het vele verstelwerk. En je wilt
niet weten hoeveel sokken ik in mijn leven gestopt heb."
Toen de kinderen ouder werden ging Nellie weer aan het werk,
aanvankelijk overal in de regio als invalster. Tot aan haar pensioen
gaf ze twaalf jaar les aan de basisschool in Zeilberg. Haar man was 45
jaar onderwijzer op deze school. Hij overleed op 87-jarige leeftijd.
Sinds het overlijden van zoon Daan afgelopen voorjaar woont Nellie
alleen. Het aanbod van haar kinderen, om bij een van hen te komen
wonen, sloeg ze af: "Een woont er in Veldhoven, een tweede in
Eindhoven en de anderen verder verspreid over heel Nederland. Ik ken
daar niemand terwijl ik in Zeilberg heel veel mensen ken. Of liever
gezegd: de mensen kennen mij."
De kinderen komen vaak thuis, ze heeft regelmatig hulp en de buren
springen zonodig bij. Verder vermaakt ze zich met lezen, puzzelen en
brieven schrijven. Nellie: "Mijn kinderen, klein- en
achterkleinkinderen vinden dat ik moet leren e-mailen, maar daar ben
ik nog niet aan toe. Bovendien vinden ze het wel leuk om af en toe een
brief te krijgen, bijvoorbeeld als ze jarig zijn. Dat houd ik allemaal
bij."
Over haar eigen feestje maakt ze zich geen zorgen; de kinderen regelen
alles. Van 15.00 tot 17.30 uur kan iedereen haar dinsdag bij De Zwaan
de hand komen schudden, maar de eerste felicitatie heeft ze al binnen.
Die kwam van minister-president Jan-Peter Balkenende toen hij op 18
augustus in Deurne was bij de festiviteiten rondom de onthulling van
het standbeeld van het echtpaar Van Doorne. Nellie Wildschut was
uitgenodigd als erelid van de Vriendenkring Ons Deurne. Iemand had de
minister-president de op handen zijnde mijlpaal in zijn oor
gefluisterd. Nellie Wildschut: "Toen hij me kwam feliciteren dacht ik:
wat moet je zeggen tegen zo'n man. Maar hij was heel vriendelijk en
toen hij wegging kwam hij me nog een keer de hand schudden."
Luuk
news:1193383778.2...@v3g2000hsg.googlegroups.com...
> Nellie Wildschut viert honderdste verjaardag
> (bron: www.weekbladvoordeurne.nl)
>
> Nellie Wildschut-Jansen in de tuin achter haar huis aan de
> Zeilbergsestraat (Foto: Adje Stevens).
>
> Zeilberg. Na een jaar ging ze lesgeven in Neerkant. Ze woonde op een
> kamertje bij de nonnen. Die vonden dat ze er maar eens op uit moest om
> vrienden te maken. Een vrouwelijke collega werd haar beste vriendin
Voor wie geďnteresseerd is: deze vriendin was Francisca Cornelia
Rodts-Coppus (1907-2007), die op 16 april jongstleden op 99-jarige leeftijd
overleed. Zij was reeds sinds 1944 weduwe van Johannes Henricus Rodts
(1909-1944).
groet,
Luuk