Kerkenez

137 views
Skip to first unread message

Zahide

unread,
Sep 18, 2020, 8:25:47 PM9/18/20
to zah...@googlegroups.com
b38df6454ebc33788bdb74312a04f066.jpg

Kerkenez

Görünüşü itibariyle küçük bir doğana benzeyen kerkenez, gündüz avlanan yırtıcı bir kuş türüdür.

Kerkenez, Latince adı “falconidae” olan kartalgiller ailesine mensup yırtıcı bir kuş türüdür.

Anavatanı Avrupa, Asya ve Afrika olmakla birlikte günümüzde geniş bir yayılım gösterirler. İnsanların bulunduğu yerlere uyum gösteren bu kuşlar, ovalarda, yüksek dağlık kesimlerde, tarlalarda hatta kentlerin yakınlarında bile yaşarlar.

Görünümü itibariyle küçük bir doğanı andıran kerkenez, 30-35 santimetre uzunluğundadır. Sık sık doğan türleriyle karıştırılsa da özellikle uçarken daha rahat görülen kızıl sırtı ile ayırt edilebilirler. Sivri ve dar kanatları, ince ve uzun kuyruğu vardır. En önemli özellikleri gündüz avlanabilmeleri ve uzun süre havada asılı durabilmeleridir.

Çoğunlukla diğer kuşları, böcekleri, fare gibi kemirgenleri avlayarak yaşamlarını sürdürürler.

Yaklaşık 14 farklı türü vardır. Bunlar, Madagaskar kerkenezi, Seyşeller kerkenezi, Mauritius kerkenezi, Réunion kerkenezi, Benekli kerkenezi, Nankin kerkenezi, Bayağı kerkenez, Kaya kerkenezi, Büyük kerkenez, Tilki kerkenezi, Küçük kerkenez, Afrika boz kerkenezleri, Boz kerkenez, Dickinson kerkenezi olarak sıralanabilir.

Kerkenezler yaklaşık 70 yıl yaşarlar.

Kerkenezler, geniş bir alanı tarayarak özellikle böcek ve kemirgenleri avladıkları için insanlar tarafından yararlı görülürler.

Yuva yapmayan kerkenezler, yumurtalarını kaya aralıklarına, ağaç kovuklarına bırakırlar. Kerkenez iki yaşına geldiğinde üreyebilir. Bir kerede 4 ile 6 adet yumurta bırakırlar. Kuluçka süresi ise bir aya yakındır. Yavrular yumurtadan çıktıktan ancak iki hafta sonra tek başlarına ayakta durabilirler.

Kerkenezler, genellikle daha verimli besin kaynaklarına ulaşabilmek için göç ederler. Ancak bu klasik bir göç hareketi değildir. Genelde tek başlarına yer değiştirirler. Bu sebeple, yiyecek olanaklarının azlığı nedeniyle kış mevsiminde Kuzey Avrupa ve Sibirya’dan güneye yönelirler.

Kerkenez kuşlarının ötüşleri, bilim insanlarınca incelenmiş ve bunun sonucunda dişilerin 11 farklı ses, erkeklerin ise 9 farklı ses çıkardığı tespit edilmiştir.



472663b15imefkfutz2.gif






x1080.jpg

Fırfırlı Kertenkele

Fırfırlı kertenkele (Chlamydosaurus kingii), ayrıca fırtınalı kertenkele, fırfır ejderha veya fırfırlanmış agama, esasen Kuzey Avustralya'da ve Güney Yeni Gine'de bulunan bir kertenkele türüdür. Bu tür, Chlamydosaurus cinsinin tek üyesidir. Ortak adı genellikle kertenkelenin bedenine yaslanmış halde olan boynunun etrafındaki iri saçaktan gelmektedir. Zamanın çoğunluğunu ağaçlarda geçirir. Kertenkelenin beslenmesi ağırlıklı olarak böcekler ve küçük omurgalılardan oluşur. Fırfırlı boyunlu kertenkele toplam uzunluğu 85 cm olan (kuyruk dahil olmak üzere) ortalama olarak büyük bir kertenkeledir ve egzotik bir hayvan olarak anılır.

Bir standart renk yoktur: renklendirme kertenkele ortamına göre değişir. Örneğin, kurutucu, kil dolu bir ortamda bulunan bir kertenkele büyük olasılıkla portakal, kırmızı ve kahverengi bir kolaja sahip olacaktır; Daha tropikal bir bölgede bulunan bir kertenkele daha koyu kahverengimsi ve griler göstermeye meyillidir. Bu, habitatlarına uyarlandıklarını göstermektedir; Renkleri bir kamuflaj şeklidir. Bu kertenkelelerin en belirgin özelliği, genelde baş ve boynuna karşı katlanmış yatan geniş cilt kıvrımlarıdır. Boyun atkısı çene kemiklerine bağlı uzun kıkırdak çizgileri tarafından desteklenmektedir. Kertenkele korktuğunda şaşırtıcı bir görüntü arz eder: ağzını açar, parlak bir pembe veya sarı astar ortaya çıkar, Vücudunu yükseltir; Ve bazen kuyruğunu bedeninin üzerinde tutar. Bu tepki toprak gösterileri, yırtıcıları vazgeçirmek sırasında kullanılır.

Birçok kertenkele gibi, kıvrık boyunlu kertenkeleler böcekler, termitler ve farelerde beslenen etçildir. Özellikle kelebekler, güveler ve larvaları tercih ederler. Böcekler başlıca besin kaynağı olmasına rağmen, örümcekleri ve bazen de başka kertenkeleleri de tüketirler. Eşsiz görünümü ve davranışından dolayı, fırfırlı kertenkele film ve televizyonda yaygın olarak kullanılır. Frank isimli fırfır boyunlu bir kertenkele Jurassic Park filminde dinozor Dilofosaurus, fırfır boyunlu bir kertenkeleye benzer bir şekilde kurgusal bir şekilde tasvir edildi. Film, fırfırlı kertenkeleler için evcil hayvan olarak talep artışına neden oldu.





472663b15imefkfutz2.gif





Numbat_gnangarra_03.jpg

Keseli Karıncayiyen

Keseli karıncayiyen (Myrmecobius fasciatus) veya Numbat, yırtıcı keseliler (Dasyuromorphia) takımı içerisinde yalnız başına Myrmecobiidae familyasına konulan bir keseli.

Keseli karıncayiyenin dış özellikleri, uzun bir burun, burnundan kulaklarına varan kara bir çizgi, sırtının arka kısmında bulunan 6 - 7 beyaz çizgi ve gür bir kuyruktur. Gri-kahverengi veya kızıl olabilen postu kısa tüylüdür. Uzunluğu 30 cm ve kuyruğu 15 cm kadar olur. 200 gram ağırlığa ulaşır.

Yayılım
Keseli karıncayiyenler Avustralya'nın güneybatısı'nda, okaliptüs ağaçlı bölgelerde yaşar. Eskiden Avustralya'nın bütün güneyinde rastlanırdı, ancak çoğu yerlerde avlanarak soyu tükenmiştir.

Numbat-Perth-zoo.jpg

Beslenme
Keseli karıncayiyen genelde termitler ile beslenir. Ara sıra karınca ve böcek de yer. Aynı eteneli bir memeli olan karıncayiyen gibi tırnaklarıyla çürük ağaçları, yaprakları ve yeri kazarak avını uzun ve yapışkan dili ile toplar.

Yaşam şekli
Keseli karıncayiyen gündüz aktiftir, bütün gününü telaşlı bir şekilde sağa sola koşup, yiyecek bulmakla geçirir. Gece olunca başka bir hayvanın terk ettiği bir inin veya içi boş bir ağacın içinde ot ve yapraklarla hazırladığı yuvanın içine yatar. Üreme zamanının dışında yalnız yaşar.

Üreme
Avustralya'da yaz mevsimi sona ererken (Ocak - Nisan) 4 yavru doğar ve ilk aylarını annesinin memelerinde asılı şekilde sarkarak geçirirler. Keseli karıncayiyen'in kesesi olmadığı için, yavrular sadece annenin karnındaki uzun tüylü postun arasına saklanarak korunur. İlk aylardan sonra yavrular bir ine saklanır. Dişi geceleyin yavruları emzirip gündüzleri yiyecek arar. Eylül ayından itibaren yavrular kendi başına yiyecek aramaya başlar ve yaklaşık 9 aylık olunca annelerinden bağımsız olurlar.




472663b15imefkfutz2.gif

Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages