[ismail genc]

Küçük, masum, kendi halinde yerlerden hoşlanıyoruz hepimiz..
Yemyeşil bir manzaranın bir kenarında duran, küçük klubeye bakarken, mest oluyor, orada bulunmak istiyoruz..
Bizler, aslında küçük şeylerle mutlu, küçük şeylere talibiz..

Kapıların küçükleri de cazip bu yüzden..
Bu yüzden, bu kapıyı gördüğümde tebessüm ediyor ve içeri girmek istiyorum..
Kapının da samimisi olur mu demeyin?..
Samimi geliyor bana böylesi evler ve kapıları, kapıların açtıkları..
Çünkü, küçük yerlerde doğallık vardır, iç içelik vardır..
İki kişi sığamazsınız bu kapıdan, ama içeride çok kişi yaşarsınız..
Bir sedir, bir ocak tüten, bir kilim, eski tuğlalar, kireçle kaplı duvarlar..
Bu kapıdan açılacak küçük bir dünyanın küçük dekorlarıdır.

Devasa kapılar ne kadar haşmetliyse, küçük kapılar da öylesi tevazu sahibi..İçimizde bir yerlerde saklanmış tevazu isimli minik çocuk seviyor bu kapıyı da işte o yüzden samimi geliyor bizlere..

Efendim, samimiyetin kapısından girip, mutlulukla karşılaşıyorum..
Tevazu kapısından girince, yüce insanları görüyorum..

Hem, alçak kapılardan, bir insan ne kadar haşmetli de olsa, eğilerek geçer, boynunu büker..Tevazu kapısı öyle bir şey işte..

Şu kainatta, dünya denen mavi küçük bir noktada, o kapıyı açan, bu kapıdan çıkan insan, ne kadar büyüklenebilir ki zaten..
Bunun için, en güzel kapılardan biridir Tevazu..

---

Windows Live™ Photos ile fotoğraflarınızı kolayca paylaşımı. Sürükle bırak