Söze Gelmiyor Nazarın

[Mahcup İnsan]

Elbisesiz, örtüsüz, teklifsiz, perdesiz dolaşıyor aramızda. Bir görünmez dokunuştur nazarın.

Ruhlarımıza üflüyor, Gizlendiği yerden koşup geliyor kalbimize giriyor nazarın.


Yüreklerden dert savuruyor gibi. Bir tesellidir nazarın.
Dalga eğiliyor önü sıra, durgun suların yüzünde geziniyor. Tanıdık bir yolcudur nazarın.

Dünyanın tozunu göğe savuruyor, yeri göğe komşu ediyor nazarın.
Yer ile gök arasında, görünmez, ele avuca gelmez bir elçi nazarın.

Yelkenlerin karnında, kuş kanatları altında yolculuk ediyor diyar diyar.
Uçsuz okyanuslarda ve sınırsız göklerde yoldaş nazarın.

Dost ülkesini dolaşıp gelen “bâd-ı sabâ”dır. Seherlerde vuslattır nazarın.

Akşamları gönlümüze vuran solgun ışıklarda, savrulan, kıvrılan, dolanan, susan, söyleyen hep nazarın.

Koyu yalnızlıklarda derttaşdır nazarın.

Yakub’a Yusuf’dan habercidir nazarın. Dost kokusudur, Esip geçer eteklerimizden nazarın;
ruhumuzu doldurarak gelir, içini dökerek gider. Tenimize değdikçe bizi nazarın.

Gül yanağında derviştir. Çölden çöle yolcudur. Bir tutam “hu”dur derviş yüreğinde. Kocaman bir fırtınadır gülün göğsünde.

Söze gelmez, dize gelmez, dile gelmez, ele gelmez nazarın.

 

????

--
------------------