kavithai iyaRRik kalakku

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு!

-பசுபதி

1. அறிமுகம்

கவிதை இயற்ற யாரும் கற்றுக் கொடுக்க முடியாது! உணர்ச்சியும், கற்பனையும்
ஒருங்கிணைந்து மனத்தில் எழும்பும் எண்ணமே நல்ல கவிதைக்குக் கருப்பொருள்.
ஆனால், கவியுள்ளம் படைத்தவருக்கு, ஓசை நயம் மிளிர, ஒரு நல்ல வடிவில்
கவிதையை அமைக்கக் கற்றுக்கொடுக்கலாம். அதுவே யாப்பிலக்கணத்தின் பணி.
பழமிலக்கியங்களை ரசிக்கவும் யாப்பிலக்கண அறிவு தேவை. தற்காலத் திரை இசைப்
பாடல்களிலும், பல புதுக் கவிதைகளிலும் யாப்பின் மரபணுக்கள் இருப்பதைப்
பார்க்கலாம். ஓசை, இசை அடிப்படையில் அமைந்த யாப்பிலக்கணம் தமிழ் முன்னோர்
கண்டுபிடித்த ஒரு அறிவியல் பொக்கிடம். பாரி மகளிர் முதல் பாரதி வரை
யாவருக்கும் உதவிய அந்தச் செய்யுள் இலக்கணம் நமக்கும் உதவும்.

திறமையுடன் வானில் திரியத் துடிக்கும்
பறவைக்குத் தன்சிறகேன் பாரம்? -- செறிவுடனே
தொய்விலா ஓசையுடன் சொல்லுலகின் மேல்பறக்கச்
செய்யுளுக்கு யாப்பே சிறகு.

பறவைகள் வேறுபடும் பாய்ச்சலில்; கோல
இறகுகள் வண்ணம் இறைக்கும் ! -- சிறப்புடனே
ஒய்யாரம் தந்துபல ஓசை உணர்த்திடச்
செய்யுளுக்கு யாப்பே சிறகு.

பாப்புனையும் யுக்தி பலவற்றை உள்ளடக்கும்
யாப்போர் மரபணு ஆகுமன்றோ? -- மூப்பிலா
வையமாம் தென்னிசை வானில் உயர்ந்திடச்
செய்யுளுக்கு யாப்பே சிறகு.

2. கவிதை உறுப்புகள்

மரபுக் கவிதை இலக்கணத்தைச் சில எளிய பாடங்கள் , பயிற்சிகள் மூலமாக
முதலில் பயில்வோம். பின்னர் வெவ்வேறு பாடல் படிவங்களுக்குக் காட்டுகளாக
மரபிலக்கியப் பாடல்களை அலசுவோம்.

முதலில் ஒரு பாடலைப் பார்ப்போம். மரபுக் கவிதையில் ஓசை நயம் முக்கியம்.
அதனால், உரக்கப் படியுங்கள். ஓசை தானே வெளிப்படும்!

வெய்யிற் கேற்ற நிழலுண்டு
. . வீசும் தென்றல் காற்றுண்டு
கையிற் கம்பன் கவியுண்டு
. . கலசம் நிறைய மதுவுண்டு
தெய்வ கீதம் பலவுண்டு
. . தெரிந்து பாட நீயுமுண்டு
வையம் தருமிவ் வளமின்றி
. . வாழும் சொர்க்கம் வேறுண்டா? ( கவிமணி தேசிக விநாயகம் பிள்ளை)

கவிஞன் ஒருவன் இதைப் பார்த்தவுடன் என்ன சொல்வான் ?

"இந்தக் கவிதையில் நான்கு 'அடி'கள் உள்ளன; எட்டு 'வரி'கள் உள்ளன. ஒவ்வொரு
வரியிலும் மூன்று பகுதிகள் உள்ளனவே, அவை 'சீர்'கள் எனப்படும். அதனால்
ஒவ்வொரு அடியிலும் ஆறு சீர்கள் உள்ளன என்பது தெரிகிறது. 'வெய்யிற்'
'கையிற்' 'தெய்வ' 'வையம்' இந்த நான்கு சீர்களும் ஒரே 'எதுகை' உள்ளவை. ஒரே
எதுகை உள்ள நான்கு அடிகள் கொண்டிருப்பதால், இந்தப் பாடலுக்கு விருத்தம்
என்று பெயர். மேலும், ஒவ்வோரு அடியிலும் ஆறு சீர்கள் இருப்பதால், அறுசீர்
விருத்தம் என்று இதைச் சொல்லலாம். ஒவ்வொரு அடியிலும் , முதல் சீரின்
முதல் எழுத்தும், நான்காம் சீரின் முதல் எழுத்தும் ஓசையில் ஒத்துப்போவதை
'மோனை' என்போம். அதாவது, ' வெ''வீ' மோனை எழுத்துகள்; அதேபோல், 'கை', 'க'
; 'தெ''தெ' ; 'வை' 'வா' ; -- இவை யாவும் மோனை இரட்டையர். தொடுப்பது தொடை;
கவிதையில் அழகான ஓசை எழக் காரணமாக இருக்கும் 'எதுகை' 'மோனை' இரண்டையும்
'தொடை' என்று சொல்வர். ஒவ்வொரு சீரையும் 'அசை' களாகப் பிரித்தால், இந்தக்
கவிதையின் இலக்கணம் புலப்படும். காட்டாக, 'வெய்யிற்' என்ற சீரை வெய்-யிற்
என்று இரு 'அசை'களாகவும், 'நிழலுண்டு' என்ற சீரை 'நிழ-லுண்-டு ' என்று
மூன்று அசைகளாகவும் பிரிக்கவேண்டும். ஒவ்வோரு 'அசை'யையும் மேலும்
பிரித்தால் மெய், உயிர்மெய் போன்ற 'எழுத்து'கள் தெரிகின்றன. "

கவிஞன் மேற்கண்ட விருத்தத்தைப் பிரித்தது (அலகிட்டது) போல், பல மரபுக்
கவிதைகளையும் பிரித்துப் புரிந்து கொள்ள முயல்வதே இந்தத் தொடரின் முதல்
நோக்கம்! அலகிடத் தெரிந்தால், பல பாடல் வகைகளின் இலக்கணத்திற்கேற்ப
'எழுத்து'களைச் சேர்த்து 'அசைகளையும், 'அசைகளை'ச் சேர்த்துச்
சீர்களையும், சீர்களைக் கொண்டு அடிகளையும், மேலும் எதுகை, தொடை போன்ற
நயங்களையும் சேர்த்து எப்படி நாமும் எழுதலாம் என்பதைக் காட்டுகள் மூலம்
பார்ப்பதே இந்தத் தொடரின் இரண்டாம் இலக்கு.

'எழுத்து', 'அசை' 'சீர்' 'அடி' 'தொடை' இந்த ஐந்தைத் தவிர, பல
கவிதைகளுக்கு வேண்டிய இன்னொரு முக்கிய உறுப்பு 'தளை' ; ஒரு சீருக்கும் ,
அதைத் தொடர்ந்து வரும் சீருக்கும் உள்ள ஓசைப் பந்தத்தைக் குறிப்பது தளை.
அதைப் பற்றிப் பின்னர்ப் பார்ப்போம்.

அழகுத் தமிழிறைக்(கு) ஆறுமுகம் போல
எழுத்(து),அசை சீர்,தளை ஏற்ற அடி,தொடையென்(று)
ஆறங்கங் கொண்ட அருமைக் கவிதையை,
கூறச் சுவைதரு(ம்) ஓசை குறையாமல்
காப்பாற்றிக் காவல்செய் கன்னி, தமிழழகி
யாப்பிற்கு மூப்பென்ப தேது.

(தொடரும்)

( from: http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/nov05/?t=4930
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு!

- பசுபதி

3. எழுத்துகள்

யாப்பிலக்கணத்தில் நாட்டமுள்ளோர் ஓர் அடிப்படைத் தமிழிலக்கண நூலையும்,
ஒரு நல்ல தமிழகராதியையும் கையில் வைத்திருத்தல் நலம். (சில காட்டுகள்:
'நற்றமிழ் இலக்கணம்' ,சொ.பரமசிவம் ; 'நல்ல தமிழ் எழுத வேண்டுமா?'
,அ.கி.பரந்தாமனார்; 'கழகத் தமிழ் அகராதி' திருநெல்வேலி, தென்னிந்திய சைவ
சித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழகம்; லிப்கோ தமிழ்-தமிழ்-ஆங்கில அகராதி.)
உரைநடை இலக்கணத்திற்கும், கவிதை இலக்கணத்திற்கும் பொதுவான அம்சங்களே
அதிகம்; சில சமயங்களில் உரைநடை இலக்கணம் கவிதையில் நெகிழ்த்தப் படுவது
உண்டு. ( காட்டு: 'ஓர்', 'ஒரு' பயன்படுத்தும் விதிகள்.)

'எழுத்துகள்' பற்றி யாவருக்கும் தெரிந்த சில அடிப்படைகளை, இப்போது
யாப்பிலக்கணக் கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கலாம்.

எழுத்துகளைப் பலவகையாகப் பிரிப்பதை நாம் அறிவோம். உயிர் (12), மெய்(18)
உயிர்மெய் (216) , ஆய்தம்(1) என்ற நான்கு வகைகள் மொத்தம்
247 தமிழ் எழுத்துகளைத் தருகின்றன. மேலும், வல்லினம், இடையினம்,
மெல்லினம் என்ற பாகுபாட்டையும் அறிவோம். ஆனால், முதல் நிலை யாப்பிலக்கணப்
பயிற்சிக்கு நாம் அறியவேண்டியது மூன்றே வகைகள் தாம்! அவை குறில், நெடில்,
ஒற்று .

மெய்யெழுத்துகள் (புள்ளி வைத்தவை) க், ச், . . ,ன்; இவை ஒற்றுகள்
எனப்படும். ஆய்த எழுத்து உயிரும் இல்லை, மெய்யும் இல்லை என்று கருதி
அதைத் 'தனிநிலை' எழுத்து என்பர். ஆனால், பல இடங்களில் ஆய்தம்
மெய்யைப்போலவே ஒலிக்கும்.

உயிர் எழுத்துகளில் : அ, இ, உ, எ, ஒ இவை ஐந்தும் குறில். ஆ, ஈ, ஊ, ஏ, ஐ,
ஓ, ஔ இவை ஏழும் நெடில்.

க், ச் . . போன்ற 18 மெய்யெழுத்துகளுடன் ஐந்து உயிர்க்குறில்கள்
சேர்ந்தால் விளையும் க, கி, . . ,சி, போன்ற உயிர்மெய் எழுத்துகளெல்லாம்
குறில். அதே மாதிரி, மெய்யெழுத்துகளுடன் ஏழு நெடில் உயிரெழுத்துகள்
சேர்ந்து வரும் உயிர்மெய் எழுத்துகள் நெடில்.

பின்னர் வரும் சில நுட்பங்களுக்கு ஒர் அறிமுகம்:

* 'அ+இ' சேர்ந்து 'ஐ' ஆயிற்று என்பர். 'அ+உ' சேர்ந்தது 'ஔ' என்பர்.
'ஐ' நெடிலானாலும், பொதுவாகச் சீர்களின் இடையிலும், கடையிலும் குறில் போல
உச்சரிக்கப்படும் என்பதைப் பார்ப்போம். ( 'குழந்தையோ' என்பது 'குழந்தயோ'
என்றே ஒலிக்கும்.) இது 'ஐகாரக்
குறுக்கம்' எனப்படும். அதேபோல், பல முறை 'ஐ' 'அய்' போல் ஒலிக்கும்,
'ஔ' 'அவ்' போல் ஒலிக்கும் என்பதையும் பார்ப்போம். 'ஔவையார்'
'அவ்வையார்' என்றும், 'ஐயர்' அய்யர்' என்றும் வருவது நமக்குத்
தெரியுமே?

* தற்காலக் கவிதைகளில் ஆய்தம் அதிகமாகப் பயன்படவில்லை எனினும், பழம்
பாடல்களில் ஆய்தம் சிலசமயம் மெய்யாகவும், சிலசமயம் குறிலாகவும் ஒலிக்கும்
என்பதைப் பின்னர்ப் பார்ப்போம்.

* சொற்கள் சேரும்போது நடுவில் சில ஒற்றுகள் .. க், ச், த், ப் . .
சந்தி விதியால் தோன்றலாம். இவை பொருளை வேறுபடுத்துவதுடன், சீர்களைப்
பிரிப்பதிலும் வேறுபாடுகளைக் கொடுக்கும். 'முத்து கவிதை' என்றால் 'முத்து
என்பவரின் கவிதை' என்று பொருள்; 'முத்துக் கவிதை' என்றால் 'முத்தைப்
போன்ற கவிதை' என்று பொருள் ! இப்படிப்பட்ட புணர்ச்சி விதிகளை நல்ல
தமிழிலக்கண நூல்களில் படிப்பது நலம்.

* குறில், நெடில், ஒற்று என்ற மூவகை எழுத்துகள் தற்போது நமக்குப்
போதுமெனினும், மிகக் கடினமான 'திருப்புகழ்' போன்ற வண்ணப் பாடல்களில்
இவற்றின் இனங்களையும் . . வல்லினமா, இடையினமா, மெல்லினமா என்று . . நாம்
கவனிக்க வேண்டி வரும்.

* சீர் பிரிக்கப்பட்டுச் சரியாக எழுதப் பட்டிருக்கும் கவிதையைப்
பார்த்தால், எந்தச் சீரும் பொதுவாக ஒற்றில் தொடங்காது என்பதைப்
பார்ப்பீர்கள். விதிவிலக்காக, சில பாடல்களில் ( 'த்யாகா சுரலோக சிகாமணியே
!, கங்கா நதிபால க்ருபாகரனே! - கந்தர் அனுபூதி) மெய்யில் தொடங்கும்
சீர்கள் வரும்.

பயிற்சிகள்:

3.1. தமிழ் எழுத்துகளில் எத்தனை குறில் ? எத்தனை நெடில்? எத்தனை
ஒற்றுகள்?

3.2. குறிலுக்கு ஒரு மாத்திரை; நெடிலுக்கு இரண்டு மாத்திரைகள்,
மெய்யிற்கு அரை மாத்திரை என்று நூல்களில் படிக்கிறோம். 'மாத்திரை'
என்றால் என்ன?

3.3. தமிழ்ச் சொற்களில் எந்த எழுத்துகள் முதலில் வரும்? எவை வாரா?

3.4. 'தமிழ்' என்ற சொல்லில் மூன்று இனங்களும் உள்ளன. இதேமாதிரி,
மூவினங்களும் வரும் சில மூன்றெழுத்துச் சொற்களை எழுதுக.

3.5 'உண்ட மயக்கம் தொண்டருக்கும் உண்டு' என்ற வாக்கியத்தில் உள்ள
குறில்கள் எவை? நெடில்கள் எவை? இதுபோல இன்னும் சில வாக்கியங்களை எழுதுக.

3.6 ' ராமா! நேரே பார்க்காதே! ' இந்த வாக்கியத்தின் விசேஷம்
என்ன? இதுபோல இன்னும் சில வாக்கியங்களை எழுதுக.

3.7 'மாசில் வீணையும் மாலை மதியமும்' என்று தொடங்கும் தேவாரத்தை
முழுதும் எழுதி, அதில் எந்த வகை எழுத்து *இல்லை* என்று சொல்லவும்.
இம்மாதிரிப் பாக்கள் இசைப் பாடலுக்கு அனுகூலமா? ஆராய்க.

3.8 'அளபெடை' என்றால் என்ன? இதற்கும் இன்னிசை மேடைகளில் நாம்
கேட்கும் 'சங்கதிகளுக்கும்' தொடர்பு உண்டா? ஆய்ந்தறிக.

***

(from:

http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/jan06/?t=5402
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 3

- பசுபதி

(முந்தைய பகுதிகள்: 1, 2)

4. நேரசை

அசைகள் மரபுக் கவிதைகளின் ஜீவநாடிகள் .

எழுத்துகள் சேர்ந்து எழுப்பும் ஓசையையும், இசையையும் அறிவியல் வழியில்
ஆராய நம் முன்னோர்கள் கண்டுபிடித்த பொக்கிடங்களே அசைகள். எழுத்துகளை
'அசை'ப்பதால் வருவது 'அசை'.

நேரசை, நிரையசை என்று இருவகைகள் உண்டு. இவையே யாப்பிலக்கணத்தின்
அஸ்திவாரங்கள். இவற்றை நன்றாகப் புரிந்துகொள்வது மிக முக்கியம். அசைகளை
ஆங்கிலத்தில் 'metric syllables' என்று சொல்லலாம்.

முதலில் நேரசை என்றால் என்ன என்பதைப் பார்க்கலாம்.

நேரசை பொதுவாக நான்கு வகைகளில் வரும் :

1) தனி நெடில்
( போ ; 'வாளி' என்ற சொல்லில் 'வா')

2) தனிக்குறில் (பொதுவாக, இது சீரின் கடைசியில் தான் வரும் )
( 'வாளி' என்ற சொல்லில் 'ளி' . 'காடு' என்ற சொல்லில் 'டு' )

3) நெடில்+ஒற்று(கள்)
( கார் ; வாள்; 'வார்ப்பு' என்ற சொல்லில் 'வார்ப்' )

4) குறில்+ஒற்று(கள்)
( 'கர்த்தன்' என்ற சொல்லில் 'கர்த்' 'தன்' இரண்டும் நேரசைகள்.)

இந்த நான்கு வகைகளிலும் ஓர் உயிரெழுத்து மட்டுமே இருப்பதைப் பாருங்கள்.
அதனால் , 'நேரசையை' 'ஓருயிர்' அசை என்றும் சொல்லலாம்.

இதை விளக்க இரண்டு எடுத்துக் காட்டுகள்:

1) வாலி வந்தான் என்ற வாக்கியத்தில் இரு சொற்கள் உள்ளது. ஒவ்வொரு
சொல்லையும் அசை பிரித்துப் பார்த்தால் (இதற்கு அலகிடுதல் (scanning)
என்று பெயர்), நான்கு வகையான நேரசைகளும் வகைக்கொரு முறை வருவதைப்
பார்க்கலாம். எப்படி?

வா -தனி நெடில் ; லி - தனிக் குறில் ; வந் - குறில்+ஒற்று ; தான் -
நெடில்+ஒற்று .

2) 'பார்த்துப் போக வேண்டும் ' ..என்ற சொற்றொடரில் மூன்று பகுதிகள்
உள்ளன; இவற்றைச் சீர்கள் என்று சொல்லலாம். மூன்று சீர்களுள்ள இந்த
வாக்கியத்திலும் 'பார்த்' - நெடில்+ஒற்றுகள் ; 'துப்' - குறில்+ஒற்று
;'போ'- தனி நெடில் ; 'க' -தனிக் குறில் ; 'வேண்'-நெடில்+ஒற்று ;
'டும்' -குறில்+ஒற்று . . யாவும் நேரசைகள் ! ( ஒவ்வொரு சீரையும்
தனித்தனியாக அலகிடவேண்டும். சீர்களைச் சேர்த்து அலகிடக் கூடாது! )

'பார்த்துப் போக வேண்டும் ' என்பதை 'பார்த்/துப் போ/க வேண்/டும் '
என்று அசை பிரித்து எழுதலாம். ( எந்த இடங்களில் ' / ' போடுவது என்று
கண்டுபிடிப்பதே அசை பிரித்தல்; அலகிடுதல்!)

இதிலிருந்து நாம் (தோராயமாக) அறிந்து கொள்வது : நேரசை என்றாலே ஓருயிரைக்
குறிக்கும் . ( நேர் என்றால் 'தனிமை' என்று ஒரு பொருள்; அதனால் நேரசையைத்
'தனியசை' என்றும் சொல்வர்). யாப்பிலக்கணத்தில் ஒற்றுகளுக்கு மதிப்புக்
கிடையாது ! அதனால், 'பா' என்றாலும் , 'பார்' என்றாலும், 'பார்த்'
என்றாலும் , யாவும் நேரசையே! ( ஆனால், ஒரு சீரில் ஒற்றுகள் எப்படி
அசைகளைப் பிரிக்கின்றன என்பதையும் காண்க).

'நேர்' என்ற பெயரே நேரசையின் தன்மையை நமக்குச் சொல்லும் ஒரு நினைவுச்சொல்
(வாய்பாடு) (mnemonic) . ( இந்த நினைவுச் சொல்லைப் பார்த்து, 'ஓஹோ,
நேரசையென்றால் நெடில்+ஒற்று மட்டும் தானா?'என்று நினைக்கக் கூடாது.
நான்கு வகைகளிலும் நேரசை வரும்! 'வாலி வந்தான்' என்ற வாக்கியத்தை
மனத்தில் வைத்துக் கொண்டால், நான்கு வகை நேரசைகள் எவை என்பது எளிதில்
விளங்கும். ) 'நாள்' என்ற நினைவுச் சொல்லையும் நேர் அசைக்குப்
பயன்படுத்துவது உண்டு.

பயிற்சிகள் :

4.1 ஆபத்து, ஆயர்பாடி, கண்ணாடி, காட்டேரி, காவற்சோலை, சந்தானம்,
சோமாஸ்கந்தர், பேரானந்தம், மெய்ப்பித்தல், வாக்குண்டாம் ; இச்சொற்களை அலகிடுக.

4.2 போது சாந்தம் பொற்ப ஏந்தி
ஆதி நாதர் சேர்வோர்
சோதி வானம் துன்னு வாரே .

இது ஒரு ஆசிரியப்பா; 'யாப்பருங்கலக் காரிகை' ( சுருக்கமாக,
'காரிகை') என்ற யாப்பிலக்கண நூலில் வரும் ஓர் உதாரணச் செய்யுள்.
இதில் வருபவை எல்லாம் நேரசைகளே! அலகிட்டுப் பார்க்கவும்.

4.3
தக்கன் வேள்விப்
பொக்கந் தீர்த்த
மிக்க தேவர்
பக்கத் தோமே . (தேவாரம்)
என்ற பாடலை அலகிடுக.

4.4 வா/லி வந்/தான். இப்படிச் சில சொற்றொடர்களை எழுதுக. ஒவ்வொரு
சொற்றொடரிலும் ஒவ்வொரு வகை நேரசையும் ஒருமுறைதான் வரவேண்டும். (இந்தச்
சொற்றொடரில் இரு வகைகள் குறில்+ ஒற்று , நெடில்+ஒற்று என்ற காட்டுகளாக
வந்திருக்கின்றன. ஆனால், நீங்கள் எழுதும் உதாரணங்களில், இந்த இரு அசை
வகைகளைக் குறிக்க ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட ஒற்றுகள் வந்தாலும் தவறில்லை. )

(தொடரும்)

from:
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/jan06/?t=5787
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! -4

- பசுபதி

(முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3)

5. நிரையசை

நிரையசை பொதுவாக நான்கு வகையாக வரும் :

1)குறில்+குறில்
( பரி; கொடு)
2)குறில்+நெடில்
(சுறா, கனா)
3)குறில்+குறில்+ஒற்று(கள்)
(பரண், படம்)
4)குறில்+நெடில்+ஒற்று(கள்)
(விரால், மகான்)

நேரசையின் இலக்கணத்தை மனத்தில் வைத்துப் பார்க்கும்போது, நிரையசை
'ஈருயிர்கள்' வரும் அசை என்று புரிகிறது. 'நிரை' என்ற சொல்லே அதற்கு ஒரு
நினைவுச் சொல் என்பதும் தெரிகிறது! ( 'மலர்' என்ற சொல்லையும் நிரையசைக்கு
ஒரு குறியீடாகப் பயன்படுத்துவர்.)

ஒரு காட்டு:
பரி/மளா பதுங்/கினாள் . இதில் நான்கு வகை நிரையசைகளும் ஒவ்வொரு முறை

வருவதைப் பார்க்கலாம்.

பரி - குறில்+குறில் ; மளா - குறில்+நெடில்; பதுங் - குறில்+குறில்+ஒற்று
; கினாள்- குறில்+நெடில்+ஒற்று

( குறிப்பு: 'ப' என்பது குறிலாயிற்றே, அதனால் பரிமளா என்பதை ப/ரி/ம/ளா ..
நேர், நேர், நேர்,நேர் என்று அலகிட வேண்டுமோ என்ற கேள்வி எழலாம்; 4-ம்
பாடத்தில் சொன்னபடி, *தனிக் குறில்* , பொதுவில், சீரின் முதலிலோ, இடையிலோ
நேர் அசையாகாது ; எல்லா அசைகளும் அலகிடப் பட்டபின், சீரின் கடைசியில்
வரும் தனிக் குறில் தான் நேர் அசையாகும்! அதனால் சீர்முதலிலும்,
இடையிலும் வரும் குறில்களை அடுத்து வரும் எழுத்து(கள்) உடன் சேர்த்துத்
தான் அலகிடவேண்டும். அதனால் பரி/மளா என்றே சொல் அலகிடப் படுகிறது. சில
பாடல்களில் , சில பெயர்களை 'இடைவெளி' விட்டு நாம் உச்சரிக்கிறோம் அல்லவா
? உதாரணமாக, வ. உ. சி என்போம். ஒவ்வொரு எழுத்துக்கும் பின் இடைவெளி
இருப்பதால், இத்தகைய சொற்களை வ/உ/சி = நேர் நேர் நேர் என்று பிரித்து
அலகிடுவோம். இத்தகைய காட்டுகள்/விதிவிலக்குகள் இருந்தாலும், சீரின்
முதலிலும், இடையிலும் வரும் தனிக் குறில்கள் நேர் அசையாகா என்ற பொது
விதியை இப்போது மனத்தில் வைத்தால் போதும்!)

நேரசையில் வந்தது போல், நிரையசையிலும் அசையின் இறுதியில் ஓர் ஒற்று
வந்தாலும், இரண்டு ஒற்றுகள் வந்தாலும் சரி. அசையின் குணம் மாறாது!
'சராய்' என்ற சொல்லும், உராய்ந்து என்ற சொல்லில் 'உராய்ந்' என்ற
பகுதியும் இரண்டுமே நிரையசைகள் தாம்.

சில குறிப்புகள்:

* நிரையசை குறிலில் தான் தொடங்கும்.
* சிவா = நிரை ; இச் சொல்லைத் திருப்பி எழுதினால், வாசி = வா/சி = நேர் நேர்!
* ஐகாரக் குறுக்கத்தையும் நினைவு படுத்திக் கொள்வோம். சீரின் இடையிலும், கடையிலும்
'ஐ' குறிலாகத் தான் ஒலிக்கும். அதனால், 'வாழையால்' என்ற சொல்லில் 'ழை'
'ழ' என்றே ஒலிக்கும்;
அதனால், சொல் வா/ழையால் = நேர்/நிரை என்றுதான் பொதுவில் அலகிடப் படும்.

பயிற்சி :

5.1 அகச்சுவை, இடையுவா, உதயணன், புரோகிதன், நிரந்தரம், மகாநதி,
திலோத்தமை, மலைபடுகடாம், வயோதிகர், பராங்குசர் : இச் சொற்களை அலகிடுக.

5.2 பரி/மளா பதுங்/கினாள். இதைப் போல நிரையசையை விளக்க இரு சீர்கள் கொண்ட
சில சொற்றொடர்களை எழுதுக. ஒவ்வொரு வகை நிரையசையும் தொடரில் ஒருமுறைதான்

வரவேண்டும்.

5.3 காரிகையில் உள்ள ஒரு எடுத்துக் காட்டு; ஓர் ஆசிரியப்பா.

அணிநிழல் அசோகமர்ந் தருள்நெறி நடாத்திய
மணிதிகழ் அவிரொளி வரதனைப்
பணிபவர் பவம்நனி பரிசறுப் பவரே .

இதில் ஓர் அசையைத் தவிர ( எது?) மற்ற எல்லா அசைகளும் நிரை அசைகளே.
செய்யுளை அலகிட்டு, நிரை அசை வகைகளைக் குறிப்பிடவும். (ஒவ்வொரு சீரையும்
தனித்தனியாக அலகிட வேண்டும்.)

5.4 அசையின் தொடக்கத்தில் ஒற்று வராது; அதனால் எல்லா அசைகளும் குறிலிலோ,
நெடிலிலோ தான் தொடங்கும். ஓரெழுத்து, ஈரெழுத்து, மூன்றெழுத்துகள் --
இவற்றில் வரக்கூடிய எல்லா உறழ்ச்சிகளையும் இப்போது பார்க்கலாம்.

ஓரெழுத்து:
1. குறில் 2. நெடில்

ஈரெழுத்துகள்; ( முதல் எழுத்து 'குறில்' 'நெடில்' என்று இருவகையில்
வரும்; இரண்டாம் எழுத்தோ ' குறில்' 'நெடில்' 'ஒற்று' என்ற மூன்றில்
ஒன்றாய் வரும். அதனால், ஈரெழுத்து உறழ்ச்சிகள் :ஆறு . )
3. குறில்+ஒற்று 4. குறில்+ குறில் 5. குறில்+ நெடில்
6. நெடில்+ஒற்று 7.நெடில்+குறில் 8. நெடில் +நெடில்
இதே மாதிரி , மூவெழுத்து உறழ்ச்சிகளை எழுதவும். ( மொத்தம் 18 வரும்.ஏன்? )
மேற்கண்ட 26 (2+6+18) -உறழ்ச்சிகளில் எவை ஓரசைகள்? ஈரசைகள்? மூவசைகள்?
அவற்றை அலகிடுக.
ஓரசைகள் எவ்வளவு? அவை நாம் ஏற்கனவே பார்த்த எட்டுத் தானா? அல்லது நாம்
எந்த உறழ்ச்சியையாவது விட்டுவிட்டோமா? முடிந்தால், இந்த 26-க்கும்
காட்டுகள் கொடுக்கவும். இந்த 26 உறழ்ச்சிகளையும் புரிந்துகொண்டு, அலகிடத்
தெரிந்தால் எந்தப் பாடலையும் அலகிடலாம்!

(தொடரும்)

( from :
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/apr06/?t=6219
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! -5

- பசுபதி

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4)

6. பாடலை அலகிடுதல்

மரபுக் கவிதைகளின் இலக்கணத்தைப் புரிந்து கொள்வதற்கும், அப்படிப்பட்ட
பாக்களை எழுதுவதற்கும் சீர்களை அசை பிரிக்கக் கற்றுக் கொள்வது மிக
அவசியம். முந்தைய பாடங்களில் நேர், நிரை என்ற அசைகளை எப்படிக்
கண்டுபிடிப்பது என்பதைப் பார்த்தோம்.

வாசகர்க்கு எளிதில் புரிய , பல இடங்களில் மரபுக் கவிதைகளைச் சந்தி
பிரித்து எழுதுவது வழக்கம் . அத்தகைய ஒரு திருக்குறள் வெண்பா உதாரணம்

பார்ப்போம்.

செயற்பாலது ஓரும் அறனே ஒருவற்கு
உயற்பாலது ஓரும் பழி.

இந்தக் குறளை அப்படியே எழுதி, இதில் வரும் சீர்களை அலகிட்டால், இந்தக்
குறள் வெண்பா இலக்கணத்திலிருந்து வழுவி விட்டது என்ற முடிவுக்கே வருவோம்!
( எப்படி என்பதைப் பின்னர்ப் பார்ப்போம்! )

ஆனால், மரபுக் கவிதைகளை நாம் பொதுவில் சந்தி சேர்த்து, நல்ல ஓசையுடன்
படிப்பதே வழக்கம். அதனால், அவை யாப்பிலக்கண விதிகளை மீறுகிறதா ? இல்லையா?
என்று தெரியச் சந்தி சேர்த்த **பின்னர்** தான் , அலகிடவேண்டும். அப்படி

எழுதினால்,

செயற்பால தோரு மறனே யொருவற்
குயற்பால தோரும் பழி.

என்று மாறும்.

இப்படி எழுதிப் பின்னர் அலகிட்டால், திருவள்ளுவர் ஒரு பிழையும்
செய்யவில்லை என்பது புரியும்! வெண்பா விதிகளைப் பற்றி இப்போது நமக்குத்
தெரிய வேண்டாம். ஆனால், வார்த்தைகளைச் சந்தி சேர்த்து, பின்னர் சீர்களைச்
சரியான முறையில் எழுதின பின்னரே அலகிட வேண்டும் என்ற குறிப்பை மனத்தில்
வைப்பது மிகவும் அவசியம். இது பலர் முதலில் செய்யும் தவறு. சந்தி
பிரித்து எழுதப்பட்ட பாவின் இலக்கணம் சரியாக இருக்கும்; ஆனால், சந்தி
சேர்த்தபின்னர், தவறாக மாறிவிடும்! காட்டாக , 'போருக்கு அழைத்தான்'
என்பதில் மூன்று அசைகள் கொண்ட 'போருக்கு' என்ற சீர், சந்திக்குப்
பின்னர், 'போருக் கழைத்தான்' என்று ஆகும்போது, அந்தச் சீரில் ஓர் அசை
குறைந்து விடும்!

அதனால்,

* சந்தி சேர்த்த பாடலையே அலகிடவேண்டும். (அலகிட்ட பின்னர், அந்த மரபுக்
கவிதையின் இலக்கணம் பின்பற்றப் பட்டுள்ளது என்று தெரிந்தபின்,
வாசகர்களுக்குப் புரிய அந்தப் பாடலைச் சந்தி பிரித்து எழுதலாம்;
தவறன்று.)

* மரபுக் கவிதைகளில் அந்தந்தக் கவிதையின் இலக்கணத்திற்கு ஏற்றபடி சீர்கள்
பிரிந்திருக்கும். சீர்கள் ஒரு சொல்லாக இருக்கலாம், இரு சொற்களாக
இருக்கலாம், பாதி சொல்லாக இருக்கலாம். அதை அலகிடும்போது அதன் பொருளைப்
பற்றிக் கவலைப்படக் கூடாது! தொடர்ந்து வரும் சீரைச் சேர்த்தும் அலகிடக்
கூடாது ! ஒவ்வோரு சீரையும் தனித் தனியாகவே அசை பிரிக்க வேண்டும்.

* ஒற்றுகளுக்கு அசைகளில் மதிப்பில்லை என்பதைப் பார்த்தோம். 'கா', 'காய்',
இரண்டும் நேர் அசைதான். ஒன்றுக்கு மேல் ஒற்றுகள் இருப்பினும் அப்படியே.
'காய்ந்தான்' என்பது காய்ந்/தான் என்று பிரிவதால், 'காய்ந்' என்பதும்
நேர் தான். அதே சமயம், ஒற்று அசைகளைப் பிரித்து விடுகிறது என்பதையும்
கவனிக்க வேண்டும். அதாவது, ஒற்றைத் தாண்டி ஓர் அசை நீளாது! 'மார்பு'
எனும் சொல் 'மார்' 'பு' என்று இரு அசைகளாய்ப் பிரிகிறது. இரண்டு ஒற்றுகள்
வந்தால், அவை முந்தைய அசையின் இறுதியில் சேருமே தவிர, தொடரும் அசையுடன்
சேராது! ( அசை ஒற்றில் தொடங்காது ! ஆனால் அசை ஒற்றில் முடியலாம். )
அதனால் தான், 'காய்ந்தான் ' 'காய்ந்/தான்' என்றே பிரியும். 'மடி' நிரை
அசை. மண்டி = மண்/டி = நேர்-நேர் .

* சீர்களின் முதலிலும், இடையில் வரும் குறில்கள் நேர் அசையாகா. தொடரும்
எழுத்துகளுடன் சேர்த்தே, அலகிட வேண்டும். சீரின் இறுதியில் , எஞ்சி
நிற்கும் தனிக்குறில் நேர் அசையாகும். 'வந்தவாசி' = 'வந்/தவா/சி' . இதில்
'சி' நேர் ; ஆனால் நடுவில் வரும் 'த' நேர் அசை அன்று !

* ஒற்றைத் தாண்டி அசை போகாதது போல, நெடில்+(ஒற்றுகள்) -ஐத் தாண்டியும்
அசை நீளாது. 'வால்மீகி = வால்/மீ/கி .

* நேர் அசையில் ஓர் உயிரெழுத்தே இருக்கும்; நிரை அசையில் இரண்டு உயிர்களே
இருக்கும் என்பதையும் பார்த்தோம். எந்த அசையிலும் இரண்டிற்கு மேல்
உயிரெழுத்துகள் இருக்காது! அதனால், நேர், நிரை அசைகளுக்கு '1' , '2' என்ற
எண்களைக் குறியீடுகளாய்ப் பயன்படுத்தலாம். அப்படிப் பயன்படுத்தி ஒரு
பாடலை இப்போது அலகிடலாம்.

பாலுந் தெளிதேனும் பாகும் பருப்புமிவை
நாலுங் கலந்துனக்கு நான்தருவேன் -- கோலஞ்செய்
துங்கக் கரிமுகத்துத் தூமணியே நீயெனக்குச்
சங்கத் தமிழ்மூன்றுந் தா.

பா/லுந் தெளி/தே/னும் பா/கும் பருப்/புமி/வை
நா/லுங் கலந்/துனக்/கு நான்/தரு/வேன் -- கோ/லஞ்/செய்
துங்/கக் கரி/முகத்/துத் தூ/மணி/யே நீ/யெனக்/குச்
சங்/கத் தமிழ்/மூன்/றுந் தா.

11 211 11 221
11 221 121 -- 111
11 221 121 121
11 211 1.

இன்னொரு வெண்பாவைப் பார்ப்போம்:

வைய முடையான் மகரயாழ் கேட்டருளும்
தெய்வச் செவிகொதுகின் சில்பாடல் -- இவ்விரவில்
கேட்டவா வென்றழுதாள் கெண்டையங்கண் நீர்சோரத்
தோட்டவார் கோதையாள் சோர்ந்து .

இதில் உள்ள சீர்களில் உள்ள அசைகளைப் பார்க்கையில், அலகிடுதல் பற்றிய சில
விதிகளையும் மீண்டும் அசை போடுவோம்!

1) 'வைய' என்பது முதல் சீர். 'வை' என்பது சீரின் முதலில் வருவதால்,
'ஐகார'க் குறுக்கத்தின்படி, ஒன்றரை மாத்திரை ஒலித்து, நேரசையாகிறது. சீர்
முதலில் ஒரு மாத்திரைக்கு மேலான உச்சரிப்புக் கொண்ட எந்த எழுத்தையும்
ஓரசையாக்கலாம் என்பதும் தெரிகிறது. அதனால், இரண்டு மாத்திரைகள்
உச்சரிப்புள்ள நெடிலும், ஒன்றரை மாத்திரை ஒலிக்கும் ஐகார, ஔகாரங்களும்
சீர்முதலில் தனியே நின்று நேரசைகளாகும். 'கோதையாள்' என்ற சீரில், 'கோ'
நெடிலாகையால் நேரசையாகிறது. எஞ்சிய 'தையாள்' என்பதிலுள்ள 'தை' ஐகாரக்
குறுக்கத்தால் 'த' என்று குறிலாகவே ஒலிக்கும். அதனால், ' தையாள்' என்று
பிரித்து, நிரையசையாகக் கொள்ள வேண்டும்.

2) நெடிலின் வலப்புறம் ஒரு மெய் , அல்லது இரு மெய் வந்தாலும் அவற்றை
நெடிலோடு சேர்த்து ஓரசையாகக் கொள்ளவேண்டும். 'கேட்டவா' என்ற சீரில்
'கேட்' ஓரசையாகும். 'சோர்ந்து' என்னும் சீரில் 'சோர்ந்' நேரசையாகும்.
(நெடிலுக்குப் பின் குறில் வந்தால்? 'சில்பாடல்' என்பது 'சில்-பா-டல் '
என்றே பிரியும் !)

3) மெய்யெழுத்து ஒருபோதும் சீர் முதலில் வராது என்பதையும் கவனிக்கவும்.
மெய்யெழுத்தை அதன் முன்னிருக்கும் எழுத்துடன் சேர்த்தே அலகிட வேண்டும்.
'மகரயாழ்' என்னும் சீரில், 'மக' சேர்ந்து ஓரசையாகும். ( ஏன் 'மகர'
ஓரசையாகாது? எந்த அசையிலும் இரண்டு உயிர்களுக்கு மேல் வராது!)

4) சீர் முதலில் இருக்கும், ஒரு மாத்திரை உடைய தனிக்குறில் அசையாகாது.
'வைய' என்பதில் 'ய' என்பது சீரின் கடைசியில் இருப்பதால் ஓரசையாயிற்று.
மற்ற இடங்களில் குறில், அதற்கு வலப்புறம் வரும் மெய்யுடனோ, குறிலுடனோ,
நெடிலுடனோ சேர்ந்து ஓரசையாகும். 'முடையான்' என்பதில் 'மு டையான் ' என்று
பிரிப்பது தவறு.
'முடை' என்பது ஓரசையாகும். 'தெய்வச்' என்பதில்' தெய்' ஓரசையாகும். 'வச்'
என்பதும் ஓரசை. 'மகரயாழ்' சீரில் ' 'ரயாழ்' என்பதும் ஓரசையாகும்

பயிற்சிகள்:

6.1 'செயற்..' என்று தொடங்கும் குறளைச் சந்தி பிரித்தது/ சந்தி சேர்த்தது
என்ற இரண்டு வடிவங்களிலும் அலகிடவும்.

6.2 உங்கள் பெயரை அலகிடவும்.

6.3 'தொல்காப்பியம்' 'திருமுருகாற்றுப்படை' 'திருக்குறள்' 'மணிமேகலை' '
சிலப்பதிகாரம்' 'நீலகேசி', 'வளையாபதி', இராமாவதாரம், குண்டலகேசி,
சிந்தாமணி, ஔவையார், கௌரி, கௌசிகன், வாழைமரம் என்ற சொற்களை அலகிடவும்.

6.4 கீழ்க்கண்ட பாடற் பகுதியை அலகிடவும். ('/' குறிகளால் பாடலை அசைகளாகப்
பிரித்துப் பிறகு 1,2 -என்ற எண்களை மேலே கண்ட முறையில் பயன்படுத்திக்
காட்டவும்)

லகானையிழுத்துச் சிமிட்டாக்கொடுத்தான் ராஜா தேசிங்கு
சிமிட்டாக்கொடுத்த வேகத்தினாலே சீறிப் பாய்கிறது.
காடுமலைகள் செடிகளெல்லாம் கலங்கி நடுங்கிடவே
மலைகளிடிந்து தவிடுபொடியாய் மண்மேல் விழுந்திடவே
குன்றுமலைகள் தாண்டிக்குதிரை குதித்துப் போகுதுபார்

6.5 கீழ்க்கண்ட பாடலை அலகிடவும்.

சகமலாது அடிமை இல்லை
தானலால் துணையும் இல்லை
நகமெலாம் தேயக் கையால்
நாள்மலர் தொழுது தூவி
முகமெலாம் கண்ணீர் மல்க
முன்பணிந்து ஏத்தும் தொண்டர்
அகமலால் கோயில் இல்லை
ஐயன்ஐ யாற னார்க்கே!
(அப்பர் -நான்காம் திருமுறை)

6.6 'வைய முடையான்' என்ற வெண்பாவை அலகிடவும்.

7. சீர்கள் -1

எழுத்துகள் சேர்ந்து நேரசையாகவோ, நிரையசையாகவோ ஆவதைப் பார்த்தோம். அசைகள்
சேர்ந்தால் சீர்கள் ஆகும். பொதுவாக, மரபுப் பாடல்களில் உள்ள சீர்களில்
நான்கு அசைகளுக்கு மேலிருக்காது.
(நாலசைச் சீர்கள் அருகியே வரும்.)

ஓரசைச் சீர்கள்

ஓரசைச் சீர்கள் இரண்டே: நேரசைச் சீர், நிரையசைச் சீர்.
இவற்றை வெண்பாக்களின் இறுதியிலும், சில விருத்தங்களிலும், சில
சிந்துகளிலும் பார்க்கலாம்.

திருக்குறள் காட்டுகள்:
ஆக்கம் கருதி முதலிழக்கும் செய்வினை
ஊக்கார் அறிவுடை யார். ( யார்- நேரசை)

வினைவலியும் தன்வலியும் மாற்றான் வலியும்
துணைவலியும் தூக்கிச் செயல். ( செயல் - நிரை )

வெண்பாவில் வரும் ஓரசைச் சீர்களை நாள், மலர் என்ற வாய்பாடுகளால்
குறிப்பிடுவது வழக்கம்.

ஈரசைச் சீர்கள்:

இரண்டு வகை அசைகள் இருப்பதால், ஈரசைச் சீர்கள் (2x2=4) நான்கு
வகைப்படும். அவற்றிற்கு வாய்பாடுகள் உண்டு. அவை 'நேர் நேர் ' - தேமா ;
'நேர் நிரை - கூவிளம்; 'நிரை நேர்' - புளிமா ; 'நிரை நிரை'- கருவிளம்.

நேரில் (அல்லது நிரையில்) முடியும் ஈரசைச் சீரைச் சுருக்கமாக 'மாச்சீர்'
(அல்லது 'விளச்சீர்') என்று அழைப்பர்.

ஒரு குறளைப் பார்ப்போம்.

இனைத்துணைத் தென்பதொன் றில்லை விருந்தின்
துணைத்துணை வேள்விப் பயன்.

இதை அலகிட்டால்,

கருவிளம் கூவிளம் தேமா புளிமா
கருவிளம் தேமா மலர். ( நிரைச் சீரை 'மலர்' என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறேன்.)

என்று வருவதைப் பார்க்கலாம்.

பயிற்சிகள் :

7.1 நான்கு வகை ஈரசைச் சீர்களும் வரும்படி சில பொருள் பொதிந்த
வாக்கியங்கள்/சொற்றொடர்கள் எழுதுக. ஒவ்வொரு வரியிலும் 4 சீர்கள் தான்
வரவேண்டும்; ஒவ்வொரு வகைச் சீரும் ஒரு முறைதான் வரவேண்டும்.
காட்டு: காதலன்(காதலி) ஒருநாள் கண்ணைச் சிமிட்டினான்(சிமிட்டினாள்)
(கூவிளம் புளிமா தேமா கருவிளம் .)

இந்த வரியைத் தொடர்ந்து இன்னும் சில வரிகள் எழுதி, ஒரு கவிதையையும்
யாக்கலாம்! (எதுகை, மோனை ..தெரிந்தால் ஓசையழகு மேலும் மிகும்.)

7.2 பயிற்சி 7.1 -இன் கண்வழியாகப் பார்த்தால், 'இனைத்துணை' என்று
தொடங்கும் திருக்குறளின் முதல் அடியில் உள்ள 'சிறப்பு' என்ன? இதே மாதிரி
சில திருக்குறள்களைத் தேடிக் கண்டு பிடித்து இங்கே இடவும்.

(தொடரும்)

(from :
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/may06/?t=6664
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 6

- பசுபதி

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5)

8. மோனை

'தொடையற்ற கவிதை நடையற்றுப் போகும்' என்பது ஒரு பழமொழி. 'தொடை' என்பது கவிதையின்
ஓர் உறுப்பு. (தொடுப்பது தொடை.) கவிதைக்கு நடையழகைக் கொடுப்பதில் மோனை,
எதுகை, இயைபு
போன்றவை மிக முக்கியப் பங்கேற்கின்றன. மேலும், கவிதையை மனப்பாடம் செய்வதற்கும்
இவை உதவுகின்றன. முதலில் மோனை( alliteration)யைப் பற்றி அறிந்துகொள்வோம்.

மோனை: ஒரு சீருக்கும் இன்னொரு சீருக்கும் முதலில் உள்ள எழுத்துகள் ஒத்த
ஓசையுடன் இருப்பது.
(கண்ணைக் கட்டிக் காட்டில் விட்டாயே" என்பதில் க-க-கா என்பது மோனை
எழுத்துகள். 'க' என்ற
எழுத்துக்கு மோனையாக 'க' மட்டும் அன்றி, 'கா' வும் வருகிறது , இல்லையா?
அதே மாதிரி, ஒவ்வொரு
எழுத்துக்கும் எந்த, எந்த எழுத்துகள் மோனை எழுத்துகளாகும் என்று முன்னோர்
சொல்லியிருக்கின்றனர்.

* உயிர் எழுத்தில் மோனை:

அ, ஆ, ஐ, ஔ --ஓரினம்
இ, ஈ, எ, ஏ --ஓரினம்
உ, ஊ, ஒ, ஓ -- ஓரினம்

காட்டுகள்:
அகல உழுவதை ஆழ உழு (1-3 சீர்கள் மோனை: அ, ஆ)
இருதலைக் கொள்ளி எறும்பு போல ( இ-எ)
ஓட்டைச் சங்கால் ஊத முடியுமா? (ஓ-ஊ)

* உயிர் மெய்யெழுத்தில் மோனை:

க, கா, கை, கௌ -ஒரே இனம்
'க' என்று தொடங்கும் சீருக்கு மோனையாக உள்ள சீர் க, கா, கை, கௌ என்ற நான்கில்
ஒன்றில் தொடங்க வேண்டும்; 'கி' 'கீ' போன்றவை மோனையாகா. அதாவது, 'அ' என்ற
உயிர் ஏறிய
'க்' என்ற மெய்யெழுத்துக்கு மோனை அதே மெய்யெழுத்தில் ('க்') அந்த 'அ'
என்ற உயிருக்கு மோனையான
நான்கு உயிர் எழுத்துகளுள் (அ, ஆ, ஐ, ஔ) ஒன்று ஏறிய சீரே மோனையாக
வரவேண்டும். இதே போல்
மற்ற உயிர்மெய்யெழுத்துகளுக்கும் மோனை எழுத்துகளைப் பட்டியலிடலாம்.

கி, கீ, கெ, கே - ஒரே இனம் ; கு,கூ, கொ, கோ-ஒரே இனம்; ப, பா, பை, பௌ -மோனை இனம்.
.....இப்படியே.

* சில விசேஷ இனங்கள்: சில மெய்யெழுத்துகளுக்கு -- அந்த எழுத்துகளில்
தொடங்கும் தமிழ்ச் சொற்கள்
அதிகமாக இல்லாதலால் -- விசேஷ சலுகைகள் உண்டு.

# ச,த -ஒரே இனம்
காட்டு: தொட்டிற் பழக்கம் சுடுகாடு மட்டும் (தொ,சு-மோனை)
அதாவது, 'தொ' என்னும் எழுத்திற்கு மோனை எழுத்துகள் எட்டு: தொ, தோ, து, தூ, சொ, சோ,
சு, சூ. இந்த எட்டில் உள்ள எந்த எழுத்துக்கும் எட்டில் எந்த எழுத்தும்
மோனையாக வரலாம்.

# ம, வ -ஒரே இனம் ( ம-வுக்கு உள்ள எட்டு மோனை எழுத்துகள் எவை?)
காட்டு: வளர்த்த கடா மார்பில் பாய்ந்தது (வ,மா -மோனை)

# ந,ஞ -ஒரே இனம்
காட்டு: நலிந்தோர்க் கில்லை ஞாயிறும் திங்களும் (ந, ஞா --மோனை)

# பழம் இலக்கண நூல்களில், யா-விற்கு, இ,ஈ,எ,ஏ.. மோனை என்பர்.
தற்காலத்தில், யா -விற்கு அ,ஆ, ஐ, ஔ-வும் மோனை என்றும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.
(பழந்தமிழில் 'ய' வர்க்கத்தில் 'யா' ஒன்றில் தான் தமிழ்ச்சொற்கள்
தொடங்கும்; இப்போது
'யயாதி' போன்ற சொற்களும் வருவதைப் பார்க்கலாம்.) தற்காலத்தில், ஜ, ர
போன்ற எழுத்துகளும்
சொற்களின் தொடக்கத்தில் வருகின்றன, அல்லவா? அதனால், ஜ வுக்கு ச,த மோனை,
ர, ல வுக்கு இ, ஈ, எ, ஏ மோனை என்றும் கொள்ளலாம்.

* மோனை வாய்பாட்டை நினைவுறுத்த, ஒரு பழம் வெண்பா உண்டு. மேற்சொன்ன
பல விதிகளை அது சுருக்கிச் சொல்வதைப் பார்க்கலாம்.

அகரமொடு ஆகாரம் ஐகாரம் ஔகான்
இகரமொடு ஈகாரம் எஏ -- உகரமோ(டு)
ஊகாரம் ஒஓ; ஞந,மவ தச்சகரம்
ஆகாத அல்ல அநு. (அநு- வழி, பின்)

* கோல மலருக் குள்ளே மணமுண்டு என்ற வாக்கியத்தில் மோனை உண்டா?

பார்த்தால் கோ, கு மோனை மாதிரி இருக்கிறது. ஆனால், இது மோனை இல்லை.
ஏனென்றால், அங்கே
இருக்கும் சொல் 'உள்ளே'; ஆனால் கோ-உ மோனை இல்லை!

* மரபுப் பாடல்களில் பொதுவாக பாடல் அடிகளில் மோனை வருவதைப் பார்க்கலாம்.
மோனை அடிகளில் எங்கே வரவேண்டும் ? பொதுவாகச் சொன்னால், நான்குசீர்
அடிகளில் 1,3 சீர்களில்
மோனை வருதல் சிறப்பு. ஐந்துசீர் அடிகளில் 1,5 சிறப்பு; 1,3,5 மோனை
இன்னும் சிறக்கும்.
ஆசிரிய விருத்தங்களில், அந்தந்த விருத்தத்திற்குரிய சீர் வாய்பாட்டைப்
பொறுத்து மோனை வருதல் சிறப்பு.

பயிற்சிகள்:

8.1 கீழ்க்கண்ட மோனைப் பட்டியலை நிறைவு செய்க.
--------------------------------------------
அ,ஆ,ஐ, ஔ : க, . . ; ச, . . .; ந, . . ; ப, . . ; ம, . .

இ, ஈ, எ, ஏ; கி, . . ; சி, . . ; நி, . . ; பி, . . ; மி, . . ;

உ,ஊ, ஒ, ஓ; கு, . . ; சு, . . ; நு, . . ; பு, . . ; மு, மூ,மொ, மோ.

8.2 பயிற்சிகள் 4.4, 5.2- ஐ மோனையுடன் செய்யவும்!

வாலி வந்தான் ; பரிமளா பதுங்கினாள் போன்ற மோனை உடைய சொற்றொடர்கள் எழுதவும்.

குறிப்பு: வாக்கியங்கள் எழுதும்போது, முடிந்தவரை சொற்களை ஒரு சீரில் ஒரு
பாதி, அடுத்த சீரில்
இன்னொரு பாதி என்று பிரிக்காமல் எழுதுவது அழகு. மேலும் ,மோனை 'முழுச்
சொற்களுக்கு'த்தான் பார்ப்பது வழக்கம். தந்திருந் தான்பையன் என்ற தொடரில்,
த-தா மோனை யல்ல!

8.3 முன்பு சொன்ன 4.4, 5.2 பயிற்சிகளையும் சேர்த்து ஒரே வாக்கியம் எழுதலாம்.
காட்டு:
மருமகள் வந்தாள் ; மாமி விளாசினாள்.

இதில் நான்கு வகை நேரும், நான்கு வகை நிரையும் வருவதைப் பார்க்கலாம்.

இதே மாதிரி, 4-சீர் அடியில் 1-3 மோனையுடன், வகைகள் ஒரே முறை மட்டும்
வரும்படி, சில வாக்கியங்கள்
எழுதவும்.

8.4 காதலன் ஒருநாள் கண்ணைச் சிமிட்டினான். (1,3 மோனை)
(கூவிளம், புளிமா, தேமா, கருவிளம்)
செந்தமிழ் நாட்டின் சிறப்பினைப் புகழ்வோம் (1,3 மோனை)
(கூவிளம், தேமா, கருவிளம், புளிமா)

1-3 மோனையுடன், நான்கு வகை ஈரசைச் சீர்கள் (தேமா, புளிமா, கூவிளம்,
கருவிளம்..ஒரே ஒரு முறை)
வரும்படி மேற்கண்ட காட்டுகளைப் போல சில வாக்கியங்கள் எழுதவும்.
* வாக்கியங்கள் எழுதும்போது , முடிந்தவரை சொற்களை ஒரு சீரில் ஒரு பாதி,
அடுத்த சீரில் இன்னொரு
பாதி என்று பிரிக்காமல் எழுதுவது அழகு. தளை சரியாக இருக்கச் சிலசமயம்
இப்படிச் செய்ய வேண்டும்.
இதற்கு 'வகையுளி' என்பார்கள். இப்போது, நாம் தளைக் கட்டுப்பாடு இல்லாமல்
தான் எழுதுகிறோம்.
அதனால் , சிறுசிறு சொற்களையே பயன்படுத்தி , பயில முயலுங்கள்.

8.5 ஒவ்வொரு திருக்குறளிலும் முதல் அடியில் நான்கு சீர்கள் இருக்கும்.

இவற்றில்,

1,3 -மோனை;
1,2 -மோனை;
1,4 -மோனை;
1,2,4 -மோனை;
1,3,4 -மோனை;
1,2,3 -மோனை;
1,2,3,4-மோனை

இவற்றிற்கு வகைக்கொரு காட்டுக் கொடுக்கலாம்.

காட்டுகள்;
*1,2 சீர்களில் மோனை.
(உ-ம்.) பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவார் நீந்தார் (பி,பெ)

* 1,3 சீர்களில் மோனை
(உ-ம்.) மலர்மிசை ஏகினான் மாணடி சேர்ந்தார் (ம,மா)

*1,4 சீர்களில் மோனை
(உ-ம்.) அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி (அ,ஆ)

*1,2,3 சீர்களில் மோனை.
(உ-ம்.) தானம் தவமிரண்டும் தங்கா வியனுலகம் (தா,த,த)

*1,2,4 சீர்களில் மோனை.
(உ-ம்.) இருள்சேர் இருவினையும் சேரா இ­றைவன் (இ,இ,இ)

*1,3,4 சீர்களில் மோனை.
(உ-ம்.) வானின் றுலகம் வழங்கி வருவதால் (வா,வ,வ)

* நான்கு சீர்களிலும் மோனை(முற்று மோனை)
(உ-ம்) வையத்து வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வானுறையும் (வை,வா,வா,வா)

இம்மாதிரி, திருக்குறளிலிருந்து வேறு காட்டுகள் கொடுக்கவும் .
( நான்கு சீர் அடியில், 1-3 மோனை சிறப்பு; அதற்கு அடுத்தபடி, 1-4 மோனை
சிறப்பு என்று சொல்லலாம்.)

8.6 எடுக்கிறது பிச்சை, ஏறுகிறது பல்லக்கு
கோழி மிதித்து குஞ்சு முடமாகுமா?

இப்படி மோனையுடன் இருக்கும் சில பழமொழிகளை எழுதவும்.
காலத்திற்கேற்ற 'புது'ப் பழமொழிகளும் எழுதலாம்!

8.7
ஈரசைச் சீர்களின் வாய்பாட்டைப் பல்வேறு வகைகளில் சொல்லலாம்.

பழம் நூல்களில் சொல்லப் பட்டிருக்கும் ஒரு வரிசை: தேமா, புளிமா,
கருவிளம், கூவிளம். இவற்றை, சுருக்கி,
1,2,3,4 என்றழைக்கலாம்.

இந்த வாய்பாட்டைத் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னால் எழுகிறதே ஒரு அழகான
ஓசை... அதுதான்
'ஈரசைக்குரிய வெண் தளை' விளைக்கும் ஓசை! ஒரு சீரும் அடுத்த சீரும் உரசும்
போது/ முத்தமிடும் போது
எழும்பும் ஒருவகை 'செப்பலோசை'. (தளை-பந்தம்; ஒரு சீருக்கும் தொடரும்
சீருக்கும் உள்ள பந்தம்)

1, 2, 3, 4, 1, 2, 3, 4 .... என்று சொல்லிக்கொண்டே போங்கள். ஒரு
சீருக்குப் பின் எந்தவகை சீர் வருகிறது என்பது ஒரே இலக்கண விதியைக்
கடைபிடிப்பது தெரியும்.

மாச் சீரைத் தொடர்ந்து வரும் சீரில் முதல் அசை நிரை; அதே மாதிரி, விளச்
சீரைத் தொடர்ந்து வரும்
சீரில் முதல் அசை நேர்.

சுருக்கமாகச் சொன்னால்,

மாவைத் தொடர்ந்து நிரை
விளத்தைத் தொடர்ந்து நேர்.

இதுவே 'ஈரசைச் சீர்கள் வரும் அடிக்குரிய வெண்டளை' விதி! (இயற்சீர் வெண்டளை என்பர்)

சரி, இந்த வாய்பாடு 1-இல் தான் தொடங்க வேண்டுமா? இல்லை! 2,3,4,1;
3,4,1,2; 4,1,2,3-இலும்
சொல்லலாம், வெண்டளை தட்டாது! (பயிற்சி- 7.2 -இல் வரும் திருக்குறளின்
முதல் அடி எந்த வகை?
பார்த்துக் கொள்ளுங்கள் ! )

சரி, இந்த நான்கு வகைகளை எழுதி , ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒரு எடுத்துக்காட்டு
வாக்கியம் பார்ப்போம்.

* தேமா, புளிமா, கருவிளம், கூவிளம்
பாய்ந்தால் புலியார்; பதுங்கினால் பூனையார்.

* புளிமா, கருவிளம், கூவிளம், தேமா
புலியாய் வருபவன் பூனையாய்ப் போவான்.

* கருவிளம், கூவிளம், தேமா, புளிமா
புலிகளின் வேலையைப் பூனை செயுமோ?

* கூவிளம், தேமா, புளிமா, கருவிளம்
பூனையைப் பெற்றால் புலியாய் வளருமோ?

இந்த நான்குவகைகளுக்கு 'வெண்டளை வாக்கிய'க் காட்டுகளை, ஒவ்வொரு ஈரசையும் ஒரே முறை
வரும்படி, 1-3 மோனையுடன் எழுதவும்.

***

(தொடரும்)

( from :
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/jul06/?t=7302
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 7

- பசுபதி

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6 ]

9. எதுகை

மோனை(alliteration) என்பது 'இரு சீர்களின் முதல் எழுத்துகள் ஓசையில்
ஒன்றுவது' என்று பார்த்தோம்.
தமிழ்ச் செய்யுள்களில் எதுகை(Rhyme) என்பது ' இரு சீர்களின் இரண்டாம்
எழுத்து ஒன்றுவது' என்று
சொல்லலாம். காட்டுகள்: கற்று, பெற்று ; பாடம், மாடம் ; கண்ணன், வண்ணன்.

அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி

பகவன் முதற்றே உலகு.
என்ற குறளைக் காட்டாகப் பார்க்கலாம். பொதுவாகச் சொன்னால்,
தமிழ்ச் செய்யுளின் ஒவ்வொரு அடியிலும் உள்ள சீர்களுக்குள் மோனை அழகு (அகர
- ஆதி போல்)
இருக்கும். அடிகளுக்கிடையே எதுகை . . முதற்சீர்களில் இரண்டாம் எழுத்து
எதுகையில் ஒன்றும் அழகு
(அகர -பகவன் போல்) . . இருக்கும்.

எதுகையை வைத்துக் கொண்டே செய்யுளுக்கு எவ்வளவு அடிகள் என்றும் கணக்கிட்டு விடலாம்!
'பல' அடிகள் கொண்டவை என்று நாம் கருதும் திருப்புகழ் போன்ற பாடல்களும் 'நான்கு'
அடிகள் கொண்ட விருத்தங்கள் தான் என்று நாம் எதுகையின் துணை கொண்டு
தீர்மானிக்கலாம்!

க.இ.க -2 -இல் பார்த்த கவிமணியின் கவிதை மீண்டும் இதோ:

வெய்யிற் கேற்ற நிழலுண்டு
. . வீசும் தென்றல் காற்றுண்டு
கையிற் கம்பன் கவியுண்டு
. . கலசம் நிறைய மதுவுண்டு
தெய்வ கீதம் பலவுண்டு
. . தெரிந்து பாட நீயுமுண்டு
வையம் தருமிவ் வளமின்றி

. . வாழும் சொர்க்கம் வேறுண்டா?

இது எட்டு 'வரிக'ளில் இங்கிடப் பட்டிருப்பினும் , வெய்யிற்-
கையிற்-தெய்வ-வையம் இவற்றிலுள்ள
எதுகையை வைத்து இது அடிக்கு ஆறு சீர்கள் கொண்ட நான்கு அடிகள் (எட்டு வரிகள்) கொண்ட
பாடல்தான் என்று சொல்ல முடிகிறது. ( ஐ-காரம் சீரின் முதலிலும் 'அய்'
மாதிரி குறிலாக ஒலித்து,
எதுகைக்குப் பயன்படுவதையும் பாருங்கள்!) மேலும், வெ-வீ, கை-க, தெ-தெ, வை-வா போன்ற
மோனை எழுத்துகள் ஒவ்வொரு அடியிலும் சரிப்பாதியில் , 1-4 சீர் மோனையாக வந்து ,
வரிகளுக்கிடையே மோனையழகு கொடுப்பதையும் பார்க்கலாம். அடிகளுக்கிடையே எதுகை ;
வரிகளுக்கிடையே மோனை . . இதுதான் தமிழ்க் கவிதைகளில் உள்ள பொது நிலை.

* எதுகைக்கு இரண்டாம் எழுத்து மட்டும் ஒன்றினால் போதாது. முதல்
எழுத்துகள் அளவில் ஒத்துப்
போகவேண்டும். அதாவது, முதல் எழுத்துக் குறிலானால் (நெடிலானால்), எதுகைச்
சீரிலும் முதல்
எழுத்துக் குறிலாக (நெடிலாக) இருக்கவேண்டும். (இது தொடக்கத்தில் பலர்
செய்யும் தவறு) .
தட்டு, பட்டு..எதுகை; ஆனால், தட்டு, பாட்டு ..எதுகை அல்ல.

* சிலசமயம் , மூன்றாம் எழுத்தும் ஒன்றினால் தான் முதல் தரமான, ஒத்த ஓசை

கிடைக்கும்.

(உ-ம்) பண்டு, உண்ண .. இவற்றில் ஓசை இனிமை அதிகமாக இல்லை. பண்டு, உண்டு, கண்டு...
இவை இன்னும் சரியான எதுகைகள். அதனால், முதல் எழுத்து அளவில் ஒன்றி,
முடிந்தவரை மற்ற
எழுத்துகள் ஒன்றுவது சிறப்பு. குறைந்த பட்சம் இரண்டாவது எழுத்தாவது ஒன்ற வேண்டும்!

* தற்காலத்தில் அதிகமாகப் பயன்படும் மற்ற சில எதுகை வகைகளை இப்போது பார்ப்போம்.

* வருக்க எதுகை:
=============
உலகம் யாவையும் தாமுள ஆக்கலும்
நிலைபெ றுத்தலும் நீங்கலும் நீங்கலா
அலகி லாவிளை யாட்டுடை யாரவர்
தலைவ ரன்னவர்க் கேசரண் நாங்களே. (கம்பர்)

இங்கே ல-விற்கு, லை-எதுகையாக வந்திருக்கிறது. இப்படியே ல-வருக்க உயிர்மெய்களான
ல,லி, லு,லெ, லொ, ..இவற்றில் எந்த எழுத்தும் வரலாம். ல-குறிலாதலால்,
எதுகை எழுத்தும்
குறிலாகவே வந்தால் சிறப்பு. 'லை' நெடிலானாலும், சீரின் நடுவில் வரும்போது
'ஐகாரக் குறுக்கம்'
என்ற விதியால் குறிலாகவே ஒலிக்கிறது. ஓரெழுத்திற்கு அதன் வருக்க
எழுத்துகளில் ஒன்று
எதுகையாக வருவது வருக்க எதுகை. பல இலக்கண நூல்கள் இதை 'இரண்டாந்தர' எதுகை
என்று சொன்னாலும், தற்காலப் பாடல்களில் இந்தவகை எதுகைகள் பெரும்பாலும் வருவதைக்
காணலாம். (பொதுவாக, ஒரு உயிர்மெய் எழுத்திற்கு அதன் வருக்க எதுகையாக மெய்யெழுத்து
வராது. முக்கியமாக, வல்லின மெய்கள் இவ்வாறு உயிர்மெய்களுக்கு எதுகையாக வராது.
அருகிச் சில பழமிலக்கியப் பாடல்களில், இடையின, மெல்லின மெய்கள் அவற்றின்
உயிர்மெய்க்கு எதுகையாய் வருவதைப் பார்க்கலாம். )

* இன எதுகை:
===========
இ­ரண்டாம் எழுத்துக்கள் ஒரே ­இனமாக இருப்பது.

(உ-ம்) தக்கார் தகவிலார் என்ப தவரவர்
எச்சத்தாற் காணப் படும். (திருக்குறள்)

'தக்' கும் , 'எச்' சும் வல்லின எதுகைகள். அதே மாதிரி, 'அன்பு' 'நண்பு'
மெல்லின எதுகை.
'வரவு' 'செலவு' இடையின எதுகை. இந்தச் சிறப்பற்ற எதுகைகளில் தற்காலப்
பாடல்களில் 'அன்பன் -
நண்பன்' போன்ற மெல்லின எதுகைகளைத் தான் அவ்வப்போது பார்க்கிறோம். (அதே போல்,
'ர' வும், 'ற'வும் தற்காலத்தில் ஒலியில் நெருங்கினபடியால், ஒன்றுக்கொன்று
( மறையில் - கரையில் போல்)
எதுகையாக வருகின்றன.)

* ஆசிடை இட்ட எதுகை :
===================
ஆசு என்றால் பற்றுக்கோடு.

எதுகையாக வரும் எழுத்துக்கு முன் 'ய்,ர்,ல்,ழ்' என்ற எழுத்துகள் நான்கில்
ஒன்று வந்தால், ஆசிடை
எதுகை எனப்படும். ­இந்த விதியினால், 'வாய்மை-தீமை', 'மாக்கொடி-கார்க்கொடி',
'ஆவேறு-பால்வேறு' ,'வாழ்கின்ற-போகின்ற' என்ற வார்த்தைகள் ஆசிடை எதுகை பெற்று
விளங்குகின்றன. இந்த எழுத்துகள் நடுவில் வந்தாலும் ஓசை கெடுவதில்லை
என்பது ­இந்த வகையின்
உட்பொருள். ( வாய்மை-தூய்மை; மாக்கொடி-பூக்கொடி; வாழ்கின்ற-தாழ்கின்ற ..இவை
'முதல்தரமான' எதுகைகள். ஆனால்... கருத்தைச் சொல்ல , முதல் தர
எதுகைகளைப் பயன்படுத்த முடியாவிட்டால், ஆசிடையிட்ட எதுகை போன்ற சிறப்பில்லா
எதுகைகளைப் பயன்படுத்தலாம் என்பதே இந்தச் சலுகைக்குப் பின்னுள்ள பொருள்.)

* சொற்புணர்ச்சி செய்தபின் தான் எதுகை சரியா என்று பார்க்க வேண்டும். மின்னியல்,
பொன்தகடு..எதுகை அல்ல. ஏனென்றால், பொன்+தகடு= பொற்றகடு!

* ஓசை அழகிற்காக, படிக்காதவர்களும் இயற்கையாக எதுகையை ஆள்வதைப் பார்க்கலாம்.
'எதுகை, மோனை' என்பது 'எகனை, மொகனை' ஆகும். 'ஆட்டம், பாட்டு' என்பது
'ஆட்டம், பாட்டம்' ஆகும். 'விதை ஒன்று போட்டால் சுரை ஒன்று காய்க்குமா' என்பது
'வெரை ஒண்ணு போட்டா சுரை ஒண்ணு காய்க்குமா?" ஆகும்.

* இயைபு:
========

அடித்தொடக்கத்தில் வருவது எதுகை. அடிகளின் இறுதியில் ஓர் எழுத்தோ,
பல எழுத்துகளோ ஒன்றி வருவது இயைபு.

காட்டு:

நந்தவ னத்திலோர் ஆண்டி -- அவன்
நாலாறு மாதமாய்க் குயவனை வேண்டி
கொண்டுவந் தானொரு தோண்டி --அதைக்
கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைத் தாண்டி !

இதில் "ண்டி" என்ற எழுத்துகள் ஒன்றிவருகின்றன.
(நந்த -கொண்டு - மெல்லின எதுகை; ந-நா, கொ-கூ மோனைச் சீர்கள்)

===
பயிற்சி:

9.1
இக்கரை மாட்டுக்கு அக்கரை பச்சை
அகத்தின் அழகு முகத்திலே
அடியாத மாடு படியாது
வீட்டுச் செல்வம் மாடு, தோட்டச் செல்வம் முருங்கை.

இப்படி அடிக்குள் எதுகை இருக்கும் சில பழமொழிகளைக் கண்டுபிடித்து எழுதவும்.
'புது' மொழிகளும் எழுதலாம்!

10. சீர்கள் -2

க.இ.க -7 -இல் நான்கு வகையான ஈரசைச் சீர்களைப் பற்றியும், அவற்றின் வாய்பாடுகளாகிய
தேமா(நேர்நேர்), புளிமா(நிரைநேர்), கூவிளம்(நேர்நிரை),
கருவிளம்(நிரைநிரை) என்பதையும் பார்த்தோம்.

மூவசைச் சீர்கள்
============
ஈரசைச் சீர்களுக்குப் பின் நேரோ, நிரையோ வந்தால் மூவசைச் சீர்கள்
விளையும். காய் என்ற சொல்
நேரசையாதலால் , தேமாவிற்குப் பின் நேர் வந்தால் 'தேமாங்காய்' என்று
சொல்லலாம். அதேமாதிரி,
மற்ற ஈரசைச் சீர்களின் வாய்பாடுகளின் பின்னும் காய் என்பதைச் சேர்த்தால்
நேரசையில் முடியும்
நான்கு மூவசைச்சீர்களின் வாய்பாடு கிடைக்கும் .
நேர் நேர் நேர் - தேமாங்காய் ; நிரைநேர்நேர் - புளிமாங்காய்;
நேர்நிரைநேர் - கூவிளங்காய்;
நிரைநிரைநேர் - கருவிளங்காய் .

இப்படி நேர் அசையில் ( அதாவது, 'காயில்') முடியும் மூவசைச் சீர்களைக்
காய்ச்சீர் என்பர்.

அதேபோல், 'கனி' என்பது 'நிரை' அசைக்கு வாய்பாடாக இருப்பதால், நிரையில்
முடியும் மூவசைச்
சீர்களான 'கனிச்' சீர்கள் நமக்குக் கிடைக்கின்றன.

நேர்நேர்நிரை- தேமாங்கனி; நிரைநேர்நிரை-புளிமாங்கனி ; நேர்நிரைநிரை - கூவிளங்கனி;
நிரைநிரைநிரை -கருவிளங்கனி.

ஈரசைச் சீர்கள் நான்காதலால் , அவற்றுடன் நேர், நிரை சேர்த்தால், மொத்தம்
(4x2=8) மூவசைச்
சீர்கள் ( 4 காய் +4 கனி) கிடைக்கின்றன என்பது தெளிவாகிறது.

நான்கசைச் சீர்கள்
=============
நாலசைச் சீர்கள் ஈரசைச்சீர்கள் நான்கின் பின் 'தண்பூ' (நேர்நேர்),
நறும்பூ'(நிரைநேர்),
தண்ணிழல்( நேர்நிரை), நறுநிழல்( நிரைநிரை) என்ற நான்கு ஈரசைச் சீர்களின்
வாய்பாடுகளைப்
பெருக்கினால் (4x4=16) நான்கசைச் சீர்கள் கிடைக்கும். இவை அருகியே
தமிழ்ப் பாடல்களில்
வரும்.

நேர் அசையில் முடியும் நான்கசைச் சீர்கள் எட்டு; அவை 'பூச்'சீர்கள் என்று
அறியப்படும்.
அவை : தேமாந்தண்பூ (தேமா+தேமா), புளிமாந்தண்பூ(புளிமா+தேமா),
கூவிளந்தண்பூ (கூவிளம்+தேமா),
கருவிளந்தண்பூ(கருவிளம்+தேமா), தேமாநறும்பூ( தேமா+ புளிமா),
புளிமாநறும்பூ( புளிமா+புளிமா),
கூவிளநறும்பூ( கூவிளம்+புளிமா), கருவிளநறும்பூ(கருவிளம்+புளிமா) ,
இப்படியே 'நிரை'யில் முடியும்
நான்கசைச் சீர்களை 'நிழற்'சீர்கள் என்று சொல்வார்கள். அந்த எட்டு நிழற்சீர்கள்:
தேமாந்தண்ணிழல் (தேமா+கூவிளம்), புளிமாந்தண்ணிழல், கூவிளந்தண்ணிழல்,
கருவிளந்தண்ணிழல்,
தேமாநறுநிழல்(தேமா+கருவிளம்), புளிமாநறுநிழல், கூவிளநறுநிழல், கருவிளநறுநிழல்.

பயிற்சிகள் :

10.1
மூவசைக் காய்ச் சீர்களுக்கு முன்னோர் வகுத்த சில அழகான நினைவுத்தொடர்கள்:

தேமாங்காய், புளிமாங்காய், கூவிளங்காய், கருவிளங்காய்

தென்மேற்கு, வடமேற்கு, வடகிழக்கு, தென்கிழக்கு

பொன்னாக்கும், பொருளாக்கும், பொருள்பெருக்கும், பொன்பெருக்கும்

எல்லா வகைக் காய்ச்சீர்களும் ஒரே ஒரு முறை வரும்படி, 1-3 மோனை உள்ள, 4-சீருள்ள சில
வாக்கியங்கள் எழுதுக.(ஒவ்வொரு வாக்கியமும் வெவ்வேறு வகை காய்ச்சீரில்
தொடங்கினால் நல்ல பயிற்சி)

காட்டு:
என்னவளே ! இனியவளே! என்காதல் மறந்தாயோ?
(கூவிளங்காய் கருவிளங்காய் தேமாங்காய் புளிமாங்காய்)
10.2

மூவசைக் கனிச் சீர்களுக்கு முன்னோர் வகுத்த சில அழகான வாய்பாடுகள்:

தேமாங்கனி, புளிமாங்கனி, கருவிளங்கனி, கூவிளங்கனி
பூவாழ்பதி, திருவாழ்பதி, திருவுறைபதி, பூவுறைபதி
மீன்வாழ்துறை, சுறவாழ்துறை, மீன்மறிதுறை, சுறமறிதுறை
(சுற-சுறா ; மறி-திரிதல்; துறை-நீர்த்துறை )

எல்லா வகைக் கனிச் சீர்களும் ஒரே ஒருமுறை வரும்படி, 1-3 மோனை உள்ள சில
வாக்கியங்கள் எழுதுக.

காட்டு:
செந்தாமரைப் பூஉறைபவள் திருமகள்பதம் துதிசெய்திடு!

10.3 நான்கு கனிகள் கொண்ட அடிகள் அதிகமாக மரபுக் கவிதைகளில்
வருவதில்லை. ஆனால், 'கனி கனி கனி மா' என்ற வாய்பாடு பயிலும் அடிகள்
உள்ள சந்தக் கவிதைகள் பல உள்ளன. இதற்கு 1-3 மோனையுடன் உள்ள, சில
உதாரணங்கள் காட்டுக. (கனிச் சீர்கள் எந்த வகையானாலும் சரியே; ஒரே
வகை வந்தாலும் சரி. )

காட்டுகள்:

நம்நாட்டினர் கொண்டாடிடும் நவராத்திரி நாளில்
நயவஞ்சக அசுரர்களை நசித்தாள்ஜய துர்க்கை.

நரகாசுரன் செயலால்விளை ஞாலத்துயர் நீக்க
அரிமாவென எழுந்தான்திரு அரியாகிய கண்ணன்.

கரம்சந்திரர் கரம்பற்றின கஸ்தூரியென் றொருவள்
அறவாழ்விலும் சிறைவாழ்விலும் அண்ணல்வழிச் சென்றாள்;

(தொடரும்)

( from:
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/jul06/?t=7796
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு!

. . பசுபதி . .

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7 ]

11. அலகிடுதல் : சில நுண்மைகள்

நம் கவிதை இலக்கண 'உலகம்' எழுத்துகளால் ஆனது. மூன்று வகை
எழுத்துகளுக்குள் நம் உலகம் சுழல்கிறது. குறில், நெடில், ஒற்று (மெய்).
இந்த எழுத்துகள் சேர்ந்து நேர், நிரை என்ற அசைகளைத் தோற்றுவிக்கின்றன.
ஒலிக்கும் மாத்திரைகள் வேறானாலும், க, கல், கா, கால் யாவும் 'நேர்'
அசையே! 'நிரை'யும் இப்படியே. அதனால், இயற்பாக்களைப் பொறுத்தவரை,
இப்போதைக்கு மாத்திரைகளை மருந்துக் குப்பியிலேயே போட்டு வைக்கலாம்!
வேண்டுமானால் பிறகு வெளியே எடுக்கலாம்! அசைகள், அசைகள் சேர்ந்து சீர்கள்,
சீர்களுக்குள் உள்ள தளை.... இப்படியே நாம் யோசிப்போம். ( இசைப் பாடல்களான
சந்த விருத்தங்கள், திருப்புகழ் போன்ற வண்ணப் பாடல்கள் இவற்றில் அசைகளின்
மாத்திரைகள், வல்லின, மெல்லின, இடையின வேறுபாடுகள் போன்றவை எல்லாம்
முக்கியமாகும்.)

* வெண்பாவின் விதிகளைப் பிறகு பார்ப்போம். ஆனால், குறளின் முதல் அடிக்கு
வேண்டிய விதிகளை இப்போது தெரிந்து கொள்வதில் தவறில்லை. அதில் ஈரசைச்
சீர்கள், காய்ச்சீர்கள் தான் வரலாம். இரண்டாம் அடியில் ஈற்றுச் சீரில்
மட்டும் ஓரசைச் சீர் வரலாம்.) வெண்பா முழுதும் (அடியில் உள்ள
சீர்களுக்குள் மட்டும் அல்ல, முதல் அடியின் நான்காம் சீருக்கும்,
இரண்டாம் அடியின் முதல் சீருக்கு இடையிலும்) 'வெண்டளை' தான் வரலாம்.
அதாவது,

மாவைத் தொடர்ந்து நிரை;
விளத்தைத் தொடர்ந்து நேர்;
காயைத் தொடர்ந்து நேர்.
[முதல் இரண்டையும் முன்பே பார்த்தோம், இல்லையா?]

அதனால், வெண்பா அடிகளில் சீர்கள் இந்த விதிகளுக்கு உட்பட அமையும்.
இவைதான் முக்கியம். மோனை போன்றவை பிறகுதான். சொல்லைச் சிதைத்து,
'வகையுளி' செய்தாயினும், வெண்டளையை அமைப்பது மிக அவசியம். வெண்டளை
தவறினால், தளை தட்டுகிறது என்பர்.

* குறில், நெடில், ஒற்று -இவற்றுக்குள் இல்லாதவை குற்றியலிகரம், அளபெடை,
ஆய்தம். ஐகாரக் குறுக்கத்தையும் கவனிக்க வேண்டும். இவற்றை எப்படி
அலகிடுவது? இதுவே கேள்வி.

* குற்றியலிகரம்:

குற்றியலுகரம் 'யகர' முதல் எழுத்துடன் சேரும்பொது 'குற்றியலிகரமாய்'
ஆகிறது. ஓட்டு +யந்திரம் = ஓட்டியந்திரம்; குன்று+ யாது = குன்றியாது

விதி: தளை சிதையும்போது, குற்றியலிகரம் (அது அரை மாத்திரைதான்!) அலகு பெறாது.

காட்டு:
குழலினி தியாழினி தென்பதம் மக்கள்
மழலைச்சொற் கேளா தவர்.

'தியா' நிரை போல் இருக்கிறது. 'குழலினி' = கருவிளம். விளத்திற்குப் பின்
நிரை வந்தால் வெண்டளை தட்டும். அதனால், குற்றியலிகரச் சந்தியை நீக்கிப்
பார்த்தால், தளை தட்டவில்லை.

'யாதியாம் செய்வ தியம்பு' என்பது ஒரு வெண்பா ஈற்றடி.
[யாது+யாம்= யாதியாம்] இங்கே, குற்றியலிகரம் தளைக்கு இடைஞ்சல்
செய்யவில்லை. அதனால், அலகு பெறும். 'யாதியாம்'= கூவிளம் என்று கொள்ளலாம்.

* அளபெடை:
அளபெடை= முன்வரும் எழுத்தின் ஓசையை நீட்டும்.

இதில் பல வகை உள்ளன; அவை நமக்கு இப்போது தேவையில்லை. உயிரளபெடை மட்டும்

பார்ப்போம்.

சுருக்கமான விதி:
தளை தட்டாதபோது, அளபெடை குற்றியலிகரம் போல் அலகு பெறாது;
தளை தட்டும்போது, அலகு பெறும். அவ்வளவுதான்.

கற்றதால் ஆயபயன் என்கொல் வாலறிவன்
நற்றாள் தொழாஅ ரெனின்

தொழா= நிரை. ரெனின்= நிரை. அடி வெண்பா விதிகளைக் கடைபிடிக்கவில்லை. 'அ'
வைக் குறிலாக வைத்தால், தொழாஅ= புளிமா... அடியில் வெண்டளை பயிலும்.

* ஆய்தம்:

விதி:
தளை தட்டாதபோது ஆய்தம் = ஒற்று;
தளை தட்டும்போது, ஆய்தம் = குறில்.

காட்டு:
வேண்டாமை அன்ன விழுச்செல்வம் ஈண்டில்லை
யாண்டும் அ·தொப்ப தில்.

இங்கே , அ· = 'அகு' மாதிரி ஒலித்து, ஓசையைச் சரி செய்கிறது.
[அ·தொப்ப = புளிமாங்காய்]

நோக்கினாள் நோக்கி இறைஞ்சினாள் அ·தவள்
யாப்பினுள் அட்டிய நீர்.
[இங்கே அ· = 'அக் '; அ·தவள் = கூவிளம்.]

* ஐகாரக் குறுக்கம்:

இதை முன்பே பார்த்தோம். 'ஐ' நெடிலாயினும், சீரின் நடுவிலும், ஈற்றிலும்
குறில்போல் இருக்கும். இதையே, "தளை தட்டும்போது ஐகாரம்= குறில்; தளை
தட்டாதபோது, நெடிலாய், தனி நேரசையாகும்"
என்றும் எழுதலாம்.

* ஒற்று நீக்கி அலகிடல்:
ய்,ர்,ல்,வ்,ழ்,ள் இடையின ஒற்றுகள்; ங்,ஞ்,ண்,ந்,ம்,ன் மெல்லின மெய்கள்.
தளை தட்டினால் இவற்றை நீக்கி அலகிடலாம். [அதாவது, அவை இல்லாதது போல்
அலகிடுதல்].

காட்டு:
ஔவையாரின் ஒரு வெண்பா முதலடி:

ஈதலறம் தீவினைவிட் டீட்டல்பொருள் எஞ்ஞான்றும்

'ஈட்டல்பொருள்'= புளிமாங்கனி. கனிச் சீர் வெண்பாவில் வரக் கூடாது.
அதனால், 'ஈட்டபொருள்' [கூவிளங்காய்] போல் அலகிடவேண்டும்.

[வல்லின மெய்களை இப்படி நீக்கி அலகிடக் கூடாது.]
===
பயிற்சிகள்:

11.1

மரபுக் கவிதைகளில் அதிகமாய் வருபவை, ஈரசைச் சீர்களும், காய்ச் சீர்களும்
உள்ள அடிகள் தான்.

ஒரு அடியில் , ஈரசைச் சீர்களும் , மூவசைக் காய்ச் சீர்களும் மட்டும்
வந்தால், வெண்டளை விதி என்ன?

1) மாவைத் தொடர்ந்து நிரை (அதாவது, மாச் சீருக்குப் பின், புளிமா,
கருவிளம், புளிமாங்காய், கருவிளங்காய்... இவற்றில் எதுவும் வரலாம்)

2) விளத்தைத் தொடர்ந்து நேர்

அடியில் காய்ச் சீரும் வருவதால், கூட இன்னொரு விதியைச் சேர்த்துக் கொள்ளவும்.

3) காயைத் தொடர்ந்து நேர்.

2) , 3)..இரண்டையும் சேர்த்து ஒரே விதியாகவும் சொல்லலாம். விளம், காய்-
இவற்றைத் தொடர்ந்து நேர். (அதாவது, காய்ச் சீரானாலும், விளச் சீரானாலும்
தொடரும் சீர் தேமா, கூவிளம், தேமாங்காய், கூவிளங்காய் ...இவற்றில் ஒன்றாக
இருக்க வேண்டும்)

காட்டு:
எங்கிருந்தோ வந்தான், இடைச்சாதி என்றுசொன்னான்
இங்கிவனை யான்பெறவே என்னதவம் செய்துவிட்டேன்?
(பாரதி)

இதேமாதிரி, இரண்டு அடிகளுக்குள் ஒரு எதுகை வைத்து, அடிக்குள் 1-3 மோனை
வைத்து, மா,விளம், காய்ச் சீர்கள் மட்டும் வரும் சில 4-சீர் ' இரட்டை
வெண்டளை வாக்கியங்கள்' எழுதுக.
( அடிகளுக்கிடையிலும் வெண்டளை இருக்கவேண்டும்.)

சில குறிப்புகள்:
* வெண்தளை = வெண்டளை = வெண்பாவுக்குரிய தளை என்று பொருள். அதனால்,
வெண்டளை வெண்பாவில் தான் வரும் என்ற பொருளில்லை. பல மரபுக் கவிதை
வடிவங்களில். இசைப் பாடல்களில், கும்மிகளில், சிந்துகளில்... வரும்;
இதைப் பற்றிப் பிறகு பார்ப்போம். வெண்டளை ஆட்சி செய்யும் வடிவங்களில்
முக்கியமான ஒரு வடிவம் வெண்பா; அவ்வளவுதான்.

* மரபுக் கவிதை அடிகளில் ஓரசை வந்து, வெண்டளை வரவேண்டிய இடங்கள் பொதுவாகக் குறைவே.

(காட்டு: வெண்பாவின் கடைசி அடி) அப்படி ஓரசைச் சீர், ஈரசைச் சீர், காய்ச்
சீர் இவற்றுடன் ஓரடி வந்தாலும், அந்த அடியில் வெண்டளை அமைய மேலே சொன்ன
அதே விதிகள் தான். மாற்றம் இல்லை.

மாச் சீரைத் தொடர்ந்து நிரை ( காயரைத்து வைப்பாய் கறி. )
விளம்(காய்) சீரைத் தொடர்ந்து நேர் ( சங்கத் தமிழ்மூன்றும் தா!)
வெண்பாவின் ஈற்றுச் சீரைப் பற்றித் தனியாகப் பிறகு பார்ப்போம்.

* வெண்டளை அடிகளில் கனிச் சீரோ, நாலசைச் சீரோ வரக் கூடாது.

*வெண்பா இலக்கண விதிகள் எல்லாக் காய்ச் சீர்களையும் அனுமதிக்கிறது. அதே
சமயம் 'செப்பலோசை' இருக்கவேண்டும் என்றும் சொல்கிறது. 'விளம்' (நிரை)
நடுவில் வரும் காய்ச்சீர்கள் இரண்டு. கூவிளங்காய், கருவிளங்காய். நிரை
நான்கு வகையாய் வரும் என்று உங்களுக்குத் தெரியும். இதில் 'விளம்'=
குறில்+நெடில் அல்லது விளம்= குறில்+நெடில்+ஒற்று(கள்) வந்தால் அந்தச்
சீர்களை 'விளா'ங்காய்ச் சீர்கள் என்று சொல்லலாம். (அதாவது, 'வட்டமாக',
'குறிப்பிடாது', 'வந்திடாதோ', 'கண்ணதாசன்' 'நமச்சிவாய''சாமிநாதன்',
'ரங்கராஜன்' போன்றவை. ) இப்படிபட்ட 'விளா'ங்காய்ச் சீர்களை வெண்பாவில்
உபயோகித்தால், செப்பல் ஓசை சிறிது குறைந்துவிடுகிறது. அதனால்,
'விளாங்காய்'ச் சீர்களைப் பொதுவில், வெண்பாவில் பயன்படுத்தாமல் இருப்பது
நன்று. அந்த 'விளாங்காய்'ச் சொல்லைப் பயன்படுத்தித்தான் ஆகவேண்டும்,
ஆனால் ஒசையும் குறையக்கூடாது என்றால், வகையுளியைத் தவிர வேறு வழியில்லை.

காட்டு: 'கண்ணதா சக்கவிஞன்' என்று ஒரு வெண்பாவில் எழுதுகிறார்
கிருபானந்த வாரியார்.

* 'விளாங்காய்'ச் சீர்களை நாம் பழமிலக்கிய வெண்பாக்களில்.... மிகச் சில
விதிவிலக்குகள் தவிர்த்து... பார்ப்பதில்லை. விருத்தங்களிலும் பொதுவாகக்
காண்பதில்லை. (விருத்தங்களில் 'வந்தி' 'டாதோ' என்று இரு மாச்சீர்களாகப்
பயன்படுத்துவதைப் பற்றி இங்கே பேசவில்லை. காய்ச்சீராக வருவதில்லை என்பதே
விஷயம்.) ஆனால், திருப்புகழ் போன்ற வண்ணப் பாடல்களின் 'தொங்கல்களில்'
'விளாங்காய்ச்' சீர்கள் வரும் ('தம்பிரானே', 'கந்தவேளே' 'சந்தியாவோ')

11.2

வெண்பாவின் முதலடியில் நான்கு வகை ஈரசைச் சீர்கள் எப்படி, எந்த வரிசையில்
வரும் என்று 8.7-ஆம் பயிற்சியில் பார்த்தோம். இப்படியே
நான்கு வகைக் காய்ச்சீர்களும் ஒரு வெண்பாவின் முதல் அடியில் வருமா? வராது
!(ஏன்? இது உண்மையா? பரிசோதிக்கவும்)

*மூன்று காய்ச்சீர்கள் வெண்டளையில் வரக் கூடிய ஒரு வரிசை:
தேமா, கருவிளங்காய், தேமாங்காய், கூவிளங்காய் (1,2,3,4) என்று
கூப்பிடலாம். 2,3,4,1 ; 3,4,1,2 ; 4,1,2,3 இவையும் வெண்டளை பெறும்
என்பதைப் பார்க்கவும்.

* கருவிளங்காய் <---> புளிமாங்காய் பயன்படுத்தலாம்
* தேமாங்காய் <--> கூவிளங்காய் . இடம் மாறலாம்.

அ) வெண்பாவின் முதல் அடியில் மூன்று வேறுபட்ட காய்ச்சீர்கள் வரக்கூடிய
வேறு வரிசைகள் உண்டா?

ஆ) மூன்று வெவ்வேறு வகையான காய்ச்சீர்களுடன், ஓர் ஈரசை வெவ்வேறு
சீர்களில் வரும் இலக்கிய வெண்பா முதலடிகள் நான்கினைக்
காட்டுகளாய்க் கொடுக்கவும். ( நள வெண்பா, முதலாழ்வார்கள் அந்தாதிகள்,
ஔவையார், காளமேகம்... இவற்றில் தேடலாம் )

குறிப்பு: இந்தப் பயிற்சிகளை நான் கொடுக்கும் ஒரு முக்கிய காரணம்: மரபுக்
கவிதைகளில் வரும் வேறுபட்ட 'ஓசை' களை , வாய்விட்டுப் படித்துப்
புரிந்துகொள்ளல். அந்த 'ஒசை'கள் உண்டானது எப்படிப்பட்ட
கட்டுப்பாடுகளினால் என்று புரிந்துகொள்ள உதவுவதே இலக்கணம். 'ஓசை'
வடிவங்களை 'உங்களுடைய'வாக ஆக்கிக்கொள்வதே இலக்கணப் பயிற்சிகளின் நோக்கம்.
'ஓசை'யும், 'இசையும்' தம் கவிதை முயற்சிகளில் இடம் பெற வேண்டுமெனின் ஓசை
இலக்கணம் மனதில் ஊறவேண்டும்! பிறகு கருத்துகள் தானே வெவ்வேறு வடிவங்களில்
புறப்படும்! 'உருவேறத் திருவேறும்' ! )

காட்டுகள்:

மங்கை சுயம்வரநாள் ஏழென்று வார்முரசம் ( நள வெண்பா--63)
(தேமா, கருவிளங்காய், தேமாங்காய், கூவிளங்காய்)

பேரரசும் எங்கள் பெருந்திருவும் கைவிட்டுச் ( நள வெண்பா -- 15)
(கூவிளங்காய், தேமா , கருவிளங்காய், தேமாங்காய்)

வெந்தறுகண் வேழத்தை வேரிக் கமலத்தின் (நள வெண்பா -- 6)
(கூவிளங்காய், தேமாங்காய், தேமா , புளிமாங்காய்)

மறைமுதல்வ நீயிங்கே வந்தருளப் பெற்றேன் (நள வெண்பா --11)
(கருவிளங்காய், தேமாங்காய், கூவிளங்காய், தேமா)

ஆ) மேற்கண்டவற்றை மாதிரிகளாக வைத்துக் கொண்டு, 1-3 மோனையுடன் வரும்
4-சீர் வெண்டளை வாக்கியங்களை எழுதவும். (விளாங்காய்ச் சீர்களையும்,
வகையுளியையும் தவிர்க்கவும்.) ஈரசை வெவ்வேறு சீர்களில் வரும்படி
வாக்கியங்களை அமைத்துப் பழகவும்.

ஒரு காட்டு:
சின்னஞ் சிறுகிளியே! சிங்காரச் சித்திரமே!

11.3
*வெண்பாவின் முதலடியில் இரண்டு வேறுபட்ட ஈரசைச்சீர்களும் இரண்டு
வித்தியாசமான மூவசைச் சீர்களும் பல வகைகளில் வரலாம்.

அ) ஒரு வரிசை:

தேமா, புளிமா, கருவிளங்காய், தேமாங்காய்; 1,2,3,4 என்று
சுருக்கினால், 2,3,4,1; 3,4,1,2; 4,1,2,3 .. என்ற சுழற்சிகளும்
வெண்டளை வரிசைகள்தான்.

* (தேமா, புளிமா) <--> ( கூவிளம், தேமா) என்று மாற்றலாம்
* கருவிளங்காய் <---> புளிமாங்காய் என்று மாற்றலாம்.
* தேமாங்காய் <---> கூவிளங்காய் என்று மாற்றலாம்.

காட்டுகள்:
பாரார் நிடத பதிநளன்சீர் வெண்பாவால் (நள வெண்பா -- 7)
( தேமா , புளிமா , கருவிளங்காய், தேமாங்காய்)

கலாப மயிலிருந்த பாகத்தார் கங்கை (நள வெண்பா - 4)
( புளிமா , கருவிளங்காய், தேமாங்காய், தேமா )

கொற்றவேல் தானைக் குருநாடன் பாலணைந்தான் (நள வெண்பா - 10)
( கூவிளம் , தேமா , புளிமாங்காய், கூவிளங்காய்)

வாங்குவளைக் கையார் வதன மதிபூத்த (நள வெண்பா --27)
(கூவிளங்காய், தேமா , புளிமா , புளிமாங்காய்)

அரவரசன் தான்கொடுத்த அம்பூந் துகிலின் (நள வெண்பா --403)
(கருவிளங்காய், கூவிளங்காய், தேமா , புளிமா )

ஆ) இன்னொரு வரிசை:

தேமா, கருவிளங்காய், கூவிளம், தேமாங்காய் (5,6,7,8);
இங்கும் (6,7,8,5)... என்றெல்லாம் வரிசை வரலாம்.

இங்கும் கருவிளங்காய்<--> புளிமாங்காய்,
தேமாங்காய் <--> கூவிளங்காய் போன்ற மாற்றங்கள் வரும்.

காட்டு:

வாழி அருமறைகள் வாழிநல் அந்தணர்கள் (நள வெண்பா -427)
( தேமா , கருவிளங்காய், கூவிளம் , கூவிளங்காய்)

இ) இன்னொரு வரிசை:

தேமா, கருவிளம், தேமாங்காய், கூவிளங்காய்

இன்னும் வரிசைகள் உள்ளனவா?

இப்படிச் சில பழந்தமிழ் இலக்கிய வெண்பா முதலடிகளை, வகைகொன்றாக,
முடிந்தவரை காட்டவும். வெவ்வேறு ஈரசைகள் வெவ்வேறு சீர்களில் வரும்
உதாரணங்கள் நன்று. அவற்றை மாதிரிகளாய் வைத்துக் கொண்டு, சில வெண்டளை
அடிகளை 1-3 மோனையுடன் இயற்றுக.

11.4
வெண்பாவின் முதலடியில் மூன்று வெவ்வேறு ஈரசைச் சீர்களும், ஒருமூவசைச்
சீரும் பலவகைகளில் வரும்.

சில வரிசைகள் :

தேமா, புளிமா, கருவிளம், கூவிளங்காய்.
தேமா, கருவிளம், கூவிளம், தேமாங்காய்
கூவிளம், தேமா, கருவிளம், தேமாங்காய்
கூவிளம், தேமா, புளிமா, கருவிளங்காய்

எப்படி மற்ற சுழற்சி வரிசைகளும், ஓரசை(ஈரசை) சீருக்குப் பதிலாய் வேறு
எந்த வகைச் சீர்(கள்) வரலாம் என்பதையும் , முன்பு செய்த
பயிற்சிகளிடமிருந்து ஊகிக்கலாம்.

அ) மற்ற வரிசைகளை எழுதுக.

சில காட்டுகள்:

அன்னம் மொழிந்த மொழிபுகா முன்புக்கு (நள வெண்பா - 37)
(தேமா, புளிமா, கருவிளம், தேமாங்காய் )

இற்றது நெஞ்சம் எழுந்த திருங்காதல் ( நள வெண்பா --45)
(கூவிளம், தேமா, புளிமா, புளிமாங்காய்)

வெங்கதிரோன் தன்னை விழுங்கிப் புழுங்கியோர் (நள வெண்பா -- 114)
( கூவிளங்காய், தேமா, புளிமா, கருவிளம் )

ஆ) இப்படி வரும் சில வெண்பா முதலடிகளைத் தேடிக் காண்பிக்கவும்.

இ) அவற்றை காட்டுகளாய் வைத்துக் கொண்டு, சில புதிய வெண்டளை அடிகளை, 1-3
மோனையுடன் இயற்றவும். வழக்கம்போல், ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு வகையாக
இருக்கட்டும். வெவ்வேறு காய்ச்சீர்கள் வெவ்வேறு இடங்களில் வரும்படி
அமைத்தல் நல்ல பயிற்சி.

(தொடரும்)

( from :
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/oct06/?t=8029
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 9

. . பசுபதி . .

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 ]

12. வெண்பாவின் ஈற்றடி

வெண்பாவின் ஈற்றடியின் இலக்கணத்தைப் பார்ப்போம்.

வெண்டளை பயிலும் இந்தக் கடைசி அடியில் மூன்று சீர்கள் தான் இருக்கும்.
முதல் சீரும், இரண்டாம் சீரும் ஈரசைச் சீராகவோ, மூவசைச் சீராகவோ
இருக்கும். மூன்றாம் சீர் : ஓரசையாகவோ (நேர், நிரை ) , அல்லது உ-கர
உயிர்மெய்யில் முடியும் ஈரசைச் சீராகவோ ( நேர்பு, நிரைபு என்று இவற்றைக்
குறிப்பிடலாம்) இருக்கவேண்டும்.

* 'நேர்' வரும் என்பதால் நான்கு வகை நேரசைகளும் (க, கல், கா, கால்)
ஈற்றுச் சீரில் வரலாம்.

'நேர்' -இல் முடியும் சில வெண்பா ஈற்றடிக் காட்டுகள்:

தொன்மைசால் நன்மருந் து
கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்

சங்கத் தமிழ்மூன்றும் தா

சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்

(இலக்கணம் அனுமதித்தாலும், பழைய இலக்கிய வெண்பாக்களின் ஈற்றுச் சீரில்,
ஓசைநயம் கருதித் 'தனிக்குறி'லை அதிகமாகப் பார்க்கமுடியாது)

வெண்பா ஈற்றுச் சீரில் வரும் 'நேர்' அசைக்கு வாய்பாடு 'நாள்' . (வாய்பாடு
'நாள்' என்பதால் 'நெடில்+ஒற்று' கொண்ட நேர் தான் வரவேண்டும் என்றில்லை;
'நாள்' நான்குவகை நேருக்கும் ஒரு குறியீடு; அவ்வளவே. ஆனால், ஓசை கருதி
நான்கு வகைகளில் சில வகைகளையே அதிகம் பார்க்கலாம். )

* 'நிரை'யில் முடியலாம் என்பதால் நான்கு வகை நிரையசைகளும் ( கட, கடல்,
கடா, கடாம்) ஈற்றுச் சீரில் வரலாம்.

கல்லாதான் கற்ற கவி
கல்லின்மே லிட்ட கலம்
பருவத்தா லன்றிப் பழா
பெருங்காள மேகம் பிளாய்.
( இவற்றிலும் சில வகைகளை அதிகமாய்ப் பார்க்க முடியாது. முதல் இரண்டு
வகைகளே அதிகம் வரும்)

வெண்பா ஈற்றுச் சீரில் வரக்கூடிய நான்கு வகை நிரைக்கும் வாய்பாடு 'மலர்'.

* 'நேர்பு' என்பதால் தனிக்குறில் தவிர்த்த மற்ற மூன்று நேரசைகளும் உ-கர
உயிர்மெய்யுடன் சேர்ந்து வரும். வாய்பாடு = காசு

(தனிக்குறில் + உ-கரம் -->'நிரையாகி விடும்; அதைத்தான் ஏற்கனவே 'நிரை'
வரலாம் என்று சொல்லிவிட்டோ ம் அல்லவா ? காட்டு: கொ+டு =
நிரை ; கொட்+டு= நேர்பு ; கோடு, கோந்து --> நேர்பு)

வேறு காட்டுகள் : பற்று, பேறு, போற்று. பெரும்பான்மை குற்றியலுகரம் தான்
வரும். ( குற்றியலுகரங்கள் கு, சு, டு, து, பு, று என்ற ஆறு
எழுத்துகளில் முடியும்.) சிறுபான்மை முற்றியலுகரமும் வரும் (காட்டுகள்:
சொல்லு, எண்ணு )

* 'நிரைபு' = நான்குவகை நிரையசைகள் + உ-கர உயிர்மெய் . வாய்பாடு =
பிறப்பு. காட்டுகள் : விறகு, கிழக்கு, தகாது, நடாத்து (இங்கும்
பெரும்பான்மைக் காட்டுகள் குற்றியுலகரங்கள் தான். இவற்றிலும் சில
வகைகளைத்தான் அதிகமாகப் பார்க்கலாம்)

* சுருக்கமாக, இவ்விதியை, " வெண்பா ஈற்றுச் சீர் 'நாள், மலர், காசு,
பிறப்பு' என்னும் வாய்பாடுகளுக்கேற்றபடி தான் வரவேண்டும்," என்பர்.

* 'காசு, பிறப்பு' வெண்பாவின் மற்ற சீர்களில் வந்தால் 'தேமா' புளிமா'
என்ற வாய்பாடு பெறும். நேர், நிரை என்ற ஓரசைச் சீர்கள் வெண்பாவின்
இறுதியில் தான் வரலாம்; வெண்பாவின் ஈற்றுச்சீரைத் தவிர்த்து, வெண்பாவின்
வேறு எந்தச் சீரிலும் ஓரசைச் சீர் வரக்கூடாது.

* நீங்கள் உகரத்தில் முடியும் ஈரசைச் சீரை வெண்பாவில் எங்கேனும்
அமைத்தால், அவை சிலசமயம் சொற்புணர்ச்சி விதியால் சந்திக்குப் பின் ஓரசைச்
சீராக மாறிவிடும் ; உஷார்! 'பிறப்பு எடுத்தானே' என்று பாடலில் இருசீர்கள்
அமைத்தால் அது ' பிறப் பெடுத்தானே ' என்று மாறிவிடும் ! அதனால் தான்,
சொற்புணர்ச்சிக்குப் பின்னர் தான் வெண்பா இலக்கணம் சரியா? என்று
பார்க்கவேண்டும். ( இதை எல்லா மரபுப்பாக்களுக்கும் உரிய பொதுவிதியாகவே
கொள்ளலாம்.)

* 'காசு, பிறப்பு' ஈரசைச்சீர்கள்தான். ஆனால் எல்லா விதமான ஈரசைச்
சீர்களும் வெண்பாவின் ஈற்றுச் சீரில் வரக் கூடாது ! நினைவிற் கொள்க.

பயிற்சிகள் :
12.1
பழம் இலக்கிய வெண்பாக்களிலிருந்து, 1-3 மோனை உள்ள சில ஈற்றடிக் காட்டுகள் எழுதுக.

12.2
ஈற்றுச் சீர் வரக் கூடிய எல்லா வகைகளிலும், 1-3 மோனையுள்ள சில 'புதிய'
வெண்பா ஈற்றடிகளை இயற்றுக. ( காட்டு: கவிதை இயற்றிக் கலக்கு!)

12.3 'சராசரிக்' குறள்

குறள் வெண்பாவில் முதல் அடியில் 4 சீர்கள். இரண்டாம் அடியில் 3 சீர்கள்.
வெண்பாவின் முதல் ஆறு சீர்களில் ஈரசைச் சீர்களோ, மூவசைச் சீர்களோ வரலாம்.
ஈற்றுச் சீரில் , ஓரசையோ (நேர்,நிரை), ஈரசையோ (நேர்பு, நிரைபு) வரலாம்.

* குறளின் அசைகள் : பேரெல்லை (maximum) 20 அசைகள் இருக்கலாம். (ஏன்?)
சிற்றெல்லை (miniumum) 13 இருக்கலாம். (ஏன்?)

* 20-அசைகளுள்ள காட்டு:

யாதானும் நாடாமல் ஊராமல் என்னொருவன்
சாந்துணையும் கல்லாத வாறு .

இப்படிப்பட்ட குறளில் மூவசைச் சீர்களே அதிகமாக வருவதால் , இதில் வரும்
ஓசையை 'ஏந்திசைச் செப்பலோசை' என்பர்.

* 13-அசைகளுள்ள காட்டு:

அறத்தான் வருவதே இன்பமற் றெல்லாம்
புறத்த புகழு மில.

இதில் ஈரசைச் சீர்களே அதிகமாய் வருவதால் , 'தூங்கிசைச் செப்பலோசை' அமையும்.

* அப்போது, 'சராசரி' குறளுக்கு எவ்வளவு அசைகள்? (20+13)/2 = 16.5
! (17-என்று வைத்துக் கொண்டால் , 'ஹைக்கு' வில் வரும் 17- 'அசை'
களுக்கும் இதற்கும் ஒரு 'பொருத்தம்' காட்டலாம்! )

காட்டு:

அறவாழி அந்தணன் தாள்சேர்ந்தார்க் கல்லால்
பிறவாழி நீந்தல் அரிது (17- அசைகள்)

இருள்சேர் இருவினையும் சேரா இறைவன்
பொருள்சேர் புகழ்புரிந்தார் மாட்டு. (16-அசைகள்)

இப்படிபட்ட குறள்களில், மூவசைச் சீர்களும், ஈரசைச் சீர்களும் விரவி
வருவதால், அமையும் ஒசை ' ஒழுகிசைச் செப்பலோசை' எனப்படும்.

* குறிப்பு : இந்த ஓசைப் பெயர்கள் தற்காலத்தில் அவ்வளவு முக்கியமில்லை.
ஓசைகள் வேறுபடும் என்பதை முன்னோர்கள் நுண்மையாகப் பார்த்து
வைத்திருக்கிறார்கள் என்பதே முக்கியம்.

அ) 13, 20, 16, 17 -அசைகள் உள்ள நான்கு குறள்களை எடுத்துக் காட்டுக.

ஆ) இது போலவே, (பழம் இலக்கிய) நான்கடி வெண்பாக்களில் பேரெல்லை,
சிற்றெல்லை, சராசரி என்று காட்டுகள் காட்டுக ('போனஸ்' மதிப்பெண் கேள்வி!)

12.4

'குடத்திலே கங்கை அடங்கும்' 'தீரமுள்ள சூரிக் கத்தி' என்பவற்றைக்
காளமேகத்தின் வெண்பா ஈற்றடிகளாகப் பல நூல்களில் பிரசுரித்துள்ளதைக்
காணலாம்.இவை வெண்பா ஈற்றடியின் இலக்கணத்தை மீறுகிறதா? விளக்குக.

13. தளைகள்

*பல 'பாடல் படிவங்களை'ப் புரிந்துகொள்ள நாம் இதுவரை பார்த்த இலக்கணம்
போதும். ( இதுவே கொஞ்சம் அதிகம்தான்!:-)) இருப்பினும், சில சமயங்களில்
சந்திப்போம் என்ற காரணத்திற்காக, தளைகளைப் பற்றிய சில குறிப்புகளுடன்,
இப்பகுதியை நிறைவு செய்கிறேன்.

1) ஈரசைச் சீர் ஆசிரியப்பா அல்லது அகவலில் வருவதால், அதற்கு 'ஆசிரிய
உரிச்சீர்' ,'அகவற்சீர்' அல்லது 'இயற்சீர்' என்ற பெயர் உண்டு.
2) 'காய்ச்சீர்' வெண்பாவிற்குரிய சீணராதலால், 'வெண்சீர்' அல்லது 'வெண்பா
உரிச் சீர்' என்றும் அழைப்பர். அதே போல், கனிச்சீர் வஞ்சிப்பாவிற்கு உரிய
சீராதலால், 'வஞ்சிச் சீர்' என்றும் அழைக்கப்படும்.

தளைகள் மொத்தம் ஏழு:
1) மாச்சீரைத் தொடர்ந்து நேர் அசை வருதல்--> நேரொன்றாசிரியத் தளை
2) விளச்சீரைத் தொடர்ந்து நிரை அசை வருதல்--> நிரையொன்றாசிரியத் தளை
3) மாவைத் தொடர்ந்து நிரை, விளத்தைத் தொடர்ந்து நேர் --> இயற்சீர் வெண்டளை.
4) காயைத் தொடர்ந்து நேர் --> வெண்சீர் வெண்டளை
5) காயைத் தொடர்ந்து நிரை --> கலித் தளை
6) கனியைத் தொடர்ந்து நிரை --> ஒன்றிய வஞ்சித் தளை
7) கனியைத் தொடர்ந்து நேர் ---> ஒன்றாத வஞ்சித் தளை

* நூல்களில் , மா முன் நேர், விளம் முன் நேர், ..என்றெல்லாம் தளைகளை
விளக்குவர். இங்கே 'முன்' என்பதை 'வலது பக்கம்' அல்லது 'தொடர்ந்து' என்று
பொருள் கொள்ளவேண்டும்.

(தொடரும்)

(from :
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/oct06/?t=8305
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 10

. . பசுபதி . .

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7,8,9]

14. குறள் வெண்செந்துறை

இந்தத் தொடரின் முந்தைய பகுதிகளில் கவிதைகளின் அடிப்படை இலக்கணத்தைப்
பற்றித் தெரிந்துகொண்டோம்.
இனிவரும் பகுதிகளில் , வெவ்வேறு பாடல் படிவங்களையும், அவற்றிற்குரிய
இலக்கணங்களையும் , காட்டுகளுடன்
பயில்வோம்.

* இயற்றமிழில் பாக்கள் நான்கு வகை: வெண்பா, ஆசிரியப்பா (அகவற்பா),
கலிப்பா, வஞ்சிப்பா.
ஒவ்வொரு பாவிற்கும் இனங்கள் மூன்று : தாழிசை, துறை, விருத்தம்.
நான்கு பாக்களுக்கு இந்த மூன்றைப் பொருத்தினால் மொத்தம் 12 பாவினங்கள்
வரும். பாக்கள், பாவினங்கள் என்று வரிசையாக அவற்றின் இலக்கணத்தைப்
பயிலாமல் எளிதாக இருக்கும் சில வடிவங்களில் தொடங்கிப் பிறகு கடினமான
வடிவங்களை நாம் பார்ப்போம்.

* நாம் பார்க்கப் போகும் முதல் பாடல் படிவம்: குறள் வெண்செந்துறை. ( சில
நூல்களில் இந்த வடிவம் 'தாழிசை'
என்றும் சொல்லப்படும். ) பொருளுக்கேற்ப எளிதில் பாடுவதற்கு ஏற்ற பாவகை இது.

* இலக்கணம்:

1. அளவொத்த இரண்டு அடிகள் .
இந்தப் பாவினத்தில் 'அளவொத்தல்' என்பதை 'ஓரடியில் எத்தனை சீர் உள்ளதோ
அத்தனை சீர் அடுத்த அடியிலும்
இருக்கவேண்டும்' என்று எடுத்துக் கொண்டால் போதும். ( ஓசை நயம் கருதி,
சிலர் இந்தப் பாவினத்தில்
இன்னும் சில கட்டுப்பாடுகள் புகுத்தி, மேலும் 'அளவொத்து' வரும்படியும்
செய்வர். இவற்றைப் பற்றிக் காட்டுகளில்

பார்க்கலாம்.)

2. சீர்களுக்குள் எந்தத் தளையும் இருக்கலாம். எவ்வகைச் சீரும் வரலாம்.
எத்தனை சீர்கள்
வேண்டுமானால் வரலாம். ( பொதுவாக, கனிச் சீரையோ, நாலசைச் சீரையோ
இந்தப் பாவினக் காட்டுகளில் அதிகமாகப் பார்ப்பதில்லை. நான்கு சீர் அடிகள்
(அளவடிகள்) தான்
அதிகமாய்ப் பார்க்கிறோம். )

3. பொதுவில், இரண்டடியில் பொருள் முற்றுப் பெறும்; இந்த விதியை நெகிழ்த்தி,
கு.வெ.செ -ஐப் பல அடிகளுக்குத் தற்காலத்தில் நீட்டலாம்.

*யாப்பருங்கலத்தில் உள்ள முதற்காட்டு:

ஆர்கலி உலகத்து மக்கட் கெல்லாம்
ஓதலிற் சிறந்தன் றொழுக்கம் உடைமை. (முதுமொழிக் காஞ்சி)
குறிப்பு: இந்தக் காட்டில் அடி எதுகை இல்லை; முதல் அடியில் மோனை இல்லை
என்பதைக் கவனிக்கவும். இது
இந்தப் பாடல் படிவத்தின் தொடக்க நிலையைக் காட்டுகிறது.

* பிறகு, இரண்டு அடிக்கு ஒரு எதுகை ; அடி நடுவே மோனை இவை ஓசையில்
சிறக்கும் என்று உணர்ந்தனர்.
( அளவடியில் (நான்கு சீர் அடி) 1-3- மோனை, அறுசீரில் 1-4 மோனை ;
எண்சீரடியில் 1-5-மோனை சிறக்கும்)

* காட்டுகள்:

1) ஆத்தி சூடி அமர்ந்த தேவனை
ஏத்தி ஏத்தித் தொழுவோம் யாமே.

கொன்றை வேய்ந்த செல்வன் அடியிணை
என்றும் ஏத்தித் தொழுவோம் யாமே -ஔவையார்

2) செம்பொன் வேய்ந்த செழுமணி மன்றத்(து)
அம்பொன் மேருவுக்(கு) அடிமுடி ஒன்றே --குமரகுருபரர்

3) மின்னெறி சடாமுடி விநாயகன் அடிதொழ
நன்னெறி வெண்பா நாற்பதும் வருமே

விண்ட பூமுடி வெங்கை புரத்தனைக்
கண்ட மாதர் பெறுவது காமமே -- சிவப்பிரகாசர் (17-ஆம் நூற்றாண்டு)

* மேற்கண்ட காட்டுகளை அலகிட்டால், அளவொத்தல் என்பது 'இரண்டடிகளும் சீருக்குச் சீர்
ஓசையில் ஒத்துப் போகவில்லை ' என்பது தெரியும். ( இந்த உத்தியைப் பின்னர்
பயன்படுத்தி, இந்தப் படிவம் ஒரு வகைத் தாழிசை, கண்ணி போன்ற படிவங்களாய்
மலர்ந்தது என்றும் சொல்லலாம். இதற்குக் காட்டுகளையும் பின்பு பார்க்கலாம். )

4) சத்திமான் என்பர்நின் தன்னை ஐயனே
பத்திமான் தனக்கலால் பகர்வ தெங்ஙனே

அருட்சபை நடம்புரி அருட்பெரும் சோதி
தெருட்பெருஞ் சீர்சொலத் திகழ்வ சித்தியே -- வள்ளலார் (18-ஆம் நூ.)

5) அம்மை அப்பனை ஆர்வ மாய்த்தொழ
இம்மை நற்பயன் எய்தும் திண்ணமே

பொறிவழிச் செல்லும் பொல்லா மனத்தை
அறிவால் அடக்கில் ஆனந்தம் ஆமே -- சிவயோக சுவாமிகள் --(நற்சிந்தனை)

* அடி எதுகை இன்றி, 1-3 சீர் மோனை மட்டும் கொண்ட அடிகள் உள்ள சில காட்டுகள்:

6) தேன்பெருகுஞ் சோலை தென்னன் வளநாடு
வாழை வடக்கீனும் வான்கமுகு தெற்கீனும்
கட்டுக் கலங்காணும் கதிருழக்கு நெற்காணும்
பஞ்சம் கிடையாது பாண்டி வளநாட்டில் -- அல்லி அரசாணி மாலை

* 1-3 சீர்களில் எதுகை பெற்று வந்த காட்டு .

7) ஆனைகட்டுந் தூராகும் வானமுட்டும் போராகும்
எட்டுத் திசைகளையும் கட்டியர சாள்வாளாம்

* பிறகு இன்னும் கொஞ்சம் 'அதிகமாய் அளவொத்த' காட்டுகள் இயற்றப் பட்டன. (அலகிட்டால்
எப்படிச் சீர்கள் அளவொத்து இருக்கின்றன என்பது புரியும். )
(இவற்றைத், தனிச் சொல் இல்லாத, கண்ணிகள் என்றும் சொல்லலாம்.) சில காட்டுகள் இதோ:

8) நன்றி யாங்கள் சொன்னக்கால்
. நாளும் நாளும் நல்லுயிர்கள்
கொன்று தின்னும் மாந்தர்கள்
. குடிலம் செய்து கொள்ளாரே. (யாப்பருங்கலம்..அறு சீர்)

9) மண்ணுலகிற் காவிரிப்பூ மாநகரிற் செல்வ
. வணிககுலத் திலகமென வாழ்வளரு மங்கை
எண்ணரிய குணமுடையாள்; இவள்வயிற்றி லுதித்தோர்
. இருமகளிர் ஒருபுருடர் என்னவவர் மூவர். (எண்சீர்) ( மனோன்மணீயம் )

* பாரதி பயன்படுத்திய ஒரு காட்டு .

10) ­
இரட்டைக் குறள் வெண் செந்துறை

வானில் பறக்கின்ற புள்ளெலாம் நான்;
. மண்ணில் திரியும் விலங்கெலாம் நான்;
கானில் வளரும் மரமெலாம் நான்,
. காற்றும் புனலும் கடலுமே நான். ..பாரதி...

இதில் முதல் இரண்டு வரிகளை ஒரு குறள் வெண்செந்துறையாகவும், பின்னிரண்டு வரிகளை
இன்னொரு கு.வெ.செ -ஆகவும் கொள்ளலாம். அல்லது, முதல் இரண்டு வரிகளை ஓர் அடியாகவும்,
மற்ற இரு வரிகளை மற்றொரு அடியாகவும் எண்ணலாம்.

* இன்னும் சில உத்திகள் .

11) சம்பந்தரின் மாலை மாற்று (Palindrome) ஒரு கு.வெ.செ

யாமா மாநீ யாமாமா யாழீ காமா காணாகா
காணா காமா காழீயா மாமா யாநீ மாமாயா

இவை 'கட்டளை' அடிகள் (எழுத்தெண்ணிக்கையில்... ஒற்றுகளைக் கணக்கிடக் கூடாது)
'தேமா தேமா தேமாங்காய்' என்னும் வாய்பாட்டுச் சீர்கள் வருவதைக் கவனிக்கவும்.
ஒரடிக்கு 14 எழுத்துகள் .

12) பெரியாழ்வாரின் திருப்பல்லாண்டின் காப்புச் செய்யுளும் ஒரு கு.வெ.செ

பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயி ரத்தாண்டு பல்கோடி நூறாயிரம்
மல்லாண்ட திண்தோள்மணி வண்ணாஉன் செவ்வடி செவ்வி திருக்காப்பு

ஒற்று நீக்கி 19 எழுத்துகள் வருவதைப் பார்க்கவும்.

கு.வெ. செ அடிகளுக்கு கட்டளை வேண்டியதில்லை; ஆனால் பாடுபவரின் திறம் பொறுத்து
கட்டளை பெறுதல் உண்டு என்று கொள்ளலாம்.

* கு.வெ.செ -வில் வெண்டளை வருதல். ( வெண்டளை வருதல் இந்தப் பாவகையில்
விதியன்று என்பதை நினைவிற் கொள்க.) இவற்றைக் கண்ணி என்ற இசைப்பாடல்
என்றும் சொல்ல வாய்ப்பு உண்டு. இதனால் பாடலுக்கு ஓசை நயம் மிகுவதைப் பார்க்கலாம்.

13)
பூமாது நாமாது போதசுக மாமாது
நாமேவு போரூர்ச் சரவண நாயகனோ -- சிதம்பர சுவாமிகள் (17-ஆம் நூற்றாண்டு)

வண்டாய்த் துவண்டு மவுன மலரணைமேல்
கொண்டார்க்கோ இன்பம் கொடுப்பாய் பராபரமே --தாயுமானவர்

ஆசை தவிர்க்கவந்த ஆணழகே சித்திரமே !
ஓசை அளித்துமலர் உண்ணுகின்ற தேன்வண்டே ! --பாரதிதாசன்

14) பாரதியின் 'கண்ணன் -என் சேவகன்' .. 64-அடிகள் கொண்ட இதுவும் வெண்டளை
பயின்ற கு.வெ.செ என்று சொல்லலாம்.

இந்தப் பாடலின் முதல் இரண்டு அடிகள்:

கூலிமிகக் கேட்பார் கொடுத்ததெல்லாம் தாம்மறப்பார்
வேலைமிக வைத்திருந்தால் வீட்டிலே தங்கிடுவார்.

( இதில் கடைசி அடி வெண்பா போல் மூன்று சீராய் முடிந்திருந்தால்,
இது ஒருவகை வெண்பா (கலிவெண்பா) என்றே ஆய்வாளர்கள் சொல்லியிருப்பர்.)

*யாப்பிலக்கண நூல்களில் 'கு.வெ.செந்துறை' 'விழுமிய' பொருளுடையதாக இருக்க வேண்டும்
என்று எழுதியிருக்கும். தற்காலத்தில், இதை யார் நிர்ணயிப்பது? ஆபத்தான வேலை!
நான் எழுதிய இரண்டு குறள் வெண்செந்துறைகள் இதோ!

15). ராமன் விளைவு

பசுபதி

பார்புகழ் நோபல் பரிசுவென்று, பாரதத்தில்
பேர்பெற்ற ராமனது பேச்சில் நகையிழையும்.

விருந்துக்குச் சென்றிருந்தார் விஞ்ஞானி ஓர்நாள்;
அருந்தவோர் அரியமது அளித்தனர் யாவர்க்கும்.

மதுக்கிண்ணம் பார்த்ததுமே மறுத்துவிட்டார் ராமன் !
'இதற்கென்ன காரணம்?' என்றவர்க்(கு) உரைத்தார்:

"ராமன்விளை வைஸோம ரசத்தில் ஆயலாம்;
ஸோமரசம் செய்விளைவை ராமனிடம் அன்று!"

ராமன் விளைவு= Raman Effect

16).சொல்லின் செல்வன்

பசுபதி

அன்றொருநாள் ராமபிரான் அனுமனிடம் கேட்டார்;
"என்னைப் பற்றியென்ன எண்ணுகிறாய் எப்போதும்?"

தாழ்மையுடன் மாருதியும் தயங்கிப்பின் பதிலிறுத்தான்:
"ஆழ்ஞானம் தேடுமுன் அரசன்நீ; அடிமைநான். "

ஞானம் மலர்நிலையில் ஞாலம்நீ ; துகள்நான்;
ஞானம் கனிந்தபின்னர் நானேநீர்; நீரேநான். "

சிரித்தணைத்தார் ஸ்ரீராமர் சொல்லின் செல்வனை;
திருமாலாய்க் காட்சிதந்தார்; செஞ்சொற்கள் ஒலித்ததங்கே.

" 'திருமால் மாருதி!' திருப்பியிதைப் படித்தாலும்
'திருமால் மாருதி'தான் ! தெளிந்தவர் களித்திடுக!"

இருநாமம் இணைந்துநிற்கும் இணையற்ற மந்த்ரமிது!
இருபோதும் ஓதுங்கள் ! இறையோடு இணையுங்கள் !

14.1 பயிற்சி
தற்காலத்திற்கேற்ற ஒரு பொருளில் சில குறள் வெண்செந்துறைகளை எழுதுங்கள்.

~*~o0o~*~

(தொடரும்)

( from:
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/dec06/?t=8630
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 11

. . பசுபதி . .

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10]

15. ஆசிரியப்பா

ஆசிரியப்பாவை அகவல் என்றும் சொல்வர். சங்க காலத்தில் இந்தப் பாவினம்
அதிகமாகப் பயன்பட்டது.
நான்கு வகைகள் இதனில் உண்டு; நிலை மண்டிலம், நேரிசை , இணைக்குறள், அடிமறி
மண்டிலம்.

அ) நிலை மண்டில ஆசிரியப்பா

முதலில் இரு காட்டுகளைப் பார்ப்போம்:

சிலப்பதிகாரத்தில் இருந்து ஒன்று:
1)
"மாசறு பொன்னே! வலம்புரி முத்தே!
காசறு விரையே! கரும்பே! தேனே!
அரும்பெறல் பாவாய்! ஆருயிர் மருந்தே!
பெருங்குடி வாணிகன் பெருமட மகளே!
மலையிடைப் பிறவா மணியே என்கோ ?
அலையிடைப் பிறவா அமிழ்தே என்கோ ?
யாழிடைப் பிறவா இசையே என்கோ ?
தாழிருங் கூந்தல் தையால்! நின்னைஎன்று...."

2) பாரதியின் பா இன்னொன்று.
வாழிய செந்தமிழ்!
­­­­­­­­­­­­
வாழிய செந்தமிழ்! வாழ்கநற் றமிழர்!
வாழிய பாரத மணித்திரு நாடு!
இன்றெமை வருத்தும் ­இன்னல்கள் மாய்க!
நன்மைவந் தெய்துக! தீதெலாம் நலிக
அறம்வளர்ந் திடுக! மறம்மடி வுறுக!
ஆரிய நாட்டினர் ஆண்மையோ டியற்றும்
சீரிய முயற்சிகள் சிறந்துமிக் கோங்குக!
நந்தே யத்தினர் நாடொறும் உயர்க!
வந்தே மாதரம்! வந்தே மாதரம்!
(பாரதி)
-----
பாரதியின் பாடல் நிலைமண்டில ஆசிரியப்பா எனப்படும். பார்த்தால், குறள்
வெண்செந்துறைகள் அடுக்கியபடி தோன்றுகிறது அல்லவா? இதன்
(தற்காலத்திற்கேற்ற)
விதிகள்:
1) ஒவ்வோர் அடியிலும் 4 சீர்கள் ( அளவடிகள்) . ( நடுவில், சிற்சமயம், தனிச்சொல்
வருவதுண்டு; காட்டுப் பிறகு)
2) குறைந்த அளவு மூன்று அடிகள்.
3) ஈரசைச் சீர்கள் வரும். அருகி மூவசைக் காய்ச் சீர் வரும். கருவிளங்கனி,
கூவிளங்கனி
என்ற வஞ்சிக்குரிய சீர்கள் வரக் கூடாது.
4) 1, 3 சீரில் மோனை சிறப்பு
5) இரண்டு அடிகளுக்கு ஒரு எதுகை சிறப்பு. (இது மிகக் கடினம். முடிந்தவரை, எதுகை
அமைத்து, அங்கங்கே அடி எதுகை இல்லாமலும் இயற்றலாம்)
6) ஈற்றடியின் கடைசிச் சீர் ஏகாரத்தில் முடிவது சிறப்பு.
7) 'அகவல் ஓசை' இருக்கவேண்டும். ( கவிதைக் கருத்தை மனதில் கொண்டு, ஈரசைச்
சீர்களைப்
பயன்படுத்தி ஆசிரியப்பா எழுதினால் இயற்கையாகவே, ஆசிரியத்தளையும்,
வெண்தளையும் விரவி வரும். கவிதை முழுதும் வெண்டளை வந்தால் பிறகு அதை
'அகவல் ஓசை' கொண்ட ஆசிரியப்பா என்று சொல்வது கடினம்! )

குறிப்பு:
i. ஆசிரியப்பா ஏகாரத்தில் முடிவது சிறப்பு ; அதுவே தற்காலத்தைய பெரும்பான்மை மரபு.
( சிறப்பு என்றால் மற்றவை வரக்கூடாது என்ற பொருளில்லை!)
(காரிகை உரை: "ஆசிரியப்பா நான்கிற்கும் 'ஏ' என்னும் அசைச் சொல்லால்
இறுவது சிறப்புடைத்து".)
( ஓ,என்,ஈ,ஆய்,ஐ ..என்ற மற்ற முடிவுகளையும் சொல்கிறது யாப்பருங்கலம்) .
ஒற்றுகளில் முடிவதற்கும் பழைய இலக்கணம் வழிகொடுக்கிறது. ( பாரதிதாசன்
'ல்' என்று ஒன்றை முடித்திருக்கிறார்.)

ii. பாரதியின் 'வந்தே மாதர'த்தில் 'ஐ' 'ஈ' 'இ' என்ற முடிவுகளைப் பார்க்கலாம் ;
கவிமணி தே.வி.பிள்ளையின் 'ஆசிய ஜோதி' பல அகவல்கள் கொண்ட ஒரு நீண்ட கதை;
அதில் நிலை மண்டில அகவல்களில் 'ஆ' 'ஏ', க, ம், ள்,ர்,ன் என்ற ஈற்றுகளைப்

பார்க்கலாம்.

நேரிசை அகவல்கள் எல்லாம் 'ஏ'காரத்தில் முடியும்.

iii. சிலம்பு, மணிமேகலை, பெருங்கதை..இவற்றின் ஆசிரியப்பாக்கள் 'என்' என்ற
அசையில் முடிகின்றன.

iv. சங்ககால நேரிசை அகவல்கள் 'ஏ'யிலும், நிலை மண்டில அகவல்கள் 'என்'
னிலும் முடியும்.

ஆ) தனிச்சொல் பெற்றுவந்த நிலை மண்டில ஆசிரியம்.

3)

காட்டு:
பாரத மாதா நவரத்னமாலை

வெற்றி கூறுமின்! வெண்சங் கூதுமின்!
கற்றவ ராலே உலகுகாப் புற்றது;
உற்றதிங் கிந்நாள்! உலகினுக் கெல்லாம்
இற்றைநாள் வரையினும், அறமிலா மறவர்
குற்றமே தமது மகுடமாக் கொண்டோர்,
மற்றை மனிதரை அடிமைப் படுத்தலே
முற்றிய அறிவின் முறையென்று எண்ணுவார்
பற்றை அரசர் பழிபடு படையுடன்
சொற்றை நீதி தொகுத்துவைத் திருந்தார்

இற்றைநாள்

பாரி லுள்ள பலநாட் டினர்க்கும்
பாரத நாடு புதுநெறி பழக்கல்
உற்றதிங் கிந்நாள் உலகெலாம் புகழ
இன்பவ ளம்செறி பண்பல பயிற்றும்
கவீந்திர னாகிய ரவிந்திர நாதன்

சொற்றது கேளீர்! புவிமிசை யின்று
மனிதர்க் கெல்லாம் தலைப்படு மனிதன்
தர்மமே உருவமாம் மோஹன தாஸ
கர்ம சந்திர காந்தி"யென் றுரைத்தான்
அத்தகைக் காந்தியை அரசியல் நெறியிலே

தலைவனாக் கொண்டு புவிமிசைத் தருமமே
அரசிய லதனிலும், பிறஇ­ய லனைத்திலும்
வெற்றி தருமென வேதம் சொன்னதை
முற்றும் பேண முற்பட்டு நின்றார்
பாரத மக்கள் இ­தனால் படைஞர்தம்

செருக்கொழிந் துலகில் அறந்திறம் பாத
கற்றோர் தலைப்படக் காண்போம் விரைவிலே
(வெற்றி கூறுமின்! வெண்சங் கூதுமின்! )
---பாரதி-----

இ) நேரிசை ஆசிரியப்பா

நிலை மண்டிலம் மாதிரியே எல்லா விதிகளும். ஆனால், ஈற்றயலடி (கடைசி அடிக்கு
முதல் அடி)யில் மூன்றே சீர்கள் வரும்.
4)

யாயும் ஞாயும் யாரா கியரோ
எந்தையும் நுந்தையும் எம்முறைக் கேளிர்
செம்புலப் பெயல்நீர் போல
அன்புடை நெஞ்சந் தாம்கலந் தனவே.

யாய் = என் தாய்; ஞாய் = உன் தாய்;
எந்தை = என் தந்தை; நுந்தை = உன் தந்தை;
கேளிர் = உறவினர்; செம்புலம் = செம்மண் நிலம்.
(குறுந்தொகை )

5)
கடமை யாவன, தன்னைக் கட்டுதல்
பிறர்துயர் தீர்த்தல் பிறர்நலம் வேண்டுதல்
விநாயகத் தேவனாய் வேலுடைக் குமரனாய்,
நாரா யணனாய் நதிச்சடை முடியனாய்
பிறநாட் டிருப்போர் பெயர்பல கூறி,

அல்லா, யெஹோவா எனத்தொழு தன்புறும்
தேவருந் தானாய், திருமகள், பாரதி.
உமையெனுத் தேவியர் உகந்தவான் பொருளாய்,
உலகெலாங் காக்கும் ஒருவனைப் போற்றுதல்,
இந்நான் கேயிப் பூமியி லெவர்க்கும்

கடமை யெனப்படும், பயனிதில் நான்காம்,
அறம், பொருள், இன்பம், வீடெனு முறையே.
தன்னை யாளுஞ் சமர்த்தெனக் கருள்வாய்
மணக்குள விநாயகா! வான்மறைத் தலைவா!
தனைத்தான் ஆளுந் தன்மைநான் பெற்றிடில்

எல்லாப் பயன்களும் தாமே எய்தும்,
அசையா நெஞ்சம் அருள்வாய், உயிரெலாம்
இன்புற் றிருக்க வேண்டி, நின் ­இருதாள்
பணிவதே தொழிலெனக் கொண்ட
கணபதி தேவா! வாழ்வேன் களித்தே.
(பாரதி)

ஈ) அடிக்குள் எதுகை பெற்று வரும் ஆசிரியப்பா

ஒவ்வொரு அடியிலும் 1, 3 சீர்களில் எதுகை வரும்; இதனால் அகவல் தனியான,
அழகான ஒரு ஓசை பெறும் .
இப்படிப்பட்ட ஆசிரியப் பாக்களில் இரண்டடிக்கு ஓர் எதுகையோ, அடிதோறும்
மோனையோ வேண்டியதில்லை.
காட்டு:
6)
......
இமைப்பொழு தேனும் தமக்கென அறிவிலா
ஏழை உயிர்த்திரள் வாழ அமைத்தனை
எவ்வுடல் எடுத்தார் அவ்வுடல் வாழ்க்கை
இன்பம் எனவே துன்பம் இலையெனப்
பிரியா வண்ணம் உரிமையின் வளர்க்க
ஆதர வாகக் காதலும் அமைத்திட்டு
ஊகம் இன்றியே தேகம் நான்என
.....
(தாயுமானவர்)

உ) இணைக்குறள் ஆசிரியப்பா

இடையிடையில் , இரு சீரடிகள், மூன்று சீரடிகள் வரும் ஆசிரியப்பா.
(முதலடியும், கடைசி அடியும் அளவடிகளாகவே இருக்கும்). இவ்வகையில்
தற்காலத்தில் பலர் இயற்றுவதில்லை. (குறிப்பு: இது , வடிவில், தற்காலப்
புதுக்கவிதை மாதிரி இருக்கும் !)
காட்டு: திருமுருகாற்றுப்படை; திருஞானசம்பந்தரின், நக்கீரரின் திருவெழுக்
கூற்றிருக்கைகள், பாரதிதாசனின் சில பாடல்கள் ( காட்டு: கடற்மேல்
குமிழிகள் 29 )

ஊ) அடிமறி மண்டில ஆசிரியப்பா

எல்லா அடிகளும் அளவடியாய்(நான்கு சீரடி) வந்து, எந்த அடியை முதலில்
வைத்தாலும் பொருள் மாறாதபடி இருக்கும் ஆசிரியப்பா.
7)
தாய்மொழி வளர்த்தல் தமிழர்தங் கடனே
வாய்மொழி புரத்தல் மற்றவர் கடனே
காய்மொழி தவிர்த்தல் கற்றவர் கடனே
ஆய்மொழி உரைத்தல் அறிஞர்தங் கடனே.
(புலவர் குழந்தை )

( தொடரும் )

(from:
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/jan07/?t=8931
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 12

. . பசுபதி . .

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11]

16. வஞ்சித் துறை

<><><><><><><>

* வஞ்சிப்பாவில் இருசீரடியும், முச்சீரடியும் வரும். அதன் இனமாக வருவது
வஞ்சித் துறை.

* 'இருசீர் கொண்ட அடி நான்கு' என்பது வஞ்சித் துறையின் இலக்கணம். ஆனால்
சீர்கள் எப்படி இருக்கவேண்டும் என்று பழம் இலக்கண நூல்கள் கூறவில்லை.
இலக்கியச் சான்றுகளைப் பார்த்துப் பழக வேண்டும்.

*சில சான்றுகள்:

அற்றது பற்றெனில்
உற்றது வீடுயிர்
செற்றது மன்னுறில்
அற்றிறை பற்றே . (நம்மாழ்வார்)

கண்ணன் கழலிணை
நண்ணும் மனமுடையீர்
எண்ணும் திருநாமம்
திண்ணம் நாரணமே. (நம்மாழ்வார்)

மங்கை பங்கினீர்
துங்க மிழலையீர்
கங்கை முடியினீர்
சங்கை தவிர்மனே (சம்பந்தர்)

* கட்டளை அடிகளும் வரும்.

கல்லா நெஞ்சின்
நில்லான் ஈசன்
சொல்லா தாரோ
டல்லோம் நாமே ( சம்பந்தர் )--( அடிக்கு 4 எழுத்துகள்.)

ஓடும் புள்ளேறிச்
சூடும் தண்துழாய்
நீடு நின்றவை
ஆடும் அம்மானை . ( நம்மாழ்வார் ) -- (5 எழுத்துகள்.)

அரனை உள்குவீர்
பிரம னூருளெம்
பரனை யேமனம்
பரவி உய்ம்மினே. (சம்பந்தர் -- 6 எழுத்துகள்)

நீதியன் நிறைபுகழ்
மேதகு புகலிமன்
மாதமிழ் விரகனை
ஓதுவ துறுதியே ( நம்பியாண்டார் நம்பி - 7 எழுத்துகள்.)

*கம்பனின் சந்த வஞ்சித் துறை

உண்டநெ ருப்பைக்
கண்டனர் பற்றிக்
கொண்டணை கென்றான்
அண்டரை வென்றான்.

உற்றக லாமுன்
செற்றகு ரல்கைப்
பற்றுமி னென்றான்
முற்றுமு னிந்தான் ( அடிக்கு 5 எழுத்துகள்.)

(சந்தப் பாடல்களில் மோனையை உரிய இடத்தில் அமைப்பது கடினம். ஈற்றடியில்
வரும் 'மு'வைக் கவனிக்கவும். வகையுளி வரும்.)

* முடுகியல் ஓசை (இருகுறில் இணைந்து வருவது) வரும் பாடல்கள் உண்டு.

வழிதரு பிறவியின்உறு
தொழிலமர் துயர்கெடுமிகு
பொழிலணி தருபுகலிமன்
எழிலிணை அடிஇசைமினே ( நம்மாழ்வார் )

( கருவிளம், கருவிளங்கனி -- என்ற வாய்பாடு)

* அடி மறியாய் வருவதை வஞ்சி 'மண்டில'த் துறை என்றும் சொல்வர்.

(காய், கனிச்சீர்கள்)

முல்லைவாய் முறுவலித்தன
கொல்லைவாய்க் குருந்தீன்றன
மல்லல்வான் மழைமுழங்கின
செல்வர்தேர் வரவுண்டாம் (யாப்பருங்கலம் )

* அந்தாதித் தொடை.

பாரதி 'கண்ணன் திருவடி' என்னும் பாடலில் எட்டு வஞ்சித் துறைப் பாடல்களை
அந்தாதி முறையில் பாடியுள்ளார்.

காட்டு: (முதல் இரண்டு மட்டும்):

கண்ணன் திருவடி
எண்ணுக மனமே
திண்ணம் அழியா
வண்ணம் தருமே. ( நம்மாழ்வாரின் தாக்கம் கண்கூடு.)

தருமே நிதியும்
பெருமை புகழும்
கருமா மேனிப்
பெருமா னிங்கே.

* வஞ்சித் தாழிசை

ஒரே பொருளைப் பற்றி , மூன்று வஞ்சித் துறைகள் இயற்றினால், அவற்றை
'வஞ்சித் தாழிசை' என்று சொல்வர்.

இருவ ரும்எதிர்
பொருதும் வேலையின்
அருகு நின்றவர்
வெருவி ஓடினார். (1)

வாளி னால்ஒரு
தோளை வீழ்த்தஓர்
தோளி னாலவன்
வாளை இட்டனன். (2)

இட்ட வாள்கரம்.
ஒட்டித் தட்டிப்பின்
நட்ட மாகென
வெட்டி வீழ்த்தினான். (3) ( சூளாமணி )

(தொடரும்)

(from:

http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/feb07/?t=9146
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 13

- பசுபதி

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12 ]

17. வஞ்சி விருத்தம்

<><><><><><><><>

* 'முச்சீரடிகள் நான்கில் அமைவது வஞ்சி விருத்தம்' என்பதே இந்தக்
கவிதையின் இலக்கணம். மூன்று சீர்கள் வஞ்சிப்பாவில் வருமாதலால், இந்த
விருத்தத்தை வஞ்சிப் பாவின் இனமாகக் கருதினர் முன்னோர். மற்றபடி சீர்
வாய்பாடு, தளை போன்ற வேறு கட்டுப்பாடுகள் இலக்கணத்தில் கொடுக்கப்
படாதலால், இதுவும் ஒரு நெகிழ்ச்சியான வடிவம் தான். அதிகக் கட்டுப்பாடுகள்
இன்றி, கருத்துக்கேற்பப் பாக்கள் இயற்றலாம்.

சான்றுகள்:

*
திண்ணம் காணீர்! பச்சை
வண்ணன் பாதத் தாணை
எண்ணம் கெடுதல் வேண்டா
திண்ணம் விடுதலை திண்ணம். ( பாரதி )

இந்த விருத்தம் 'பாரத மாதா நவரத்தின மாலை' யில் உள்ளது. முதல் இரண்டு
அடிகள் 'மூன்று தேமா' என்ற வாய்பாட்டிலும் ( 6 எழுத்துகள்) , மூன்றாம்
அடி ' தேமா, புளிமா, தேமா' ( 7 எழுத்துகள்) என்ற வாய்பாட்டிலும்,
நான்காம் அடி ' தேமா, கருவிளம், தேமா' ( 8 எழுத்துகள்) என்ற
வாய்பாட்டிலும் இருக்கின்றன.

நாமக்கல் கவிஞரின் ஒரு வஞ்சி விருத்தம்.

அந்நிய வாழ்க்கையின் ஆசையினால்
அன்னையை மறந்தோம் நேசர்களே!
முன்னைய பெருமைகள் முற்றிலுமே
முயன்றால் தமிழகம் பெற்றிடுமே.

( 'முன்னைய, முயன்றால்' சீர்களுள் உள்ள மோனையைப் பார்க்கவும்)

இந்தக் காட்டுகள் வஞ்சி விருத்தம் இயற்றுவதில் உள்ள நெகிழ்வைச்
சுட்டுகின்றன. மேலும் சில கட்டுப்பாடுகளை ( சீர் வாய்பாடு, கட்டளை அடிகள்
போன்றவை) வைத்தும் வஞ்சி விருத்தங்கள் இயற்றலாம். அதற்குச் சில
சான்றுகளைக் கீழே பார்க்கலாம்.

* மா, விளம், விளம் என்ற வாய்பாடு

கொந்தார் திருமகிழ் மார்பினர்
செந்தா மரையடி சேர்பவர்
தந்தா வளமுறை நாரணன்
அந்தா மந்தனை ஆள்வரே ( மாறன் பாப்பாவினம் )

* புளிமா, கூவிளம், கூவிளம்

நரக வாதையில் வன்புறார்
தரணி மீதொரு கொன்பெறார்
சுரரு லோகமும் இன்புறார்
அருணை நாயகர் அன்பறார் ( எல்லப்ப நாவலர் )

(அடிக்கு 6 எழுத்துகள். )

* விளம், மா, மா என்ற வாய்பாடு

கூறுவார் கோடி பாவம்
நீறுமே நெஞ்சில் எண்ண
ஆறுவார் அகத்தில் ஈசன்
சேருமே சிந்திப் பாயே ( சிவயோக சுவாமிகள் )

* கருவிளம், தேமா, புளிமாங்காய்

உழையென வெங்கை உவப்பானார்
தழலுரு என்ற தரத்தாலோ
விழவெமை இன்று வெதுப்பாமே
லெழுமதி ஒன்றை எடுத்தாரே ( சிவப்பிரகாசர் )

( அடிக்கு 10 எழுத்துகள் )

*இயற்சீர் வெண்டளை பயிலும் விருத்தம்

ஈடும் எடுப்புமில் ஈசன்
மாடு விடாதென் மனனே
பாடுமென் நாவலன் பாடல்
ஆடுமென் அங்கம ணங்கே ( நம்மாழ்வார் )

(அடிக்கு எட்டு எழுத்துகள்)

* சீர் வாய்பாடு வேறுபடினும், கட்டளை அடிகளாய்ப் பல வஞ்சி விருத்தங்கள் அமையும்.

சுற்றினர் சுற்றி வளைத்தார்
பற்றினர் பற்றி மிதித்தார்
எற்றினர் எற்றி அடித்தார்
பற்றலர் சட்டினி ஆனார். ( சுத்தானந்த பாரதி )

( அடிக்கு 8 எழுத்துகள்.)

* கம்பனின் சந்த வஞ்சி விருத்தங்கள்

*விருத்தம் -1

தத்தா தந்தன தந்தானா என்ற சந்தம்

கைத்தோ டுஞ்சிறை கற்போயை
வைத்தா னின்னுயிர் வாழ்வானாம்
பொய்த்தோர் வில்லிகள் போவாராம்
இத்தோ டொப்பது யாதுண்டே ! ( கம்பன் )

*விருத்தம் -2

தத்தன தத்தன தந்தா என்ற சந்தம் .

பற்றுதிர் பற்றுதி ரென்பார்
எற்றுதி ரெற்றுதி ரென்பார்
முற்றினர் முற்றுமு நிந்தார்
கற்றுணர் மாருதி கண்டான் ( கம்பன் )

*விருத்தம் -3

தான தந்தன தத்தனா என்ற சந்தம்

ஊனு வுயர்ந்தவு ரத்தினான்
மேனி மிர்ந்தமி டுக்கினான்
தானு யர்ந்தத வத்தினான்
வானு யர்ந்தவ ரத்தினான் ( கம்பன் )
( ஊ,உ; மே,மி; தா, த ; வா,வ 'மோனை'களைக் கவனிக்கவும். சந்தப் பாக்களில்
இப்படி 'உள்மோனை' வருவதுண்டு. இப்படிபட்ட மோனைகளைக் 'கள்ளமோனை' என்று
சொல்வாரும் உண்டு. )

*விருத்தம் -4

தந்த தான தானனா என்ற சந்தம்

அன்று மூல மாதியாய்
இன்று காறு மேழையே
நன்று தீது நாடலேன்
தின்று தீய தேடினேன் ( கம்பன் )

(அடிகளுள் உள்ள 1-3 மோனையைப் பார்க்கவும்)

(தொடரும்)

(from:
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/apr07/?t=9509
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 14

. . பசுபதி . .

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13]

18. கலிவிருத்தம்
<><><><><><><>

* எல்லா விருத்தங்களைப் போல் கலிவிருத்தத்திலும் நான்கு அடிகள் . ஒவ்வொரு
அடியிலும் 4 சீர்கள் . நான்கு அடிகளுக்கும் ஒரே எதுகை; ஒவ்வோர் அடியிலும்
1-3 சீரில் மோனை இருப்பது சிறப்பு.

* சில காட்டுகள்:

கலி விருத்தம் -1

=============

விளம் விளம் மா கூவிளம் என்ற அமைப்பு

(மாச் சீரின் இறுதியில் குறிலோ, குறில்+ஒற்றோ தான் வரும். நெடில் ,
நெடில்+ஒற்று வராது)

சான்று:

சொற்றுணை வேதியன் சோதி வானவன்
பொற்றுணைத் திருந்தடி பொருந்தக் கைதொழக்
கற்றுணைப் பூட்டியோர் கடலிற் பாய்ச்சினும்
நற்றுணை யாவது நமசி வாயவே. ( அப்பர் தேவாரம் )

* கம்பன் பாடிய மிகுதியான கலிவிருத்தங்கள் இந்த வகையே .

வயிரவான் பூணணி மடங்கல் மொய்ம்பினான்
உயிரெலாம் தன்னுயிர் ஒக்க ஓம்பலால்
செயிரிலா உலகினில் சென்று நின்றுவாழ்
உயிரெலாம் உறைவதோர் உடம்பும் ஆயினான் . ( கம்பன் )

கலிவிருத்தம் -2

===========

மா கூவிளம் கூவிளம் கூவிளம்

உலகம் யாவையும் தாமுள வாக்கலும்
நிலைபெ றுத்தலும் நீக்கலும் நீங்கலா

அலகி லாவிளை யாட்டுடை யாரவர்

தலைவ ரன்னவர்க் கேசரண் நாங்களே . ( கம்பன் )

*முதற்சீர் குறிலீற்று மாவாக இருக்கும்.

* விருத்தம் நேரசையில் தொடங்கினால் அடிக்கு 11 எழுத்து; நிரையில்
தொடங்கினால் 12. எழுத்தெண்ணிக்கை தானே வரும்!

* 2,3 சீர்களில் மாச்சீர் வரின் அடுத்த சீர் நிரையில் தொடங்கும்.
விளத்தின் இடத்தில் மாங்காய் வருவதும் உண்டு. (முதலிரண்டு
சீர்களுக்கிடையில் 'மாவைத் தொடர்ந்து நேர்' என்ற நேரொன்று ஆசிரியத்தளை
அமையும்; மற்ற இடங்களில் வெண்டளை அமையும்.)

சான்றுகள்:

உலகெ லாமுணர்ந் தோதற் கரியவன்
நிலவு லாவிய நீர்மலி வேணியன்
அலகில் சோதியன் அம்பலத் தாடுவான்
மலர்சி லம்படி வாழ்த்தி வணங்குவாம் ( சேக்கிழார் )

ஓசை பெற்றுயர் பாற்கடல் உற்றொரு
பூசை முற்றவு நக்குபு புக்கென
ஆசை பற்றி அறையலுற் றேன்மற்றிக்
காசில் கொற்றத் திராமன் கதையரோ ( கம்பன் )

* கம்பன் மிகுதியாகப் பாடிய இன்னொரு வகை இது.

கலி விருத்தம் -3

=============

மா கூவிளம் மா கூவிளம்

வண்மை இல்லையோர் வறுமை இன்மையால்
திண்மை இல்லைநேர் செறுனர் இன்மையால்
உண்மை இல்லைபொய் உரையி லாமையால்
வெண்மை இல்லைபல் கேள்வி மேவலால் ( கம்பன் )

கலி விருத்தம் - 4

===========

தேமா புளிமா புளிமா புளிமா .

ஆடும் பரிவேல் அணிசே வலென
பாடும் பணியே பணியாய் அருள்வாய்
தேடும் கரிமா முகனைச் செருவில்
சாடும் தனியா னைசகோ தரனே. ( கந்தர் அனுபூதி )

கலி விருத்தம் -5

=============

விளம் விளம் விளம் மா
எறிந்தன எய்தன இடியுரு மெனமேல்
செறிந்தன படைக்கலம் இடக்கையின் சிதைத்தான்
முறிந்தன தெறுங்கரி முடிந்தன தடந்தேர்
மறிந்தன பரிநிரை வலக்கையின் மலைந்தான் ( கம்பன் )

கலி விருத்தம் -6

=============

புளிமா புளிமா புளிமா புளிமா ( சந்தக் கலிவிருத்தம் )
தனனா தனனா தனனா தனனா

மலையே மரனே மயிலே குயிலே
கலையே பிணையே களிறே பிடியே
நிலையா உயிரே நிலைநே டினிர்போய்
உலையா வலியா ருழைநீ ருரையீர் ( கம்பன் )

முதற்சீர் தேமா ( தன்னா, தந்தம் ) என்று தொடங்குவதும் உண்டு.

கலி விருத்தம் -7

=============

காய் காய் காய் மா ( சந்தக் கலி விருத்தம் )
தந்ததன தந்ததன தந்ததன தந்தா

பஞ்சியொளிர் விஞ்சுகுளிர் பல்லவம னுங்க
செஞ்செவிய கஞ்சநிகர் சீறடியள் ஆகி
அஞ்சலிள மஞ்ஞையென அன்னமென மின்னும்
வஞ்சியென நஞ்சமென வஞ்சமகள் வந்தாள் ( கம்பன் )

* முதற்சீர் நிரையில் தொடங்குவதும் உண்டு.

கலி விருத்தம் - 8

===============
கனி கனி கனி மா ( சந்தக் கலி விருத்தம் )

தேமாங்கனி கடுவன்கொள விடுகொம்பொடு தீண்டித்
தூமாமழை துறுகல்மிசை சிறுநுண்துளை சிதற
ஆமாம்பிணை அணையும்பொழில் அண்ணாமலை அண்ணல்
பூமாங்கழல் புனைசேவடி நினைவார்வினை இவரே. ( சம்பந்தர் )

*
வெய்யோனொளி தன்மேனியின் விரிசோதியின் மறையப்
பொய்யோவெனு மிடையாளடு மிளையானொடு போனான்
மையோமர கதமோமறி கடலோமழை முகிலோ
ஐயோவிவன் வடிவென்பதொ ரழியாவழ குடையான் ( கம்பன் )

கலிவிருத்தம்- 9

===========
வாரணம் ஆயிரம் சூழ வலஞ்செய்து
நாரணன் நம்பி நடக்கின்றான் என்றெதிர்
பூரண பொற்குடம் வைத்துப் புரமெங்கும்
தோரணம் நாட்டக் கனாக்கண்டேன் தோழீநான் ( ஆண்டாள் )

* அடிகளுக்குள் வெண்டளை இருக்கும் ; அடிகள் நடுவே தளை பார்க்க
வேண்டியதில்லை. இவ்வகையை 'வெண்டளை பயிலும் கலிவிருத்தம்'
என்று சொல்லலாம். வெண்டளை தவறாமல் மா, விளம், காய் ஆகிய சீர்கள் எங்கும் வரலாம்.

கம்பர் 90-க்கு மேல் இப்படி பாடியுள்ளார்.
ஒரு காட்டு:

கிள்ளையொடு பூவை அழுத கிளர்மாடத்
துள்ளுறையும் பூசை அழுத உருவறியாப்
பிள்ளை அழுத பெரியோரை என்சொல்ல?
வள்ளல் வனம்புகுவான் என்றுரைத்த மாற்றத்தால். ( கம்பன் )

* இன்னும் கலிவிருத்தத்தில் பல வகைகள் உள்ளன. சான்றாக , ' மூன்று
கூவிளம், தேமா' ' கூவிளம் புளிமாங்காய், கருவிளம், புளிமாங்காய்' '
நான்கு கருவிளம்' ' கூவிளம், கருவிளம், கருவிளம், தேமா' போன்ற
வாய்பாடுகளில் பல சந்தக் கலிவிருத்தங்களைக் கம்பன் பாடியிருக்கிறான்.
பார்த்தறிக.

பின் குறிப்பு:

==================
உருவாய்
அருவாய்க்
குருவாய்
வருவாய் ! ( ஒருசீர் அடி 'விருத்தம்'!)

உருவாய் அருவாய்
மருவாய் மலராய்க்
கருவாய் உயிராய்க்
குருவாய் வருவாய் ! ( வஞ்சித் துறை --இருசீர் அடி விருத்தம் )

வஞ்சித்துறையை இரட்டித்தால் :

உருவாய் அருவாய் உளதாய் இலதாய்
மருவாய் மலராய் மணியாய் ஒளியாய்க்
கருவாய் உயிராய்க் கதியாய் விதியாய்க்
குருவாய் வருவாய் அருள்வாய் குகனே ( கலிவிருத்தம் )

உருவாய் அருவாய் உளதாய் இலதாய்
மருவாய் மலராய் மணியாய் ஒளியாய்க்
கருவாய் உயிராய்க் கதியாய் விதியாய்க்
குருவாய் வருவாய் குகா. ( இயற்சீர்கள் வரும் வெண்பா )

(தொடரும்)

(from:
http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/may07/?t=9719
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 15

- பசுபதி

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14]

19. தரவு கொச்சகக் கலிப்பா
<><><><><><><><><><><><>

முந்தைய பகுதியில் பலவகைக் கலிவிருத்தங்களைப் பார்த்தோம். நான்கு சீர் அடிகள்
நான்கு அளவொத்து வருவதைக் கலிவிருத்தம் என்றறிந்தோம். கலிவிருத்தம்
போலவே தோன்றும் ஒரு செய்யுள் நான்கடித் தரவு கொச்சகக் கலிப்பா. தரவின்
இலக்கணத்தையும், சில காட்டுகளையும் இப்போது பார்க்கலாம்.

* நான்கு சீர், நான்கடித் தரவு கொச்சகங்களைத்தான் அதிகமாக இலக்கியங்களில்
பார்க்கலாம். ஐந்தடி, ஆறடி, எட்டடிப் பாக்களும் உள்ளன. மிக எளிதாக, இனிமையுடன்
இயற்ற இடங்கொடுக்கும் கவிதை வடிவம் இது.

* தரவில் பெரும்பாலும் காய்ச்சீர்களே வரும்; விளச் சீர்களும் அவ்வப்போது
வரும். செய்யுளில்
கலித்தளையும் , வெண்டளையும் அமைந்திருக்கும். (இவ்விரு தளைகளே இப்பாடலுக்குச்
சிறப்பு.). மாச்சீர் தரவில் அருகியே வரும்; அப்படி வந்தால், மாவைத் தொடர்ந்து நிரை
வந்து, இயற்சீர் வெண்டளை அமையும். மிக அருகி, விளத்தைத் தொடர்ந்து நிரை (
நிரையொன்றிய ஆசிரியத்தளை) வரும்.

* முழுதும் வெண்டளையே பயிலும் கொச்சகக் கலிப்பாக்களும் உண்டு.

*சில காட்டுகள்:

1.

வானாகி மண்ணாகி வளியாகி ஒளியாகி
ஊனாகி உயிராகி உண்மையுமாய் இன்மையுமாய்க்
கோனாகி யானெனதென் றவரவரைக் கூத்தாட்டு
வானாகி நின்றாயை என்சொல்லி வாழ்த்துவனே.

-- மாணிக்கவாசகர் --

கற்பகத்தின் பூங்கொம்போ காமந்தன் பெருவாழ்வோ
பொற்புடைய புண்ணியத்தின் புண்ணியமோ புயல்சுமந்து
விற்குவளை பவளமலர் மதிபூத்த விரைக்கொடியோ
அற்புதமோ சிவனருளோ அறியேன்என் றதிசயித்தார்
-- சேக்கிழார் --

கங்கையிரு கரையுடையான் கணக்கிறந்த நாவாயான்
உங்கள்குலத் தனிநாதற் குயிர்த்துணைவன் உயர்தோளான்
வெங்கரியின் ஏறனையான் விற்பிடித்த வேலையினான்
கொங்கலரும் நறுந்தண்டார்க் குகனென்னும் குறியுடையான்
-- கம்பன் --

கலித்தளையும், வெண்டளையும் விரவிவந்த தரவுகள் இவை.
அடியெதுகை, பல அடிகளில் 1,3 சீர் மோனை இவற்றைக் கவனிக்கவும்.

2.

ஏசற்ற அந்நிலையே எந்தைபரி பூரணமாய்
மாசற்ற ஆனந்த வாரி வழங்கிடுமே
ஊசற் சுழல்போல் உலகநெறி வாதனையால்
பாசத்துட் செல்லாதே பல்காலும் பாழ்நெஞ்சே.
-- தாயுமானவர் ---

மூவசைச் சீர்கள் மிகுதியாகவும், சில ஈரசைச் சீர்களும் வந்து, வெண்டளை
பயிலும் தரவு இது.
'மாச்சீரைத் தொடர்ந்து நிரையசை' வருவதைப் பார்க்கவும்.

3.

பாயுமொளி நீஎனக்கு பார்க்கும்விழி நானுனக்கு
தோயுமது நீஎனக்கு தும்பியடி நானுனக்கு
வாயுரைக்க வருகுதில்லை வாழிநின்றன் மேன்மையெல்லாம்
தூயசுடர் வானொளியே சூறையமுதே கண்ணம்மா
-- பாரதி --
( கடைசி அடியில் , கனிச்சீர் அருகி வந்துள்ளது.)

ஊதுமினோ வெற்றி! ஒலிமினோ வாழ்த்தொலிகள்
ஓதுமினோ வேதங்கள்! ஓங்குமினோ! ஓங்குமினோ!
தீதுசிறி தும்பயிலாச் செம்மணிமா நெறிகண்டோம்
வேதனைகள் இனிவேண்டா; விடுதலையோ திண்ணமே .
-- பாரதி --

4.

வெள்ளைத் துகிலுடுத்து வெட்டிருந்த பட்டணிந்து
கள்ளக் குறிசிறிதும் காட்டா முகத்தினளாய்
அள்ளிச் செருகிவிட்ட அழகான கூந்தலுடன்
பிள்ளை மொழிவதெனப் பின்னுகின்ற சொற்பேசி
மெள்ளத் தலைகுனிந்தே மெல்லியலாள் நின்றிருந்தாள்
-- நாமக்கல் கவிஞர் --
இது ஒரு ஐந்தடித் தரவு.

5.

பண்சுமந்த பாடற் பரிசு படைத்தருளும்
பெண்சுமந்த பாகத்தன் பெம்மான் பெருந்துறையான்
விண்சுமந்த கீர்த்தி வியன்மண்ட லத்தீசன்
கண்சுமந்த நெற்றிக் கடவுள் கலிமதுரை
மண்சுமந்து கூலிகொண் டக்கோவால் மொத்துண்டு
புண்சுமந்த திருமேனி பாடுதும்காண் அம்மானாய்
-- மாணிக்கவாசகர் ---

ஒரே விகற்பம் (ஆறு அடிகளுக்கும் ஒரே எதுகை) வெண்டளை பயிலும் ஆறடித் தரவு இது.
தலையாய எதுகையைக் கவனிக்கவும்.

6.

திருப்பாவையும், திருவெம்பாவையும் ஒருவிகற்பத்தில் (ஒரே எதுகை) வெண்டளையால்
வந்த எட்டடித் தரவுகள்.

ஏற்ற கலங்க ளெதிர்பொங்கி மீதளிப்ப
மாற்றாதே பால்சொரியும் வள்ளற் பெரும்பசுக்கள்
ஆற்றப் படைத்தான் மகனே! அறிவுறாய்
ஊற்ற முடையாய்! பெரியாய்! உலகினில்
தோற்றமாய் நின்ற சுடரே! துயிலெழாய்,
மாற்றா ருனக்கு வலிதொலைந்துன் வாசற்கண்
ஆற்றாது வந்துன் அடிபணிய மாபோலே
போற்றியாம் வந்தோம் புகழ்ந்தேலோ ரெம்பாவாய்!
-- திருப்பாவை --

ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும்பெருஞ்
சோதியை யாம்பாடக் கேட்டேயும் வாட்டங்கண்
மாதே வளருதியோ வன்செவியோ நின்செவிதான்
மாதேவன் வார்கழல்கள் வாழ்த்திய வாழ்த்தொலிபோய்
வீதிவாய்க் கேட்டலுமே விம்மிவிம்மி மெய்ம்மறந்து
போதா ரமளியின்மே னின்றும் புரண்டிங்ஙன்
ஏதெனு மாகாள் கிடந்தாள்என் னேயென்னே!
ஈதேஎந் தோழி பரிசேலோ ரெம்பாவாய்!
-- திருவெம்பாவை --

(தொடரும்)

(from:http://www.mayyam.com/unicode/cgi-bin/t2u.cgi?url=http://hubmagazine.mayyam.com/jun07/?t=9869
)

[Pas Pasupathy]

கவிதை இயற்றிக் கலக்கு! - 16

. . பசுபதி .

[ முந்தைய பகுதிகள்: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15]

20. பரணித் தாழிசை
<><><><><><><><>

* பரணித் தாழிசையில் அளவொத்த ஈரடிகள் பயிலும். பரணி நூல்கள் இவ்வகைத்
தாழிசைகளால் மட்டுமே யாக்கப் பட்டன. இத்தாழிசைகளில் உள்ள ஓசை நயம்
ரசிக்கத்தக்கது.

* அளவொத்த ஈரடிகளில் வரும் பாவினங்கள் பல உண்டு; அவை ஒன்றுக்கொன்று
தொடர்புடையவை தாம். யாப்பில் நடந்த புதிய பரிசோதனைகளையே இத்தொடர்புகள்
காட்டுகின்றன. குறள் வெண்செந்துறை பிற்காலத்தில் சிந்துவாக வளர்ந்தது
(இன்னும் வளரும் என்று கூடச் சொல்லலாம்.) அதே மாதிரி, 'பரணித்
தாழிசை'க்கும் குறள்வெண்செந்துறைக்கும் தொடர்புண்டு. இரண்டும் 'அளவொத்த'
ஈரடிகள் தான். பழங்காலத்தில் கு.வெ.செ அறம் பற்றித்தான் இருக்கும்; பரணி
வீரத்தைப் பற்றி இருக்கும். மேலும், பரணித் தாழிசை விருத்தத்தின்
செம்பாதி போல இருக்கும். (கு.வெ.செ -இல் இவ்வளவு கட்டுப்பாடு
வேண்டியதில்லை; இருந்தால் தவறன்று.) இந்த ஓசையே பரணித் தாழிசைக்கு ஒரு
தனிப் பொலிவைத் தரும். கீழே கொடுத்திருக்கும் காட்டுகளில் உள்ள ஓசையைக்
கேளுங்கள்; வடிவத்தைப் பாருங்கள். பெயர் அவ்வளவு முக்கியமில்லை!

பரணி இலக்கியங்களில் இரு சீரடித் தாழிசை முதல் பதினாறு சீரடித் தாழிசை
வரை காட்டுகள் கிடைக்கின்றன. சந்தம் பயிலும் சில தாழிசைகளைச் சந்தக்
குறள் தாழிசை என்றும் சிலர் அழைப்பர்.

சில காட்டுகள்:

* இருசீரடித் தாழிசை

பொய்ப்பருந்துகா லொடுபறந்துபோய்
மெய்ப்பருந்துடன் விண்ணிலாடவே
. . தக்க யாகப் பரணி (த) . .

( இதை நாற்சீரடித் தாழிசையாகவும் முச்சீரடித் தாழிசையாகவும் எழுதலாம்.)

* முச்சீரடித் தாழிசை

முழங்கின முழங்கின முரசமே
தழங்கின எதிர்எதிர் சங்கமே .. த ..

( இதை வஞ்சி விருத்தத்தில் பாதி எனலாம்)

* நாற்சீரடித் தாழிசை

அ) பூவைத் தாலும் புகுதற் கரும்பொலங்
காவைத் தாலைந்து சோலை கவினவே. .. த ..

இவை கட்டளை அடிகள். ( நேர் அசையில் தொடங்கினால் 11 எழுத்துகளும் ,
நிரையில் தொடங்கினால் 12 எழுத்துகளும் வரும். முதல் சீருக்கும், இரண்டாம்
சீருக்கும் இடையே நேரொன்றாசிரியத் தளை ( மாவைத் தொடர்ந்து நேர்.)
அடியில் மற்றபடி வெண்டளை பயிலும். ( கலிவிருத்தம் வகை-2 -ஐப் பார்க்கவும்
)(இப்படிப் பட்ட அடிகள் இரட்டித்தால் ... அல்லது கலிவிருத்தம்-2 அடிகள்
இரட்டித்தால்...கட்டளைக் கலிப்பா என்ற வடிவம் வரும் என்பதைப் பின்னால்
பார்க்கலாம். )

குறிப்பு:
நாற்சீரடித் தாழிசை அளவொத்திருந்தால் போதும் . கட்டளை அடிகளாக
அமையவேண்டும் என்ற அவசியமில்லை. அமைந்தால் நன்று.

அளவொத்து வருதல் என்பதே தாழிசையின் பொதுவிதி .நாற்சீரடித் தாழிசை
வடிவங்கள் இரண்டு வகையில் வருகின்றன: ஏதாவது ஒரு கலிவிருத்தத்தில் பாதி
போல் இருக்கும் அல்லது கட்டளைக் கலிப்பாவின் செம்பாதி அமைப்புடன் ஒத்துப்
போகும். சில வாய்பாட்டில் தானாகவே கட்டளை அடிகள் வந்து விடுகின்றன.

ஆ) அடி = காய் + காய் + காய் + மா

அகவனசம் முகவனசம் அவைமலர அரிவார்
நகவனசம் மலர்குவிய வலம்வருவர் நகரே
. . . த . .

இ) அடி = கனி +கனி + கனி + மா

அலைநாடிய புனல்நாடுடை அபயற்கிடு திறையா
மலைநாடியர் துளுநாடியர் மனையிற்கடை திறமின் . . கலிங்கத்துப் பரணி (க)

இதைக் கலிவிருத்தம்-8 -இன் பாதி என்று சொல்லலாம். இப்படியே பலவகைக்
கலிவிருத்த வாய்பாடுகளிருந்து பரணித் தாழிசை வடிவங்களைப் பெறலாம்.
(அல்லது நாற்சீரடிப் பரணித் தாழிசைகளை இரட்டித்துக் கலிவிருத்தப்
படிவங்கள் பெறலாம். )

* ஐஞ்சீரடித் தாழிசை

சதகோடி விததாள சதிபாய முகபாகை குதிபாய்கடாம்
மதகோடி உலகேழு மணநாற வரும்யானை வலிபாடுவாம். . . த . .

இதில் அடி = நான்கு புளிமாங்காய் + புளிமாங்கனி . 21 எழுத்துகள் கொண்ட கட்டளை அடி.

அடி= நான்கு ஈரசைச் சீர்கள் + மூவசைச் சீர் என்றும் வரும்.

(காட்டு)
பொங்க மளிபுண ரித்துயில் வல்லி புறங்கடையில்
சங்கம் அளிப்பன ரத்னவி தஞ்ச தகோடியே . . த . .

( இரண்டாம் அடியில் மூவசைச் சீரிடத்தில் 'தகோடியே' என்ற ஈரசைச் சீர்
வந்ததைக் கவனிக்கவும். மரபுப் பாக்களில் காய்ச்சீருக்குப் பதில்
விளச்சீர் சிலசமயம் வரும்/வரலாம். மேலும் விசேஷமாக, கடைசி நிரை அசை
'குறில்-நெடில்'(டியே) ஆக வந்து ஈரசைச் சீர் 'விளா'ச் சீராக
இருக்கும்போது, அது மூவசைச்சீருக்கு ஒத்த ஓசையைக் கொடுக்கும். )

இந்த வகை இரட்டித்தால் கலித்துறை என்ற பாவினம் வரும் என்பதைப் பின்னர்

பார்க்கலாம்.

* அறுசீரடித் தாழிசை

முருகிற் சிவந்த கழுநீரும் முதிரா இளைஞர் ஆருயிரும்
திருகிச் செருகும் குழல்மடவீர் செம்பொற் கபாடம் திறமினோ . . க . .

எடும்எடும் எடுமென எடுத்ததோர்
. இகலொலி கடலொலி இகக்கவே
விடுவிடு விடுபரி கரிக்குழாம்
. விடும்விடும் எனும்ஒலி மிகைக்கவே

* எழுசீரடித் தாழிசை

விடுமின் எங்கள்துகில் விடுமின் என்றுமுனி
. வெகுளி மென்குதலை துகிலினைப்
பிடிமின் என்றுபொருள் விளைய நின்றருள்செய்
. பெடைந லீர்கடைகள் திறமினோ . . . க . .

இதில் 25 எழுத்துகள் கொண்ட கட்டளை அடிகள் இருப்பதைப் பார்க்கவும்.

பொரிந்த காரை கரிந்த சூரை
. புகைந்த வீரை எரிந்தவேய்
உரிந்த பாரை எறிந்த பாலை
. உலர்ந்த ஓமை கலந்தவே

அளக பாரமிசை அசைய மேகலைக
. ளவிழ ஆபரண வகையெலா
மிளக மாமுலைக ளிணைய றாமல்வரு
. மியன லீர்கடைக டிறமினோ . . க. .

* எண்சீரடித் தாழிசை

விருந்தினரும் வறியவரும் நெருங்கி உண்ண
. மேன்மேலும் முகமலரும் மேலோர் போலப்
பருந்தினமும் கழுகினமும் தாமே உண்ணப்
. பதுமமுகம் மலர்ந்தாரைப் பார்மின் பார்மின் . க .

தரைமகளும் தன்கொழுநன் உடலந் தன்னைத்
. தாங்காமல் தன்கரத்தால் தாங்கி விண்ணாட்
டரமகளிர் அவ்வுயிரைப் புணரா முன்னம்
. ஆவி�