Maikling Kwento Elemento

[Raina Giorno]

Angmaikling kuwento - binaybay ding maikling kwento - ay isang maiksing salaysay hinggil sa isang mahalagang pangyayaring kinasasangkutan ng isa o ilang tauhan at may iisang kakintalan o impresyon lamang. Isa itong masining na anyo ng panitikan. Tulad ng nobela at dula, isa rin itong paggagad ng realidad, kung ginagagad ang isang momento lamang o iyong isang madulang pangyayaring naganap sa buhay ng pangunahing tauhan. Si Deogracias A. Rosario ang tinuturing na "Ama ng Maikling Kuwento". Tinawag rin itong dagli noong panahon ng mga Amerikano at ginagawa itong libangan ng mga sundalo.

Ang alamat ay naiiba dito at sa kasaysayan bagamat may mga elemento ang dalawa. Ang ito ay di-totoo. Ang kasaysayan ay totoo, samantalang ang alamat ay may mga bahaging totoo at mayroon din naman na hindi totoo ang kuwento at kadalasang ang kuwento ay tungkol sa mga naganap sa di-totoong lugar at di-totoong panahon.

Bilang isang akdang pampanitikan, maaaring magsalaysay ng tuluy-tuloy ang maikling kuwento ng isang pangyayari hango sa tunay na buhay; may isa o ilang tauhan lamang, sumasaklaw sa maikling panahon, may isang kasukdulan, at nag-iiwan ng kakintalan o impresyon sa isip ng mambabasa.

Mayroon mga pagkakaiba ang tema sa mensahe ng isang maikling kuwento. Ang tema ang pangkalahatang kaisipang nais palutangin ng may-akda sa isang maikling kuwento. At ang kaisipang ito ang binibigyan ng layang maikintal sa isipang ng mga mambabasa. Maaaring maging tema ang mga sumusunod: palagay sa mga naganap na pangyayari sa lipunan, obserbasyon ng may-akda tungkol sa pag-uugali ng tao, paniniwala sa isang katotohanan o pilosopiyang tinatanggap ng tao sa buong daigdig sa lahat ng panahon, o ang dahilan ng pagkakasulat ng may-akda. Ang mensahe naman ang tuwirang pangangaral o pagsesermon ng manunulat sa mambabasa.

Binubuo ang gitna ng saglit na kasiglahan, tunggalian, at kasukdulan. Ang saglit na kasiglahan ang naglalahad ng panandaliang pagtatagpo ng mga tauhang masasangkot sa suliranin. Ang tunggalian naman ang bahaging kababasahan ng pakikitunggali o pakikipagsapalaran ng pangunahing tauhan laban sa mga suliraning kakaharapin, na minsan ay sa sarili, sa kapwa, o sa kalikasan. Samantalang, ang kasukdulan ang pinakamadulang bahagi kung saan makakamtan ng pangunahing tauhan ang katuparan o kasawian ng kanyang ipinaglalaban.

Binubuo ang wakas ng kakalasan at katapusan. Ang kakalasan ang bahaging nagpapakita ng unti-unting pagbaba ng takbo ng kuwento mula sa maigting na pangyayari sa kasukdulan. At ang katapusan ang bahaging kababasahan ng magiging resolusyon ng kuwento. Maaring masaya o malungkot, pagkatalo o pagkapanalo.

Gayunpaman, may mga kuwento na hindi laging winawakasan sa pamamagitan ng dalawang huling nabanggit na mga sangkap. Kung minsan, hinahayaan ng may-akda na mabitin ang wakas ng kuwento para bayaang ang mambabasa ang humatol o magpasya kung ano, sa palagay nito, ang maaring kahinatnan ng kuwento.

Ang mga anekdota ay parang maliliit na kapsula ng buhay, mga sandali na kumukuha ng kakaiba at espesyal na mga sandali. Ang mga ito ay ang mga maikling kwento na nagpapatawa sa atin, nagmumuni-muni o simpleng magsaya sa isang sandali. Isipin ang isang pag-uusap sa pagitan ng mga kaibigan kung saan ang isang tao ay nagsasabi ng oras na may isang nakakatawang nangyari sa kanila sa supermarket o isang kakaibang karanasan sa isang paglalakbay. Ang mga anekdota ay ganito: mga maikling kwento na naghahayag ng isang bagay na kawili-wili o nakakatawa sa buhay ng isang tao.

Ang kamangha-manghang bagay ay ang mga kuwentong ito ay maaaring magkaroon ng malaking epekto. Madalas kaming nakikilala sa kanila, pinaparamdam nila sa amin na konektado at nagtuturo sa amin ng bago. Para silang mga kislap ng liwanag sa isang pag-uusap, nagdaragdag ng kulay at dynamism sa anumang pakikipag-ugnayan. Bilang karagdagan, ang mga ito ay makapangyarihang mga tool para sa pakikipag-usap ng mga ideya, dahil ang kanilang kaiklian at ang kanilang kakayahang magpadala ng mga emosyon ay ginagawa silang perpektong mapagkukunan para sa paglalarawan ng mga pangunahing punto sa mga talumpati o mga presentasyon.

Sa madaling salita, ang mga anekdota ay parang maliliit na kayamanan ng pagsasalaysay na nagpapangiti sa atin, sumasalamin at kumonekta sa iba, isang regalo ng buhay sa anyo ng maikli at kaakit-akit na mga kuwento!

Ang kahulugan ng Anekdota ay tumutukoy sa isang maikli at karaniwang nakakatawang kuwento na nagsasalaysay ng isang kakaiba, kawili-wili o nakakatawang pangyayari. Ang mga kuwentong ito ay karaniwang mga tunay na karanasan o sitwasyong naranasan ng isang tao, at ibinabahagi upang libangin, ilarawan ang isang punto, o para lamang pagyamanin ang isang pag-uusap na may haplos ng katatawanan o pagtuturo.

3a8082e126