MUALLİM NÂCİ MERHUM'UN RUHUNA GAZEL

[Nihat Kaçoğlu]

MUALLİM NÂCİ MERHUM'UN RUHUNA GAZEL

O nârin şiirinin sesi sevdâdan gelir,
Dağda açan güllerden, reng-i sahbadan gelir.

Sen ki şiir yazardın, şâir-i mâderzâddın,
Üslûbun dil ü câna şi'r-i yektâdan gelir.

Vermiştin sözcüklere bir kudret-i hoş-nişin,
İlhâmın gâh şarabdan, gâhi hülyâdan gelir.

Vardı her bir beytinde lezzet-i câm-ı Cemşid,
Her bir mısran semâya bir itilâdan gelir.

Eser durur başımda humarî-yi eşârın,
Şâhâne tekellümün bâd-ı sabâdan gelir.

Pek genç öldün Muallim Nâci, ağlattın bizi;
Gözyaşımız şaraptır, âb-ı minâdan gelir.

Yarım kalsın şiirler, varsın dinlensin biraz;
Onları düzeltmeye bir gün Yaradan gelir.

Ben de aynı sen gibi mübtelâyım eskiye,
Şarkımız Şevki Bey'den, Şâkir Ağa'dan gelir.

Yine de kapatmadık yönümüzü yeniye,
Kendini tekrarlayan eşâr sıradan gelir.

Her mısraında vardı bir neşve-i muhabbet,
Bilmem sözün, kalemin hangi dünyâdan gelir...

Aynı hamurla yoğrulduk seninle ey Nâci,
Sen nereden gelirsen Nihâd oradan gelir.

Nihat KAÇOĞLU