ELÂZIĞ ÖĞRETMENEVİ
4 views
Skip to first unread message
Bedrettin Keleştemur
Jun 25, 2024, 6:03:40 PM (4 days ago) Jun 25
to elazighaki...@hotmail.com, Emin Giray, turkiye-icin-el-ele, Ali Coşkun, tekay tek, agın dernek, ali canpolat, MEHMET Osmaniye A K S O Y, Bedrettin Keleştemur, Cumali, cengizergul, Cumali Gezgin, Yakup Deliömeroğlu, Yeni Vezin Dergisi, Fatih Yılmaz, hasan...@hotmail.com, Ismail OZMEL, Rüstem Kadri SEPTİOĞLU, S. K. TURAL, Vehbi Nazırlı, mussar...@hotmail.com, mu...@elbeton.com.tr, Nadir İlhan, özcan yalçın, rkamur...@gmail.com, rbagci, sahin...@hotmail.com, Ünzile, yenisesdergisi, ted...@gmail.com, Turan Vakfı, T.Edebiyatı
ELÂZIĞ ÖĞRETMENEVİ
Bedrettin KELEŞTİMUR
Elâzığ Öğretmen Evi’nin son elli yılını çok iyi bilmekteyim.
Şehrin merkezinde bulunan öğretmenevi için şu bilgiler yer alıyor;
“1933 tarihinde Elâzığ Halk Evi Binası olarak yaptırılmıştır. İki
katlı binanın duvarları kesme taşla örülü olup, üstü kiremit çatı ile
örtülüdür!”
91 yılını dolduran bu tarihi hizmet binası, “1952 yılından 1972 yılına
kadar Kız Öğretmen Okulu, 1972 yılından 1982 yılına kadar da Eğitim
Enstitüsü ve Lise olarak kullanılmıştır. 1983 yılından günümüze kadar
da Öğretmenevi olarak hizmet vermiştir.”
24 Ocak 2020 depremiyle birlikte, Elâzığ Şehrinin sembolü haline gelen
bu tarihi binanın artık hizmetten uzak kaldığını görmekteyiz…
1930 tarihinin 01 Mayıs Tarihinde yayın hayatına başlayan bir Turan
Gazetesi’nin, Elâzığ Basın Tarihinde yeri ne ise, Elâzığ Öğretmenevi
Binasının da, “Eğitim Tarihimizde…” önemi bir o kadar önemlidir.
Elâzığ Öğretmenevi denildiğinde hafızalara; “Eski Halk Evi/ Gazi
Caddesi/ Elâzığ Merkez/ 11 Pafta/ 43 Ada/ ve 2 Parselde yer alan,
tarihi Öğretmenevi bütün hatıralarıyla birlikte gelecektir!”
Bizim asıl davamız nedir?
Bu şehrin tarihine, kültürüne, bilumum değerlerine ısrarla sahip çıkmaktır…
Elâzığ Şehriyle, “sanat, edebiyat, kültür, musiki ve tarihi mekânlar…”
birlikte düşünülür.
O tarihi Öğretmen Evi’nde yıllarımız geçti… Kâh bahçesinde, kâh
konferans/ veya toplantı salonunda nice hatıralarımız oldu. Bizlerle
birlikte, “Öğretmen arkadaşlarımızda bu mekânları kendilerine dost ve
sırdaş edinmişlerdi…”
İnancımız ne diyor, “onların işleri kendi aralarında danışma iledir!”
Şu şehirde, “9 binin üzerinde öğretmen hizmet veriyor…” Bu
öğretmenlerimizin düşüncelerine veya genel kanaatlerine başvuruldu mu?
Öğretmen Evi’nin hemen karşısında, “Elâzığ Şehrinin tarihi evlerini
yansıtan 5 Kardeşler ne oldu?”
Rant hesabıyla yıkıldılar/ yok edildiler…
Nail Bey Mahallesi’ni bütünüyle yok ettik! Geriye sadece, “Kazım Baba
Sokak” kaldı.
Bizler, ‘mekânlarında hatıralarıyla birlikte canlı birer varlık
olduğunu düşünebilsek!’
Tarihi ve kültürü korumak için canla başla çalışırdık!
Elâzığ Şehrinde Gazi Caddesinde bulunan bir otel, “kiralanarak
Öğretmenevi ’ne dönüştürülmüş!”
Öğretmenevi ‘ne dönüştürülen bu binada; “78 oda, 140 yatak, 150
kişilik restoran…” bulunuyor.
Dikkatimizi çeken nedir?
Sosyal Medyada da sıklıkla yer alan, “Eski Öğretmenevi Binasıdır!” O
binanın sıcaklığı, insanı kucaklayıcı oluşu, sohbet kültürüyle zevk ve
estetiğini hafızalarda taşımış olmasıdır.
“Öğretmenevi Şiirimizde!” şöyle diyoruz;
“Can dostları artık göremez oldum!
Öğretmenevi arı kovanıydı,
Her sohbet tadında, birer anıydı!
Anıları artık soramaz oldum
Bu şehrin muallimine kıydılar(!)
Onların her biri yıldız, aydılar
Birer birer aramızdan kaydılar
Öğretmenevini göremez oldum
Gönül Bahçesini soramaz oldum
O öksüz mekânda duramaz oldum!”
Şahsen bir eğitimci- yazar olarak bizleri derinden etkiledi.
Her geçen gün, ‘geçmişe olan özlemimiz…’ daha da arttı!
“Muallim Odur!” şiirimizde şöyle sesleniriz
“Muallim odur; âlim, arif, zarif
İyiliklerle örülü bir tarif!
İlim, marifet limanına çağrı
Saklar içinde gizemi, maarif
Ey Muallim, gelecek eseriniz
Olurum şu cihanda neferiniz
Bitmesin canlar için seferiniz
Sevgi yolunun harcında, maarif!”
Bir daha/ veya binlerce defa dünyaya gelsem, “Öğretmen olmak isterim!”
İnsana, insanlığa, hayatın en soylu nazarlarına dokunmak isterim!
Değerlerimizi korumak için de, ‘sessiz bir çığlığın heybet dolu/
sarsıcı veya kuşatıcı vakarını…’ kuşanmak isterim. Bizdeki asıl hüzün
nedir, ‘nesilden nesile ecdat hatıralarını taşıyan tarihi mekânlara…’
karşı gözlerimizin körlüğüdür.
Elâzığ Öğretmenevi Binası/ veya tarihi mekânı, ‘eğitim tarihimizin
efsanevi mekânı olması’ cihetiyle de büyük önem taşımaktadır. 40 yıl
boyunca, dostlarla yaptığımız, ‘çay veya kahve sohbetleri’ hala
damaklarımızda/ veya zihinlerimizde binlerce kıssayı hatırlatır.
“Öğretmen Şiirlerimizle…” sizlere gönül selamlarımızı iletiyorum.
ÖĞRETMEN
Mecalim yetmez, Öğretmeni tarif!
İnsana muallim, büyük hidayet!
Yol kutsal, emek kutsal; hikayet et;
İlmi ile hikmeti ile zarif…
İhlas yolunu Rabbim himaye et
ÖĞRETMEN
Öğretmen âlimdir, irfan sahibi
Şefkati ile kucaklar hayatı
Hayat iksirinden alır nasibi
Helâl lokmayla düşünür nimeti
ÖĞRETMENLER GÜNÜNE
Muallim isminde bile heybet var
O heybette Allah korkusu, vicdan var
Toprak kokusu kadar huzur verir;
Yıllar geçse de aklımda İSMİ var.
ÖĞRETMEN
Her insanın başında bir öğretmen
İster Fatih, ister Mustafa Kemal
Her yüreğin harcında bir öğretmen
O ne kutlu, o ne mübarek hamal
Hamallık, ahde vefadır; Öğretmen
Erdemli bir nesil en büyük emel!
,
Bedrettin KELEŞTİMUR
Elâzığ Öğretmen Evi’nin son elli yılını çok iyi bilmekteyim.
Şehrin merkezinde bulunan öğretmenevi için şu bilgiler yer alıyor;
“1933 tarihinde Elâzığ Halk Evi Binası olarak yaptırılmıştır. İki
katlı binanın duvarları kesme taşla örülü olup, üstü kiremit çatı ile
örtülüdür!”
91 yılını dolduran bu tarihi hizmet binası, “1952 yılından 1972 yılına
kadar Kız Öğretmen Okulu, 1972 yılından 1982 yılına kadar da Eğitim
Enstitüsü ve Lise olarak kullanılmıştır. 1983 yılından günümüze kadar
da Öğretmenevi olarak hizmet vermiştir.”
24 Ocak 2020 depremiyle birlikte, Elâzığ Şehrinin sembolü haline gelen
bu tarihi binanın artık hizmetten uzak kaldığını görmekteyiz…
1930 tarihinin 01 Mayıs Tarihinde yayın hayatına başlayan bir Turan
Gazetesi’nin, Elâzığ Basın Tarihinde yeri ne ise, Elâzığ Öğretmenevi
Binasının da, “Eğitim Tarihimizde…” önemi bir o kadar önemlidir.
Elâzığ Öğretmenevi denildiğinde hafızalara; “Eski Halk Evi/ Gazi
Caddesi/ Elâzığ Merkez/ 11 Pafta/ 43 Ada/ ve 2 Parselde yer alan,
tarihi Öğretmenevi bütün hatıralarıyla birlikte gelecektir!”
Bizim asıl davamız nedir?
Bu şehrin tarihine, kültürüne, bilumum değerlerine ısrarla sahip çıkmaktır…
Elâzığ Şehriyle, “sanat, edebiyat, kültür, musiki ve tarihi mekânlar…”
birlikte düşünülür.
O tarihi Öğretmen Evi’nde yıllarımız geçti… Kâh bahçesinde, kâh
konferans/ veya toplantı salonunda nice hatıralarımız oldu. Bizlerle
birlikte, “Öğretmen arkadaşlarımızda bu mekânları kendilerine dost ve
sırdaş edinmişlerdi…”
İnancımız ne diyor, “onların işleri kendi aralarında danışma iledir!”
Şu şehirde, “9 binin üzerinde öğretmen hizmet veriyor…” Bu
öğretmenlerimizin düşüncelerine veya genel kanaatlerine başvuruldu mu?
Öğretmen Evi’nin hemen karşısında, “Elâzığ Şehrinin tarihi evlerini
yansıtan 5 Kardeşler ne oldu?”
Rant hesabıyla yıkıldılar/ yok edildiler…
Nail Bey Mahallesi’ni bütünüyle yok ettik! Geriye sadece, “Kazım Baba
Sokak” kaldı.
Bizler, ‘mekânlarında hatıralarıyla birlikte canlı birer varlık
olduğunu düşünebilsek!’
Tarihi ve kültürü korumak için canla başla çalışırdık!
Elâzığ Şehrinde Gazi Caddesinde bulunan bir otel, “kiralanarak
Öğretmenevi ’ne dönüştürülmüş!”
Öğretmenevi ‘ne dönüştürülen bu binada; “78 oda, 140 yatak, 150
kişilik restoran…” bulunuyor.
Dikkatimizi çeken nedir?
Sosyal Medyada da sıklıkla yer alan, “Eski Öğretmenevi Binasıdır!” O
binanın sıcaklığı, insanı kucaklayıcı oluşu, sohbet kültürüyle zevk ve
estetiğini hafızalarda taşımış olmasıdır.
“Öğretmenevi Şiirimizde!” şöyle diyoruz;
“Can dostları artık göremez oldum!
Öğretmenevi arı kovanıydı,
Her sohbet tadında, birer anıydı!
Anıları artık soramaz oldum
Bu şehrin muallimine kıydılar(!)
Onların her biri yıldız, aydılar
Birer birer aramızdan kaydılar
Öğretmenevini göremez oldum
Gönül Bahçesini soramaz oldum
O öksüz mekânda duramaz oldum!”
Şahsen bir eğitimci- yazar olarak bizleri derinden etkiledi.
Her geçen gün, ‘geçmişe olan özlemimiz…’ daha da arttı!
“Muallim Odur!” şiirimizde şöyle sesleniriz
“Muallim odur; âlim, arif, zarif
İyiliklerle örülü bir tarif!
İlim, marifet limanına çağrı
Saklar içinde gizemi, maarif
Ey Muallim, gelecek eseriniz
Olurum şu cihanda neferiniz
Bitmesin canlar için seferiniz
Sevgi yolunun harcında, maarif!”
Bir daha/ veya binlerce defa dünyaya gelsem, “Öğretmen olmak isterim!”
İnsana, insanlığa, hayatın en soylu nazarlarına dokunmak isterim!
Değerlerimizi korumak için de, ‘sessiz bir çığlığın heybet dolu/
sarsıcı veya kuşatıcı vakarını…’ kuşanmak isterim. Bizdeki asıl hüzün
nedir, ‘nesilden nesile ecdat hatıralarını taşıyan tarihi mekânlara…’
karşı gözlerimizin körlüğüdür.
Elâzığ Öğretmenevi Binası/ veya tarihi mekânı, ‘eğitim tarihimizin
efsanevi mekânı olması’ cihetiyle de büyük önem taşımaktadır. 40 yıl
boyunca, dostlarla yaptığımız, ‘çay veya kahve sohbetleri’ hala
damaklarımızda/ veya zihinlerimizde binlerce kıssayı hatırlatır.
“Öğretmen Şiirlerimizle…” sizlere gönül selamlarımızı iletiyorum.
ÖĞRETMEN
Mecalim yetmez, Öğretmeni tarif!
İnsana muallim, büyük hidayet!
Yol kutsal, emek kutsal; hikayet et;
İlmi ile hikmeti ile zarif…
İhlas yolunu Rabbim himaye et
ÖĞRETMEN
Öğretmen âlimdir, irfan sahibi
Şefkati ile kucaklar hayatı
Hayat iksirinden alır nasibi
Helâl lokmayla düşünür nimeti
ÖĞRETMENLER GÜNÜNE
Muallim isminde bile heybet var
O heybette Allah korkusu, vicdan var
Toprak kokusu kadar huzur verir;
Yıllar geçse de aklımda İSMİ var.
ÖĞRETMEN
Her insanın başında bir öğretmen
İster Fatih, ister Mustafa Kemal
Her yüreğin harcında bir öğretmen
O ne kutlu, o ne mübarek hamal
Hamallık, ahde vefadır; Öğretmen
Erdemli bir nesil en büyük emel!
,
Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages