စာ မူၾကမ္းအား စာျပင္မအပ္ခင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိုးတြင္းအျပင္းေျပဖတ္ရန္ တင္ေပးပါသည္။ အပိုင္ း၉- ၁၀
Tomme Aung
အခန္း ( ၁၀ )
တစ္ညလံုး ရထားစီးသရျဖင္. ေသြး အနည္းငယ္ ႏြမ္းလ်လ်ျဖစ္ေနသည္။ ရထား ျပတင္းေပါက္ကိုျဖတ္ေက်ာ္၀င္္လာသည္. မနက္ခင္းေလေျပမွာ ေသြး၏နဖူးျပင္ကို လာရုိိက္ခတ္ၾကေသာေၾကာင္. စိတ္ျပန္လည္ ၾကည္လင္လာျပီး စိမ္းလန္းေသာျမင္ကြင္းကို တ၀ၾကီးေငးၾကည္လိုက္သည္။ စစ္ကိုင္းေတာင္ႏွင္. မင္း၀ံေတာင္ေၾကာတို. တစ္ဆက္တည္း ရွိေနသည္ကို ပဒူရြာ ႏွင္.ခက္ခ ရြာ အလြန္ေလာက္ကတည္းက ေကာင္းမွဳေတာ္ ေစတီၾကီးႏွင္.အတူ ေတြ.ရသည္။ စစ္ကိုင္းျပတ္ေရႊ. ေၾကာ ကို ျမင္ရေတာ. ေသြးငယ္စဥ္က ဖခင္ႏွင္.အတူ ေရႊမင္း၀င္ျမိဳ.သစ္တည္ကာစနိဳက္ ေျမကြက္၀ယ္ရန္ အသြား လည္းေကာင္း ေတာင္ေၾကာအၾကား ျဖတ္သြားခဲ.ဘူးသည္ကို အမွတ္ရမိသည္။ ေတာင္ေပၚရွိ ေစတီမ်ားက ရထားၾကီး ဥၾသစြဲဖို. သတိေပးလိုက္သည္ထင္သည္။ ဥၾသသံရွည္ သံုးၾကိမ္ခန္. အခ်က္ေပးအျပီးတြင္ေသြးတို.စီး လာေသာ ရထားက အင္း၀ တံတားၾကီးေပၚ စတင္ျဖတ္ေနျပီ။ စစ္က္ိုင္းေတာင္ရုိးေပၚတြင္ ထံုးျဖဴသုတ္ေစတီမ်ားက အလႊာလိုက္္ အုပ္စုလိုက္ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ တရုပ္စကားပန္းပင္ႏွင္. တမာပင္တန္းတို.အၾကား အကြက္လိုက္ ျဖန္.က်က္တည္ရွိေနသည္မွာ ငယ္စဥ္က စားရေသာ ေပါက္ေပါက္ ပြင္.တို.ကို အစုလိုက္ ပန္းကန္ျပားေပၚ တင္ထားသလိုရိွျပီး ေတာင္ကတံုးမ်ားမွာေတာ. ေပါက္ေပါက္ပြင္. အနားတူးကာ အထက္လန္ေနသကဲ.သို..ရွိသည္ ဟု မဆီမဆိုင္ေတြးမိလိုက္သည္။ စစ္ကိုင္းျမိဳ.သည္ ျမန္မာျပည္ အရပ္ရပ္မွ ဘုရားဖူလာလည္သူမ်ား အတြက္ဖမ္းစားနိဳင္ေလာက္ေအာင္ သာယာလွပသည္.အျပင္္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ႏွင္. မယ္သီလရွင္ေက်ာင္းမ်ား ရာႏွင္.ခ်ီ ရွိေနေရႊ.လဲ၊ တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ားအားထုတ္ခ်င္သူတို.အတြက္ တရားအရိပ္ နားခိုရာ ေနရာျဖစ္သည္။ ေရွး စာဆိုမ်ားက စစ္ကိုင္းျမိဳ.၊စစ္ကိုင္းေတာင္ ႏွင္. ဧရာ၀တီျမစ္တို. အေၾကာင္း သီခ်င္းမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား ဖြဲ.ကာ အမႊန္းတင္ေဖာ္က်ဴး.ခဲ.ၾကသည္။
ေရႊၾကက္ယက္ေက်းရႊာ ကို ျဖတ္ေက်ာ္လာအျပီးတြင္ မန္းတေလးျမိဳ.ကို ေရာက္ေတာ.မည္။
ေသြးတစ္ေရာက္ စိတ္ထဲမြန္းက်ပ္လာ၏။ ဖခင္ ဘယ္လိုမ်ားေနပါလိမ္.ဟူေသာ အေတြး၀ဲကယက္လိွဳင္း အဖန္ဖန္ေတြးပူ ရုိက္ခတ္ေနမိေရႊ. ဦးေခါင္းတင္းက်ပ္ အသက္ရွဴရပ္မတတ္ ျဖစ္ေနသည္။
မန္းေလးဘူတာၾကီးကိုရထားဆိုက္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ. ဖခင္အားခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္. အမွတ္
( ) ရဲစခန္းသို. အေျပးႏွင္လိုက္သည္။ မန္းတေလးျမိဳ. မနက္ပိုင္းတြင္ လတ္ဆတ္ေသာေလျဖင္. ေနလို.ေကာင္းေအာင္ တစ္ခဏ လွည္.စားခဲ.မွဳတို.သည္ ၁၀ နာရီ ေက်ာ္သည္.ေနာက္ အေရခံြ လဲလိုက္ျပီ။ ကတ္တရာ လမ္းတို.ကို အရည္ေပ်ာ္လာေအာင္ မထိတထိ အပူေငြ.ေပးေန၏။ သို.ေသာ္ ေသြး၏ရင္ထဲက အပူကိုေတာ. ဟန္ပ်က္ေလာက္ေအာင္ မေႏွာက္ရွွက္နိဳင္ေပ။ ရင္ထဲကအပူကေတာင္ လမ္းမ်ားကို ပြက္ပြက္ဆူသြားေစနိဳင္သည္။ ေနေရာင္ျခည္အပူသည္ ေသြး၏ ခန္ဓါကိုယ္ ေသြးလည္ပတ္မွဳကို အရွိန္ပိုျမွင္.ေပးလိုက္၏။ သံုးဘီးကား ငွားစီေရႊ. ဖခင္အားခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္. ေနရာလာခဲ.သည္။ ေရာက္ေသာ္ယာဥ္ေမာင္းအား ပိုက္ဆံေခ်ကာ ရဲစခန္း အတြင္းသို.ကတိုက္ကရုိက္၀င္လာခဲ.သည္။
အုတ္တံတိုင္း အညိဳေရာင္ မနိမ္.မျမင္.၊ အခ်ဳပ္ခန္းသံတိုင္မ်ားေနာက္တြင္ အခ်ဳပ္သားမ်ား ၂၀ ေလာက္ကိုေတြ.လိုက္ရသည္။ ဖခင္ကို အျမန္ရွာေဖႊမိေသာ္လည္း မိန္ျပျပ အလင္းေရာင္ေၾကာင္. မည္သူမည္၀ါ မကြဲျပားပါ။ ေသြး ၀မ္းနဲၾကီးစြာနဲ. ဖခင္ကို ေအာ္ေခၚၾကည္.လိုက္သည္။
“ ေဖေဖေရ…ေဖေဖ….”
အသံက တစ္စို.စို.ျဖစ္ေနေရႊ. က်ယ္ေလာင္စြာထြက္မလာပါ။
ေနာက္ကလိုက္လာေသာ ရဲေဘာ္တစ္ဦးက
“ တရားခံ ကိုထြန္း ၊ ခင္မ်ားသားလာေတြ.တယ္၊ ခဏလာပါ။” ဟုေခၚလိုက္သည္။
“ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ.၊ အခုလာပါျပီ။”
အားအင္ခ်ိနဲ.ေနသံႏွင္.အတူ ဖခင္ကိုေတြ.လိုက္ရခ်ိန္ ေသြးမွာ ဒူးေထာက္ယိုင္က်သြားရသည္။
“သား လူေလး မင္းလိုက္လာတယ္ေနာ္၊ ေဖေဖ၀မ္းသာတယ္ကြာ၊ မင္းေမေမေရာ ေနေကာင္းရဲ.လား”
ဖခင္အရင္ဦးဆံုးသိခ်င္သည္မွာ ေသြးမိခင္၏က်မ္းမာေရးျဖစ္သည္။
“ ဟီး ဟီး …. ေမေမေနေကာင္းပါတယ္၊ ေဖေဖ ..ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဗ်ာ ..အဟင္.အဟင္..”
ေသြးတစ္ကိုယ္လံုးတုန္ရီစြာျဖင္. ဖခင္ကိုၾကည္.ျပီးငိုေနမိ၏။ ဖခင္ကေသြးရဲ.လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ျပီးမ်က္ရည္ မက်ေအာင္ အတန္တန္ ထိမ္းေနပံုရသည္။
“သားမငိုနဲ. ေဖေဖဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ ရက္မၾကာခင္ လြတ္မွာပါ။ အခုဟာကမင္းလဲအသိပဲ၊ေဖေဖက ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကပ ဲသစ္လုပ္ငန္းလုပ္တာ၊ ေဖေဖရဲ. အလုပ္သမား က်ြဲၾကီးညီေနာင္က တရားမ၀င္သစ္ထပ္တင္တာမိေတာ. ေဖေဖကိုပါ ေရာျပီးဖမ္းတာ၊သူတို.ကို ဖမး္၀ရမ္းထုတ္ထားတယ္။ သူတို.ကိုမိရင္ ေဖေဖ ဒီအမွဳနဲ.မဆိုင္ဘူးဆိုတာ ရွင္းသြားမယ္။”
ဖခင္က ရွည္လ်ားစြာရွင္းျပေတာ.ေသြးစိတ္္ထဲ ေပါ.သြားသလိုရွိသည္။ ဖခင္က ဆက္ေျပာသည္။
“ စခန္းမူးၾကီးကလည္း က်ြဲၾကီးတို.ညီအကုိဒီလိုလုပ္တာ ႏွစ္ခါ သံုးခါေလာက္ ရွိျပီလို. ေဖေဖ.ကိုေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ. ေလာေလာဆယ္ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္း အရ ရွင္းရမွာဆိုေတာ. ခဏသီးညည္းခံဖို.ေျပာေသးတယ္။ငါ.သား ဘာမွ စိတ္မပူနဲ.”
က်ြဲၾကီးညီေနာင္မွာ ဖခင္၏ လူယံုေတာ္ တပည္.ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ၾကသည္။ ႏွစ္ဦးစလံုး အသားမဲျပီး ထြားက်ိဳင္းသန္မာေသာေၾကာင္. က်ြဲၾကီးညီေနာင္ဟု ေခၚၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သန္မာသလို အလုပ္အင္မတန္လုပ္နိုင္သည္။ ဇြဲရွိသလို သစ္စာလဲရွိသူမ်ားအျဖစ္ လူတိုင္းက ခ်ီးမႊမ္းၾကသည္။ ယခုလို သစ္စာမဲ.သည္.လုပ္ရပ္မ်ိဳးလုပ္သည္ကိုမည္သူမ်ွ ယံုၾကလိမ္.မည္မဟုတ္ပါ။
ေသြးမွာ ေတြးရင္းေတြးရင္း လည္းေကာင္းတို.ႏွစ္ဦးအား စိတ္တိုလာရသည္။ က်ြဲၾကီးညီေနာင္
မင္းတို.ကိုေတြ.လို.ကေတာ.မလြယ္ဘူးမွတ္။ မင္းတို.မို.လို.လုပ္ရက္တယ္။ ကိုယ္.ေက်းဇူးရွင္ကိုမွ ျပန္ကိုက္ရတယ္လို.။ စိတ္ထဲမွာ အခ်င္ေပါက္ေပါက္ႏွင္. အံၾကိတ္ကာ ေျပာေနမိသည္။ ဖခင္က ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပမွ သင္းတို.လက္ခ်က္မွန္း သိလိုက္ရသည္။
“သား မငိုနဲ.ေတာ.၊ မင္းက ေယာက္က်ားပဲကြာ။”
“အဲဒါဆို အခ ုသား ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေဖေဖ၊ေမေမသာ ဒီအေၾကာင္းသိရင္ စိတ္ညစ္ျပီးေသမွာ၊မေျပာလို.ကလည္း မျဖစ္ျပန္ဘူးဗ်ာ”ေသြး ေျပာရင္း ထပ္ငိုမိျပန္သည္။
“ သား ဒီလိုလုပ္… ေဖေဖမွာ စခန္းမူးၾကီးဆီအပ္ထားတဲ.ေငြရွိေသးတယ္ အဲတာယူထား၊ ရမန္ၾကီးႏွစ္ၾကိမ္ျပီးရင္ အမွဳစစ္မယ္လို.ၾကားတယ္။ ေဖေဖကို အိုးဖိုေထာင္သစ္ၾကီးကိုပို.ၾကလိမ္.မယ္။ ေဖေဖသူငယ္ခ်င္း ဦးကိုကိုဆီ သြားေပး၊ သူက ေျမာက္ျပင္ ၁၄ လမ္းမွာေနတဲ.ေရွ.ေနပဲ၊ သူနဲ.ေတြ.ရင္ ေဖေဖကလႊတ္လိုက္တယ္ေျပာ၊ သူကို ေဖေဖ.ရဲ.ေရွ.ေနအျဖစ္ငွားဖို.နဲ. ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ အမွန္အတိုင္း ေျပာေခ်ကြာ။ ျပီးရင္ သား ေငြယူျပီး အိမ္ကိုျပန္။ မင္းအေမကို ဒီအေၾကာင္း ေျဖးေျဖးျခင္းေျပာျပ။ လုပ္ငန္းကို ခဏရပ္ထားခိုင္း၊ အလုပ္သမားေတြကို ၂ လစာေပးျပီး အနားေပးထားကြာ။ မိသားစုကို ငါ.သားက ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုစုိက္ ေစာင္.ေရွာက္ပါ။ ေဖေဖ.ကို ေတြ.ခ်င္ရင္ ဗုဒ္ဓဟူးေန.တိုင္းေထာင္၀င္စာေတြ.လို.ရတယ္။”
ဖခင္ကမေမာတမ္း အကြက္ေစ.ေစ. ေျပာျပေနမွဳကုိ မ်က္ရည္အရႊမ္းသားျဖင္.ေသြး လိုက္မွတ္ေနသည္။ ကံၾကမ္မာရယ္ ဘာျဖစ္လို.မ်ား က်ြန္ေတာ္တို.မိသားစု ထံကိုမွ တိုက္တိုက္ ဆိုင္ဆိုင္ ၀င္လာရတာလဲဗ်ာ ဟု ညည္းေနမိသည္။
“ဟုတ္ကဲ.ေဖေဖ …. ေဖေဖ က်မ္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ။ သားလဲ အရႊယ္ရလာပါျပီ။ စိတ္ခ် ေဖေဖေျပာတဲ.အတို္င္း သား တစ္သေ၀မတိမ္း လုပ္ပါမယ္။”
“အဲဒါမွ အေဖ.သား၊ ဒါေပမဲ. သားေရာ အေဖ ပါ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စိတ္ပူပန္မွဳမ်ားေနရင္ က်န္တဲ.သူေတြပါ ဒုက္ခ ေရာက္ကုန္လိမ္.မယ္။ အားတင္းထားကြာ မငိုနဲ.”
ဖခင္က မငိုဖို.ေျပာေပမဲ. သူကိုယ္တိုင္လဲ မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ မ်က္ရည္ဥေလးမ်ားနွင္.ျပည္.ေနျပီး မငိုမိေအာင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေရႊ. အခါခါ အားတင္း တားစီးေနသည္။ သို.ေသာ္ အဆံုးတြင္ မ်က္ရည္တစ္စက္က အာခံကာ ေဖ်ွာ.ေတာ.ေတာ. ပါးျပင္ေပၚ လိမ္.ဆင္းက်လာသည္။ ေသြးမျမင္ရေစရန္ ဖခင္က တစ္ဘက္သို.လွည္.လိုက္သည္။ ေသြး ျမင္လိုက္သည္။ဖခင္ငိုတာ တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးေသာ ေသြး ဖခင္ႏွင္.အတူ အတိုင္းမဲ.ငိုေၾကြးေပါက္ကြဲလိုက္ေတာ.သည္။
ဖခင္ေကာင္းပီသခဲ.တဲ. အေဖ၊ ေကသရာဇာ ျခင္ေသ.မင္းလို ရဲရင္.ခဲ.တဲ.အေဖ ယခု ထိုအရာမ်ား ေျပာက္ကြယ္ကာ စိုးရိမ္မွဳ ၀မ္းနဲမွဳေတြသာ ဖခင္၏မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ ဖံုးလႊမ္းေနတာကို အတိုင္းသားျမင္လိုက္ရသည္။
ဖခင္အတြက္ လိုအပ္သည္တို.ကုိ ၀ယ္ယူေပးျပီး နဳပ္ဆက္ထြက္ခြာ လာခဲ.ေတာ.သည္။ သို.ေပမဲ. ဖခင္၏ ညိဳးႏြမ္းေနေသာမ်က္ႏွာကို မ်က္၀န္းထဲေဖ်ာက္ဖ်က္မရပါ။
ေသြးမွာ ေရွ.ေန ဦးကိုကိုတို.အိမ္ကို အသိတစ္ေယာက္ထံမွ ငွားလာခဲ.ေသာ ဆိတ္ငါးေကာင္ တံဆိပ္ စက္ဘီးေလးျဖင္. လမ္း ၈၀ အတိုင္း ၁၄ လမ္းသို. ထြက္လာခဲ.သည္.။ လမ္းမၾကီးေပၚ၀ယ္ စက္ဘီးဆိုက္ကားမ်ားျဖင္. စည္ကားလွသည္။ မန္းတေလးရွိလမ္းတိုင္း စတုရန္းပံုစံခ် ေဖာက္လုပ္ထားပံုမွာ အေမရိကန္နိဳင္ငံ နယူးေယာက္ျမိဳ.ရွိလမ္းမ်ား အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္ဟု သူမ်ားေျပာတာၾကားဘူးသည္။ မင္းတုန္းမင္းၾကီး၏အစီအမံ ကို အေမရိကန္မ်ား ပုံတူကူး တည္ေဆာက္တာလား လို. ကေလးစိတ္ မကုန္ေသးေသာ ေသြး အူေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးျဖင္. စက္ဘီးနင္းလာခဲ.သည္မွာ အာဠ၀ီတံတားအနီးပင္ေရာက္လာခဲ.သည္။ ေသြး စိတ္အိုက္သြား၏။ ဒီတံတား၊ ဟုတ္တယ္ဒီတံတားပင္ျဖစ္သည္။ သီေပါမင္းႏွင္.စုဖုရားလတ္တို.အား ဧရာ၀တီဆိပ္ကမ္းရွိ မီးသင္းေဘာျဖင္.ရန္ကုန္သို. ပင္.ေဆာင္ရန္ ဒီတံတားေပၚမွပင္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြား
ၾကတာ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ျမိဳ.က တစ္ဆင္. အိန္ဒိယ နိုင္ငံ ရတနာဂီရိ ကို ပို.လိုက္ၾကသည္ဟု စာေတြဖတ္ေရႊ. သိရသည္။ ေသြးေတြးေနရင္း မိမိကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္လာသည္။ ဘာျဖစ္လို. အတိတ္နိမိတ္မေကာင္းတဲ. တံတားရွိတဲ. လမ္းကမွ ေရႊးခ်ယ္လာခဲ.မိပါလိမ္.ဆိုျပီး ေသြးကိုယ္ေသြး အျပစ္တင္မိျပန္သည္။ တတ္နိဳင္ဘူးေလ၊ ရွိေစေတာ. ၊ ဒီလမ္းကသြားမွ ဦးကိုကိုတို.အိမ္ကို တနး္တန္း မတ္မတ္ ေရာက္နိဳင္သည္ မဟုတ္လား။ ေသြး တစ္စိမ္.စိမ္.ထြက္ေနသာေခ်ြးတို.ကိုသုတ္ပစ္ျပီး စက္ဘီးကို အားတင္းကာ ဆက္္နင္းလိုက္သည္။
အသက္ ၁၇ ႏွစ္ ေက်ာ္ကာစ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ အရႊယ္ႏွင္.မလိုက္ေအာင္ ဒုတ္ခတို.မ်ားေျမာင္လာျပီ။ အသက္ငယ္သေလာက္ သတ္တိေကာင္းသူ ေသြးမွာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၾကီးအျပီး၊ ဘ၀စာေမးပြဲကို ယခုမွ လက္ေတြ.က်က် ထပ္မံေျဖဆိုလိုက္ရသည္။
တစ္ထပ္တိုက္အနီေရာင္ အုတ္နံကပ္တိုက္ကေလးေရွ.တြင္ ေသြးက စက္ဘီးကိုရပ္လိုက္ျပီး အိမ္နံပါတ္ ကိုေသခ်ာစြာတိုက္ၾကည္.ေသာ္ ဦးကိုကိုတို.အိမ္မွန္းသိရ၏။ အသက္ၾကီးၾကီး အဖြားအိုတစ္ဦးအား အိပ္ေရွ. စံပယ္ပန္းျခံအား ေရေလာင္းေနသည္ကိုေတြ.ရ၏။
“ ဖြားဖြား ….. ဦးကိုကိုတို. အိမ္လားခင္မ်ာ။ ဦးကိုရွိသလား မသိဘူး”
“သယ္သူလဲ .. ဘာကိစ္စ ရွိလို.လဲကြဲ.၊ ကိုကိုက အလုပ္ရွိလို. အျပင္ခဏသြားတယ္၊ လာ အထဲကို၀င္ပါဦး”
အဖြားအိုမွလက္ထဲက ေရပိုက္ေခါင္း ပိတ္လိုက္ျပီး ျခံ၀င္းတံခါးကို လွပ္ကာ အတြင္း၀င္ရန္ ေသြးကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
“က်ြန္ေတာ္ ဦးကိုု ကုိအလုပ္အပ္ဖို.လာေတြ.တာပါ ဖြာဖြား”
“ေၾသာ ္ေအးေအး….. ဒီမွာထိုင္ပါဦး” အဖြားက ေျပာအျပီး အိမ္ခန္းထဲ၀င္သြားသည္။
ေသြး ဧည္.ခန္းထဲမွာ တစ္ဦးတည္း ထိုင္ရင္း နံရံေပၚ ရွိ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ပန္းခ်ီကားၾကီးကို ၾကည္.ေနမိသည္။ ထိုပန္းခ်ီကားေအာက္တြင္ ေရွးေခတ္တိုက္ပြဲ၀င္ ငွက္ၾကီးေတာင္ ဓါးႏွစ္ေခ်ာင္းအား ၾကက္ေျခခတ္အေနအထားျဖင္. ခ်ိတ္ဆဲြ ထားသည္ကိုေတြ.ရ၏။ ဓါးတစ္ေခ်ာင္း၏ လက္ကိုင္ရွိ္ ကတ္တီပါအစတြင္ ညိုညစ္္စ္ညစ္ေသြး စြန္းထားပံုရသည္။ ေသြးတို.က ေျခာက္ေတာင္ေနျပီ။ေရွးေခတ္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ ျဖစ္ျပီး နုပ္ခမ္းေမႊးစစႏွင္.ဥပတိရုပ္အလြန္ေကာင္းသည္.စစ္သူၾကီးတစ္ဦး၏ပံုတူပန္းခ်ီ ျဖစ္သည္။
အေသအခ်ာ ၾကည္.ေလ ထိုစစ္သူၾကီးက ေသြးကိုျပန္ျပီး စိုက္ၾကည္.ေနသလိုရွိေရႊ. ေသြးၾကက္သီး မ်ားပင္ထလာရသည္။ အေတာ္လက္ရာေျမာက္တဲ.ပံုပါလားဟု ေတြးမိ၏။ ထိုစစ္သူၾကီး၏ သဏန္မွာ ထူထဲေသာ မ်က္ခံုးႏွင္. စူးရွေသာမ်က္၀န္းတစ္စံုတို.ေၾကာင္. တည္ၾကည္ခန္.ျငားေသာပံုကိုေဆာင္သည္။ မဟုတ္မခံစိတ္ႏွင္. အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ ထိန္းသိမ္းတတ္ေသာ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထူးျခားသည္မွာ မာန္ပါပါ ဘာမထီ အၾကည္.ျဖစ္သည္။ ဒီအၾကည္.မ်ိဳး၊ ဒီမ်က္လံုးမ်က္ဖန္မ်ိဳးကို ေသြး အရင္က ေတြ.ဘူး ရင္းႏွီးဘူးသလိုလိုရွိသည္။ ဘယ္မွာေတြ.ဘူးပါလိမ္.ဟု စဥ္းစားေနခ်ိန္တြင္ ခုနက အဖြားအိုမွာ ေသြးဆီျပန္လာေနသည္။ ပါးစပ္ကလဲ ေျပာလိုက္ေသး၏။
“လူကေလး ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ဦး၊ ဒါကမန္းတေလးထိုးမုန္…၊ျမည္းပါဦးကြဲ.”
“ဟုတ္ကဲ.ဖြားဖြား။ဦးကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ ျပန္လာတတ္သလဲခင္မ်”
ေသြး ထိုးမုန္.ကိုခက္ရင္းဇြန္းျဖင္.ယူစားရင္း ေမးလိုက္သည္။
“ေအး..သူအျပင္သြားရင္ သိပ္မၾကာဘူး၊ ခဏေနဆို ျပန္လာေတာ.မွာပါ”
“ဟုတ္” ေသြးခပ္တိုတိုေျဖျပီးု ေရေႏြးငဲ.ေသာက္လိုက္သည္။ အလာတြင္ စက္ဘီးနင္းရေရႊ. ေရငတ္ေနတာေၾကာင္. ေရေႏြး သံုးခြက္ဆင္.ေသာက္လိုက္မိ္၏။
ေသြးအနဲငယ္စိတ္ပ်က္မိသည္။ ေစာင္.စားရေသာအလုပ္ကိုမုန္းသည္.ေသြး ယခုလဲ ဦးကိုကို ျပန္လာမည္.အခ်ိန္ထိ ေစာင္.ရဦးမည္။ အထူးသျဖင္. မန္းတေလးမွလူမ်ား ေျပာတတ္သည္. တစ္ေအာင္.ေစာင္.ပါ၊ သိပ္မၾကာပါဘူး၊ ကြမ္းတစ္ယာညက္ေလာက္ၾကာမယ္၊ တစ္ျပ ပဲေ၀းတာပါ ဆိုသည္. စကားတစ္ခ်ိဳ.ကို ပိုျပီးေၾကာက္ေနမိသည္။ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း ဆိုသည္. စကားရွိသည္။ မန္းေလးကသူမ်ား စကားၾကြယ္ၾကသည္။ ေသြးအတြက္လဲ သူတို.ေျပာေသာ ျမန္မာစကားမွာ နား၀င္ခ်ိဳလွသည္။ ဒါေပါ.ေလ တစ္တိုင္းျပည္လံုးက ျပည္သူမ်ား ေျပာေနၾကသည္. စကားကလဲ မန္းေလးစကားကို အေျခတည္ ေျပာၾကတာမဟုတ္လား။ ထီးသံုးနန္းသံုး စကားေပပဲေလ။
ေသြးတစ္ေယာက္ထဲ ေတြးရင္း ထိုးမုန္.ထပ္စားရန္ လက္အလွမ္း၀ယ္
“ဟယ္ …ေသြး………နင္ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ”
ေသြးက ဒီအသံရင္းနီးပါတယ္လို. ေတြးျပီး ေနာက္ဖက္လွည္.ၾကည္.လိုက္သည္။
“ဟာ……. သြားျပီ…..” ထိုးမုန္.ကိုလွမ္းယူသည္.လက္တို. အေၾကာေသ ရပ္တန္.သြားကာ ကိုင္ထားေသာ ခက္ရင္းေသးေလး ေထာက္ကနဲ ျပဳတ္က်သြား၏။
“ဟဲ. ၊ ဘာသြားတာလဲ ၊ ငါ.ကိုေတြ.တာ သရဲတေစ ေတြ.လိုက္တာက်ေနတာပဲ။ ငါပါဟ…”
“အာ.. ေအးနင္ကိုး၊ စုစုလွိဳင္…။ နင္… ဒီ…ဒီ…ကို.. ဘဲ.ႏွယ္.လုပ္ေရာက္ေနတာလဲ….”
ေသြး အထစ္ထစ္အေငါ.ေငါ. ျဖစ္ေနခ်ိန္ စုစုလွိဳင္ရဲ. စူးရွ ျပင္းျပ မာန္ပါေသာ မ်က္၀န္းေအာက္တြင္ ခဏအရည္ေပ်ာ္သြားရသည္။
“ငါ..ငါ..၀မ္းသာလိုက္တာေသြးရယ္ ဒီတစ္သက္ နင္.ကို မေတြ.ရေတာဘူးလို.ထင္ေနတာ”
သူမက ေသြးႏွင္.မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုမွာ လာထိုင္သည္။
ေသြး အိမ္မက္ကမ္ဘာထဲ ေရာက္ေနသလိုပင္၊ အျဖစ္တို.ကဆန္းၾကယ္လွသည္။ ေတြးထင္မထားသူကို မထင္သည္.ေနရာမွာေတြ.ေနရသည္။ ဖခင္ေျပာေသာ စကားထဲကလို ဘ၀ဟူသည္ အခန္း အကန္.ငယ္ေလးမ်ားႏွင္. ဖြဲ.စည္းထားသည္တဲ.။ အခု အဲဒီအထဲက အကန္.ငယ္ကေလး တစ္ခုတြင္း လက္ေတြ.၀င္ေရာက္မိေနျပီ။
သလဲသီးတို.တြင္ပါေသာ အကန္.ငယ္မ်ားသည္ အတြင္းအခြန္ငယ္ေလးမ်ား ေၾကာင္. တစ္ေစ.ႏွင္.တစ္ေစ.ၾကားခြဲျခားခံထားရသည္။ လူ.ဘ၀အကန္.တို.တြင္မူ အခ်ိန္၏ ခြဲျခား ကန္.သတ္မွဳေၾကာင္. တစ္ကန္.ႏွင္.တစ္ကန္.အၾကား ကြဲျပားေနၾကသလိုရွိသည္။ မည္သို.ဆိုေစ ပဥစလက္ဆန္ေသာ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေကြ.ေအာက္ အားလံုးေရာက္ၾကရသည္မ်ာ ဓမတာပင္ျဖစ္သည္။
“ဟဲ. ေသြး…” စုစုလွိဳင္ ထပ္မံေခၚမွ အေတြးမွ်င္ပ်က္၏။
“ေအး…ငါအံ.ၾသေနတာ။ နင္ဒီမွာ ဘာလာလုပ္တာလဲ”
ေသြး သိခ်င္တာအေမးတြင္
“ ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ ဒါက တို.ဘိုးဘိုး ဖြားဖြားတို.ရဲ.အိမ္ေလ။ ငါစာေမးပြဲၾကီးျပီး ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္တိုင္း မန္းတေလးမွာဖြားဖြားတို.နဲ. လာေန ေနၾက” လက္ေခ်ာင္းလွလွေလးမ်ားႏွင္. အေၾကေကာက္ ေကာက္ထားသည္. ဆံႏြယ္တို.အားထးို.ဆြရင္း စုစုလွိဳင္ကဆက္ေျပာသည္။
“ေအာ္အဲလိုကိုး”
“ဒါနဲ. ဒီပန္းခ်ီကားထဲက သူက ဘယ္သူလဲ”
“ဒါလား.. သူက ဘိုးဘိုးရဲ.ေဖေဖေလ၊ ေရႊလွံဗိုလ္ဆိုတာေပါ့။ သီေပါမင္းလက္ထက္က အမွဳထမ္းခဲ.တဲ့ စစ္ဗိုလ္ၾကီး။”
သူမရဲ. မာန္ပါပါ ရွင္းလင္းေျပာျပမွဳေအာက္ ေမ်ာပါသြားရသည္။ အနီေရာင္ကိုၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပံုရသည္. စုစုလွိဳင္မွာ အနီေရာင္ဇာေပါက္ အကီ်ၤေလး ႏွင္. အျဖဴေပၚ အနီေရာင္ ႏွင္းဆီပန္းရုိက္ ထမီေလး ၀တ္ဆင္ထားသည္မွာ တစ္မ်ိဳးလွေနျပန္သည္။
“နင္.ကိုဒီမွာေတြ.ရေတာ. ငါ အံ.ၾသေနတာ”
“ငါလဲ အတူတူပဲ၊ နင္ျခံထဲ၀င္လာကတည္းကၾကည္ေနတာ။ နင္ နဲနဲပိန္ျပီး မ်က္ႏွာေလးေခ်ာင္က်သြားေတာ. ရုတ္တရက္ မမွတ္မိဘူးျဖစ္ေနတာ။ဒါနဲ.ေနပါဦး နင္ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ”
စုစုလိွဳင္ေမးေသာ ေမးခြန္းမွာ လြယ္ကူေသာ္လည္း၊ ေသြးမွာ ဘယ္ကစေျပာရမည္မသိျဖစ္ေနရ၏။စိတ္ထဲတြင္ ေလးလံေန၏။ႏွလံုးသားက မေျဖခ်င္ ၊ ဦးေနာက္ကလည္း ေျပာျပဖို. ခြင္.မျပဳခ်င္ႏွင္. တံု.ဆိုင္းတုံ.ဆိုင္းျဖစ္ေနျပန္၏။
“ဟဲ.ေျပာျပပါဆိုမွ”
“ေအးဟာ ဘယ္ကစေျပာရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနလို.”
အစခ်ီလိုက္သည္ဆိုလ်င္ျဖင္. အျဖစ္အပ်က္ ၾကမ္မာဆန္းကို စုစုလွိဳင္အား ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ စို.နင္.စြာ ေျပာျပလိုက္သည္။
ေသြးေျပာျပေသာ ဇာတ္ေၾကာင္းအဆံုး တြင္ စုစုလွိဳင္၏ မ်က္ႏွာေလး ဂရုဏာ သက္သြားဟန္ရွိသည္။
“ျဖစ္ရေလ ေသြးရယ္၊ ငါေလ နင္.ကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ နင္က နင္အေဖအလုပ္မွာ သြားလုပ္ေနေတာ. ျမိဳ.ေပၚ မွာ မေတြ.ရတာကိုး၊ သိပါဘူး၊ ငါက စာေမးပြဲၾကီးျပီးလို. နင္နဲ.ျဖဴေအး တစ္နယ္တစ္ေက်း ခိုးေျပးၾကတာ မွတ္ေနတာ။”
“နင္ကလည္းတစ္ေမွာင္.၊ နင္.ကိုေျပာျပတာ အမွန္ေတြၾကည္.ပဲ၊ အခု နင္.ဦးေလးဆီမွာ အကူအညီေတာင္းဖို. ငါ.ေဖေဖက ေျပာခိုင္းလို. ဒီကိုေရာက္လာတာ။”
ေသြးေလသံမာမာျဖင္. ျပန္ေျပာလိုက္မိသည္။စုစုလွိဳင္ျပံဳးေစ.ေစ.ျဖင္.ေသြးကိုေစာင္းငဲ.ၾကည္.သည္တြင္ ျဖဴေအးကို သတိတစ္ခ်က္ရမိလိုက္၏၊ ကိုယ္ခန္ဓါတြင္း ေသြးဖ်င္းကနဲထသြား၏။ငါ ျဖဴေအးကိုခ်စ္တဲ.စိတ္အေပၚ ငါ ဘယ္ေတာ.မွသစ္စာ မေဖါက္ဘူး။
“ေအးပါဟာ .. ငါက နင္နဲ.ေတြ.ရတာကိုပဲ ၀မ္းသာေနတာ။ နင္က ငါကို မတူသလိုမတန္သလို အျမဲတမ္း ဆက္ဆံခဲ.တာ”
ေသြး အတိတ္ကို ျပန္ျမင္မိသည္။ ျဖဴေအးကို ခ်စ္ရသည္မွာ ရင္ထဲတြင္ အတိုင္းမဲ.ေအးခ်မ္းသာယာမိသည္။ စုစုလွိဳင္ကိုေတာ. ဖုတ္ေလသည္.ငပိ ရွိတယ္လို.မထင္မိေပ။ေသြး စိတ္ထဲအားနာသြား၏၊ ဟုတ္လည္းဟုတ္သည္ ေသြးတစ္ေယာက္ သူမအေပၚ စိမ္းကားစြာ ဆက္ဆံခဲ.မိသည္။ အမွန္ဆိုလ်င္ ေသြးနဲနဲရုိင္းသြားခဲ.သည္။ ကိုယ္.အေပၚ စိတ္ထားေကာင္းေသာသူကိုမွ ဥပစ္ခါထားခဲ.မိသည္။သမင္မ်က္လုံးေလးႏွင္. ညဳတုတုေျပာျပေနေသာ စုစုလွိဳင္၏ ဟန္ပန္မွာ ခဏတာ ေမ်ာပါသြားရသည္။
“စုစုလွိဳင္ ငါနင္.ကို မခင္လို.ေတာ. မဟုတ္ပါဘူး၊ ငါက ေဖေဖ.ကို ကူညီလုပ္ေပးေနရတာမို.၊ နင္တို.လို ေအးေအးေဆးေဆး မေနရပါဘူး၊ အခုေတာင္ ဒီျပသာနာကို ဘယ္လိုရွင္းရမလဲမသိဘူး။”
ေသြး အားပ်က္စြာ ေျပာျပေနခ်ိန္တြင္ အခန္းတြင္းသို. အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ႏွင္.လူတစ္ေယာက္ ၀င္လာသည္။
“ဦးကိုေရ ဒီမွာ ဦးထြန္းရဲ.သားေရာက္ေနတယ္၊ မင္းနဲ.ေတြ.ခ်င္လို.တဲ.”
“ေအးသူငယ္ .. မင္းအေဖကဘာမွာလိုက္လို.လဲ” ဦးကိုကတိုက္ပံုအကၤ်ီ ကိုခ်ြတ္ျပီး ခ်ိတ္နဲ.ခ်ိတ္လိုက္ကာ ေသြးကိုေမး၏။
ေသြးက ဖခင္မွာလိုက္သည္ကို အစအဆံုး ေျပာျပလိုက္သည္။
“ေၾသာ္ဒီလိုလား၊ မခက္ပါဘူး၊ မင္းအေဖရဲ.လုပ္ရပ္မွန္ကန္တယ္ဆိုရင္ ဦးေရွ.ေနလိုက္ေပးမယ္။ ေနာက္ႏွစ္ပတ္ၾကာ ဗုဒ္ဓဟူးေန. ၉ နာရီမွာ တရားရုံးကေစာင္.ေနမယ္လို. မင္းအေဖကိုေျပာလိုက္။စိတ္လည္းမပူနဲ.ဦးလို. ေျပာျပလိုက္ကြာ” သူကေျပာျပီး အခန္းတြင္းသို. ၀င္သြားသည္။
ဦးကိုႏွင္. ေျပာစရာရွိတာေျပာအျပီး ေသြးကအားလံုးကို နဳပ္ဆက္ကာ ျပန္မည္အျပဳ စုစုလိွုင္
မွ ျခံ၀င္းတံခါးအထိ လိုက္ပို.ေပးသည္။
“ေသြး နင္ မျပန္ျဖစ္ခင္ ငါဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္ငါဆိုင္ကယ္နဲ. လာေခၚလိုက္မယ္။ျပီးရင္ နင္သြားစရာရွိတဲ.ေနရာ ငါလိုက္ပို.ေပးမယ္။”
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဟာ၊ နင္းရဲ.ေစတနာကို ငါနားလည္ပါတယ္”
“ေသြးနင္ အဲလိုမေျပာနဲ.၊ ငါ.ရင္ထဲစိတ္မေကာင္းဘူး၊ နင္ကို ငါကသနားမိလို.ကိုယ္ခ်င္းစာလို.ပါ၊ နင.္ကို အျပည္.အ၀မကူညီနိဳင္ရင္ေတာင္ ငါ တတ္နိဳင္သေရႊ. ကူညီေပးမယ္။ နင္ဘာပဲလိုလို္ ငါေပးစပ္ဖို.အဆင္သင္.ပဲ”
မိွဳင္းညိဳ.ညိဳ. မ်က္ႏွာျဖင္.ဂရုဏာသက္စြာ စုစုလွိဳင္ကေျပာ၏။
“စိတ္ခ်၊ ငါ အကူအညီလိုအပ္လာရင္ ေျပာပါ.မယ္၊ အခုေတာ. ေဖေဖ.အတြက္ လိုအပ္တာစီစဥ္ရမွာမို. ခြင္.ျပဳဦးဟာ”
ေသြးစက္ဘီးေပၚတက္ကာ နင္းဖို.ဟန္ျပင္လိုက္သည္။စိတ္ထဲတြင္ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာျဖစ္ရျပီး စုစုလိွဳင္ကို ေနာက္ျပန္တစ္ခ်က္ၾကည္.မိ၏။ သူမ က ျခံတံခါးေပၚလက္ေထာက္ျပီး ေသြး ထြက္ခြာအသြားကို ၾကည္.ေနေသးသည္။ ေသြးရင္ထဲ တစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ရကာ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင္. လပ္ရပ္ျပလိုက္သည္တြင္ စုစုလွိဳင္ကလည္း ေသြးကိုလက္ျပန္ျပတာေတြ.လိုက္သည္။ ေသြးသက္ျပင္းရွည္ခ်ျပီး စက္ဘီးနင္းထြက္လာခဲ.ေတာ.သည္။
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စက္ဘီးေျဖးေျဖးစီးရင္း အေတြးမ်ားပြားရသည္။
ယေန.အဖို. မည္သို.မွ်ေတြးထင္မထားေသာ ကိစ္စအရပ္ရပ္တို. ျဖစ္ေပၚခဲ.ရသည္။ မန္းတေလးက်ံဳး
၊ အုတ္ရုိးတံတိုင္းႏွင္.သရဲခိုျပအိုးတို.ကို ၾကည္.ရင္း ျဖေအးကို မဆီမဆိုင္သတိရမိသည္။
စုစုလွိဳင္၏ ရစ္မူးဖြယ္အျပံဳးမ်ားကလည္း ျဖူေအးကို အတင္းကာေရာ ေမ.ေလ်ာ.ေစေအာင္ ထပ္ခါထပ္ခါတိုက္တြန္းေနသလိုပင္။
ရံဖန္ရံခါမွ ေပၚလာတတ္တဲ.စုစုလွိဳင္၏အၾကည္.တို.သည္ ေႏြးေထြးသလိုရွိျပီး၊ ျဖဴေအး၏ တည္ၾကည္ေသာ
အလွသည္ ေအးျမသလိုရွိသည္။ ေသြးတစ္ေယာက္ ကေပါက္ကခ်ာအေတြးမ်ားျဖင္. ခရီးႏွင္ခဲ.သည္မွာ
တစ္ညတာ ျဖတ္သန္းမည္. ေဒၚေလးတစ္ေယာက္၏ အိမ္ေရွ.သို.ပင္ေရာက္လာခဲ.သည္။
ဖခင္၏ညီမ၀မ္းကြဲ ျဖစ္သူ အေဒၚႏွင္. ေဆြမ်ိဳးမ်ားအား အျဖစ္သႏွစ္ အကုန္ ေျပာျပေတာ.လည္း အားလံုးမွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနၾကသည္။ ၀ိုင္း၀န္းအားေပးစကား ေျပာၾကသည္။
ညအေမွာင္ရိပ္က်အိပ္ခ်ိန္ေရာက္မွ မိမိအတြက္ ျပင္ေပးထားေသာ အခန္းအတြင္း ၀င္လာခဲ.သည္။ စိတ္ထဲတြင္ ဘ၀င္မက်မိျပန္ပါ။ ဒီကေန.ေတြ.ရေသာစုစုလွိဳင္အစား
ျဖဴေအးသာျဖစ္ခဲ.မယ္ဆိုလ်င္ေကာင္းမွာပဲလို.ေတြးမိသည္။ သို.ေသာ္ျဖဴေအးရယ္ နင္နဲ.ငါ.ကို တရုပ္ျပည္က ရွည္လ်ားတဲ. မဟာတံတိုင္းၾကီးက စည္းတားထားသလိုပဲ။
တစ္ေယာက္ထဲ အေမွာင္ရိပ္ေအာက္ေလွ်ာက္ေနရျပီေလ။ျဖဴေအးရယ္ ဒီတစ္သက္ ဒုက္ခေတြဆက္ေနရင္ေတာင္ နင္.ဆီကိုအေျပးလာခဲ.မယ္။
ေတာ္ေတာ္ႏွင္.အိပ္မရေသာညမွာ ေသြး စာတိုတစ္ေၾကာင္းနဲ. ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊ ႏုလံုးသားထဲဲကဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။
“တစ္ဆစ္ခ်ိဳးအေကြ.”
ဘ၀တစ္ေကြ.
ေကာင္းတာေတြ.မလား
ဆိုးတာေတြ.မလား
တစ္ျမည္.ျမည္.နဲ.ရင္ဖိုဖြယ္……။
ေကြ.ခ်င္ရာေကြ.
ေတြ.ခ်င္ရာေတြ.
ေခြ.ခ်င္ရာေခြ.
ေရႊ.ပင္ေရႊ.ဘူး
ဘူးမခံဘူး
ကန္တာရဆူး
စူးလို.ရူးေတာင္
သတ္တိထူးနဲ. ခူးျပမယ္။
ေသြး ပဥစလက္ဆန္ေသာ ေရးခ်က္ေတြနဲ. ဘ၀တစ္ေကြ.ေျပးေတြ.လိုက္တယ္။
ေဖေဖ ျမန္ျမန္လြတ္ပါေစဗ်ာ………….။