စာ မူၾကမ္းအား စာျပင္မအပ္ခင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိုးတြင္းအျပင္းေျပဖတ္ရန္ တင္ေပးပါသည္။ စာရုိက္မွား ပါသည္။
Tomme Aung
အခန္း (၄)
ေက်ာင္းဖြင္.ျပီး ၁ လခန္.တြင္မိုးတြင္းကာလကိုျဖတ္သန္းရသည္။ တိမ္မ်ားေန.စဥ္ အုပ္ဆိုင္းေနျပီး ရီေ၀ေ၀ ျမဴခိုးမ်ားက အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကိုဖန္တီးေပးေနသည္။ ေသြးတို.ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းမွာ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ေတြ.ဖန္မ်ားလာေတာ. သံေယာဇဥ္ ရစ္တြယ္လာၾကသည္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ခဲ.ဘူးသည္.အထဲမွ လူဆိုတာ အက်င္.ရဲ.သားေကာင္တဲ.၊ အဲဒီစကားမွန္ေနမလားမသိ၊ ျဖဴေအးကို ေတြ.ပါမ်ားလာေတာ. သူမကို အစဥ္အျမဲေတြ.ခ်င္ေနမိသည္။ သူမရဲ.စကား သံေလးေတြ ၾကားပါမ်ားေတာ. ထပ္ခါထပ္ခါ ၾကားခ်င္ေနျပန္သည္။ ယေန.လဲ အတန္းထဲမွာ ဆရာမ စာသင္ေနတုန္း ျဖဴေအးကို လွစ္ကနဲ ခိုးၾကည.္မိသည္။
ေက်ာင္းအခန္းတြင္း ရွိ တံခါးေပါက္ကို ျဖတ္ေရႊ.တိုက္ခတ္လာေသာေလေျပမွာ ျဖဴေအး၏ ဆံႏြယ္ေလးမ်ားအား တိုးေ၀ွ.အသနားခံေနၾကသည္။ မထိတထိ ေအးစက္စက္ အေတြ.ေၾကာင္. ၀င္းပေသာ ႏွဖူးေပၚရွိ ေခ်ြးေငြ.မ်ား ခမ္းေျခာက္ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္မွ ျဖဴေအးမွာ ေနရထိုင္ရသက္သာလာဟန္ရွိသည္။ စာသင္ခန္းအတြင္း ပန္ကာတပ္ဆင္ထားေသာ္လည္း လူအမ်ားစုဖြဲ.ရွိေနမွဳေၾကာင္.အနည္းငယ္စြတ္စုိ ပူအိုက္ရသည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင္.ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကို သတ္တင္အျပီး ျဖဴေအးက ေနာက္ျပန္လွည္.ၾကည္.ခိုက္ ေသြးႏွင္.အၾကည္.ခ်င္းဆံုရျပန္သည္။ ဘာရယ္ေၾကာင္.မွန္းမသိ ႏွစ္ဦးစလုံး ျပိဳင္တူျပံဳးမိၾက၏။ ဒါသည္ ေခတ္တစ္ေခတ္ရဲ.ရင္ခုန္သံပင္ျဖစ္မည္ဟု ေသြး ေတြးဆ ၾကည္.မိသည္။
ေန.လည္စာ စားခ်ိန္ ေက်ာင္းနားစဥ္ ရဲရဲနီေအာင္ပြင္.ေနေသာ စိန္ပန္းပင္ေအာက္မွာ ထမင္းခ်ိဳင္.ေလးေတြ ဖြင္.ရင္း အတူတူစားျဖစ္ၾကသည္။
“ ေသြး နင္.ၾကည္.ရတာ စာလိုက္နိုင္သလိုပဲ။ နင္ကထက္ျမက္တယ္၊ အကင္းလည္းပါးတယ္။ ငါကေတာ. ေတာ္ေတာ္အာရုံစိုက္တာေတာင္ တစ္ခ်ိဳ.စာေတြကို သိပ္နားမလည္ဘူး။”
ေသြးကို အသားဟင္းထည္.ေပးရင္းျဖဴေအးကေျပာသည္။
“ နင္နားမလည္တာရွိရွင္ ျပီးမွ ရွင္းျပေပးမယ္ေလ”
“ ေသြး နင္ ငါတို.သင္ေနရတဲ. စာသင္ၾကားမွဳစႏွစ္ကို ဘယ္လိုျမင္လဲ။”
“ ငါေတာ. ဒါသင္ရင္ ဒါက်က္ ဒါပဲေျဖျပီး၊ အမွတ္ေကာင္းဖို.ပဲ ေတြးတယ္ဟာ၊ သိပ္ေလးတာေတြ မစဥ္းစားပါနဲ.” ေသြးေျပာအျပီး ထမင္းဆက္စားသည္။
“ ေအးဟာ ငါလဲ အေဖကို သနားလို. လိုင္းေကာင္းရေအာင္ လုပ္မယ္ ျပီးရင္ အေဖ.ကို လုပ္ေက်ြးမယ္ဟာ၊ တစ္ျခားဘာကိုမွ စိတ္ထဲ မထားခ်င္ဘူး။”
“ငါ လဲနင္.လိုပါပဲ “
“ေသြး …အတန္းထဲက စုစုလိွဳင္က နင္.ကို ၾကိတ္ျပိဳင္ေနသလိုပဲ။” ျဖဴေအး ျပံဳးစစႏွင္. ေမးလာသည္တြင္ စားမည္ျပင္သည္.ထမင္းလုပ္ ျပဳတ္က်သြားသည္။
“နင္ကလဲဟာ၊ သူ.အေၾကာင္းမေျပာစမ္းပါနဲ.၊ နင္နဲ.ငါ.အေၾကာင္းပဲေျပာေနတဲ.ဟာကို”
ေသြးရဲ.ေျပာပံုကို ေခါင္းေလးေစာင္း ကိုယ္ငဲ.ျပီး အကဲခတ္နားေထာင္ေနေသာ ျဖဴေအးကို ေသြး ခိုးလို.ခုလုျဖစ္ရသည္။
“ဘာလဲ…နင္သူကို.စိတ္၀င္စားေနတာမို.လား၊ သူကစာလဲေတာ္တယ္၊ ေခ်ာလဲ အေခ်ာဆံုး အလွတစ္ပါးေနာ္၊ နင္စိတ္ကူးမလြဲနဲ.”
“နားစမ္းပါဟာ၊ နင္ေျပာသလို ဒီအခ်ိန္မွာ စာကလြဲလို. ငါဘာမွ စိတ္ထဲမထားဘူး”
“ ေအးပါ တစ္ျခား ဘာမွ မစဥ္းစားတာပဲေကာင္းပါတယ္ဟာ”
အတည္ေပါက္နဲ.ေျပာလိုက္ေသာ ျဖဴေအးမ်က္နာမွာ တစ္ခုခုကို လွွဳိ.၀ွက္ထားသလိုရွိသည္။ သူတို.ႏွစ္ဦး၏အထက္ မိုးေကာင္ကင္မွာ ညိဳေမွာင္ေနေသာတိမ္လႊာမ်ားက အျဖဴေရာင္ေနာက္္ခံတိမ္အုပ္ကို အထပ္ထပ္ဖ;ံုအုပ္လာသည္။ အစာရွာထြက္လာၾကေသာ ငွက္ေလးမ်ား ကေမ်ာကေသာ ပ်ံေျပးကုန္ၾကသည္။ မိုးဖႊဲေလး တစ္ေျပာက္ႏွစ္ေျပာက္ အက်မွာ ျဖဴေအးႏွင္.ေသြးတို. အတန္းရွိရာသို. ျပန္လာခဲ.ၾကသည္။
ေန.စဥ္ ပါလာသည္.ထမင္းနဲ.ဟင္းကို ေ၀မွ်စားရင္း ေက်ာင္းသားဘ၀ ေခတ္တစ္ေခတ္ကုိ အတူူတူ ကုန္လြန္ျဖတ္သန္းခဲ.သည္။ မြန္းလြဲပိုင္းေက်ာင္း အျပီးဆင္းခ်ိန္မွာလဲ အတူတူျပန္ျဖစ္ၾကသည္။ ျဖဴေအးႏွင္.ေသြးတို.ႏွစ္ဦး ကို ပင္းကူနက္ၾကီး ကရစ္ပတ္ထားသလို ျဖစ္ေနျပီး အခ်စ္သမုဒ္ဒရာခရီးကို အတူတူ ရြက္လႊင္. ဖို. စတင္ေျခလွမ္းျပင္လိုက္ၾကျပီ။ သို.ေသာ္ တစ္ဦးအခ်စ္ကို တစ္ဦးက သိေပမဲ. ေက်ာင္းသားဆိုေသာ အသိ၊ ရမွတ္ေကာင္း ရမွျဖစ္မည္ဆိုေသာ အသိစိတ္တို.ေၾကာင္. နဳပ္မွ ဖြင္.ဟ မေျပာမိခဲ.ၾကေပ။ ကဗ်ာဆန္ေသာ အခ်စ္တို.သည္ အဆံုးစမဲ.ေသာ သာယာဖြယ္ခရီးစဥ္တစ္ခု ဟု ေသြးစိတ္ထဲ စြဲျမဲစြာ မွတ္ယူေနမိသည္။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦးက ဂရုစိုက္ေပးျခင္း၊ ေက်ာင္းစာမ်ားျပန္လည္ေဆြးေႏြးၾကျခင္းႏွင္.သာ အခ်ိန္ကုန္လြန္ခဲ.ၾကသည္။ တစ္ျခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအားဂရုမစိုက္နိဳင္ပဲ စာက်က္လိုက္၊ အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာလိုက္ႏွင္. သီးျခားျဂိဳလ္တစ္ခုေပၚ ေရာက္ေနသလားထင္ေနၾကသည္။ သည္လိုႏွင္. ညေနပိုင္းေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္လာျပန္သည္။
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ႏွစ္ဦးစလုံး အေတြးကိုယ္စီျဖင္. ျငိမ္သက္ေနမိၾကသည္၊ ေသြးကေရွ.မွ ဦးေဆာင္ကာ ေလးတိေလးကန္ ျဖင္.ေလ်ွာက္ေနသည္၊ျဖဴေအးက လမ္းေဘးရွိပန္းရုိင္းပင္ေလးေတြကုိတုတ္တစ္ေခ်ာင္းျဖင္. တို.ထိကစားရင္းေနာက္ကလိုက္လာသည္။
ျဗဳန္းဆို မိုးရြာခ်မွ ျဖဴေအး တစ္ေယာက္ အသိ၀င္လာကာ ဦးေခါင္းထက္က ထီးကေလးကိုေမာ.အၾကည္.
“ ျဖဴေအး နင္ဒီထီးကိုေဆာင္းလိုက္၊ နင္.လက္ထဲက ခ်ိဳင္.ငါ.ကိုေပး”
“ အို..မဟုတ္တာ ၊လာ အတူတူေဆာင္းမယ္ေလ” ေသြး ရဲ.လက္ကို ကမန္းကတန္း လွမ္းဆြဲရင္း ျဖဴေအးကေျပာသည္။ ျဖဴေအး၏.လက္ကေလးကို ညင္သာစြာဆြဲျဖဳတ္ခ်ရင္း
“ရတယ္ျဖဴေအး နင္သာေဆာင္းပါဟာ၊ ငါကစိုရႊဲေနျပီးသား၊ နင္က ငါ.လြယ္အိတ္ပဲ ယူလာေပးေနာ္” ေသြး ၏စကားသံမွာ တုန္ရင္ေနသလိုရွိေပမယ္.ၾကင္နာသည္.ဂရုဏာလိုင္းတို.ပါ၀င္ေနသည္။ ျဖဴေအးမွာလဲ ေသြးရဲ. ၾကင္နာသည္.အျပဳအမူေၾကာင္. ရင္ခုန္သြားရသည္။ မ်က္နာေပၚ မိုးစက္မ်ားထိမွန္လို. မိုးေရတို.စီးဆင္းေနျပီး ေယာက္က်ားပီသေသာေသြး၏ မ်က္နာ ေပၚမွာ ျဖဴေအးတစ္ေယာက္ ေမ်ွာပါသြားရသည္။
ေသြးက ျဖဴေအးကို တစ္ခ်က္စူးစိုက္ၾကည္.ျပီး လွည္.ထြက္လိုက္သည္။ ရင္ထဲမွာလဲ တစ္ဦးထဲ ေျပာေနမိသည္။ ျဖဴေအးရယ္ နင္.မ်က္၀န္းထဲမွာရြာေနတဲ. အခ်စ္မိုးကို ငါျမင္ေနရတယ္။ အျပင္မွာ ရွိတဲ.မိုးခ်ဳန္းသံေတြ ငါ.ႏွလံုးသားရင္ခုန္သံရဲ. ေအာက္မွာ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ျပီသိလား။ နင္ေရာ ငါလိုပဲ ရင္ခုန္ေနမလားလို. ေသြး ေတြးေနမိသည္။
ျဖဴေအး၏ရင္ထဲမွာေတာ. မိုးသက္ေလေအးတို.သည္ ယခုလို ေသြးက အလိုက္တသိ ၾကင္နာမွဳေပး ျခင္းေၾကာင္. ျဖစ္ေပၚလာရေသာ ရင္ထဲေအးျမမွဳေလာက္ ပိုမေအးနိဳင္ဟုခံစားေနရသည္။ ျဖစ္နိဳင္လ်င္ မိုးစက္ေတြေအာက္မွာ တစ္ခါထဲရင္ဖြင္.လိုက္ပါေတာ.လား ေသြးရယ္လို. ေျပာေနမိသည္။ေသြးေရာျဖဴေအးပါ အေတြးကိုယ္စီျဖင္. ေခတ္တစ္ေခတ္ရဲ.ရင္ခုန္သံအမွန္ကို ျမင္လိုက္ၾကရသည္။ ေသြးတစ္ေယာက္အခြင္.အေရးယူသည္ထင္မွာစိုးသျဖင္.ေရငံုနဳပ္ပိတ္ေနလိုက္သည္။
အမွန္မွာ သူတိုႏွစ္ဦးအတူတူ ေက်ာင္းဆင္းအျပီး အိမ္ျပန္ရေသာအခ်ိန္သည္ ၁၀ မိနစ္ခန္.သာၾကာသည္။ေသြးက ျမဳိ.၏ေတာင္ဖ်ား အေနာက္ပိုင္းေနျပီး ျဖဴေအးက ျမိဳ.ေတာင္ပိုင္း အေရွ.ျခမ္းမွာေနသည္။ ျဖဴေအး၏ဖခင္သည္ ၀န္းသိုျမိဳ.အေနာက္ဖက္ သစ္ေတာၾကိဳး၀ိုင္းအတြင္း အိမ္ရွိေသာ္လည္း သမီးမိန္းကေလးျဖစ္ေရႊ. တူမမ်ားပိုင္ေသာ ေဘာ္ဒါေဆာင္တြင္ ျဖဴေအးကိုထားသည္။ လည္းေကာင္းမွ ျဖဴေအးကို ခ်စ္ရသည္.အတြက္ မိမိနဲ.နီးရာမွာထားျပီး တစ္ပတ္တစ္ခါလာလာၾကည္.သည္။ မိတစိုးေလး ျဖဴေအးမွာ အစစအရာရာ ျပည္.စုံေသာ္လည္း ႏြဲ.ဆိုး ဆိုးတတ္သူမဟုတ္ပါ။ ပင္ကိုယ္ ကိုက ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္ပံုမွာ ဖခင္ ဥိးစိန္ခိုအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။
အခ်ိန္တန္လမ္းခြဲဆိုသလို ယခုလည္း လမ္းခြဲမွာရပ္ျပီး တစ္ဦးမ်က္ႏွာ တစ္ဦး စူးစိုက္ၾကည္.မိၾကျပန္သည္။ ေသြးစိတ္ထဲ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ.သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို သြားသတိရလိုက္သည္။ “ေလ်ွာက္စမ္း….ဂန္ဓါရရဲ.ခရီးသည္…..”
ခြဲခြာရတုိငး္ ႏွလံုးသားတို. ဂန္ဒါရ ကဲ.သို. ေခ်ာက္ေသြ.သြားရသည္မွာအၾကိမ္ၾကိမ္အခါအခါ ရွိခဲ.ျပီ။ ျဖးဴ ေအးရယ္ ငါဒီလို ခဏခဏမခြဲရေအာင္ရယ္၊ နင္နဲ.အတူတူ ဘ၀တစ္သက္တာ လက္တြဲျပီးေပ်ာ္ရႊင္စြာေနရဖို. ငါက်ိဳးစားမယ္ဟာ။ ငါ နင္.ကို ေသြးထြက္ မတတ္ခ်စ္တယ္။ ငါရွဳးမိုက္မိတယ္။ ဒါကနင္.ကို တစ္သက္တာေအးခ်မ္းမွဳေပးမွာပါဟာ။
ေသြး မည္မ်ွၾကာၾကာ ေတြးေနမိသည္မသိပါ၊ ျဖဴေအးက သြားျပီေနာ္လို.ေျပာမွ သတိ၀င္လာရသည္။ လွပေသာ ရွဳခင္း ၾကား ျဖဴေအး ထြက္ခြာသြားသည္ကို ေငးေနၾကည္.မိသည္။ ေလႏုေအးတစ္ခ်က္ လာအေတြ.မွာ တစ္ကိုယ္လံုးခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေနမွဳကို သတိရေတာ. အိမ္သို. ခပ္သြက္သြက္ ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။ ဒါေပမဲ. စိတ္၀ိဥာဥ္တို.သည္ ျဖဴေအးႏွင္.အတူ လိုက္ပါသြားၾကျပီ။
ျဖဴေအးရယ္ ..အခ်ိန္တန္ေတာ.မင္းနားလည္လာမွာပါ၊ အခုေတာ. ငါ.အခ်စ္ေတြသက္ေသထူဖို. အခ်ိန္မက်ေသးလို. စိတ္ေတြေလ်ွာ.ထားလိုက္တယ္။
ခ်စ္သူ… မင္းထာ၀ရ ေပ်ာ္နိဳင္ပါေစ ေနာ္……
အခန္း( ၅ )
လူေတြကို အသံအက္ၾကီးျဖင္. အျမဲေျခာက္လန္.ျပီး ေနေရာင္ျခည္မတိုးေအာင္ ကာထားေလ.ရွိေသာ မိုးသားတို. ေဆာင္းရာသီေလေျပေအးမ်ားေၾကာင္. မစြာနိဳင္ပဲ အေ၀းကို တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြာသြားၾကျပီ။ ပင္လယ္ျပင္ကိုျဖတ္သန္းခဲ.ျပီး အေတြ.အၾကံဳရင္.က်က္ေသာ မိုးရိပ္မိုးသားတို. ေတာင္တန္းေတြကို လက္ျပနဳတ္ဆက္ခဲ.ၾကသည္။ ေဆာင္းရာသီ၏ ေထြးေပြ.မွဳကို ေက်နပ္ေနသည္. ထင္းရွဳးပင္ႏွင္.ေကာင္းကင္ျပာၾကီးတို.ခင္မ်ာ ငွက္ကေလးမ်ားႏွင္.အေရာင္စံု လိပ္ျပာေလးမ်ားေဆာ.ကစားေနပံုကို ၾကည္.ေနၾကသည္။ ျမဴႏွင္းေဖြးေဖြးေလးမ်ားက ကုန္းရုိးေျမလမ္းေပၚ စိတ္တိုင္းက် ၾကဲခ်ေနျပန္သည္။ႏွင္းေရကို ပထမဦးစြာေသာက္ရေရႊ. လူလူသူသူျဖစ္လာရေသာ မ်က္ပင္ေလးမ်ားလည္း ရင္ေကာ.ခါးေမာ.ျဖစ္လာရသည္။လူေတြရဲ.ေျခလွမ္းမ်ားေအာက္ ႏွင္းေခ်ျခင္းကို အံတုျပီး ရဲရဲရင္.ရင္. ေပါက္ဖြားရွင္သန္ေစသည္. မ်က္ခင္းျပင္သည္ ကမ္ ဘာေျမရဲ.ဆြင္ငင္အားကိုေတာင္ မမွဳၾကပါ၊ အံတုရဲၾကသည္။ ေဆာင္းေလတစ္ခ်က္အေ၀ွ.မွာ ေသြးတစ္ေယာက္ စိတ္မရွည္စြာျဖင္. ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။
“ေသြး ေရ…ေသြး….၊ ျဖဴေအးက ဒီမွာ….”
မသဲကြဲေသာ ျမဴႏွင္းေတြၾကား အေျပးအလႊားလိုက္လာေနေသာ ျဖဴေအးကို ၀ုီးတိုး၀ါးတားေတြ.လိုက္ရသည္။ ဒီေနရာမွာ ဒီလိုဆံုေတြ.ၾကျပီး ေက်ာင္း ကိုအတူတူ သြားတတ္တာ လမ္းဆံုမွာရွိသည္. အုတ္တံတားေလးသိသည္။ ေရစီးေျမာင္းနံေဘးကပ္ေပါက္ေနေသာ ေတာရုိင္းပန္းမ်ားက စာနာၾကသည္။ မနီးမေ၀းရွိ လိပ္ျပာေလးမ်ားမွ သက္ေသထူေပးသလိုရွိသည္။
ထင္းရွဳးႏွင္.က်ြန္းပင္မ်ားကေတာ. ေသြးတို.ႏွစ္ေယာက္ အျမဲဆံုေတြ.ဖို. အားေပးစကားဆိုၾကသည္။ ေဆာင္းရာသီ၏ေအးျမမွဳသည္ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ေက်ာင္းကို သြားစဥ္ ခြန္အားေတြ ေပးၾကသည္။ ဒါေပမဲ. ျဖဴေအးကို ခ်စ္ေၾကာင္းေျပာဖို. အထိေတာ. မလံုေလာက္ခဲ.ပါ။ အဆံုးအစမဲ.ေသာ ေကာင္းကင္ၾကီးမွ ေသြးအား အနာဂါတ္လွပေစရန္ တံခါးတစ္ခ်ပ္ ဖြင္.ဟေပးထားသလုိရွိသည္။
ဘ၀ဆုိသည္ သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္မွာ ေရွ.ဆက္ရမည္.အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင္. ျပည္.ႏွက္ေနသည္ ဟုေသြး၏ဖခင္ေျပာတာအမွတ္ရမိသည္။ သို.ပါေရႊ. ေက်ာင္းစာထဲမွာပဲ စိတ္ကိုျမဳပ္ႏွံထားရေသာေသြး၊ ျဖဴေအးႏွင္.အတူတူရွိေနရေသာ အခ်ိန္တို.နဲ.ပင္ ေက်နပ္ေနရသည္။
ယခုလဲ ျဖဴေအးတစ္ေယာက္ ေသြးရွိရာေရာက္လာမွ သက္ျပင္းခ်မိျပီး မ်က္ႏွာေလး၀င္းလက္သြားရသည္။
“ျဖဴေအး နင္.မ်က္ႏွာ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ.ေနမွေကာင္းရဲ.လား၊ ငါ ..နင္မလာေလာက္ေတာ.ဘူးထင္းျပီး အခုပဲသြားေတာ.မလို.”
ေသြး စကားကိုမရပ္မနားေျပာလိုက္မိ္သည္။ စေနတနင္းဂေနြ ၾကားႏွစ္ရက္ပိတ္သျဖင္. မေတြ.ရသည္.ရက္အတြင္း ျဖဴေအးကို ၂ ႏွစ္ေလာက္ မေတြ.ရသလို ေသြး စိတ္ထဲ ထင္ေနမိသည္။
“ မဟုတ္ပါဘူးဟာအေဖ.အလုပ္က စားရင္းေတြကူတြက္ေပးေနရလို. နဲနဲေနာက္က်သြားတာပါ။ နင္ကလည္းမ်က္နာၾကီး ေအာက္သိုးသိုးနဲ.ဘာျဖစ္ေနတာလဲ”
“ငါက ေတြ.ေနၾကေနရာ၊ ေတြ.ေနက်အခ်ိန္မွာ နင္.ကိုမေတြ.ရရင္ စိတ္ထဲဘယ္လိုၾကီးမွန္းလဲမသိဘူး။ အလုပ္ေတြ သိပ္မလုပ္နဲ.ဦး၊စာေမးပြဲၾကီးကနီးေနျပီေနာ္”
“ငါတို.က ဖေအတစ္ခုသမီးတစ္ခုေလဟာ၊အခ်ိန္နဲနဲေလာက္ပဲ ကူလုပ္ေပးတာပါ”
“ေအးပါ ငါက နင္.အတြက္ေျပာတာပါ၊အခုလည္း ေက်ာင္းစာသင္ႏွစ္ျပီးရင္ ေက်ာင္း ေတြ ခဏပိတ္မယ္လို.ၾကားေနရတယ္။ ဒီႏွစ္ထဲ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ.ေအာင္ထားမွျဖစ္မယ္။”
“ေအးေနာ္ နိဳင္ငံေရးကလဲဘယ္လိုမွန္းလဲမသိဘူး၊ စိတ္ပ်က္စရာၾကီး”
ျဖဴေအးေျပာမွ နိဳင္ငံေရးအေျခအေနကို ေတြးလို္က္မိသည္။ ျမန္မာနိဳင္ငံ အႏံွ.ရွိ ျမိဳ.မ်ားမွာ မၾကာမၾကာဆန္ဒ ျပမွဳ.မ်ားေၾကာင္. တစ္ခ်ိဳ.ေသာေက်ာင္းေတြ ပိတ္ထားရသည္။ ရပ္ရွြာတစ္ခ်ိဳ.တြင္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနၾကျပီး လူအမ်ားစိုးထိတ္ေနရေသာ အခိုက္အတန္.ျဖစ္သည္။ ကိုးတန္းေအာင္လို. ဆယ္တန္းတက္ရမည္. ႏွစ္တြင္ ၾကား တစ္ႏွစ္ ေက်ာင္း ပိတ္ခဲ.ေသးသည္။ နိုင္ငံေတာ္ ျငိမ္၀ပ္ပိျပားမွဳတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ. က ဦးေဆာင္ကာ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳအေရးကို ၾကမ္းၾကမ္းထမ္းထမ္း ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသျဖင္. ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ. က်ဆံုးရေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ေသြး စိတ္ထဲတြင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိရုံမွအပ ဘာမွ်မလုပ္နိဳင္ပါ၊ ကိုယ္လိုငယ္ရြယ္ျပီး သတ္တိရွိရွိ အေသခံတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ.ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေလးစား စာနာမိသည္။ ေသြး မွာ အေတြးမ်ားထဲနစ္ေမ်ာေနမိသည္။
ေနာက္ကပါလာေသာ ျဖဴေအးကိုေတာင္သတိမရမိေပ။
“နင္ဒီေန. ၀တ္ထားတဲ.ပံုစံက အရမ္းသားနားေနသလိုပဲ၊ ဘာလဲ ေက်ာင္းမွာ စုစုလိွဳင္နဲ. ေတြ.မွာမို.လား”
“နားစမ္းပါဟာ ေပါက္တက္ကရ ၊ ဒီ ဂြမ္းစိန္နဲ.ငါ.ကိုမစပါနဲ.”
“အမေလးေတာ္ ငါသိပါတယ္၊ သူကအတန္းထဲမ်ာ နင္.ကို ခိုးခိုးၾကည္.ေနတာသိပါ.”
“ ထားလိုက္ပါဟာ၊ နင္ဒီေန. ပန္ေနၾက စံပယ္ပန္းေလး မပန္ခဲ.ဘူးေနာ္”
ေသြးစကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္သည္။
“ျဖဴေအးလာ၊ ငါ နင္.ကို လမ္းခုလတ္က ခေရပန္းေတြေကာက္ျပီး ပန္ေပးမယ္။”
“ ငါမွ ခေရပန္္း မၾကိဳက္တာကို”
“ဘာလဲ ငါက ေစတနာနဲ.ပန္ေပးတာကို နင္ကမၾကိဳက္ဘူးလား”
ျဖဴေအးရင္ထဲ၀ယ္ ၾကည္နဳးေနမိသည္။ ေျပာတာေျပာရတယ္ ေသြးရယ္ နင္ငါ.စိတ္ကို ဒီေလာက္ ရင္းနီးေနတာေတာင္ မသိဘူးလား ငတံုး၊ ငါက နင္ပန္ေပးတဲ.ပန္းဆို ေက်နပ္ျပီးသားပါဟာ။ ျဖဴေအးစိတ္ထဲတြင္ေျပာေနမိသည္။
“ျဖဴေအးလာဟာ၊ ပန္းသီျပီးျပီ ၊ ငါ ပန္းပန္ေပးမယ္”
ရုတ္တရက္ အနားကပ္လာေသာ ေသြးေၾကာင္. ျဖဴေအးရင္ထဲ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားရသည္။ပိုဆိုးသည္မွာ လက္ခ်င္းထိလိုက္သျဖင္. အပ်ိဳျဖန္းေလး ျဖဴေအး ရင္ထဲဟတ္ထိသြားရသည္။ ေသြးမွ ခေရပန္း ပန္ေပးတာကို မ်က္လုံးေလးစင္းလွ်က္ ျငိမ္ျပီးေန ေနမိသည္။
“ေဟ. မ်က္စိဖြင္.လိုက္ေတာ.၊ ပန္ေပးျပီးျပီ”
ေသြးခမ်ာလဲ ယခုလို ကိုယ္ခ်စ္ေနရသူကို ပထမဦးဆံုး ပန္းပန္ေပးရသည္မို. ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္။ ျဖဴေအးမွ မိမိ၏ၾကင္နာမွဳကို ခံယူစဥ္ သူမ၏မ်က္နာေလးကို အနီးကပ္တ၀ၾကီး ၾကည္.မိေလသည္။
“ငါ.ရင္ထဲတစ္မ်ိဳးေလးပဲ ေသြးရယ္”
ျဖဴေအးနဳတ္ခမ္းမွ လႊတ္ခနဲ ေျပာလိုက္ေသာ စကားကို ေသြးမတုန္.ျပန္ပဲ ေနလိုက္သည္။
ငါဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးထပ္ၾကံဳခ်င္တယ္ကြာ၊ စာေမးပြဲၾကီးျပီးလို.ကေတာ. နင္.ကိုပန္းေတြတစ္ေပြ.ၾကီး ေပးျပီး နမ္းပစ္လိုက္မယ္ဟာ။ ေသြးေတြးေနရင္းျဖင္. ျဖဴေအးေရွ.မွ ျဖတ္ေလ်ွာက္ျပီး ေက်ာင္းဖက္သို.ေျခဦးျပင္လိုက္သည္။
ျဖဴေအးလဲ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္လာျပီး အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနရသည္။ သို.ေသာ္ႏွစ္ဦးသား ေက်ာင္းခ်ိန္အမွီ သြားရမွာမို. ခပ္သုတ္သုတ္ လွမ္းလိုက္ၾကသည္။
ေက်ာင္းခန္းအတြင္း၀င္မည္အလုပ္ ေသြး၏ပခုံးအား တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကပုတ္သျဖင္.ၾကည္.လိုက္စဥ္ စုစုလွိဳင္ျဖစ္ေနသည္။
“ေဟ. ေသြး…နင္ကစာေတာ္သားပဲ၊ အခုအစမ္းစာေမးပြဲမွာ အဆင္. ၁ ရတယ္ဆိုေတာ. ငါ.ကိုမုန္.လိုက္ေၾကြးေလ”
စုစုလွိဳင္မွာ သြက္သြက္လက္လက္ႏွင္. အေတာ္ပင္လွပေသာ မိန္းကေလးျဖစ္သည္။ အသားအေရ ၀င္း၀င္း ခန္ဓါကိုယ္ တင္းတင္းႏွင္. အျခားမိန္းကေလးမ်ားထက္ ပိုဖြင္.ထြားသည္။ အေခ်ာဆံုးဆု ေပးမည္ဆိုလ်ွင္ သူမပင္ သရဖူေဆာင္းနိဳင္ေပသည္။ ၏ါေပမဲ. ျဖဴေအးကလြဲေရႊ. ေသြး မည္သူ.ကိုမွ စိတ္မ၀င္စားမိပါ။ယၡဳလဲ မ်က္ႏွာေပးေကာင္းေကာင္း ၊တေစာင္းအၾကည္.ေလးႏွင္.ညဳတုတု ေျပာလာေသာ သူမကို ဘာျပန္ေျပာရမယ္မသိ ျဖစ္ေနရသည္။ တစ္ျခားေကာင္ေလးမ်ားမွ ၀ိုင္းပိုးျခင္းခံရေသာ စုစုလွိဳင္မွာေတာ. ေသြးတစ္ေယာက္ကိုပဲ စာသင္ခန္းအတြင္းက တစ္ဦးထဲေသာေက်ာင္းသားအျဖစ္ မွတ္ထင္ေနပံုရသည္။
“ေအးပါဟာ၊ အခုအစမ္းစာေမးပြဲက အေရးမၾကီးပါဘူး၊ စာေမးပြဲၾကီးျပီးလို. ငါအမွတ္ေကာင္းေကာင္း ရမွ နင္.ကို မုန္.ေက်ြးမယ္ေနာ္”
“နင္ဂတိတည္ရမယ္ေနာ္ေသြး။ ငါကဂတိတည္ျပီး ထက္မ်က္တဲ. သူမွ ၾကိဳက္တာ”
သူမနဲ.ေျပာအျပီး ေသြးက ခံုတန္းမွာထိုင္တယ္ဆိုရင္ပဲ ျဖဴေအးရဲ.မ်က္ေစာင္းထိုးတာ ေကာင္းေကာင္းခံလိုက္ရသည္။ ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္တတ္တာ အၾကိမ္ေရ မနဲေတာ.ေပ။ ျဖဴေအးရဲ.မ်က္ေစာင္းေလးကိုပဲ ေက်နပ္ေနျပန္သည္။
ျဖဴေအးရယ္ နင္.ရဲ.စိတ္ ငါမသိလို.မဟုတ္ပါဘူး၊ ဘ၀ဆိုတာကိုလဲငါသိတယ္၊ ငါက်ိဳးစားရမယ္။ ငါ.မိသားစုကို ငါေကာင္းေကာင္း ဦးေဆာင္ရဦးမယ္။ ျပီးေတာ. နင္နဲ.ငါတို. ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ေလ်ွာက္ရမဲ.လမ္းမွာ ဆူးၾကမ္းေတြ မရွိေအာင္ ငါက်ိဳးစားေနတာပါ။ ဒါေပမဲ.ငါ နင္.ကို ပိုလို.သာခ်စ္ေနရယ္ ျဖဴေအးရယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ငါ.ကို နင္နားလည္ေပးပါေနာ္……။
အတန္းထဲသို. ဓါတုေဗဒ သင္မဲ.ဆရာမ ၀င္ လာခ်ိန္တြင္ အားလံုးျငိမ္သက္သြားၾကသည္။
ဆရာမ၏သင္ၾကားမွဳေအာက္နစ္ေမ်ွာသြားရျပီး ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေနာက္ထပ္ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ဆရာ၊ဆရာမမ်ား၏အလွည္.ေရာက္လာခဲ.သည္။
ေက်ာင္းစာကို အဓိကထား ေလ.လာေနရေရႊ. တျခားအေၾကာင္းမွားကို ေတြးဖို.အခ်ိန္မရခဲ.ပါ။
ဒီလိုနဲ. ညေနေစာင္းေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္သည္.အခါ ေသြး စာေကာင္းေကာင္းလိုက္နိဳင္သျဖင္. မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေက်နပ္ေနရသည္။ အိမ္အျပန္လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ျဖဴေအးနားမလည္ေသာ သင္ခန္းစာမ်ားကိုရွင္းျပျပီး လမ္းဆံုလမ္းခဲြ တံတားအနီးေရာက္ေတာ. ထံုးစံအတိုင္း လက္ျပနဳတ္ဆက္ လမ္းခြဲခဲ.ၾကသည္။သို.ေသာ္ စာကတစ္ဖက္ အခ်စ္ကတစ္လွည္.ႏွင္. ဗ်ာမ်ားေနရမွဳတို.ျဖင္. တစ္ေန.တာကုန္ဆံုးေစသည္။ ဒါသည္လည္း မိမိလိုလားေသာ အျဖစ္မ်ိဳးေပမို. အိမ္ျပန္အေရာက္ ၀မ္းလ်ားေမွာက္လ်က္ ခဏအနားယူလိုက္သည္။ျဖဴေအးရယ္ ေက်ာင္းစာေတြကုိ ငါမုန္းတယ္၊ နင္.ကိုေတာ.ငါ အရမ္းခ်စ္တယ္၊ ခ်စ္တယ္ဟာ……။
အိမ္မွာ မိသားစုအလုပ္ ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးသည္.ေသြး ေက်ာင္းကျပန္လာကတည္းကစိတ္စိတ္ေနမိသည္။
“ေမာင္ေလး၊ နင္စကားလဲမေျပာဘူး၊ ဘယ္သူ.ကို စိတ္စုိးေနတာလဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းစာမလိုက္နိုင္လို.လား”
အမၾကီး က ေသြးမ်က္ႏွာၾကည္.ျပီးေမးလာေသာ္
“မမရယ္ တစ္ျခားဘာအခက္အခဲမွ မရွိပါဘူး၊ အခုတစ္ေလာ ငါ.စိတ္ေတြ ေထြေနသလို
ျဖစ္ေနလို.ပါ”
“ ေမာင္ေလး တစ္ျခားဘာမွ မစဥ္းစားနဲ.ေနာ္ ၊ စာကိုပဲ အေလးထားက်ိဳးစား ဟုတ္လား”
“ဟုတ္ကဲ.မမ.”
အမၾကီးအားစိတ္မပါတပါ ေျဖလိုက္ျပီး မိမိ အိပ္ခန္းထဲ၀င္လာခဲ.ေတာ.သည္။ ငွက္ေလးေတြ သစ္ကိုင္းမ်ားေပၚ၀ယ္ အိပ္တန္းတက္ဖို. ျပင္ေနၾကသည္ကို ျပတင္းေပါက္မ် ျမင္ရသည္။ ေတာင္တန္းမ်ားေပးေမးတင္ေနျပီျဖစ္သည္.ေနမင္းၾကီးက ေသြးကို ေနာက္ဆံုးေသာ လိမ္ေမာ္ေရာင္ ေရာင္ျခည္တန္းျဖင္. နဳတ္ဆက္ေနသည္။ ေမွာင္ရိပ္သန္းေနေသာ ေတာတန္းမ်ားရဲ. အလွေၾကာင္. စာမက်က္နိဳင္ေသးေသာေသြး ေငးမိေငးရာ ၾကည္.ေနမိသည္။ ျဖဴေအး၏သ၀န္တိုဟန္ပံုစံေလးက ေနမင္းၾကီးေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ ေတာင္ေၾကာမ်ားၾကားမွ ထြက္ေပၚလာသည္။ ေၾသာ္ အခ်စ္ဆိုတာ အခ်ိန္က်လို.ခ်စ္ရျပန္ေတာ. အခ်ိန္မေရာက္ေသးလို. ဖြင္.ေျပာလို.မရေသးပါလား ျဖဴေအးရယ္။
တစ္ေန.ေန. ခ်စ္တဲ.အေၾကာင္းဖြင္.ေျပာျဖစ္ခဲ.ရင္ ျဖဴေအးဘယ္လိုတုန္.ျပန္မလဲလို. ေတြးမိျပီး ေသြးတစ္ေယာက္ တစ္ညတာအပူအလြမ္း ေျဖေဖ်ာက္ရင္း အိမ္မက္စမ္းေရတို.ခ်ိဳးေနမိသည္။
ျဖဴေအး… ငါကိုအၾကာၾကီး ပစ္မထားခဲ.ပါနဲ.ေနာ္…..ဒီည ငါ.အိမ္မက္ထဲ နင္ရွိေနေပးပါကြာ……။