စာ မူၾကမ္းအား စာျပင္မအပ္ခင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိုးတြင္းအျပင္းေျပဖတ္ရန္ တင္ေပးပါသည္။ အပိုင္ း ၆- ၇

[Tomme Aung]

အခန္း ( ၆ )

               ထင္းရွဳးပင္မ်ားေနရာအႏွံ. ေပါက္ေနေသာ ေတာျမိဳ.ေလး၏ စည္ပင္သာယာေစ်းက ေဆာင္းတြင္းျမဳႏွင္းေတြအုပ္ဆိုင္းလ်က္ၾကားမွ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားေနသည္။ ေခါပုတ္ေရာင္းသူမွစျပီး ဆီတို.ဟူးေရာင္းသည္.ဆိုင္အထိ လူေတြၾကိတ္ၾကိတ္တိုး ၀ယ္ေနၾကသည္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဆိုင္ကေလးမ်ား ေစ်းအျပင္ဘက္တန္းတြင္ အေရာင္အေသြးစံုေအာင္ တင္ေရာင္းၾကသည္။ ေသြးတို.ေနေသာ  ျမိဳ.ကေလးတြင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွ ဟင္းေပါင္းလုပ္ စားၾကတာမ်ားသည္။သီးရြက္စံုေရလံုျပဳပ္ျပီး ထမင္းရည္ထည္.ခါ ဆီမလိုပဲ ဟင္းရႊက္စုံအား နူးေအာင္ေပါင္းထားသည္ကို ဟင္းေပါင္းဟု ရွမ္းနီလူမ်ိဳးမ်ားကေခၚ ၾကသည္။ ျမိန္ေရရွက္ေရ ထမင္းႏွင္. စြဲျမဲစြာစားၾကသည္. မပါမျဖစ္ ဟင္းလ်ာျဖစ္၏။  ေစ်းအတြင္းပိုင္းတြင္  ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ႏွင္ လူသံုးကုန္ပစ္စည္းဆိုင္မ်ားက အစီအရီေနရာယူထားၾကသည္။ ယခုလို ေစ်းကို တစ္ပတ္တစ္ခါ အမ ျဖစ္သူႏွင္.လိုက္ရတာကို ေသြးသေဘာက်သည္။ လူအမ်ား၏ေန.တစ္ဓူ၀ ဘ၀မ်ားတြင္ စား၀တ္ေနေရးသည္ အဓိက ဟုဆိုေပမဲ. ေန.သစ္တစ္ခုရဲ. စားေရးအတြက္ခ်က္ျပဳပ္ဖို.ရန္ လူေတြေစ်းထဲမွာ ေျခခ်င္းလိမ္ေနၾကသည္။

အမျဖစ္သူ ေစ်းအတြင္း၀င္သြားခ်ိန္ ေသြးက ရွမ္းအသုပ္ဆိုင္တြင္ ရွမ္းတို.ဟူးေႏြးတစ္ပြဲ မွာစားရင္း အမျဖစ္သူအလာကို ေစာင္.ေနသည္။ ေရေႏြးၾကမ္း တစ္ခြက္ငဲ.ကာ ေသာက္ျပီး ေစ်းသြားေစ်းလာလူမ်ားအား ထိုင္ၾကည္.ေနမိ၏။ လူအုပ္ၾကားထဲမွ အျဖဴေရာင္ ၀မ္းဆက္ ၀တ္ထားေသာ မိန္းကေလး မွာ ေပၚလြင္ေသာလွပမွဳႏွင္. တည္ၾကည္ေသာ ဟန္ပန္ရွိမွဳေၾကာင္. ေသြးေငးကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ေသခ်ာၾကည္.ေတာ.မွ ျဖဴေအးမွန္း သိလိုက္ရေရႊ. ေသြး အေပ်ာ္ေတြ.ရသြား၏။

“ျဖဴ ေအးေရ..ေဟ.၊ ျဖဴေအး……”

နဳပ္မွ မပြင္.တပြင္.လွမ္းေခၚ မိသည္။သို.ေသာ္ ျဖဴေအးမၾကားပါ။ ထို.ေၾကာင္. အသံကုန္ဟစ္ခါ ေအာ္ေခၚမည္ အျပဳ၀ယ္။  

 “ ေဟ. ေသြး ဘာေတြ စားေနတာလဲ၊ ငါ.လဲ ေက်ြးဦးေလ။”

ဘယ္ကေန ဘယ္လိုေပါက္လာမွန္း မသိသည္. စုစုလိွဳင္မွ ေျပာအျပီး ေသြးထိုင္ေနေသာ စားပြဲရွိခံုတြင္ လာေရာက္ထိုင္သည္။ ေသြးလဲေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားရသည္။

“ ေအး ငါ.အမနဲ. အတူတူ လိုက္လာတာ ၊နင္ေကာ ဘာလာ၀ယ္တာလဲ။  ေစာေစာက ျဖဴေအးကို ဟိုနားမွာ ေတြ.လိုက္တယ္”

“ ဟုတ္လား ေခၚလိုက္ေလ”

“ခဏေလးေနာ္ ငါသြားေခၚလိုက္မယ္၊ နင္စားခ်င္တာမွာထားလိုက္”

ေသြးစိတ္အိုက္သြားရသည္။ ေတြ.ခ်င္ေသာသူအားမေတြ.ရေသးပဲ မေတြ.ခ်င္သည္.သူကိုမွ လာေတြ.ေနရသည္။ ေသြး ေျပာလဲေျပာ ဆိုင္ထဲမွထြက္ခါ ျဖဴေအးကို လိုက္ရွာမိသည္။

ေစ်းတန္းေထာင္.တစ္ေနရာတြင္ ဆတ္သားေျခာက္၀ယ္ေနေသာ ျဖဴေအးကိုေတြ.မွ စိတ္ထဲေပ်ာ္သလိုျဖစ္သြားသည္။

“ေဟာ္ေတာ္…အဲ….. ေသြး နင္ပါလား… ဘာလာလုပ္တာလဲ”

 ေသြးက ျဖဴေအးရဲ. ေစ်းျခင္းေတာင္းကိုေနာက္မွရုတ္တရက္လွမ္းဆြဲယူလိုက္သျဖင္. အံ.ၾသသြားပံုရသည္။

“ ေအး ငါနဲ. စုစုလိွဳင္ တို.ဟူးေႏြးဆိုင္မွာ ထိုင္ေနၾကတာ။ လာဟာ နင္.ကို ျမင္လို.လာေခၚတာ”

 “ခဏေလးေနာ္ ေသြး”

ျဖဴေအးက ေငြေပးေခ်ျပီး ေသြးႏွင္.အတူလိုက္လာခဲ.သည္။ စုစုလိွဳင္က ဆိုင္ထဲမွ လွမ္းၾကည္ေနသည္။

ဆိုင္မွာေသြးတို. အတူတူထိုင္ျပီး မနက္စာ အတူတူစားေသာက္ၾက၏။ျပီးလ်င္ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ၾကသည္။

ျဖဴေအး နင္နဲ.ေသြး အတူတူလမ္းေလ်ွာက္လာတာ အတြဲညီတယ္ဟာ၊ အရမ္းလိုက္တာပဲ”

စုစုလိွဳင္ကေျပာသျဖင္. ျဖဴေအးရွက္ေသြးဖ်ာသြားရသည္။ စိတ္ထဲတြင္ေတာ.ေက်နပ္ေနသလိုရွိသည္။ဒါကိုေသြးရိပ္မိေတာ.

“ ျဖဴေအး…..စုစုလိွဳင္နဲ.ငါက ဒီမွာဆံုမိၾကတာေလ” ေသြး က စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္သည္။

“စုစုလွိဳင္ နင္ေကာ ေစ်း၀ယ္ျပီးျပီလား” ျဖဴေအးကေမးသည္တြင္

“ ဟင္.အင္း၊ ငါက တို.ဟူးေႏြးကို မနက္တိုင္း ေက်ာင္းမသြားခင္ ဒီမွာလာစားေနၾက၊ ဒီေန.ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို. နဲနဲ ေနာက္ၾကျပီးမွ ေရာက္လာတာ။ ငါတို.အိမ္က ေစ်းနဲ.နီးတယ္ေလ”

“  ေအာ္…” ျဖဴေအးမွ သေဘာေပါက္သြားျပီး ေခါင္းညိွတ္ျပသည္။

ေသြးက သူမတို. အလယ္မွာထိုင္ရင္းေရေႏြး ငဲ.ထည္.ေပးေနသည္။

“ေသြး နင္က မ်က္နာလိုက္တယ္ေနာ္၊ ေက်ာင္းမွာ ျဖဴေအးရွိေနရင္ ငါတို.ကို သူငယ္ခ်င္း ေတြလို. မထင္ေတာ.ဘူး။”

“ မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ ျဖဴေအးက ေက်ာင္းသူအသစ္ဆိုေတာ. အားငယ္ေနမွာဆိုးလို. ငါက ကူညီတာပါ”

“ ဟုတ္ပါျပီ၊ ငါကစတာပါဟာ” စုစုလွိဳင္ က သြက္သြက္လက္လက္ရွိျပီး ျဖဴေအးက ေအးေဆးစြာ စကားေျပာတတ္္သည္။ အေတြးပြားရတာၾကိဳက္ေသာေသြး သူမတို.ႏွစ္ေယာက္ေျပာစကားတို.ကို ၿငိမ္ျပီးနားေထာင္ေနလိုက္သည္။ တစ္ေအာင္.ေလာက္ၾကာေသာ္ အမ ျဖစ္သူ ေစ်းထဲမွ ထြက္လာတာျမင္ေတာ.

 

“ ငါ. အမလာျပီ ငါသြားေတာ.မယ္။ အကုန္ရွင္းျပီးျပီ။ ျဖဴေအး နင္ငါတို.နဲ. လိုက္ခဲ.ေလ”

 “ ေသြး ျဖဴေအးကို ဂရုစိုက္ေခၚသြားေနာ္ ေပ်ာက္သြားဦးမယ္  ဟီဟိ…….”

စုစုလွိဳင္၏ စေနာက္မွဳကို မသိသလိုေနလိုက္ျပီး ျဖဴေအးႏွင္. အတူ ထြက္လာလိုက္သည္။

“ အဲဒီ စုစုလွိဳင္က အရမ္းေနာက္တာပဲေနာ္ေသြး၊ ငါ မေနတတ္ေအာင္ ျဖစ္ရတယ္”

“ သူက ဘြင္းဘြင္းၾကီးေျပာတတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ. စိတ္ရင္းေကာင္းပါတယ္ဟာ”

“ ဘာလဲ နင္က ေရွ.ေနလိုက္ေပးတာလား၊ ဒါဆို နင္သူကို ၾကိဳက္လိုက္ပါလား”

“ နင္ကလဲဟာ၊ ငါက သေဘာေျပာတာပါ”

ငါသူကို ခ်စ္ဖို.မေျပာနဲ. စကားေတာင္ မေျပာခ်င္ဘူး၊ အားနာလို.အလိုက္အထိုက္ျပန္ေျပာတာ။ငါ ခ်စ္ရသူက နင္ပဲ။ ေသြးစိတ္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ေျပာေနမိသည္။ လမ္းခြဲတစ္ခုအေရာက္တြင္ ျဖဴေအးကို ေသြးတို.ေမာင္ႏွမ က နဳပ္ဆက္ခဲ.လိုက္သည္။

“ေမာင္ေလး စုစုလွိဳင္က ေခ်ာတယ္၊ျဖဴေအးကလဲ သဘာ၀က်က်လွတယ္ေနာ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက သူ.အလွနဲ.သူပဲ။ စိတ္ရင္းလဲျဖဴၾကတယ္။ ငါ.ေမာင္ကို သူတို.သေဘာက်ေနသလိုပဲ။ဒါေပမဲ. ဒီအခ်ိန္မွာ စာကိုပဲအာရုံစိုက္ေနာ္ ေမာင္ေလး”

“ ဟုက္ကဲ.ပါ မမရာ၊ က်ြန္ေတာ္ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းရဖို.ပဲ စိတ္ထဲရွိပါတယ္”

“တကယ္လို. ငါ.ေမာင္ ဆယ္တန္းျပီးလို. အမွတ္ေကာင္းရျပီ ထား၊ အခ်ိန္တန္လို. ဘ၀လက္တဲြေဖာ္ေရႊးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူကိုေရႊးမလဲ”

“ဟာ … မမကလဲ။ မမပဲ ေျပာျပီးေတာ.၊ ဒီအခ်ိန္ ဒါေတြ မေတြးရဘူးဆို”

ေသြးတစ္ေယာက္ ဘ၀င္ဆူသြားရသည္။ အမ၏ ေမးစကားကို ေ၀.လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ရင္း ရွက္စိတ္ျဖင္. စကားမေျပာပဲ အိမ္ျပန္ လာခဲ.သည္။ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္သူ.ကိုခ်စ္မိေနလဲဆုိတာ အေျဖရွိျပီးသားပါ မမရာ ဟု ေျပာေနမိသည္။

ေသြး တို.အိမ္မွာ ႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ၾကီးျဖစ္သည္။ အိမ္မွာ က်ယ္၀န္းေသာ ျခံ၀န္းအလယ္မွာေဆာက္ထားသည္။ အိမ္ေရွ.တြင္ ညီေလးႏွင္.ညီမေလးတို.အတြက္ ဖခင္က သစ္သားတန္းျဖင္. ေဆာ.ကစားရန္ ဒန္းလုပ္ေပးထားသည္။ အိမ္ေနာက္ဖက္တြင္ မိခင္စိုက္ထားေသာ ဆလပ္ရႊက္ခင္းရွိျပီး အိမ္ၾကီး၏ဦးေခါင္းတြင္ ႏွစ္ရွည္ မန္က်ီးပင္ၾကီးရွိသည္။အရိပ္အာ၀ါသေကာင္းေသာ ထိုအပင္ၾကီးေအာက္ ေႏြရာသီေရာက္လ်င္ မိသားစုလိုက္ထိုင္ခါ စကားစမည္ေျပာေလ.ရွိသည္။

ေသြးျခံစည္းရုိး တံခါးကို ဖြင္.ကာ အိမ္ထဲ ၀င္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဖခင္မွ သစ္တင္ကားျဖင္. သစ္ကြင္းသြားရန္အသင္.ျဖစ္ေနျပီ။ မိမိအလာကိုေစာင္.ေနေသာ ဖခင္အား

“ေဖေဖ ၊ သား မ်က္ႏွာသစ္ လက္ေဆးျပီး  အခုပဲလာခဲ.မယ္ “

“ေအးေအး၊ မၾကာနဲ.ေနာ္သား၊ ေဖေဖတို. ဒီေန. လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္”

ဖခင္စကားမၾကားတၾကားႏွင္.ပင္ ေရခ်ိဳးကန္နားသြားေရႊ.ေျခလက္ေဆးေၾကာလိုက္သည္။

ယေန.ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို. ဖခင္၏အလုပ္ကိုကူလုပ္ေပးရမည္။ ဖခင္ကလဲေသြးကို လုပ္ငန္း လုပ္တတ္ရန္ လုပ္ကြက္ရွိရာသို. မၾကာခဏ ေခၚသြားတတ္သည္။ ကားေပၚ တက္၊ ကားစက္နိဳးျပီး ထြက္ခဲ.ၾကသည္။  လမ္းခုလတ္အေရာက္ ျဖဴေအးကို သတိရမိျပန္သည္။ ျဖဴေအးရယ္ နင္ငါ.အေပၚ စိုးမိုးနိုင္လြန္းတယ္ကြာ။ လမ္းၾကမ္းသျဖင္. ကားဘီးတို.ခါမွဳေၾကာင္. ျဖဴေအးကိုခ်စ္လို.ေတြးေနရေသာအေတြးတို. လြင္.စင္က်ကုန္ၾကသည္။ ဖတ္ကနဲဆို စုစုလိွုင္၏ ခ်စ္စဖြယ္ အျပံဳးက မ်က္လံုးထဲ ေပၚလာသည္။ အသိကပ္ခ်ိန္တြင္ ခ်က္ခ်င္း အေတြးျဖတ္ပစ္လိုက္သည္။ မင္းငါ.ဆီထပ္မလာနဲ.ေနာ္ ငါနဲ.အေ၀းမွာ မင္းေန၊ ျဖဴေအးနဲ.ငါ.အခ်စ္ကို မင္းနားမလည္ပါဘူး။

သစ္ထုတ္ကြင္းကိုေရာက္ျပီးမၾကာပါ။ ျဖဴေအးကိုခ်စ္ရေသာ ေသြး အလုပ္ထဲစိတ္ႏွစ္ကာ တစ္ေန.တာျဖတ္သန္းလိုက္သည္။ သို.ေသာ္ စုစုလိွဳင္၏ ျပံဳးေစ.ေစ.မ်က္ႏွာက ျဖဴေအးႏွင္.ေသြးတို.ကို ေလွာင္ေျပာင္ေနသလို ျမင္ရျပန္သည္။

ေသြး စိတ္ကိုတင္းခါ ဖခင္အလုပ္အားက်ိဳးစားလုပ္ကိုင္ေပး ေရႊ. အခ်ိန္ေတြကို ကုန္လြန္ေစခဲ.သည္။ ေနမင္းၾကီးကေတာ. ေသြး၏ ခံးစားမွဳကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိေနသလိုရွိသည္။လက္ျပမနဳပ္ဆက္ခင္ စာနာေသာအေနျဖင္္. အလင္းေရာင္ကို မိွန္တစ္ခ်က္ မမွိန္တစ္ခ်က္ အခ်က္ျပျပီး ေသြးကို ေျဖသိမ္.ေပးသြားေပသည္။ ျဖဴေအးကို ခ်စ္ဖို. ငွက္ေလးမ်ားက တိုးတိုးေလးေျပာသြားၾကသည္။ ျဖဴေအး………… တစ္ေန.တာအပူေတြေျပေပ်ာက္ဖို. မင္းအေၾကာင္းအိမ္မက္ကေလး ေပးမက္ခြင္.ျပဳပါေနာ္………။

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

အခန္း ( ၇ )

 “ ေဆာင္းအကုန္ေႏြအကူး၊ ေလရူးေလးကထန္၊ တန္ေပါင္းကုန္၊ သည္တန္ခူး ႏွစ္ဦးေရာက္ခဲ.ျပန္” ေသြးငယ္ငယ္က မန္းတေလးျမိဳ.တြင္ေနထိုင္စဥ္ ၾကားခဲ.ဘူးသည္. သီခ်င္းေလးကို သတိရမိသည္။

ေဆာင္းေၾကြသစ္ရြက္တို. ႏုပ်ိဳေသာ သစ္ရြက္တို.ကို ေနရာေပးရေပျပီ။  တစ္ရြက္ခ်င္းေၾကႊက် ၊ ေျမမွာထပ္လ်က္လွေနေသာ ရြက္ေၾကြလမ္းေလးမွာ ေျမနီေရာင္လမ္းထက္ ၀ါညိဳ.ညိဳ. အေရာင္ ဖံုးခါ စိန္ပန္းနဲ. ထင္းရွဳးပင္တန္း တို.ကို. ေပါင္းစပ္ေပးထားသည္။ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ.မွဳေၾကာင္.လား၊ အိုမင္းရင္.ေရာ္လို.ပဲ ေၾကြရသလား တပ္အပ္မသိေပမဲ.

 ရြက္သစ္ေလးမ်ားထြက္လာေစဖို. မိမိကိုယ္မိမိ စေတးေပးၾကေသာ ရြက္ေၾကြမ်ားအေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရမွာ အားနာေနျပန္သည္။

စာေမးပြဲၾကီးျပီးသြားျပီ။ ေသြး စာေမးပြဲေကာင္းေကာင္းေျဖနိဳင္သျဖင္. ၀မ္းသာေနမိသည္။ ျဖဴေအးလဲေျဖနိဳင္မည္ထင္သည္။

ဒီေန.သည္ စာေမးပြဲေျဖဆိုသည္.ေနာက္ဆံုးေန.ျဖစ္သလို ျဖဴေအးကို ခ်စ္ေၾကာင္းဖြင္.ဟေျပာဖို.ဆံုးျဖတ္ထားေသာေန.ျဖစ္သည္။ ေသြးတစ္ေယာက္ေတြးေနရင္း ရင္ခုန္သံျမန္လာသလို တစ္ခါမွ မၾကံဳဘူးသည္. ခံစားမွဳတို.ကိုသိရွိလိုက္ရသည္။ လက္ဖ်ားတို.ေအးလာျပီး ခန္ဓါကိုယ္ က်ဳံ.၀င္သြားသလား ထင္မွတ္ရသည္။

 အခ်စ္စိတ္ေတြ ကမ္ဘာေပၚ ဖုံးလႊမ္းေပးသလိုမ်ိဳး ေသြး၏ခန္ဓါတစ္ခုလံုး ျဖဴေအးကို ခ်စ္သည္. ဓါတ္တို. ဖံုးအုပ္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။အဆံုးထက္တိုင္တက္ေရာက္လာသည္.ခ်စ္စိတ္တုိ. ေသြးတစ္ကိုယ္လံုးကုိ သိမ္းက်ံဳး၀ါးမ်ိဳလိုက္ေတာ.သည္။ အိုကြာဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါေရာက္ခ်င္ခဲ.တဲ.ေန.ကိုေရာက္ျပီ။ ျဖဴေအးရယ္ ငါနင္.ကို ေသြးပ်က္မတတ္ခ်စ္တယ္။နင္နဲ.စေတြ.တဲ.ေန.ကတည္းက ခ်စ္ေနခဲ.ရသူပါဟာ။

“ ျဖဴေအးနင္.ကို ငါခ်စ္တယ္။ အရမ္း အရမ္း ခ်စ္တယ္……ဟား….……..”

ေသြးတစ္ေယာက္ထဲ ေတာင္ကမ္းပါးေဘး အသံကုန္ဟစ္ျပီး ေျပာခ်ပစ္လိုက္သည္။ အခ်စ္လိွဳင္းအားတို.ျပင္းသျဖင္. ေတာင္နံရံရုိက္ခတ္ျပီးျပန္လာေသာပဲ.တင္သံတို.ျဖစ္ေပၚခါ မိမိကို ခ်စ္ခင္ၾကေသာ အနီးရွိေက်းငွက္ေလးမ်ားပင္ ထပ်ံေျပးကုန္ၾကသည္။ေသြးႏွင္.ျဖဴေအးတို.၏ ေန.စဥ္ေျပာစကားခ်ိဳခ်ိဳေလးမ်ားကိုသာ ရင္းႏွီးခဲ.သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ယခုလိုအသံျပာၾကီးနဲ.ေပါက္ခြဲထုတ္လိုက္သည္. ေသြး၏လည္ေခ်ာင္းကြဲရွရွတတအသံသည္ ယခုတစ္ၾကိမ္ ငွက္ေလးေတြကို လန္.ေအာင္ျပဳမိလိုက္ေပျပီ။ခြင္.လႊတ္ေပးပါငွက္ေလးတို.ရယ္….၊ ငါ.ခံစားမွဳလိွဳင္းကိုမင္းတို.နားလည္ေပးပါေနာ္။ ဒီတစ္ခါေတာ. ငါ စြန္.စားခ်င္လို.ပါကြာ။

ေသြး ကုေဋကုဋာ အေတြးပြားရင္း ျဖဴေအးႏွင္.ခ်ိန္းဆိုထားေသာေနရာေလးမွာ ဦးစြာေရာက္ရွိေနခဲ.သည္။ ရာသီဥတုကေသြးဘက္မွာရွိေနသည္။ အျဖဴေရာင္တိမ္ေတာင္မ်ား က အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးထဲ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊား ကစားေနၾက၏။ ေအးျမေသာေလေျပက စိတ္ကိုလန္းဆန္းတက္ၾကြေစျပီး ျဖဴေအးနဲ.ေတြ.ရမွာကိုေၾကာက္သျဖင္. ေဇာေခ်ြးျပန္ေနမွဳအား ေခ်ာ.ျမဴသုတ္ေပးေနသလိုပင္။  ျဖဴေအးရယ္ေတြ.ခ်င္လွျပီကြာ။

ေတြးမိေတြးရာ ေတြးေနသည္.ေသြး  ျဖဴေအးကိုခ်စ္တဲ.အေၾကာင္းေျပာဖို.  တစ္ဦးထဲ ရီဟာဇယ္ လုပ္ၾကည္.ေနမိသည္။

 ျမဴႏွင္းမ်ားမရွိေတာ.ျပီျဖစ္သည္. ကုန္းရုိးတန္း လမ္းကေလးေပၚျဖတ္ေလ်ွာက္ျပီး  မိမိဆီဦးတည္လာေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ဦးေၾကာင္. ေသြး သတိျပန္ကပ္လာရသည္။ 

အနီးသို. ေျခသံအက်အန၊ တင္ပါးယိမ္းႏြဲ.ဟန္ ရစ္သန္မွန္မွန္ႏွင္.လာေနသူေရာက္ေသာ္

ျဖဴေအးမဟုတ္ပါ။ ေသြး အံ.ၾသတုန္လွဳပ္သြားရသည္။

“ဟင္ ….နင္....နင္  စု..စုစုလွိဳင္၊ နင္ဘာျဖစ္လို.ဒီကိုလာတာလဲ”

“အေမေလး ေသြးရယ္ ၊ ငါကိုေတြ.တာမ်ား ေတာထဲက ဘန္းဂါးက်ားေတြ.တာၾကေနတာပဲ၊ ျဖဴေအးက စာေပးခိုင္းလိုက္လို. လာလဲကူညီရေသးတယ္၊ ျဖစ္ေနလိုက္တာမ်ား၊ ေရာ. အင္. ဒီမွာျဖဴေအးေပးတဲ.စာ”

 စာရႊက္ေခါက္ေလးကို တုန္ရီေနေသာ လက္ႏွင္.ေျဖျပီး ေသြး ဖတ္ၾကည္.လိုက္သည္။

“ ေသြး… ငါ နင္နဲ.ခ်ိန္းတဲ.ေနရာ လာမလို.ပါပဲ။စာေမးပြဲလဲေျဖနိဳင္ပါတယ္။ နင္ ငါ.ကို ဘာေတြေျပာမွာလဲဆိုတာငါအရမ္းသိခ်င္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ. သိပ္မထူးဆန္းတာေျပာမယ္ဆိုတာ ငါ.ႏွလံုးသားကသိေနသလိုပဲ။ ငါ.ဆန္ဒေတြ မျပည္.ပါဘူးဟာ။ အခုေလးတင္ အေဖ သစ္ထုတ္ကြင္းအသြား သစ္ကားေမွာက္ဒဏ္ရာရလို. ေဆးရုံမွာတင္ထားရတယ္ၾကားတယ္၊ အဲဒါ ငါ.အေဖဆီ လိုက္သြားရမွာမို. စုစုလိွဳင္ကိုအကူအညီေတာင္းျပီး စာေပးခိုင္းလိုက္တာ….

ေသြးရဲ. အခင္မင္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္း ျဖဴေအး….။

“ဟား…….၊ သြားျပီကြာ” ေသြးက ျဖဴေအးစာကို ဖတ္အျပီး ေျခမွိဳင္လက္မွိဳင္က်သြားရသည္၊ စိတ္ထဲတင္းက်ပ္သလိုခံစားရျပီး စိတ္ပ်က္သြား၏၊ မ်က္လံုးမ်ား ျပာေ၀လာျပီး ေရွ.မွာရပ္ေနေသာ စုစုလွိဳင္ကိုေတာင္ ခပ္၀ါး၀ါးသာ ျမင္ေတာ.သည္။

“ ဘာတဲ.လဲေသြး၊ ျဖဴေအးဘာျဖစ္တာလဲ”

“ေရာ.ဟာ နင္ပဲ ဖတ္ၾကည္.လိုက္ေတာ.၊ ငါသြားေတာ.မယ္။ နင္.ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္္”

 ေသြးကစာကိုလွမ္းေပး လိုက္ျပီး စုစုလွိဳင္ေရွ.မွ လွည္.ထြက္လိုက္သည္။ သို.ေသာ္

 “ေနပါဦးေသြး ငါေမးပါရေစဦး” စုစုလွိဳင္က ေသြးလက္တစ္ဖက္ကို လွမ္းစုပ္ကိုင္ရင္းေမးလိုက္သည္။ ျပီးမွ သတိရသြားဟန္ရွိေရႊ. ေသြးလက္ကို လႊတ္လိုက္၏။

 ေသြးလဲ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ေၾကာင္ျပီးေငး ေနမိခ်ိန္တြင္ ေသြးရင္ခြင္ထဲကို စုစုလွိဳင္ေရာက္ေနျပီ။

“ ေသြး .. နင္ ရက္စက္တယ္ဟာ၊ နင္ျဖဴေအးကို ခ်စ္ေနတာ ငါသိရေတာ. ပို၀မ္းနည္းမိတယ္။ နင္က ငါ.ကို ရွိတယ္လို.ကို မသတ္မွတ္ဘူးေနာ္၊ နင္နဲ.ျဖဴေအးတို. ဘာျဖစ္ေနၾကလဲဆိုတာ ငါမသိေပမဲ. ငါ  သိတာ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ငါ နင္.ကို ခ်စ္တယ္ဟာ။ ငါ နင္.ကို မိန္းကေလးတန္မဲ. ခ်စ္တဲ.အေၾကာင္းေျပာရဲတာ နင္.ေၾကာင္.။ ငါမိန္းကေလးျဖစ္ရတာ မၾကိဳက္ဘူး၊ ငါ….ငါ…အရွက္မရွိေတာ.ဘူးေသြးရယ္….။ “

ေျပာရင္း ရင္ခြင္ထဲမွာ ငိုေနေသာ စုစုလွိဳင္ကို ေသြးသနားသြားမိသည္။ သူမ အငိုတိတ္ေအာင္ေျပာျပီး ျပန္ဖို.ေျပာရုံမွအပ တစ္ျခားမရွိျပီ။ ယခုပံုစံျမင္ကြင္းကို တစ္ျခားလူမ်ားျမင္ျပီး သူတို.မွ တစ္ဆင္. ျဖဴေအးသိသြားလ်င္ မေကာင္းပါ။

ေသြး စုစုလွိဳင္ကို အလိုက္သင္.ေထြးေပြ.ရင္း အားေပးစကားဆိုလိုက္ရသည္။

“စုစုလိွဳင္၊ မငိုနဲ.ဟာ ငါ နင္.ကို နားလည္ပါတယ္။ ငါနင္.ကို ညီမတစ္ေယာက္လိုခ်စ္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာတစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားရင္ မကာင္းဘူး။”

ေသြး သူမကို ရင္ခြင္ထဲမွ ထုတ္ျပီး မ်က္ရည္ေတြ သုတ္ေပးလိုက္ေတာ.မွ စုစုလွိဳင္အငိုရပ္သြား၏။မ်က္၀န္းထဲမွာ ေမ်ွာ္လင္.ျခင္းမ်ားစြာနဲ.ေမာ.ၾကည္ျပီး

“ ေသြး ဘာလို.နင္က ျဖဴေအးကိုခ်စ္တာလဲ”ဟုေမးလာသည္။ ခံစားခ်က္ကို ဖြံ.ေျပာျပီးလို. စိတ္သက္သာရာရသြားေသာေၾကာင္.စုစုလိွဳင္မွာစကားေကာင္းေကာင္း ေျပာလာနိဳင္၏။

“ေအး ငါလဲ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ.မသိဘူး၊ ဒါေပမဲ. ငါ သူ.ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ဟာ၊ တစ္ခါမွ မမက္ခဲ.ဘူးတဲ. အိမ္မက္ဆန္းေတြ သူေၾကာင္.မက္ခဲ.ရတယ္၊ ဘာနဲ.မွ မတူတဲ. ခံစားမွဳ တစ္မ်ိဳးပဲ၊ ငါ အဲဒါကို ဘာနဲ.မွ မလဲနိဳင္ဘူး”

“ ေသြး  ငါနင္.ကိုခ်စ္ရတာလဲ အဲဒီအတိုင္းတစ္ထပ္ ထဲပဲ၊ျဖဴေအးေနရာမွာ ငါဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ”

“ ေအးပါ ငါနာလည္ပါတယ္ဆိုမွ၊ နင္.ကို ငါ အထင္မေသးပါဘူး၊နင္လဲလူသားတစ္ဦးဘဲေလ၊ နင္.ရင္ထဲရွိတဲ.အတိုင္းေျပာတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ လာ ငါနင္.ကို  အိမ္ျပန္လိုက္ပို.ေပးမယ္”

စုစုလွိဳင္ကို ေက်နပ္ေအာင္ေခ်ာ.ေျပာျပီး ေသြး ေရွ.ကေန ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။ ေနာက္ကေနလိုက္လာေသာ သူမ ဘာေတြမ်ားေတြးလိမ္.မလဲ။ ေသြး စိတ္ေတြ ေထြျပားေနသည္။ စုစုလွိုင္တို.အိမ္ေရွ.အေရာက္၀ယ္..

“ ေသြး နင္ကို ငါအရမ္းခ်စ္ခဲ.သလို အရမ္းလဲေလးစားမိတယ္ သိလား၊ ဒီေနျဖစ္ခဲ.သမ်ွကို ငါက်ိဳးစား ေမ.ေဖ်ာက္ၾကည္.မယ္။ ဒါကလဲ နင္.ကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လို၊ နင္နဲ.ျဖဴေအးတို. ႏွစ္ေယာက္ ဘ၀လမ္းေျဖာင္.ျဖဴးပါေစလို. ငါ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ေရာ.ဒီမွာ ငါ.လက္ကိုင္ပ၀ါေလး၊ ပ၀ါ ေပးရင္ ေ၀းတတ္တယ္ ဆိုလို. ငါေပးတာ။ ငါနဲ. နင္ ေ၀းမွ ျဖဴေအးစိတ္ခ်မ္းသာမယ္မဟုတ္လား” စုစုလိွဳင္ေပးေသာ လက္ကိုင္ပ၀ါေလးကို ေသြးလွမ္းယူလိုက္သည္။ မ်က္ရည္မ်ားစိုရႊဲေနေသာ ေၾကာင္. လွပေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ားအစ္ဖူးေနျပီ။ ေသြး စိတ္ထဲ ငိုခ်င္သလိုိလို ျဖစ္လာရသည္။ စိတ္ကို မနည္းထိမ္းျပီးမွ

“ စုစုလွိဳင္ ငါလဲနင္.နဲ.ထပ္တူ ၀မ္းနဲရပါတယ္။ ေရွ.ေလ်ွာက္ ငါ.ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ အရာရာအားလံုးကိုေမ.ပစ္ျပီး ေပ်ာ္ေအာင္ေနေနာ္။ ငါ နင္စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္တာကိုပဲျမင္ခ်င္ပါတယ္။ ငါသြားေတာ.မယ္ေနာ္”

“အင္း…..”

စုစုလိွဳင္ကိုနဳပ္ဆက္ခါ ျပန္လာေသာ ေသြးတစ္ေယာက္ စိတ္္ထဲ ေလးလံေနသည္။ လမ္းေပၚရွိ ေက်ာက္ခဲေလးမ်ားကို ေျခေထာက္ျဖင္.ကန္ထုတ္ရင္း အိမ္သို. စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျပန္လာခဲ.သည္။

စိတ္ထဲမွာ ျဖဴေအးအေၾကာင္းပဲ ဆက္ေတြးေနမိ၏။ ျဖဴေအးရယ္ ေနာက္ေန.ေတြမွာလဲ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ထပ္မၾကံဳပါရေစနဲ.ေနာ္….။ ေနာက္တစ္ခါနင္နဲ.ေတြ.ရင္ ခ်စ္တယ္လို.ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာမယ္ဟု အထပ္ထပ္အခါခါေတြးရင္းျဖင္. ေသြး အိမ္ကို ေရာက္ခဲ.ရသည္။

 ျဖဴေအးႏွင္. မေတြ.ရသည္မွာ ၂ ပတ္ေက်ာ္ၾကာလာခဲ.သည္။ အေဆာင္တြင္လဲျဖဴေအး မေနေတာ.ပါ။ သူမဖခင္ရွိေသာ သစ္ေတာၾကိဳး၀ိုင္းမွာ ေျပာင္းေနရသည္၊ ဖခင္ကို အနီးကပ္ ျပဳစုေပးေနရသည္ဟု  ျဖဴေအးေရးေပးေသာ စာအရသိရ၏။ ဦးစိန္ခိုမွာလည္း ဦးေနာက္ႏွင္.အာရုံေၾကာထိခိုက္သြားရသျဖင္. က်မ္းမာေရး ပိုေရႊ.ဆိုးရႊားလာေနေၾကာင္း၊ အလုပ္အားလံုးကို ျဖဴေအးဦးေလးျဖစ္သူ ဦးစိန္ညိဳမွ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေပးေနေၾကာင္း အျပည္.အစံုေရးျပထားသည္။ တစ္ရက္က်မွ လူမမာ သတင္းေမးရင္း ျဖဴေအးဆီသြားမည္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။  ဒီၾကားထဲ ႏွစ္ဦးသား မေတြ.ဆံုမိၾကပါ။  ေသြးတစ္ေယာက္လဲ ဖခင္၏ အလုပ္ကို ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေပးေနရသည္။ ယခုမွ မိဘ လုပ္ငန္းအားေစာက္ခ်လုပ္ေပးနိဳင္သျဖင္.ဖခင္ျဖစ္သူမွာလဲ သက္သာရာရေတာ.သည္။

 လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနေသာ ေသြး မွာ စိတ္က ျဖဴေအးထံသာ ေရာက္ေနသည္။ ျဖဴေအးရယ္ နင္နဲ. တစ္ခါေလာက္ ေတြ.ခ်င္ပါေသးတယ္။ နင္ၾကိဳက္တတ္တဲ. ေဘာလ္ပင္လွလွေလးရယ္ ပိုက္ဆံအိတ္ လွလွေလးတစ္လံုးရယ္ကို ငါနင္နဲ.ေတြ.ရင္ေပးဖို.၀ယ္ထားတယ္။ နင္နဲ.ေတြ.မွ နင္.လက္ကေလးကိုင္ျပီး၊ ငါ နင္.ကိုဘယ္ေလာက္အထိခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေျပာျပမယ္ဟာ။ သစ္တံုးေတြကိုျဖတ္တဲ.လႊသြားထက္ ခ်ြွန္ျမတဲ.စကားလံုးေတြ ငါေရႊးထားတယ္။ နင္.ကိုခ်စ္တဲ.စိတ္နဲ.မေတြ.ရမခ်င္း သစ္တံုးေတြ ေလးသလို ငါ.စိတ္ေတြလးလံေနတယ္။

ငါျပဳစုေနၾက စာရင္းဇယားစာရႊက္ေတြေနာက္မွာ နင္.ရဲ.မ်က္ႏွာကိုပဲ ငါ ေတြ.ေနရတယ္။

အေ၀းမွာရွိတဲ. မိွဳင္းျပျပ ေတာင္တန္းေတြကေနတစ္ဆင္. ငါ.ခ်စ္စကားေတြ ပဲ.တင္ထပ္ျပီး နင္.ဆီ ပ်ံ၀ဲလာေစရမယ္။ ယံုပါဟာ၊ နင္.ကိုလႊမ္းလုိ. ညိဳ.ေနတဲ.ငါ.မ်က္ႏွာကို ၾကည္.ျပီး ငွက္ေလးေတြ ေလွာင္ေျပာင္တာကို မခံခ်င္ေတာ.ဘူး။

ေသြး အေတြးတို.ရပ္ျပီး သစ္တန္တြက္လက္စ စာရင္းကိုအျပီးသတ္လိုက္၏။ ျဖဴေအးကို သိပ္မၾကာခင္ သြားေရာက္ေတြ.ဖို. ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သို.ေသာ္ ယခုပင္လ်င္ ေသြး၏စိတ္တို. လ်င္ျမန္ေသာ အဟုန္ျဖင္. ျဖဴေအးရွိရာကို ေရာက္ရွိေနျပီ။ ျဖဴေအးေရာ ေသြးကို ေစာင္.ေမ်ွာ္ေနမွာလား။ အခ်ိန္တန္ေတာ. ေနမင္းၾကီး လက္ျပနဳပ္ဆက္ခ်ိန္ေရာက္မွ အလုပ္ေတြရပ္နားထားလိုက္သည္။

မနက္ဖန္အတြက္ အသက္ဆက္ေအာင္ အားေဆးတစ္ခြက္ ကိုယ္.ကိုေပးပါလား ျဖဴေအးရယ္……..။