همايش الگوبرداري از بهترين تجربيات نت

[Arash Mogheiseh]

درود خدمت تمامي دوستان و همكاران

با توجه به برگزاري همايش بهره برداري از بهترين تجربيات در زمينه نت در محمودآباد، و با توجه به اينكه برخي از دوستان اين همايش رو تبليغ  و توصيه كردن به اطلاع برسونم، بنده در اين همايش شركت كردم و نظر خودمو (فقط نظر خودمو) در اين باره به استحضارتون مي رسونم :

 

همايش رو در سه جنبه مي شد ارزيابي كرد :

1- برنامه ريزي اجرايي

در اين زمينه من به همايش نمره قبولي ميدم اگرچه مشكلاتي مثل عدم درج كروكي محل برگزاري، رد و بدل كردن شركت كننده ها بين مجتمع رفاهي و آموزشي (با چند كيلومتر فاصله)، عدم زمانبندي مناسب و بعضاً عدم رعايت زمانبندي اعلان شده، جابجايي برخي بخش ها (12:15 الي 13:30) روز اول و ... وجود داشت

در كل نمره من به اين بخش بيش از 50 از 100 است

2- امكانات و محل اقامت

متأسفانه در اين زمينه بسيار ضعيف عمل شده بود. عليرغم ذكر امكانات بسيار خوب و مفرح ويلاهاي اقامتي كه در نامه هاي دبير اجرايي همايش (جناب آقايي) ذكر شده بود، محل اقامت ها به دو دسته تقسيم شده بود. يا در همان مجتمع آموزشي در بلوار شهداي نفتكش اقامت داده شده بود كه خبري از ويلا نبود و به جاي آن سوئيت هاي اقامتي دانشجويي بود. يا در مجتمع  آموزشي واقع در حوالي هتل نارنجستان بود كه بسيار كثيف و آلوده و بد بو بود. در واقع در اين بخش پولي كه دريافت شده بود بابت هتل چند ستاره و خدماتي كه ارائه شده بود برابر با پلاژهاي دوزاري لب ساحل بود.

در خصوص غذا اوضاع به مراتب بدتر بود. چرا كه غذاها در محل غذا خوري مجتمع آموزشي شهداي نفتكش بود كه براي بسياري جهت شام و صبحانه بايد 5 كيلومتر طي مسير مي نمودند. به خصوص شام كه قبل و بعد از آن كاري در مجتمع نداشتند.

نوع غذا ها نيز به هيچ عنوان متناسب با هزينه دريافتي نبود. غذا به همان ميزان و كيفيت و نوعي بود كه براي دانشجوهاي وزارت نفتي و كارگرهاي فضاي سبز آن سرو مي شد.

به عنوان مثال اگر سوپ بر ميداشتي فقط يك نوع ديگر از نوشيدني يا ماست يا سالاد مي توانستي برداري. در روز دوم بين يكي از شركت كنندگان و ناظر رستوران دعوا شد كه چرا سه نوع دسر برداشتي.

ببينيد براي يك سري مدير و كارشناس كه در همايش شركت كرده اند چقدر اين موضوع زشت است. سيني در دست در صف غذا و محدوديت انتخاب و در آخد بد و بيراه مسئول رستوران.

در زمينه امكانات جنبي به نظر بنده بيشترين سودآوري همايش براي برگزار كنندگان ايجاد شده و بنده به هيچ عنوان در اين خصوص راضي نيستم.

3- محتواي همايش

در اين خصوص از آنجايي كه خيلي انتظار زيادي بنده نداشتم خيلي هم سورپرايز نشدم و سطح پائين همايش رو از قبل پيش بيني كرده بودم.

چه مطالبي كه بدون پشتوانه ذكر شد و مخصوصاً مواردي كه از طرف همكاراني كه داعيه دارند ذكر شد و مورد اعتراض حضار واقع شد (به خاطر صحت اطلاعات و آمار و ارقام) و نيز مطالبي كه از اينترنت جستجو شده با كمترين بار فني در همايش عنوان شد (تجربيات BMW) بدون اينكه در نظر گرفته شود حتي اگر تجربه بين المللي در نظر گرفته مي شود بايد متناسب با صنعت كشور باشد تا بتوان از آن الگوبرداري كرد. نه اينكه مطلبي عنوان شود و بعد دائم مطرح شود چرا در آنجا شد و در اينجا نمي شود.

كارگاههايي كه به موازان همايش برگزار شده با كمترين استقبال رو به رو شد.

در بدترين لحظه ي همايش دبير اجرايي همايش (به گمانم دبير اجرايي بود كه مطلب را اعلان كرد و اگر ايشان نبود ديگر همكار ايشان كه پشت تريبون سخنراني مي نمودند بودند) حضار را دعوت به شركت در كارگاه سي بي ام نمودند و فرمودند

Condition Base Maintenance

....

مي خواستم به اين سوال عزيزان برگزار كننده كه در همايش بارها پرسيدند چرا در فلان جاها (مثلاً تي پي ام) مي شود اما در ايران نمي شود از اين طريق پاسخ بدهم :

عزيزان، فقط و فقط به دلايل بالا نمي شود

چون مسئول نيستيم

.

.

بدرود