Skazany Na Bluesa Film 20
Rachell Pjetrovic
wlasnie obejrzalam ten filmjest bardzo poruszajacy i wartobejrzenia wzruszajacy i sklonnydo przemyslen.kazdy odnajdzieodpowiedz na pytania dotyczacetak wspanialego i wielkiegoartysty jakim byl RysiekR.spojrzy na swiat choc w czescijego oczami bo do konca nikt inigdy sie niedowie jakie bylojego zycie i jaki byl onsam.
tak ...film przejmujący .Przestroga ? owszem - dla ludziwrażliwszych niż innirozwiązaniem nie są narkotyki -ale co jest ? nie wiem .
tego filmu nie da się zapomnieć ze względu naczłowieka o którego losieopowiada .
Skazany na Blues- tonajpiękniejszy film jakiobejrzałam... Ryśka słuchamod... dawna, jestem jego fanką imyślę ze sama jestem skazana naBlues. Pomaga mi ta muzykabardzo jak mam doła i nie tylko-ona nadaje jakis sens mojemuZyciu. Dżem daje mi poprostuSIŁE!!! Tylko jak pomyślę zetaki wspaniały człowiek jakRyśiek nie żyje to aż sie niechce wiezryć i bym mogła płakać.Nie znam Go a pokohałam jakprzyjaciela...
Film jest pewnego rodzajuPrzestrogą
Film skazany na bluesajest Swietnie zrobiony, a TomaszKot grajacy Ryśka stał się wfilmie niezwykle podobny dobohatera.
Rysiek Riedel nie może byćautorytetem lecz może byćPrzestrogą, Zywą przestrogąktóra może uratować wielumłodych ludzi przed zgubą,czylibraniem narkotyków.
Jestem pewien że ten ktoobejrzał film nie weżnie nigdynarkotyków ,bo będzie pamiętał oRyśku R. Godsson16
Najpiękniejszy film w kinachna całym świecie o autentycznymbohaterze:)
Film jest przepiękny,ponieważ opowiada autentycznąhistorie wspaniałego człowieka owielkim talencie i jego taktragicznym końcu.
Muzyka tu tak wspaniale wkomponowana tworzy niepowtarzalny nastrój tego filmu.Jest to najpiękniejszy film jakiw życiu widziałam. A Rysiek jestdla mnie autorytetem.
Zostałem "skazany na bluesa"właśnie przez ten film awłaściwie dzieki niemu.
Nigdy nie słuchałem muzykiDżemu jednak po obejrzeniu filmuto się zmieniło... Moje wrażeniaz filmu? Świetna obsada(doskonale dobrani aktorzy)niewspominając o muzyce. Poprostuklasa...!!!
film mocno chwyta za serce
cóż można powiedziec jaznam te klimaty.nigdy nie brałamale widziałam destrukcję LUDZIktórzy to robili.będąc wJarocinie kilkakrotnie nauczyłamsię że nikt nie ma prawa oceniaćinnych.ale tam była prawda, możejestem już starabo brakuje mitych czasów, a moje dzieci uczęprawdy i wsółczucia dlainnych.to jestnajważniejsze.buziaczki dlawszystkich i pamiętajcie bądżciesobą .śylwia l.34
ten film byłnajpiękniejszym,najsmutniejszymi najbardziej wiarygodnym filmemjaki oglądałam
film bardzo mi się podobałponieważ jestem fanką Rysia. tobył człowiek wyjątkowy zarazemtwurczy i tak włąśnie ten filmgo przedstawił
siemacie ludzie:)
Film godny uwagi.Polecamkażdemu.Niesamowitaatmosfera,muzyka przyprawiającao dreszcze.Jeżeli ktos kochabluesa...to niech czym predzejto obejrzy.Najbardziej genialnascena?moim zdaniem-1 majowykoncert w szkole:),a płakałam kiedy ojciec dał mu klucze i niemógł byc na jego koncercie
dramat, film muzyczny, film biograficzny
Reżyser: Jan Kidawa-Błoński
Scenariusz: Przemysław Angerman, Jan Kidawa-Błoński
Premiera: 12.08.2005 (Polska), 01.08.2005 (świat)
Produkcja: Polska
Już zastanawiałam się kiedyś czy wszystko aby ze mną w porządku, bo Skazany na bluesa podoba mi się i zawsze mnie strasznie wzrusza, gdy tymczasem jak dotąd czytałam same negatywne recenzje. Okazuje się jednak, że jest jeszcze jedna Magda, która myśli podobnie, jak ja.
Fabuła filmu skupia się na wybranych okresach z życia bohatera. Widzowie ujrzą dzieciństwo artysty w Chorzowie, pierwsze kroki w branży muzycznej i ostatnie lata życia, kiedy artysta coraz bardziej pogrążał się w nałogu, niszcząc siebie, rodzinę i swoją wspaniale zapowiadającą się karierę. Znaczną część filmu wypełnia muzyka zespołu Dżem. Teksty piosenek stanowią swoisty komentarz ukazanych wydarzeń, a na ekranie pojawiają się autentyczni członkowie grupy, grający samych siebie.
Na ile starała się pani zerkać na pracę, która w filmie "Skazany na bluesa" wykonała Jola Fraszyńska. Na ile była dla pani inspiracją?
Kiedyś widziałam ten film i potem świadomie nie chciałam go oglądać. Zapomniałam o nim. Dopiero jak byłam na takim etapie, że sama właściwie ułożyłam sobie wszystko co chciałam zagrać, spojrzałam na ten film i już wtedy Jola Fraszyńska - która w tym filmie była bardzo dobra - nie miała wpływu na to co ja robię. Bo fundament i szkielet już miałam. Bardziej skupiłam się na tym, by słuchać co mówiła sama Gola. Szczątkowe jej wypowiedzi można znaleźć w internecie. Czytałam co oni mówili o samym związku. To było większą inspiracją.
Filozof, antyteista, zwolennik teorii ćwiczeń Petera Sloterdijka, neomarksizmu w wydaniu Slavoja Žižka, operator DTP, fotograf, retuszer i redaktor związany z małopolskim rynkiem wydawniczym oraz reklamowym. Od lat pasjonuje się grami komputerowymi, w szczególności produkcjami RPG, filmem, medycyną, religioznawstwem, psychoanalizą, sztuczną inteligencją, fizyką, bioetyką, a także mediami audiowizualnymi. Opowiadanie o filmie uznaje za środek i pretekst do mówienia o kulturze człowieka w ogóle, której kinematografia jest jednym z wielu odprysków. Mieszka w Krakowie.
- Tym razem wystąpi Zespół Cree założony w 1993 roku w Tychach. Jedno jest pewne - to będzie porządne rockowe granie, a my poniekąd będziemy skazani na bluesa! - zapowiadają organizatorzy. Dodatkowo, w czasie piątkowego koncertu będzie można się zaszczepić przeciw COVID-19 (punkt szczepień na darłowskim rynku, bez wcześniejszej rejestracji).
- Co byś zrobił, jakbyś miał jeszcze jedno życie?
- Nie brałbym tego gówna...
"Skazany na bluesa"
słowa: Ryszard Riedel
muzyka: Dżem
Jeśli go nie znałeś, to nie żałuj.
Jeśli go nie znałeś, to nie żałuj, o nie!
Bo przyjaciela straciłbyś,
Bo przyjaciela straciłbyś, jak ja!
Nie, ty go nie znałeś,
Lubiłeś tylko czasami posłuchać jak gra,
a czy pomyślałeś:
Skąd biorą się tacy jak on?
Był jednym z niewielu, skazanych na bluesa.
Ten wyrok dodawał mu sił.
Miał dom i rodzinę,
spokojnie mógł żyć.
Lecz często uciekał, by stanąć przed wami,
By znów nabrać sił.
Bo czasu miał mało, przeczuwał to.
Skazany na bluesa,
No ilu jest jeszcze takich jak on?
Skazany na bluesa,
No ilu jest jeszcze takich jak on?
Na film "Skazany na bluesa" składają się realne zdarzenia połączone ze sobą szczyptą magicznej iluzji. Postacie występujące w filmie są wzorowane na prawdziwych postaciach "z krwi i kości", które "żyły" z bohaterem w bardzo emocjonalnych i intymnych związkach. Wszystkie filmowe sceny w zasadzie miały miejsce w rzeczywistości, choć ograniczony czas narracji wymusił konieczność kompilacji i zmiany chronologii niektórych wydarzeń, tak aby materia filmu dała się lepiej udramatyzować w ramach filmowej opowieści.
"Skazany na bluesa" opowiada o dzieciństwie Riedla w górniczym Chorzowie, o jego pierwszych fascynacjach, dziecięcej przyjaźni, a także o początku wielkiego konfliktu z ojcem, który odcisnął się piętnem na życiu obu mężczyzn. "Skazany na bluesa" opowiada o młodych z małego miasteczka, którzy potrafili żyć marzeniami, o młodzieńczej miłości, rozpadzie przyjaźni, jak i zaskakującym zwrocie w stosunkach Ryśka z ojcem, kiedy to dwaj mężczyźni - najbliżsi, a zarazem najbardziej odlegli - zaczynają zbliżać się do siebie...
Film pokazuje też dramatyczne próby zerwania z nałogiem, opowiada o konfliktach w zespole, rozpadzie więzi między Riedlem i jego żoną, o cierpieniu jego dzieci. A także o heroicznej próbie zmiany swego życia.
Co wynika z tej opowieści? Właściwie tylko dwie rzeczy: że nie da się wygrać z przeznaczeniem i że marzenia nigdy się nie spełniają.
Znakomita muzyka i proste, przejmujące słowa piosenek śpiewanych przez Riedla, uwypuklają emocje bohatera i jego spojrzenie na świat.
Złoty klakier - "Skazany na bluesa" reżyseria Jan Kidawa - Błoński. Festiwalowa publiczność biła brawo 3 minuty 31 sekund! Żaden film nie zbliżył się do takiego wyniku.
Tomasz Kot, który wcielił się w postać legendarnego wokalisty zespołu "Dżem", Ryszarda Riedla, otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Gdyni za debiut w filmie fabularnym.
"Skazany na bluesa" został również nagrodzony za najlepsze kostiumy (Ewa Krauze).
Nagrody na XXX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni:
- Nagroda Jury za najlepsze kostiumy dla Ewy Krauze
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni za najlepszy debiut filmowy dla odtwórcy głównej roli Tomasza Kota
- Nagroda Złotego Klakiera przyznawana przez Radio Gdańsk dla najdłużej oklaskiwanego filmu
Ryszard Riedel, wokalista zespołu Dżem w latach 1976-94 - jest dzisiaj legendą.
W dziesięć lat po jego tragicznej śmierci, cmentarz w Tychach wciąż odwiedzają grupki fanów, na jego grobie zawsze leżą skromne wiązanki świeżych kwiatów i palą się świece...
Kiedy wraz ze współscenarzystą Przemkiem Angermanem zbieraliśmy materiały do scenariusza, poruszyło nas jedno. Wszyscy mówili o tym samym Ryśku, ale każdy opowiadał o innym człowieku. Jeden z jego przyjaciół skwitował to tak: "Powiedzą wam dużo, będą mówić to i owo, szczerze i do bólu, ale opowiedzą wam tylko o tej jasnej stronie, o tym co było widać, a Rysiek był jak księżyc i nikt nie powie wam o ukrytej stronie księżyca. Bo ludzi takich jak Rysiek, ludzi tak głęboko wewnętrznych i magicznych nikt nigdy dobrze nie zna".