13 Wala(A) pang pagsubok na dumating sa inyo na hindi nararanasan ng ibang tao. Tapat ang Diyos, at hindi niya ipapahintulot na kayo'y subukin nang higit sa inyong makakaya. Sa halip, pagdating ng pagsubok, bibigyan niya kayo ng lakas upang makayanan ito at ng paraan upang malampasan ito.
13 Walang pagsubok na dumating sa iyo maliban sa karaniwang pagsubok sa tao. Ang Diyos ay matapat, na hindi ka pababayaang masubok nang higit sa makakaya mo. Kasabay ng pagsubok, gagawa siya ng paraan para makaligtas ka nang sa gayon, makayanan mo ang pagsubok.
13 No temptation[a] has overtaken you except what is common to mankind. And God is faithful;(A) he will not let you be tempted[b] beyond what you can bear.(B) But when you are tempted,[c] he will also provide a way out so that you can endure it.
The problem with this is that it is taken lightly as if it will pass by and it will be solved on its own. And the other one is we learn nothing in the trials that we face. Walang natutunan sa pagsubok na dumating.
Trials are issues of faith because of the way we respond to it. Faith is being attacked because you only have two responses. One, have faith and work out from there. The other one, is lose faith and do your own thing. Kakapit ka ba o kakalas ka sa Dios?
Can you imagine that you need to be operated upon instead of just drinking a pill? You were laid on the table and they sliced you open and suddenly you scream to stop the operation and you walked out of it. Quite stupid, right? Perseverance causes us to stay on the operating table even the aftercare so that we would be healed. Yes, it is painful and uncomfortable when there are trials but it we stick with it because of what we can become ad because of God.
What we need to look at in every trial that comes our way is not the solution, but the development of character. Look at the verse, perseverance must work its way on you that we may end up mature and complete and not lacking in anything.
Look at the verse carefully; all of those trials when you persevere and hold on to faith will all be fully rewarded when it mattered the most. We look at our trials as if burdens on this world without fully realizing, God is setting you up for untold rewards.
Mababatbat ng kahirapan ang mga huling araw at lalaganap ang kasamaan. Kaya hindi natin dapat ipagtaka ang nangyayari sa kasalukuyan sapagkat ipinagpauna na ito ng Banal na Kasulatan. Hindi rin natin dapat ipagtaka kung bakit sa kabila ng pagdagsa ng maraming relihiyon at tagapangaral ay patuloy pang sumasama ang kalagayan ng mundo sapagkat ibinabala rin ng Biblia ang tungkol sa mga hindi tunay na relihiyon na nagkukunwa lamang na totoo.
Nais ng Panginoong Diyos na patunayan natin ang katapatan ng ating pananampalataya sa Kaniya. Hindi pala dapat ikahapis o ikapanghina ang mga pagsubok, sapagkat dito dinadalisay ang ating pananampalataya at ito ay maikling panahon lamang. Ito ang layunin ng Diyos kaya tayo na Kaniyang mga hinirang ay pinararaan Niya sa mga pagsubok. Dito makikilala kung sino ang tapat sa Diyos at tunay na kay Cristo at kung sino naman ang nagpapanggap lamang. Kaya sa pagdalisay na ito sa loob ng Iglesia ay mahahayag ang nanghahawak at sumusunod sa mga utos ng Diyos. Ang mga ipinasok na lihim ng diablo sa loob ng Iglesia ay makikila rin. Makikilala sila sa kanilang mga gawa, sapagkat hindi naman sila totoong namumuhay ayon sa mga aral at utos ng Diyos.
Ang Diyos ang mag-iingat sa atin kung iingatan din natin ang ating pananampalataya. Kaya matitiyak natin na tayo ay makapagtatagumpay sa mga pagsubok sa atin. Ito ang Kaniyang pangako at dapat nating panaligan.
Ang makapapasa ay ang katulad ni Job na hindi lumilihis sa Kaniyang mga daan at nananatili sa pagsunod sa Kaniyang mga utos. Napakatindi ng mga pagsubok na pinagdaanan ni Job subalit sa kabila nito ay pinatunayan niya ang kaniyang katapatan sa Diyos. Pinahalagahan niya ang mga kautusan ng Diyos nang higit kaysa kailangan niyang pagkain. Mabigat ang naging karanasan ni Job kaysa atin ngunit napagtagumpayan niya ang mga ito. Sana ay mapagtagumpayan din natin ang mga lalang ng diablong kaaway sapagkat gumagamit siya ngayon ng ibang pamamaraan.
Maaring may mga kaanib na panatag ang kalooban sapagkat ang nasa isipan niya ay nakatala naman siya sa Iglesia. Ngunit, tama pa kaya ang kaniyang pagtrato sa mga aral ng Diyos? Ang Diyos kaya ang tunay nating sinusunod at pinaglilingkuran? Taglay ba natin sa ating puso ang banal na takot sa Diyos? Baka sa tao lang tayo natatakot at naglilingkod? Baka wala na tayong pakialam kung tayo man ay nailalayo na sa mga dalisay na aral na tinanggap natin sa Sugo at kay kapatid na Erao G. Manalo.
Kailangan ay mapagbantay tayo hindi kampante lang na sumusunod. Itanong natin sa sarili, wasto ba ang paggamit at pagbibigay ng kahulugan sa mga talatang nakasulat? Baka pinipilipit na ang Biblia para lamang tumugma sa nais na ipakahulugan? Kapag ganito ay magkakasalungatan ang mga aral na nakasulat. Makita sana sa atin ng Panginoong Diyos ang paninindigan kahit ano pa ang banta sa atin. Nais ng Diyos na makita tayong naninindigan sa panig ng Kaniyang mga Katotohanan at Katuwiran.
Sa harap ng mga pagsubok dapat nating tatagan ang ating loob. Patunayan natin sa Diyos ang ating katapatan sa paraang mamalagi tayong nasa pagsunod ng Kaniyang mga utos anuman ang dumating sa ating buhay. Ang sabi ay dapat maging tapat sa Diyos. Samakatuwid, sa Diyos ang katapatan at hindi sa tao lamang. Baka ang higit nating pinahahalagahan, sinusunod, at kinatatakutan ay ang tao kahit na nilalabag na natin ang mga kalooban ng ating Panginoong Diyos. Ang ganito ay tapat lamang sa tao ngunit hindi na tapat sa Diyos.
Ngayon ay sinusubok at dinadalisay tayong lahat bago humarap sa ating Panginoong Jesucristo. Patunayan natin sa ating Panginoong Diyos at Panginoong Jesucristo na hindi tayo tatalikod at lilimot sa mga aral na ibinigay sa atin. Sa kabila ng mga pagbabanta at mga pag-uusig, ay patuloy pa rin tayong susunod.
Kaya habang may panahon pang nalalabi, habang nagpapahinuhod pa ang ating Panginoong Diyos, ay magbago na ang mga nasa katiwalian, ang mga nasa kalikuan, at ang mga nasa paglabag. Huwag nating sayangin ang ating karapatan na makapagmana ng buhay na walang hanggan. Huwag nating ipagpalit sa karangyaan at kapangyarihan ang pangakong kaligtasan na ating tatamuhin.
Simula ng masilayan ko ang yong kagandahan
Bigla nalang nag-iba itong aking naramdaman
Kapag kasama kita nagbibigay ka ng saya
Na para bang ibinigay ka na isang munting biyaya
At sayo naramdaman ang pag-ibig na totoo
Dahil sayo lamang tumibok ang puso kong naging bato
At sa pagtulog ikaw lang ang aking iniisip
Palagi kang kasama pag ako'y nananaginip
Araw-araw at gabi-gabi akong nagdarasal
Na ako lang nasa puso at iyong minamahal
Nasayo ang puso ko sana ikaw ay maniwala
Ikamamatay ko pag ikaw ay nawala
Ng ikaw ay dumating ang buhay ko'y nagsimula
Pangako ko sayo mahal ako'y hindi mawawala
Iingatan kita at di kita pababayaan
Sana'y habang-biye na ing lugud mu kang hajiezkill
Ng ikaw ay makilala tayo ay magkaibigan
At hindi ko inasahan tayo'y magiibigan
Ang tingin mo dati sakin ay para bang kapatid
Ngayon pagmamahalan natin ay walang makapatid
Nagumpisa ang buhay ko ng dumating ka ng bigla
At hindi ko kakayanin pag ikaw ay nawala
Kung may pagsubok man ay hindi ka bibitawan
At kahit anong mangyari ay hindi kita iiwan
Pag di kita kasama ako ay naiinip
At palaging tulala habang ako'y nananaginip
Na ikaw lang ang babaing gusto kong maging asawa
At kahit kailan man ay hindi na magsasawa
Ikaw lang ang babaing minahal ng ganito
At ikaw ang nagbigay kahulugan sa buhay ko
Pangaku keka jo edaka ipagpalit
Pakatandanan mu kaluguran nakang sniper
Walang minuto sigundo na di kita inisip
Kahit sa pagtulog ikaw pa rin ang panaginip
Hindi mawawala pagmamahal para sayo
Gagawin ko ang lahat basta't para saiyo
Dahil ikaw lang ang babaing nagbigay sakin ng buhay
Paparamdam saiyo na ang pag-ibig ko ay tunay
Ang makasama ka yan lang ang tangi kong pangarap
Sa aking pagpikit ikaw pa rin ang hinahanap
Dahil sa puso ko ikaw lamang nag-iisa
At ang pag-ibig ko sayo kailanma'y di mag-iiba
Palagi mong asahan na ako'y nandirito lang
Patawarin mo ako kung ako ay naging hangal
At ning puso ng tak-siL keka yamu talaga
Ambis kapilan ikamu ing luguran
Magmula nung akin ka hindi mo ko pinabayaan
Ngayong kapiling na kita hinding-hindi kita iiwan
Sana yong malaman sana iyong maramdaman
Na ang puso kong ito ikaw lang ang nilalaman
Kapag kasama kita nagbibigay ka ng saya
At pag ikaw ay nawala hinding-hindi ko makakaya
Pangako ko mahal hindi kita pababayaan
At lalo rin mahal hinding hindi kita iiwan
Mga dalangin ko ikaw ang tanging sumagot
Upang malimot ang sakit ng aking nadarama
At umikot ng umikot ang utak sa kakaisip
Pati sa pagtulog ikaw pa rin ang panaginip
Lagi mong tandaan ang pag-ibig ko'y totoo
At mamahalin kita hangga't makakaya ko
At ing lugud ng crime flow manatili yang tapat
At kapilan man ena naka agyung lakwan
Ikamu ing luguran at enaku mantun aliwa
Tuparan ku ing pangarap para keka tang adwa
Sinasabi sa atin ng Aklat ni San Jaime na magalak sa ating mga pagsubok? Ngunit maaari ba iyon, lalo na kapag pakiramdam mo ay napaloob ka sa isang ipu-ipo at ang pinakamabuting magagawa mo ay huminga nang minsan pa bago ka muling mahigop? Mangyayari ba sa panahon ng 3-taong pandemya na humamon sa madami sa atin sa mga paraang hindi natin naisip?
c80f0f1006