Bütün ihtilalat-ı beşeriyenin madeni bir kelime olduğu gibi bütün ahlâk-ı seyyienin menbaı dahi bir kelimedir. Birinci kelime: “Ben tok olayım, başkası açlıktan ölse bana ne.” İkinci kelime: “Sen çalış, ben yiyeyim.” (Sözler, Yirmi Beşinci Söz) |
Ey kendisini tanıyanları tanımasına mazhar edip onlara marifetinin kapılarını açan, tanınması onlara en büyük ihsan olan Mâruf,
Ey kendisine ibadet edenleri ubudiyyete mazhar edip ibadetlerini kabul buyuran Mabud,
Ey kendisine şükredenleri rızasına mazhar edip şükürlerini kabul eden Meşkûr,
Ey kendisini zikredenleri feyizdar edip zikreden Mezkûr,
Ey kendisine hamdedenlere hamd kapılarını açan rahmet eden Mahmud,
Ey kendisini arayanların yanında, her yerde her an hazır olan Mevcud,
Ey birlik ve vahdaniyetine inananlara vasıflarını bildiren, kendini tanıtan Mevsûf,
Ey kendisini sevenleri sevgisine mazhar eden, onların sevgilisi olan Mahbûb,
Ey kendisini arayanları arayıp arzulayan, onların en büyük rağbet ettiği Zat olan Merğub
Ey kendisine yönelenlere yönelen, onların en büyük gayesi olan Maksûd, Sen aczden ve şerikten, kusurdan münezzeh ve mukaddessin. Senden başka ilâh yok ki bize imdad etsin. El-aman el-aman! Bizi azap ateşinden ve cehennemden kurtar. |
