Sonsuz Us
Duygular,düşünceler…
Dile dökülmeyen, bazen kıstaslarla karşılaşılan…
Yazmak en iyisidir deyip, haykırışlarımızı yansıtmak… “özgürce”… durmaksızın
* * * *
Hayatın oluşumunda kendini tanıma-tanıtma bilincine erişen(boyut çoğu zaman işlevselliğini korumuyor) bir bireyin duruşunu belirleyen faktörler nelerdir?
Genelite bazında durum çizelgesi neyi gösterir?
Çocukluktan gençliğe uzanıma kadar yaratılan kimlik oluşumunda süreç içerisinde yapılması gerekenler nelerdir?
* * * *
Bireyin proporsiyonuna etki eden temel nokta “aile”...
Ruhun ince-hassas-sempatik- nice güzelliklerle donatılı çocukluk zamanına dönelim;
* * * *
Dinleti(tınılar değişken olmakla beraber),hep aynıdır hiç değişmez:)
-Şimdi sırası değil, sen çocuk musun?
(evet ben çocuğum:)
* * * *
Her şeyin bir sırası mı var?
Kime göre ya da neye?
Böyle bir süreç düşünelim.
* * * *
Yeri gelir “sen çocuksun sus bakalım” derler yeri gelir yaptığımız hareketi çocuksu bulurlar
Arada görmezden gelinen yaratıcılık? Buda işin cabası:(
* * * *
Peki ya masal anlatımlarının olması gerektiği yerde…usulca kalabalığın içinde uykuya dalmak(ne şekerler:)
* * * *
“Ben buradayım” demek, kendini gösterme çabasına girmek …ama bunun karşı tarafa anlatılamaması- karşı tarafın (setler beraberinde gelir –ikili ilişkilerde nedense arada engel olmaksızın yaşama devam çizelgesi sürmez) bunu anlamaması
“Kukladan ne farkım var” hissiyatının benliğinde vuku bulması(işe yaramama sendromu)
Bazen boşluğa dalmak ve “isyanlardayım” diye haykırmak… beraberinde kavramların havada uçuştuğu ve içeriğin hissiyata göre farklı paftalarla değişmesi…ve yaftaların üzerinize yapıştırılma durumu…
Ne sıkıcı anlar…
* * * *
Neyse ki düşüncelere kilit vuramadılar(henüz icat edilmedi:)
Susturulmak; başrolde suskun bir tip ve bu rolü zorla size giydirenler(ama ben bu rolü istemiyorum!diyememek…)
* * * *
Şimdi oynama zamanı değil
Şimdi gülme zamanı değil
Şimdi……...
Örnekleri çoğaltabiliriz
Genelde zamanlamalar uyuşmaz? (sorgulanması gerekenlerden biri daha)
* * * *
Yasaklarla kurulu ama nedenini bilemediğimiz, uzun- bir o kadarda hızlı-bir yolculuk; çocukluk süreci…
Güven duygusunun yaşamda öneminin kavranamaması ve ötesi…..
* * * *
Arayışlara itilmek;
Ben kimim? Ne yapmak istiyorum? Benlik-hayal-ruh kulvarında nedenlere boğulu bir dönem…
Soruların aklımızı meşgul ettiği çocukluk dönemini geçip ergenlik dönemine gelişimiz (derin mevzuların içselleşmesi)
* * * *
Anlaşılamamak realitesini-had safhada- hisseden bir gençliğin mevzu bahis olduğunun görülmemesi
Sadece aile değil ya da aile çevresi- artık toplum içerisindeki duruşun sorgulanma zamanı (Acaba beni nasıl buluyorlar? Gençliğe başlangıç evresinde sıkça düşünülen sorulardan biri:)
* * * *
Arayışlardaki oluşumların bu bağlamda kimliğini oturtmaya çalışan gençlerimizin aile ve çevresinin ne kadar önem-anlam kazandığını belki de anlattığımız çerçevede net bir şekilde görüyoruz.
* * * *
Sonuç olarak;
Geriye dönüşümün olmayacağı durumlar barizken düşünselliğin getirisini daha işlevsel kullanmak gerekmez mi?
Sorunların sebebi bilinirken neden hayatımız tekerrürlere boğulu kalır?
İletişim kavramını doğru ölçütlerle yapılandıramaz mıyız?
Düşünceleri ortaya koyma-“konuşma özgürlüğü”- neden kıstaslara mahkum bırakılır?
“Kendisiyle barışık bir yaşam sürebilmek” bunun sağlanamamasının temel sebebi nedir?
Sesin baskınlığının,artistik nidaların,,,,,, esasiyet olmadığını anlamak güç mü?
Gururun “hata yapıldığında” anlamını kaybetmesi gerekliliği anlaşılamaz mı?
Olumlu davranışın minimal boyutta da(en azından) olsa desteklenmesi gerekmez mi?
Sevginin içinde yüklediği saygı-hoşgörü-anlayış ve güven gibi temel noktalardan birinin göz ardı edilmesi- aslında sevgiyi sorgulamamız gerektiği anlamına gelmez mi?
* * * *
“Bir hatanın karşısında gösterilen davranış şekli, o hatanın tekrarını ya da bir daha yapılmayacağını belirler”
* * * *