Zydowscy neofici - Dowod na czystosc katolicka polskich rodow od XIV stulecia

[Alex Sharon]

Poważną grupę nazwisk neofitów stanowią nazwiska utworzone sztucznie. Wśród nich dość powszechnie występowały takie, które nawiązywały do samego aktu konwersji.
Nazwiska te możemy odnaleźć zarówno w aktach metrykalnych poszczególnych miast, jak też w nobilitacjach.
Jest kilka typowych grup, które wskazują na neofickie korzenie.
.
Poniżej podaję najbardziej typowe grupy nazwisk.

Nazwiska z rdzeniem „nowy”

Na liście nowo ochrzczonych w Warszawie w latach 1700-1800 mamy trzech Nowakowskich i dwóch Nowickich.
W późniejszych latach dochodzi jeszcze dwóch Nowakowskich i jeden Nowicki.
Na Sejmie w 1764 roku dwaj neofici Nowakowscy otrzymują nobilitację.

Gdy sprawdzimy herbarzach, to dojdziemy do wniosku, że Nowakowscy pojawiają się bardzo późno.

Nowakowscy herbu Ślepowron w 1733,

Nowakowscy herbu Trzy Księżyce w roku 1764,

Nowakowscy herbu Przyjaciel w 1768 roku,

Nowakowscy herbu Sas w 1782 roku,

Nowakowscy herbu Cholewa w 1782 roku,

Nowakowscyherbu Kuracjusz dopiero w 1789 roku. (Uruski)

 

Podobnie rzecz się ma z Nowickimi. Co prawda pierwsza wzmianka dotyczy rodziny wymienionej w 1524 roku, ale później przez ponad dwa wieki, brak jest o nich informacji.
Nobilitacje pojawiają się dopiero począwszy od 1764 roku.

Legitymacje przed Heroldią podają u Nowickich wywody jedynie do ojca lub dziadka.

 

Oczywiście nie jest to żaden dowód na to, że te rodziny są pochodzenia żydowskiego, ale też w rozważaniach nie można tej cechy pomijać, bowiem wiek XVIII obfitował w liczne nobilitacje wychrzczonych Żydów, przy czym nie zawsze było to jednoznacznie odnotowywane, gdyż często najpierw następowała konwersja, później jednostki aktywne wybijały się w zasługach, skutkiem czego następowała nobilitacja.
Przyjąć można, że przynajmniej część neofitów przypierała nazwiska z rdzeniem „nowy”.

 

Nazwiska utworzone od zwrotu „z dobrej woli”

 

Wśród nobilitowanych za czasów Stanisława Poniatowskiego, aż sześć rodzin neofickich nosiło to nazwisko.

Jak podaje Teodor Jeske - Choiński w swojej pracy " Żydzi oświeceni" (Warszawa 1910),
 w rejestrze neofitów warszawskich z XVIII wieku, nazwisko występuje dziesięciokrotnie.

W pierwszej połowie następnego wieku, sześć rodzin Dobrowolskich przyjęło chrzest.

Neofitów o tym nazwisku notuje się w Kamieńcu Podolskim i w Łęczycy.

Pierwszy przyjmuje to nazwisko krakowski Żyd Jan Dobrowolski, ochrzczony w Warszawie w 1672 roku.

W herbarzach znajdujemy cały szereg przykładów rodzin neofickich noszących to nazwisko.

Dobrowolscy herbu Doliwa, ochrzczeni w końcu XVII wieku,

Dobrowolscy herbu Nowina (Marcin, ochrzczony w Szkudach w 1760 roku, nobilitowany w 1768 )

Dobrowolscy herbu Nieczuja (Michał, chrzest w Warszawie w 1775 roku, nobilitacja w 1790 roku),

Dobrowolscy herbu Odyniec ( Jan, chrzest 1749, nobilitacja 1764, dla jego synów w 1788).

 

Jak zauważa Jan Bystroń w „Nazwiskach polskich”, pokrewnymi tematycznie nazwiskami neofickimi były:

 

Dobrańscy (1785 Warszawa),

Dobrochowscy (1741 Łęczyca),

Dobrzyński (nobilitacja 1764).

Wśród frankistów popularne były nazwiska Wolański, Wolicki, Wolski oraz zlokalizowane w okolicach Włocławka nazwisko Chęciński (1774) i Chutkowski (1767).

 

Nazwisko Krzyżanowski

 

Do dawnych rodów Krzyżanowskich (herbu Dębno i Świnka), wywodzących się od Krzyżana (Chrystiana) dołączyło szereg nowych rodzin, którzy w ten sposób chcieli podkreślić przywiązanie do nowej wiary.

W spisie neofitów warszawskich znajdujemy 5 Krzyżanowskich i jednego Krzyżaneckiego. W następnych latach 4 rodziny neofickie przyjęły to nazwisko.
Mateusz Mieses w książce „Z rodu żydowskiego”, podaje, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż „nowa” szlachta, która pojawia się w herbarzach stosunkowo późno (herbów: Dołęga, Krucyni, Mora, Skrzydło ) nie ma nic wspólnego z miejscowościami Krzyżanowice czy Krzyżanów, a raczej nawiązuje do konwersji, poprzez podkreślenie symbolu chrześcijańskiego.

Wśród nobilitowanych spotykamy trzech neofitów noszących nazwisko Krzyżanowski (herbu Skrzydłolot i Dąb).
Często wśród neofitów spotyka się oboczności tego nazwiska i tak:

Krzyżewski (frankista),

Krzyżanecki (1732),

Krzyżański (1775),

Krzyżanowski (1781 Kłodawa) i

Krzyżmowski (1759).

Nazwiska zawierające pochwałę Boga.

Jan Bystroń zwraca uwagę na dość częste stosowanie przez neofitów nazwisk, świadczących o chwaleniu Boga:

Boguchwalski (1733),

Bogdańska (1787, 1836)

Bogusławski (cztery rodziny neofickie do roku 1841),

Chwalibogowski (1778),

Chwalibóg (1834).

 
Nawroccy

Wielu autorów przytacza to nazwisko, jako typowe nazwisko nawróconych na wiarę chrześcijańską.

W 1674 roku ochrzciła się w Warszawie Marianna Nawrocka, a w 1830 roku Michał Nawrocki.
W roku 1865 w farze włocławskiej przyjęli chrzest małżonkowie Nawroccy z Dobrzynia z córkami. Później w 1830 roku przyjmuje je Aron Lewkowicz Messerstein, a w roku 1832 Izrael Judkowicz.
Mieses sugeruje, że „nowa” szlachta Nawrockich herbu Lubicz i Pobóg, powinna być łączona z pniem neofickim.

Również Liber chamorum wspomina o Nawrockim, który okradł swojego ojca Hircka z Płocka  i przyjął chrzest.

 

Nazwiska od miesięcy.

 

Bardzo powszechnie używanym sposobem na tworzenie nazwisk neofitów, było oparcie się o nazwy miesięcy.

Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że nadawano nazwisko zgodnie z miesiącem w którym przyjmowano chrzest.

Jednak często obserwuje się zdecydowane rozbieżności. Stało się tak zapewne wówczas, gdy ustaliła się już zasada nadawania neofitom nazwisk od miesięcy, wówczas nazwisko nadawano bez względu na datę konwersji.
Niektóre miesiące nie były najlepsze do tworzenia nazwisk i ma to odzwierciedlenie w ilości urobionych od nich nazwisk.

Stosunkowo mało jest Październickich, czy Listopskich.

Poniżej przytoczę zestawienie poczynione przez Jana Bystronia w książce „Nazwiska polskie”.

Zestawienie zrobione jest w porządku kalendarzowym i jeśli nie zaznaczono inaczej, dotyczy warszawskich neofitów. Daty oznaczają odnotowany chrzest.

Styczyński (trzech 1820-1823)

Lutyński (1767,1792), Lutomski (1823),

Lutnicka (1822)
Marzecki (1772, 1825),

Marczewski (1777, potem w XIX w. jeszcze trzech),

Marczyński (1824),

Markowski (siedmiu w XIX w. wszyscy chrzczeni w marcu)
Kwieciński (1780 Radom, 1791, 1799 w XIX w. w Warszawie osób 12, w tym jeden ewangelik konwertyta 1850),

Kwiatkowski (od 1817-1844 osób 14, może niektórzy są tłumaczeniami niemieckich –blumów?)

Kwietniewski (1823, 1825), Kwiatkiewicz (1820),

Aprilewicz (1765).
Majewski (trzy rodziny frankistów, 1775, we Włocławku 1769-1787 czterech, w Warszawie w pierwszej połowie XIX w. dziewiętnastu),

Majowski (Radom 1726 i 1760) Majecki (1771).
Czerwiński (jeden frankista, 1764, 1789, 1825, 1846),

Czerniecki (1766, Łęczyca 1790)

Junecki (1773).
Lipiński (jeden frankista, w Nieszawie 1778, 1789; w XIX w. jedenastu),

Lipiecka (1834) Lipczyński (Radom 1776, 1836).
Sierpiński (1770, w XIX w. cztery kobiety)

Sierpowski (dwóch w 1772)
Wrzesiński (1741,1775,1779, w XIX w. dwóch)

Wrzesieński  (1770),

Wrześniewska (dwie w XIX w.)
Październiki (1770)

Paździerska (1830) Oktober (1773)
Listopski (Włocławek 1790)
Grudziński (1766, ośmiu w XIX w.)

 

Wśród szlachty istnieje kilka starych rodów, które były notowane w dawnych czasach i noszą nazwiska, które można było urobić od miesięcy, ale albo się nie zachowały do dzisiaj, albo brakuje im ciągłości genealogicznej. Tak czy inaczej przypadki takie należą do wyjątków.

Majewscy herbu Stary Koń notowani byli w XV wieku, herbu Nałęcz w 1697 ale poza tym pozostałe rodziny notowane były dopiero w XVIII wieku lub jeszcze później i są prawdopodobnie pochodzenia neofickiego.
Stary ród Czerwińskich herbu Lubicz wspomniany w 1389, nazwany tak od wsi w powiecie ostrołęckim, nie ma niestety ciągłości. Inni Czerwińscy są już całkiem świeżej daty.

Istniał stary ród Lipczyńskich herbu Korwin wspomnianych w 1565 roku, ale inni wpisani są do ksiąg dopiero w 1830 roku. Podobnie stare rody Lipińskich herbu Schur i Brodzic, które nazwiska swoje wzięli od wsi, nie mają nic wspólnego z licznymi rodzinami noszącymi to nazwisko, wylegitymowanymi dopiero w końcu XVIII wieku (Dołęga, Korsak, Lubicz, Mutyna).
Wśród szlachty pochodzącej najprawdopodobniej od neofitów, jak twierdzą liczni autorzy dziewiętnastowieczni, znajdują się też Paździerscy herbu Ślepowron, Listopaccy herbów Lubicz i Mora oraz Grudzińscy herbu Łabędź i Paprzyca.
W przypadku Grudzińskich, była też stara rodzina herbu Grzymała, pochodząca z Grudna w powiecie poznańskim, nie mająca nic wspólnego z neofitami, ale stanowiła ona wyjątek.
Żydowski autor, Mateusz Mieses napisał, że „Musimy jednak uważać za prawdopodobne, że wszędzie, gdzie w Polsce spotykamy nazwiska powyższego typu, ma się do czynienia z potomkami jakiegoś nowochrzczeńca. Gdyby się zdarzył jaki wyjątek w tym kierunku, byłaby to egzemcja raczej, która poświadcza prawdziwość reguły”.

 

Nazwiska od dni tygodnia.

Oprócz miesięcy, także nazwy dni tygodnia często dawały początek nazwiskom neofitów.
Niedzielskiego herbu Szeliga spotykamy wśród nobilitowanych w 1765 roku.
W spisie neofitów warszawskich z pierwszej połowy XIX wieku Choińskiego, nazwisko Niedzielski spotykamy trzy razy.
Mamy też Niedzielskich w Kłodawie (1755) i Kamieńcu Podolskim (1756, 1771, w XIX w. jeszcze dwie kobiety).
Wśród szlachty polskiej, nazwisko to wcześniej występuje sporadycznie, począwszy od końca XVI wieku . Mamy więc plebana Niedzielskiego herbu Prus. Niedzielskiego na Rusi herbu Sas, Stefana Niedzielskiego, stolnika litewskiego.

Częstotliwość tego nazwiska, tak u pospólstwa, jak i u szlachty, wzrasta dopiero w wieku XVIII. U Uruskiego pojawiają się Niedzielscy herbów Laryssa, Topór, i Pogoń.
Wśród frankistów z Buska, pojawia się też nazwisko Piątkowski.

Jak zastrzega się Jan Bystroń, nie wszystkie te nazwiska nadawane były neofitom. Część z nich mogła być nadawana dzieciom chrzczonym w te dni tygodnia, a pochodzącym od niewiadomych rodziców.
Oczywiście trudno wyczerpać temat nazwisk nadawanych neofitom. To temat dość trudny z uwagi na dość częste zjawisko celowego zacierania śladów pochodzenia żydowskiego.

 

W wielu wypadkach znamy moment chrztu, ewentualnie nobilitacji, a już znacznie trudniej jest prześledzić potomków.
Ponadto neofici otrzymywali lub przybierali sami nazwiska w sposób dość dowolny i obok wymienionych grup nazw osobowych, możemy spotkać w zapisach całkowicie różne nazwiska.

Podam tu jedynie kilka przykładów dla ilustracji:

 

Bernstein staje się w 1835 roku Chrzanowskim,

Lejbuś Michalewicz ochrzczony w 1822 roku przyjmuje nazwisko Dąbrowski,

Mordko Hayman w 1844 staje się Drzewieckim, a

Szmul Szpik Holz w 1845, Jastrzębskim.

Na zakończenie tej krótkiej gawędy o nazwiskach neofitów, warto wspomnieć o fingowaniu rodowodów, przy okazji wywodów szlacheckich. Było to zjawisko bardzo powszechne i nie stanowiło specyfiki neofitów, ale dość znacznie utrudnia właściwe dotarcie do korzeni.

Bystroń przytacza dwa takie przykłady.

Jan Gottlieb Bloch (1836-1902), syn Szulima z Leszna, dorobiwszy się majątku, otrzymuje szlachectwo w roku 1883 i przyjmuje herb Ogończyk z niewielką odmianą. Herbem tym pieczętowała się stara rodzina szlachecka nosząca takie samo nazwisko – Bloch.
Znany bankier warszawski Rawicz (1827-1901) potrafił przeprowadzić w heroldii petersburskiej za pomocą adopcji któregoś ze zubożałych Rawiczów,  dowód pochodzenia od starej szlachty tego nazwiska.

[McGrath]

Ciekawe od czego zostala utworzona  nazwa miejscowosci

"Nahujowice", z ktorej pochodzi ojciec  Alexa Kleiberga-Sharona,

Bunio Kleiberg? A jakby sie nazywac mogl  dzisiejszy Alex Sharon,

wywodzacy sie Nahujowic?

 

 

 

"Alex Sharon" <a.sh...@shaw.ca> wrote in message news:dm5fp.6753$yb7....@newsfe11.iad...

[Andrew Karts]

> Kwiatkowski (od 1817-1844 osób 14, może niektórzy są tłumaczeniami niemieckich -blumów?)

> Jan Gottlieb Bloch (1836-1902), syn Szulima z Leszna, dorobiwszy się majątku, otrzymuje szlachectwo w roku 1883 i przyjmuje herb Ogończyk z niewielką odmianą. Herbem tym pieczętowała się stara rodzina szlachecka nosząca takie samo nazwisko - Bloch.

> Znany bankier warszawski Rawicz (1827-1901) potrafił przeprowadzić w heroldii petersburskiej za pomocą adopcji któregoś ze zubożałych Rawiczów, dowód pochodzenia od starej szlachty tego nazwiska.

jak i adamscy, adamowiczowie, abramscy i abramowiczowie, golebiowscy,
golabki, jakubscy, jakubowscy i tak mozna leciec po alfabecie. tak to
cierpieliscie, panowie zydzi.

[Alex Sharon]

"Andrew Karts" <andre...@yahoo.com> wrote in message
news:1e2164c2-a6b9-41c1...@y31g2000prd.googlegroups.com...

---

Uhaha,

Zapomialesz o Kle,.czkowskich, ktoryz przechodzili w nowa wiare na
kle,czkach

[Andrew Karts]

On Mar 13, 9:37 am, "Alex Sharon" <a.sha...@shaw.ca> wrote:
> "Andrew Karts" <andrewka...@yahoo.com> wrote in message

>
> news:1e2164c2-a6b9-41c1...@y31g2000prd.googlegroups.com...
> On Mar 13, 8:26 am, "Alex Sharon" <a.sha...@shaw.ca> wrote:
>

> > Powa n grup nazwisk neofit w stanowi nazwiska utworzone sztucznie.
> > W r d nich do powszechnie wyst powa y takie, kt re nawi zywa y do samego
> > aktu konwersji.
> > Nazwiska te mo emy odnale zar wno w aktach metrykalnych poszczeg lnych
> > miast, jak te w nobilitacjach.
> > Jest kilka typowych grup, kt re wskazuj na neofickie korzenie.
> > .
> > Poni ej podaj najbardziej typowe grupy nazwisk.
>
> > Nazwiska z rdzeniem "nowy"
>
> > Na li cie nowo ochrzczonych w Warszawie w latach 1700-1800 mamy trzech
> > Nowakowskich i dw ch Nowickich.
> > W p niejszych latach dochodzi jeszcze dw ch Nowakowskich i jeden Nowicki.
> > Na Sejmie w 1764 roku dwaj neofici Nowakowscy otrzymuj nobilitacj .
>
> > Gdy sprawdzimy herbarzach, to dojdziemy do wniosku, e Nowakowscy
> > pojawiaj si bardzo p no.
> > Nowakowscy herbu lepowron w 1733,
> > Nowakowscy herbu Trzy Ksi yce w roku 1764,

> > Nowakowscy herbu Przyjaciel w 1768 roku,
> > Nowakowscy herbu Sas w 1782 roku,
> > Nowakowscy herbu Cholewa w 1782 roku,
> > Nowakowscyherbu Kuracjusz dopiero w 1789 roku. (Uruski)
>

> > Podobnie rzecz si ma z Nowickimi. Co prawda pierwsza wzmianka dotyczy
> > rodziny wymienionej w 1524 roku, ale p niej przez ponad dwa wieki, brak
> > jest o nich informacji.
> > Nobilitacje pojawiaj si dopiero pocz wszy od 1764 roku.
> > Legitymacje przed Heroldi podaj u Nowickich wywody jedynie do ojca lub
> > dziadka.
>
> > Oczywi cie nie jest to aden dow d na to, e te rodziny s pochodzenia
> > ydowskiego, ale te w rozwa aniach nie mo na tej cechy pomija , bowiem
> > wiek XVIII obfitowa w liczne nobilitacje wychrzczonych yd w, przy czym
> > nie zawsze by o to jednoznacznie odnotowywane, gdy cz sto najpierw
> > nast powa a konwersja, p niej jednostki aktywne wybija y si w zas ugach,
> > skutkiem czego nast powa a nobilitacja.
> > Przyj mo na, e przynajmniej cz neofit w przypiera a nazwiska z

> > rdzeniem "nowy".
>
> > Nazwiska utworzone od zwrotu "z dobrej woli"
>

> > W r d nobilitowanych za czas w Stanis awa Poniatowskiego, a sze rodzin
> > neofickich nosi o to nazwisko.
>
> > Jak podaje Teodor Jeske - Choi ski w swojej pracy " ydzi o wieceni"
> > (Warszawa 1910),
> >  w rejestrze neofit w warszawskich z XVIII wieku, nazwisko wyst puje
> > dziesi ciokrotnie.
>
> > W pierwszej po owie nast pnego wieku, sze rodzin Dobrowolskich przyj o
> > chrzest.
> > Neofit w o tym nazwisku notuje si w Kamie cu Podolskim i w czycy.
>
> > Pierwszy przyjmuje to nazwisko krakowski yd Jan Dobrowolski, ochrzczony w
> > Warszawie w 1672 roku.
> > W herbarzach znajdujemy ca y szereg przyk ad w rodzin neofickich nosz cych
> > to nazwisko.
>
> > Dobrowolscy herbu Doliwa, ochrzczeni w ko cu XVII wieku,

> > Dobrowolscy herbu Nowina (Marcin, ochrzczony w Szkudach w 1760 roku,
> > nobilitowany w 1768 )

> > Dobrowolscy herbu Nieczuja (Micha , chrzest w Warszawie w 1775 roku,

> > nobilitacja w 1790 roku),
> > Dobrowolscy herbu Odyniec ( Jan, chrzest 1749, nobilitacja 1764, dla jego

> > syn w w 1788).
>
> > Jak zauwa a Jan Bystro w "Nazwiskach polskich", pokrewnymi tematycznie
> > nazwiskami neofickimi by y:
>
> > Dobra scy (1785 Warszawa),
> > Dobrochowscy (1741 czyca),
> > Dobrzy ski (nobilitacja 1764).
> > W r d frankist w popularne by y nazwiska Wola ski, Wolicki, Wolski oraz
> > zlokalizowane w okolicach W oc awka nazwisko Ch ci ski (1774) i Chutkowski
> > (1767).
>
> > Nazwisko Krzy anowski
>
> > Do dawnych rod w Krzy anowskich (herbu D bno i winka), wywodz cych si od
> > Krzy ana (Chrystiana) do czy o szereg nowych rodzin, kt rzy w ten spos b
> > chcieli podkre li przywi zanie do nowej wiary.
>
> > W spisie neofit w warszawskich znajdujemy 5 Krzy anowskich i jednego
> > Krzy aneckiego. W nast pnych latach 4 rodziny neofickie przyj y to
> > nazwisko.
> > Mateusz Mieses w ksi ce "Z rodu ydowskiego", podaje, e istnieje du e
> > prawdopodobie stwo, i "nowa" szlachta, kt ra pojawia si w herbarzach
> > stosunkowo p no (herb w: Do ga, Krucyni, Mora, Skrzyd o ) nie ma nic
> > wsp lnego z miejscowo ciami Krzy anowice czy Krzy an w, a raczej nawi zuje
> > do konwersji, poprzez podkre lenie symbolu chrze cija skiego.
>
> > W r d nobilitowanych spotykamy trzech neofit w nosz cych nazwisko
> > Krzy anowski (herbu Skrzyd olot i D b).
> > Cz sto w r d neofit w spotyka si oboczno ci tego nazwiska i tak:
> > Krzy ewski (frankista),
> > Krzy anecki (1732),
> > Krzy a ski (1775),
> > Krzy anowski (1781 K odawa) i
> > Krzy mowski (1759).
>
> > Nazwiska zawieraj ce pochwa Boga.
>
> > Jan Bystro zwraca uwag na do cz ste stosowanie przez neofit w nazwisk,
> > wiadcz cych o chwaleniu Boga:
> > Boguchwalski (1733),
> > Bogda ska (1787, 1836)
> > Bogus awski (cztery rodziny neofickie do roku 1841),
> > Chwalibogowski (1778),
> > Chwalib g (1834).
>
> > Nawroccy
>
> > Wielu autor w przytacza to nazwisko, jako typowe nazwisko nawr conych na
> > wiar chrze cija sk .
>
> > W 1674 roku ochrzci a si w Warszawie Marianna Nawrocka, a w 1830 roku
> > Micha Nawrocki.
> > W roku 1865 w farze w oc awskiej przyj li chrzest ma onkowie Nawroccy z
> > Dobrzynia z c rkami. P niej w 1830 roku przyjmuje je Aron Lewkowicz

> > Messerstein, a w roku 1832 Izrael Judkowicz.

> > Mieses sugeruje, e "nowa" szlachta Nawrockich herbu Lubicz i Pob g,
> > powinna by czona z pniem neofickim.
> > R wnie Liber chamorum wspomina o Nawrockim, kt ry okrad swojego ojca
> > Hircka z P ocka  i przyj chrzest.
>
> > Nazwiska od miesi cy.
>
> > Bardzo powszechnie u ywanym sposobem na tworzenie nazwisk neofit w, by o
> > oparcie si o nazwy miesi cy.
> > Z du ym prawdopodobie stwem mo na przyj , e nadawano nazwisko zgodnie z
> > miesi cem w kt rym przyjmowano chrzest.
>
> > Jednak cz sto obserwuje si zdecydowane rozbie no ci. Sta o si tak
> > zapewne w wczas, gdy ustali a si ju zasada nadawania neofitom nazwisk od
> > miesi cy, w wczas nazwisko nadawano bez wzgl du na dat konwersji.
> > Niekt re miesi ce nie by y najlepsze do tworzenia nazwisk i ma to
> > odzwierciedlenie w ilo ci urobionych od nich nazwisk.
> > Stosunkowo ma o jest Pa dziernickich, czy Listopskich.
>
> > Poni ej przytocz zestawienie poczynione przez Jana Bystronia w ksi ce
> > "Nazwiska polskie".
> > Zestawienie zrobione jest w porz dku kalendarzowym i je li nie zaznaczono
> > inaczej, dotyczy warszawskich neofit w. Daty oznaczaj odnotowany chrzest.
>
> > Styczy ski (trzech 1820-1823)
> > Luty ski (1767,1792), Lutomski (1823),

> > Lutnicka (1822)
> > Marzecki (1772, 1825),
> > Marczewski (1777, potem w XIX w. jeszcze trzech),

> > Marczy ski (1824),

> > Markowski (siedmiu w XIX w. wszyscy chrzczeni w marcu)

> > Kwieci ski (1780 Radom, 1791, 1799 w XIX w. w Warszawie os b 12, w tym
> > jeden ewangelik konwertyta 1850),
> > Kwiatkowski (od 1817-1844 os b 14, mo e niekt rzy s t umaczeniami
> > niemieckich -blum w?)

> > Kwietniewski (1823, 1825), Kwiatkiewicz (1820),
> > Aprilewicz (1765).

> > Majewski (trzy rodziny frankist w, 1775, we W oc awku 1769-1787 czterech,
> > w Warszawie w pierwszej po owie XIX w. dziewi tnastu),

> > Majowski (Radom 1726 i 1760) Majecki (1771).

> > Czerwi ski (jeden frankista, 1764, 1789, 1825, 1846),
> > Czerniecki (1766, czyca 1790)
> > Junecki (1773).
> > Lipi ski (jeden frankista, w Nieszawie 1778, 1789; w XIX w. jedenastu),
> > Lipiecka (1834) Lipczy ski (Radom 1776, 1836).
> > Sierpi ski (1770, w XIX w. cztery kobiety)
> > Sierpowski (dw ch w 1772)
> > Wrzesi ski (1741,1775,1779, w XIX w. dw ch)
> > Wrzesie ski  (1770),
> > Wrze niewska (dwie w XIX w.)
> > Pa dzierniki (1770)
> > Pa dzierska (1830) Oktober (1773)
> > Listopski (W oc awek 1790)
> > Grudzi ski (1766, o miu w XIX w.)
>
> > W r d szlachty istnieje kilka starych rod w, kt re by y notowane w dawnych
> > czasach i nosz nazwiska, kt re mo na by o urobi od miesi cy, ale albo
> > si nie zachowa y do dzisiaj, albo brakuje im ci g o ci genealogicznej.
> > Tak czy inaczej przypadki takie nale do wyj tk w.
> > Majewscy herbu Stary Ko notowani byli w XV wieku, herbu Na cz w 1697 ale
> > poza tym pozosta e rodziny notowane by y dopiero w XVIII wieku lub jeszcze
> > p niej i s prawdopodobnie pochodzenia neofickiego.
> > Stary r d Czerwi skich herbu Lubicz wspomniany w 1389, nazwany tak od wsi
> > w powiecie ostro ckim, nie ma niestety ci g o ci. Inni Czerwi scy s ju
> > ca kiem wie ej daty.
> > Istnia stary r d Lipczy skich herbu Korwin wspomnianych w 1565 roku, ale
> > inni wpisani s do ksi g dopiero w 1830 roku. Podobnie stare rody
> > Lipi skich herbu Schur i Brodzic, kt re nazwiska swoje wzi li od wsi, nie
> > maj nic wsp lnego z licznymi rodzinami nosz cymi to nazwisko,
> > wylegitymowanymi dopiero w ko cu XVIII wieku (Do ga, Korsak, Lubicz,
> > Mutyna).
> > W r d szlachty pochodz cej najprawdopodobniej od neofit w, jak twierdz
> > liczni autorzy dziewi tnastowieczni, znajduj si te Pa dzierscy herbu
> > lepowron, Listopaccy herb w Lubicz i Mora oraz Grudzi scy herbu ab d i
> > Paprzyca.
> > W przypadku Grudzi skich, by a te stara rodzina herbu Grzyma a,
> > pochodz ca z Grudna w powiecie pozna skim, nie maj ca nic wsp lnego z
> > neofitami, ale stanowi a ona wyj tek.
> > ydowski autor, Mateusz Mieses napisa , e "Musimy jednak uwa a za
> > prawdopodobne, e wsz dzie, gdzie w Polsce spotykamy nazwiska powy szego
> > typu, ma si do czynienia z potomkami jakiego nowochrzcze ca. Gdyby si
> > zdarzy jaki wyj tek w tym kierunku, by aby to egzemcja raczej, kt ra
> > po wiadcza prawdziwo regu y".
>
> > Nazwiska od dni tygodnia.
>
> > Opr cz miesi cy, tak e nazwy dni tygodnia cz sto dawa y pocz tek nazwiskom
> > neofit w.
> > Niedzielskiego herbu Szeliga spotykamy w r d nobilitowanych w 1765 roku.
> > W spisie neofit w warszawskich z pierwszej po owy XIX wieku Choi skiego,

> > nazwisko Niedzielski spotykamy trzy razy.

> > Mamy te Niedzielskich w K odawie (1755) i Kamie cu Podolskim (1756, 1771,

> > w XIX w. jeszcze dwie kobiety).

> > W r d szlachty polskiej, nazwisko to wcze niej wyst puje sporadycznie,
> > pocz wszy od ko ca XVI wieku . Mamy wi c plebana Niedzielskiego herbu

> > Prus. Niedzielskiego na Rusi herbu Sas, Stefana Niedzielskiego, stolnika
> > litewskiego.
>

> > Cz stotliwo tego nazwiska, tak u posp lstwa, jak i u szlachty, wzrasta
> > dopiero w wieku XVIII. U Uruskiego pojawiaj si Niedzielscy herb w
> > Laryssa, Top r, i Pogo .
> > W r d frankist w z Buska, pojawia si te nazwisko Pi tkowski.
>
> > Jak zastrzega si Jan Bystro , nie wszystkie te nazwiska nadawane by y
> > neofitom. Cz z nich mog a by nadawana dzieciom chrzczonym w te dni
> > tygodnia, a pochodz cym od niewiadomych rodzic w.
> > Oczywi cie trudno wyczerpa temat nazwisk nadawanych neofitom. To temat
> > do trudny z uwagi na do cz ste zjawisko celowego zacierania lad w
> > pochodzenia ydowskiego.

>
> > W wielu wypadkach znamy moment chrztu, ewentualnie nobilitacji, a ju

> > znacznie trudniej jest prze ledzi potomk w.
> > Ponadto neofici otrzymywali lub przybierali sami nazwiska w spos b do
> > dowolny i obok wymienionych grup nazw osobowych, mo emy spotka w zapisach
> > ca kowicie r ne nazwiska.
>
> > Podam tu jedynie kilka przyk ad w dla ilustracji:
>
> > Bernstein staje si w 1835 roku Chrzanowskim,
> > Lejbu Michalewicz ochrzczony w 1822 roku przyjmuje nazwisko D browski,
> > Mordko Hayman w 1844 staje si Drzewieckim, a
> > Szmul Szpik Holz w 1845, Jastrz bskim.
>
> > Na zako czenie tej kr tkiej gaw dy o nazwiskach neofit w, warto wspomnie
> > o fingowaniu rodowod w, przy okazji wywod w szlacheckich. By o to zjawisko
> > bardzo powszechne i nie stanowi o specyfiki neofit w, ale do znacznie
> > utrudnia w a ciwe dotarcie do korzeni.
>
> > Bystro przytacza dwa takie przyk ady.

>
> > Jan Gottlieb Bloch (1836-1902), syn Szulima z Leszna, dorobiwszy si

> > maj tku, otrzymuje szlachectwo w roku 1883 i przyjmuje herb Ogo czyk z
> > niewielk odmian . Herbem tym piecz towa a si stara rodzina szlachecka
> > nosz ca takie samo nazwisko - Bloch.
> > Znany bankier warszawski Rawicz (1827-1901) potrafi przeprowadzi w
> > heroldii petersburskiej za pomoc adopcji kt rego ze zubo a ych Rawicz w,
> > dow d pochodzenia od starej szlachty tego nazwiska.

>
> jak i adamscy, adamowiczowie, abramscy i abramowiczowie, golebiowscy,
> golabki, jakubscy, jakubowscy i tak mozna leciec po alfabecie. tak to
> cierpieliscie, panowie zydzi.
> ---
>
> Uhaha,
>
> Zapomialesz o Kle,.czkowskich, ktoryz przechodzili w nowa wiare na
> kle,czkach

przechodzili, bo chcieli i zastawali szlachta. chlop byl
chrzescijaninem i musial sie wykazac nie byle walorami, aby tym
szlachcicem zostac. a chlopi to przewazajaca czesc spolecznosci
tamtych czasow. a tutaj troche kapieli w wodzie swieconej i ...
szlachcic cala geba jak sie patrzy. no a potem antysemita jak sie
patrzy rowniez.

[quark]

;-)))))))))))))))))))))))) Chory na glowe "sharon" nie rozumie nawet
tego co w tej chwili nadaje... Debil z kontekstem nie jest w stanie
niczego skojarzyc,

[Alex Sharon]

"Andrew Karts" <andre...@yahoo.com> wrote in message

news:6e02b14f-64bc-4951...@n2g2000prj.googlegroups.com...

--
Z tym przechodzeniem bylo roznie, ale jak zaznacza czesto Zalek, Polak-Zyd
dwa bratanki.
Pisalem nieco wczesniej o szybkim przechodzeniu z PZPRu do wiary, gdy bylo
to wygodniej 3 mln czlonkow PZPRu

[Bela]

Andrew Karts wrote:
>
> przechodzili, bo chcieli i zastawali szlachta. chlop byl
> chrzescijaninem i musial sie wykazac nie byle walorami, aby tym
> szlachcicem zostac. a chlopi to przewazajaca czesc spolecznosci
> tamtych czasow. a tutaj troche kapieli w wodzie swieconej i ...
> szlachcic cala geba jak sie patrzy. no a potem antysemita jak sie
> patrzy rowniez.

Wszystko to gowno warte panie Andrzejku.
Jezeli pan spyta, co mianowicie, to powtorze,
ze wszystko.
Dawno to bylo i diabli wiedza jak to bylo, a juz
na pewno nie nalezy wierzyc historykom umaczanym
w "izmach" i robiacym w roznych salonach.
"Madrej glowie dosc dwie slowie", jak mawiaja
Polacy - czy sie moze myle?
Wzial pan do serca moje wczesniejsze slowa na
temat tych, co "Zywia i bronia" i blad.
wk

[fatso]

Naszemu tu Ordynatorowi niektorzy chcieli przypisac zydostwo ze wzg na
to, ze naboznie sie nazywa, Kleczkowski- niby od kleczenia. Moze i
kleczal ale raczej srogo mieczem wywijal skoro udowodnil swa
legitymacje od lze-rurykowiczow kijowskich za pomoca prostych testow
genetycznych. Szkoda, ze Himmler ich nie mial, tych testow bo
niejeden dzisiejszy arystokrata by poszedl do gazu.
Pamietam, ze za poznego Gomulki rod Radziwillow podal do sadu za
uzurpacje biednego Zyda imigranta. A on nic nie winien: to ks Sapieha
na zlosc swoim kuzynom z Litwy nazwal tak swego Zyda kanceliste.
Zydow faktycznie mozna czesto po nazwisku polskim rozpoznac- bo ono
jest wtedy piekne. Zamiast sie taki nazwac Robakiem jak ja nie
przymierzajac albo Pan Glownia(co dzis z tym wariatem?) to Zyd wolal
juz biegac za Wilkomirskiego, Zollkiewskiego, Wieniawskiego no i cala
ta plejada generalow LWP. Jednego pamietam bo pelno go bylo w
wojskowym szmatlawcu pt Zolnierzu Polskim, dowodca dywizji pow-
desantowej. Rozlubirski mu bylo, pieknie sie nazywal. Po wojnie 6-dni
szybko go moczarowcy upupili.

f

[fatso]

kurwa, starzeje sie- ten szmatlawiec nazywal sie Zolnierz Wolnosci
chyba.
Musielismy go obowiazkowo prenumerowac. Pamietam jak dyzurny wolal:
szmata na korytarzu! I ludzie wychodzili po szmatlawca bo tam byly
sportowe wiadomosci,
buty nimi tez dalo sie wyczyscic. Ale reszta nie do czytania byla.

[Andrew Karts]

Co trzymaliscie w kibelku? Przedziurkowane bilety tramwajowe?

[Andrew Karts]

Przeciez ja sie az tak bardzo tym wszystkim nie przejmuje. Ciekawe
bardzo, nie powiem ale nie ma powodow do nerwow. Siostra bedac na
emeryturze postanowila przetrzasnac stare ksiegi parafialne lub
archiwa, gdzie niektore ksiegi zlozono. Otoz odkryla, ze poza 2
rodzicami, ktorych znalismy, to mielismy 4 dziadkow, 8 pradziadkow i
16 prapradziadkow. Na ktorych to sie skoncentrowac, a wszystcy
ciekawi? Isc po mieczu? Mozna ale geny wcale tak nie musza wedrowac.
Gdyby pan poszedl nieco glebiej w mroki dziejow, to latwo wyliczyc, ze
po 20 generacjach wstecz bedziemy mnieli ok. 1 miliona przodkow. To
raczej pewne i wystarczy na to glupie 1000 lat historii albo i mniej.
Co bardzo niepewne, to jest nasza przyszlosc, bo i niewiadoma, jako ze
wiekszosc z nas odejdzie bez progenitury w jednej lub niewielu
generacjach. Tak wiec czym sobie tu sen z oczy spedzac a tym bardziej
z grupy odchodzic? Jak mozna poznac 1 mln ludzi a tym bardziej sie
nimi osobiscie przejac?

[Andrew Karts]

Fatso, Hitler o tym wiedzial, dlatego nie szukal genow aryjskich wsrod
polskiej arystokracji i szlachty, ktore uwazal za rasowo mieszane stad
i niezdolne do kierowania panstwem polskim lecz wsrod prostego ludu,
gdzie wierzyl, iz sie lokalnie ostaly. Jego zajob byl czysto
eugeniczny. Nie-aryjczycycy nie sa zdolni do kreowania wyzszej kultury
a tym bardziej cywilizacji. W formie czystej moga osobno egzystowac
lecz mieszanie sie jest niedopuszczalne i hybrydyzacja wymaga
eliminacji. Stad jego ambiwalentny stosunek do Romow, gdzie ci o
'mieszanym' pochodzeniu podlegali glownie eksterminacji a nie ci
rasowo 'czysci'.

[Alex Sharon]

"Andrew Karts" <andre...@yahoo.com> wrote in message

news:9adeed55-383b-4af1...@a11g2000pro.googlegroups.com...

Ja panie Andrzeju jeszcze nie dojechalem do szlachty niemieckiej i
austriackiej oraz iinych zachodioeuropjeskich
Zydzi byli pomieszanie nie tylko z szlacheckimi rodami ale rowniez z
cesarskimi i krolewskimi, nawet w Imperialnej Rosji.
Hitler nie mogl zabronic wielu zydowskich powiazan, nawet nie mogl zabronic
sluchznia czy grania wiedenskich walcow zydowskich Straussow

[Andrew Karts]

On Mar 13, 7:13 pm, "Alex Sharon" <a.sha...@shaw.ca> wrote:
> "Andrew Karts" <andrewka...@yahoo.com> wrote in message

No to powodzenia w jezdzie a potem Zur Judenfrage Marksa :-))))