اگر من رئیس جمهور شوم (2)

[Aref Saberi]

اگر من رئیس جمهور شوم....
(قسمت دوم)
سید عارف صابری
اگر من روزی رئیس جمهور شوم, قبل از آنکه بخواهم کاندیدای ریاست جمهوری
شوم اول به خودم نگاه می¬کنم ببینم, چقدر تشنه قدرت هستم و اگر نتوانستم
میزان تشنگی خودم را ارزیابی کنم, به یک مرکز مشاوره مراجعه می¬کنم و تست
»تشنه قدرت بودن« می¬دهم تا از برداشت خودم از خودم مطمئن شوم و چون
اساسا چنین تستی در روانشناختی تاکنون درست نشده است, به دور از تعریف و
تمجیدهای بله¬بله¬چی¬های اطرافم, به خودم نگاه می¬کنم ببینم در جایی که
هستم, با این پست و سمت و مقامی که دارم تاکنون چه کار مفیدی برای کشور و
مردم عامی آن انجام داده¬ام که یک کسی توی دلش گفته باشد »خدا پدرت را
بیامرزد!«...
بعد اگر حتی یک کار مفید در کارنامه خودم دیدم و مطمئن شدم که تشنه قدرت
نیستم و این کار را برای اسم و رسمش نمی¬خواهم و دلم می¬خواهد همان یک
کار مفید را برای کل مردم انجام دهم, با خودم می¬گویم »این چه کاریه؟«
بعد همانجا سر پست قبلی خودم می¬مانم و به کارم ادامه می¬دهم, چون هدف
خدمت کردن است و اینجا و آنجا ندارد, حقوقش هم که یکی است, تازه اینجا
کمتر بهم بد و بیراه می¬گویند, کمتر هم باید جوابگو باشم, تازه ممکن هم
هست که رای نیاورم آنوقت همینجا را هم از دست می¬دهم!
ولی اگر حس خود رئیس جمهور بینی¬ام خیلی بالا زده بود و هیچ جوری
نتوانستم بیاورمش پایین, دیگر چاره¬ای ندارم, آنوقت به سراغ خانواده خودم
می¬روم تا ببینم تاکنون چه کار مفیدی برای آنها انجام داده¬ام. آیا
توانسته¬ام این آقازاده¬های بالقوه را درست تربیت کنم که از فردای ریاست
جمهوری من, به جان مال و اموال مردم نیفتند و وام¬های میلیاردی نگیرند
ورانت و رانتخواری راه نیاندازند و زمین خواری نکنند و این امتیاز و آن
امتیاز را از این سازمان و آن وزارتخانه نگیرند و ماشین¬های چند صد
میلیونی سوار نشوند و کورس¬های شبانه نگذارند و دوردورهای آنچنانی نکنند
و برای تحصیلشان مدرسه¬های خصوصی با شهریه¬های آنچنانی نخواهند و فردا سر
از کشورهای اروپایی و آمریکایی در نمی¬آورند و عکس و پست¬های آنچنانی
نمی¬گذارند و ساعت چند صد میلیونی¬شان را به رخ دیگران نمی¬کشند و
می¬توانند مثل یک آدم عامی, ساده و بی¬آلایش زندگی کنند و دنبال سهم
خواهی از انقلاب و اصلاحات و رفراندوم و غیره نیستند! آنوقت اگر دیدم
ذره¬ای استعداد چنین مواردی در آنها دیده نمی¬شود, به کاندیداتوری خودم
برای ریاست جمهوری فکر خواهم کرد..
البته از آنجایی که بنده هیچ فرزندی ندارم تا این مرحله را پشت سر
بگذارم, باید صبر کنم تا ببینم در آینده, فرزندم چه طور آدمی می¬شود تا
از این مرحله اساسی عبور کنم و آمادگی رسیدن به پست ریاست جمهوری را
داشته باشم و از آنجایی که دوره به دوره حلقه سن رئیس جمهور تنگ تر
می¬شود, به گمانم از همین الان باید دست به کار بچه¬دار شدن شوم,
بنابراین کاندیداتوری خودم را تا بعد از مسوولیت خطیر افزایش جمعیت ژن
خوب به تاخیر خواهم انداخت و از طرفداران خودم خواهش می¬کنم خونسردی خود
را حفظ کنند و به خانه¬هایشان بروند و صبر کنند تا به دنیا آمدن آقازاده.
البته به این گروه از مشتاقان و طرفداران خود اطمینان خواهم داد که این
مهم چندان به طول نخواهد انجامید و نیازی نیست تا این آقازاده زیاد بزرگ
شود, همانقدر که در کودکی دیدم تحمل آن را دارد که اسباب بازی خودش را به
دیگران بدهد, صلاحیت من تایید خواهد شد و برای کاندیداتوری اقدام خواهم
کرد.

#اگر_من_رئیس_جمهور_شوم
#سید_عارف_صابری
#سرخ_سرخ_مثل_سیب_زمینی
http://arefsaberi.blogfa.com/