Proper conduct to systems is required, Page 326. ☺
“ความหรือศัพท์ดังกล่าว ให้ระลึกถึง ปัจจัย ความกระทำสมบูรณ์ ด้วยกล่าวปัจจัย คือ อันติ ศัพท์ อันติ ปัจจัย, ฉะนั้น ประโยค หรือศัพท์ อาทิแต่ จะพิเคราะห์ แลสงเคราะห์โดยย่อ โดยสำคัญ เรื่อง ‘ปัญญา ญาณ และนิรุตติ’ ซึ่ง มิใช่ มุ่งสำคัญการกล่าว ยกความแด่ ‘ปัญญา ญาณ และวิมุตติ’, ดังนั้น แล้ว ย่อม ให้คิดถึง อันติ ศัพท์ หรือ อันติ ปัจจัย, แต่การศึกษา ที่อาศัย คำพากย์ หรือคุณแห่งวิชาประพันธ์ ยกขึ้นก่อน คือพระพุทธคุณ
• อันสำทับ ศัพท์ ความในข้อแรก ฉะนั้น จึงว่า นิกันติ
• อันสำทับ ศัพท์ ความในข้อสอง ฉะนั้น จึงว่า กรันติ
ดังนี้ บทซึ่งความ ที่กำหนด ปุรพภาค คือพึงได้ส่องความดังกล่าว ได้ ในอันที่จะเถลิง หรือให้วัฒนายิ่งขึ้น ไปตามความหมาย เพราะ ยกให้เห็นความต่าง ด้วยความเป็นไวพจน์ ฉะนั้น จรดเพราะว่า จำเพาะ ความปรารถนา และ จรดจำเพาะ วาระจิตสุดท้าย, ดังนี้ ด้วยความเป็นไวพจน์กัน และความเป็นพลความ คือที่ส่องความไปสู่ความหมายอย่างเดียวกัน แต่ที่จะเถลิง หรือสถาปนา ให้วัฒนาได้ยิ่งขึ้นไปนั้น, แล้วจึงกล่าว ว่า แต่ความเป็น นิกันติธาตุ และกรันติธาตุ, เพราะธรรมบัญญัติ และภาษา ย่อมไม่ทิ้งความหมาย และการที่ต้องประกอบความ
อาทิ ซึ่งความ กล่าว ฉะนั้น หากโจทกัน ในประเด็นอภิธรรม หรืออภิวินัย พระท่านพึงแต่กล่าว โดยความ ที่ว่า ‘ได้ โจท กันด้วยอันติมวัตถุ’ นั้น หรือนั้น?, ตามเดิม ด้วยที่ได้มี ปุจฉา-วิสัชนา แสดงมาแต่เดิมอยู่แล้ว ว่า อะไร? คือ อันติมวัตถุ (ความไม่สมบูรณ์ของวัตถุ) หรือพึงกล่าวว่าต้องอันติมวัตถุ เป็นต้น, ที่ซึ่ง ประเด็น อันติ ศัพท์ นั่นแหละ ที่ปัจจุบัน ย่อมจะ มิได้โจทอย่างนั้น แต่ได้ปุจฉา-วิสัชนา แต่เพียงแค่ว่า อะไร? คือ นิกันติ และ อะไรคือ กรันติ?”
Sadhu.
Pali Ariyakaーscript :
Jotiko
