FW: ပညာေ႐ႊအိုး လူခိုးႏိုင္ပါသလား (from sonata-cantata)

[ဧးသိမ္း]

Saturday, June 12, 2010
ပညာေ႐ႊအိုး လူခိုးႏိုင္ပါသလား

ျမန္မာမႈနယ္မွာ “ပညာေ႐ႊအိုး လူမခိုး” ဆိုတဲ့ ဆို႐ိုးစကား ရွိပါတယ္။ ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ ပညာကို အဖိုးတန္ ပိုင္ဆိုင္မႈအျဖစ္ ေ႐ႊအိုးနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ပညာဟာ အျခားေသာ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြလို ရန္သူမ်ိဳးငါးနဲ႔ မဆက္ဆံဘူး။ လူခိုးလို႔ ကုန္မသြားဘူး။ ပညာကို ဘယ္ေလာက္ပဲ မွ်ေ၀မွ်ေ၀ ေလ်ာ့မသြားဘဲ၊ တိုးလို႔သာ လာမယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။

အကယ္၍ ပထမအခ်က္ကို ႏိႈင္းယဥ္မႈလို႔ မယူဆဘဲ၊ ပညာကို ေငြေၾကးနဲ႔ ညီမွ်ျခင္းခ်ၿပီး တိုင္းထြာခဲ့ရင္ ဒုတိယအခ်က္က သိပ္မမွန္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အလြန္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ဆရာတစ္ဦးဟာ သူ႔ပညာကို အျခားလူေတြကို ဘယ္ေလာက္ပဲ သင္ေပးသင္ေပး သူ႔ပညာက ေလ်ာ့မသြားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေဘးမယ့္ သူ႔တပည့္တစ္ေယာက္က လာၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဖြင့္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႕၀င္ေငြ ေလ်ာ့သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အသိပညာပိုင္ဆိုင္မႈ Intellectual property (IP) ေတြကို အခိုး မခံရေအာင္ Copyright, Patent, Trademarks စတဲ့ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြနဲ႔ ကာကြယ္ ၾကရပါေတာ့တယ္။

ကုမၸဏီႀကီးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ IP ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကပါတယ္။ ဒီ IP နဲ႔ ကုမၸဏီေတြရဲ့ တန္ဖိုးကို ျဖတ္လာၾကေတာ့ အရင္းရွင္စနစ္ရဲ့ သဘာ၀အတိုင္း ဒီ IP ေတြကို လက္ဦးမႈယူဖို႔, လက္၀ါးႀကီးအုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလာ ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕စိတ္ကူးေလးေတြဆိုရင္ သိပ္ဆန္းဆန္းျပားျပား မဟုတ္ေပမယ့္ အရင္လက္ဦးမႈယူၿပီး Patent လုပ္တဲ့သူက လုပ္လိုက္ရင္ က်န္တဲ့သူေတြက ဒီစိတ္ကူးမ်ိဳးေလးေတြကို (ခိုးယူတာမဟုတ္ဘဲ) ကိုယ္နည္းကိုယ္ဟန္နဲ႔ အႀကံတူ စဥ္းစားမိတာမ်ိဳး ျဖစ္ေစ အသံုးခ်ခြင့္ မရေတာ့ပါ။ ဟိုးေရွးကေတာ့ Leibniz နဲ႔ Newton က Calculus သခ်ၤာကို သူ အရင္ထြင္တယ္, ငါ အရင္ ထြင္တယ္ျငင္းခံုခဲ့ ၾကဖူးေပမယ့္၊ တရား႐ံုးမွာ အမႈရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကပံု မေပၚပါဘူး။ IP ေတြကုိ ဥပေဒအရ အကာအကြယ္ေပးျခင္းဟာ တစ္ဖက္စြန္းေရာက္လာရင္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ့ တီထြင္ဖန္တီးမႈကိုေတာင္ အဟန္႔အတားျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Patent ေတြကို ထာ၀ရပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မေပးဘဲ၊ ဘယ္၍ ဘယ္မွ်ဆိုၿပီး အခ်ိန္ကာလတစ္ခု သတ္မွတ္ေပးၾကရပါတယ္။ ဒီသတ္မွတ္ကာလ ေက်ာ္သြားရင္ ဘယ္သူယူ သံုးသံုးေပါ့။

၂၀၀၇-ခုႏွစ္ေလာက္ကလည္း အေမရိကန္မွာ ေယာဂက်င့္စဥ္တစ္ခုကို Patentလုပ္ဖို႔တင္တဲ့ အတြက္ အေတာ္ေလး ဂယက္႐ိုက္ သြားခဲ့ ဖူးပါတယ္။ (အကယ္၍ ဘာသာတရား အဆံုးအမေတြကို ေငြေၾကးနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္ လဲလွယ္လာၾကၿပီး Patent လုပ္လာၾကရင္ အခက္)။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ စဥ္းစားတီထြင္မႈရဲ့ အက်ိဳးခံစားခြင့္ကို တီထြင္ဖန္တီးသူက ရထိုက္တယ္ဆိုေပမယ့္ စည္းေဘာင္တစ္ခုေတာ့ ရွိဖို႔ လိုလာပါတယ္။ အသိပညာပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္မႈကို ဆန္႔က်င္ၿပီး CopyLeft တို႔, OpenSource တို႔လို လႈပ္ရွားမႈေတြ ေပၚလာၾကပါတယ္။

ေအာက္ကဗီဒီယိုေလးနဲ႔ http://blog.mises.org/11464/copying-is-not-theft-remixed-song-and-video/ မွာ အေခ်အတင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။



ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ (ျပတ္သားတဲ့ အျမင္မရွိေသးတဲ့သူပဲ ဆိုဆို) IP Socialist မဟုတ္သလို၊ IP Protectionist တစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပညာေခတ္နဲ႕ အရင္းရွင္စနစ္တို႔ ေပါင္းဆံုမႈရဲ့ ျပႆနာတစ္ရပ္ကို ျပန္လည္ တင္ျပျခင္း သက္သက္ပါ။
Posted by sonata-cantata at 11:30 AM
Labels: ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း, ဧရာ
18 comments:

သက္ေဝ said...

   ပညာေရႊအိုး လူခိုးႏိုင္ မခိုးႏိုင္....သိပ္စဥ္းစားစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါ...
   လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ ဆရာတစ္ဦးရဲ႕ အထိအခိုက္...အသိပညာပိုင္ဆိုင္မႈ ကို ကာကြယ္ျခင္း...
   ကြ်န္ေတာ္လဲ အခုတေလာ အဲဒါေတြ စဥ္းစားေနမိပါတယ္...

   ၿပီးေတာ့ ဒီရက္ေတြမွာ လိုက္လို႕မမွီေအာင္ တိုးတက္ေနတဲ့ ကမာၻ႕ဆက္သြယ္ေရး ကြန္ယက္ေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳး... မေတာ္တဆအမႈေတြနဲ႕ အႏၱရာယ္ၾကီးမားပံုအေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခ်က္အလက္ေတြ လံုျခံဳမႈေတြ နည္းသထက္ နည္းလာတဲ့အေၾကာင္း... ဘယ္အရာကိုမွ စိတ္ခ်လက္ခ် ယံုၾကည္လို႕ မရတဲ့အေၾကာင္း...

   ကိုယ္တိုင္ကလဲ ဘေလာ့ဂ္ဆိုလဲ ေရးခ်င္၊ ဖဘ ဆိုလဲ သံုးလိုက္ခ်င္၊ Twitter ဆိုလဲ Twit ၾကည့္လိုက္ခ်င္နဲ႕ ေနရာတကာမွာ... အရာရာမွာ စပ္စပ္စပ္စပ္နဲ႕ ဝင္ပါၾကည့္ခ်င္သူ...

   သံသယေတြနဲ႕ ေနေနရတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ေပ်ာ္စရာဆိုတာ ဘယ္မွာ ရွာရပါ့...
   ခက္ေတာ့ ခက္ေနတယ္....
   June 12, 2010 12:17 PM
လသာည said...

   ေရးထားတာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္။ အဲလိုတစ္ခါမွ မေတြးဖူးဘူး..။

   မူရင္း= ၀%ေကာ္ပီ..
   ၂၀% ေကာ္ပီ
   ၄၀% ေကာ္ပီ
   ၆၀% ေကာ္ပီ
   ၁၀၀% ေကာ္ပီ
   ထို႔ေနာက္
   ၎ရဲ့ ၂၀% ေကာ္ပီက မူရင္းအသြင္ျပန္ျဖစ္..

   ေကာ္ပီ အီေဗာ္လူရွင္းျဖစ္...

   အဲေနာက္...
   မသိေတာ့ဘူး..။
   လသာည ျဖစ္ပါတယ္ းD
   June 12, 2010 3:43 PM
Thu said...

   Thanks for sharing.
   For me, I noted a remarkable word from Myanmar Astrologer Saya Kar Lar San when an interviewer asked how did he felt up on his hand written training manual was copied and sold in market.
   He replied “Let it be”.
   Knowledge is like as an ocean, no one can drink it all.
   June 12, 2010 4:37 PM
pandora said...

   Copy left တို႕ Open source တို႕လို နည္းပညာေ၀မွ်လိုတဲ့ဘက္က လႈပ္ရွားမႈေတြလည္း ရွိလာပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အားလံုးနဲ႕ဆုိင္တဲ့ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ တဟုန္ထိုး တိုးတက္လာတဲ့ နည္းပညာနဲ႕အညီ ဥပေဒက လိုက္မျပင္ႏို္င္ေသးလို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ တင္းက်ပ္တဲ့ ဥပေဒေတြက ဒီေခတ္ တိုးတက္လွ်င္ျမန္ေနတဲ့ နည္းပညာေခတ္မွာ သဘာ၀မက်ေတာ့ဘူး။ ဒါေတြကိုလည္း ေက်ာင္းေတြကပညာရွင္ေတြ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြ ဥပေဒပညာရွင္ေတြနဲ႕ အစိုးရေတြၾကားမွာ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုေနၾကဆဲပါ။

   ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ မညီမွ်တဲ့ ႏို္င္ငံေတြၾကားမွာ အခြင့္ေကာင္းယူတဲ့ ျပႆနာေတြလည္း ရွိလာတတ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ကေတာ့ အိႏၵိယက ဘာစမာတီ ဆန္ (ဒန္ေပါက္ခ်က္တဲ့ဆန္) ကို အေနာက္ႏုိင္ငံက တေယာက္ေယာက္က မူပိုင္ခြင့္ ေလွ်ာက္လာတယ္။ ဒါကေတာ့ patent ဆန္ဆန္ ျဖစ္တဲ့ plant variety ဆိုတဲ့ ေအာက္မွာလို႕ ထင္ပါတယ္။ အိႏၵိယက ကန္႕ကြက္လိုက္ရတယ္ ေျပာတယ္။ အဲဒီလို traditional Knowledge ေတြ genetic resources ေတြကို အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံကသာ ပိုင္ဆိုင္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က အတင္းဦးၿပီး သြားမွတ္ပံုတင္လို႕ မရပါဘူး။ ဥပမာ သနပ္ခါးရဲ႕ ေဆးဘက္၀င္ပံုတို႕ ကခ်င္ျပည္က ခန္းေတာက္ျမစ္နဲ႕မခ်စ္ဥ တို႕ကို ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္က သူပိုင္တဲ့နည္းပညာဆိုၿပီး မွတ္ပံုသြားတင္လို႕မရဘူး။ ခက္တာက အဲလို traditional Knowledge ေတြ genetic resources ေတြက မဖြံ႕ျဖိဳးေသးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ အမ်ားအျပားရွိေနၿပီး အဲဒီႏိုင္ငံေတြ ကိုယ္တိုင္က သတိမမူမိ မမူအား ၾကတာပါ။ သူမ်ားက သူပိုင္တယ္ဆိုၿပီး မွတ္ပံုတင္သြားေတာင္ သိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဲဒီကိစၥေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွာ အႀကီးအက်ယ္ ေဆြးေႏြးေနၾကတုန္းပါ။

   ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ နည္းပညာ ဗဟုသုတ မတိုးတက္တဲ့အတြက္ တိုးတက္ၿပီးသားသူေတြဆီက အစစ္ေတြ မ၀ယ္ႏိုင္တဲ့အခါ ခိုးသံုးရတာပါပဲ။ ဆင္းရဲရာကေန တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ ဗဟုသုတ နည္းပညာကို လိုခ်င္၊ အဲဒါကို တရား၀င္ေစ်းႏႈန္းေတြနဲ႕ ၀ယ္ဖို႕အတြက္ကလည္း ဆင္းရဲ ဆိုေတာ့ သံသရာက ဘယ္လိုလုပ္ျပတ္မွာလဲ။ ဒီေတာ့ ေနရင္ထုိင္ရင္း ေန႕စဥ္ဘ၀မွာပဲ မလႊဲသာမေရွာင္သာ သူခိုးျဖစ္ေနရသူေတြအတြက္ စဥ္းစားဖုိ႕လိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာနိုင္ငံရဲ႕ အႀကီးအကဲေတြက ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႕ ညွိယူရမွာပါ။ ႏိုင္ငံတကာ ပဋိညာဥ္ေတြ စာခ်ဳပ္ေတြမွာ လက္မွတ္ လံုး၀မထိုးပဲ ေရွာင္ေနတာထက္ ကိုယ့္ျပည္သူေတြအတြက္ အက်ိဳးမယုတ္ေစဖို႕ ခၽြင္းခ်က္ေတြကို ကာလတစ္ခုအထိ တရား၀င္ သတ္မွတ္လာေအာင္ ညွိႏိႈင္းဖို႕ ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတြရွိပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္း ဒါေတြက ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္ တာ၀န္ရွိသူေတြ ကိုယ္တိုင္ သိနားလည္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ကိုယ့္ဘာသာ တိုက္တြန္း ေဆြးေႏြးဖို႕ လိုပါတယ္။ ခက္တာက အဲလို မဖြံ႕ၿဖိဳးေသးတဲ့ႏိုင္ငံမ်ိဳးေတြက ဒီလိုကိစၥေတြကို ဦးစားေပးအေနနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ စဥ္းစားေလ့မရွိဘူး။ သူတို႕မွာ ဒီ့ထက္အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြက ရွိေနတယ္ ဆိုေတာ့ကာ.....။

   (အားရင္ေတာ့ ဒီထဲက ဗြီဒီယိုေလးၾကည့္ၾကည့္ပါေနာ္။ http://pandora-and-pandora.blogspot.com/2008/10/blog-post_12.html )
   June 12, 2010 11:37 PM
pandora said...

   ဖတ္မိမွတ္မိ နားလည္မိသေလာက္ …..

   ဖန္တီးသူကို မူပိုင္ခြင့္ ပိုင္ဆိုင္မႈေပးတဲ့ေနရာမွာ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ တီထြင္ဖန္တီးမႈေတြကို အားေပးဖို႕နဲ႕ လူသားေတြကလည္း တီထြင္မႈရဲ႕ အက်ိုးကို ရေစဖို႕ျဖစ္ပါတယ္။ တီထြင္သူက ေမာင္ပိုင္မွတ္ပံုတင္ခြင့္ရသြားတဲ့အတြက္ လူသားေတြရဲ႕ အက်ိဳးခံစားခြင့္ကို ထိုက္တန္တဲ့ အဖိုးအခထက္ပိုၿပီး နစ္နာသြားေစတယ္ဆုိရင္လည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ လူေတြက သံုးခ်င္တိုင္းသံုးခြင့္ရေနလို႕ တီထြင္သူမွာ အက်ိဳးမရွိပဲ ေနာက္ထပ္ တီထြင္လိုစိတ္ေတြကို ဟန္႕တားသြားေစတယ္ဆိုရင္လည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ အဲဒီ အစြန္းႏွစ္ခုၾကားမွာ မွ်တေပးဖို႕ ဒီစနစ္က ရည္ရြယ္တယ္။ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ ေနရာမွာ monolply သိပ္ျဖစ္လာတာေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ကေတာ့ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ anti-trust law ေတြ competition law ေတြနဲ႕ ျပန္ညွိထားပါတယ္။

   အထူးသျဖင့္ patent လို႕ေခၚတဲ့ သိပၸံနည္းပညာ တီထြင္မႈေတြမွာဆိုရင္ တီထြင္သူ/ မူပိုင္ခြင့္ေလွ်ာက္ထားသူ ကို monopoly rights အေနနဲ႕ အခ်ိန္ကာလတခု အထိ ေပးလိုက္တယ္။ အျပန္အလွန္ လဲလွယ္တဲ့အေနနဲ႕ သူကလည္း သူ႕ရဲ႕တီထြင္မႈအဆင့္ဆင့္ကို လူေတြသိႏိုင္ေအာင္ ဖြင့္ထုတ္ၿပီး ေျပာျပရတယ္။ တစ္ခုရွိတာကေတာ့ patent ရယူခြင့္ေလွ်ာက္တာက ေစ်းႀကီးၿပီး အခ်ိန္ၾကာတတ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီအေသးေတြ ပုဂလိက ေတြအတြက္ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးျဖစ္ေစတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကုမၸဏီ အႀကီးေတြကပဲ patent ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ပိုမ်ားေနတတ္တာပါ။
   လူသားေတြအတြက္ အက်ိဳးမယုတ္ေစဖို႕ သင့္တင့္တဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ Scientific formula ေတြကို patent လုပ္လို႕မရပါဘူး။ ႏိုင္ငံအလိုက္ လိုအပ္ခ်က္နဲ႕အညီ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ အိႏၵိယမွာဆိုရင္ ေဆး၀ါးနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ တီထြင္မႈေတြမွာ generic drugs ေတြကို ေပးထုတ္ရပါတယ္။

   (ဆက္ရန္)
   June 12, 2010 11:37 PM
ဇြန္မိုးစက္ said...

   “ပညာေရႊအုိး လူမခုိး” စကားပုံနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး၊ Patent, Copyright, Trademarks တုိ႔အထိ ခ်ဲ႕သြားတဲ့ အေတြးအျမင္ေတြ ဖတ္ရတာ စိတ္၀င္စားစရာပါ။

   ဗီဒီယုိလင့္ခ္မွာ ေျပာသြားျပသြားတာ လက္ခံသေဘာက်စရာ ေကာင္းေနပါတယ္။

   “ပညာေခတ္နဲ႔ အရင္းရွင္စနစ္တုိ႔ ေပါင္းဆုံမႈရဲ႕ ျပႆနာတစ္ရပ္” ဆုိတာကုိ မွတ္သားသြားပါတယ္။
   June 13, 2010 1:15 AM
Anonymous said...

   အမ..ပညာေရႊအိုလူမခိုးေပမဲ့ ခုေခတ္ၾကီးမွာ
   ေရႊအိုးမရိွ ရင္ပညာမရိွေတာ့ဘူး

   အမလား..အကိုဧရာလားေထာက္ျပထားတဲ့ ဥပမာက ေတာ့ စဥ္းစားစရာပဲ အမ..။

   နည္းပညာဆိုင္ရာကေတာ့ ကိုယ္လဲေသခ်ာမသိလို႔ ႏုတ္ပိတ္ပီးျပန္သြားပါတယ္။

   ျမတ္ႏိုး
   June 13, 2010 12:25 PM
Ko Paw said...

   ကုိဧရာရဲ႕ ပုိ႔စ္ေရာ.... ပန္ဒုိရာမွ်ေဝတဲ့ အျမင္ေတြ ႏွစ္ခုစလုံးဟာ သိျမင္ႏွံ႕စပ္သူေတြ ျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ စိတ္ဝင္စားစရာ မွတ္သားစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးပါပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
   June 13, 2010 12:28 PM
shwezinu said...

   ဘာပညာ ေတြ ဘယ္ေလာက္ တန္ဘိုးရွိရွိ ေရႊစင္ဦး တို႕ ကေတာ႔ အလကား ရတာေတြ ဘဲရွာရွာ သံုးရေတာ႔ ေနာက္ဆံုး အလကား ေရႊစင္ဦး မ်ားျဖစ္သြားၿပီလားလို႕

   မႏၱေလး သားႀကီး ႏွင္႔ မသီတာ သို႕ ခင္မင္စြာျဖင္႔

   ေရႊစင္ဦး
   June 13, 2010 12:50 PM
zizawa said...

   Karl Marx သီအုိရီရဲ ့သေဘာကို ခုပန္ဒုိရာ့ အေရးမွာ သိပ္ထင္ရွားတယ္။

   ‘တဟုန္ထိုး တိုးတက္လာတဲ့ နည္းပညာနဲ႕အညီ ဥပေဒက လိုက္မျပင္ႏို္င္ေသးလို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ တင္းက်ပ္တဲ့ ဥပေဒေတြက ဒီေခတ္ တိုးတက္လွ်င္ျမန္ေနတဲ့ နည္းပညာေခတ္မွာ သဘာ၀မက်ေတာ့ဘူး။’

   Marx ေျပာတာ ဒါအတိအက်ပဲ၊ ဒိထက္ေကာင္းတဲ့ ဥပမာ မရွိေတာ့ဘူး။ ဥပေဒဆုိတာ (superstructure) ဆိုတာ ရုပ္၀ထၳဳတုိးတက္မႈ (productive power)နဲ႔ လုိက္ေျပာင္းရတာ။ နည္းပညာ တုိးတက္မႈကို အမွီမလုိက္ႏုိင္တဲ့ ဥပေဒေတြဟာ တကယ္ကို သဘာ၀မက်ေတာ့ဘဲ ေနာက္ဆုံး အမႈိက္ပုံထဲ ေရာက္ကုန္မွာ က်ိန္းေသတယ္။ သမိုင္းကုိျပန္ၾကည့္ရင္ ဒီလုိဥပမာေတြ ပုံေနတာပဲ။ ဥပမာဗ်ာ အဂၤလန္မွာ အရင္က ဆယ့္ေျခာက္ရာစု ဟုိဘက္က property rights ကုိအကာအကြယ္ေပးတဲ့ ဥပေဒ မရွိဘူးဗ်။ လယ္သမားေတြက ပေဒသရာဇ္ေတြအတြက္ တပတ္မွာ အခ်ိန္တိတိက်က် အလုပ္လုပ္ေပးရတာ။ ဒါေပမယ့္ နည္းပညာေတြ တုိးတက္လာ ဥပမာ လက္ယကၠန္းေနရာမွာ စက္ယကၠန္းက အစား၀င္လာတဲ့အခါ ပုိၿပီး productive ျဖစ္လာတဲ့ အခါ ပေဒသရာဇ္ပုံစံမွာ မေတြ႔ႏုိင္တဲ့ လုပ္အားကို ေရာင္းစားခြင့္ျပဳတဲ့ ဥပေဒေတြ ထုတ္လာတာပဲ။ လုပ္အားကို ေရာင္းစားပုိင္ခြင့္ဟာ အရင္းရွင္ကုန္ထုတ္လုပ္မႈပုံစံရဲ ့အဓိက သရုပ္သကန္တခုပဲ။
   ကေန႔အခ်ိန္မွာ လုပ္အားကို ပုိက္ဆံယူေရာင္းစားတာ မထူးဆန္းေပမယ့္ ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ေလးငါးရာဟုိဘက္ေလာက္က ဒီလုိမ်ဳိးေရာင္းစားတာ သဘာ၀ မက်ဘူး။ က်င့္၀တ္နဲ႔ မညီဘူးဆိုၿပီး ပိတ္ပင္ထားတာ။ ဒါေပမယ့္ နည္းပညာက တုိးတက္လာေတာ့ အဲဒိလုပ္အား ေရာင္းပုိင္ခြင့္ကို ပိတ္ထားတဲ့ ဥပေဒေတြ ေျမာင္းထဲေရာက္ကုန္တာပဲ။ ခုဆို လုပ္အားေရာင္းပုိင္ခြင့္ (right to sell one’s labor) ဆိ္ုတာ သိပ္ကိုအသားက်ေနေတာ့ ထည့္ကိုမေျပာၾကေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဥပေဒဆိုတာ မိုးေပၚကက်လာတာ မဟုတ္ဖူး။ နည္းပညာတုိးတက္မႈကို လုိက္ၿပီး ေျပာင္းလဲလာေနတာ။ တေန႔မွာ Karl Marx ေျပာသလုိ အရင္းအႏွီး capital ကို အကာအကြယ္ေပးထားတဲ့ ဥပေဒေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပုံစံေတြဟာ ေျမာင္းထဲ ေရာက္အုံးမွာပဲ။ ေသခ်ာသိခ်င္ရင္ Karl Marx ကိုစုံေအာင္ဖတ္ၾကည့္။
   June 13, 2010 5:31 PM
sonata-cantata said...

   မွတ္ခ်က္ေလးေတြ ေရးသြားသူေတြ အားလံုးကို (အထူးသျဖင့္ စိတ္၀င္စားစရာအျမင္ေတြကို ရွည္ရွည္လွ်ားလွ်ား မွ်ေ၀သြားၾကတဲ့ ပန္ဒိုရာနဲ႔ ဇီဇ၀ါတုိ႔ကို) ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က IP နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဂဃနဏ သိသူမဟုတ္ သလို, (ပို႔စ္ထဲမွာ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း) ျပတ္သားတဲ့ အျမင္တစ္ခုလည္း မရွိေသးပါဘူး။ ရွဥ့္လည္း ေလွ်ာက္သာ, ပ်ားလည္း စြဲသာတဲ့ စည္းေဘာင္ေတြ လိုအပ္ေနၿပီ ဆိုတာေလာက္ပဲ သိပါတယ္။
   -ဧရာ
စာေရးသူသည္ ေလာကကို ေ၀ဖန္သူ ျဖစ္ၿပီးစာေရးသူကို သူေရးေသာစာမ်ားက ေ၀ဖန္သည္။
- မသီတာ
မွတ္ခ်က္။   ။ အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေအာက္ပါ လင့္မွ ဤသည္၍မလြဲ ရယူထားပါသည္။ မွ်ေဝလိုေသာ ဆႏၵ သက္သက္ ျဖစ္ပါ၍ sonata-cantata မွ ခြင့္ျပဳမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္လ်က္..
http://www.sonata-cantata.co.cc/2010/06/blog-post_12.html
-----------------------------

[သိဂီၤ]

"ပညာေရႊအုိး...လူမခုိး" ဆုိေပမဲ႔ အခုေခတ္မွ ေရႊအုိးရွိမွ ပညာရွာလုိ႔ရပါတယ္။
"ပညာေရႊအုိး...လူမခုိး" စကားပုံကုိ ကုိးကားၿပီး အေတြးအၿမင္ေလးေတြေရးသြားတာကုိ ဖတ္ရလုိ႔ ေက်းဇူးတင္ပါေနာ္..

2010/9/23 ဧးသိမ္း <ayeth...@gmail.com>

--
"Real Family" group မွၾကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ား။
Post ကိုေမးကေန တင္ခ်င္ရင္ေတာ့ real-fa...@googlegroups.com ကိုေမးပို႔လိုက္ပါ။ Post မ်ားကို တစ္ေနရာထဲတြင္ အကုန္ဖတ္ႏိုင္ရန္၊ reply လုပ္လွ်င္ ပိုမိုလြယ္ကူေစရန္၊ member မ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားအား အလြယ္တကူ ဖိတ္ၾကားႏုိင္ရန္ http://groups.google.com/group/real-family-mm?hl=en ကေန၀င္ေပးၾကပါခင္ဗ်ား။ အေၾကာင္းအရာတူပါက ေခါင္းစဥ္မ်ား မေဖာင္းပြေစရန္ လက္ရွိေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာသာ ဆက္ေရးရန္။(Reply ျပန္ရန္) ေတာင္းဆုိပါတယ္ခင္ဗ်ား.။

--
" ဘ၀နဲ႔ဆႏၵ တစ္ထပ္တည္းၿဖစ္ပါေစ"
- သိဂီၤ -
ဆင္းရဲမွာကုိေၾကာက္ရမယ္။
မတတ္မွာကုိေၾကာက္ရမယ္။
ငရဲကုိသြားဖုိ႔ေၾကာက္ရမယ္။