بر دوش خود بریز دو زلف سیاه را
بالا مبر ز خسته دلان سوز و آه را
در”بست طوسی” تو چه رنگی دویده است
کز لطف می خرند سپید و سیاه را
خورشد من، شبی به سر خود طواف کن
برهم بزن معادله ی مهر و ماه را
در صحن کهنه، تازه به تازهست روی تو
نو کن به جلوه ای دل و جان تباه را
موسی عصا به کف به حریم تو پای زد
تا دید می خرند دل ”من عصاه” را
گر صحن انقلاب مرا منقلب نکرد
کج میکنم به گردن کج تا تو راه را
کفرم مبارک است به تبریک من بیا
چرخانده ام به سوی رضا قبله گاه را
ایوان تو به کعبه تفاخر نمی کند
بر بنده فخــر، عیب بود پادشاه را
کفر مرا درآر و نشان جهان بده
رو کن که سجده کردهام آن بارگاه را
وقت ورود کفش سپارند خلق و ما
دادیم بوسه کفش کَـنِ کوی شاه را
زاهد تو را پسندد و رو بر خدا کند
یارب مکن نصیب کسی این گناه را
مالی نداشتم ولی از جستجوی تو
انداختم میان ضریحت نگاه را
یک سوی عیش، این منم و تو سوی دگر
سنجیده ام به کوه در این بزم کاه را
بینا و کور نزد تو یکسان کنند سِیر
پُر کرده اند بر سر این راه، چاه را
در حرمتت که امر خدا نیز قائم است
دیدیم ایستاده سرِ پا اِلٰه را
تا عِطر یارضا نپرد از میان جان
دزدیده میکشم نفس گاه گاه را
تا از رجوع خلق مبادا شود ملول
دادی پناه از کرم خود پناه را
-------
جهت دریافت برنامههای جلسات هیئت مکتب الزهرا(س) از تلفن همراه خود عدد ۱ را به شماره 30003300035000 پیامک بفرمایید.
آدرس وبلاگ هیئت: