Bp. George Boyer - Gnoza vs Gnostycyzm

[Jakub A. Krzewicki]

W umysłach studentów prawdy istnieje wiele nieporozumień co do tego, co tak naprawdę oznacza słowo gnoza. Samo słowo jest greckim słowem oznaczającym wiedzę, ale nie odnosi się po prostu do popularnego poglądu lub przyswojenia wielu faktów i liczb. Gnoza odnosi się do głębokiej wewnętrznej wiedzy odnoszącej się do prawdziwej struktury rzeczy: Kosmosu jako całości i Przyczyny stojącej za wszelką manifestacją: wykracza poza doktryny i dogmaty jakiejkolwiek religii, ideologii lub wyznania; ani też Gnoza nie jest związana z żadną konkretną religią lub wyznaniem.

Chrześcijański student natrafia na to słowo w pismach św. Pawła i jest ono sporadycznie używane w Ewangeliach, a także w jednej relacji Jezusa (Łk 11:52). Dla chrześcijanina gnoza oznacza prawdziwą wiedzę o Bogu. Cokolwiek sekta lub religia z tego zrobi, może być czysto spekulatywne w oparciu o osobiste koncepcje tego, co ktoś uważa za znaczenie tekstu. Może to mieć wiele odmian w zależności od tego, jak ktoś został wychowany (zaprogramowany) do myślenia w młodości lub do jakiej grupy etnicznej należy - taka jest złożoność prawdziwej interpretacji Gnozy. Współczesna nauka ma tendencję do oddzielania znaczenia gnozy od tego, co jest powszechnie rozumiane jako gnostycyzm - w taki sam sposób, jak prawdziwy uczeń gnozy oddziela prawdziwe znaczenie Chrystusa od chrześcijaństwa. W rzeczywistości to zinstytucjonalizowany Kościół zaklasyfikował wszelkie nauki inne niż ich własne doktryny i dogmaty jako gnostyckie, a wszelkie nauki lub praktyki, których nie lubili, uważali za herezję, nazwali gnostycyzmem, aby utrwalić kampanię nienawiści przeciwko nim, zwłaszcza tym grupom, które uczyły swoich ludzi samodzielności lub były zaznajomione z tak zwanymi praktykami okultystycznymi, niezależnie od tego, czy grupy te znały lub nauczały Gnozy, czy też nie.

Prawdziwy gnostyk nie jest zainteresowany skomplikowanymi hipotezami czy teologicznymi debatami na tematy, które mogą być jedynie czystą spekulacją. Prawdziwa gnoza nie pociąga za sobą skomplikowanych rytuałów ani wiary w dogmatyczną lub skrystalizowaną filozofię. Dążeniem jest tu poszukiwanie prawdziwych prawd, bez względu na to, jakie drwiny lub nagany otrzymujemy od społeczeństwa. Aspirant stara się również żyć w oparciu o dowody, które może udowodnić poprzez osobiste doświadczenie i zastosowanie lub sprawdzone prawdy podane przez samych wielkich nauczycieli - najwyższe zrozumienie, że Miłość przekracza wszelkie prawa i rozpuszcza wszelkie kaprysy i fanaberie ludzkiego nawyku przypuszczania lub debatowania nad zwykłymi hipotezami. Można powiedzieć, że właściwą interpretacją słowa gnoza jest "wiedza o rzeczach, które są". Zrozumienie tego stwierdzenia daje pewność życia, a wiara i cel zostają wzmocnione.

Zinstytucjonalizowane religie, prześladując grupy gnostyckie, utraciły dostęp do głębszych tajemnic Boga i w tym procesie zniszczyły intuicyjne serce swojej religii, a teraz chwytają się brzytwy, aby przyciągnąć kongregacje - w wielu przypadkach stosując w tej walce dość nietypowe metody. Zapominają, że Bóg rządzi Ziemią - nie człowiek - zapominają o podstawowych zasadach tolerancji i przebaczenia - zapominają również, że polityka i filozofie człowieka idą na marne i że cisi odziedziczą ziemię.

Wielkie instytucje z ich arcybiskupami, biskupami i uczonymi doktorami; ich zmagania z polityką o wątpliwej naturze nic nie znaczą dla Boga. Jezus przepowiedział nowe kapłaństwo - kapłaństwo, w którym każdy mężczyzna i każda kobieta będą służyć w czystości i prostocie jako czyste kanały dla Bożej Miłości, która ma być rozlana na świat. Wszystko będzie dokonywane zgodnie z Bożym prawem, a ci, którzy robią swoje lub to, co uważają za najlepsze, zostaną zapomniani, gdy zapanuje Miłość. "Fundusze fabryczne" i misjonarze są kajdanami dla społeczeństwa i duszy, zorganizowane "organizacje charytatywne" będą musiały zniknąć, aby umożliwić pojawienie się prawdziwego ducha człowieka.

Użycie pism świętych w gnostycyzmie jest głównie empiryczne. Zwolennik gnozy jest nauczany, aby w pełni polegać na swoim wewnętrznym świetle, a nie na dosłownej treści materiałów pisanych. W końcu żaden wielki nauczyciel tak naprawdę niczego nie zapisał; zapisy są tworzone na podstawie obserwacji w zależności od stopnia dokładności obserwatorów. Ci, którzy próbują zrozumieć gnozę z zewnątrz, nie mogą tak naprawdę pojąć prawdy o tej sprawie, ponieważ ludzie ci ulegają złudzeniu, że gnostycy rzeczywiście wierzyli w to, co zostało przez nich napisane. Pogląd ten jest nielogiczny, ponieważ jeśli gnostycy polegają na własnej wewnętrznej wiedzy, to gnostyckie Ewangelie są drugorzędne i w rzeczywistości są jedynie materiałami, z których można wprowadzić spekulatywną dyskusję. Problemem dla zewnętrznego badacza jest jego własny stopień indoktrynacji religijnej lub społecznej, fałszywie wierząc, że ponieważ "chrześcijaństwo" nauczało wiary w historycznego Jezusa, nie może zrozumieć, że ten sam Jezus nabiera większego znaczenia w prawdziwej Gnozie.

Gnosis vs Gnosticism
By Bishop George Boyer
https://www.gnostic.info/2018/03/01/gnosis-vs-gnosticism/

[Jakub A. Krzewicki]

PS. Do zbyt optymistycznych tez Bp. Boyera odniosłem się w poście powyżej pt. Niezweryfikowana gnoza osobista.

[Jakub A. Krzewicki]

O Autorze:
Hrabia George W. Boyer (1921-2008), DD, ThD, urodził się na rodzinnej farmie w pobliżu Bostonu w Lincolnshire w Anglii i kształcił się w szkole Kościoła Anglii w Edwinstowe w Nottinghamshire (kraj Robin Hooda). Hrabia Boyer zdobył kwalifikacje w dziedzinie psychologii i uzdrawiania metafizycznego oraz studiował religię porównawczą. Został konsekrowany na biskupa w sierpniu 1958 roku. Przeprowadził się do Londynu na początku lat 60-tych i współpracował z nieżyjącym już Richardem, Duc de Palatine, aby pomóc w przywróceniu starożytnej gnozy duszy. Pełnił funkcję Przewodniczącego Biskupa Pre-Nicene Ekklesia oraz Wielkiego Mistrza i Lorda Opata Uzdrawiającego, Nauczającego i Rycerskiego Zakonu Świętego Michała i Świętego Rafała.