Relacja dwóch układów w dynamice.

[Krzysztof]

Tę relację w kinematyce przewałkowano już na dziesiątą stronę.
W tej relacji kinematycznej występują tylko dwie wielkości podstawowe
mechaniki: długość drogi/przemieszczenia l i czas t,
a także podobieństwo geometryczne.

W dynamice dochodzą do tej relacji dwie następne wielkości
podstawowe: masa m i siła P (ciężar), a także podobieństwo
mechaniczne.

I na tym koniec - innych wielkości podstawowych w mechanice
nie ma - wszystkie inne to pochodne tych czterech podstawowych,
m.in. v, a, ω, dω/dt, E to pochodne, zarówno układu fizycznego (m, l, t)
jak i ciężarowego (P, l, t) - wszystkie pochodne można wyrazić
poprzez wielkości podstawowe.

Z tych czterech wielkości podstawowych tylko trzy są niezależne:
Związek między nimi wyraża prawo, zwane II zasadą Newtona:
P = m*l/t^2
która de facto jest relacją między układami ciężarowym i fizycznym;

Wszystkich "poprawiaczy" II zasady mierzi układ ciężarowy, bo nie
rozumieją podobieństwa mechanicznego, wyrażonego w tej zasadzie;
mainstream fizyki odgórnie narzucił układ fizyczny, jako obowiązujący,
tym samym dowodząc, że nie ma bladego pojęcia o dynamice Newtona.

[J.F]

On Fri, 1 Jul 2022 00:48:37 -0700 (PDT), Krzysztof wrote:
> Tę relację w kinematyce przewałkowano już na dziesiątą stronę.
> W tej relacji kinematycznej występują tylko dwie wielkości podstawowe
> mechaniki: długość drogi/przemieszczenia l i czas t,
> a także podobieństwo geometryczne.

Nie wiem o co ci chodzi z tym podobienstwem, ale
tor ruchu tez ma IMO znaczenie. Czyli pozycja ciala.

> W dynamice dochodzą do tej relacji dwie następne wielkości
> podstawowe: masa m i siła P (ciężar), a także podobieństwo
> mechaniczne.

A coz to to podobienstwo?

> I na tym koniec - innych wielkości podstawowych w mechanice
> nie ma - wszystkie inne to pochodne tych czterech podstawowych,
> m.in. v, a, ω, dω/dt, E to pochodne, zarówno układu fizycznego (m, l, t)
> jak i ciężarowego (P, l, t) - wszystkie pochodne można wyrazić
> poprzez wielkości podstawowe.

No w zasadzie tak.

> Z tych czterech wielkości podstawowych tylko trzy są niezależne:
> Związek między nimi wyraża prawo, zwane II zasadą Newtona:
> P = m*l/t^2

ta II zasada wspolczesnie, czy raczej - 19-wiecznie, ma postac
P=m*a

Jak to sie ma do twojego wzoru, to sobie przemysl.
Choc jak debil moze cos przemyslec ...
Wymiar sie zgadza, ale czy calosc tez sie zgadza?
slynne /2

> która de facto jest relacją między układami ciężarowym i fizycznym;
> Wszystkich "poprawiaczy" II zasady mierzi układ ciężarowy, bo nie
> rozumieją podobieństwa mechanicznego, wyrażonego w tej zasadzie;
> mainstream fizyki odgórnie narzucił układ fizyczny, jako obowiązujący,
> tym samym dowodząc, że nie ma bladego pojęcia o dynamice Newtona.

Aha, nie ma.
no to wywal mase z tych zasad, i co zostanie?

Ciezar zalezy od sily grawitacji. U Newtona moglo to byc
"przyspieszenie grawitacyjne".

A przeciez moze tej sily grawitacji moze byc calkiem inna,
albo moze jej nie byc.
Tzn zawsze jest, ale jak wezmiesz dwie ciezkie kule olowiane z daleka
od innych mas, to sie objawia malutka sila grawitacji ... "ciężkie" te
kule to w jakim sensie są?

A potem przyszedl Eistein i sie okazalo, ze to nie zadna sila
grawitacji, tylko zakrzywienie czasoprzestrzeni, owocujace ... tak
jakby naprawde przyspieszeniem. Nie wiem czy wchodzisz na ten poziom,
czy problemy masz juz klasycznie.

J.

[maluw...@gmail.com]

On Friday, 1 July 2022 at 14:29:44 UTC+2, J.F wrote:

> A potem przyszedl Eistein i sie okazalo, ze to nie zadna sila
> grawitacji, tylko zakrzywienie czasoprzestrzeni, owocujace ... tak
> jakby naprawde przyspieszeniem.

I że GPS jest nieprzepisowy i popsuty.

[Krzysztof]

piątek, 1 lipca 2022 o 14:29:44 UTC+2 J.F napisał(a):
> On Fri, 1 Jul 2022 00:48:37 -0700 (PDT), Krzysztof wrote:
> > Tę relację w kinematyce przewałkowano już na dziesiątą stronę.
> > W tej relacji kinematycznej występują tylko dwie wielkości podstawowe
> > mechaniki: długość drogi/przemieszczenia l i czas t,
> > a także podobieństwo geometryczne.
> Nie wiem o co ci chodzi z tym podobienstwem, ale
> tor ruchu tez ma IMO znaczenie. Czyli pozycja ciala.
> > W dynamice dochodzą do tej relacji dwie następne wielkości
> > podstawowe: masa m i siła P (ciężar), a także podobieństwo
> > mechaniczne.
> A coz to to podobienstwo?
> > I na tym koniec - innych wielkości podstawowych w mechanice
> > nie ma - wszystkie inne to pochodne tych czterech podstawowych,
> > m.in. v, a, ω, dω/dt, E to pochodne, zarówno układu fizycznego (m, l, t)
> > jak i ciężarowego (P, l, t) - wszystkie pochodne można wyrazić
> > poprzez wielkości podstawowe.
> No w zasadzie tak.
> > Z tych czterech wielkości podstawowych tylko trzy są niezależne:
> > Związek między nimi wyraża prawo, zwane II zasadą Newtona:
> > P = m*l/t^2
> ta II zasada wspolczesnie, czy raczej - 19-wiecznie, ma postac
> P=m*a

a = l/t^2
Naucz się przekształcać wzory matematyczne i fizyczne
a także spróbuj ogarnąć czym jest wartość średnia.

> Jak to sie ma do twojego wzoru, to sobie przemysl.
> Choc jak debil moze cos przemyslec ...
> Wymiar sie zgadza, ale czy calosc tez sie zgadza?
> slynne /2
> > która de facto jest relacją między układami ciężarowym i fizycznym;
> > Wszystkich "poprawiaczy" II zasady mierzi układ ciężarowy, bo nie
> > rozumieją podobieństwa mechanicznego, wyrażonego w tej zasadzie;
> > mainstream fizyki odgórnie narzucił układ fizyczny, jako obowiązujący,
> > tym samym dowodząc, że nie ma bladego pojęcia o dynamice Newtona.
> Aha, nie ma.
> no to wywal mase z tych zasad, i co zostanie?
>
> Ciezar zalezy od sily grawitacji. U Newtona moglo to byc
> "przyspieszenie grawitacyjne".

P ~ m
g lub a jest współczynnikiem tej proporcjonalności.

> A przeciez moze tej sily grawitacji moze byc calkiem inna,
> albo moze jej nie byc.

Może być zrównoważona jak na orbicie, ale siła inercji jest zawsze
własnością masy, więc skończ z tym pitoleniem.

> Tzn zawsze jest, ale jak wezmiesz dwie ciezkie kule olowiane z daleka
> od innych mas, to sie objawia malutka sila grawitacji ... "ciężkie" te
> kule to w jakim sensie są?
>
> A potem przyszedl Eistein i sie okazalo, ze to nie zadna sila
> grawitacji, tylko zakrzywienie czasoprzestrzeni, owocujace ... tak
> jakby naprawde przyspieszeniem. Nie wiem czy wchodzisz na ten poziom,
> czy problemy masz juz klasycznie.

Jak ktoś nie rozumie dynamiki, to ma zakrzywienie czasoprzestrzenne
w pustej łepetynie.
Nie wszczynaj produkcji swoich idiotyzmów w dynamice.
Fizyka do rozwoju potrzebuje zdrowych nóg, a nie relatywistycznych protez.

> J.

[J.F]

Nie debilu. Wzor jest jaki jest. Co to jest pochodna,
to sobie przypomnij definicje, w razie watpliwosci.

Chcesz srednie przyspieszenie?
a_sr = delta v/ delta t = (v2-v1)/( t2-t1)

Chcesz rozwinąc dalej i wyeliminowac v z powyzszego wzoru?
Zapraszam - pokazuj kolejne przeksztalcenia.

Poza tym juz ci pare razy pisalem wzor obowiazujacy w ruchu
jednostajne przyspieszonym.
Czy on byl a=l/t^2 ?

A średnie przyspieszenie jest rowne przyspieszeniu,
gdy przyspieszenie jest stałe.

>> Jak to sie ma do twojego wzoru, to sobie przemysl.
>> Choc jak debil moze cos przemyslec ...
>> Wymiar sie zgadza, ale czy calosc tez sie zgadza?
>> slynne /2
>>> która de facto jest relacją między układami ciężarowym i fizycznym;
>>> Wszystkich "poprawiaczy" II zasady mierzi układ ciężarowy, bo nie
>>> rozumieją podobieństwa mechanicznego, wyrażonego w tej zasadzie;
>>> mainstream fizyki odgórnie narzucił układ fizyczny, jako obowiązujący,
>>> tym samym dowodząc, że nie ma bladego pojęcia o dynamice Newtona.
>> Aha, nie ma.
>> no to wywal mase z tych zasad, i co zostanie?
>>
>> Ciezar zalezy od sily grawitacji. U Newtona moglo to byc
>> "przyspieszenie grawitacyjne".
>
> P ~ m
> g lub a jest współczynnikiem tej proporcjonalności.

Ale ty znasz Newtona w oryginale to zacytuj oryginał i tlumaczenie.

Newton wprowadzil "przyspieszenie grawitacyjne"?

>> A przeciez moze tej sily grawitacji moze byc calkiem inna,
>> albo moze jej nie byc.
>
> Może być zrównoważona jak na orbicie, ale siła inercji jest zawsze
> własnością masy, więc skończ z tym pitoleniem.

Cos pitolisz.

A poza tym nie rozumiesz tego rownowazenia przez inercje.

>> Tzn zawsze jest, ale jak wezmiesz dwie ciezkie kule olowiane z daleka
>> od innych mas, to sie objawia malutka sila grawitacji ... "ciężkie" te
>> kule to w jakim sensie są?
>>
>> A potem przyszedl Eistein i sie okazalo, ze to nie zadna sila
>> grawitacji, tylko zakrzywienie czasoprzestrzeni, owocujace ... tak
>> jakby naprawde przyspieszeniem. Nie wiem czy wchodzisz na ten poziom,
>> czy problemy masz juz klasycznie.
>
> Jak ktoś nie rozumie dynamiki, to ma zakrzywienie czasoprzestrzenne
> w pustej łepetynie.
> Nie wszczynaj produkcji swoich idiotyzmów w dynamice.

Nie ma sprawy, ty klasyki tez nie rozumiesz.

> Fizyka do rozwoju potrzebuje zdrowych nóg, a nie relatywistycznych protez.

Debil, zapozniony o 100 lat w rozwoju, ale to osobny temat.
Zrozum klasyke, zrozum algebre, zrozum dzielnie ulamkow .


J.

[Simpler]

ale w przypadku zależności typu: m = m(v)
będzie trochę inaczej wyglądało...

A nawet rakieta Ciołkowskiego ma tu jakby m(t),
co można od biedy przewalić na m(v), bo to dv/dt = a, itd.

[Krzysztof]

Po co daleko szukać - auto z pełnym bakiem ma inną masę (ciężar)
niż z pustym bakiem.
Skończy się paliwo, to jedzie dalej po inercji, dopóki go nie zatrzymają opory,
więc oczywiste, że w czasie jazdy ma zmienną masę m`.
W próżni oporów nie ma i jest brak ciążenia, więc rakieta po wyczerpaniu się
paliwa porusza się z końcowym mv const.
Masa pustego zbiornika paliwa jest niepotrzebnym obciążeniem,
więc rakiety są wielostopniowe i puste zbiorniki są odrzucane.

Logarytmiczna zależność we wzorze C. ln (m_p/m_k)
oddaje tylko stosunek v rakiety do "w" spalin wylotowych.
v/w = ln(mp/mk)
(ln x)` = 1/x
v zależy od masy zużytego paliwa.
I to jest jedyna sensowna zależność v(m), a nie odwrotnie m(v).

Prędkość "w" zależy od ilości spalanego paliwa w jednostce czasu.
W aucie do tej regulacji służy pedał gazu - w rakiecie regulacja ciągu
też jest możliwa; "w" jest tzw. impulsem właściwym, w rodzaju zużycia E`.

[robot]

W dniu 01.07.2022 o 09:48, Krzysztof pisze:

To się kupy nie trzyma to co piszesz.
Mieszasz pojęciami i zmieniasz ich znaczenie ze zdania na zdanie
wedle twojego upodobania.

[Krzysztof]

Nieźle, ja mieszam pojęciami, a ty je w ogóle negujesz.
Co możesz powiedzieć o tych pojęciach, jeśli zaprzeczasz
istnieniu podstawowej wielkości mechaniki, czyli czasu.
Lepiej zrób kupę i przestań pisać na fizyczne tematy.
"Filozofów" u nas dostatek.

[Simpler]

Ale z tą masą jest inaczej -
coś jak w aerodynamice, ale z łodziami podwodnymi:
taki statek wlecze ze sobą coraz więcej wody, im szybciej płynie;

no i właśnie na tym polega ten fenomen ze zmienną masą: m = m0*sqrt(1-v2/c2);
ta masa nie jest scalona z obiektem, lecz jakby pilotuje go jedynie...
w zasadzie to jest to, co dopiero potem widać, po zatrzymaniu - promieniowanie.

[Krzysztof]

Zależy co rozpatrujesz - lepkość w liczbie Reynoldsa jest, jak mawiał
mój profesor, wielkością podejrzaną.
Łódź płynie wolno - opływ laminarny; szybko - opływ turbulentny.
Rzecz w tym, że definiujemy dwie lepkości - dynamiczną i kinematyczną.
Do tego dochodzi jeszcze reologia - tym nie mniej podobieństwo mechaniczne
występuje, gdy nie mówimy o masie wleczonej wody lecz odrzucanej.
Dlatego geometria kadłuba statku jest inna niż łodzi podwodnej.
Statek rozcina masę wody i odrzuca na boki, jak lemiesz pługa;
łódź podwodna w wodzie i samolot w powietrzu muszą rozbijać masy
ośrodka i odrzucać na wszystkie strony - inaczej: muszą się przebijać
przez ośrodek.

To jest to, o czym napisałeś na nowym wątku: robią "dziury" w ośrodku
i po przejściu przez dziurę ośrodek "łata się" samoczynnie - odrzucona
masa zapełnia dziurę.
Tego nie robi masa ciała stałego, bo byś nie jadł ziemniaków :-)

[Simpler]

sobota, 9 lipca 2022 o 11:44:57 UTC+2 krzysztof...@gmail.com napisał(a):

Podczas ruchu w płynie tam jest takie krążenie tego płynu -
od przodu to idzie prosto, potem zakręca na boki, coraz bardziej,
i finalnie to wchodzi od tyłu.

Jak widać tu jest ruch masy tego płynu,
i do tego: im większa prędkość, tym szerzej to się rozchodzi,
no mamy:
sumaryczna masa = ta wleczona + zwyczajna masa ciała;

a w przypadku eteru to jest w zasadzie to samo: płyn i ciało są eterem,
no i dlatego robi się z tego: m0 * gamma.

Po zatrzymaniu ta doczepiona masa się odrywa, no więc leci sobie swobodnie - to jest promieniowanie.

[Krzysztof]

To co sobie wyobrażasz jest ruchem z v const.
Rzecz w tym że podobieństwo (liczba, skala) Reynoldsa
to stosunek sił inercji do sił lepkości - przy stałej v łodzi.
Oczywiście chodzi o bezwładność wody.

Napęd łodzi jest hybrydowy - na dieslu robi za statek
z ruchem na granicy dwóch ośrodków, ale zasada tego
ruchu jest jednakowa - łopatki śrub napędowych odrzucają
masy wody - łódź "odpycha się" od wody.
Siły tarcia wewnętrznego to pestka w porównaniu z siłami
tego odrzutu.
A sprawę komplikuje jeszcze kawitacja - ten problem ma też
poligrafia przy szybkim druku.

[Simpler]

sobota, 9 lipca 2022 o 15:05:57 UTC+2 krzysztof...@gmail.com napisał(a):

Ja mówię o bezstratnym przepływie - lepkość = 0.

Płyn doskonały nie hamuje ruchu, co Euler dawno pokazał.

Gdyby eter hamował, wtedy planetki dawno pospadałyby na Słońce...

[Wladek]

Gdyby nie hamował, to skąd wzięłaby się kontrakcja?

Pozdr. Władek.

[Krzysztof]

sobota, 9 lipca 2022 o 16:05:46 UTC+2 Simpler napisał(a):

Nie ma takiego, tak samo jak nie ma ciał sztywnych,
Liczba Eulera dotyczy innej sytuacji ruchowej- ruch ciała w płynie
ma inny opis niż ruch płynu w rurze.
Jednak nadal jest to podobieństwo mechaniczne:
Eu = Δp/ρv^2

> Gdyby eter hamował, wtedy planetki dawno pospadałyby na Słońce...

Przecież to jasne, ale nie wiadomo jaka jest masa tego eteru
pozostawiana z tyłu.
Przy takich prędkościach nie wiadomo w jaką fazę przechodzi
ten hipotetyczny eter, skoro woda odrzucana, z fazy ciekłej
przechodzi w stan gazowy wskutek zmiany ciśnienia.

Jak we wszystkich teoriach eterowych gwoździem opisu
jest ρ - masa właściwa eteru; jeśli na dodatek jest zmienna
to jest całkowity klops.

[Simpler]

Ojej!
Kontrakcja wynika asymetrii w komunikacji - wymianie pomiędzy atomami,
które tworzą np. cegłę.

Ta asymetria jest eliminowana - wyrównywana...

Sytuacja z niesymetryczną przestrzenią jest zawsze eliminowana,
ponieważ obowiązuje ta izotropia przestrzeni...
w prawo, do góry, w tył - odległości są jednakowe!

Gdyby to nie było eliminowane, wtedy miałbyś tu parodię,
np. po obróceniu długopisu o 90 stopni, on by zmieniał wymiary - kształt!

Takie coś jest niedopuszczalne - bo skrajne niepraktyczne i niewygodne, więc natura to wyrównuje!

[Simpler]

sobota, 9 lipca 2022 o 21:50:45 UTC+2 krzysztof...@gmail.com napisał(a):

> > Płyn doskonały nie hamuje ruchu, co Euler dawno pokazał.
> Nie ma takiego, tak samo jak nie ma ciał sztywnych,
> Liczba Eulera dotyczy innej sytuacji ruchowej- ruch ciała w płynie
> ma inny opis niż ruch płynu w rurze.

Ten Eter jest właśnie taki... supersolid.

Nadpłynny hel - to jest podobne, też nie ma tu oporów:
on przecieka przez wszystko - momentalnie,
np. przez gęste sito woda przecieka kilka sekund,
a ten hel spada zwyczajne - ciach i już, cały przeleciał przez to sito!

> Jednak nadal jest to podobieństwo mechaniczne:
> Eu = Δp/ρv^2
> > Gdyby eter hamował, wtedy planetki dawno pospadałyby na Słońce...
> Przecież to jasne, ale nie wiadomo jaka jest masa tego eteru
> pozostawiana z tyłu.
> Przy takich prędkościach nie wiadomo w jaką fazę przechodzi
> ten hipotetyczny eter, skoro woda odrzucana, z fazy ciekłej
> przechodzi w stan gazowy wskutek zmiany ciśnienia.
>
> Jak we wszystkich teoriach eterowych gwoździem opisu
> jest ρ - masa właściwa eteru; jeśli na dodatek jest zmienna
> to jest całkowity klops.

Masa jest zerowa, co już tłumaczyłem w wersji sieci elektro-pozytonowej:
E = mc^2 + U = 0;
bo energia wiązania tej sieci = mc^2,
czyli: U = -mc^2,
mc^2 - mc^2 = 0

dlatego to jest niewykrywane... bo to jest nic w sensie fizycznym: zero energii = nic! :)

[Wladek]

On Sunday, July 10, 2022 at 6:20:35 AM UTC-5, Simpler wrote:

Jak obracam balon na szybie auta w czasie jazdy,
to ten balon zmienia kształt i zawsze jest spłaszczony.
To tylko taka analogia :).

Pozdr. Władek.

[Simpler]

niedziela, 10 lipca 2022 o 15:04:04 UTC+2 Wladek napisał(a):

> > Takie coś jest niedopuszczalne - bo skrajne niepraktyczne i niewygodne, więc natura to wyrównuje!
> Jak obracam balon na szybie auta w czasie jazdy,
> to ten balon zmienia kształt i zawsze jest spłaszczony.
> To tylko taka analogia :).
>
> Pozdr. Władek.

Kiedyś mówiłem dokładniej o co w tym chodzi - na przykładzie fabryki postawionej na rzece.

Wtedy wszelka komunikacja - transport byłby skrzywiony:
w kierunku wzdłuż byłoby średnio za wolno,
niż w poprzek... zatem co by zrobili z tym pracownicy?

Proste: oni by to wyrównali, czyli skróciliby to wzdłuż,
bo wtedy byłoby łatwiej pracować - większa wydajność,
i brak komplikacji z wyliczaniem czasów transportu, bo teraz on by był jednakowy - niezależny od kierunku.

I na tym właśnie polega wyższość izotropii - prościej, szybciej i łatwiej!

[Wladek]

To nie takie proste. Prędkość musiałaby być duża i względem eteru a nie
względem jakichś kwazarów :).

>
> I na tym właśnie polega wyższość izotropii - prościej, szybciej i łatwiej!

Pozdr. Władek.

[Krzysztof]

Rozumowanie rodem z ToE - każda różnica definicji wzoru fizycznego = 0
F + (-F) = 0
A = R
Ale to jest opis równowagi przy stałych v lub ω, albo równych zeru.
Dynamika zajmuje się nierównowagą F =/= |-F|
A =/= R
gdy v lub ω są zmienne.

E = Pl = mc^2
Definicja energii = definicji pracy wykonanej, a nie wirtualnej.
mc^2 jest wielkością początkową lub chwilową.
W czasie wykonywania pracy przyrost energii jest zawsze ujemny
(zużycie), więc w mechanice po zużyciu Ek jest koniec zmiany ruchu,
a w energetyce - brak prądu.
Siła wiązań owej siatki nie ma nic wspólnego z przemieszczeniem l.
W opływie turbulentnym nikt nie wie co się dzieje przy liczbie R > 10^7.
Już przy R = 10^5 anizotropowa smuga płynu za obciekanym ciałem
staje się izotropową linią o nieznanym ρ.

Badania kształtu ciała na opływ w tunelach aerodynamicznych
są trochę mylące, bo nieruchome ciało stawia opór ruchomemu
ośrodkowi - odwrotnie niż przy ruchu ciała poprzez nieruchomy ośrodek.

To o czym piszesz to ośrodek o zerowej lepkości, czyli bez tarcia wewnętrznego.
Od czasu eksperymentu Newtona z wiadrem i po dziś, przy działaniu wirówek
(wzbogacających, sokowirówek, centryfug do obierania ziemniaków, itp.) wiadomo,
że ich działanie polega na odrzucie cięższej masy wskutek działania siły odśrodkowej.
Obrotowe sito separuje masy, a tarcie wewnętrzne ma tylko znaczenie w centryfudze
do obierania ziemniaków z bębnem - tarką obrotową.
Tarcie wewnętrzne w wirówce wzbogacającej nie ma znaczenia - separacja
izotopów polega tylko na oddzieleniu ciężkiego od lekkiego, więc główną rolę
odgrywa masa - efekt osiąga się przez zwiększanie a > g.

Oczywiście, przy negowaniu siły odśrodkowej i siły inercji zasada działania
wirówek jest abrakadabrą.

[Simpler]

Mowa o transporcie po rzece - łodziami motorowymi, albo i kajakami!

[Simpler]

Ja nie mówię o przedzieraniu się przez supersolid - miliard razy twardszy od diamentu, notabene,
lecz o przemieszczaniu dyslokacji w tym solidzie = Eter,
bo w tym biznesie materia jest właśnie tymi dyslokacjami - dziurami, itd.

Zatem to jest troszkę inny mechanizm... sam ruch ciał jest tu falą w zasadzie,
a nie jakoś tam penetracją totalną - to by była masakra..

Jak przemieszcza się dziura w medium?

[Krzysztof]

Popatrz na obrazy różnych liczb Reynoldsa - ilość i ruch pęcherzyków
powietrza za poruszającym się obiektem w medium jest obrazem kawitacji.
Te pęcherzyki to dziury w medium.
Zeschłe liście na jezdni też lecą za przejeżdżającym autem.