w artykule <news:rksc9e$oaa$
1...@gioia.aioe.org> pisze:
> W dniu 27.09.2020 o 17:59, Andrzej P. Wozniak pisze:
>> Skany podręczników z PRL można znaleźć choćby na chomiku.
> Dzięki za doprecyzowanie, skanów nie muszę oglądać,
> bo chodziłem do podstawówki w latach 1978-1985,
> czyli jeszcze zdecydowanie za czasów PRLu,
> a w liceium rzuciło mnie do klasy z rozszerzonym
> programem języka rosyjskiego, do dzisiaj jeszcze
> dobrze sobie radzę w mowie i w piśmie "po rusku".
Czyli kończyłeś podstawówkę i liceum używając tych samych podręczników
(plus dodatkowe materiały w liceum, np. «Говорим по-русски» w
brązowo-żółtej okładce), a ja w tym czasie byłem na studiach we Lwowie i
rosyjskiego używałem na co dzień (teraz rzadziej).
Artykuły Wikipedii tylko potwierdzają to, czego się wtedy dowiedziałem.
Akcenty są niemal tak naturalnym elementem pisowni w języku rosyjskim, jak
apostrofy w angielskim – nikogo nie dziwią, a w przypadku homografów są
używane nawet w piśmie ręcznym. Zrobię zatem podsumowanie.
Podstawowy artykuł Wikipedii o zasadach używania akcentów w języku
rosyjskim:
https://ru.wikipedia.org/wiki/Знак_ударения
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D0%BD%D0%B0%D0%BA_%D1%83%D0%B4%D0%B0%D1%80%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F
(link urlencoded)
* Sekcja «Правила использования» podaje odnośnik do oficjalnych zasad
ortografii wydanych drukiem i wylicza te zasady:
** Podsekcja «Последовательное употребление» opisuje regularne użycie
akcentów (słowniki, podręczniki itp.), na którym skupiałem się wcześniej.
** Podsekcja «Выборочное употребление» opisuje użycie wybiórcze, stosowane
również w piśmie ręcznym.
* Sekcja «Ввод знака с клавиатуры» podaje te same kody akcentów dostawnych
(akut i grawis), które podałem wcześniej.
> Пока!
> :)
Ни пуха, ни пера!
;-P