Fwd: به احترام لیلیت تریان
6 views
Skip to first unread message
باقر کتابدار
Jan 5, 2016, 1:26:12 PM1/5/16
to persianebooks
اول بار چهره ی تکیده اش را بر پرده ی نقره ای سینمای مستند دیدم – فیلمی از محمد صفا
و امروز زادروز اوست. عمرش دراز.
اولین مجسمه ساز و نقاش ایرانی که نخستین بار هنر مدرن مجسمهسازی را به صورت آکادمیک
وارد مراکز آموزشی ایران کرد - «لیلیت تریان» بانوی مجسمه ساز ایرانی، از مؤسسین دپارتمان
مجسمهسازی دانشکده هنرهای تزئینی بود و هنرمندان زیادی را به جامعه ی هنر حجمی و تجسمی
معرفی کرد.
بانوی ارمنی 85 ساله – که در طهران قدیم – در دهم دی ۱۳۰۹ در خانهای قدیمی در کوچه
شاهرخ در خیابان نادری قدم بر عرصه ی گیتی گذاشت - ریشه اجدادیش به همان ارامنهای بازمیگردد
که توسط شاهعباس صفوی از موطن خود به ایران کوچانده شدند و در محله جلفای اصفهان اسکان داده
شدند - هرچند پدر و پدربزرگش ساکن تهران بودند، پدرش توانسته بود از طریق مکاتبه با یکی
از دانشگاههای فرانسه لیسانس شیمیاش را از آنجا اخذ کند.
پدرش کارمند عالی رتبه بانک ملی ایران بود و به زیبایی بنا و معماری اهمیت فراوان میداد و مادرش
مدتی در فرانسه و در رشته هنر تحصیل کرده بود و به واسطه مشکلات تحصیل را رها کرده به ایران
بازگشته بود.
پدر و مادر لیلیت از همان ابتدا دوست داشتند که دخترشان نقاشی کند – البته این علاقه بیشتر در مادر
بود - حتی زمانی که ۱۲–۱۰ ساله بود، برایش معلم خصوصی - در بوزار پاریس به رشد و
بلوغ هنری رسید و ملقب به «مادر مجسمهسازی ایران».
و نهایت این یاد و معرفی - دو نشانی برای دیدن دو مخلوقش:- ساخت تندیس یپرم خان برای کلیسای
مریم ورجاوند تهران در سال ۱۳۴۷ – و در خیابان تهران نو، خیابان وحیدیه، کوچه کلیسا – در حیاط
کلیسای ترمانکچاج - سال ۱۳۷۰ تندیس یادبود مسروب ماشتوتس - سازنده الفبای ارمنیک – را
ساخت و نصب کرد.
و امروز زادروز اوست. عمرش دراز.
اولین مجسمه ساز و نقاش ایرانی که نخستین بار هنر مدرن مجسمهسازی را به صورت آکادمیک
وارد مراکز آموزشی ایران کرد - «لیلیت تریان» بانوی مجسمه ساز ایرانی، از مؤسسین دپارتمان
مجسمهسازی دانشکده هنرهای تزئینی بود و هنرمندان زیادی را به جامعه ی هنر حجمی و تجسمی
معرفی کرد.
بانوی ارمنی 85 ساله – که در طهران قدیم – در دهم دی ۱۳۰۹ در خانهای قدیمی در کوچه
شاهرخ در خیابان نادری قدم بر عرصه ی گیتی گذاشت - ریشه اجدادیش به همان ارامنهای بازمیگردد
که توسط شاهعباس صفوی از موطن خود به ایران کوچانده شدند و در محله جلفای اصفهان اسکان داده
شدند - هرچند پدر و پدربزرگش ساکن تهران بودند، پدرش توانسته بود از طریق مکاتبه با یکی
از دانشگاههای فرانسه لیسانس شیمیاش را از آنجا اخذ کند.
پدرش کارمند عالی رتبه بانک ملی ایران بود و به زیبایی بنا و معماری اهمیت فراوان میداد و مادرش
مدتی در فرانسه و در رشته هنر تحصیل کرده بود و به واسطه مشکلات تحصیل را رها کرده به ایران
بازگشته بود.
پدر و مادر لیلیت از همان ابتدا دوست داشتند که دخترشان نقاشی کند – البته این علاقه بیشتر در مادر
بود - حتی زمانی که ۱۲–۱۰ ساله بود، برایش معلم خصوصی - در بوزار پاریس به رشد و
بلوغ هنری رسید و ملقب به «مادر مجسمهسازی ایران».
و نهایت این یاد و معرفی - دو نشانی برای دیدن دو مخلوقش:- ساخت تندیس یپرم خان برای کلیسای
مریم ورجاوند تهران در سال ۱۳۴۷ – و در خیابان تهران نو، خیابان وحیدیه، کوچه کلیسا – در حیاط
کلیسای ترمانکچاج - سال ۱۳۷۰ تندیس یادبود مسروب ماشتوتس - سازنده الفبای ارمنیک – را
ساخت و نصب کرد.
با سپاس از حمید رضا یعقوبی
Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages