Szanowni Państwo,
poniżej znajdą Państwo wnioski dowodowe, które strony postępowania
powinny wysłać/złożyć w Urzędzie Miejskim Wrocławia - Wydziale
Architektury i Budownictwa, w terminie 14 dni od daty otrzymania pisma
ws. uznania za stronę postępowania. Osoby, które odebrały pismo w dniu
22 lutego powinny wysłać pismo najpóźniej 8 marca 2011r. (wtorek).
Jeśli nie są Państwo pewni, kiedy otrzymali Państwo pismo urzędu,
proszę wysłać załączony wniosek dowodowy najpóźniej w poniedziałek 7
marca 2011r. Bardzo ważne jest, aby wszystkie strony postępowania
wysłały swoje wnioski dowodowe w wyznaczonym terminie. Pismo należy
spersonalizować (dodać swoje dane osobowe) i podpisać!
Poniżej znajdują się dwa wnioski dowodowe. Wersja podstawowa -
przygotowana przez Radcę Prawnego - Marlenę Żurawską, stanowi jedynie
"oś prawną". Każda ze stron może dodać do tego pisma to, co uważa za
istotne. W załączeniu znajdą Państwo również przykłądową wersję
rozszerzoną pisma, która zawiera dodatkowe wnioski. Ważne jest, aby
każdy z Państwa dodał jeszcze coś od siebie.
Ci z Państwa, którzy odebrali pismo ws. uznania za stronę postępowania
w tym tygodniu mogą poczekać na inną rozszerzoną wersję pisma, którą
przygotuje dla nas inny ekspert - pismo będzie dopiero gotowe w dniu
8.02.2011r.
W poniedziałek na stronie grupy dyskusyjnej Osiedle Malownicze pojawi
się również tekst petycji, o której podpisanie poproszeni zostaną
mieszkańcy osiedla nie będący stronami postępowania (petycja dotępna
będzie w biurze OM)
PS. Po konsultacjach pominĘliśmy sprawę rowu oraz przyłącza.
Serdecznie pozdrawiam,
Aleksandra Janta-Grohs
WNIOSKI DOWODOWE WERSJA PODSTAWOWA
Wrocław 07.03.2011r.
Urząd Miejski Wrocławia
Wydział Architektury i Budownictwa
Pl.
Nowy Targ 1/8
50-141 Wrocław
WAB.B4/MB/42762/73530/W/2010/2011
Wnioskodawca: imię i nazwisko, kod pocztowy, miasto, ulica, nr domu
Wykonując przysługujące mi prawo do udziału w postępowaniu zakończonym
ostateczną decyzją Prezydenta Wrocławia z dnia 23 października 2010r.
nr 2115/2009 w sprawie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii
komórkowej sieci Plus-GSM BT34167 WRO-Polkowicka wraz z budową wieży o
wysokości 50m z zagospodarowaniem terenu, ustawieniem kontenera
technicznego na fundamencie, wykonaniem przyłącza WLZ, ogrodzeniu i
utwardzeniu terenu stacji, wykonaniu zjazdu z ul. Marszowickiej,
montażu anten dyfuzyjnych i radiolinii na działce nr 1, części działki
nr 2, AM-25, obręb Marszowice przy ul. Marszowickiej 131, w tym i do
zgłaszania wniosków podnoszę i wskazuję:
1. postępowanie zakończone decyzją wymienioną wyżej zwiera liczne
błędy, które miały istotny wpływ na wydanie tejże decyzji,
2. znajdująca się w aktach sprawy decyzja Prezydenta Wrocławia z dnia
11.08.2009 roku WSR.E.AH.7681/7491/43/09 jest wadliwa.
Decyzja z dnia 23 października 2010r. nr 2115/2009 winna być, zatem
uchylona a postępowanie przeprowadzone ponownie. Błędy i wprowadzenie
przez wnioskodawcę organu w błąd spowodowało, że wydana decyzja jest
sprzeczna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego części
zespołu urbanistycznego Las Mokrzański we Wrocławiu.
We wniosku, w projekcie zagospodarowania terenu - część opisowa -
inwestor wskazuje, że projektowana inwestycja - budowa stacji bazowej
- jest zgodna z zapisami planu miejscowego nr XVIII/516/08, który w
odniesieniu do działki Nr 1 przewiduje następujące przeznaczenie - i
tu podaje: "§ 19 uchwały - oznaczenie na rysunku planu symbolem ZU 5",
następnie przytacza przeznaczenie dla tego terenu podstawowe i
uzupełniające i podaje wyjaśnienie pojęć. O ile przytoczenie
przeznaczenia terenu odpowiada zapisowi § 19 uchwały to już
wyjaśnienie pojęć jest nieprawidłowe. Uzupełniającą funkcją dla terenu
ZU 5 jest: pkt.2 a) urządzenia telekomunikacyjne. Wyjaśnienie pojęcia
urządzenia telekomunikacyjne znajduje się w § 4 w pkt. 32. Nie można
zatem przyjmować za inwestorem wyjaśnienia pojęcia z pkt.10 § 4
uchwały. Inne jest w rozumieniu uchwały pojęcie urządzenie
telekomunikacyjne a inne telekomunikacja.
Jeżeli zatem projektowana inwestycja - stacja bazowa - ma powstać na
terenie ZU 5 to wydanie decyzji na jej budowę będzie sprzeczne z
planem zagospodarowania przestrzennego. Plan nakazuje rozumieć
urządzenia telekomunikacyjne, jako kontenery telekomunikacyjne, szafy
kablowe a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej
kategorii przeznaczenia terenu.
Stacje bazowe nie są urządzeniami telekomunikacyjnymi. Po pierwsze dla
tego, że nie mieszczą się w definicji kontenerów lub szaf a nade
wszystko należą do innej kategorii przeznaczenia terenu - do kategorii
telekomunikacja (pkt.10).
Kategoria telekomunikacja może być funkcją uzupełniającą dla terenu ZU
22 (§ 20 uchwały). Przez telekomunikację należy rozumieć obiekty
zapewniające łączność telefoniczną i radiową w tym stacje bazowe
telefonii komórkowej.
Stacja bazowa to urządzenie wyposażone w antenę fal
elektromagnetycznych, łączące terminal ruchomy z częścią stałej
cyfrowej sieci telekomunikacyjnej.
Stacja bazowa to nie wieża, która nie jest częścią urządzenia
określonego jako stacja bazowa, a odrębnym obiektem na którym stacja
bazowa może być umieszczona.
Jeżeli zatem inwestycja wskazana przez inwestora ma powstać na terenie
oznaczonym w planie symbolem ZU 22, to wybudowanie na nim wieży
narusza ustalenia planu zagospodarowania, bowiem dla tego terenu nie
przewiduje się ani w przeznaczeniu podstawowym ani uzupełniającym
wież, poza wieżami widokowymi - § 20 pkt 1. h.
Planowana wieża o wysokości 50 m, na której ma być umieszczona stacja
bazowa telefonii komórkowej z całą pewnością nie jest wieżą widokową.
Organ rozpoznający wniosek nie przeprowadził własnych ustaleń w
zakresie terenu i jego oznaczenia na planie, nie odniósł się do błędu
wnioskodawcy w tym zakresie, a nade wszystko nie zażądał poprawienia
wniosku. Takie wprowadzenie organu w błąd przez wnioskodawcę mogło
mieć wpływ na wydanie błędnej decyzji.
Na marginesie należy wskazać, że która ma być zgodna z planem
zagospodarowania należy mieć na uwadze, że funkcja uzupełniająca ma
uzupełniać lub wzbogacać podstawowe przeznaczenie terenu - § 2 pkt 10
uchwały. W toku postępowania nie dokonano żadnych ustaleń w tym
zakresie, organ nie uzasadnił, w jaki sposób stacja bazowa wzbogaci
lub uzupełni podstawowe funkcje terenu: dla obszaru ZU 5 zieleń
parkowo-leśną, dla obszaru ZU 22 zieleń parkowo-leśną, łąki, uprawy
polowe i sady, uprawy szklarniowe, ogrody tematyczne, place zabaw,
terenowe urządzenia sportowe, wieże widokowe, kryte urządzenia
sportowe czy obiekty tresury zwierząt.
Przeznaczenie uzupełniające terenu w żadnym razie nie może go
zdominować i przez to z funkcji uzupełniającej stać się dominującą, a
tak będzie ze stacją bazową zlokalizowaną na 50 metrowej wieży w
terenie zielonym, gdzie wokół znajdują się lasy oraz tereny z niską
zabudową mieszkaniową.
Ani na terenie ZU 5 ani ZU 22 plan zagospodarowania nie dopuszcza
budowania wież. Z tego powodu, wydana decyzja niezależnie czy dotyczy
inwestycji zlokalizowanej na terenie ZU 5 czy ZU 22 narusza
postanowienia planu zagospodarowania przestrzennego części zespołu
urbanistycznego Las Mokrzański we Wrocławiu.
Postępowanie w sprawie decyzji z dnia 23 października 2010r. winno być
uzupełnione o nowe postępowanie w przedmiocie wydania decyzji
środowiskowej, ponieważ decyzja Prezydenta Wrocławia z dnia 11.08.2009
roku jest decyzja wadliwą a nade wszystko z tego powodu, że zmieniły
się i to w sposób znaczący okoliczności faktyczne mające wpływ na
ustalenie oddziaływania środowiskowego inwestycji.
Od 2009 roku na działkach sąsiednich zaczęły powstawać domy
mieszkalne, czego nie brano pod uwagę przy tworzeniu opinii
kwalifikacyjnej nt. obowiązku wykonania raportu określającego
oddziaływanie inwestycji na środowisko.
W odległości 40 - 60 metrów od planowanej inwestycji postały ogrody, w
których przebywać będą ludzie, w odległości 70 m znajdują się domy
mieszkalne. Wniosek inwestora nie zawierał informacji na ten temat, a
urząd nie poczynił żadnych swoich ustaleń w tym zakresie. Planowana
stacja bazowa ma zatem powstać w niewielkiej odległości od dużego
osiedla mieszkaniowego, 40 metrów od granicy działek budowlanych.
Decyzja Prezydenta Wrocławia z dnia 11.08.2009r. WSR. E. AH.
7681/7491/43/09 winna zostać przez organ, który ją wydał, uchylona
bowiem jest ona wadliwa. W decyzji tej błędnie uznano, że postępowanie
w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na
realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej
telefonii komórkowej sieci Plus GSM nr BT 34167 Wro-Polkowicka
lokalizowanej na działce nr 1, AM-25, obręb Marszowice, przy ul.
Marszowickiej 131 we Wrocławiu jest bezprzedmiotowe i z tego powodu
umorzono postępowanie.
Zarówno Naczelny Sąd Administracyjny jak i wojewódzkie sądy
administracyjne uznają takie rozstrzygnięcie za istotny błąd procesowy
- vide wyrok NSA OZ we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 1989r. sygn. akt
SA/Wr 957/88, wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 września 2008r. sygn.
akt IV SA/Wa 985/08, wyrok NSA z dnia 18 listopada 2010r.sygn. akt II
OSK 602/09, wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2010r. sygn. akt
IV SA/Wa 1737/10. Prezydent Wrocławia w okolicznościach jak w sprawie
WSR.E.AH.7681/7491/43/09 winien wydać ewentualnie decyzję odmawiającą
ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację inwestycji a
nie umarzającą postępowanie.
W obu decyzjach Prezydenta Wrocławia powołanych wyżej doszło również
do naruszenia istotnych zasad postępowania administracyjnego - art 7
k.p.a., art. 75 k.p.a., art. 77 k.p.a. Organ wydający decyzję orzekał
tylko w oparciu o wnioski zawarte w sporządzonych na zlecenie
inwestora opracowaniach. Jest to zdaniem Naczelnego Sądu
Administracyjnego prezentowanym w licznych orzeczeniach praktyka
niedopuszczalna. Organ ma obowiązek samodzielnie poczynić ustalenia
faktyczne, a nie poprzez autorów opracowań inwestora. Opracowania
inwestora nie mogą stanowić jedynego źródła materiału faktycznego
sprawy nie ma, bowiem wówczas możliwości ustalenia prawdy obiektywnej.
Organ administracji ma obowiązek podejmowania wszelkich kroków
niezbędnych do wyjaśnienia i załatwienia sprawy a zatem winien
dopuścić i przeprowadzić inne dowody służące ustaleniu stanu
faktycznego sprawy.
Wszystkie wskazane powyżej uchybienia winny być naprawione we
wznowionym postępowaniu administracyjnym. Również winny zostać
przeprowadzone inne nowe dowody poza dokumentami inwestora. Decyzja z
dnia 23 października 2010r. nr 2115/2009 winna być zatem uchylona, a
postępowanie przeprowadzone ponownie.
WNIOSKI DOWODOWE - WERSJA ROZSZERZONA
Wrocław 07.03.2011r.
Urząd Miejski Wrocławia
Wydział Architektury i Budownictwa
Pl.
Nowy Targ 1/8
50-141 Wrocław
WAB.B4/MB/42762/73530/W/2010/2011
Wnioskodawca: imię i nazwisko, kod pocztowy, miasto, ulica, nr domu
Wykonując przysługujące mi prawo do udziału w postępowaniu zakończonym
ostateczną decyzją Prezydenta Wrocławia z dnia 23 października 2010r.
nr 2115/2009 w sprawie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii
komórkowej sieci Plus-GSM BT34167 WRO-Polkowicka wraz z budową wieży o
wysokości 50m z zagospodarowaniem terenu, ustawieniem kontenera
technicznego na fundamencie, wykonaniem przyłącza WLZ, ogrodzeniu i
utwardzeniu terenu stacji, wykonaniu zjazdu z ul. Marszowickiej,
montażu anten dyfuzyjnych i radiolinii na działce nr 1, części działki
nr 2, AM-25, obręb Marszowice przy ul. Marszowickiej 131, w tym i do
zgłaszania wniosków podnoszę i wskazuję:
1. postępowanie zakończone decyzją wymienioną wyżej zwiera liczne
błędy, które miały istotny wpływ na wydanie tejże decyzji,
2. znajdująca się w aktach sprawy decyzja Prezydenta Wrocławia z dnia
11.08.2009 roku WSR.E.AH.7681/7491/43/09 jest wadliwa.
Decyzja z dnia 23 października 2010r. nr 2115/2009 winna być zatem
uchylona, a postępowanie przeprowadzone ponownie. Błędy i wprowadzenie
przez wnioskodawcę organu w błąd spowodowało, że wydana decyzja jest
sprzeczna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego części
zespołu urbanistycznego Las Mokrzański we Wrocławiu.
We wniosku, w projekcie zagospodarowania terenu - część opisowa -
inwestor wskazuje, że projektowana inwestycja - budowa stacji bazowej
- jest zgodna z zapisami planu miejscowego nr XVIII/516/08, który w
odniesieniu do działki Nr 1 przewiduje następujące przeznaczenie - i
tu podaje: "§ 19 uchwały - oznaczenie na rysunku planu symbolem ZU 5",
następnie przytacza przeznaczenie dla tego terenu podstawowe i
uzupełniające i podaje wyjaśnienie pojęć. O ile przytoczenie
przeznaczenia terenu odpowiada zapisowi § 19 uchwały, to już
wyjaśnienie pojęć jest nieprawidłowe. Uzupełniającą funkcją dla terenu
ZU 5 jest: pkt.2 a) urządzenia telekomunikacyjne. Wyjaśnienie pojęcia
urządzenia telekomunikacyjne znajduje się w § 4 w pkt. 32. Nie można
zatem przyjmować za inwestorem wyjaśnienia pojęcia z pkt.10 § 4
uchwały. Inne jest w rozumieniu uchwały pojęcie urządzenie
telekomunikacyjne a inne telekomunikacja.
Jeżeli zatem projektowana inwestycja - stacja bazowa - ma powstać na
terenie ZU 5, to wydanie decyzji na jej budowę będzie sprzeczne z
planem zagospodarowania przestrzennego. Plan nakazuje rozumieć
urządzenia telekomunikacyjne, jako kontenery telekomunikacyjne, szafy
kablowe a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej
kategorii przeznaczenia terenu.
Stacje bazowe nie są urządzeniami telekomunikacyjnymi. Po pierwsze dla
tego, że nie mieszczą się w definicji kontenerów lub szaf, a nade
wszystko należą do innej kategorii przeznaczenia terenu - do kategorii
telekomunikacja (pkt.10).
Kategoria telekomunikacja może być funkcją uzupełniającą dla terenu ZU
22 (§ 20 uchwały). Przez telekomunikację należy rozumieć obiekty
zapewniające łączność telefoniczną i radiową w tym stacje bazowe
telefonii komórkowej.
Stacja bazowa to urządzenie wyposażone w antenę fal
elektromagnetycznych, łączące terminal ruchomy z częścią stałej
cyfrowej sieci telekomunikacyjnej.
Stacja bazowa to nie wieża, która nie jest częścią urządzenia
określonego jako stacja bazowa, a odrębnym obiektem na którym stacja
bazowa może być umieszczona.
Jeżeli zatem inwestycja wskazana przez inwestora ma powstać na terenie
oznaczonym w planie symbolem ZU 22, to wybudowanie na nim wieży
narusza ustalenia planu zagospodarowania, bowiem dla tego terenu nie
przewiduje się ani w przeznaczeniu podstawowym ani uzupełniającym
wież, poza wieżami widokowymi - § 20 pkt 1. h.
Planowana wieża o wysokości 50 m, na której ma być umieszczona stacja
bazowa telefonii komórkowej z całą pewnością nie jest wieżą widokową.
Organ rozpoznający wniosek nie przeprowadził własnych ustaleń w
zakresie terenu i jego oznaczenia na planie, nie odniósł się do błędu
wnioskodawcy w tym zakresie, a nade wszystko nie zażądał poprawienia
wniosku. Takie wprowadzenie organu w błąd przez wnioskodawcę mogło
mieć wpływ na wydanie błędnej decyzji.
Inwestor w dokumentacji nie przywołał również pozycji 3 pkt. 2 § 20
obowiązującego dla działki ZU 22 planu zagospodarowania
przestrzennego, który brzmi: "telekomunikacja - nie dopuszcza się
central telefonicznych i radiowych". Definicja centrali telefonicznej
wskazuje, że jest to zespół urządzeń przeznaczony do łączenia
abonentów sieci telekomunikacyjnej na czas wymiany informacji.
Definicja stacji bazowej wchodzi w skład definicji centrali
telefonicznej - stacja bazowa służy do łączenia abonentów sieci
telekomunikacyjnej.
Wydając decyzję, która ma być zgodna z planem zagospodarowania należy
mieć na uwadze, że funkcja uzupełniająca ma uzupełniać lub wzbogacać
podstawowe przeznaczenie terenu - § 2 pkt 10 uchwały. W toku
postępowania nie dokonano żadnych ustaleń w tym zakresie, organ nie
uzasadnił, w jaki sposób stacja bazowa wzbogaci lub uzupełni
podstawowe funkcje terenu: dla obszaru ZU 5 zieleń parkowo-leśną, dla
obszaru ZU 22 zieleń parkowo-leśną, łąki, uprawy polowe i sady, uprawy
szklarniowe, ogrody tematyczne, place zabaw, terenowe urządzenia
sportowe, wieże widokowe, kryte urządzenia sportowe czy obiekty
tresury zwierząt.
Przeznaczenie uzupełniające terenu w żadnym razie nie może go
zdominować i przez to z funkcji uzupełniającej stać się dominującą, a
tak będzie ze stacją bazową zlokalizowaną na 50 metrowej wieży w
terenie zielonym, gdzie wokół znajdują się lasy oraz tereny z niską
zabudową mieszkaniową.
Ponadto anteny stacji bazowej umieszczone na wieży o wysokości 50
metrów, nadają sygnał na odległość kilku kilometrów. Kąt nachylenia
anten wskazany w dokumentacji wskazuje, że zasięg telefonów
komórkowych koncentrował się będzie przede wszystkim na terenach
położonych wokół działki ZU 22, a nie na samej działce ZU 22. Z tego
względu opisywana stacja bazowa nie stanowić będzie uzupełnienia oraz
wzbogacenia podstawowego przeznaczenia działki ZU 22, ani ZU 5.
Funkcje takie jak zieleń parkowo-leśna, łąki, uprawy polowe i sady,
uprawy szklarniowe, ogrody tematyczne, place zabaw, terenowe
urządzenia sportowe, wieże widokowe, kryte urządzenia sportowe czy
obiekty tresury zwierząt nie wymagają uzupełnienia przez urządzenia
telekomunikacyjne o tak silnej mocy (jak wskazano w dokumentacji),
które dostarczają łączność telefoniczną terenom sąsiednim położonym w
odległości do kilku kilometrów.
Z wszystkich podanych wyżej powodów, wydana decyzja niezależnie czy
dotyczy inwestycji zlokalizowanej na terenie ZU 5 czy ZU 22 narusza
postanowienia planu zagospodarowania przestrzennego części zespołu
urbanistycznego Las Mokrzański we Wrocławiu.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
Wrocławia przewiduje dla terenu znajdującego się ok. 40 metrów od
planowanej inwestycji - Osiedla Malowniczego (miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego nr XI/221/03) tereny mieszkaniowe
krajobrazowe. Wzniesienie 50 metrowej stalowej, industrialnej
konstrukcji zaburzać będzie walory krajobrazowe w/w terenu, który (wg
struktury funkcjonalno - przestrzennej w studium uwarunkowań i
zagospodarowania przestrzennego Wrocławia) jest obszarem chronionego
krajobrazu. Planowana inwestycja naruszy kompozycję przestrzenną
przewidzianą w studium oraz istniejący ład przestrzenny, walory
architektoniczne i krajobrazowe (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca
2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Zespół
urbanistyczny Las Mokrzański, włączenie z terenem ZU 22 oraz teren
Osiedla Malowniczego należą, według studium, do miejsc widokowych.
Warto również nadmienić, że na terenie zespołu urbanistycznego Las
Mokrzański we Wrocławiu, w odległości ok. 450 metrów od planowanej
inwestycji znajduje się wodociągowa wieża ciśnień z 1915 roku, wpisana
do rejestru zabytków, która jest istotnym walorem krajobrazu na
wskazanym terenie. Wybudowanie industrialnej, stalowej wieży kratowej
pod stację bazową obok zabytkowej wieży ciśnień zaburzy harmonijny
krajobraz okolicy.
Z wszystkich podanych wyżej powodów, wydana decyzja narusza
postanowienia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego Wrocławia.
Aby organ mógł realnie ocenić wpływ inwestycji na walory krajobrazowe
terenu, wskazane byłoby dokonanie wizji lokalnej.
Postępowanie w sprawie decyzji z dnia 23 października 2010r. winno być
uzupełnione o nowe postępowanie w przedmiocie wydania decyzji
środowiskowej, ponieważ decyzja Prezydenta Wrocławia z dnia 11.08.2009
roku jest decyzja wadliwą, a nade wszystko z tego powodu, że zmieniły
się i to w sposób znaczący okoliczności faktyczne mające wpływ na
ustalenie oddziaływania środowiskowego inwestycji.
W decyzji z dnia 11.08.2009 jest informacja, że przedsięwzięcie
polegające na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej sieci Plus-
GSM BT34167 WRO-Polkowicka nie zostało uznane, jako mogące znacząco
oddziaływać na środowisko, uwzględniając aktualną zabudowę
przedmiotowego terenu oraz terenów sąsiednich.
Od 2009 roku na działkach sąsiednich zaczęły powstawać domy
mieszkalne, czego nie brano pod uwagę przy tworzeniu opinii
kwalifikacyjnej nt. obowiązku wykonania raportu określającego
oddziaływanie inwestycji na środowisko.
W odległości 40 - 60 metrów od planowanej inwestycji postały ogrody, w
których przebywać będą ludzie, w odległości 70 m znajdują się domy
mieszkalne. Wniosek inwestora nie zawierał informacji na ten temat, a
urząd nie poczynił żadnych swoich ustaleń w tym zakresie. Planowana
stacja bazowa ma zatem powstać w niewielkiej odległości od dużego
osiedla mieszkaniowego, 40 metrów od granicy działek budowlanych.
Decyzja Prezydenta Wrocławia z dnia 11.08.2009r. WSR. E. AH.
7681/7491/43/09 winna zostać przez organ, który ją wydał, uchylona
bowiem jest ona wadliwa. W decyzji tej błędnie uznano, że postępowanie
w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na
realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej
telefonii komórkowej sieci Plus GSM nr BT 34167 Wro-Polkowicka
lokalizowanej na działce nr 1, AM-25, obręb Marszowice, przy ul.
Marszowickiej 131 we Wrocławiu jest bezprzedmiotowe i z tego powodu
umorzono postępowanie.
Zarówno Naczelny Sąd Administracyjny jak i wojewódzkie sądy
administracyjne uznają takie rozstrzygnięcie za istotny błąd procesowy
- vide wyrok NSA OZ we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 1989r. sygn. akt
SA/Wr 957/88, wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 września 2008r. sygn.
akt IV SA/Wa 985/08, wyrok NSA z dnia 18 listopada 2010r.sygn. akt II
OSK 602/09, wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2010r. sygn. akt
IV SA/Wa 1737/10. Prezydent Wrocławia w okolicznościach jak w sprawie
WSR.E.AH.7681/7491/43/09 winien wydać ewentualnie decyzję odmawiającą
ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację inwestycji, a
nie umarzającą postępowanie.
W obu decyzjach Prezydenta Wrocławia powołanych wyżej doszło również
do naruszenia istotnych zasad postępowania administracyjnego - art 7
k.p.a., art. 75 k.p.a., art. 77 k.p.a. Organ wydający decyzję orzekał
tylko w oparciu o wnioski zawarte w sporządzonych na zlecenie
inwestora opracowaniach. Jest to zdaniem Naczelnego Sądu
Administracyjnego prezentowanym w licznych orzeczeniach praktyka
niedopuszczalna. Organ ma obowiązek samodzielnie poczynić ustalenia
faktyczne, a nie poprzez autorów opracowań inwestora. Opracowania
inwestora nie mogą stanowić jedynego źródła materiału faktycznego
sprawy nie ma bowiem wówczas możliwości ustalenia prawdy obiektywnej.
Organ administracji ma obowiązek podejmowania wszelkich kroków
niezbędnych do wyjaśnienia i załatwienia sprawy a zatem winien
dopuścić i przeprowadzić inne dowody służące ustaleniu stanu
faktycznego sprawy.
Wskazane jest zatem przeprowadzenie niezależnej ekspertyzy, która
stwierdziłaby, czy analiza środowiskowa jest zasadna w przypadku
omawianej inwestycji. Bardzo często dochodzi bowiem do kumulacji pola
elektromagnetycznego w środowisku, jeśli na stacji bazowej instaluje
się kilka anten, co skutkuje przekroczeniem dopuszczalnych wartości
natężenia pola elektromagnetycznego w miejscach dostępnych dla ludzi.
(wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 4.08.2010r., sygn. akt II SA/Bd
446/10)
Wszystkie wskazane powyżej uchybienia winny być naprawione we
wznowionym postępowaniu administracyjnym. Również winny zostać
przeprowadzone inne nowe dowody poza dokumentami inwestora. Decyzja z
dnia 23 października 2010r. nr 2115/2009 winna być zatem uchylona, a
postępowanie przeprowadzone ponownie.
> ...
>
> więcej >>- Ukryj cytowany tekst -