Εντ Γκιν: Η αληθινή ιστορία του δολοφόνου που όρισε τον τρόμο
Ο τρίτος κύκλος της ανθολογίας “Monster: The Ed Gein Story” του Netflix εστιάζει στον άνθρωπο πίσω από το αρχέτυπο της μυθολογίας του ψυχοπαθή δολοφόνου, που ενέπνευσε το Ψυχώ, τον Σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι και τη Σιωπή των αμνών.
Το όνομα του Έντουαρντ Θίοντορ Γκιν μπορεί να μη σας λέει πολλά, το βέβαιο είναι πως η κληρονομιά του, που στοιχειώνει ακόμα και σήμερα τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, κάπου κάποτε σας έκανε να τρομάξετε.
Από τον Νόρμαν Μπέιτς του “Ψυχώ” μέχρι τον Leatherface στον “Σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι” και τον Μπάφαλο Μπιλ στη “Σιωπή των Αμνών”, οι πιο εμβληματικοί χαρακτήρες ταινιών τρόμου όλων των εποχών πατούν πάνω στον ίσκιο του. Σχεδόν 70 χρόνια μετά τη σύλληψη του, το Netflix επιστρέφει στην ιστορία του, με τον τρίτο κύκλο της ανθολογίας “Monster: The Ed Gein Story” (3/10) να εστιάζει στον άνθρωπο, που όρισε τον τρόμο και εξακολουθεί να επηρεάζει την ποπ κουλτούρα.
Από ένα ήσυχο αγρόκτημα στην αιωνιότητα του τρόμου
Ήταν Νοέμβριος του 1957, όταν οι κάτοικοι του Πλέινφιλντ του Ουισκόνσιν βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια αδιανόητα σκοτεινή πραγματικότητα. Ερευνώντας την εξαφάνιση της 58χρονης Μπερνίς Γουόρντεν, η αστυνομία ανακάλυψε στο αγρόκτημα του φιλήσυχου και μοναχικού, 51χρονου Έντ Γκιν ευρήματα βγαλμένα από εφιάλτες: ακρωτηριασμένα πτώματα, ανθρώπινα μέλη κι αντικείμενα σπιτιού φτιαγμένα από οστά.
Το ακρωτηριασμένο σώμα της Γουόρντεν βρισκόταν κρεμασμένο σαν θήραμα σε ένα υπόστεγο. Ύστερα από 30 ώρες σιωπής, ο Γκιν ομολόγησε εκτός από τη δολοφονία της κι αυτή της Μέρι Χόγκαν, που είχε εξαφανιστεί τρία χρόνια νωρίτερα, όπως και τουλάχιστον εννέα εκταφές γυναικείων σωμάτων από το τοπικό νεκροταφείο.
Η ανατριχιαστική «συλλογή» του ήταν ταξινομημένη ανά μέλος: εννέα γεννητικά όργανα σε ένα κουτί παπουτσιών, τέσσερις μύτες σε ένα άλλο. Η αστυνομία βρήκε επίσης οστά, στήθη, χείλη, κεφάλια, «μάσκες» από γυναικεία πρόσωπα κι ένα «γυναικείο κοστούμι» από ανθρώπινη σάρκα. Ο Γκιν ζούσε ανάμεσα στα νεκρά σώματα, έτρωγε τις κονσέρβες του μέσα σε μπολ που είχε φτιάξει από κρανία και στόλιζε την κρεβατοκάμαρα του με «διακοσμητικά» φτιαγμένα από δέρμα.
Αν και ομολόγησε μόνο δύο δολοφονίες, σύντομα θεωρήθηκε ύποπτος και σε άλλες υποθέσεις. Ωστόσο, πολλαπλά τεστ ανιχνευτή ψεύδους έδειξαν ότι δεν είχε συμμετοχή σε άλλη ανεξιχνίαστη υπόθεση. Το μοτίβο του ήταν οι γυναίκες άνω των 50, που του θύμιζαν τη μητέρα του, ζωντανές είτε ήδη νεκρές.
Η αυταρχική μητέρα και η ασφυκτική παιδική ηλικία
Γεννημένος το 1906 στη Λα Κρος του Ουισκόνσιν, ο Γκιν μεγάλωσε στη σκιά μιας μητέρας βαθιά θρησκόληπτης και καταπιεστικής, η οποία έβλεπε παντού την αμαρτία κι έκανε τα πάντα για να κρατήσει απομονωμένους τους δύο γιους της. Ο Έντ πήγαινε μόνο σχολείο και επέστρεφε κατευθείαν στο αγρόκτημα. Δεν είχε καμία κοινωνική ζωή και κάθε προσπάθεια να κάνει φίλους τιμωρούνταν αυστηρά.
Παρά την καταπίεση, εκείνος την λάτρευε. Σε συνεντεύξεις που έδωσε χρόνια αργότερα, χαρακτήριζε τον πατέρα του αποτυχημένο και βίαιο, ενώ για τη μητέρα του μιλούσε σαν να ήταν Αγία. Ο πατέρας πέθανε το 1940 από καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα ο μεγαλύτερος αδελφός του, Χένρι, βρέθηκε νεκρός σε μια μυστηριώδη πυρκαγιά. Έναν χρόνο μετά (1945), πεθαίνει από εγκεφαλικό η μητέρα κι ο σχεδόν 40άρης πια Εντ μένει ολομόναχος.
Η ψυχιατρική διάγνωση και η καταδίκη
Μετά τον θάνατο της μητέρας του, μετατρέπει το αγρόκτημα σε ένα φρικιαστικό καταφύγιο εμμονών και σκοτεινών τελετουργιών, ένα «μουσείο θανάτου», όπως γράφει ο Χάρολντ Σέχτερ, στο βιβλίο του, The Shocking True Story of the Original Psycho.
Μεταξύ 1947 και 1952, αρχίζει να ξεθάβει γυναίκες από το νεκροταφείο, κυρίως μεσήλικες που του θύμιζαν τη μητέρα του και προσπαθεί να ανασυνθέσει το σώμα της μέσα από άλλα νεκρά γυναικεία σώματα. Όταν αυτά πια δεν αρκούν, αρχίζει να σκοτώνει, με πρώτο θύμα του την ιδιοκτήτρια ενός τοπικού εστιατορίου το 1954. Κανείς τότε δεν υποψιάστηκε τον ντροπαλό και λιγομίλητο Εντ.
Μετά τη σύλληψή του, το 1957 κατηγορήθηκε για φόνο πρώτου βαθμού, αλλά κρίθηκε ακατάλληλος να δικαστεί και πέρασε τα επόμενα 11 χρόνια σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Το 1968 καταδικάστηκε για τον φόνο της Γουόρντεν, όμως η ψυχιατρική διάγνωση τον οδήγησε στο ίδρυμα Mendota Mental Health Institute στο Μάντισον του Ουισκόνσιν, όπου έμεινε μέχρι τον θάνατό του το 1984 σε ηλικία 77 ετών.
Η έμπνευση πίσω από το “Ψυχώ”
Ο Τύπος της εποχής του τον βάφτισε “Mad Butcher of Plainfield” -ο τρελός χασάπης του Πλέινφιλντ, για πολλούς μελετητές, όμως, ο Γκιν δεν ανταποκρίνεται στον όρο serial killer, καθώς ο ίδιος δεν αντλούσε ευχαρίστηση από τη διαδικασία του φόνου. Δεν τον ενδιέφεραν τα θύματα του όσο ήταν ζωντανά, σκότωνε γρήγορα για να τα διαμελίσει και να τα μελετήσει μετά θάνατον.
Οι αποτρόπαιες πράξεις του γέννησαν μια σκληρή ερώτηση: πώς ένας μοναχικός, σχεδόν αόρατος άντρας, τυπικό γέννημα μιας πουριτανικής αμερικανικής κωμόπολης, μπόρεσε να δημιουργήσει έναν κόσμο φρίκης μέσα στο ίδιο του το σπίτι;
Το 1957, την περίοδο της σύλληψης του Γκιν, ο συγγραφέας Ρόμπερτ Μπλοχ ζούσε μόλις 30 μίλια έξω από το Πλέινφιλντ. Για εβδομάδες ολόκληρες, τα πρωτοσέλιδα μιλούσαν για το «σύμπλεγμα της μητέρας» του Γκιν. Ο μοναχικός, καταπιεσμένος γιος του έδωσε έμπνευση να γράψει το διασημότερο έργο της καριέρας του, μια νουβέλα 200 σελίδων, με τίτλο “Ψυχώ” -ο ήρωας του, Νόρμαν Μπέιτς, μάλιστα, στο πρωτότυπο μυθιστόρημα, όταν συλλαμβάνεται, κάνει αναφορά στον Εντ Γκιν.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ μεταφέρει την ιστορία στον κινηματογράφο, δημιουργώντας όχι μόνο την κορυφαία ταινία θρίλερ όλων των εποχών, αλλά και μια αρχετυπική φιγούρα του «αμερικανικού τέρατος».
Το αρχέτυπο του «ψυχοπαθή δολοφόνου»
Μέχρι το “Ψυχώ”, τα περισσότερα τέρατα του κινηματογράφου προέρχονταν από ξένους μύθους είτε πρόκειται για βρικόλακες από την Τρανσυλβανία, λυκάνθρωπους από το Λονδίνο και μούμιες από την Αίγυπτο. Ο βασισμένος στον Γκιν, όμως, Νόρμαν Μπέιτς, ήταν το πρώτο αμιγώς αμερικανικό κι απολύτως ανθρώπινο «τέρας».
Η υπόθεση του Γκιν συνέπεσε χρονικά ή ίσως επιτάχυνε μια στροφή στο είδος του τρόμου προς το στερεότυπο του “ψυχοπαθή δολοφόνου”, που μπορεί να κρύβεται μέσα σε ένα φιλήσυχο μοτέλ ή αγρόκτημα, και να είναι πολύ πιο τρομακτικός από τα φανταστικά τέρατα.
Από εκεί και μετά, κάθε γενιά τρόμου επιστρέφει στον Γκιν: ο Leatherface με τη μάσκα από δέρμα στον “Σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι” ή ο Μπάφαλο Μπιλ που προσπαθεί να ράψει ένα κοστούμι γυναικείας σάρκας στη “Σιωπή των αμνών”. Ο ίδιος δεν έγινε ποτέ διάσημος εν ζωή, μετά θάνατον όμως, εξακολουθεί να στοιχειώνει.
Το Netflix ανοίγει ξανά τον φάκελο
Η νέα σεζόν της ανθολογίας Monster στο Netflix ανοίγει ξανά τον φάκελο του ανθρώπου, που θεμελίωσε ολόκληρη την ποπ μυθολογία του τρόμου. Η σειρά επιχειρεί να φωτίσει όχι μόνο τα εγκλήματα, αλλά και το ψυχολογικό υπόβαθρο του Γκιν, τη σχέση με τη μητέρα του και τον κοινωνικό μικρόκοσμο που τον γέννησε.
Ο Τσάρλι Χάναμ, μετά από χρόνια απουσίας από μεγάλες τηλεοπτικές παραγωγές, υποδύεται τον Γκιν με έναν ανατριχιαστικό συνδυασμό: το σώμα ενός ενήλικου άντρα και τη φωνή ενός παιδιού, η οποία βασίζεται σε ένα σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο από συνέντευξη του Γκιν τη νύχτα της σύλληψής του.
Ο νέος κύκλος, που βγαίνει στο Netflix στις 3/10, δεν θα καλύψει μόνο τα εγκλήματα του Γκιν, αλλά και τον τρόπο, με τον οποίο επηρέασαν τις επόμενες γενιές -ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, για παράδειγμα, εμφανίζεται ως χαρακτήρας. Να θυμίσουμε τέλος ότι το “Monster” υπήρξε η πιο επιτυχημένη δημιουργία του Ράιαν Μέρφι στο Netflix. Οι δύο πρώτες σεζόν, το 2022 και το 2024, κάλυψαν τις ιστορίες των Τζέφρι Ντάμερ και Έρικ και Λάιλ Μενέντεζ, κατακτώντας τεράστια τηλεθέαση, ενώ μόνο η σεζόν του Ντάμερ συγκέντρωσε περίπου 115,6 εκατομμύρια θεατές στις πρώτες 91 μέρες, φτάνοντας στο Νο 1 του Netflix σε 82 χώρες. Ο νέος κύκλος αναμένεται ως ο πιο τολμηρός και εφιαλτικός ταυτόχρονα...
Ακολουθήστε το στα για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις και τα νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.