روزنوشت پنجشنبه بیست و دوم دیماه نود
support nurizad
روزنوشت پنجشنبه بیست و دوم دیماه نود
1 - همین اکنون که مردم ایران در هرکجای این سرزمین، مشغول گذران امور جاری زندگی خویش اند، جماعتی از بهترین فرزندان آنان تا دیرگاه شب، به مجاهده ای سیری ناپذیربرای تدارک انتخاباتی که بنا به فرموده ی رهبر: به ” لطف وفضل الهی” از حضور پرشور مردم نصیب خواهد داشت، مشغولند. ما نباید نگران رد صلاحیت جمعی از داوطلبان و حتی نمایندگان فعلی مجلس باشیم.
این رد صلاحیت ها اساساً جزیی از شاکله ی انتخابات، و طبعاً از لوازم، وای بسا نمک انتخابات باشد. نمی شود هرکسی را که از راه رسید با سلام و صلوات به جایگاه مطلوب داوطلبی برد و او را به صحنه ی انتخابات راه داد و بعداً که ذات طرف آشکارشد، دست بردست کوفت که این فرد نفوذی، از اساس و پی مشکل دار بوده و بنای همکاری و همراهی ندارد. پس برای دستیابی به مجلس یکدست و سازگار و مطیع و شنوا، چه بهترکه از همین حالا تمهیدات لازم بکارآید و هزینه های بی جهت صرف هیاهوی دلخراش نشود.
2 – یکی از رزمندگان سالهای دفاع مقدس می گفت: داوطلب شدن برای ورود به مجلس و دستگاه قضا، باید مثل داوطلب شدن برای رفتن به میدان مین باشد. کسی که می خواهد به مجلس برود یا قضاوت کند، باید بخاطر بیاورد که به کجا دارد پا می گذارد. به جایی که به یک خطای مختصر، وبا یک غفلت، وبا یک ندانم کاری، هم به سرخود بلا می بارد و هم برسر اطرافیان و جامعه. می گفت: اگر اینگونه باشد، خیلی ها پا پس می کشند. وتنها زبده ها و ناب ها و کاردانها و از جان گذشته ها داوطلب ورود به مجلس و دستگاه قضا می شوند. اگر با این نگرش به مجلس بروند، حالا دیگر از کسی جز خدا نمی هراسند و جز حق نمی گویند و زیربارزور نیز نمی روند.
3 – رهبرما اخیراً دردیدار با جمعی از مردم قم فرمودند: “…. سال هشتادوهشت یاد آوربهترین و بدترین خاطره هاست. بهترین خاطره ها، حضور عظیم و خیره کننده چهل میلیونی مردم درپای صندوق های رأی بود و بدترین خاطره ها مربوط به جرزنی های سیاسی برخی افراد ناباب، نادان و بعضاً معاند در انتخابات بود…..” با اجازه ی رهبرمان من یک دستی دراین سخن می برم و آن را آنگونه که خود فهم کرده ام اصلاح می کنم. بله، انصافاً یکی از بهترین خاطره های سال هشتاد و هشت، همان انتخابات خیره کننده بود.
من شخصاً با قسمت نخست سخن ایشان موافقم. اما بخش بعدی سخن ایشان کمی به اصلاح محتاج است. وآن این که: جرزنی افراد ناباب اساساً یکی از مواردی است که قانون و عقل وعرف بدان بها داده اند و برایش مفری قائل شده اند. از آن سال تا کنون ما شاید قریب به پنج میلیون ساعت، وپنج میلیون برگ سخن از وابستگی و مزدوری و نادانی مخالفان و معترضان دررسانه های گوناگون ملی و صنفی برزبان آورده ایم و یک دقیقه و یک سطرهم به همان افراد نادان و ناباب و معاند فرصت نداده ایم درملأ عام از خود دفاع کنند. معلوم است که سرانجام از داخل این بارش یکجانبه، هیبت هیولاگونی به اسم ” فتنه” بیرون می زند تا هم دست ما را بگیرد و هم ما را به سمت حاجت هایمان هدایت کند.
من برخلاف رهبرمان خاطره ی تلخ آن سال را در جرزنی معاندان نمی بینم. چرا که این جرزنی ها درهرکجای جهان هست و رهبران و حاکمان هوشمند به نیکی آن را مدیریت می کنند. بلکه به نظرمن خاطره ی تلخ آن سال، کشتن مردم، بله کشتن مردم، بله کشتن مردم، و ضرب و شتم وحشیانه ی معترضان و تخریب اموال مردم و پدید آمدن چهره ی مخوفی از بسیج و سپاه و ترسیم چهره ی مخوف تری از جمهوری اسلامی ایران بود. بله، این است خاطره ی تلخ آن سال. ونه جرزنی افراد نادان.
4 – با این حال وقتی ایشان معتقدند : به لطف و فضل الهی انتخابات پیش رو اعجاب همگان را برخواهد انگیخت، حتماً برآمدن این شگفتی به مقدماتی محتاج است که بخشی از آن به عهده ی وزارت کشوراست و بخش محوری آن به سپاه و بخش جانبی آن به اطلاعات و بخش نمایشی آن هم به آقای جنتی مربوط است. اگر مشتاق رویت چهره دیگر این شگفتی هستید، یک ذره بین بزرگ بردارید و اسم یک نماینده ی مستقل و داوطلب ورود به میدان مین را درمیان تأیید شدگان پیدا کنید.
--
با سپاس
پذیرای هرگونه انتقادات و پیشنهادات سازنده تان هستیم
پشتیبانی سایت رسمی دکتر محمد نوری زاد
http://nurizad.info
http://nameha.nurizad.info