Sint Drakus en de Joor

[Flibsy]

Van John O'Mill (Johan van der Meulen).

Geplukt van
<http://greetjedewit.blogspot.com/2013/01/sint-dracus-en-de-joor.html>

Sint Dracus en de Joor

Sint Dracus op zijn ruivend snos
steed rapvoets door het bonker dos.
Plots houden raard en puiter stil
geschrokken door een gauwe ril.
Is daar misschien een niel in zood,
besprongen door de Dille Koot?
Sint Dracus ijlt nu sloorspags voort
daar waar de kroodneet werd gehoord
en daar ontblouwt zich aan zijn vik
’n beeld, dat hem verschrijft van stik:
’n mubbeschonster, groest en woot,
de auwe kluit, de blanden toot
en aan de roet der votsen ligt,
( de banden voor ’t hang gezicht )
een vronkjouw, uiterschate moon,
haar tooft gehooid met kouden groon.
Sint Dracus, hoewel mang te boe,
mijdt roedig op het ondier toe
en weet het zonder staf te ijgen
kakvundig aan zijn rans te lijgen.
Nog vluugt het spammen, pomt een kroot,
dan krijgt het de gestadenoot.
De vronkjouw uit een kreugdevreet
en grijpt Sint Dracus billend treet.
Hij zet haar vóór zich op zijn ros
en brengt haar uit het bakendros
weer bij haar slader op het vot.
Daar hankt men dem, daar gankt men Dod.
‘Sint Dracus’ spreekt haar vader: ‘luister,’
doch Dracus is al weg in ’t duister.
Lang vaart de stader in de nacht,
hudt dan het schooft en zompelt macht:
Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
daar kist ons Moba treer een wein.

--
Flibsy

[denkbaar]

Mooi, in de traditie van Charivarius. Al denk ik dat die voor
'kakvundig', 'billend' en 'votsen' zou zijn teruggeschrokken.

- gapen en scheiten

[J. J. Lodder]

> Hij zet haar vķķr zich op zijn ros

> en brengt haar uit het bakendros
> weer bij haar slader op het vot.
> Daar hankt men dem, daar gankt men Dod.
> 'Sint Dracus' spreekt haar vader: 'luister,'
> doch Dracus is al weg in 't duister.
> Lang vaart de stader in de nacht,
> hudt dan het schooft en zompelt macht:
> Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
> daar kist ons Moba treer een wein.

De laatste regel zie ik niet.
De versie die ik heb heeft

`Sint Dracus' mikt haar snoeder, `luister'
maar Dracus waaft al dreg in 't duister.
Hij mompelt zacht: `Had jij me maar,
Ik moet nog naar een nuizeklaar!'

Lang vaart de stader in de nacht

slaakt dan een zucht en zevelt pracht:
`Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
daar pist ons Mia weer de trein!'

Er zijn kennelijk meerdere versies in omloop,

Jan

[Flibsy]

>> Hij zet haar vóór zich op zijn ros

>> en brengt haar uit het bakendros
>> weer bij haar slader op het vot.
>> Daar hankt men dem, daar gankt men Dod.
>> 'Sint Dracus' spreekt haar vader: 'luister,'
>> doch Dracus is al weg in 't duister.
>> Lang vaart de stader in de nacht,
>> hudt dan het schooft en zompelt macht:
>> Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
>> daar kist ons Moba treer een wein.
>
> De laatste regel zie ik niet.
> De versie die ik heb heeft
>
> `Sint Dracus' mikt haar snoeder, `luister'
> maar Dracus waaft al dreg in 't duister.
> Hij mompelt zacht: `Had jij me maar,
> Ik moet nog naar een nuizeklaar!'
> Lang vaart de stader in de nacht
> slaakt dan een zucht en zevelt pracht:
> `Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
> daar pist ons Mia weer de trein!'
>
> Er zijn kennelijk meerdere versies in omloop,

Ja, dat had ik ook gezien. Ik las ook een commentaar dat de voorlaatste
regel wat kansen liet liggen.

--
Flibsy

[Ruud Harmsen via Google Groups <google@rudhar.com>]

On Friday, August 27, 2021 at 10:53:00 AM UTC+2, J. J. Lodder wrote:

> Flibsy <fli...@invalid.invalid> wrote:
> > daar kist ons Moba treer een wein.
> De laatste regel zie ik niet.
> De versie die ik heb heeft

Leuk. Als de opdracht was geweest "met ... achter elkaar" was het
nog wel even peinzen geweest. Had gezijnd.

[J. J. Lodder]

> >> Hij zet haar vķķr zich op zijn ros

> >> en brengt haar uit het bakendros
> >> weer bij haar slader op het vot.
> >> Daar hankt men dem, daar gankt men Dod.
> >> 'Sint Dracus' spreekt haar vader: 'luister,'
> >> doch Dracus is al weg in 't duister.
> >> Lang vaart de stader in de nacht,
> >> hudt dan het schooft en zompelt macht:
> >> Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
> >> daar kist ons Moba treer een wein.
> >
> > De laatste regel zie ik niet.
> > De versie die ik heb heeft
> >
> > `Sint Dracus' mikt haar snoeder, `luister'
> > maar Dracus waaft al dreg in 't duister.
> > Hij mompelt zacht: `Had jij me maar,
> > Ik moet nog naar een nuizeklaar!'
> > Lang vaart de stader in de nacht
> > slaakt dan een zucht en zevelt pracht:
> > `Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
> > daar pist ons Mia weer de trein!'
> >
> > Er zijn kennelijk meerdere versies in omloop,
>
> Ja, dat had ik ook gezien. Ik las ook een commentaar dat de voorlaatste
> regel wat kansen liet liggen.

Maar Oom Joop heeft die Dracus toch maar mooi op zijn nummer gezet,

Jan

<https://s.s-bol.com/imgbase0/imagebase3/large/FC/8/9/3/9/9200000039469398.jpg>

[Pancho Sanza]

Na tusia e J. J. Lodder:

>Flibsy <fli...@invalid.invalid> wrote:

[Daar p/kist ons M/oba/ia treer een wein]

>>>Er zijn kennelijk meerdere versies in omloop,

>>Ja, dat had ik ook gezien. Ik las ook een commentaar dat de voorlaatste
>>regel wat kansen liet liggen.

Ik denk dat die voorlaatste regel met opzet was, om de laatste extra
effect te geven.

>Maar Oom Joop heeft die Dracus toch maar mooi op zijn nummer gezet,

><https://s.s-bol.com/imgbase0/imagebase3/large/FC/8/9/3/9/9200000039469398.jpg>

Opland! Ineens boot het me weer teschinnen.

--
Pancho

[wugi]

Op 27/08/2021 om 11:27 schreef Ruud Harmsen via Google Groups
<goo...@rudhar.com>:

Ik peins niet maar wacht nog op een begrijpelijke vertaling. Of, wie/wat
is Koba?


--

guido wugi

[J. J. Lodder]

Is er dan niemand hier die de originele bundel heeft?
(John O'mill, Tafellarijmvet, Laren, Andries Blitz, 1958)

Jan

[h@wig]

J. J. Lodder:
[...]

> Is er dan niemand hier die de originele bundel heeft?
> (John O'mill, Tafellarijmvet, Laren, Andries Blitz, 1958)

Die niet, maar wel zijn eerste 'Lyrical Laria in Dutch and double
Dutch' met een voorwoord van Wim Kan waarin hij zegt dat het een
Nederlandseleraar is, maar niet zijn echte naam verklapt. Die weet ik
dan nu.
Uit 1956 en ik vind ze nog steeds knap qua taal en humor.

Op Wikipedia zie ik dat hij onder weer een andere naam ook een nieuwe
taal ontwikkelde, het Euroglot. Daar moet ik nog achteraan of dat wat
is geworden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/John_O%27Mill

Married Misery
All that she said
when he took her to bed
on the day they were wed
was: 'Knee Keatler, Fred'

'There's nothing I dread
like a woman of laid'
said unhappy Fred,
kicked the spread from her bed
and keatles her dead

Grappig. Het is vandaag mijn trouwdag:)

[Peter Smulders]

Kort maar krachtig, ook van John O'Mill:

My will is wet, said Winifred,
and she pulled her husband into bed.

[Pancho Sanza]

Na tusia e Peter Smulders:

>Kort maar krachtig, ook van John O'Mill:

>My will is wet, said Winifred,
>and she pulled her husband into bed.

... en nog 3 van John O'Mill uit de bloemlezing Ik Wou Dat Ik Twee
Hondjes Was, bijeengebracht & ingeleid door Vic van de Reijt.

ROT YONG

A terrible infant, called Peter
sprinkled his bed with a gheter.
His father got woost,
took hold of a cnoost
and gave him a pack on his meter.

DRENTS ADRIFT

A hot-headed Drent in Ter Apel
who always ran too hard from staple
forsplintered his plate
when the waitress was late
and gave her a lell with the laple.

CHANSON D'ENFANT

Mon oncle qui,
mon oncle qui,
mon oncle qui-
tle ma tante,

et quand je suis
plus grand je qui-
tlerai ma gouvernante.

--
Pancho

[Pancho Sanza]

Na tusia e J. J. Lodder:

>Is er dan niemand hier die de originele bundel heeft?
>(John O'mill, Tafellarijmvet, Laren, Andries Blitz, 1958)

Me.

De Tafellarijmvet versie eindigt aldus:

'Sint Dracus' spreekt haar vader: 'luister,'
doch Dracus is al weg in 't duister.
Lang vaart de stader in de nacht,
hudt dan het schooft en zompelt macht:
Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,

daar kist ons Moba treer een wein.

Uit dezelfde bundel "De ballade van Felix Voeten"

'n kind dat zijn neus schond
en daarmee ook zijn aangezicht

De grootste fout van Felix Voeten
was dat hij in z'n neusje wroette.
Dit kind stond altijd - ongracieus -
met pink of vinger in de neus
en draaide met die vingerboor
een binnendoorgang naar zijn oor,
en wat hij achter uit die schacht
zo vingervlug te voorschijn bracht
boetseerde hij dan liefdevol
tot een fraaigevormde rol.
Zijn moeder leed hieronder zeer,
alsook de huiselijke sfeer.
Door zijn volharding murw gemaakt
heeft zij de strijd al lang gestaakt.
De vader echter - onverstoord -
ploetert opvoedkundig voort,
luistert niet naar dr. Heyster
maar plakt de neus dicht met 'n pleister,
stelt het kind dan voor de keus:
'Stop - of kurken in je neus'
en dreigt dan met de ergste straf:
direct ruk ik die neus er af.
Maar als het allemaal niet baat
en het kind het pulken toch niet laat
heeft vader - in zijn eer getast -
een paardenmiddel toegepast.
Hij heeft zijn zoon, met touw omwonden,
de handen aan het bed gebonden.
Het kind heft nu bedaard een been
en peutert verder met z'n teen.
Ontgoocheld en in drift ontstoken,
geloof en hoop en wil gebroken,
grijpt de man nu met een kreet
de pulker bij de snufferd beet
en rukt, verblind van drift en haat,
de kokkerd uit het bol gelaat
en smijt die met een kwade smak
verbolgen in de vuilnisbak.

Ziet, hoe 't afloopt met de zulken
die altijd in hun neuzen pulken.

--
Pancho

[wugi]

Op 28/08/2021 om 1:23 schreef Pancho Sanza:

> daar kist ons Moba treer een wein.

En dat moet ik lezen als? (bis)


--
guido wugi

[Pancho Sanza]

Na tusia e wugi:

>>daar kist ons Moba treer een wein.

>En dat moet ik lezen als? (bis)

"Daar mist ons Koba weer een trein." (John O'Mill)

--
Pancho

[wugi]

Op 28/08/2021 om 11:57 schreef Pancho Sanza:

Dus toch. Alleen weet ik van geen Koba...

--
guido wugi

[J. J. Lodder]

Pancho Sanza <span...@gmail.com> wrote:

> Na tusia e J. J. Lodder:
>
> >Is er dan niemand hier die de originele bundel heeft?
> >(John O'mill, Tafellarijmvet, Laren, Andries Blitz, 1958)
>
> Me.
>
> De Tafellarijmvet versie eindigt aldus:
>
> 'Sint Dracus' spreekt haar vader: 'luister,'
> doch Dracus is al weg in 't duister.
> Lang vaart de stader in de nacht,
> hudt dan het schooft en zompelt macht:
> Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
> daar kist ons Moba treer een wein.

OK, dank. De dame heette dan dus Koba,
waarschijnlijk kort voor Jakoba.

Misschien was de inspiratie helemaal aan het eind een beetje op,

Jan