>Als ik een dankbetuigingskaart moet verzenden aan een getrouwd stel,
>schrijf ik dan de Hr. en Mw. Jansen Pietersen of schrijf ik Fam. Jansen
>alleen.
>
Zie bijvoorbeeld "Adressering aan gehuwden of samenwonenden" van de
Taaladviesdienst van de Taalunie op
<http://212.113.82.250/mmservlet/HTTP?&actionSheet=T_select_element.txt&i
d=tadv:TaalAdvies_25&styleSheet=T_extra.xsl> (een lang url):
<citaat>
Als het niet om zakelijke correspondentie gaat, kunt u ook als volgt
adresseren:
Familie Jansen
</citaat>
> De naam Pietersen hoort toch niet bij de Hr. Jansen. ?
'Hoe hoort het eigenlijk' adviseert:
<citaat>
Een echtpaar adresseert u aldus: 'De Heer en Mevrouw Groskamp-ten Have'
[waarbij Ten Have de achternaam van de vrouw is -WJ] Als u de meisjesnaam
van mevrouw niet kent, kan het ook met vermelding van de voorletters van
de man: 'De Heer en Mevrouw H.A. Groskamp'. Het is of het een of het
ander, dus /nooit/: 'De Heer en Mevrouw H.A. Groskamp-ten Have'!
</citaat>
>Coby
Groet,
Wimjan
--
Eindelijk is er de oplossing voor als een woord op het puntje van je tong
ligt! Typ een definitie in en het omgekeerd woordenboek vertelt je wat je
bedoelt. http://fluweelblad.leidenuniv.nl/wimjan/test/revdic.html
Als ze ook kinderen hebben schrijf je fam Jansen, zo niet dan de Heer en
Mevr. Jansen.
De meisjesnaam komt er alleen bij als je alleen Mevr. J-P bedoelt.
En je zet er de voorletters van meneer Jansen bij. Weliswaar klopt dat niet
voor Mevr. Jansen-Pietersen maar het is nuttige redundantie als er in
dezelfde stad veel Jansens wonen, gelukkig de meeste met verschillende
voorletters.
Als je ze echt allebei bedoelt (40 jaar geleden!) hoeft de eventuele titel
van meneer J. er niet beslist bij, maar waarom niet, het is beleefd het wel
te doen.
De titulatuur van meneer J. laat je weg, behalve wanneer je alleen meneer P
adresseert.
De heer en mevr. ir F. Zandveld
De heer en mevr. F. Zandveld
De weledelgestrenge heer ir F. Zandveld
Mevr. W. Zandveld-Attema
kortom:
Frits
Gebruik in ieder geval geen afkortingen !
Ook het woord "aan" op de enveloppe moet achterwege blijven. Dus niet:
Aan de heer J.J. Jansen
Pietersenstraat 7
7777 AA HELLINGWOUDE
maar
De heer J.J. Jansen
Pietersenstraat 7
7777 AA HELLINGWOUDE
Let er hierbij op dat er tussen de letters van de postcode en de plaatsnaam
TWEE spaties moeten komen, PTT Post wil dat nou eenmaal ten behoeve van
elektronisch sorteren.
Mocht iemand "Van der Vlist" (of iets dergelijks, met voorvoegsels) heten,
dan dien je die voorvoegsel VOLLEDIG te typen. Een naam is een naam, ofwel
EIGENNAAM. Eigennamen kun je eenmaal niet veranderen, ook niet door de
voorvoegsels af te korten. Kort je de voorvoegsels wel af, dan is het maar
de vraag of betrokkene "Van de", "Van den", Van der", of "Von de", etc.
heet.
Gebruik je voorletters in de naam, dan moet het voorvoegsel met een kleine
letter beginnen. Gebruik je géén voorletters, bijvoorbeeld in de aanhef;
"Geachte heer Van der Vlist", dan dient wel een hoofletter gebruikt te
woorden in (de eerste letter van) het voorvoegsel.
Straatnamen
Straatnamen dienen getypt te worden zoals de persoon ook daadwerkelijk heet,
of heeft geheten als betrokkene inmiddels is overleden.
Leuk voorbeeld in 's-Gravenhage is de "P. v.d. Zandestraat", zoals op het
bord vermeldt staat. Wellicht uit bezuiniging is er gebruik gemaakt van een
afkorting (men betaald een straatnaambord immers per leesteken), maar wat
scheelt een punt met een letter, dan kort je dus op twee leestekens. "V.d."
zijn vier tekens, "Van der" zijn zes tekens, een verschil van twee, maar
voluit staat zoveel netter.
Bovendien weten wij allemaal dat betrokken person Pieter van der Zande heeft
geheten, typ dat dan voluit op je enveloppe en brief.
Nog een voorbeeld met betrekking tot straatnamen.
In 's-Gravenhage is een straatnaambord "Burgemeester de Monchyplein", dit
moet natuurlijk zijn: "Burgemeester De Monchyplein. Jawel: "De" met een
hoofdletter daar er geen voorletters gebruikt zijn.
Telefoonnummers
Telefoonnummers dien je te noteren als in de KPN-gids vermeld staat.
(070) 123 45 67 of
(0174) 12 34 56 of
0800-123 45 67 of
0900-123 45 67
Let op de positie van de spaties en de netnummers tussen haakjes omdat je
dat nummer niet hoeft in te toetsen als je vanuit die regio belt.
--
Rob Smit
Leidschendam
Coby <woe...@multiweb.nl> wrote in message
news:a2gpnl$1124na$2...@ID-52776.news.dfncis.de...
Nu begrijp ik toch iets niet... kost het te veel moeite om
"Vriendelijke groeten" te schrijven? Mag jij dat wel afkorten?
WoeWoe
Ik denk dat dat nogal ouderwets is. Ik kan me goed voorstellen dat
mevrouw Ten Have zich niet aangesproken voelt met de formulering "De
Heer en Mevrouw H.A. Groskamp", zeker als zij de naam van haar man niet
heeft aangenomen. Het aannemen van de naam van je man is volgens mij
tegenwoordig allesbehalve vanzelfsprekend.
Groetjes,
Rian
--
Rian van der Borgt, Leuven.
email: rvdb...@xs4all.nl www: http://www.xs4all.nl/~rvdborgt/
> Wimjan wrote:
>
>>'Hoe hoort het eigenlijk' adviseert:
>>
>><citaat>
>>Een echtpaar adresseert u aldus: 'De Heer en Mevrouw Groskamp-ten Have'
>>[waarbij Ten Have de achternaam van de vrouw is -WJ] Als u de meisjesnaam
>>van mevrouw niet kent, kan het ook met vermelding van de voorletters van
>>de man: 'De Heer en Mevrouw H.A. Groskamp'. Het is of het een of het
>>ander, dus /nooit/: 'De Heer en Mevrouw H.A. Groskamp-ten Have'!
>></citaat>
>
> Ik denk dat dat nogal ouderwets is. Ik kan me goed voorstellen dat
> mevrouw Ten Have zich niet aangesproken voelt met de formulering "De
> Heer en Mevrouw H.A. Groskamp", zeker als zij de naam van haar man niet
> heeft aangenomen. Het aannemen van de naam van je man is volgens mij
> tegenwoordig allesbehalve vanzelfsprekend.
Groskamp-ten Have is natuurlijk wel een speciaal geval. :-)
Brieven aan mevr P Elderson gaan bij ons direkt de vuilbak in. De meeste
post gaat trouwens direkt de vuilbak in, ongeacht de adressering.
--
pe
Kripto, de speelse manier van omgaan met de eigen aardigheden van de taal.
Charter nl.taal: <http://www.xs4all.nl/~sister/usenet/charters/nl.taal>
Nl.taal-FAQ: <http://home.deds.nl/~inventio/indexnieuw.html>
Kill-FAQ: <http://www.xs4all.nl/~sister/usenet/killfiles.txt>
> [...] De naam Pietersen hoort toch niet bij de Hr. Jansen. ?
Dat weet ik niet. Zo duidelijk ben je nou ook weer niet.
--
<
[knip]
> De heer en mevr. ir F. Zandveld
[melig-modus]
Even dr. Apeldoorn bellen.
Ir. is mét puntje.
Dat is dus de puntjes na de i zetten.
[/melig-modus]
Eric
Die reactie had ik verwacht.
Je zult echt moeten geloven dat ik heb geleerd dat afkortingen waarvan de
laatste letter is blijven staan geen puntje nodig hebben.
mr
dr
ir
prof.
drs
de hr
mevr.
Frits
Verdorie, Frits, zo heb IK het ook geleerd. Ik dacht dat het misschien
weer iets van bezuiden de grens (voor Nederlanders dan) was, maar jij
kent het ook zo. Goed. Zal wel generatiegebonden zijn zeker. Die
snotneuzen denken dat ze álles weten! :-)
--
Groeten,
Michel.
[knip]
> Je zult echt moeten geloven dat ik heb geleerd dat afkortingen waarvan de
> laatste letter is blijven staan geen puntje nodig hebben.
> mr
> dr
> ir
> prof.
> drs
> de hr
> mevr.
Het grappige/gekke hiervan is, dat deze regel wél bijzonder consequent
wordt gekoesterd in de Franse taal.
Voorbeelden:
ir = 'ingénieur'
dr '= docteur'
M. = 'monsieur'
prof. = professeur
Ik meende dat het hedendaagse Nederlands het puntje sowieso als
aanduiding van het afko-zijn hanteerde.
Eric
(knapknip)
> >Je zult echt moeten geloven dat ik heb geleerd dat afkortingen waarvan de
> >laatste letter is blijven staan geen puntje nodig hebben.
> >mr
> >dr
> >ir
> >prof.
> >drs
> >de hr
> >mevr.
> >
> >Frits
> >
>
> Verdorie, Frits, zo heb IK het ook geleerd. Ik dacht dat het misschien
> weer iets van bezuiden de grens (voor Nederlanders dan) was, maar jij
> kent het ook zo. Goed. Zal wel generatiegebonden zijn zeker. Die
> snotneuzen denken dat ze álles weten! :-)
> --
> Groeten,
> Michel.
Welwel het moet dus inderdaad in de hele Nederlanden omgeklapt zijn
ergens tussen bouwjaren 1945 of zo (goed geschat, HH. Zandveld en Martens?)
en 1954 (deze jongen dus).
Want _ik_ had van zo'n regeling nooit gehoord: een punt achter elke verkorting. Punt uit.
Dus ook HH. voor 'heren' en zelfs EEHH. voor 'eerwaarde heren'.
KA (simplist)
Natuurlijk, vind ik ook.
Maar als de gangbare afkorting HHn zou zijn, dan zonder punt!
Frits
>
>"Michel Martens" <michel.mar...@skynet.be> schreef in bericht news:13865usig5cg4i0g0...@4ax.com...
>> "Frits Zandveld" <frits.z...@consunet.nl> schreef op Sat, 26 Jan
>> 2002 21:59:20 +0100 in nieuwsgroep nl.taal:
>
>(knapknip)
>
>> >Je zult echt moeten geloven dat ik heb geleerd dat afkortingen waarvan de
>> >laatste letter is blijven staan geen puntje nodig hebben.
>> >mr
>> >dr
>> >ir
>> >prof.
>> >drs
>> >de hr
>> >mevr.
>> >
>> >Frits
>> >
>>
>> Verdorie, Frits, zo heb IK het ook geleerd. Ik dacht dat het misschien
>> weer iets van bezuiden de grens (voor Nederlanders dan) was, maar jij
>> kent het ook zo. Goed. Zal wel generatiegebonden zijn zeker. Die
>> snotneuzen denken dat ze álles weten! :-)
>> --
>> Groeten,
>> Michel.
>
>Welwel het moet dus inderdaad in de hele Nederlanden omgeklapt zijn
>ergens tussen bouwjaren 1945 of zo (goed geschat, HH. Zandveld en Martens?)
Tja ...
>en 1954 (deze jongen dus).
Eén van de snotneuzen dus.
>Want _ik_ had van zo'n regeling nooit gehoord: een punt achter elke verkorting. Punt uit.
>Dus ook HH. voor 'heren' en zelfs EEHH. voor 'eerwaarde heren'.
HH. is de afkorting van heilige (meervoud), zoals in de HH. Martelaren
van Gorkum, om maar iets te noemen dat ze in Nederland ook kennen.
H.H. zou dan weer staan voor zowel Hare Hoogheid als voor Heren.
EE. HH. voor Eerwaarde heren
En hier nog een juweeltje:
HH. EE. GG. AA. Hunne edelgrootachtbaren. De deelnemers aan nl.taal
dus.
Trouwens, wat betekent een punt na een afkorting feitelijk? Dat de
afkorting midden in het woord gebeurt. Een afkorting als 'ir' is in
feite geen afkorting, maar een samentrekking. Je begint met de eerste
letter van het woord en eindigt met de laatste. Dus is er geen reden
om een punt te zetten. Dat was de uitleg van de leraar. Zo heb ik
destijds ook geleerd dat je na het Engelse per cent. een punt (period)
moest zetten, omdat het de afkorting is van per centum. In het
Nederlands doen we dat niet omdat 'percent' een Nederlands woord
geworden is. Vind ik allemaal heel logisch. Maar volgens een modern
woordenboek moet je Frits dus afkorten/samentrekken tot ir., mčt
puntje. De betekenis van die punt is dus met het verloop der jaren
duidelijk veranderd. Nou ja, ik ook.
>
--
Groeten,
Michel.
<knip>
>
> Trouwens, wat betekent een punt na een afkorting feitelijk? Dat de
> afkorting midden in het woord gebeurt. Een afkorting als 'ir' is in
> feite geen afkorting, maar een samentrekking. Je begint met de eerste
> letter van het woord en eindigt met de laatste. Dus is er geen reden
> om een punt te zetten. Dat was de uitleg van de leraar. Zo heb ik
> destijds ook geleerd dat je na het Engelse per cent. een punt (period)
> moest zetten, omdat het de afkorting is van per centum. In het
> Nederlands doen we dat niet omdat 'percent' een Nederlands woord
> geworden is. Vind ik allemaal heel logisch. Maar volgens een modern
> woordenboek moet je Frits dus afkorten/samentrekken tot ir., mčt
> puntje. De betekenis van die punt is dus met het verloop der jaren
> duidelijk veranderd. Nou ja, ik ook.
> >
>
Maar mijn titel niet, en die was in 1962 ir zonder punt!
Frits
> Trouwens, wat betekent een punt na een afkorting feitelijk? Dat de
> afkorting midden in het woord gebeurt. Een afkorting als 'ir' is in
> feite geen afkorting, maar een samentrekking. Je begint met de eerste
> letter van het woord en eindigt met de laatste. Dus is er geen reden
> om een punt te zetten. Dat was de uitleg van de leraar.
[knip]
> Maar volgens een modern
> woordenboek moet je Frits dus afkorten/samentrekken tot ir., mčt
> puntje. De betekenis van die punt is dus met het verloop der jaren
> duidelijk veranderd. Nou ja, ik ook.
Nu weet ik niet wat je onder een modern woordenboek verstaat maar de VD uit
1948 zal daar waarschijnlijk toch niet onder vallen. Hoe daar de titel van
Frits wordt afgekort? Als Ir. Inderdaad met puntje.
De vraag rest of ik na Ir. nu een extra puntje had moeten zetten.
--
Mies
In mijn e-mailadres ben ik te klein
>
>"Michel Martens" <michel.mar...@skynet.be> schreef in bericht
>news:i4k85uskudh4jdvf7...@4ax.com...
>
>> Trouwens, wat betekent een punt na een afkorting feitelijk? Dat de
>> afkorting midden in het woord gebeurt. Een afkorting als 'ir' is in
>> feite geen afkorting, maar een samentrekking. Je begint met de eerste
>> letter van het woord en eindigt met de laatste. Dus is er geen reden
>> om een punt te zetten. Dat was de uitleg van de leraar.
>
>[knip]
>
>> Maar volgens een modern
>> woordenboek moet je Frits dus afkorten/samentrekken tot ir., mčt
>> puntje. De betekenis van die punt is dus met het verloop der jaren
>> duidelijk veranderd. Nou ja, ik ook.
>
>Nu weet ik niet wat je onder een modern woordenboek verstaat maar de VD uit
>1948 zal daar waarschijnlijk toch niet onder vallen. Hoe daar de titel van
>Frits wordt afgekort? Als Ir. Inderdaad met puntje.
Ook zo in de Verschueren van 1949/1950, mét hoofdletter!
Dan is er dus duidelijk een tegenspraak tussen de woordenboeken van
die tijd en de goede raad van mijn leraar, tenzij Ir. een uitzondering
op de toen geldende regel zou zijn. Maar dan zou Frits dat toch wel
weten!
Schrijf echter nooit I.R. want daarmee zou je van Frits een Imperator
Rex maken en daar moet je Romeins voor kennen:-)
>
>De vraag rest of ik na Ir. nu een extra puntje had moeten zetten.
Kan dat? Een zin die eindigt met twee dezelfde leestekens?? Hé, ja, er
zijn gevallen dat het kan. Maar met twee puntjes? Ik denk het niet.
--
Groeten,
Michel.
Time Magazine doet dat!
I.R.F. Zandveld.
Zo kan ik mooi de lieden herkennen die mij reclame sturen via het
adressenbestand van Time. Gaat ongelezen de prulle(n)bak in.
> >De vraag rest of ik na Ir. nu een extra puntje had moeten zetten.
>
> Kan dat? Een zin die eindigt met twee dezelfde leestekens?? Hé, ja, er
> zijn gevallen dat het kan. Maar met twee puntjes? Ik denk het niet.
>
Frits
> >Nu weet ik niet wat je onder een modern woordenboek verstaat maar de VD
> > uit 1948 zal daar waarschijnlijk toch niet onder vallen. Hoe daar de
> > titel van Frits wordt afgekort? Als Ir. Inderdaad met puntje.
> Ook zo in de Verschueren van 1949/1950, mét hoofdletter!
> Dan is er dus duidelijk een tegenspraak tussen de woordenboeken van
> die tijd en de goede raad van mijn leraar, tenzij Ir. een uitzondering
> op de toen geldende regel zou zijn.
Nu blijf ik toch benieuwd of die regel "geen punt als laaste letter van de
titel de afkorting afsluit" echt ooit bestaan heeft.
Renkema onderschrijft in de schrijfwijzer jullie belevenis in deze in ieder
geval met de opmerking: "Volgens een verouderde regel [...]"
Maar hoe oud dan?
> >De vraag rest of ik na Ir. nu een extra puntje had moeten zetten.
>
> Kan dat? Een zin die eindigt met twee dezelfde leestekens?? Hé, ja, er
> zijn gevallen dat het kan. Maar met twee puntjes? Ik denk het niet.
Was ook niet zo logisch van me om dat op te merken a.h.w.
> Nu blijf ik toch benieuwd of die regel "geen punt als laaste letter van de
> titel de afkorting afsluit" echt ooit bestaan heeft.
> Renkema onderschrijft in de schrijfwijzer jullie belevenis in deze in ieder
> geval met de opmerking: "Volgens een verouderde regel [...]"
> Maar hoe oud dan?
Het gaat om stijlregels. Die kunnen van kontekst tot kontekst
verschillen. Renkema schrijfwijzer is vooral een stijlboek. De
regels daarin zijn niet noodzakelijk verplichte regels. Ik heb
over die puntjes en afkortingen inmiddels minstens 5
verschillende regels gehoord.
> > Nu blijf ik toch benieuwd of die regel "geen punt als laaste letter van
> > de titel de afkorting afsluit" echt ooit bestaan heeft.
> > Renkema onderschrijft in de schrijfwijzer jullie belevenis in deze in
> > ieder geval met de opmerking: "Volgens een verouderde regel [...]"
> > Maar hoe oud dan?
> Het gaat om stijlregels. Die kunnen van kontekst tot kontekst
> verschillen.
Het ging hier over de vraag of we Ir (zonder punt) of Ir. (met punt) dienen
te schrijven. Ik zie niet in hoe dat van context tot context zou kunnen
verschillen.
> "Peter Elderson" <elde...@xs4all.nl> schreef in bericht
>>Het gaat om stijlregels. Die kunnen van kontekst tot kontekst
>>verschillen.
>
> Het ging hier over de vraag of we Ir (zonder punt) of Ir. (met punt) dienen
> te schrijven. Ik zie niet in hoe dat van context tot context zou kunnen
> verschillen.
Het stijlboek van de Volkskrant kan voorschrijven dat het wel
moet, terwijl Schoevers kan voorschrijven dat het niet moet.
Kijk je niet alleen naar de twee resultaten, maar ook nog naar de
verklaringen waarmee men zijn voorkeur omgeeft, dan is er een
skala aan meningen beschikbaar.
> >>Het gaat om stijlregels. Die kunnen van kontekst tot kontekst
> >>verschillen.
> > Het ging hier over de vraag of we Ir (zonder punt) of Ir. (met punt)
> > dienen te schrijven. Ik zie niet in hoe dat van context tot context zou
> > kunnen verschillen.
> Het stijlboek van de Volkskrant kan voorschrijven dat het wel
> moet, terwijl Schoevers kan voorschrijven dat het niet moet.
>
> Kijk je niet alleen naar de twee resultaten, maar ook nog naar de
> verklaringen waarmee men zijn voorkeur omgeeft, dan is er een
> skala aan meningen beschikbaar.
We hebben nog steeds over die punt achter Ir. Ik blijf erbij dat de
schrijfwijze daarvan niets met een eventuele context van doen heeft.
Daarnaast heb ik mijn twijfels of er een instelling (Schoevers), krant
(Volkskrant) of schrijfadviesboek (schrijfwijzer) is dat adviseert om er
geen punt achter te zetten. En mocht dat wel zo zijn dan ben ik benieuwd
naar de verklaring.
De Volkskrant geeft in het nieuwe stijlboek sowieso geen verklaring maar
komt simpelweg met de opmerking: "Bij afkortingen zetten we altijd een punt:
dr.,drs.,ds.,ing.,mr.,prof.
Mijn 0.02 euro: ik dacht dat het ir, dus zonder hoofdletter was. En
ook dr. Maar bij nader inzien bedenk ik me dat ik ze wel met puntjes
schrijf (dr. ir. zussemezo, dus)
kale
Ik heb als voorbeeld maar weer eens het boekje "Informatie- en
Communicatietheorie"uit de boekenkast gepakt. Ik heb er eerder _uit_
geciteerd, nu kwoot ik er _vanaf_.
De schrijver noemt zich op het kaft
prof. dr ir J. L. van Soest.
Van Soest was een redelijk precies heer, ik kan mij niet voorstellen dat hij
tegen dit soort regels zou zondigen en al helemaal niet op het kaft van zijn
boekje.
(Eerste uitgave 1952, voor mij ligt de derde (herziene) uitgave 1960).
ir Frits
[knip]
> Het ging hier over de vraag of we Ir (zonder punt) of Ir. (met punt)
dienen
> te schrijven. Ik zie niet in hoe dat van context tot context zou kunnen
> verschillen.
Het is primair een spellingkwestie (Ir, Ir. ir.).
Maar....in beperkte mate kan spelling ook stijlgebonden zijn....
B.v.:
1. Ik vind U een geniale uitvinder en ik vind Uw uitvindingen prachtig.
2. Ik zei u al dat u weg moet.
De stijl komt toch af en toe om de hoek kijken.
Dus context (plechtig, informeel enz.) speelt wel enigszins mee.
Al is 'u' in principe onderkast.
Eric
> Van Soest was een redelijk precies heer, ik kan mij niet voorstellen dat hij
> tegen dit soort regels zou zondigen en al helemaal niet op het kaft van zijn
> boekje.
Dat hoeft ook niet, waar je kan kiezen welke "regel" je het best
bevalt.
> > Het ging hier over de vraag of we Ir (zonder punt) of Ir. (met punt)
> > dienen te schrijven. Ik zie niet in hoe dat van context tot context
> > zou kunnen verschillen.
> Het is primair een spellingkwestie (Ir, Ir. ir.).
> Maar....in beperkte mate kan spelling ook stijlgebonden zijn....
> B.v.:
> 1. Ik vind U een geniale uitvinder en ik vind Uw uitvindingen prachtig.
Dat is de regel voor een gelovige die aan Onze Lieve Heer
schrijft. Voor alle andere 'U'-gevallen geldt de regel dat je dat
alleen mag schrijven als je een grote slijmbal bent.
> 2. Ik zei u al dat u weg moet. [...]
--
<
> > Van Soest was een redelijk precies heer, ik kan mij niet voorstellen
> > dat hij tegen dit soort regels zou zondigen en al helemaal niet
> > op het kaft van zijn boekje.
> Dat hoeft ook niet, waar je kan kiezen welke "regel" je het best
> bevalt.
Ja, '"regel"' heeft inderdaad alles met 'bevallen' te maken...
--
<
[knip]
> > Het is primair een spellingkwestie (Ir, Ir. ir.).
> > Maar....in beperkte mate kan spelling ook stijlgebonden zijn....
> > B.v.:
> > 1. Ik vind U een geniale uitvinder en ik vind Uw uitvindingen prachtig.
>
> Dat is de regel voor een gelovige die aan Onze Lieve Heer
> schrijft. Voor alle andere 'U'-gevallen geldt de regel dat je dat
> alleen mag schrijven als je een grote slijmbal bent.
ES: Waarom knip je mijn slotpassage weg:
"Al is 'u' in principe onderkast."
Dat sluit toch aan op je eigen opvattingen?
[knip]
Eric.
> > Het ging hier over de vraag of we Ir (zonder punt) of Ir. (met punt)
> > dienen te schrijven. Ik zie niet in hoe dat van context tot context zou
> > kunnen verschillen.
> Het is primair een spellingkwestie (Ir, Ir. ir.).
> Maar....in beperkte mate kan spelling ook stijlgebonden zijn...
> B.v.:
> 1. Ik vind U een geniale uitvinder en ik vind Uw uitvindingen prachtig.
> 2. Ik zei u al dat u weg moet.
>
> De stijl komt toch af en toe om de hoek kijken.
> Dus context (plechtig, informeel enz.) speelt wel enigszins mee.
> Al is 'u' in principe onderkast.
Spelling is nooit stijlgebonden. Spelling is spelling. Dikke punt. Ander
woord, andere zinswending maakt de stijl. Woorden worden geschreven zoals ze
geschreven worden.
Het u-voorbeeld klopt ook niet. Als je het met een hoofdletter schrijft
zoals hierboven hanteer je geen andere stijl maar schrijf je het woord fout.
Tenzij je God een geniale uitvinder vindt natuurlijk. Maar ook dat heeft
niets met stijl te maken.
> Spelling is nooit stijlgebonden. Spelling is spelling. Dikke punt. Ander
> woord, andere zinswending maakt de stijl. Woorden worden geschreven zoals
>ze geschreven worden.
Een kleine aanvulling:
Je kunt natuurlijk van de officiële spelling afwijken en daarmee een stijl
creëren. Door het hanteren van spreektaal (sjappoo i.p.v. chapeau), door
dialect (wà i.p.v. wat), door Gluums (hij heefd i.p.v. hij heeft).
Dat maken het voor mij andere woorden en dus een andere stijl. Je hebt nog
steeds woorden die volgens het GB op verschillende manieren geschreven
kunnen worden. Maar ik geloof niet dat daar woorden tussen zitten die een
stijlverandering tot stand brengen.
[knip]
> > 1. Ik vind U een geniale uitvinder en ik vind Uw uitvindingen prachtig.
> > 2. Ik zei u al dat u weg moet.
> >
> > De stijl komt toch af en toe om de hoek kijken.
> > Dus context (plechtig, informeel enz.) speelt wel enigszins mee.
> > Al is 'u' in principe onderkast.
>
> Spelling is nooit stijlgebonden. Spelling is spelling.
ES: Hm. In de spelling kun je stilistische neigingen laten doorklinken,
vind ik. Of is je dat ontgaan bij sommige praatgrage auteurs op "nl.taal"?
Natuurlijk is spelling niet het stijlmiddel bij uitstek.
> Dikke punt. Ander
> woord, andere zinswending maakt de stijl. Woorden worden geschreven zoals
ze
> geschreven worden.
> Het u-voorbeeld klopt ook niet. Als je het met een hoofdletter schrijft
> zoals hierboven hanteer je geen andere stijl maar schrijf je het woord
fout.
> Tenzij je God een geniale uitvinder vindt natuurlijk. Maar ook dat heeft
> niets met stijl te maken.
ES: Oké, ander voorbeeld dan:
"bij deze" (algemeen gebruikt) vs. "bij dezen" (mijn PTG).
Is "bij dezen" ook fout?
En ik meen niet dat er geen aanmerkelijk uitspraakverschil bestaat tussen
beide wendingen.
Voorts tooien bepaalden benoemers hun benamingen met "oude schrijfwijzen";
dat punt is vooral bij eigennamen van bejaardentehuizen enz. al in "nl.taal"
ter sprake gekomen.
Verder zitten we nog steeds met spellingen als "De Nederlandsche Bank",
"De Nederlandsche FilmRing". Toch ook een spellingzaak?
Oubolligheid krijgt ook in de spelling zijn beslag.
Of nieuwlichterij, via "fonetiese spelling" enz.
En in meer algemene zin, spraken we vķķr 1995 van een "progressieve"
spelling (b.v. "AVV-VVK", waarin de K staat voor Kristus).
Dus misschien is spelling geen stijluiting, maar dan toch wel een
stijlindicator.
Mijns inziens.
Eric
[Mededeling aan M Ivon M: nee, dit bericht
gaat niet uit van de Verenigde Naties]
[knip]
> En ik meen niet dat er geen aanmerkelijk uitspraakverschil bestaat
> tussen beide wendingen.
Dubbele ontkenning. Foei.
Doei!
[knip]
Eric
>Het u-voorbeeld klopt ook niet. Als je het met een hoofdletter schrijft
>zoals hierboven hanteer je geen andere stijl maar schrijf je het woord fout.
>Tenzij je God een geniale uitvinder vindt natuurlijk. Maar ook dat heeft
>niets met stijl te maken.
Het viel mij toevallig vandaag nog op: men toonde mij een brief die
van een of andere overheidsinstelling kwam, waarin de geadresseerde
uitgenodigd werd voor een gesprek. Men gebruikte in die brief
consequent de vormen U en Uw, mét hoofdletter dus. Ik meen zelfs dat
het door de overheid stelselmatig zo wordt gebruikt en ook in
privé-briefwisseling is het niet ongewoon. Wordt hier nu massaal
gezondigd tegen de regels, of kan men dit beschouwen als een
afwijkende spelling. Vroeger was het ook algemeen in Nederland, dacht
ik, maar nu is het een verouderde vorm. Maar is het écht fout? Ik weet
> > > Het is primair een spellingkwestie (Ir, Ir. ir.).
> > > Maar....in beperkte mate kan spelling ook stijlgebonden zijn....
> > > B.v.:
> > > 1. Ik vind U een geniale uitvinder en ik vind Uw uitvindingen
> > > prachtig.
> > Dat is de regel voor een gelovige die aan Onze Lieve Heer
> > schrijft. Voor alle andere 'U'-gevallen geldt de regel dat je dat
> > alleen mag schrijven als je een grote slijmbal bent.
> ES: Waarom knip je mijn slotpassage weg:
> "Al is 'u' in principe onderkast."
> Dat sluit toch aan op je eigen opvattingen?
Ik had daar een reactie op die ik bij nader inzien weer introk -
waarbij ik dus de betreffende passage knipte. Misschien, omdat je
mijn opvattingen ten dezen opvoert, alsnog vermeldenswaard. Het
kwam er op neer dat 'in principe' in de praktijk vaak neerkomt
op: 'er kan best wat mee gesjoemeld worden'. Op die manier ben ik
niet principieel: mijn opvatting is, dat 'U' in nl.religie
thuishoort.
--
<
[knip]
> Maar mijn titel niet, en die was in 1962 ir zonder punt!
>
> Frits
ES: Ach, niets nieuws onder de zon.
Twee jaar geleden was het ook al raak:
-------------------------------------------------
<excerpt van ongeknipt en ongewijzigd bericht>
From: Frits Zandveld (frits.z...@consunet.nl)
Subject: Re: mw drs: afkortingen met puntjes
Newsgroups: nl.taal
Date: 2000/02/03
eric schade heeft geschreven in bericht
<87bkok$bmo$1...@newnews1.news.nl.uu.net>...
> Ruud Harmsen <rhar...@knoware.nl> a écrit dans le message :
>38994aff...@news.knoware.nl...
>> Op 2 Feb 2000 13:46:37 +0100 schreef of citeerde rvdb...@xs4all.nl
>> (Rian van der Borgt) in nl.taal:
>>
>> >In article <8797oc$23p07$1...@reader1.wxs.nl>, hegeman <hheg...@wxs.nl>
wrote:
>> >>Volgens mij wordt het beide toegepast, maar wie weet wat er echt
correct is?
>> >>Heet ik mw drs H.Hegeman, of mw.drs.H.Hegeman?
>> >
>> >Afkortingen zijn altijd met puntjes, behalve bij SI-eenheden (m meter, s
>> >seconde, enz.).
>>
>> Behalve als ze de afkorting eindigt op dezelfde letter als het
>> afgekorte? Of is die regel afgeschaft?
Nou, ik heb het zo geleerd.
En toen ik afstudeerde werd ik dus ir zonder puntje.
Je maakt mij niet wijs dat ik er ongemerkt een puntje bijgestudeerd heb!
Frits.
</excerpt>
-------------------------------
Eric
--
Weg van teruggeweest.
Nee, een excerpt kán geen héél bericht zijn, nee.
[knip]
> Op die manier ben ik
> niet principieel: mijn opvatting is, dat 'U' in nl.religie
> thuishoort.
(Die komma tussen 'is' en 'dat' hoort er niet te staan volgens mij.)
Dan zet je het pers. voornaamwoord 'U' met hoofdletter in hetzelfde
hokje als de puntloze afko:
ooit goed, op een gegeven moment verschoven en nu niet meer goed.
Het parallelisme met de discussie over 'ir' vs. 'ir.' is treffend.
In onderhavige draad nota bene.
Eric.
> >Het u-voorbeeld klopt ook niet. Als je het met een hoofdletter schrijft
> >zoals hierboven hanteer je geen andere stijl maar schrijf je het woord fout.
> >Tenzij je God een geniale uitvinder vindt natuurlijk. Maar ook dat heeft
> >niets met stijl te maken.
> Het viel mij toevallig vandaag nog op: men toonde mij een brief die
> van een of andere overheidsinstelling kwam, waarin de geadresseerde
> uitgenodigd werd voor een gesprek. Men gebruikte in die brief
> consequent de vormen U en Uw, mét hoofdletter dus. Ik meen zelfs dat
> het door de overheid stelselmatig zo wordt gebruikt en ook in
> privé-briefwisseling is het niet ongewoon. Wordt hier nu massaal
> gezondigd tegen de regels, of kan men dit beschouwen als een
> afwijkende spelling. Vroeger was het ook algemeen in Nederland, dacht
> ik, maar nu is het een verouderde vorm. Maar is het écht fout? Ik weet
> het niet.
Je ziet het inderdaad nog wel met een hoofdletter, ik dacht
voornamelijk door oudere en/of matig geschoolde mensen en waarom
zouden dat geen ambtenaren kunnen zijn. De oudere die vroeger nog
'Uw dw.dr.' en 's.s.t.t' schreven, de matig geschoolde uit angst
om het fout te doen of onbeleefd te lijken. Ik vermoed dit maar
hoor, ik heb er geen onderzoek naar gedaan.
Overigens schrijf je het in: 'een prestatie waar je U tegen zegt'
nog wel met een hoofdletter.
--
<
> > Op die manier ben ik
> > niet principieel: mijn opvatting is, dat 'U' in nl.religie
> > thuishoort.
> (Die komma tussen 'is' en 'dat' hoort er niet te staan volgens mij.)
Ik kan het kommagebruik bij beperkende en uitbreidende bijzinnen
beredeneren, dat vССr het onderhavige 'dat' niet. En ik vrees()
dat ik niet de enige ben: je ziet het vaak genoeg in
gelijkaardige constructies. Maar ik denk() dat je gelijk hebt: ik
zou niet weten welk misverstand er zou kunnen ontstaan zonder
komma.
> Dan zet je het pers. voornaamwoord 'U' met hoofdletter in hetzelfde
> hokje als de puntloze afko:
> ooit goed, op een gegeven moment verschoven en nu niet meer goed.
Ik hoop dat, als ik van de 'U'-generatie was geweest, ik tot
degenen zou hebben behoord die voor afschaffing van die uiting
van ongelijk_waard_igheid zouden hebben gepleit.
> Het parallelisme met de discussie over 'ir' vs. 'ir.' is treffend.
> In onderhavige draad nota bene.
'Parallellisme'.
--
Rein,
neemt geen info tot zich.
[knip]
> Ik kan het kommagebruik bij beperkende en uitbreidende bijzinnen
> beredeneren, dat vССr het onderhavige 'dat' niet.
ES: Die regel geldt voor _betrekkelijke_ bijzinnen...
Niet voor ondergeschikte.
[knip]
> 'Parallellisme'.
ES: Inderdaad. Zo klinkt het ook.
Vertypt.
Eric.
Lees: "Niet voor voegwoordelijke bijzinnen".
Eric
> > > Ik kan het kommagebruik bij beperkende en uitbreidende bijzinnen
> > > beredeneren, dat vССr het onderhavige 'dat' niet.
> > ES: Die regel geldt voor _betrekkelijke_ bijzinnen...
> > Niet voor ondergeschikte.
> Lees: "Niet voor voegwoordelijke bijzinnen".
Waar haal je die vandaan? Ik doelde op betrekkelijke bijzinnen,
die onderverdeeld kunnen worden in beperkende en uitbreidende.
--
<
[knip]
> "Niet voor voegwoordelijke bijzinnen".
>
> Waar haal je die vandaan? Ik doelde op betrekkelijke bijzinnen,
Dat zeg ik: dus niet op voegwoordelijke bijzinnen.
Wel erbij zeggen. Duidelijker.
> die onderverdeeld kunnen worden in beperkende en uitbreidende.
Klopt.
Eric.
> Overigens schrijf je het in: 'een prestatie waar je U tegen zegt'
> nog wel met een hoofdletter.
Twijfelgevalletje. De dikke en het idioomwoordenboek (beide van mijnheer Van
Dale) spreken elkaar in dat opzicht spellingstechnisch tegen.
Het uur U is in ieder geval wel met hoofdletter.
> Men gebruikte in die brief
> consequent de vormen U en Uw, mét hoofdletter dus. Ik meen zelfs dat
> het door de overheid stelselmatig zo wordt gebruikt en ook in
> privé-briefwisseling is het niet ongewoon. Wordt hier nu massaal
> gezondigd tegen de regels, of kan men dit beschouwen als een
> afwijkende spelling. Vroeger was het ook algemeen in Nederland, dacht
> ik, maar nu is het een verouderde vorm. Maar is het écht fout? Ik weet
> het niet.
Wat is écht fout? Bij de meeste taaladviezen (oa Schrijfwijzer en Onze Taal)
zul je kunnen lezen dat het de kleine u dient te zijn.
De ANS is iets behoudender (en genuanceerder?) : "De u-vormen kunnen (ook
als ze niet aan het begin van een zin staan) met een hoofdletter gespeld
worden. * Spelling met een kleine letter is tegenwoordig echter zeer
gebruikelijk."
* Foute zin lijkt me. Je kunt de conclusie trekken dat als de zin met U
begint, je 'm ook als kléíne letter mag schrijven.
> > Spelling is nooit stijlgebonden. Spelling is spelling.
> ES: Hm. In de spelling kun je stilistische neigingen laten doorklinken,
> vind ik. Of is je dat ontgaan bij sommige praatgrage auteurs op "nl.taal"?
> Natuurlijk is spelling niet het stijlmiddel bij uitstek.
En dat lichtte ik in mijn tweede inhaak al toe. Met spelling bedoel ik in
deze context de huidige spelling. Je kunt natuurlijk een historische of
eigengemaakte spelling hanteren. Dan kun je wel spreken over een andere
stijl.
> ES: Oké, ander voorbeeld dan:
> "bij deze" (algemeen gebruikt) vs. "bij dezen" (mijn PTG).
> Is "bij dezen" ook fout?
> En ik meen niet dat er geen aanmerkelijk uitspraakverschil bestaat tussen
> beide wendingen.
Over "bij deze(n) en in deze(n)" zitten de woordenboeken niet op één lijn.
Dat zie je wel vaker. Vanwege die naamvals-n lijkt "bij dezen" het volgens
mij nog te winnen.
Maar ook hier blijf ik vinden dat beide schrijfwijzen geen verschillende
stijl vertegenwoordigen.
> Het viel mij toevallig vandaag nog op: men toonde mij een brief die
> van een of andere overheidsinstelling kwam, waarin de geadresseerde
> uitgenodigd werd voor een gesprek. Men gebruikte in die brief
> consequent de vormen U en Uw, mét hoofdletter dus. Ik meen zelfs dat
> het door de overheid stelselmatig zo wordt gebruikt en ook in
> privé-briefwisseling is het niet ongewoon. Wordt hier nu massaal
> gezondigd tegen de regels, of kan men dit beschouwen als een
> afwijkende spelling. Vroeger was het ook algemeen in Nederland, dacht
> ik, maar nu is het een verouderde vorm. Maar is het écht fout? Ik weet
> het niet.
Schoevers eiste het, voor de tik- en sekretaresse-diploma's,
vandaar dat iedereen dacht dat het zo moest. Die Schoeversstijl
is er nog steeds met geen zeven mokers ut te slaan.
> "Rein" <add...@request.nl> schreef in bericht
> news:1f6wavs.1vgsb91tvzdj4N%add...@request.nl...
>
> > Overigens schrijf je het in: 'een prestatie waar je U tegen zegt'
> > nog wel met een hoofdletter.
>
> Twijfelgevalletje. De dikke en het idioomwoordenboek (beide van mijnheer Van
> Dale) spreken elkaar in dat opzicht spellingstechnisch tegen.
Het voordeel van de hoofdletter is misschien, dat je sneller
doorhebt dat het om een zegswijze gaat.
> Het uur U is in ieder geval wel met hoofdletter.
Ik kon dat in mijn VD10 niet vinden. Doel je op het gedicht van
M. Nijhoff? Volgens mij is het namelijk ook een 'vrije'
uitdrukking die staat voor 'het afgesproken tijdstip, het moment
suprême'. Is dat ook met een hoofdleter?
--
<
> > > > > Ik kan het kommagebruik bij beperkende en uitbreidende
> > > > > bijzinnen beredeneren, dat vССr het onderhavige 'dat'
> > > > > niet.
> > > > ES: Die regel geldt voor _betrekkelijke_ bijzinnen...
> > "Niet voor voegwoordelijke bijzinnen".
Dat is mijn tekst niet.
> > Waar haal je die vandaan? Ik doelde op betrekkelijke bijzinnen,
> Dat zeg ik: dus niet op voegwoordelijke bijzinnen.
> Wel erbij zeggen. Duidelijker.
Sorry, ik dacht dat het wel voor zichzelf sprak. Ik begrijp
overigens wel wat je met 'voegwoordelijke bijzinnen' zult
bedoelen, maar de term staat niet in mijn ANS.
> > die onderverdeeld kunnen worden in beperkende en uitbreidende.
> Klopt.
Oef.
--
<
ES: Nee, klopt: twee quoot-strings, in casu = < Eric Schade.
> > > Waar haal je die vandaan? Ik doelde op betrekkelijke bijzinnen,
>
> > Dat zeg ik: dus niet op voegwoordelijke bijzinnen.
> > Wel erbij zeggen. Duidelijker.
>
> Sorry, ik dacht dat het wel voor zichzelf sprak. Ik begrijp
> overigens wel wat je met 'voegwoordelijke bijzinnen' zult
> bedoelen, maar de term staat niet in mijn ANS.
ES: "bijzin ingeleid door een (onderschikkend) voegwoord".
[knip]
Eric
| Michel Martens wrote:
|
| > Het viel mij toevallig vandaag nog op: men toonde mij een brief die
| > van een of andere overheidsinstelling kwam, waarin de geadresseerde
| > uitgenodigd werd voor een gesprek. Men gebruikte in die brief
| > consequent de vormen U en Uw, mét hoofdletter dus. Ik meen zelfs dat
| > het door de overheid stelselmatig zo wordt gebruikt en ook in
| > privé-briefwisseling is het niet ongewoon. Wordt hier nu massaal
| > gezondigd tegen de regels, of kan men dit beschouwen als een
| > afwijkende spelling. Vroeger was het ook algemeen in Nederland, dacht
| > ik, maar nu is het een verouderde vorm. Maar is het écht fout? Ik weet
| > het niet.
|
| Schoevers eiste het, voor de tik- en sekretaresse-diploma's,
| vandaar dat iedereen dacht dat het zo moest. Die Schoeversstijl
| is er nog steeds met geen zeven mokers ut te slaan.
Evenals dat er voor het voegwoord en nooit een komma mag staan.
-- K
(in bezit van Schoevers-diploma, maar heeft het nooit tot secretaresse
weten te schoppen)
> (in bezit van Schoevers-diploma, maar heeft het nooit tot secretaresse
> weten te schoppen)
Kijk aan. Een betere aanbeveling bestaat er niet!
> > Het uur U is in ieder geval wel met hoofdletter.
> Ik kon dat in mijn VD10 niet vinden. Doel je op het gedicht van
> M. Nijhoff?
Niet echt. Anders gezegd: ik had geen flauw benul wat het bestaan van dit
gedicht. Inmiddels wel dus.
> Volgens mij is het namelijk ook een 'vrije'
> uitdrukking die staat voor 'het afgesproken tijdstip, het moment
> suprême'. Is dat ook met een hoofdleter?
Afkomstig uit de militaire hoek met hoofdletter. En sindsdien - volgens
mij - zo gebleven in het Nederlands. En in andere talen: H-hour (Engels),
l'heure H (Frans), la houra H (Spaans), timmen T (Zweeds) en die Stunde X
(Duits). Met dank aan het idioomwoordenboek.
> > > Het uur U is in ieder geval wel met hoofdletter.
> > Ik kon dat in mijn VD10 niet vinden. Doel je op het gedicht van
> > M. Nijhoff?
> Niet echt. Anders gezegd: ik had geen flauw benul wat het bestaan van dit
> gedicht. Inmiddels wel dus.
> > Volgens mij is het namelijk ook een 'vrije'
> > uitdrukking die staat voor 'het afgesproken tijdstip, het moment
> > suprême'. Is dat ook met een hoofdleter?
> Afkomstig uit de militaire hoek met hoofdletter. En sindsdien - volgens
> mij - zo gebleven in het Nederlands. En in andere talen: H-hour (Engels),
> l'heure H (Frans), la houra H (Spaans), timmen T (Zweeds) en die Stunde X
> (Duits). Met dank aan het idioomwoordenboek.
Je verwent me.
--
<
> la houra H (Spaans),
"....la hora...." toch?
Eric
Jij bent vertaler, ik overtikker. Jij beheerst je vak blijkbaar, ik het
mijne niet.