groffer of grover?
Franneke
Dale beweert dat "groffer" in de spreektaal wordt gebruikt, maar als ik het
schrijf ziet het er ook niet vreemd uit, vind ik.
Ernie Ramaker
> Is het "groffer in de mond" of "grover in de mond", of mag het allebei? Van
> Dale beweert dat "groffer" in de spreektaal wordt gebruikt, maar als ik het
> schrijf ziet het er ook niet vreemd uit, vind ik.
Google, trefwoord grovver.
--
Bert ek nú mæli Laat ik duidelijk zijn
því at ek bæði veit want ik ken ze beiden
brigðr er karla hugr konum. ook de man is niet te vertrouwen.
--- Hávamál
nos...@taaleffect.nl
nl.taal:
>Is het "groffer in de mond" of "grover in de mond", of mag het allebei? Van
>Dale beweert dat "groffer" in de spreektaal wordt gebruikt, maar als ik het
>schrijf ziet het er ook niet vreemd uit, vind ik.
"Groffer" vind ik lelijk staan. "Grover" is beter. Het nadeel
van "grover" is dat ik dan steeds een erbarmelijke stem hoor
die zingt van "pluizig en blauauoew".
--
Feico
Ruud Harmsen
in nl.taal:
>Is het "groffer in de mond" of "grover in de mond", of mag het allebei? Van
>Dale beweert dat "groffer" in de spreektaal wordt gebruikt, maar als ik het
>schrijf ziet het er ook niet vreemd uit, vind ik.
De uitspraak is grovver, maar dat schijnt niet geschreven te mogen
worden. Sommigen beweren ook dat ze het nooit zeggen.
Voor mij is groffer fout, en grover een hypercorrectie.
--
http://rudhar.com
Gerard van Wilgen
news:3e2527c7...@news.wanadoo.nl...
Wellicht wordt het probleem vanzelf opgelost als de gewoonte uit de
reclamewereld om ook bij korte woordjes een omschrijvende vergrotende trap
te gebruiken, zich doorzet. "Meer grof", dus.
Gerard van Wilgen
gvanw...@planet.nl
www.majstro.com (Konciza multlingva tradukvortaro)
Pepijn Hendriks
"Franneke" <fran...@hotmail.com>:
>Is het "groffer in de mond" of "grover in de mond", of mag het allebei? Van
>Dale beweert dat "groffer" in de spreektaal wordt gebruikt, maar als ik het
>schrijf ziet het er ook niet vreemd uit, vind ik.
Zie ook het advies op 'Taaladvies on line':
<http://taalunieversum.org/taaladvies/advies.php?id=350>.
-Pepijn
Mies Huibers
"Ruud Harmsen" <r...@rudhar.com> schreef in bericht
news:3e2527c7...@news.wanadoo.nl...
> De uitspraak is grovver, maar dat schijnt niet geschreven te mogen
> worden. Sommigen beweren ook dat ze het nooit zeggen.
>
> Voor mij is groffer fout, en grover een hypercorrectie.
Voor mij kunnen en mogen ze alledrie. Er zijn op -of maar vijf bijvoeglijke
naamwoorden die je stellend, vergrotend en overtreffend kunt gebruiken:
doof, loof, dof, slof en grof.
De eerste twee krijgen vanwege die dubbele o een v: doof-dover en
loof-lover. Dof en slof wordt respectievelijk doffer en sloffer. Dat grof
lijkt met zijn (schrijftaal)grover de uitzondering te zijn. Ik spreek het
trouwens ook uit als grovver.
--
Mies
Rein
> "Ruud Harmsen" <r...@rudhar.com> schreef...
> > De uitspraak is grovver, maar dat schijnt niet geschreven te mogen
> > worden. Sommigen beweren ook dat ze het nooit zeggen.
> >
> > Voor mij is groffer fout, en grover een hypercorrectie.
> Voor mij kunnen en mogen ze alledrie. Er zijn op -of maar vijf bijvoeglijke
> naamwoorden die je stellend, vergrotend en overtreffend kunt gebruiken:
> doof, loof, dof, slof en grof.
> De eerste twee krijgen vanwege die dubbele o een v: doof-dover en
> loof-lover. Dof en slof wordt respectievelijk doffer en sloffer. Dat grof
> lijkt met zijn (schrijftaal)grover de uitzondering te zijn. Ik spreek het
> trouwens ook uit als grovver.
Van een eerdere discussie hierover herinner ik me, dat er een
onderscheid werd gemaakt naar waarop het betrekking had.
Ik zou uitspreken én schrijven: 'een grovere belediging'.
Ik zou uitspreken én schrijven: 'groffer schuurpapier'.
Ik zou uitspreken én schrijven: 'een grovvere benadering'.
Denk ik.
--
<
Franneke
Ik zeg zelf groffer, maar dat kan streekgebonden zijn. Verder heb ik een
neiging om wel van groffer schuurpapier te spreken, maar ook van een grovere
overtreding. Grovver vind ik geen gezicht; kan me ook niet herinneren het
ooit te zijn tegengekomen - behalve hier dan!
Pepijn Hendriks
<r...@rudhar.com>:
>>Is het "groffer in de mond" of "grover in de mond", of mag het allebei? Van
>>Dale beweert dat "groffer" in de spreektaal wordt gebruikt, maar als ik het
>>schrijf ziet het er ook niet vreemd uit, vind ik.
>De uitspraak is grovver, maar dat schijnt niet geschreven te mogen
>worden. Sommigen beweren ook dat ze het nooit zeggen.
Ik, bijvoorbeeld. Voor mij is 'groffer' de natuurlijke vorm, en zal ik
af en toe 'grover' zeggen als ik het heel correct wil doen.
>Voor mij is groffer fout, en grover een hypercorrectie.
Er is nu eenmaal een verschil tussen mensen wanneer het gaat om een
onderliggende vorm: het zelfstandig naamwoord 'kruis' kent als
meervoud 'kruisen' of 'kruizen'; het zelfstandig naamwoord 'saus' kent
'sauzen' en 'sausen'. En aangezien een spreker zelf meestal maar één
variant gebruikt, klinkt de andere 'raar'.
Zie trouwens ook het WNT (deel V, uit 1900):
-----
GROF, bnw. en bijw. [...]
Uitspr. In de gewone spreektaal behoudt de o van grof in de verbuiging
en in den vergel. trap den klank (van scherpkorte o; Deel X, 3) dien
zij in den onverbogen vorm heeft en slechts in verheven stijl gaat zij
bij flectie en motie over in eene heldere o; immers wanneer die
overgang ook in het dagelijksch leven gehoord wordt, is het alleen bij
dien eenigszins deftigen spreektrant, welke een bijsmaak heeft van
gemaaktheid of van betweterij. Men zegt dus in 't gewone leven: een
gròve kam, gròve taalfouten maken, er met de gròve bijl inhakken, maar
van den kansel, voor de balie, in eene voordracht zal men hooren van
grove zonden, grove beleedigingen, een groven misslag. (Voor een
dergelijk stijl- door vormverschil vergelijke men bros—broos: een
brosse taartkorst; het broze leven).
Naast gròve, gròver, grofst en grove, grover, grovest (groofst), twee
oorspronkelijk tot verschillende dialecten, thans — in de algemeene
taal — tot verschillende stijlen behoorende vormenreeksen, kennen de
noordnederl. tongvallen ook nog eene derde reeks: groffe, groffer. Van
al deze verscheidenheden zal men onder de aanhalingen voorbeelden
aantreffen.
-----
Om het maar in de huidige spelling te zeggen: 'grovve' en 'groffe'
komen allebei voor. Toen al, en nu nog.
(Zie trouwens ook de url van 'Taaladvies on line' die ik gisteren
gaf.)
-Pepijn
Franneke
(knip)
> Er is nu eenmaal een verschil tussen mensen wanneer het gaat om een
> onderliggende vorm: het zelfstandig naamwoord 'kruis' kent als
> meervoud 'kruisen' of 'kruizen'; het zelfstandig naamwoord 'saus' kent
> 'sauzen' en 'sausen'. En aangezien een spreker zelf meestal maar één
> variant gebruikt, klinkt de andere 'raar'.
Op de ene lagere school leerde ik Jezus, terwijl een jaar later, op een
andere, Jesus verplicht was. Genoeg om van elk kind een ketter te maken.
Rein
> Pepijn Hendriks tikte:
Dat een kinderketterhand gauw gevuld was wist ik, maar zó... Bij
mij waren er _onder meer_ nog mislukte opwaterlooppogingen voor
nodig.
--
<
Rein
> >> De uitspraak is grovver, maar dat schijnt niet geschreven te mogen
> >> worden. Sommigen beweren ook dat ze het nooit zeggen.
> >>
> >> Voor mij is groffer fout, en grover een hypercorrectie.
> > Voor mij kunnen en mogen ze alledrie. Er zijn op -of maar vijf
> > bijvoeglijke naamwoorden die je stellend, vergrotend en overtreffend
> > kunt gebruiken: doof, loof, dof, slof en grof.
> > De eerste twee krijgen vanwege die dubbele o een v: doof-dover en
> > loof-lover. Dof en slof wordt respectievelijk doffer en sloffer. Dat
> > grof lijkt met zijn (schrijftaal)grover de uitzondering te zijn. Ik
> > spreek het trouwens ook uit als grovver.
> Ik zeg zelf groffer, maar dat kan streekgebonden zijn. Verder heb ik een
> neiging om wel van groffer schuurpapier te spreken, maar ook van een grovere
> overtreding. Grovver vind ik geen gezicht; kan me ook niet herinneren het
> ooit te zijn tegengekomen - behalve hier dan!
Het is hoe dan ook de meest getrouwe notatie van 'grover' met de
'o' van 'joh' en de 'v' van 'victor'.
--
<
Franneke
Jezus! Had je je zwemvleugeltjes wel om?
Eric Schade
q65e2vob8rbej6ec6...@4ax.com...
[...]
> Er is nu eenmaal een verschil tussen mensen wanneer het gaat om een
> onderliggende vorm: het zelfstandig naamwoord 'kruis' kent als
> meervoud 'kruisen' of 'kruizen'; /
Wat interessant is, is om uit te maken of die dualiteit wordt
beïnvloed door het _werkwoord_ 'kruisen'.
In mijn idiolect werkt zo'n coëxistentie tussen naamwoord en
werkwoord morfologisch dissimilerend.
Met andere woorden: ik zeg liever "de kruizen" om het verschil met
het werkwoord 'kruisen' duidelijker te laten uitkomen.
[...]
Eric
Ruud Harmsen
in nl.taal:
Bij mij ook zo.
--
http://rudhar.com
Eric Schade
b079l8$mp9i3$1...@ID-124923.news.dfncis.de...
[...]
> Op de ene lagere school leerde ik Jezus, terwijl een jaar later, op een
> andere, Jesus verplicht was. Genoeg om van elk kind een ketter te maken.
Jasses.
Eric
Wim Hamhuis
news:6BVX9.136$ZS.8...@amsnews02.chello.com...
Ik zou het gemakkelijk vinden als het grof, groffer, grofst ging. En voor
wat betreft dat andere, die school waarbij jesus verplicht was, zal wel een
engelse school zijn geweest geloof ik, want jezus spelt men daar namelijk
als jesus...
Het is toch echt wel Jezus. Je hebt dan ook meteen maar 1 zus, namelijk je
zus, en we wonen hier in Nederland, niet in Engeland ofwel Groot Britanniė,
maar de Nederlanden (provincies die samen Nederland vormen)
;-)
Wim H