De laatste tijd merk ik dat ik er problemen mee heb wanneer ik iemand met je
of met U moet aanspreken. Op mijn werk is het zo dat je elkaar met je
aanspreekt ongeacht leeftijd en functie. Makkelijk dus, maar buiten mijn
werk is het anders.
Voorbeelden waarbij ik niet zeker weet wat ik moet gebruiken:
Mag je tegen een medewerker in de winkel je zeggen en wanneer dit
afhankelijk is van de leeftijd, hoeveel ouder moet de ander zijn om u tegen
te zeggen. Belangrijk is misschien te zeggen dat ik zelf 46 ben.
Als ik ambshalve met iemand te maken heb, begin ik automatisch met u, maar
op een gegeven moment wordt het voor mij moeilijker. Hoe vertrouwelijker je
met elkaar wordt hoe moeilijker het wordt en verder is het moeilijk om
iemand die (veel) jonger is met u aan te spreken.
Meer voorbeelden kan ik niet zo gauw verzinnen, maar ik zit eigenlijk met
het volgende:
- leeftijdsverschil
- eigen leeftijd
- relatie ten opzichte van elkaar
Ik hoop dat ik op mijn vragen wat antwoorden krijg
Groeten
John
P.S. Een laatste vraag: Als iemand zich voorstelt met zijn voornaam erbij,
wil dit dan zeggen dat je hem of haar in het vervolg met je aan kan
aanspreken?
Je moet niet denken dat zoiets op een bepaalde vaste manier moet.
pe
Deze regel heb ik ook in Duitsland geleerd. Verder was het zo dat de
oudere of de hogere in rang het 'Du' aanbood. Dit wil dus zeggen dat de
oudere op een bepaald moment zei dat je 'Du' (dus jij) mocht gaan zeggen.
Heel leuk is het natuurlijk als je 16 of 17 bent iemand begint 'Du' te
zeggen. Kun je lekker eisen dat hij Sie moet zeggen. :-)
--
houghi Hoe te quoten? http://www.houghi.org/quote geeft het antwoord !
BOFH excuse #179:
multicasts on broken packets
> De laatste tijd merk ik dat ik er problemen mee heb wanneer ik iemand met je
> of met U moet aanspreken. Op mijn werk is het zo dat je elkaar met je
> aanspreekt ongeacht leeftijd en functie. Makkelijk dus, maar buiten mijn
> werk is het anders.
In mijn sector is het een stuk makkelijker: ongeacht leeftijd en snob-gehalte,
tutoyeren alle tolken elkaar.
Enkele zeldzame uitzonderingen daargelaten.
(B.v. als er bovenop de tolk/tolk-relatie, een relatie tolk/niet
zo piepjonge opdrachtgever bestaat).
Het is wel zo netjes om van te voren te _vragen_ of men de collega mag
jijjouwen. Zo'n verzoek wordt vrijwel nooit geweigerd.
(knip)
XRutj@s
Dat is bij mij ook zo.
> Voorbeelden waarbij ik niet zeker weet wat ik moet gebruiken:
>
> Mag je tegen een medewerker in de winkel je zeggen en wanneer dit
> afhankelijk is van de leeftijd, hoeveel ouder moet de ander zijn om u
tegen
> te zeggen. Belangrijk is misschien te zeggen dat ik zelf 46 ben.
Ik zeg altijd u in winkels. Ook tegen personeelsleden die veel jonger dan
mij (34) zijn.
> Als ik ambshalve met iemand te maken heb, begin ik automatisch met u, maar
> op een gegeven moment wordt het voor mij moeilijker. Hoe vertrouwelijker
je
> met elkaar wordt hoe moeilijker het wordt en verder is het moeilijk om
> iemand die (veel) jonger is met u aan te spreken.
Ik denk dat ik u blijf zeggen.
Hans Kamp.
(knip)
> ongeacht leeftijd en snob-gehalte, tutoyeren alle tolken elkaar.
ES: In Nederlands en Frans althans.
Engels: no problem ("you").
Duits: grotendeels "du".
Spaans: dacht ook wel "tu".
Andere talen: weet niet zeker welke vorm de frequentste is.
Bij usenetters ligt het enigszins anders: in veel Franse ng's
wordt meestal gevouvoyeerd.
(Net als Franse leraren doorgaans hun leerlingen vouvoyeren;
In Franstalig België wordt echter voornamelijk getutoyeerd).
XRutj@s
Ik denk dat dit een goed criterium is: van zodra je iemand met de (voor)naam
aanspreekt, kun je ook tutoyeren. Zolang je 'mevrouw'/'meneer' zegt, is het
ook 'u'.
Zoals Eric al aangaf heb ik ook begrepen dat in zuiderse talen (mijn
voorbeeld is Italiaans) de beleefdheidsvorm de norm is, en dat enkel
vertrouwenspersonen getutoyeerd worden.
Toen ik een jaar of vijfentwintig geleden op mijn eerste kantoor werkte had
ik een chef die toen achterin de vijftig moet geweest zijn; en die sprak me
met mijn voornaam aan, maar zegde wel systematisch 'u'. Dat is nu archaļsch
maar ik heb het altijd heel mooi gevonden. Precies het omgekeerde heb ik
meegemaakt met twee Fransen die naast mij aanzaten aan een banket: 'Dis
Dupont, on va faire pipi?' Hier werd dus heel informeel gesproken (we waren
aan de pousse-café..) maar nog steeds de achternaam gebruikt.
Karel (heeft tegenwoordig Franstalige collega's, en moet opletten met
overfamiliair doen!)
Ik niet. Maar ik ben dan ook al hééél oud....
pe
O.k. Maar dan moet ú niet denken John hiermee enige duidelijkheid
te hebben verschaft, goed?
--
xxx
> [knip]
> P.S. Een laatste vraag: Als iemand zich voorstelt met zijn voornaam erbij,
> wil dit dan zeggen dat je hem of haar in het vervolg met je aan kan
> aanspreken?
Nee, niet per definitie.
--
xxx
>Ik merk dat je in West-Vlaanderen wel eens met jij en jou wordt
>aangesproken. Zo belde ik eens met De Lijn in Oostende voor wat
>dienstregelingsinfo en de dame bij De Lijn vroeg aan me "Waar stap
>j'op?".
>Maar het gij-gebruik is dan ook eigenlijk van Brabantse oorsprong.
Het is geen ander gebruik maar een andere vorm:
'jij' is de Vlaamse/Hollandse vorm van 'gij'.
Toch?
--
Reinier
Inderdaad, 't zijn gewoon variaties van 'tzelfde woord.
> Voorbeelden waarbij ik niet zeker weet wat ik moet gebruiken:
>
> Mag je tegen een medewerker in de winkel je zeggen en wanneer dit
> afhankelijk is van de leeftijd, hoeveel ouder moet de ander zijn om u
tegen
> te zeggen. Belangrijk is misschien te zeggen dat ik zelf 46 ben.
Vraagstuk lijkt inderdaad op een of andere wijze leeftijdsgebonden. Als je
jong bent accepteer je zonder nadenken door ouderen te worden getutoyeerd,
tot je zelf ouder begint te worden en je je gaat afvragen waar je de grens
zou moeten trekken. Ik heb zelf geruime tjjd geleden (ben nu 49) daarin voor
mezelf een keuze gemaakt. Ik tutoyeer iedereen die dat bij mij doet,
ongeacht eventueel verschil in sociale status of leeftijd. Dit betekent ook
weer dat ik winkelpersoneel, ongeacht leeftijd, aanspreek met u.
> Groeten
> John
>
> P.S. Een laatste vraag: Als iemand zich voorstelt met zijn voornaam erbij,
> wil dit dan zeggen dat je hem of haar in het vervolg met je aan kan
> aanspreken?
Ik zie dat als voorstel om te tutoyeren. Maak je daarvan gebruik dan is dat
wederzijds, wil je dat niet dan negeer je dat aanbod.
Groeten, van andere John
> Ik zeg altijd u in winkels. Ook tegen personeelsleden die veel jonger dan
> mij (34) zijn.
>
Mij?? Als ik u was, zou ik hier toch voor 'ik' kiezen. Overigens heb ik
vandaag bij Dirk van den Broek een winkelmeisje van rond de 17 jaren oud
met u aangesproken, bij wijze van expiriment. Ze vond het in het geheel
niet leuk. Mistroostig zei ze tot mij: "Zo oud ben ik helemaal niet."
>
>
> Dan is het wel opmerkelijk dat de werkwoordsvervoeging daarbij anders
> is. Maar ik ben hier ethymologisch niet op de hoogte, dus ik durf daar
> verder geen uitspraken over te doen.
>
Terug naar school, zou ik zeggen. En fijn nog eens wat Franse, Duitse en
mogelijk Spaanse grammatica nakijken.
Mark
"U-toyeert" al 't winkelpersoneel jou dan?
> > P.S. Een laatste vraag: Als iemand zich voorstelt met zijn voornaam
erbij,
> > wil dit dan zeggen dat je hem of haar in het vervolg met je aan kan
> > aanspreken?
>
> Ik zie dat als voorstel om te tutoyeren. Maak je daarvan gebruik dan is
dat
> wederzijds, wil je dat niet dan negeer je dat aanbod.
Ik zie 't helemaal niet als voorstel om te tutoyeren.
Op middelbare scholen bijvoorbeeld stellen veel (vooral jongere) leraren
zich met voor- en achternaam voor aan hun klassen, maar dat betekent NIET
dat leerlingen ze mogen tutoyeren.
Vroeger waren ze wel degelijk 'tzelfde, alleen heeft "gij" voor 't grootste
deel de oorspronkelijke vormen behouden, en heeft "jij" andere vormen
gekregen.
Jij zijt, jij moogt, jij zult, jij kunt, jij wilt bestaan of bestonden
allemaal.
't Verschil "hebT gij" en "heb jij" kan ik trouwens niet verklaren. Iemand?
Bejaarde echtparen die bij Ikea winkelen worden geacht jeugdig en vlot
te zijn, en wat te willen.
pe
Volgens mij heeft 't daar niks mee te maken...
Maar ja, ze zullen 't zelf wel 't beste weten.
> > > P.S. Een laatste vraag: Als iemand zich voorstelt met zijn voornaam
> erbij,
> > > wil dit dan zeggen dat je hem of haar in het vervolg met je aan kan
> > > aanspreken?
> >
> > Ik zie dat als voorstel om te tutoyeren. Maak je daarvan gebruik dan is
> dat
> > wederzijds, wil je dat niet dan negeer je dat aanbod.
>
> Ik zie 't helemaal niet als voorstel om te tutoyeren.
> Op middelbare scholen bijvoorbeeld stellen veel (vooral jongere) leraren
> zich met voor- en achternaam voor aan hun klassen, maar dat betekent NIET
> dat leerlingen ze mogen tutoyeren.
Toevoeging: dat betekent ook NIET dat leerlingen die leraar bij z'n voornaam
mogen aanspreken.
(knip)
ethylacetaat
ethylalcohol
ethylamine
!
> > ethymologisch
ethyn
(knip)
XR.
>> >Overigens heb ik
>> >vandaag bij Dirk van den Broek een winkelmeisje van rond de 17 jaren oud
>> >met u aangesproken, bij wijze van expiriment.
>>
>> Ik heb wel eens gehoord dat het personeel van Ikea 'jij' moet zeggen
>> tegen de klant. De baas wil het zo.
>
>Bejaarde echtparen die bij Ikea winkelen worden geacht jeugdig en vlot
>te zijn, en wat te willen.
>
Intussen geeft Ikea cursussen 'family stress relief' omdat er
gigantische familieruzies ontstaan tijdens het uitzoeken van een
bank.
--
Christa
Toch is 'r kauw jonger
Een ander heeft altijt de schult. Geen mensch en siet
z'n eien bult. Jacob Cats.
Frits.
Daarom parkeren wij de grootouders in de ballenbak terwijl wij
minstens twee banken uitzoeken, en gaan we altijd zaterdag om 11 uur
zodat we uberhaupt geen kans hebben om iets te pakken te krijgen.
pe
De kroonprins was ooit op bezoek in Daland. Daar zat hij aan aan een
maaltijd, en hij vroeg aan de Dalander naast hem: "Is het echt waar dat
jullie hier in Daland allemaal jij tegen elkaar zeggen?" Waarop de Dalander
geantwoord schijnt te hebben: "Dat klopt, alleen niet tegen jou en je
vader".
(bara inte till dej och fardin)
Hälsa,
Frits
> <fe...@taaleffect.nlx> schreef in berichtnieuws
> >(knip)
> > >> Ik heb wel eens gehoord dat het personeel van Ikea 'jij' moet zeggen
> > >> tegen de klant. De baas wil het zo.
> > >>
> > >Nogal klaarklontig. De baas is Zweeds, en alle Zweden zeggen "du" tegen
> > >elkaar.
> >
> > Ik ken geen Zweeds, maar het is mogelijk dat de Zweden, net als de
> > Engelsen, het onderscheid tussen u en jij niet kennen.
> >(knip)
> De overgang van U naar jij in Zweden is betrekkelijk recent (laatste eeuw of
> zo). Eerst deden alleen de inwoners van de provincie Daland het, maar de
> rest volgde. In de cursus Zweeds die ik 20 jaar geleden volgde stond
> daarover het volgende grapje:
>
> De kroonprins was ooit op bezoek in Daland. Daar zat hij aan aan een
> maaltijd, en hij vroeg aan de Dalander naast hem: "Is het echt waar dat
> jullie hier in Daland allemaal jij tegen elkaar zeggen?" Waarop de Dalander
> geantwoord schijnt te hebben: "Dat klopt, alleen niet tegen jou en je
> vader".
> (bara inte till dej och fardin)
>
> Hälsa,
>
> Frits
Als ik het goed begrijp is dus in het Zweeds de beleefdheidsvorm verdwenen ten
gunste van de gemeenzame vorm. Dat is dan precies tegenovergesteld aan de
ontwikkeling in het Engels waar de beleefdheidsvorm de enig overgeblevene is.
In dialecten waar 'thou' en aanverwante vormen nog worden gebruikt, zegt men
bijvoorbeeld: "Don't you thee-thou me."
Henk
Martien.
Martien.
Ik denk van wel, ja.
Ik - en ik niet alleen - kijk wel heel even de kat uit de boom.
Niet gelijk afstormen op een argeloos binnenlopende collega en
hem voor het blok stellen: "Je hebt er toch zeker niets op tegen dat
ik je tutoyeer, hé?".
Iemand die ik nog niet ken, daar stel ik me even aan voor, die ander
doet hetzelfde, ik geef een visitekaartje en vraag er van hem/haar ook
eentje, zoniet schrijft hij/zij zijn persoonsgegevens (naam, talen, telefoon)
in mijn agenda. Dan blijkt wel of de "jij & jou" in de lucht hangt of niet.
Maar elk beroep heeft zijn geplogenheden.
En ik hoor ook praktisch geen "u" tussen tolken.
XRutj@s
Waarom zeggen de Franse en Duitse Ikeeërs dan wel vous en Sie?
Goed punt. Waarschijnlijk omdat de marketingtypes in Frankrijk en
Duitsland hebben uitgemaakt dat je minder spullen verkoopt als je niet
de gebruikelijke beleefdheidvormen in acht neemt in deze zeer vormelijke
landen. In ieder geval, wat beleefdheidsvormen betreft dan.
Mark
Ik kan gewoon niet nalaten in mijn bak met favoriete Usenet-postings
te grabbelen:
|From: mlu...@kub.nl
|Newsgroups: nlnet.misc
|Subject: een dagje ikea
|Date: Tue, 26 Sep 1995 11:32:37 GMT
|
|Mijn god wat een ellende!
|
|Na dit heerlijke dagje Ikea loop ik rond met de indruk dat ik ik een overvol
|land loop vol met aapachtige debielen die maar twee wensen hebben:
|voorplanten (het gejank was werkelijk ongelooflijk daar)
|en die voortplantingperikelen en -vruchten laten zich laten manifesteren
|tussen inferieure massaprodukten.
|Kan het gefok niet ophouden?
|En zo nee, kunnen er dan kinder vrije ruimten en recreatie gebieden komen?
|Ik bedoel, de ikea is te vermijden, maar de trein etc. niet.
|En met oog op de "emancipatie discussie" hier: vrouwen mogen van mij
|(maar who cares) op grote schaal in het arbeidsproces opgenoemn worden.
|Maar kunnen zwangerschapsverloven, kinder-opvangen etc. etc. per direct
|afgeschaft worden?
|Ik ben voor een strafkorting op voortplanting.
|
|Zo, beetje ongenuanceerd, maar het lucht even op. Ikea haalt het slechtste
|in je naar boven. Ga er niet heen!!!
|
|groeten,
|Marc Luxen
Meer iets voor nl.kunst.literatuur maar ja.
--
Reinier
>> Waarom zeggen de Franse en Duitse Ikeeërs dan wel vous en Sie?
>
>Goed punt. Waarschijnlijk omdat de marketingtypes in Frankrijk en
>Duitsland hebben uitgemaakt dat je minder spullen verkoopt als je niet
>de gebruikelijke beleefdheidvormen in acht neemt in deze zeer vormelijke
>landen. In ieder geval, wat beleefdheidsvormen betreft dan.
Terwijl ze in Nederland, denk ik, hebben uitgemaakt dat er een
u->jij-ontwikkeling gaande is, zodat ze met tutoyeren progressief
en jong overkomen, wat wel zo handig is omdat de jeugd bij uitstek
veel wrakhout koopt.
--
Reinier (zeer tevreden met zijn IKEA-? Ikea-? -spullen)
>Het feit dat iemand zich met de voornaam voorstelt, lijkt me inderdaad geen
>aanbod tot tutoyeren, maar als iemand tegen me zegt "zeg maar Jan", dan ga
>ik ook op de jij-vorm over. De combinatie van "u" met de voornaam vind ik
>erg ongelukkig.
Sterker nog, als er over iemand anders wordt gepraat als 'Martien', of
>Martien.
in ondertekeningen, dan vat ik dat ook op als uitnodiging om te
tutoyeren. Al zal ik wel even aarzelen. Ik zie dan wel eens
verwarring bij mensen die dialect spreken (wat ik zelf niet kan),
omdat voor hen het gemeenzame van tutoyeren en het formele van het ABN
een vreemde combinatie kan zijn.
--
Reinier
>Waarom zeggen de Franse en Duitse Ikeeërs dan wel vous en Sie?
Omdat ze beleefder zijn :-)
Mocht ik in een winkel met "tu" of "je" aangesproken zijn, zou ik
onmiddellijk reageren. In het Frans, zoiets als: " Nous n'avons pas
gardé les cochons ensemble, que je sache" ("We hebben geen varkens
samen bewaakt, zover ik weet", letterlijke vertaling).
Op het werk gaat het wel anders. Vroeger werd er altijd gevouvoyeerd
(spelling?) en met "Mijnheer" toegesproken, omhoog en soms omlaag
volgens de hiërarchie. Als er "omlaag" getutoyeerd werd, werd het soms
als "paternalisme" beschouwd. Daarna kwam de mode elkaar met de
voornaam aan te spreken. Volgens mijn ervaring geschiedde dat onder
invloed van Amerikanen. Maar in het Frans werd het vouvoyeren
behouden: "Didier, wilt U...". Collega's van gelijke niveaus zijn wat
vroeger met het tutoyeren begonnen.
Het hing ook af van de omgeving. Werklui ("ouvriers") tutoyeren elkaar
al heel lang. Met bedienden minder zo.
Het tutoyeren hield soms in dat er minder respect tegenover de andere
bestaat. Zo werd het gevoeld maar dat is nu net niet meer het geval.
Tja, ingewikkeld soms.
Met vriendelijke groeten,
Didier
Didier
(knip)
> |From: mlu...@kub.nl
> |Newsgroups: nlnet.misc
> |Na dit heerlijke dagje Ikea loop ik rond met de indruk dat ik ik een overvol
> |land loop vol met aapachtige debielen die maar twee wensen hebben:
> |voorplanten
ES: Zeker in de tuinier-afdeling?
> (het gejank was werkelijk ongelooflijk daar)
(knip)
Precies. Ik stelde die vraag dan ook alleen omdat ik 't niet eens was met
Frits z'n verklaring...
> Op het werk gaat het wel anders. Vroeger werd er altijd gevouvoyeerd
> (spelling?)
Zou jij toch moeten weten dacht ik zo :) Of bestaat dat woord in 't Frans
niet?
Hoe oud was die kinderhater toen hij zelf zo oud was?
(opa/pake) Frits.
>Hoe oud was die kinderhater toen hij zelf zo oud was?
Deze vraag begrijp ik niet. Toen hij zelf *hoe* oud was?
--
Reinier
> Hoe oud was die kinderhater toen hij zelf zo oud was?
Even oud.
--
Peter
Ik begrijp da vraag ook niet, maar ik weet wel dat Frits bedoelt dat
hij het raar vindt dat je kinderen kunt haten terwijl je er zelf ooit
een geweest bent.
M Ivon M
> > Ik kan gewoon niet nalaten in mijn bak met favoriete
> > Usenet-postings te grabbelen:
> > |Newsgroups: nlnet.misc
Grinnik... moet ik toch ook 'ns gaan neuzen....
> > land loop vol met aapachtige debielen die maar twee
> > wensen hebben: voortplanten (het gejank was
> > werkelijk ongelooflijk daar) en die
> > voortplantingperikelen en -vruchten laten zich laten
> > manifesteren tussen inferieure massaprodukten.
Vraag die bij mij oprijst.... waarom loopt eigenlijk zelf bij
Ikea? Om ook inferieure massaproducten aan te schaffen?
Kinderbedje bijvoorbeeld?
> > |Maar kunnen zwangerschapsverloven, kinder-
> > opvangen etc. etc. per direct afgeschaft worden?
> Hoe oud was die kinderhater toen hij zelf zo oud was?
LOL!
--
Paul (die zichzelf ook al twee keer voortgeplant heeft, en oh
zonde! ook wel 'ns bij Ikea gesignaleerd wordt)
!paul...@kabelfoon.nl
(to reply, remove the "!")
Aha, nu begrijp ik de vraag. Ik vind dat helemaal niet raar, ik ben
nooit erg dol geweest op kinderen, al gaat het nu beter dan toen ik
er zelf een was.
>M Ivon M
--
R
>>Ik begrijp da vraag ook niet, maar ik weet wel dat Frits bedoelt dat
>>hij het raar vindt dat je kinderen kunt haten terwijl je er zelf ooit
>>een geweest bent.
>
>Aha, nu begrijp ik de vraag. Ik vind dat helemaal niet raar, ik ben
>nooit erg dol geweest op kinderen, al gaat het nu beter dan toen ik
>er zelf een was.
>
>>M Ivon M
>
>--
>R
Helemaal eens! G*d wat haatte ik mijn leeftijdsgenootjes!
Het enige dat helpt is zelf kinderen hebben en elke ochtend als je opstaat
de volgende mantra herhalen:
Minstens een kwartier. Combineren met valium werkt ook goed.
Bart (vader en huisman)
Het is een fase, ze groeien op;het is een fase, ze groeien op.
>Vraag die bij mij oprijst.... waarom loopt eigenlijk zelf bij
>Ikea? Om ook inferieure massaproducten aan te schaffen?
>Kinderbedje bijvoorbeeld?
Altijd weer die banale vragen naar de persoonlijke motivatie van
de auteur ... moe word je ervan. Trouwens, het is toch algemeen bekend?
Tussen droom en daad staan wetteloosheid, en praktische verplichtingen.
--
Reinier
>Vraag die bij mij oprijst.... waarom loopt eigenlijk zelf bij
>Ikea? Om ook inferieure massaproducten aan te schaffen?
>Kinderbedje bijvoorbeeld?
Altijd weer die banale vragen naar de persoonlijke motivatie van
de auteur ... moe word je ervan. Trouwens, het is toch algemeen bekend?
Tussen daad en droom staan wetteloosheid, en praktische verplichtingen.
--
Reinier
>Helemaal eens! G*d wat haatte ik mijn leeftijdsgenootjes!
>Het enige dat helpt is zelf kinderen hebben en elke ochtend als je opstaat
>de volgende mantra herhalen:>Het is een fase, ze groeien op;het is een
> >Het enige dat helpt is zelf kinderen hebben en elke
> >ochtend als je opstaat de volgende mantra
> >herhalen: Het is een fase, ze groeien op;het is een
> >fase, ze groeien op.
Of iedere morgen: "Nog maar 8 jaar, nog maar 8 jaar"
--
Paul (met kidz van 13 en 10 jaar)
> Altijd weer die banale vragen naar de persoonlijke
> motivatie van de auteur ... moe word je ervan.
> Trouwens, het is toch algemeen bekend?
> Tussen daad en droom staan wetteloosheid, en
> praktische verplichtingen.
Hmmmmm..als u dan toch onze nationale dichters op deze wijze
de vernieling in helpt, kunt u dan minstens daarvan ook even
een posting maken in de nl.taal.citaten?
:-) Dan kunnen we u aldaaro tenminste van gepaste repliek
voorzien!
--
Paul
>Hmmmmm..als u dan toch onze nationale dichters op deze wijze
>de vernieling in helpt, kunt u dan minstens daarvan ook even
>een posting maken in de nl.taal.citaten?
Ik kijk wel linker uit, dan moet je gaan bronvermelden en zo :-)
--
Reinier
> > > Tussen daad en droom staan wetteloosheid, en
> > > praktische verplichtingen.
> > Hmmmmm.....als u dan toch onze nationale dichters
> > op deze wijze de vernieling in helpt, kunt u dan
> > minstens daarvan ook even een posting maken in de
> > nl.taal.citaten?
> Ik kijk wel linker uit, dan moet je gaan bronvermelden
> en zo :-)
LOL!
(Tussen droom en daad, staan wetten in de weg en praktische
bezwaren)
Als er ooit iets niet te begrijpen is dan is het dat wel.
<knip>
Frits
Frits
>"Didier Leroi" <le...@unicall.be> schreef in bericht
>news:triv8t4avr2pm5luv...@4ax.com...
>> Op het werk gaat het wel anders. Vroeger werd er altijd gevouvoyeerd
>> (spelling?)
>
>Zou jij toch moeten weten dacht ik zo :) Of bestaat dat woord in 't Frans
>niet?
Jawel... maar hoe spreek je "vouvoyeren" uit, als Nederlandstalige?
Voor mijn part had het evengoed "voevoyeren" kunnen zijn hoor :-)
Vriendelijke groeten,
Didier
Uitspraak: voevwajeere(n).
>Reinier Post <r...@win.tue.nl> schreef in berichtnieuws
>96qqoc$t5q$2...@news.tue.nl...
>> Aha, nu begrijp ik de vraag. Ik vind dat helemaal niet raar, ik ben
>> nooit erg dol geweest op kinderen,
>
>Als er ooit iets niet te begrijpen is dan is het dat wel.
Het is *voor jou* niet te begrijpen.
M Ivon M (nuanceert)
Ik had die uitleg nodig, maar Ivon had hem al gegeven.
>Frits
--
Reinier
> > Vraagstuk lijkt inderdaad op een of andere wijze leeftijdsgebonden. Als
je
> > jong bent accepteer je zonder nadenken door ouderen te worden
getutoyeerd,
> > tot je zelf ouder begint te worden en je je gaat afvragen waar je de
grens
> > zou moeten trekken. Ik heb zelf geruime tjjd geleden (ben nu 49) daarin
> voor
> > mezelf een keuze gemaakt. Ik tutoyeer iedereen die dat bij mij doet,
> > ongeacht eventueel verschil in sociale status of leeftijd. Dit betekent
> ook
> > weer dat ik winkelpersoneel, ongeacht leeftijd, aanspreek met u.
>
> "U-toyeert" al 't winkelpersoneel jou dan?
Nee, de meesten tutoyeren, maar dat stoort me eigenlijk niet, dus ik heb er
ook nog nooit iets over gezegd.
>
> > > P.S. Een laatste vraag: Als iemand zich voorstelt met zijn voornaam
> erbij,
> > > wil dit dan zeggen dat je hem of haar in het vervolg met je aan kan
> > > aanspreken?
> >
> > Ik zie dat als voorstel om te tutoyeren. Maak je daarvan gebruik dan is
> dat
> > wederzijds, wil je dat niet dan negeer je dat aanbod.
>
> Ik zie 't helemaal niet als voorstel om te tutoyeren.
> Op middelbare scholen bijvoorbeeld stellen veel (vooral jongere) leraren
> zich met voor- en achternaam voor aan hun klassen, maar dat betekent NIET
> dat leerlingen ze mogen tutoyeren.
Je vraagt je af waarom ze dan hun voornaam bekend maken, als die leerlingen
toch niets aan die informatie hebben. Maar goed, de conventie is blijkbaar
ook aan modernisering onderhevig. Of dit bijdraagt aan duidelijkheid is weer
een andere vraag.
John
>
>
Als die uitleg klopt dan bedoelde Frits inderdaad iets heel anders
dan hij schreef. Uit de vraag
"Hoe oud was die kinderhater toen hij zelf zo oud was
[ als de kinderen die hij haat ] ?"
kan ik echt niets anders destilleren dan
"Hoe oud zijn de kinderen die de kinderhater haat?"
--
Peter
>Reinier Post <r...@win.tue.nl> wrote:
>> Ik had die uitleg nodig, maar Ivon had hem al gegeven.
>
>Als die uitleg klopt dan bedoelde Frits inderdaad iets heel anders
>dan hij schreef.
Klopt, Daarom gaf ik de uitleg ook :-)
M Ivon M
Frits
> Peter Smulders <pe...@phys.nvsf.rug.nl> schreef in berichtnieuws
>> Uit de vraag
>>
>> "Hoe oud was die kinderhater toen hij zelf zo oud was
>> [ als de kinderen die hij haat ] ?"
>>
>> kan ik echt niets anders destilleren dan
>> "Hoe oud zijn de kinderen die de kinderhater haat?"
>>
> Kun je die laatste uitleg echt uit mijn simpele vraag pulken?
> Dat snap ik nou weer niet, leg eens uit?
Stel het antwoord op jouw vraag is x.
Dan is de enige informatie die dat oplevert dat de gehate kinderen
x jaar oud zijn.
--
Peter
Frits