pe schreef :
> h@wig <
hedwig.d...@planet.nl> wrote:
>> pe:
>>> h@wig <
hedwig.d...@planet.nl> wrote:
>>>> 'Piet heeft dezelfde fiets als /hij/' en niet 'als /hem/', wat je ook
>>>> soms hoort. Ik leerde als ezelsbruggetje dat als je de zin af maakt je
>>>> vanzelf hoort wat correct is. ....'als /hij/ heeft'. Als /hem/ heeft
>>>> valt dan af. Duidelijk zat.
>>>> Maar nu.. Ik vraag meneer h@wig offie voor mij ook een bord soep op wil
>>>> scheppen en zeg: Om meteen te
>>>> denken: uh.. schrijf je dat als /jou/ of als /jouw/? 'Hetzelfde bord
>>>> als dat van JOU' of 'hetzelfde bord als JOUW bord'.
>>>> Het is maar goed dat wij thuis mondeling communiceren en niet via
>>>> briefjes.
>>> De mededeling is zowizo niet duidelijk en krom.
>> In het gebruikte bord of identieke bord maakt voor de constructie niks
>> uit.
> Nee, en het bepaalt ook niet of er een w geschreven moet worden.
Wat dan wel?
>>> " Hetzelfde bord als
>>> jou(w)" is raar.
>> zowizo is raar.
> Maar ik vroeg niet of het zowizo of zowizow geschreven moet worden.
Ow*
>> Meneer h snapte hem onmiddellijk en antwoordde 'is goed'. Als
>> Brabantse Neandert(h)alers onder elkaar.
> Ja, begrijpelijk, maar je vroeg naar schrijven al of niet met een w, en dan
> zeg ik dat schrijf je niet.
In een roman (of de poëzie van VB!) zal spreektaal ook geschreven
moeten kunnen worden. Dan hebben we dus niks aan jou.
>>> Wil je het bord dat hij al gebruikt heeft? Dan zeg je "Doe maar in jouw
>>> bord". of "Doe maar in hetzelfde bord". Wil je persee als ... gebruiken?
>> persee is raar
> Maar ik vroeg niet of je persee of perseew moet schrijven.
Ow*
*Ik bedoel natuurlijk dat 'raar zijn' niet hetzelfde is als 'iets raar
vinden'.
>>> Of wil je de soep tegelijk, maar in net zo'n bord? Dan zeg je "Doe maar in
>>> net zo'n bord".
>> Mijn zin kun je ook als een verkorting zien van "jouw bord'.
>> "Moet ie in jouw of in mijn koffer? Doe maar in mijn. Of nee, toch maar
>> in jouw"
> Dat kan maar je zei er "hetzelfde als... " tussen. Doe maar in dezelfde als
> mij(n). Dan is het weer raar.
Het was een voorbeeld van een verkorte zin, een onaffe zin. Zoals mijn
oorspronkelijke zin met 'jou(w)' ook opgevat kan worden.
>>> Dan zeg je "...als het jouwe". Spreektaal? prima, maar dan hoef je het niet
>>> te schrijven.
>> Ook al is het spreektaal en door "niet iedereen geaccepteerd" kun je je
>> het wel afvragen.
> Over acceptatie door iedereen ging het niet.
Dat schrijft Taaladvies. Als niet iedereen het accepteert zijn er ook
mensen die dat wel doen, wil ik maar zeggen. Die het niet 'raar'
vinden.
>> als jij / als jou | Vlaanderen.be
>> "In sommige gevallen is zowel jij als jou mogelijk na een stellende
>> trap of na hetzelfde/dezelfde, maar dan is er een betekenisverschil.
>> Als het voornaamwoord de functie van onderwerp vervult, is jij de
>> correcte vorm. Als het om een lijdend of meewerkend voorwerp gaat, is
>> jou correct. Die dubbele analyse is bijvoorbeeld mogelijk bij
>> werkwoorden die een oordeel of waardering uitdrukken (zoals vinden,
>> appreciëren, achten), bij waarnemingswerkwoorden (zoals horen, zien) en
>> in zinnen met een meewerkend voorwerp.
>> De vraag is niet of jij het raar of krom vindt, maar of het
>> voornaamwoord in mijn zin een lijdend of een meewerkend voorwerp is.
>> Ook aan de hand van de voorbeelden kom ik daar niet uit.
> geen van de twee.
> beide zouden trouwens "jou" opleveren, nooit jouw want jouw is uitsluitend
> bezittelijk.
Als ik /jouw/ zou schrijven zou ik het iig ook bezittelijk bedoelen.
> Stel dat het bord niet door de opscheppert maar door een ander persoon
> eerder gebruikt was. Dan was de zin "Doe maar in hetzelfde bord als hem".
> Zou je dat echt zeggen zonder te denken hee dat klinkt een beetje raar?
Nee, natuurlijk niet. Als ik al zou twijfelen zou ik dat ezelsbruggetje
gebruiken door de zin in gedachte af te maken.
> Of "Doe maar in hetzelfde bord als zijn." Klinkt ook niet jofel.
> Dat hele
> "hetzelfde als" daar hejje niks an.
Aan zo'n antwoord ook niet, netzomin als aan het ezelsbruggetje waar
Taaladvies mee komt. Je kunt de zin namelijk op twee manieren af maken
waardoor jou/w allebei kan.
Afijn. Hou het maar op spraakgebruik tussen twee mensen die iig wél aan
een half woord genoeg hebben.