Op 15-05-2008 21:33, in artikel
482c8ff4$0$6024$ba62...@text.nova.planet.nl, Henk <nos...@nospam.com>
schreef:
Het werkend bestanddeel van ontweringswater is oxaalzuur. Gebruik is niet
geheel zonder risico's:
Langdurige of herhaalde blootstelling aan oxaalzuur kan schade aan de nieren
toebrengen. Aan de ogen kan een kleine hoeveelheid stof oogirritatie
(gekarakteriseerd door rode en waterige ogen) veroorzaken, langdurig contact
kan schade aan het hoornvlies of zelfs blindheid veroorzaken. Herhaalde
blootstelling aan de huid geeft letsel van de huid, huidontsteking of zelfs
brandblaren, afhankelijk van de exposieduur. Inhalatie van oxaalzuur kan
verschillende gradaties van longschade en irritatie aan de luchtwegen
veroorzaken, gekarakteriseerd door branderig gevoel in de keel, kuchen en
hoesten. Grote hoeveelheden kunnen verstikking, bewusteloosheid en zelfs
dood veroorzaken. Maar misschien dat het voor kunststof minder kwaad kan.
Naspoelen is bedoeld om geen zouten achter te laten.
Dus misschien toch beter gewoon schoonmaakazijn?
Ronald
Uiteindelijk is oxaalzuur het zuur wat rabarber en klaverzuring zuur maakt,
het zit ook in spinazie, cacoa en chocolade. Echt giftig is het dus niet.
Het gemene van het spul is dat het zich bindt met calcium, het haalt kalk
weg uit je lijf. Calcium is heel essentieel in je lijf, mensen met
botbreuken mogen daarom geen rabarber of spinazie eten. Als oxaalzuur op je
huid of in je ogen komt, stoppen plotseling alle enzymreacties die van
calcium afhangen, cellen gaan dan dood.
Kunststof is niet gevoelig voor het zwakke oxaalzuur. Kalk neutraliseert
oxaalzuur.