Hoe lang gaat een polyester jacht mee?
donar
Ik heb een beetje een newbie vraag,
Hoe lang gaat een polyester motorjacht/zeilboot eigenlijk mee? Van stalen
boten zie je vaak behoorlijk oude exemplaren (natuurlijk was er vroeger nog
geen polyester). Polyester klinkt aantrekkelijk omdat er weinig ouderhoud aa
hoeft te gebeuren (of zie ik dat fout). Een stalen boot moet je om de zoveel
tijd toch krabben en verfen? Welk onderhoud moet je aan een polyester boot
doen?
Hoe lang gata bijv. een bayliner mee zoals deze:
http://www.botenbank.nl/botendetail.asp?id=10285 , en is zo'n meet als 10
jaar oude polyester boot nog wel een lang leven beschoren?
Groeten,
Donar
Wim Blankenstijn
news:3d4d0863$0$94889$e4fe...@dreader3.news.xs4all.nl...
> Hoe lang gaat een polyester motorjacht/zeilboot eigenlijk mee?
Extra vraagje:
En wat gebeurt er daarna met een polyester boot ??
Recyclen, destructie, sloperijen ????
--
Vaar ze,
Wim Blankenstijn [Aquamarijn].
J.W. van Wijngaarden
onderhoud ( bijhouden van de kit bij bijvoorbeeld de wandputtings) en of hij
''s winters op het droge gaat Ik zag laatst in Marken nog een Sparkman en
Stephens S-spant uit de jaren 60 liggen die er prima uitzag dat is bijna
veertig jaar oud.
"Wim Blankenstijn" <wim.DITWEG....@xs4all.nl> schreef in bericht
news:aij6lm$5vp$1...@news1.xs4all.nl...
Kurt
beduidend minder onderhoud. Een keer in de 10 jaar de boot schilderen en
klaar (2 comp.) Die van mij is nu 1994 voor het laatst gedaan en glimt nog
steeds. Hier voor heb ik ook polyester gehad en die moest ik zeker na 10
jaar schilderen omdat er geen meer op te krijgen was.
Dus het verschil in onderhoud zie ik niet zelf ervaar ik minder onderhoud
aan staal. O ja boten van hout en staal van begin deze eeuw varen nog steeds
en de meeste polyester liggen na 20 jaar geschild te drogen. En elke Winter
op de kant heb ik ook geen last meer van
"donar" <do...@donar.com> schreef in bericht
news:3d4d0863$0$94889$e4fe...@dreader3.news.xs4all.nl...
>
er_is_post
massaproductie stamt uit de jaren zestig, en daarvan is nog veel op het
water of om andere redenen uit de vaart. Polyester schepen moeten af en toe
de kant op om te drogen, bij voorkeur ieder jaar, en worden na verloop van
een jaar of tien wat dof en lusten dan een likje verf. Verder willen ze
graag voor en na de winter in de was.
Polyester kent twee grote problemen: Osmose en Hydrolyse. Osmose is
hetzelfde verschijnsel dat een boom gebruikt om water uit de grond naar zijn
takken te versjouwen en ontstaat doordat polyester niet helemaal waterdicht
is. Kleine luchtbellen in de romp vullen zich op die manier met water,
waarna daarin zuren uit de romp oplossen. Vervolgens ontstaat osmotische
druk (zie je oude biologieboek), en komen er blaren in het polyester, die
uiteindelijk open barsten. Osmose kan na een jaar of 10 gaan optreden, maar
er zijn ook boten die het na vijf jaar al hebben, en schepen die al 25 jaar
probleemloos rond varen. Er bestaan gelcoats (het buitenste laagje van de
romp) die wat meer of wat minder bescherming bieden, maar uiteindelijk zal
iedere boot osmose krijgen.
Op zich zou dit probleem nog vrij overzichtelijk kunnen zijn (blaartjes
doorprikken, met vulmiddel romp weer glad maken), ware het niet dat het
binnendringende water ook langzaam het polyester 'oplost'. Dit heet
hydrolyse. Onder de oppervlakte vormen zich uitgevreten kanaaltjes in het
polyester, die vervolgens ook hun partijtje gaan meeblazen in het
osmose-proces. Tegen hydrolyse, en dus ook tegen osmose, helpt eigenlijk
alleen het aanbrengen van een nieuwe laag polyester of epoxy (verstevigd met
glasweefselmatten) aan de buitenzijde van het onderwaterschip.
Groet,
Frank
donar <do...@donar.com> schreef in berichtnieuws
3d4d0863$0$94889$e4fe...@dreader3.news.xs4all.nl...
dbar...@xs4all.nl
webplek, die misschien een (ontnuchterend) antwoord op deze vraag kan geven?
gegroet,
Dirk Barends
Max
in 1957 bij TNO kosten toen 50.000 gulden deze boot bestaat nog steeds
Max
peter
rond. De artikelen op http://www.yachtsurvey.com zijn best aardig maar een
beetje bangmakerig. Mijnheer Pascoe heeft ook een zeker belang bij onzekerheid
omtrent de gezondheidstoestand van boten.
Er is ooit een uitgebreid artikel in Yachting Monthly gepubliceerd naar de te
verwachten levensduur van polyster boten (ik weet helaas niet meer welk nr,
anders was het gemakkelijk terug te vinden). In dat artikel zijn een aantal
zeer oude polyester boten (eind jaren 50 en begin 60) onder de loep genomen en
is geprobeerd voorspellingen te doen. In dat artikel werd werd, bij wijze van
generalisatie, 50 jaar aangegeven. Nadrukkelijk werd daarbij gesteld dat dat
afhankelijk is van de mate waarin onderhoud wordt gedaan en de kwaliteit van
het bouwsel in eerste instantie.
Interessant was dat bleek dat die oude boten niet bijzonder zwaar gebouwd
waren, wat wel eens gedacht wordt.
Een verhaal apart zijn sandwich-constructies die in toenemende mate in de
jachtbouw worden gebruikt. Niet alleen dekken, ook andere constructieve delen
worden steeds meer toegepast. denkbalken en andere verstijvingen worden, om
gewicht en materiaal uit te sparen vaak van schuim met een dun velletje
polyster gemaakt. Een uitstekende constructie maar afhankelijk van hechting
tussen schuim en velletje. Hoe die constructies zich op de lange duur houden is
onduidelijk. Wanneer je echter rondkijkt en ziet bij hoeveel jachten de
onderschaal van het dek loslaat, of het dek onder je voeten aanvoelt als natte
peperkoek, dan wordt je daar niet echt rustig van. Echter, ook een slappe boot
vaart nog lange tijd rustig door, 't is maar net hoe je het einde van de
levensduur definieert. Ik ken veel boten die, vanwege slechte constructie,
materialen of misbruik al lang aan hun einde zijn. Er wordt echter niet zelden
gewoon nog in gevaren. Ondanks een mooie kuil in het dek onder de mast, uit het
lood staande schotten en dergelijke.
Afgelopen zomer ontmoette ik iemand die een Albin Vega uit begin jaren 70
gekocht had. De boot moest uit Friesland naar ZH en wat is er makkelijker dan
over zee. Tijdens de reis ging de hele troep zo aan het werken dat de mast
centimeters omlaag kwam en de verstaging niet meer strak te krijgen was. De
hele boot was uit vorm door bezwijken van het hoofdschot. De man heeft de mast
met moeite in de lucht gehouden en de boot volledig gestript. Hij is twee jaar
in de weer geweest met epoxy, glas een krik om de boot weer in vorm te krijgen
en heeft een nieuw interieur gebouwd. Hij vaart nu weer. Wat ik zeggen wil: Die
boot was dus duidelijk aan zijn einde, what ever the reason, maar heeft een
tweede leven gekregen door een volledige refit.
Oude polyester boten zijn dus gewoon ook werkboten, zoals alle oude boten. Da's
een wetmatigheid die al bestaat sinds er boomstammen worden uitgehold.
Lang verhaal, maar 't geeft een idee.
Groet,
Peter