Open brief inzake de demo van salonsocialisten Frits Barend, Anet Bleich en Ronny Naftaniel

[Hein het varken van apeldoorn]

"Aanstaande zondag demonstreren een aantal Nederlandse Joden tegen de
plannen van de democratisch gekozen regering van Israël inzake de
indeling van hun Trias Politica. Dat doen zij op het Jonas Daniel
Meijerplein in Amsterdam. De buurt en de plaats vanwaar tienduizenden
van onze Joodse landgenoten de vernietiging zijn ingedreven. Een buurt
die nu, zo’n 80 jaar later, bijna volledig uit niet-westerse allochtonen
bestaat. Velen daarvan zullen veel sympathie hebben voor verstokte
salonsocialisten als Frits Barend, Anet Bleich en Ronny Naftaniel als
die zich zondag op het podium hijsen om Israël af te fakkelen.

'Zijn ze bang dat als ze Israël niet bekritiseren ze zullen worden
gecanceld?'
Waarom hebben ze geen demonstratie georganiseerd tegen de islamitische
regimes in het Midden-Oosten die hun eigen volk onderdrukken en
geïnspireerd door de barbaarse profeet Mohammed het joodse volk bij
voorkeur morgen vanuit Tel Aviv de Middellandse Zee indrijven?

Waar komt toch bij zoveel Nederlandse Joden die stuitende, naar zelfhaat
riekende, behoefte vandaan? Is het uit verbeten schuldgevoel? Dat niet
zij maar anderen dat prachtige land Israël opbouwen. Of zijn ze bang dat
als ze Israël niet voldoende bekritiseren ze zullen worden gecanceld? Of
hebben ze de valse illusie zo sympathie te krijgen als de jodenhaters
vroeg of laat bij hen voor de deur staan: “Maar ik was toch in Amsterdam
bij de demonstratie tegen Israël?”.

In Israël zelf worden ook demonstraties tegen de voornemens van de
Israëlische regering georganiseerd. Een teken en hét bewijs van een
volwassen democratie en goed werkend maatschappelijke middenveld.

'Het Israëlische volk beslist in de Joodse Staat Israël wat er gebeuren
moet'
Maar de demonstratie van een groep Nederlandse Joden aanstaande zondag
tegen Israël heeft daar niks mee te maken. Deze Joden wonen niet in
Israël. Zij betalen daar geen belasting. Zij bouwen dat land niet op.
Zij en hun kinderen verdedigen dat land niet, hoeven er niet in
militaire dienst, en betalen de prijs niet van de immer aanhoudende
islamitische veroveringsagressie. Hun dochters worden niet opgeblazen
door moslimterroristen. Zij profiteren hier in Nederland van de westerse
vrijheden en verworvenheden en laten hun broeders en zusters in Israël
de hete kastanjes uit het vuur halen. Maar ze gaan wel op een
regenachtige zondagmiddag in Amsterdam demonstreren tegen de Israëlische
politiek. De deugneuzen.

Wij staan staan wél onvoorwaardelijk achter iedere democratisch gekozen
regering van Israël. Want het Israëlische volk beslist in de Joodse
Staat Israël wat er gebeuren moet. Zo gaat dat in een democratie. Geen
eenzijdig links schuldgevoel noch progressieve zelfhaat moeten leidend
zijn in de beoordeling van Israël. Maar juist respect voor het enige
democratische licht in een regio van diepdonker islamitisch
totalitarisme, onderdrukking en geweld.

'Laten we vriendschap tonen'
Wij zullen als Nederlandse parlementariërs wél altijd alles binnen onze
mogelijkheden doen om Israël de sterke onafhankelijke en democratische
Joodse Staat te laten blijven die zij nu al is.

Israël heeft al vijanden genoeg. Laten we vriendschap tonen."

Gidi Markuszower en Geert Wilders, auteurs zijn lid respectievelijk
voorzitter van de Tweede Kamerfractie PVV

Geert Wilders en Gidi Markuszower

23.03.2023 | 16:03



--
Het verleden is het deeg dat gekneed wordt voor het brood dat vandaag op
tafel komt.

[Cees Camphuis]

Hein het varken van apeldoorn <"huis der germanen"@ziggo.nl> wrote:

> Zij en hun kinderen verdedigen dat land niet, hoeven er niet in
> militaire dienst, en betalen de prijs niet van de immer aanhoudende
> islamitische veroveringsagressie. Hun dochters worden niet opgeblazen
>

Is we zo.
>
>

[Hein het varken van apeldoorn]

Op 23-3-2023 om 17:10 schreef Cees Camphuis:

Anders dan Segers onlangs nog beweerde in OP1 woedt op de WJO geen
territoriale vete - zoals wij ook lang gedacht hebben - maar een nog
veel ernstiger confrontatie: die van de Israëlische staat met al de haar
beschikking staande formidabele machtsmiddelen tegen het Palestijnse
volk als zodanig.

Gewelddadige onderdrukking, insnoering en verdrijving van dat volk, in
één woord: uitwissing van haar uitingen en verleden, van haar identiteit
en van haar bestaan staan voor Israël voorop, al decennialang, als
strategisch doel.


Het verbijsterende daaraan is driedelig: -1e Israël zet dit proces
propagandistische op z’n kop en presenteert het a/d wereld als een
existentiële - terroristische- strijd van het Palestijnse volk tegen de
Israëlische staat en democratische waarden en vooral tegen ‘het joodse
volk’ dat hier, aanknopend bij de Europese geschiedenis weer het
onschuldige slachtoffer van zou zijn dat slechts ‘in vrede wil leven’;

2e het westen -Amerika en Europa - sputteren verbaal en voor de bühne
wat tegen maar steunt dit proces door de jaren heen grosso modo uit alle
macht en op alle denkbare fronten, waaronder alle internationale fora en

3e de asymmetrie van middelen en mogelijkheden wordt effectief buiten
beeld gehouden door de aanval op het Palestijnse volk als een
gerechtvaardigde vorm van ‘zelfverdeding’ uit te venten.


Bijna alle nieuws uit en over het gebied (Israël/Palestina) is te
herleiden tot dit verborgen proces van uitwissen van Palestina en haar
bewoners. Het kan worden aangeduid en wellicht worden geduid als, of ten
minste grenzend aan ‘incrementele genocide’, ook wel genocide In slow
motion genoemd.

Daarbij opletten: het genocide-concept is in het internationale recht
veel breder omschreven dan enkel volkerenmoord. Wij verwijzen
nadrukkelijk naar die bredere omschrijving.
Het Palestijnse volk staat het Israëlische in de weg en moet worden
weggeduwd, ook uit de geschiedenis. Het gebied kent in de Israëlische
opvatting geen andere geschiedenis dan joodse geschiedenis, vermengd en
aangelengd met een metaphysische (religieuze) insteek.