Op 1-12-2022 om 13:07 schreef Hein trotse boomer:
> Vandaag 61 jaar geleden, op 1 december 1961, werden de Morgenstervlag en
> het volkslied ‘Hai Tanahku Papua’ officieel gepresenteerd; het waren de
> nationale symbolen voor een onafhankelijk West-Papoea. Het nationale
> parlement, de Nieuw Guinea-Raad, was al geïnstalleerd en samen met
> Nederland werden de eerste stappen naar onafhankelijkheid gezet.
>
> Markus Wonggor Kaisiëpo (Biak, 1 mei 1913 – Delft, 18 mei 2000), werd
> toen – in 1961 – benoemd tot eerste vicevoorzitter van de Nieuw Guinea
> Raad en was voorbestemd om na de onafhankelijkheid minister-president te
> worden van een vrij en onafhankelijk West-Papoea. Een land dat geen
> onderdeel meer van Nederland zou zijn en ook niet van Indonesië. Vanuit
> Nederland gezien, althans gelet op de geografische positie, zou
> West-Papoea misschien bij dat laatste land hebben kunnen horen, maar dat
> is nooit het geval geweest. Ook de Molukse eilanden hebben voor 1945
> nooit deel uitgemaakt van het land Indonesië; de hele archipel bestond
> uit afzonderlijke volkeren/culturen. Ver voordat de Portugezen de weg
> naar de archipel vonden, waren dat allemaal al onafhankelijke vrije
> volkeren.
>
>
> Onder druk van de Verenigde Staten, die bang waren dat Indonesië met
> hulp van China of de toenmalige Sovjet-Unie het toenmalige West-Papoea
> in zou lijven, droeg Nederland zijn laatste kolonie
> (Papoea-Nieuw-Guinea) in de Oost over aan de Verenigde Naties. Over de
> Papoea’s werd met geen woord meer gerept, laat staan over hun
> gerechtvaardigde onafhankelijkheid. Een halfjaar later kwam hun land –
> dankzij de slappe en halfslachtige houding van Nederland –
Nederland was gewoon niet bij machte om aan de andere kant van de wereld
een oorlog uit te vechten met een land dat zijn aanvoerroutes voor de
deur had liggen. En de VS had geen zin in een militair conflict in die
regio. Nederland had als het de strijd was aangegaan economisch kapot
gegaan, en dat was Nieuw-Guinea ze ook niet waard