Experimenteerdozen elektro
marc...@yahoo.com
Voor mijn zoon (wordt 8 jaar) zoek ik een experimenteerdoos waarmee
hij eenvoudige projecten kan maken. Ik denk hierbij aan een lampje dat
aan/uit gaat, iets met een motortje, etc.
Ik vond in deze groep een discussie hierover, maar die ging meer over
de elektronica dozen.
Vroeger heb ik zelf zo'n eenvoudig pakketje gehad waarmee je een
motortje kon maken, een bel en wat lampjes.
Uiteindelijk heb ik toen vroeger enkele van die bekende Philips "EE"
dozen gehad (o.a. EE 2003).
Mocht hij veel interesse tonen, dan zou de volgende stap een
elektronica doos kunnen zijn.
Ik heb eens wat rond gezocht op Internet en vond bij Conrad een doos
van kosmos, artikelnr. van Conrad is 191053-89 (Easy elektro start).
Kent iemand toevallig deze doos? Er staat wel een beschrijving bij,
maar ik zou graag de verschillende schakelingen in meer detail willen
weten.
Misschien heeft iemand ook nog andere tips waar zo'n sets te
verkrijgen zijn?
Alvast bedankt!
Marc
Richard Rasker
Altijd leuk, die knutseldozen, maar misschien kun je beginnen met een nog
wat simpeler aanpak: zelf een 'elektroplank' maken, zoals ik wel eens heb
bedacht voor de basisschoolklas van mijn moeder. Basisbenodigdheden:
plankje multiplex van zo'n 30x30cm, doosje messing spijkertjes, een rol
dun, soldeeerbaar ijzer- of koperdraad, en een klos geïsoleerd draad.
Verder heb je natuurlijk allerlei elektro-dingen nodig: platte 4,5
volt-batterij voor de stroomvoorziening, fietslampjes -- en dan bij
voorkeur met lampvoetjes die je op een ondergrond kunt vastschroeven,
motortjes (bijvoorbeeld oude spindelmotor uit een cd-speler), misschien een
relais of twee en natuurlijk de onvermijdelijke zoemer en deurbel.
Voor ieder project werden dan kopietjes gemaakt met een simpel 'schema' op
ware grootte, dat op het plankje werd geplakt. De kinders konden dan simpel
de spijkertjes (oftewel de steuntjes voor de draden) in het juiste patroon
in de plank timmeren en de draadjes volgens het schema om de spijkertjes
vastwikkelen. Eventueel kon de boel ook nog worden vastgesoldeerd op de
spijkertjes.
Zo werd begonnen een simpele rechthoek met onderaan de batterij, draden
links- en rechtsom, en bovenaan het lampje -- je ziet de stroom bijkans
lopen door het gesloten circuit. Tweede circuit: hetzelfde, maar nu met een
kleine onderbreking in een van de zijden -- en daarbij de opdracht om uit
te proberen welke spullen stroom geleiden en welke niet: draadjes wol,
paperclips, geïsoleerde draad, en niet te vergeten een stuk potloodstift
(pas op, kan heet worden!). Enzovoort enzovoort. Binnen een paar middagen
hadden de zeven- en achtjarigen het principe door van de hotelschakeling,
parallel en in serie geschakelde schakelaars(*) en nog zo wat dingen. Bij
weer een andere les werd een fiets naar binnen gereden en de dynamo
aangesloten in plaats van een batterij. En de les kortsluiting was ook erg
leuk, vooral toen ze zomaar een echte glaszekering mochten opblazen.
*: Gemaakt van punaises en paperclips
Dan is er natuurlijk de zeer nuttige kennis over het nut van goede
verbindingen, en de frustrerende ervaring als het lampje of de bel
hardnekkig niets doet -- waarbij een lampje met twee aangesoldeerde
draadjes dienst deed als 'meter'.
De kinders vonden het destijds geweldig leuk, en de halve klas(**) ging
thuis nog door met spijkers in plankjes slaan en van alles aansluiten.
Netspanning en stopcontacten waren natuurlijk taboe; daarom werd er
uitsluitend gewerkt met batterijen en niet met adapters of trafo's, zodat
er geen enkele verbinding (met name ook psychologisch) zou ontstaan tussen
netspanning en waar ze mee bezig waren.
**: Inderdaad, de jongetjes.
De vraag is natuurlijk in hoeverre je nog aan losse lampjes met voetjes,
belletjes enzovoort kunt komen, en hoeveel werk je erin wilt steken. Ik ben
destijds toch wel een dag bezig geweest om het spul op poten te zetten, en
nog veel langer om mijn (atechnische) moeder alles uit te leggen -- van
alle betrokkenen had zij er geloof ik nog de meeste moeite mee ;-).
Maar het is gewoon erg leuk om allerlei dingen te verzinnen. Je staat ervan
te kijken wat er allemaal mogelijk is met een paar simpele materialen -- en
wat achtjarigen dan ineens blijken te snappen, domweg doordat ze de stroom
bijna letterlijk kunnen volgen door bijvoorbeeld een hotelschakeling.
Persoonlijk vind ik het altijd een stuk leuker om zelf iets te verzinnen en
bouwen dan een kant-en-klaar product te kopen, maar zoals gezegd moet je er
wel zin in en tijd voor hebben. En als verjaardagscadeau heeft dit
natuurlijk toch wat minder glamour: "Goh, ijzerdraad, spijkers en een
plank. Net wat ik altijd al wilde hebben!"
Richard Rasker
--
http://www.linetec.nl
Gerard
Maar het element van onschatbare waarde dat erin zit: met je eigen
handen iets maken dat werkt, dat is niet te evenaren, ook niet voor de
ontwikkeling van het brein. Echt het is veel beter om kinderen het
logisch denken te leren via het werken met de handen, want de
terugkoppeling is zeer direct. Het sluit ook mooi aan bij de evolutie
van de mens, waarbij we ervan uitgaan dat het denken en het maken van
gereedschap hand in hand.....zijn gegaan.
--
gerard
voor deze keer mijn website, ook allemaal handwerk:
http://woodarts4u.com/
Pim Schaeffer
Een jaar of vier geleden kon je in een speelgoed winkel nog
experimenteerdozen kopen. Of ze er nu nog zijn weet ik niet.
--
pim.
DizTRacT
gun het arme jong een leven, en hou hem ver van alles wat technisch en
elektrisch is ....
Mijn leven heeft het achteraf gezien (58 jaar oud nu), totaal
verwoest.
FWIW. (geen nederlands equivalent voor).
--
Groeten,
- DizTRacT -
Spreken is geen stilte, zwijgen nog beter.
Voor antwoord per e-mail, eerst het voor de hand liggende deel uit het adres verwijderen !
Kees Plonsz
<2cfo54le9m0fiqgf9...@4ax.com>
> Ik wil nog wel even mijn mening toevoegen;
>
> gun het arme jong een leven, en hou hem ver van alles wat technisch en
> elektrisch is ....
>
> Mijn leven heeft het achteraf gezien (58 jaar oud nu), totaal
> verwoest.
Ja, in onze tijd had je alleen nog maar buizen als versterkings element.
En als je niet uit keek, had je zo een flinke stroomstoot door je lichaam.
Dat zoiets een verwoestende werking kan hebben is duidelijk.
Maar tegenwoordig werkt alles op ongevaarlijke laagspanning hoor.
maa...@panic.xx.tudelft.nl
> Ik wil nog wel even mijn mening toevoegen;
> gun het arme jong een leven, en hou hem ver van alles wat technisch en
> elektrisch is ....
> Mijn leven heeft het achteraf gezien (58 jaar oud nu), totaal
> verwoest.
Dat is wel opmerkelijk (en voor mij/ons misschien ook nuttig om te weten
wat we niet moeten doen). Wil je daar meer over kwijt?
> FWIW. (geen nederlands equivalent voor).
"Voor wat het waard is" is een correcte Nederlandse uitdrukking.
--
Met vriendelijke groet,
Maarten Bakker.
Jaap Knasterhuis
Zonder uitleg een opmerking zonder waarde.
Hou je er dan buiten, zou ik zeggen!
JK
Jaap Knasterhuis
Geen vergelijk, maar kosmos staat goed bekend en 't lijkt mij een
geweldig cadeau/kado voor een 8-jarige.
JK
Moi
> marc...@yahoo.com wrote:
>
>> Hallo,
>>
>> Voor mijn zoon (wordt 8 jaar) zoek ik een experimenteerdoos waarmee hij
>> eenvoudige projecten kan maken. Ik denk hierbij aan een lampje dat
>> aan/uit gaat, iets met een motortje, etc. Ik vond in deze groep een
>> discussie hierover, maar die ging meer over de elektronica dozen.
>> Vroeger heb ik zelf zo'n eenvoudig pakketje gehad waarmee je een
>> motortje kon maken, een bel en wat lampjes. Uiteindelijk heb ik toen
>> vroeger enkele van die bekende Philips "EE" dozen gehad (o.a. EE 2003).
>> Mocht hij veel interesse tonen, dan zou de volgende stap een
>> elektronica doos kunnen zijn.
Ik ben ook opgegroeid met de philips EE-dozen.
Was een prachtig systeem: het "mechanische probleem" was mooi opgelost: je
hoefde niet te solderen, en de moeilijke kleine BC148 transistoren zaten
op pertinax-dochterprintjes gesoldeerd. Inclusief koelvin!
Je werd aan het handje meegenomen: allemaal prefab schemaas, die je domweg
na kon bouwen, en als je het begon te snappen kon je zelf wat klooien...
De "theoretische" documentatie was goed genoeg om de schemaatjes te
ontstijgen. (maar nu is er internet)
> Altijd leuk, die knutseldozen, maar misschien kun je beginnen met een
> nog wat simpeler aanpak: zelf een 'elektroplank' maken, zoals ik wel
> eens heb bedacht voor de basisschoolklas van mijn moeder.
> Basisbenodigdheden: plankje multiplex van zo'n 30x30cm, doosje messing
> spijkertjes, een rol dun, soldeeerbaar ijzer- of koperdraad, en een klos
> geïsoleerd draad. Verder heb je natuurlijk allerlei elektro-dingen
> nodig: platte 4,5 volt-batterij voor de stroomvoorziening, fietslampjes
> -- en dan bij voorkeur met lampvoetjes die je op een ondergrond kunt
> vastschroeven, motortjes (bijvoorbeeld oude spindelmotor uit een
> cd-speler), misschien een relais of twee en natuurlijk de
> onvermijdelijke zoemer en deurbel.
>
> Voor ieder project werden dan kopietjes gemaakt met een simpel 'schema'
> op ware grootte, dat op het plankje werd geplakt. De kinders konden dan
> simpel de spijkertjes (oftewel de steuntjes voor de draden) in het
> juiste patroon in de plank timmeren en de draadjes volgens het schema om
> de spijkertjes vastwikkelen. Eventueel kon de boel ook nog worden
> vastgesoldeerd op de spijkertjes.
Dat is eigenlijk het philips EE-idee: gewoon een plattegrond voordrukken,
en de onderdeeltjes er bovenop leggen. Kunst is natuurlijk om de schemaas
zo te maken dat ze niet afhangen van lastige contacten. Een
middengolfradio was het hoogtepunt.
>
> Zo werd begonnen een simpele rechthoek met onderaan de batterij, draden
> links- en rechtsom, en bovenaan het lampje -- je ziet de stroom bijkans
> lopen door het gesloten circuit. Tweede circuit: hetzelfde, maar nu met
> een kleine onderbreking in een van de zijden -- en daarbij de opdracht
> om uit te proberen welke spullen stroom geleiden en welke niet: draadjes
> wol, paperclips, geïsoleerde draad, en niet te vergeten een stuk
> potloodstift (pas op, kan heet worden!). Enzovoort enzovoort. Binnen een
> paar middagen hadden de zeven- en achtjarigen het principe door van de
> hotelschakeling, parallel en in serie geschakelde schakelaars(*) en nog
> zo wat dingen. Bij weer een andere les werd een fiets naar binnen
> gereden en de dynamo aangesloten in plaats van een batterij. En de les
> kortsluiting was ook erg leuk, vooral toen ze zomaar een echte
> glaszekering mochten opblazen.
>
> *: Gemaakt van punaises en paperclips
Hotelschakeling is een mooi leermoment; het schema en de werkelijkheid
vallen bijna samen. Als je dat snapt kan je (leren) schemaas lezen.
Symbolisch denken misschien iets te moeilijk voor achtjarigen, maar het is
wel een beginnetje.
> Dan is er natuurlijk de zeer nuttige kennis over het nut van goede
> verbindingen, en de frustrerende ervaring als het lampje of de bel
> hardnekkig niets doet -- waarbij een lampje met twee aangesoldeerde
> draadjes dienst deed als 'meter'.
Heel nuttig als je ooit je fietslicht wil repareren. De meeste mensen
kunnen dat niet meer. Knopen aanzetten ook niet, trouwens.
> De kinders vonden het destijds geweldig leuk, en de halve klas(**) ging
> thuis nog door met spijkers in plankjes slaan en van alles aansluiten.
> Netspanning en stopcontacten waren natuurlijk taboe; daarom werd er
> uitsluitend gewerkt met batterijen en niet met adapters of trafo's,
> zodat er geen enkele verbinding (met name ook psychologisch) zou
> ontstaan tussen netspanning en waar ze mee bezig waren.
>
> **: Inderdaad, de jongetjes.
Dat geloof ik niet. Ik ben geen pedagoog, maar het lijkt me een kwestie
van "sociaal wenselijk" .
>
> De vraag is natuurlijk in hoeverre je nog aan losse lampjes met voetjes,
> belletjes enzovoort kunt komen, en hoeveel werk je erin wilt steken. Ik
> ben destijds toch wel een dag bezig geweest om het spul op poten te
> zetten, en nog veel langer om mijn (atechnische) moeder alles uit te
> leggen -- van alle betrokkenen had zij er geloof ik nog de meeste moeite
> mee ;-).
De Philips EE-truc dus: als het te klein is (en dus onhandelbaar) maak je
het groter. Dochterprintje, draadjes eraan vastsolderen, etc.
Voor kinderen is het natuurlijk leuk als er iets gebeurt: lampje gaat
branden, motortje draaien, teringherriegeluid ...
>
> Maar het is gewoon erg leuk om allerlei dingen te verzinnen. Je staat
> ervan te kijken wat er allemaal mogelijk is met een paar simpele
> materialen -- en wat achtjarigen dan ineens blijken te snappen, domweg
> doordat ze de stroom bijna letterlijk kunnen volgen door bijvoorbeeld
> een hotelschakeling. Persoonlijk vind ik het altijd een stuk leuker om
> zelf iets te verzinnen en bouwen dan een kant-en-klaar product te kopen,
> maar zoals gezegd moet je er wel zin in en tijd voor hebben. En als
> verjaardagscadeau heeft dit natuurlijk toch wat minder glamour: "Goh,
> ijzerdraad, spijkers en een plank. Net wat ik altijd al wilde hebben!"
Nog steeds is "wilde montage" het summum (*) van schoonheid natuurlijk. En
dat bij een BC247 de collector in het midden zit, dat merk je heel snel...
(*) subliem heet dat. Ik wil ook een voetnoot.
Leuke topic,
AvK