Google Groups no longer supports new Usenet posts or subscriptions. Historical content remains viewable.
Dismiss
Hoe start je een BOPZ in drie stappen - stap A (foto 1 DejaVu Serif Condensed 8 Punts Notepad marge boven 16 mm links 20 mm 1 x A4)
7 views
Skip to first unread message
astral spectre
Dec 13, 2023, 8:04:00 PM12/13/23
to
Geachte J. Wolter, 8 november 2023, van Mentrum Baarsjesweg,
uitnodiging
Zoals eerder besproken willen wij u uitnodigen voor een gesprek over de behandelrelatie en behandelvoorwaarden n.a.v. de
voorvallen met uw behandelaars eerder dit jaar. Dit gesprek moet gaan plaatsvinden voor het einde van dit jaar. Anders zijn
wij genoodzaakt het dossier te sluiten en u terug te verwijzen naar de huisarts. Dit gesprek is tevens voorwaarde voor iedere
andere vorm van communicatie tussen u en Arkin. Ons voorstel is om een gesprek te hebben met elkaar op 12 december om
14.15 op de Baarsjesweg 224, u kunt zich daar melden bij de receptie. Dit gesprek zal plaatsvinden met Marco Roestenberg,
manager bedrijfsvoering en ondergetekende. Met vriendelijke groet, Marcel Vergunst, Verpleegkundig specialist GGZ, Arkin
Geachte heer Vergunst, 11 november 2023, private investigation (niet
verstuurd)
U amuseert me. Van een afspraak op de Baarsjesweg kan helaas niets komen. Ik heb nl. op 24 augustus mijn SI-gewricht gebroken.
Ik ga voorlopig helemaal nergens naar toe behalve begin januari voor een onderzoek met een orthopedisch neurochirurg bij Reade.
U heeft het over voorvallen eerder dit jaar. Behalve dat op 24-9-20 kan ik me er geen herinneren dan dat ik uw behandeling afwijs.
Uw brief strikt genomen zou dit inhouden dat we de behandeling op 31-12 beeindigen. Dat is nogmaals niet mijn keus maar de uwe.
Ik heb u meermaals aangeboden om in mijn medische situatie op huisbezoek te komen, wat u meermaals pertinent heeft afgewezen.
Ik krijg de indruk dat u van mijn behandeling afwilt, en dat u me daartoe voor onmogelijke opgaven stelt. In een wat dreigende
stijl,
in de hoop dat die me zal intimideren de eer aan mezelf te houden. Ik citeer u: "Dit gesprek zal plaatsvinden". Ik denk dat u
droomt,
na wat ik u telefonisch en schriftelijk over mijn rug heb verteld. Het is de vraag of ik met de taxi of een ambulance naar Haarlem
ga.
"Dit gesprek is tevens voorwaarde voor elke andere vorm van communicatie tussen u en Arkin." Als u met eenzijdig kommuniceren
met een invalide doofstom wilt spelen om op een juridisch aanvaardbare manier de behandeling te beeindigen dan doet u dat maar.
Tenslotte heb ik u al eerder geschreven dat ik een probleem heb met de aanwezigheid van een tweede mannelijke gesprekspartner.
Gezien de door u genoemde behandelvoorwaarden neem ik aan dat u me wilt verbieden mijn behandelaars nog brieven te schrijven.
En omdat uw cognitief invasieve trajekten met vrouwelijke therapeutes zijn mislukt, wilt u het gaan proberen met twee mannelijke.
De enige reden dat ik dit gesprek überhaupt nog overweeg is dat ik u al 10 jaar persoonlijk ken en daaruit een verplichting
ontstaat.
Als u erg bang bent voor fysieke gewelds-escalaties van iemand die nog onlangs zijn rug heeft gebroken, dan kunt u wat mij betreft
een vrouwelijke begeleider meenemen. Maar met twee mannen komt u er bij mij alleen in met rechterlijk ondertekende lastgeving.
Ik heb al met al niet maar de minste indruk dat u mijn behandeling nog wilt, en dat u elk middel aangrijpt om er onderuit te komen.
Tenzij u die indruk met een voor mij aanvaardbaar voorstel weet weg te nemen, laten we het maar beter zijn. Van dit soort brieven
ben ik niet gediend. Ik ga niet in gesprek met twee heren die alleen maar een excuus zoeken om me eruit te zetten ipv. andersom.
U begrijpt na 35 jaar haarfijn dat ik daar een overgevoeligheid heb want anders vraag ik niet steeds om vrouwelijke behandelaars.
Als een man me al teveel is, dan is twee een verkrachting. Als u daar misbruik van wenst te maken, dan hoop ik maar dat dat mag.
Voor dit soort dwingelandij bent u ook bij mij aan het verkeerde adres. Maar ik lees uw brieven dan tenminste, en dat is meer dan
ik van u en Mentrum kan zeggen. Ik moet zeggen dat ik zoiets van een clown als dhr Van der Plaats had verwacht maar niet van u.
Ik vermoed dan ook dat u onder druk staat, en dat is reden te meer om u aan de invloed van dhr Roestenberg te willen onttrekken.
Misschien heb ik me in u vergist. Ik zal u zeggen wat ik met uw kleine en juridisch wat verdachte kommunikatie-blokkade ga doen.
Ik stuur u niet, zoals ik in mijn brief van 3-11 stel, aangetekend een enkel vel A4, om redelijk aan te tonen dat u mijn post
weigert.
Dat is immers wegens uw korte clausule inzake de voorwaarden voor elke verdere kommunikatie inmiddels genoegzaam duidelijk.
Om u moverende redenen wilt u niet dat ik u nog verder therapeutisch of juridisch belast met brieven, waarin ik u in gebreke stel.
Ik ga ook niet proberen om nog verder telefonisch kontakt met u te leggen want op mijn terugbelverzoek op 19-10 reageert u niet.
Verder volstaat voor wat ik u te zeggen heb een telefoongesprek allang niet meer, mede gezien het betwistbaar juridische belang.
In plaats daarvan stuur ik u aangetekend een A4-envelop met daarin alle brieven, bijlagen en bescheiden sinds mijn brief van 15-8,
waarvan u ontvangst en kennisname tot dusver zo juridisch-vakkundig heeft geblokkeerd. Het staat u vrij er kennis van te nemen,
en ik zal u ter facilitering zelfs alle PDF bestanden mailen, want als u zoals 29-9 de aangetekende envelop ongeopend retourneert,
of niet met een aanvaardbaar gespreksvoorstel komt, of helemaal niet reageert, zal ik elke juridische mogelijkheid aangrijpen om
uit hoofde van deze brieven tegen u te getuigen, of dat nu te mijnent, op de Parnassusweg, of in een rustieke stad als Nürnberg is.
Zijn die bescheiden niet in het persoonlijke belang van mijn behandeling, dan wellicht in het algemene van uw afdeling marketing,
want mogelijk vanwege de historische ontkenbaarheid, kiest u ipv. de publiek-juridische, de privaat-commerciele organisatievorm.
U kunt natuurlijk uit therapeutisch ingegeven overwegingen uw vingers in de oren steken voor wat ik u en Mentrum te zeggen heb,
maar de vraag die ons allen bezielt, is of dat gezien de historische mogelijkheid van uw eigen betrokkenheid in mijn geval wel mag.
In bijna acht jaar tijd heeft u me niet eenmaal werkelijk kunnen of willen helpen, bij de diskriminatoire problemen met mijn
familie,
noch de diskriminatoire problemen met buren, buurt, politie, woningbouw, onderhoud, dagbesteding en gezondheidzorg, en gezien
mijn 150-voudig verbale vermogen vindt dat alleen nog een verklaring in een betrokkenheid bij de juridische feiten die ik beschrijf.
Hoe dan ook, als u niet met een medisch aanvaardbaar gespreksvoorstel komt, beschouw ik mijn behandeling door u als beeindigd.
Met alle respekt ter wereld, maar ik geloof nooit dat de dingen nog een andere wending zouden kunnen nemen, wat ik u ook schrijf.
Ik heb niet de minste belangstelling mijn behandeling bij Mentrum voort te zetten, behalve wellicht om u tot bekentenis te dwingen,
omdat met elke kommunikatieve handeling die u verricht, het vermoeden van uw direkte betrokkenheid, als persoon en organisatie,
bij de stille genocide op psychiatrisch patienten en andere ariers, meer plaats maakt voor gerede zekerheid. Mijn leven is me te
lief.
Na het duw-incident bij Dirk vd Broek op 30-12-2008 was ik via de huisarts in gesprek bij vrij gevestigd psychiater Willem de Jong.
Zijn reaktie daarop was wat suggestief: "Als je bij de kassa een hoog-bejaarde vrouw van haar sokken duwt, dan moet je de bak in."
Ik was sprakeloos, maar omdat hij zich bij zijn oordeel niet liet leiden door enige mogelijkheid van verontschuldiging van de dader,
ben ik een half uur later terug gegaan, om te zeggen dat ik hem nooit meer wilde zien, en dat hij anders een pak slaag kon krijgen.
Al op de dag van het incident zelf was me voldoende duidelijk dat ik het slachtoffer was van wat de Engelsen een "set-up" noemen.
Daarna heb ik 15 jaar voldoende nauwgezet onderzoek gedaan voor een parlementaire enquete, omdat de zaak die proporties had.
Het bewijs dat in mijn dossier is vervat is voor elk onbevooroordeeld, redelijk mens sluitend en dat is iets anders dan overtuigend.
En zoniet, zoals in ons geval, ligt dat maar zelden aan de redelijke vermogens. Ik wil die woorden aan Willem daarom terugnemen.
Ik zou hem nu het volgende antwoorden: "Meneer De Jong, er is er maar een die hier de bak in moet, en ik ben het in geen geval."
Mijne Heren, 12 december 2023 om 14.15, overhandigd
voorafgaand aan gesprek
U heeft me met gebroken rug naar de Baarsjesweg besteld, mi. in niet mis te verstane bewoordingen, wat kan ik voor u betekenen.
Ik kan al vier maanden alleen maar op twee stukken foam van bij elkaar 30 cm zonder pijn zitten, dus die heb ik maar meegenomen.
En ga me nu niet vertellen dat dit een misverstand is, want u wist hier wel degelijk van, en kennelijk is het ZO belangrijk dat ik
niet
eens mag afbellen, "omdat er voorafgaand aan dit gesprek principieel niet (meer) wordt gekommuniceerd", en u niet eens opneemt.
En tenzij ik me geheel en al vergis is dat hoe men gevangenen behandelt, en niet clienten die vrijwillig voor een behandeling
kiezen.
Of die anderzijds vrijwillig kiezen om een behandeling bij een bepaalde behandelaar en een bepaalde GGZ aanbieder te beeindigen.
Dus we voeren dit gesprek, en anders haal ik er een advokaat bij wegens mishandeling. Ik heb op 9-1 in gezelschap van mijn zuster
een afspraak in het Spaarne Ziekenhuis, en verder heb ik al sinds 24-8 niets meer te doen dan plat op bed liggen, dus ik heb de
tijd.
uitnodiging
Zoals eerder besproken willen wij u uitnodigen voor een gesprek over de behandelrelatie en behandelvoorwaarden n.a.v. de
voorvallen met uw behandelaars eerder dit jaar. Dit gesprek moet gaan plaatsvinden voor het einde van dit jaar. Anders zijn
wij genoodzaakt het dossier te sluiten en u terug te verwijzen naar de huisarts. Dit gesprek is tevens voorwaarde voor iedere
andere vorm van communicatie tussen u en Arkin. Ons voorstel is om een gesprek te hebben met elkaar op 12 december om
14.15 op de Baarsjesweg 224, u kunt zich daar melden bij de receptie. Dit gesprek zal plaatsvinden met Marco Roestenberg,
manager bedrijfsvoering en ondergetekende. Met vriendelijke groet, Marcel Vergunst, Verpleegkundig specialist GGZ, Arkin
Geachte heer Vergunst, 11 november 2023, private investigation (niet
verstuurd)
U amuseert me. Van een afspraak op de Baarsjesweg kan helaas niets komen. Ik heb nl. op 24 augustus mijn SI-gewricht gebroken.
Ik ga voorlopig helemaal nergens naar toe behalve begin januari voor een onderzoek met een orthopedisch neurochirurg bij Reade.
U heeft het over voorvallen eerder dit jaar. Behalve dat op 24-9-20 kan ik me er geen herinneren dan dat ik uw behandeling afwijs.
Uw brief strikt genomen zou dit inhouden dat we de behandeling op 31-12 beeindigen. Dat is nogmaals niet mijn keus maar de uwe.
Ik heb u meermaals aangeboden om in mijn medische situatie op huisbezoek te komen, wat u meermaals pertinent heeft afgewezen.
Ik krijg de indruk dat u van mijn behandeling afwilt, en dat u me daartoe voor onmogelijke opgaven stelt. In een wat dreigende
stijl,
in de hoop dat die me zal intimideren de eer aan mezelf te houden. Ik citeer u: "Dit gesprek zal plaatsvinden". Ik denk dat u
droomt,
na wat ik u telefonisch en schriftelijk over mijn rug heb verteld. Het is de vraag of ik met de taxi of een ambulance naar Haarlem
ga.
"Dit gesprek is tevens voorwaarde voor elke andere vorm van communicatie tussen u en Arkin." Als u met eenzijdig kommuniceren
met een invalide doofstom wilt spelen om op een juridisch aanvaardbare manier de behandeling te beeindigen dan doet u dat maar.
Tenslotte heb ik u al eerder geschreven dat ik een probleem heb met de aanwezigheid van een tweede mannelijke gesprekspartner.
Gezien de door u genoemde behandelvoorwaarden neem ik aan dat u me wilt verbieden mijn behandelaars nog brieven te schrijven.
En omdat uw cognitief invasieve trajekten met vrouwelijke therapeutes zijn mislukt, wilt u het gaan proberen met twee mannelijke.
De enige reden dat ik dit gesprek überhaupt nog overweeg is dat ik u al 10 jaar persoonlijk ken en daaruit een verplichting
ontstaat.
Als u erg bang bent voor fysieke gewelds-escalaties van iemand die nog onlangs zijn rug heeft gebroken, dan kunt u wat mij betreft
een vrouwelijke begeleider meenemen. Maar met twee mannen komt u er bij mij alleen in met rechterlijk ondertekende lastgeving.
Ik heb al met al niet maar de minste indruk dat u mijn behandeling nog wilt, en dat u elk middel aangrijpt om er onderuit te komen.
Tenzij u die indruk met een voor mij aanvaardbaar voorstel weet weg te nemen, laten we het maar beter zijn. Van dit soort brieven
ben ik niet gediend. Ik ga niet in gesprek met twee heren die alleen maar een excuus zoeken om me eruit te zetten ipv. andersom.
U begrijpt na 35 jaar haarfijn dat ik daar een overgevoeligheid heb want anders vraag ik niet steeds om vrouwelijke behandelaars.
Als een man me al teveel is, dan is twee een verkrachting. Als u daar misbruik van wenst te maken, dan hoop ik maar dat dat mag.
Voor dit soort dwingelandij bent u ook bij mij aan het verkeerde adres. Maar ik lees uw brieven dan tenminste, en dat is meer dan
ik van u en Mentrum kan zeggen. Ik moet zeggen dat ik zoiets van een clown als dhr Van der Plaats had verwacht maar niet van u.
Ik vermoed dan ook dat u onder druk staat, en dat is reden te meer om u aan de invloed van dhr Roestenberg te willen onttrekken.
Misschien heb ik me in u vergist. Ik zal u zeggen wat ik met uw kleine en juridisch wat verdachte kommunikatie-blokkade ga doen.
Ik stuur u niet, zoals ik in mijn brief van 3-11 stel, aangetekend een enkel vel A4, om redelijk aan te tonen dat u mijn post
weigert.
Dat is immers wegens uw korte clausule inzake de voorwaarden voor elke verdere kommunikatie inmiddels genoegzaam duidelijk.
Om u moverende redenen wilt u niet dat ik u nog verder therapeutisch of juridisch belast met brieven, waarin ik u in gebreke stel.
Ik ga ook niet proberen om nog verder telefonisch kontakt met u te leggen want op mijn terugbelverzoek op 19-10 reageert u niet.
Verder volstaat voor wat ik u te zeggen heb een telefoongesprek allang niet meer, mede gezien het betwistbaar juridische belang.
In plaats daarvan stuur ik u aangetekend een A4-envelop met daarin alle brieven, bijlagen en bescheiden sinds mijn brief van 15-8,
waarvan u ontvangst en kennisname tot dusver zo juridisch-vakkundig heeft geblokkeerd. Het staat u vrij er kennis van te nemen,
en ik zal u ter facilitering zelfs alle PDF bestanden mailen, want als u zoals 29-9 de aangetekende envelop ongeopend retourneert,
of niet met een aanvaardbaar gespreksvoorstel komt, of helemaal niet reageert, zal ik elke juridische mogelijkheid aangrijpen om
uit hoofde van deze brieven tegen u te getuigen, of dat nu te mijnent, op de Parnassusweg, of in een rustieke stad als Nürnberg is.
Zijn die bescheiden niet in het persoonlijke belang van mijn behandeling, dan wellicht in het algemene van uw afdeling marketing,
want mogelijk vanwege de historische ontkenbaarheid, kiest u ipv. de publiek-juridische, de privaat-commerciele organisatievorm.
U kunt natuurlijk uit therapeutisch ingegeven overwegingen uw vingers in de oren steken voor wat ik u en Mentrum te zeggen heb,
maar de vraag die ons allen bezielt, is of dat gezien de historische mogelijkheid van uw eigen betrokkenheid in mijn geval wel mag.
In bijna acht jaar tijd heeft u me niet eenmaal werkelijk kunnen of willen helpen, bij de diskriminatoire problemen met mijn
familie,
noch de diskriminatoire problemen met buren, buurt, politie, woningbouw, onderhoud, dagbesteding en gezondheidzorg, en gezien
mijn 150-voudig verbale vermogen vindt dat alleen nog een verklaring in een betrokkenheid bij de juridische feiten die ik beschrijf.
Hoe dan ook, als u niet met een medisch aanvaardbaar gespreksvoorstel komt, beschouw ik mijn behandeling door u als beeindigd.
Met alle respekt ter wereld, maar ik geloof nooit dat de dingen nog een andere wending zouden kunnen nemen, wat ik u ook schrijf.
Ik heb niet de minste belangstelling mijn behandeling bij Mentrum voort te zetten, behalve wellicht om u tot bekentenis te dwingen,
omdat met elke kommunikatieve handeling die u verricht, het vermoeden van uw direkte betrokkenheid, als persoon en organisatie,
bij de stille genocide op psychiatrisch patienten en andere ariers, meer plaats maakt voor gerede zekerheid. Mijn leven is me te
lief.
Na het duw-incident bij Dirk vd Broek op 30-12-2008 was ik via de huisarts in gesprek bij vrij gevestigd psychiater Willem de Jong.
Zijn reaktie daarop was wat suggestief: "Als je bij de kassa een hoog-bejaarde vrouw van haar sokken duwt, dan moet je de bak in."
Ik was sprakeloos, maar omdat hij zich bij zijn oordeel niet liet leiden door enige mogelijkheid van verontschuldiging van de dader,
ben ik een half uur later terug gegaan, om te zeggen dat ik hem nooit meer wilde zien, en dat hij anders een pak slaag kon krijgen.
Al op de dag van het incident zelf was me voldoende duidelijk dat ik het slachtoffer was van wat de Engelsen een "set-up" noemen.
Daarna heb ik 15 jaar voldoende nauwgezet onderzoek gedaan voor een parlementaire enquete, omdat de zaak die proporties had.
Het bewijs dat in mijn dossier is vervat is voor elk onbevooroordeeld, redelijk mens sluitend en dat is iets anders dan overtuigend.
En zoniet, zoals in ons geval, ligt dat maar zelden aan de redelijke vermogens. Ik wil die woorden aan Willem daarom terugnemen.
Ik zou hem nu het volgende antwoorden: "Meneer De Jong, er is er maar een die hier de bak in moet, en ik ben het in geen geval."
Mijne Heren, 12 december 2023 om 14.15, overhandigd
voorafgaand aan gesprek
U heeft me met gebroken rug naar de Baarsjesweg besteld, mi. in niet mis te verstane bewoordingen, wat kan ik voor u betekenen.
Ik kan al vier maanden alleen maar op twee stukken foam van bij elkaar 30 cm zonder pijn zitten, dus die heb ik maar meegenomen.
En ga me nu niet vertellen dat dit een misverstand is, want u wist hier wel degelijk van, en kennelijk is het ZO belangrijk dat ik
niet
eens mag afbellen, "omdat er voorafgaand aan dit gesprek principieel niet (meer) wordt gekommuniceerd", en u niet eens opneemt.
En tenzij ik me geheel en al vergis is dat hoe men gevangenen behandelt, en niet clienten die vrijwillig voor een behandeling
kiezen.
Of die anderzijds vrijwillig kiezen om een behandeling bij een bepaalde behandelaar en een bepaalde GGZ aanbieder te beeindigen.
Dus we voeren dit gesprek, en anders haal ik er een advokaat bij wegens mishandeling. Ik heb op 9-1 in gezelschap van mijn zuster
een afspraak in het Spaarne Ziekenhuis, en verder heb ik al sinds 24-8 niets meer te doen dan plat op bed liggen, dus ik heb de
tijd.
astral spectre
Dec 13, 2023, 8:13:29 PM12/13/23
to
astral spectre
Dec 13, 2023, 8:27:36 PM12/13/23
to
Mijnheer Vergunst, 12 december 2023 om 15.26, na
beeindiging behandeling
U bent met uw gedrag waarschijnlijk niet professioneel aan het vissen, want daar is het stadium van de behandelrealtie te laat voor.
U bent persoonlijk aan het vissen, en dat is heel wat anders. Als u iemand met gebroken rug onder dreiging van beeindiging van een
GGZ behandeling naar een gesprek sommeert die al 4 maanden bewegingsloos op bed ligt, dan is dat een maatschappelijke schande.
Maar als die persoon u dat in een korte alinea van 7 regels probeert aan het verstand te brengen, en u weigert die krabbel te lezen,
en niet alleen, maar in tweevoud, en dat vervolgens zo op de spits drijft dat u het gesprek en de behandeling beeindigt nog voor dat
dit is begonnen, en me kortom binnen twee minuten weer op straat zet, dan is dat mijns inziens een reden voor juridisch onderzoek.
Ik vindt dit ZO waanzinnig alle perken te buiten gaan, dat ik u nog een kans geef. Ik ga nog niet aan bellen trekken, maar als u
niet
als de donder mijn dossier heropent, en een herhaling van dit gesprek agendeert, dan zorg ik er persoonlijk voor dat u niet alleen
in
de gevangenis thuis hoort, maar dat u er terecht komt. En in dat geval dreigt er voor mevrouw Lek nav. 24-9-20 iets vergelijkbaars.
Ik hoop maar dat ik helder ben. M.J.Wolter, 1 maart 1964
12 december 2023 ontvangen om 15.31, verstuurd om 15.26
Ik ben afwezig t/m 17 december 2023, Waarneming bereikbaar via receptie Baarsjesweg 224 tel. 020-5904555
Mijnheer Vergunst, 12 december 2023 om 19.02
Als u een eed heeft gezworen om me niet meer te behandelen, en daar wijst uw gedrag een beetje op, omdat mijn ideeen en gezicht
u en uw collega's niet (meer) aanstaan, dan is dat een probleem dat u heeft met derden, en niet met mij. In relatie tot mij zou ik
het
dan op prijs stellen, en ik denk zelfs dat ik daar een recht op heb, dat u dit open zegt, dan kan ik het tenminste juridisch
aanvechten.
Want met mijn psychiatrische verleden sinds 1982, en de harde afspraak met Mentrum in 2004 dat ik levenslang therapie nodig heb,
vraag ik me af of u me juridisch gezien wel behandeling mag weigeren, althans zonder dat hier juridisch relevante feiten voorliggen,
en behalve die feiten die u met uw duette toneelstukje van vanmiddag ietwat knullig ensceneert, liggen zulke feiten er in geen
geval.
Iedereen kan ruzie maken, dat is nog geen legitieme reden om de behandeling te beeindigen. Als u me niet meer bij Mentrum wenst,
dan wil ik dat zwart op wit, inclusief motivatie, en geen slappe pseudo-dreigementen om de keuze zgn. bij de client te kunnen
leggen.
Ik schrijf Mentrum minstens 100 brieven, waarvan u er bewijsbaar minstens 98 heeft gelezen, waarin ik uw beroepsgroep historisch
en juridisch in staat van beschuldiging stel mbt. de systematische moord op uw eigen clientele. En op het punt dat u, na de 98e
brief,
ophoudt met grinniken en de grond u te heet onder de voeten wordt, vervangt u snel de behandelaar, zodat u "van niets meer weet".
En als ik met mijn nieuwe behandelaar niet over bloemetjes en bijtjes wil praten, dan gooit u me zonder pardon eindejaars op straat.
Dat is geen reden is voor berisping, noch voor ontslag, noch voor strafrechtelijk onderzoek, maar voor een parlementaire enquete.
En bijgevolg hebben mijn brieven die juridische kwaliteit. Als u die onder geen voorwaarde inhoudelijk met de client wil bespreken,
dan wil ik dat zwart op wit, want in Nederland mag er misschien niet worden getoetst op de grondwet, maar in Europa wel degelijk.
Dus als u denkt dat het in het beste belang van de client is om die op straat te zetten, dan denk ik dat u zo schuldig bent als de
pest.
Niet aan winkel-diefstal, maar volkomen specifiek aan de stille genocide die ik in academisch Nederlands in mijn brieven beschrijf.
Zoiets interesseert de OvJ alleen niet als hij er net als de rechter zelf bij is betrokken. Maar misschien interesseert het de
huisarts.
M.J.Wolter, 1 maart 1964 (no reply)
Geachte heer Vergunst, 13 december 2023, what actually happened
Op 29-12-22 om 16.10 stuur ik Mw Lek een e-mail met 5 PDF-files die samen een getuigenis vormen van een stille arische genocide.
Mw Lek heeft met name moeite om zich mijn brief van 5-3-20 over mijn jeugd voor de geest te halen. Ze heeft die wel gelezen maar
kan zich de inhoud niet herinneren. En dat is bij Mw Lek informeel kommunikatief tav. haar mening. Die komt nog eens miniem aan
de orde in een "automatisch antwoord" om 18.44. Mw Lek maakt al 5 jaar in elke tekst die ze schrijft 1 spelfout, hoe lang die ook
is.
Normaal vergeet ze de "w" in het woord "uw". In dit automatisch antwoord staan er voor het eerst 2: "u mail" en "met mij collegae".
En binnen 2 regels! We kunnen er rustig van uitgaan dat "met mij" hier informeel kommunikatief is tav. de bewuste brief van 5-3-20.
Of dat ook bij de ontvanger aankomt is voor Mw Lek niet zo belangrijk, zolang het er maar staat. Ik vraag haar de brief te herlezen.
Mw Lek weigert dat en wel zo informeel kommunikatief mogelijk. Collegae is hyper-korrekt, ik bezig het in mijn brief van 12-10-22.
Automatisch antwoorden kan qua inhoud informeel kommunikatief zijn, maar an sich zegt het zoveel als: "Ik verbreek het kontakt".
Haar volgende automatische antwoord is op 10-1-23. "Ik ben ziek en kan u e mail niet lezen. Ik hoop er volgende week weer te zij."
Wie zou er niet ziek zijn van mijn brief van 5-3-20. Maar als ze in ons gesprek 25-1 nogmaals ontkent zich de inhoud te herinneren,
valt mijn munt en is de maat vol. Deze kroon-getuige leest 99 brieven, maar de 100e pertinent niet, en dat is juridische oplichting.
En hoewel Mw Lek bij hoog en bij laag zegt mijn case zelfstandig te beheren, blijkt die oplichting 2023 tevens bij al haar collegae.
Waarom Mw Lek mijn brief van 5-3-20 niet wil bespreken is duidelijk. Ik beschuldig haar daarin althans indirekt van betrokkenheid
bij een historische stille genocide van joden op ariers, en vraag haar vervolgens daarin stelling te nemen. In dat geval doet Mw Lek
wat al haar collegae bij Mentrum en Ingeest in geval van een "system integrity breach" ook doen: ze doet een informeel beroep op
het zwijgrecht, door maatschappelijk ostentatief de vingers in de oren te steken, en wel onder elk aannemelijk formeel voorwendsel.
In geval van Ingeest was dat de psychologisch wat gezochte omkering van mijn beschuldingen dat ik mijn behandelaar Mw De Rijke,
middels een fiktief relaas als slachtoffer van Marokkaanse terreur, in werkelijkheid zou chanteren met mijn eigen terreur als dader.
En DAT slikt een rechter alleen in geval van zijn eigen betrokkenheid. Hoe kom je erbij. Daar trapt een kind van vier al niet meer
in.
In het licht van recentelijk bewijs voor het bestaan van zulke Marokkaanse terreur, want Marokkanen zijn nu eenmaal arisch, en ze
voorzien me al 15 jaar systematisch van contra-bewijs, in een arische genocide die sinds de reformatie de vorm heeft van een joods
juridisch schrikbewind (mede getuige de uitnodiging voor een Mentrum-feest in de Nassau-kerk, u weet wel, van Willem de Zwijger)
moet Mentrum haar toevlucht nemen tot de inmiddels grondwettelijk vastgelegde uiteindelijke argumentatie die elke beschuldiging
op aarde over het bestaan van dergelijke maatschappelijke verhoudingen tussen joden en ariers principieel omkeert als joden-haat.
Dat lijkt me gezien die verhoudingen een open deur. Mijn nieuwe behandelaar in 2023 Mw Plaat maak ik in mijn brieven net zolang
uit voor een nazi-beul tot ze gedwongen is mijn behandeling te beeindigen, hoe moederlijk de glimlach ook is die ze er nog uit
perst.
Ze vraagt in geen geval naar het waarom, want ze weet dat ik dat haar en de rechter tot in het kleinste detail zou kunnen uitleggen.
Daarna ga ik triomfantelijk thuis zitten, en dat is qua bewijslast Mentrum er teveel aan. Niet ik maar zij beeindigen de
behandeling.
Daartoe bestelt Mentrum me dus desnoods met een gebroken rug naar de Baarsjesweg, "om even een joden-hater buiten te zetten".
Dan is de zaak in elk geval informeel juridisch helder. En daarmee mijnheer Vergunst, doe ik gestand aan mijn belofte van gisteren.
Met beleefde groet, M.J.Wolter, 1 maart 1964
beeindiging behandeling
U bent met uw gedrag waarschijnlijk niet professioneel aan het vissen, want daar is het stadium van de behandelrealtie te laat voor.
U bent persoonlijk aan het vissen, en dat is heel wat anders. Als u iemand met gebroken rug onder dreiging van beeindiging van een
GGZ behandeling naar een gesprek sommeert die al 4 maanden bewegingsloos op bed ligt, dan is dat een maatschappelijke schande.
Maar als die persoon u dat in een korte alinea van 7 regels probeert aan het verstand te brengen, en u weigert die krabbel te lezen,
en niet alleen, maar in tweevoud, en dat vervolgens zo op de spits drijft dat u het gesprek en de behandeling beeindigt nog voor dat
dit is begonnen, en me kortom binnen twee minuten weer op straat zet, dan is dat mijns inziens een reden voor juridisch onderzoek.
Ik vindt dit ZO waanzinnig alle perken te buiten gaan, dat ik u nog een kans geef. Ik ga nog niet aan bellen trekken, maar als u
niet
als de donder mijn dossier heropent, en een herhaling van dit gesprek agendeert, dan zorg ik er persoonlijk voor dat u niet alleen
in
de gevangenis thuis hoort, maar dat u er terecht komt. En in dat geval dreigt er voor mevrouw Lek nav. 24-9-20 iets vergelijkbaars.
Ik hoop maar dat ik helder ben. M.J.Wolter, 1 maart 1964
12 december 2023 ontvangen om 15.31, verstuurd om 15.26
Ik ben afwezig t/m 17 december 2023, Waarneming bereikbaar via receptie Baarsjesweg 224 tel. 020-5904555
Mijnheer Vergunst, 12 december 2023 om 19.02
Als u een eed heeft gezworen om me niet meer te behandelen, en daar wijst uw gedrag een beetje op, omdat mijn ideeen en gezicht
u en uw collega's niet (meer) aanstaan, dan is dat een probleem dat u heeft met derden, en niet met mij. In relatie tot mij zou ik
het
dan op prijs stellen, en ik denk zelfs dat ik daar een recht op heb, dat u dit open zegt, dan kan ik het tenminste juridisch
aanvechten.
Want met mijn psychiatrische verleden sinds 1982, en de harde afspraak met Mentrum in 2004 dat ik levenslang therapie nodig heb,
vraag ik me af of u me juridisch gezien wel behandeling mag weigeren, althans zonder dat hier juridisch relevante feiten voorliggen,
en behalve die feiten die u met uw duette toneelstukje van vanmiddag ietwat knullig ensceneert, liggen zulke feiten er in geen
geval.
Iedereen kan ruzie maken, dat is nog geen legitieme reden om de behandeling te beeindigen. Als u me niet meer bij Mentrum wenst,
dan wil ik dat zwart op wit, inclusief motivatie, en geen slappe pseudo-dreigementen om de keuze zgn. bij de client te kunnen
leggen.
Ik schrijf Mentrum minstens 100 brieven, waarvan u er bewijsbaar minstens 98 heeft gelezen, waarin ik uw beroepsgroep historisch
en juridisch in staat van beschuldiging stel mbt. de systematische moord op uw eigen clientele. En op het punt dat u, na de 98e
brief,
ophoudt met grinniken en de grond u te heet onder de voeten wordt, vervangt u snel de behandelaar, zodat u "van niets meer weet".
En als ik met mijn nieuwe behandelaar niet over bloemetjes en bijtjes wil praten, dan gooit u me zonder pardon eindejaars op straat.
Dat is geen reden is voor berisping, noch voor ontslag, noch voor strafrechtelijk onderzoek, maar voor een parlementaire enquete.
En bijgevolg hebben mijn brieven die juridische kwaliteit. Als u die onder geen voorwaarde inhoudelijk met de client wil bespreken,
dan wil ik dat zwart op wit, want in Nederland mag er misschien niet worden getoetst op de grondwet, maar in Europa wel degelijk.
Dus als u denkt dat het in het beste belang van de client is om die op straat te zetten, dan denk ik dat u zo schuldig bent als de
pest.
Niet aan winkel-diefstal, maar volkomen specifiek aan de stille genocide die ik in academisch Nederlands in mijn brieven beschrijf.
Zoiets interesseert de OvJ alleen niet als hij er net als de rechter zelf bij is betrokken. Maar misschien interesseert het de
huisarts.
M.J.Wolter, 1 maart 1964 (no reply)
Geachte heer Vergunst, 13 december 2023, what actually happened
Op 29-12-22 om 16.10 stuur ik Mw Lek een e-mail met 5 PDF-files die samen een getuigenis vormen van een stille arische genocide.
Mw Lek heeft met name moeite om zich mijn brief van 5-3-20 over mijn jeugd voor de geest te halen. Ze heeft die wel gelezen maar
kan zich de inhoud niet herinneren. En dat is bij Mw Lek informeel kommunikatief tav. haar mening. Die komt nog eens miniem aan
de orde in een "automatisch antwoord" om 18.44. Mw Lek maakt al 5 jaar in elke tekst die ze schrijft 1 spelfout, hoe lang die ook
is.
Normaal vergeet ze de "w" in het woord "uw". In dit automatisch antwoord staan er voor het eerst 2: "u mail" en "met mij collegae".
En binnen 2 regels! We kunnen er rustig van uitgaan dat "met mij" hier informeel kommunikatief is tav. de bewuste brief van 5-3-20.
Of dat ook bij de ontvanger aankomt is voor Mw Lek niet zo belangrijk, zolang het er maar staat. Ik vraag haar de brief te herlezen.
Mw Lek weigert dat en wel zo informeel kommunikatief mogelijk. Collegae is hyper-korrekt, ik bezig het in mijn brief van 12-10-22.
Automatisch antwoorden kan qua inhoud informeel kommunikatief zijn, maar an sich zegt het zoveel als: "Ik verbreek het kontakt".
Haar volgende automatische antwoord is op 10-1-23. "Ik ben ziek en kan u e mail niet lezen. Ik hoop er volgende week weer te zij."
Wie zou er niet ziek zijn van mijn brief van 5-3-20. Maar als ze in ons gesprek 25-1 nogmaals ontkent zich de inhoud te herinneren,
valt mijn munt en is de maat vol. Deze kroon-getuige leest 99 brieven, maar de 100e pertinent niet, en dat is juridische oplichting.
En hoewel Mw Lek bij hoog en bij laag zegt mijn case zelfstandig te beheren, blijkt die oplichting 2023 tevens bij al haar collegae.
Waarom Mw Lek mijn brief van 5-3-20 niet wil bespreken is duidelijk. Ik beschuldig haar daarin althans indirekt van betrokkenheid
bij een historische stille genocide van joden op ariers, en vraag haar vervolgens daarin stelling te nemen. In dat geval doet Mw Lek
wat al haar collegae bij Mentrum en Ingeest in geval van een "system integrity breach" ook doen: ze doet een informeel beroep op
het zwijgrecht, door maatschappelijk ostentatief de vingers in de oren te steken, en wel onder elk aannemelijk formeel voorwendsel.
In geval van Ingeest was dat de psychologisch wat gezochte omkering van mijn beschuldingen dat ik mijn behandelaar Mw De Rijke,
middels een fiktief relaas als slachtoffer van Marokkaanse terreur, in werkelijkheid zou chanteren met mijn eigen terreur als dader.
En DAT slikt een rechter alleen in geval van zijn eigen betrokkenheid. Hoe kom je erbij. Daar trapt een kind van vier al niet meer
in.
In het licht van recentelijk bewijs voor het bestaan van zulke Marokkaanse terreur, want Marokkanen zijn nu eenmaal arisch, en ze
voorzien me al 15 jaar systematisch van contra-bewijs, in een arische genocide die sinds de reformatie de vorm heeft van een joods
juridisch schrikbewind (mede getuige de uitnodiging voor een Mentrum-feest in de Nassau-kerk, u weet wel, van Willem de Zwijger)
moet Mentrum haar toevlucht nemen tot de inmiddels grondwettelijk vastgelegde uiteindelijke argumentatie die elke beschuldiging
op aarde over het bestaan van dergelijke maatschappelijke verhoudingen tussen joden en ariers principieel omkeert als joden-haat.
Dat lijkt me gezien die verhoudingen een open deur. Mijn nieuwe behandelaar in 2023 Mw Plaat maak ik in mijn brieven net zolang
uit voor een nazi-beul tot ze gedwongen is mijn behandeling te beeindigen, hoe moederlijk de glimlach ook is die ze er nog uit
perst.
Ze vraagt in geen geval naar het waarom, want ze weet dat ik dat haar en de rechter tot in het kleinste detail zou kunnen uitleggen.
Daarna ga ik triomfantelijk thuis zitten, en dat is qua bewijslast Mentrum er teveel aan. Niet ik maar zij beeindigen de
behandeling.
Daartoe bestelt Mentrum me dus desnoods met een gebroken rug naar de Baarsjesweg, "om even een joden-hater buiten te zetten".
Dan is de zaak in elk geval informeel juridisch helder. En daarmee mijnheer Vergunst, doe ik gestand aan mijn belofte van gisteren.
Met beleefde groet, M.J.Wolter, 1 maart 1964
astral spectre
Dec 13, 2023, 8:41:21 PM12/13/23
to
astral spectre
Dec 14, 2023, 1:56:28 AM12/14/23
to
e'sincom municado
nocom mento make
right now
e'say innothin atall
tuknowin
Jan van den Broek
Dec 14, 2023, 4:11:10 AM12/14/23
to
astral spectre
Dec 14, 2023, 10:14:43 AM12/14/23
to
gg.
astral spectre
Dec 14, 2023, 10:17:57 AM12/14/23
to
ah.
Jan van den Broek
Dec 14, 2023, 10:21:49 AM12/14/23
to
Jan van den Broek
Dec 14, 2023, 10:22:09 AM12/14/23
to
0 new messages