Google Groups no longer supports new Usenet posts or subscriptions. Historical content remains viewable.
Dismiss

MOORD - Traject C En Onvrijwillige Euthanasie in Hagaziekenhuis Leyweg, en Illegale Transplantaties

9 views
Skip to first unread message

Alex

unread,
Feb 20, 2015, 1:44:44 AM2/20/15
to
Mijn moeder is vermoord.

En 'het ging inderdaad erg snel' - vorige week Donderdag
bracht ik haar naar het ziekenhuis, eergisteren was
ze dood en vandaag, Donderdag, zit ik rouwkaarten op te stellen.

Dus ja, het ging inderdaad erg snel.

Iedereen die op 'Traject C' terechtkomt, word verhongerd, verdorst en verdoofd.

Zij is vermoord door de artsen, verbonden aan het Hagaziekenhuis
aan de Leyweg:

dr. Goense
dr. Nicolai
dr. Badal
dr. Boersma
verpl Barbara en Darcy

Dr. Goense liet het na, om haar kanker tijdig te diagnoseren, ondanks
dat zij al jaren over hetzelfde ongemak klaagde, heeft hij haar nooit een
scan laten maken die haar kanker op tijd had kunnen identificeren. Als
hij gezegd had dat zij dat moest doen, had ze het gedaan. "Een infuus
verandert niets aan de onderliggende oorzaak", dr. Goense? Traject C.
Oh ja dr. Goense, u bent mijn dokter niet meer.

Dr. JJ Nicolai, bekende maag-darm-leverarts en naamgenoot van de NSB'er
Binne Nicolai, heeft haar geintimideerd, en van een operatie of
bestraling afgestuurd. Volgens hem 'maken we tegenwoordig
beslissingen in een team'. Dit was pure intimidatie. En wat was
die beslissing? Traject C. 'Het team' had besloten dat mijn
moeder versneld dood moest. Dat vertelde hij er niet bij. Daar
komen we later op terug.
https://www.hagaziekenhuis.nl/a-tm-z/specialismen/maag-darm-leverziekten.aspx

Dr. Badal. Een echte engerd, die oude dametjes de dood aanpraat,
zodat hij hun organen kan oogsten. Hij maakte zelfs snijdende bewegingen
in mijn richting, toen hij haar probeerde de dood in hun hospice aan te praten.
Toen mijn tante mij opbelde om te vertellen dat mijn moeder niet langer in
coma lag, maar was overleden, hoorde ik hem aan mijn tante vragen
of ze toestemming wilde geven of mijn moeder haar irissen wilde afstaan. Wat
is het legitieme doel voor irissen van een 76 jaar oude vrouw met glaucoom,
die blijkbaar ziek was van een agressieve form van kanker (ik heb haar rontgenfoto nooit
gezien)? Vanaf het allereerste gesprek met dr. Badal was hij meer geinteresseerd in haar
irissen dan haar gezondheid. Hoe kan een 76-jarige vrouw het zonder water en
voedsel drie maanden uithouden, dr. Badal? Leugenaar! Iemand zou moeten
uitzoeken waar de organen die worden afgestaan op de palliatieve afdeling
precies terechtkomen, want geen van deze patienten komen in aanmerking
om donor te worden - ze zijn te oud en te ziek. Dat is nog een schandaal
dat erop wacht om onthuld te worden. (Zie het laatste artikel in deze post.)

Dr. Boersma. Volgens verpleegster Barbara of Darcy heeft
Dr. Boersma heeft haar infuus eruit gehaald. Het gevolg was dat ze geen
vocht meer binnen kreeg en verder uitdroogde. Toen ik erop wees
dat op de 'vent flow' in haar arm geen infuus meer was
aangesloten en waarom dat was, was het antwoord "Traject C".
Echter, deze 'vent flow' werd niet verwijderd alhoewel mij
steeds werd verteld dat een infuus 'niet mogelijk was'. De enige
reden die ik kan bedenken, is dat zij deze erin lieten, zodat
zij in hun hospice uiteindelijk een dodelijke dosis toegediend
zou kunnen krijgen. (Zie artikel onderin.)

Verpleegster Barbara. Een leugenaar, die allerlei excuusjes en smoesjes
verzon om goed te praten dat mijn moeder geen vocht of voeding
toegediend kreeg. Ze stond erop dat mijn moeder "genoeg vocht
binnen kreeg" zonder infuus, terwijl ze door gewoon eten of drinken bijna geen
eten of vocht kon binnenhouden. "Ze droogt niet uit", loog verpleegster
Barbara. Dat is op zijn minst een enorme ethical violation. Ze vertoonde
duidelijke verschijnselen van uitdroging - haar rechterarm bibberde, ze was
soms verward over de tijd.

Geen van de verpleegkundigen op de afdeling Hagaziekenhuis afdeling 12A
zijn zonder schuld, maar dit zijn de hoofdschuldigen.

De hele tijd wilden ze mijn moeder een hospice aanpraten in plaats van
thuisverzorging. Het zou 'niet mogelijk zijn' om thuis een infuus te geven.
(Google: infuustherapie thuis) Het hospice waar ze uiteindelijk mee
aankwamen, was Nollenshaghe, Palliatief Terminale Unit Sweelinckplein,
van Saffier De Residentie Groep.

Waarom is er zoveel geld in omloop in de hospicen? Waar komt de winst
in stervende mensen vandaan? Ze werken niet, ze hebben verzorgers nodig,
bedden, mogelijk apparatuur - dat zijn allemaal kosten. Waar komt de winst vandaan?
Waarom krijgen ze gratis telefoon en internet? Wat is zo financieel waardevol aan
stervende mensen?
http://www.boele.nl/projecten/nolenshaghe-den-haag

CONTEXT

TRAJECT C - Onvrijwillige Euthanasie

TRAJECT C is gelijk aan het net afgeschafte Britse Liverpool Care Pathway
systeem, waarbij patienten met een terminale diagnose (of zelfs daarzonder), de
basismiddelen om te overleven zoals water en voeding per infuus worden
onthouden, en zelfs hun dorst wordt onderdrukt met verdovende middelen,
tot de dood er op volgt. Dit gebeurt uiteraard expliciet niet met de
instemming van de patient of hun familie, wat dit tot onvrijwillige euthanasie maakt.
En gezien de hoepels waardoor men terecht moet springen om vrijwillige
euthanasie legaal te maken, is onvrijwillige euthanasie uiteraard nog gewoon MOORD.

Om duidelijk te zijn - we praten over mogelijk doodzieke patienten, maar niet patienten
die echt in hun laatste levensuur aan een machine zitten. Of in een coma liggen
en er moet worden beslist of de stekker eruit moet worden getrokken. We hebben
het over patienten die met een beetje medische hulp nog weken, maanden of zelfs jaren
zouden kunnen leven.

En dat werd mij ook verteld door dr. Badal, dat "het nog 3 maanden kan duren".
Dat was de dag voordat ze dood was, na haar laatste pilletje. De dag dat
ik had gepraat als brugman om haar naar huis te krijgen en thuis te verzorgen
(waarna achteraf gezien uiteraard haar irissen niet geoogst hadden kunnen worden).
Ik had zelfs genoemd dat hun methode erg leek op onvrijwillige euthanasie. Ik had
gehoopt dat dat genoeg zou zijn om haar mee naar huis te krijgen, maar dat was
voordat ik wist dat zij haar irissen wilden oogsten. Wie denkt eraan dat een dokter
patienten op palliatieve zorg kan zien als orgaandonoren?

Als mijn moeder vocht en voeding waren gegeven, zou ik nu niet rouwkaarten
aan het voorbereiden zijn.

Ja, ze had (ongediagnoseerde en onbehandelde) kanker. Maar via Traject C
werd ze verhongerd, verdorst en verdoofd. Maar wat haar echt de das om deed,
was haar geloof in dokters. Ze was van de oude generatie (1938) en geboren
in een dorp - vertrouwen in autoriteitsfiguren, ze vertrouwde de dominee,
de politieagent, de burgemeester en de dokter. Dat vertrouwen was hun
grootste wapen. Zoals seriemoordenaars en oplichters was dat vertrouwen
hun eerste diefstal.

En nog iets - laat de moeder van een blogger met rust, engerds. Ik neem
mijn wraak in dimensies waar jullie geen benul van hebben.

Ook weet ik nu wat het engste deel van een ziekenhuis is - en het is niet
het mortuarium, daar liggen slechts de lijken. Het is de afdeling palliatieve
zorg - waar de artsen deels verzorger, en deels bodysnatchers zijn. Er is
een enorm belangenconflict tussen deze twee rollen.

Subjectieve opmerking - dit zijn de engste mensen die ik ooit heb ontmoet.
Het Kwaad (om niet al te religieus te worden) druipt van hen af in een
combinatie van sadisme, sarcasme en angst. Misschien is het omdat
ze genoeg sociale vaardigheden hebben om tegen hun toekomstige
lijken te praten zoals Jeffrey Dahmer op een afspraakje, en hun
familieleden gerust te stellen. Ze zijn de legale tweeling van de
seriemoordenaar. En ik betwijfel niet dat wanneer men hun
achtergrond bestudeerd, er meer dan een paar NSB kinderen
en (achter-) kleinkinderen tussen zitten.


Over waarom Traject C of de Liverpool Care Pathway in Groot Brittannie
is afgeschaft - we moeten Traject C in Nederland afschaffen:

http://www.palliatieveverpleegkunde.nl/stervensbegeleiding.htm

Britse ziekenhuizen beloond voor stervensbegeleiding

De meeste instellingen in Engeland werkten met het Liverpool Care Pathway (LCP) dat in 1990
ontwikkeld werd. Het was een methode voor stervensbegeleiding van ongeneeslijk zieke patienten. Een
groot schandaal ontstond toen bleek dat de meerderheid van de Britse ziekenhuizen financieel beloond
werden voor deze begeleiding. Er kwamen gevallen in de pers waarin dokters uitmaakten wanneer iemand
gereed was te sterven. Sommige terminale patienten was water geweigerd in hun stervensfase. In 2013
is de LCP afgeschaft en vervangen voor een individuele benadering. Artikel: Liverpool Care Pathway
scandal.

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2670036/Families-say-dying-patients-care-Victory-Mail-aftermath-Liverpool-Care-Pathway-scandal.html

_________________________________

" Under the LCP, patients were regularly reviewed to ascertain whether medication should be
stopped - and whether fluids should be withdrawn once they ceased to be able to eat and drink. "

http://www.bbc.com/news/health-23698071

(BBC) Liverpool Care Pathway: 'They told my family I was dying'
Kathleen with her granddaughters Helen and Alison
15 August 2013 Last updated at 08:53 GMT

The Liverpool Care Pathway was developed to support patients as they near death. But the reality for
patients and families has been mixed.

The system, which can involve withdrawal of medication, food and fluids, was developed at the Royal
Liverpool University Hospital and the city's Marie Curie hospice in the 1990s to provide a model of
best practice in the care of dying patients.

Critics dubbed it the "road to death" and accused the NHS of killing off thousands of elderly
patients. Supporters say it helped their relatives have a peaceful and dignified death.

Last month, an independent review recommended the LCP be phased out in England, within the next six
to 12 months.

One patient under the LCP was 90-year-old Kathleen Vine. Four months after doctors at a hospital in
the south-east of England used it to care for her, she is back at home and in good spirits.

Her granddaughters, Helen Bishop and Alison English, say the LCP was used as a justification for
sedating Mrs Vine and denying her food and water.

"Nan didn't want to die, it wouldn't even have been euthanasia. So, as far as we're concerned, it
would have felt to us as if our Nan would have been starved to death and killed," Alison said.

Mrs Vine was taken to hospital with a dislocated shoulder, and a few days after being admitted she
developed pneumonia.

"All I remember is they weren't feeding me. Up above my bed they put 'nil by mouth' and I was
begging for food," she recalled.

She said that when she asked doctors and nurses for food, she was ignored.

Listen to The Report broadcast on BBC Radio 4 on Thursday 15 August at 20:00 BST

"I was being left to die. If it hadn't have been for my family I would be dead now. I would just
have been another statistic on the books."

Her family were told she had 48 hours to live but when her granddaughters visited her in hospital
they said she did not look like someone who was dying.

"Nanny was sitting up in bed and she was saying, "I'm really hungry, I'm really thirsty," said
Helen.

"We were ushered into an office with five medical staff and told about the LCP and that Nan was very
elderly and her system was shutting down and there was not a lot they could do. So they would
withdraw the food and meds and let her go peacefully.

"We said, 'but she's got a dislocated shoulder, how can this happen?' And they were saying, 'she is
very old' and we had five people staring at us and it was very intimidating," Helen said.

The sisters said they were never told the reason that Mrs Vine was supposed to be dying.

"I spoke to the nurse and said I need to know what she's dying of. I have a science background and I
need to see evidence. Show me some stats now to explain why you've given up on her," said Helen.

"She was pleading for water. The nurse said 'I've been told I can't give her anything.'"

The Liverpool Care Pathway

The pathway was developed during the late 1990s at the Royal Liverpool University Hospital, in
conjunction with the Marie Curie Palliative Care Institute.

It was intended to provide uniform, high-quality, dignified care for dying patients - whether they
were in hospital, at home, in a care home or in a hospice.

Previously, there were concerns that care had been patchy, with some hospitals failing to meet
acceptable standards and accusations that people were subjected to invasive treatment and testing
that offered no chance of preventing death, but merely prolonged their suffering.

Under the LCP, patients were regularly reviewed to ascertain whether medication should be stopped -
and whether fluids should be withdrawn once they ceased to be able to eat and drink.

However, families have complained relatives were put on the pathway without their consent, and that
death has been hastened in people who were not dying imminently.

Critics say that it is impossible for doctors to predict when death is imminent, so the decision to
put a patient on the pathway is at worst self-fulfilling.

The recent independent review for England, 'More Care Less Pathway', found that the LCP was
regularly used as a justification for withholding food and water.

But John Ellershaw, a professor of palliative medicine who led the team that developed the LCP, told
BBC Radio 4 that should not be happening.

"Nowhere does the Liverpool Care Pathway say you must withdraw hydration or you must withdraw food.
What it says is you should be encouraging patients to take food as appropriate and oral hydration as
appropriate.

"If the patient is unable to take oral hydration then you should consider whether artificial fluids
are appropriate."

"I think if healthcare professionals are telling relatives or patients that they can't have
hydration because the LCP says they can't, then they're not reading the guidance or interpreting it
correctly," he said.

The day after their grandmother had been put on the pathway Alison and Helen were visited by an
end-of-life nurse.

"He asked if we had thought of a funeral and how to tell our daughters. I was saying I just can't
believe she came in with a dislocated shoulder and now we're being told she's dying, but we don't
know what she's dying of.

"At that point Nanny woke up and she had a full conversation with him. She flirted with him, telling
him what lovely eyes he had, asking if he's married, does he have children. Later I said to him,
'That's not a dying person. She's chatting you up. This can't be right."

Alison and Helen didn't want to complain as the nursing staff were "brilliant", but said they got
the impression that "the staff's hands were tied and they had to do what they were told. When we
first found out she was put on LCP the nurses seemed visibly shocked. One nurse shook her head in
disbelief."

They both agree that for terminally ill patients the LCP can be a good thing, in that it provides a
less intrusive way to spend one's final hours.

But in their grandmother's case they felt that the medicine and food that she needed to recover was
being withheld.

"When she was on morphine she was confused and not making sense - which was totally out of
character. But they took her confusion as a sign of dementia.

"We were brought up to think that doctors and nurses know more than us about medical matters. So,
our initial reaction was to believe the medical staff and we were almost made to feel silly for
questioning them," said Helen.

"Start Quote

My mum had a very peaceful passing - clearly the LCP can be used to make sure that people can die
with dignity and that families are given time and space to come to terms with what's going on"

End Quote Sam Long

"But what we were saying was there's one thing we need, to be comfortable with you continuing not to
feed our Nan, we need to know what she's terminally ill with. The LCP is for terminally ill people,
so what is she dying of?"

But the medical staff could not tell them, apart from the fact that she was old.

In a statement, the hospital trust said: "Diagnosing a patient as having reached the end of their
life is not a simple or straightforward task and we recognise this.

"As such, when a decision is taken to place a patient on the Liverpool Care Pathway, it is done so
with close monitoring and review. If a patient shows any signs of improvement, the Liverpool Care
Pathway is discontinued.

"Use of the pathway does not mean that food and drink are withheld. Staff will always assist
patients on the pathway to eat and drink for as long as they are safely able to do so. This is also
subject to regular monitoring and review."

Following the questions raised by Mrs Vine's granddaughters the hospital decided to start feeding
her again and she quickly recovered.

She said she feels lucky compared to the other elderly people who were on her ward. "I had my family
there, but a lot of people didn't have family."

______________________

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2161869/Top-doctors-chilling-claim-The-NHS-kills-130-000-elderly-patients-year.html

(DAILY MAIL) Top doctor's chilling claim: The NHS kills off 130,000 elderly patients every year
By Steve Doughty for the Daily Mail
Published: 23:08 GMT, 19 June 2012 | Updated: 12:07 GMT, 26 October 2012

Worrying claim: Professor Patrick Pullicino said doctors had turned the use of a controversial
'death pathway' into the equivalent of euthanasia of the elderly

NHS doctors are prematurely ending the lives of thousands of elderly hospital patients because they
are difficult to manage or to free up beds, a senior consultant claimed yesterday.

Professor Patrick Pullicino said doctors had turned the use of a controversial 'death pathway' into
the equivalent of euthanasia of the elderly.

He claimed there was often a lack of clear evidence for initiating the Liverpool Care Pathway, a
method of looking after terminally ill patients that is used in hospitals across the country.

It is designed to come into force when doctors believe it is impossible for a patient to recover and
death is imminent.

There are around 450,000 deaths in Britain each year of people who are in hospital or under NHS
care. Around 29 per cent - 130,000 - are of patients who were on the LCP.

Professor Pullicino claimed that far too often elderly patients who could live longer are placed on
the LCP and it had now become an 'assisted death pathway rather than a care pathway'.

He cited 'pressure on beds and difficulty with nursing confused or difficult-to-manage elderly
patients' as factors.

Professor Pullicino revealed he had personally intervened to take a patient off the LCP who went on
to be successfully treated.

He said this showed that claims they had hours or days left are 'palpably false'.

In the example he revealed a 71-year-old who was admitted to hospital suffering from pneumonia and
epilepsy was put on the LCP by a covering doctor on a weekend shift.

_________________________________________

And where do those legally untransplantable bodyparts end up?

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/06/12/AR2006061200473_pf.html

(WASHINGTON POST) Scandal Rocks Human Tissue Industry
By TOM HAYS
The Associated Press
Monday, June 12, 2006; 10:12 AM

" Even scarier: They say BTS doctored paperwork to hide the inconvenient fact that *some of the dead
were too old and diseased to be donors*. As a result, they say, the market was flooded with
potentially tainted tissue, and an untold number of patients across the country may have received
infections along with their dental implants and hip replacements. "







Alex

unread,
Feb 21, 2015, 6:12:34 AM2/21/15
to
"Alex" <avdeelen.R...@ziggo.nl> schreef in bericht
news:60df1$54e6d7db$53547417$33...@news.ziggo.nl...
Dr. Goense heeft mijn moeder klaargestoomd voor de palliatieve care unit, door haar
een correcte diagnose te ontzeggen, en daarna de thuishulp zoals een infuus en sondevoeding
thuis te ontzeggen. Als ze dat had gehad, was ze nooit zo verhongerd en uitgedroogd om
in palliatieve 'zorg' te belanden. Toen ik vroeg om een infuus, omdat ze via eten en drinken
bijna niets meer kon binnenhouden (nadat ze morfinepleisters kreeg opgeplakt, die haar
ingewanden nog verder stil legden) zei Goense letterlijk: "Een infuus neemt het onderliggende
probleem niet weg." Toen ze bij dr. JJ Nicolai zat, zei hij letterlijk "Tegenwoordig nemen
we beslissingen in een team." En de beslissing van het team, bleek te zijn Traject C.

De palliatieve care unit heeft mijn moeder in 4 dagen klaargestoomd voor het mortuarium,
door haar eerst voeding en daarna water te onthouden, en dit te verdoezelen met steed
sterkere verdovende middelen. Donderdag bracht ik haar naar die Slechte unit. Maandag
was ze dood.

Iedere keer dat ik medische marijuana inplaats van morfine aankaartte, werd dit
afgewimpeld, net als dat een infuus met vocht of voeding werden afgewimpeld.

Dat zijn allemaal feiten die ik kan bewijzen. Dus nee, voor 'smaad' ben ik helemaal
niet bang.

Dat is niet alleen moord, dat is moord met voorbedacht rade.

Traject C.

Onderzoek Traject C.


Alex

unread,
Feb 22, 2015, 6:14:52 AM2/22/15
to
Maandagochtend volgen de timeline, sequentie en details.

Stay tuned.

Alex


"Alex" <avdeelen.R...@ziggo.nl> schreef in bericht
news:60df1$54e6d7db$53547417$33...@news.ziggo.nl...

Alex

unread,
Feb 22, 2015, 3:44:44 PM2/22/15
to

Datum van schrijven, 21 Februari 2015.

bron: Lies haar agenda van 2015:

2015

7 Jan. Dr. Goense thuis op bezoek geweest.

8 Jan. Bloedonderzoek

15 Jan. Hagaziekenhuis Leyenburg, route 114, waarschijnlijk rontgenfoto

(Het is na de rontenfoto dat met opeens kwam dat het een maagzweer was die kwaadaardig was geworden
en maagkanker was. Wij hebben deze foto nooit gezien. Of hij bestaat, laat staan wat erop staat is
nog steeds en mysterie voor mij. Maar alle eropvolgende 'behandelingen' en behandelingsonthoudingen
verwijzen terug op de diagnose die voortkwam uit deze foto.)

23 Jan. 10:30 Dr Nicolai

(Wij zijn hier samen op bezoek geweest bij dr. Nicolai. Het was op deze gelegenheid dat hij ons
mededeelde dat we van een operatie en bestraling moesten afzien, omdat een operatie 'heul, heul
zwaar' zou zijn. Hij zij dat 'wij tegenwoordig beslissingen nemen in een team'. Ze was toen nog niet
zo afgetakeld, omdat ze nog gewoon kon drinken, alhoewel eten slechter ging. Ik kan me niet
herinneren of voor of na haar eerste morfinepleister gebeurde. Er is nooit voeding per infuus
voorgesteld.)

Tot zoverre de informatie uit haar eigen agenda.

De rest komt uit mijn eigen agenda voor 2015.
_______________________________________________

12 Februari, Donderdag, 11:00 Lies opgenomen 'voor onderzoek' in zaal 1, afdeling 12A. 17:22 Dr.
Goense belde mij op.

13 Februari Vrijdag. Lies verplaatst van zaal 1, afd 12A, naar kamer 3, afd 12A, het kamertje waarin
ze zou komen te overlijden. Mooi stadsgezicht, overigens. En gratis telefoon en internet. Geen
voeding per infuus. Wel vocht per infuus. 15:00 Haar zus en neef op bezoek geweest.

14 Februari, Zaterdag, 15:30. Ben zelf op bezoek geweest. Lies kon iets alcoholvrij bier drinken,
maar had een slechte reactie op gewoon water en haar pil. Toen ik haar hielp overeind te zitten,
bibberde haar rechter arm, een verschijnsel van uitdroging. Maar ze kon wel een paar lepels vla
eten. Ze had honger, maar kreeg gewoon niet genoeg binnen. Vocht per infuus was er al uit gehaald,
maar de 'vent flow' in haar arm bleef wel bevestigd. Als gevolg kwam haar gevoel van dorst weer
terug. Het infuus met vocht had haar duidelijk geholpen, maar werd afgesloten door dr. Boersma,
volgens een later telefoongesprek met verpleegster Barbara en Darcy. Toen ik in de kamer zelf een
verpleegster erop wees dat haar infuus niet meer was aangesloten, en vroeg waarom dit was, was het
antwoord: Traject C.

Toen ik erbij zat, kwam een blonde verpleegster haar valium brengen, omdat Lies geklaagd had over
hartkloppingen. Wat is beter voor iemand met uitdrogingsverschijnselen en hartkloppingen, een infuus
met vocht of een valium? Mijn moeder probeerde de valium in tweeen te breken, zodat ze maar een
halve valium zou binnenkrijgen. Ik zal nooit de blik in de ogen van deze verpleegster vergeten, en
de blik in de ogen van mijn moeder. Ik denk dat ze toen besefte wat er gaande was.

15 Februari, Zondag, 15:00. I had gebeld met de afdeling 12A, en kreeg eerst verpleegster Barbara en
later Darcy of D'Arcy te spreken. Ik wees erop dat ze uitdrogingsverschijnselen had. Dit werd
tegengesproken door verpleegster Barbara, die er specifiek op wees dat "ze droogt niet uit". Ze
vertelde dat het infuus eruit was gehaald en dat sonde voeding werden afgewezen door dr. Boersma.
Verpleegster Barbara loog, en zei dat ze met kleine slokjes en hapjes 'genoeg eten en vocht binnen
kreeg'. De reden dat ze opgenomen werd, was omdat dit juist niet het geval was. Anders had ze gewoon
thuis kunnen blijven. Ik had haar naar het ziekenhuis begeleid, met het idee dat ze daar vocht en
voeding per infuus zou krijgen en kunnen aansterken. Hun agenda was om haar zo snel mogelijk naar
het mortuarium te geleiden. Traject C.
Er werd afgesproken dat morgen, op maandag een verder gesprek zou volgen met de dokters.

16 Februari, Maandag. Ik had mijn moeder gebeld. Ze was erg misselijk en klonk zwak. Ze had eerst
een extra sterke pleister met morfine gekregen. Hierna was ze in de wc twee maal gevallen. Ze
vertelde mij dat ze de hele nacht had overgegeven. Volgens mij vertoonde ze de mogelijke
verschijnselen van een hersenschudding.

16 Februari, Maandag, 15:00 - 18:00. Voor het eerst zat er in haar spuug donkergekleurde slierten,
die leken op thee, maar die gestold bloed hadden kunnen zijn. Ik had een gesprek met dr. Badal,
waarin ik aankaartte dat als er geen behandeling mogelijk meer was, ze net zo goed mee naar huis zou
kunnen gaan. Praten met dr. Badal is alsof je een praatje maakt met Jeffrey Dahmer. Ik begreep de
dag erna pas waarom. Hij gaf mij een verkooppraatje, waarin alles werd teruggeleid naar haar
diagnose. Wat ik niet besefte, was dat als ik haar mee naar huis had genomen, en ze niet op in het
Hagaziekenhuis of in hun Hospice was, zij haar irissen niet hadden kunnen oogsten. Dr. Badal loog
tegen mij en mijn moeder, en vertelde that "het nog 3 maanden kan duren". Ik confronteerde hem met
de tegenstrijdige smoesjes, dat

1) We onthouden haar vocht, omdat het niet toevoegd aan de behandeling en
2) We zijn uitbehandeld en kunnen het haar alleen makkelijker maken.

Dr. Badal's antwoord was weer een smoesje, namelijk dat ik waarschijnlijk met de verplegers had
gepraat en niet met de dokters. Het probleem met die smoesjes, is dat vocht per infuus het haar
inderdaad makkelijker maakte, en niet alleen omdat het haar continue gevoel van dorst wegnam. Dit
gevoel van dorst kwam weer terug nadat het infuus eruit was gedaan. Met andere woorden, het werkte,
en het is gestopt. Ze heeft al die dagen nooit voeding per infuus gekregen.

Ik legde aan dr. Badal uit dat ik achter de Liverpool Care Pathway was gekomen, en dat deze erg veel
leek op Traject C (Traject Care?). Ik vroeg hem of hij hier ooit van had gehoord, en hij zei nee,
terwijl het toch in zijn specialiteit ligt. Ik vroeg hem of het ziekenhuis of de doktoren een
financieel belang hadden bij deze specifieke hospice. Hoe kon ik bedenken, dat zij de organen van
patienten van de palliatieve afdeling oogsten? Wie staat erbij stil dat zulke organen
transplanteerbaar zijn? En wie zijn de ongelukkigen op wie deze organen worden getransplanteerd?

Hierna had ik nog een gesprek met Desiree Appelo, in het bijzijn van mijn moeder, over welk Hospice
ze naar toe zou kunnen. Zij kwamen aan met Nollenshaghe, Palliatieve unit Sweelinckplein aan de Mgr.
Nollenslaan 22 in Den Haag. Ik vroeg Desiree Apello of de dokters of het ziekenhuis een financiele
link hadden met deze hospice. Dit was namelijk het geval met het schandaal in Engeland. Evenals dr.
Badal ontkende zij dit. Evenals kennis van het Liverpool Care Pathway systeem, terwijl dit ruim
binnen haar vak valt.

Dr. Badal: "Het kan nog drie maanden duren."

17 Februari Dinsdag, 10:00. Ik werd gebeld, en verteld dat ze mijn moeder "niet meer wakker konden
krijgen". Ik hing op.

12:00-14:00 Mijn tante belde op en vertelde dat ze was overleden. Ik hoorde dr. Badal aan mijn tante
vragen of ze toestemming wou geven dat Lies haar irissen wou afstaan. (Zij zei ja, maar ik heb later
nee duidelijk gemaakt, men kan begrijpen waarom.)

Wat is het legitieme doel van irissen van een 76-jarige vrouw met glaucoom, die aan een (word
beweerd) agressieve form van kanker is overleden?

Waar lopen de slachtoffers rond die deze transplantaties hebben ondergaan?

In het openbaar belang steek ik dit verhaal niet onder stoelen of banken.

En als iemand zegt "Je bent boos", kan je verdomd zeker weten dat ik boos ben. Maar dat is ook geen
antwoord.

Ik bracht haar naar het ziekenhuis op Donderdag, en Dinsdag was ze dood. Mooie behandeling.



Alex

unread,
Feb 26, 2015, 2:22:41 PM2/26/15
to
http://www.larouchepub.com/other/2009/3635truth_will_out.html

The Truth Will Out: Britain's Euthanasia Scandal
by Nancy Spannaus and William Wertz

More recently, on April 26, 2008, Dr. Treloar warned, in a letter to the British Medical Journal,
that the Liverpool Pathway is a blueprint for systematic euthanasia of disabled patients. "Combined
with withdrawal of fluids, deep sedation leads quickly to death," Treloar wrote. "The LCP threatens
patients because its eligibility criteria do not ensure that only people who are about to die are
allowed on the pathway. They allow people who are thought to be dying, are bed-bound, and are unable
to take tablets, onto the pathway. In chronic disease such as dementia, dying may take years, but
such patients may be eligible. GPs often put patients on to such a pathway without palliative care
advice."

In his letter, Treloar cites a Dutch study of the Liverpool Care Pathway: "Reitjens et al. show that
withholding artificial nutrition and hydration is the norm. The LCP's omission of prompts to
reconsider nutrition and hydration may allow serious errors in the care of dying patients. It is not
acceptable, as Murray et al. suggest, that assessing nutrition and hydration are not part of the
pathway. Sedation is right in some situations. But as Murray et al. point out, the anticipated
outcome of continuous deep sedation is death. We must learn from Reitjens et al.'s observation that
continuous deep sedation may replace euthanasia."

On Aug. 13, 2009, Adam Brimelow, BBC news health correspondent, warned that there is evidence that
some clinicians may already be using continuous deep sedation (CDS), as a form of slow euthanasia.
Prof. Clive Seale, at Barts and the London School of Medicine and Dentistry, reports that, in the
U.K., the prevalence of continuous deep sedation until death is very high indeed, 16.5% of all
deaths.

********************************************************************

http://www.nd.nl/artikelen/2008/maart/21/onduidelijk-of-misbruik-sedatie-voorkomt

(ND) Onduidelijk of misbruik sedatie voorkomt
Dit artikel komt voor in dossier: Euthanasie

Of artsen palliatieve sedatie als sluiproute voor euthanasie gebruiken, blijft onduidelijk.
Artsenorganisatie KNMG vindt dat er structureel toezicht gehouden moeten worden op beslissingen rond
het levenseinde.

In 2001 reageerden 5617 artsen op een enquête van Rietjens over 'continue diepe sedatie'. Dit is de
meest vergaande vorm van palliatieve sedatie, waarbij een stervende patiënt in een kunstmatige,
diepe slaap wordt gebracht tot de dood erop volgt.

Deze handeling mag alleen worden toegepast bij mensen van wie aangenomen wordt dat ze nog maar een
of twee weken hebben te leven.

(En dat is dus een stuk korter dan '3 maanden'. - Alex)


Alex

unread,
Mar 25, 2015, 8:03:10 PM3/25/15
to
" Dr. JJ Nicolai, bekende maag-darm-leverarts en naamgenoot van de NSB'er
Binne Nicolai, "

Dr. JJ Nicolai heeft niets te maken met Bidde Nicolai.

Alex



0 new messages