Filip
Veel Voorkomend
Het zijn sterke benen, die de weelde van intensieve sportbeoefening kunnen
dragen. Zo wordt om 100 km per fiets af te leggen, 18.000 maal linker en
rechter knie gestrekt en gebogen. Bij fietsers komen knieblessures het meest
voor (30 tot 40%), daarna de spierblessures aan het bovenbeen en ten derde,
de rugklachten. Rugpijn komt dus vaak voor bij fietsers, net zoals bij
niet-fietsers. Tijdens wielrennen mede door urenlang in dezelfde houding te
fietsen en zeker als het koud of nat is. Soms berusten de klachten op een
verkeerde afstelling van de fiets, soms op afwijkingen aan de
tussenwervelruimte, aan een verkeerde rughouding, of aan een pijnlijke
aanhechting van de spieren. Vaak is bij rugpijn de belasting tijdens
beroeps/hobby- uitoefening zwaarder dan de belastbaarheid van de rug.
Rugpijn tijdens het fietsen, wordt meestal minder als men uit het zadel
komt, op de pedalen "danst" of de rug overstrekt. Na thuiskomst een warme
douche en eventueel een onschuldige pijnstiller als paracetamol, en in het
vervolg tevoren de rug met massagezalf insmeren en warm kleden, dat is
meestal afdoende. Veel renners hebben een slechte, bolle rughouding,
waardoor ze van de fiets vaak meer, dan op de fiets last hebben. Het is dan
uitermate belangrijk de rug, nek en schouders regelmatig te rekken.
Achtergrond
Vergelijking met andere sporten, laat zien dat wielrennen relatief weinig
belastend is voor de rug. Krijg je door het wielrennen een bochel? Dat lijkt
zo, maar deze fiets-houding wordt voornamelijk veroorzaakt door het
voorovergekantelde bekken, waarbij de wervelkolom volgt. Wel kan de
kanteling van het bekken, in combinatie met de liggende houding voorover,
bijdragen aan het ontstaan van vaatvernauwingen in de lies, na jaren van
regelmatige trainingen, de zogeheten endofibrosis interna. Als we de bouw
van de rug bekijken, dan zien we van opzij, een S-vormige zuil van
opgestapelde "kopjes en schotels": wervels, met ertussen
tussenwervelschijven, die fungeren als buffers. Deze zijn onder invloed van
bewegingen en inwerkende krachten voor korte tijd vervormbaar. Naar mate we
ouder worden, neemt deze elasticiteit echter af, vandaar dat hierdoor de
belastbaarheid van de rug afneemt. Normaal is er de rug onder in hol,
hogerop bol en bij de nek weer hol. Door een langerdurende fietshouding,
verandert de holte onderin de rug in een bolling en wordt de holling in de
nek versterkt. Als deze houding langer, 1 tot 2 uur wordt volgehouden - en
nog versterkt bij koud nat weer - gaan onze spieren protesteren, verkrampen
en rug en nekpijn treden op. Uit openingen tussen de wervels, aan de
zijkanten ervan, treden zenuwbundels naar buiten. Als een zenuwbundel daar
ter plaatse ingedeukt wordt door de tussenwervelschijf- b.v. door een
verhoogde druk -, treedt er een scherpe, tot in de bil en het been
uitstralende pijn op en spreken we van een ischias door een hernia. Deze
wervelzuil wordt verstevigd door banden en rugspieren, die de stabiliteit en
het bewegingspatroon verzorgen. Wanneer een renner flink voorovergebogen
fietst, moet dit bandapparaat voorkomen dat de wervels "doorzakken". Deze
banden en spieren fungeren dan als "scheerlijnen" die des te strakker staan
naar mate men meer voorover fietst. Een eerste maatregel bij rugpijn tijdens
fietsen is dan ook het bekken wat naar voren te kantelen door de rug
strekken en meer rechtop te fietsen. Om rugpijn te voorkomen tijdens een
langere rit, moet je niet urenlang krampachtig dezelfde houding op de fiets
handhaven. Ook kun je wat rekkingen op de fiets doen en je schouders laten
"rollen". Rek na aankomst nek en schouderspieren nog eens als je hier vaker
last van hebt. Ook een helm die ingeklemd wordt inde nek, kan aanleiding
geven tot nekpijn. Probeer eens een andere helm of train desnoods zonder.
Fiets-Afstelling
Een goede afstelling van de fiets is ook van groot belang. Wanneer zadel
en/of stuur niet goed zijn afgesteld, gaat dat ten koste van de souplesse en
zal er meer op kracht worden gereden, hetgeen rugbelastend is. Een "te korte
zit" geeft een overbelasting (hyperlordose) van nek en onderrug, waarbij
pijn optreedt. Ook bij een te lange voorbouw of een te groot frame ontstaan
er problemen; het zwaartepunt komt meer naar voren en de druk in de
tussenwervelschijven neemt toe. Vooral bij vrouwen met hun relatief wat
kortere bovenlichaam kan dit voorkomen. Dit probleem kan ook optreden door
het triatlon stuur. Vooral oudere coureurs, omdat bij hen de beweeglijkheid
van de heupen is afgenomen, kunnen dan rugklachten krijgen. Kies daarom bij
gebruik van een triatlonstuur, voor een kortere zit (afstand stuur tot aan
zadel kleiner), de zogeheten "Amerikaanse houding". Ook het bekken naar
voren kantelen, is gunstig. Pas echter veranderingen in de fietsafstelling
geleidelijk en met kleine veranderingen toe. Anatomische afwijkingen zoals
een aanzienlijk beenlengteverschil ( 1 cm of meer) en platvoeten, kunnen ook
problemen geven. In het voorjaar of tijdens een zware tocht/klassieker is de
belasting, groter dan de belastbaarheid. Deze rugpijn verdwijnt na enkele
dagen, al of niet met massage. Een "stoemper" pompt - ten koste van
rugpijn - met heel zijn lichaam in plaats van het toepassen van een goede
"Coupe de Pedale". Ook een te hoog zadel of een beenlengteverschil leidt tot
dit "pompen", goed te zien door achter iemand te rijden. Een slecht
wegdek -Parijs/Roubaix- is niet aan te bevelen voor hen, die vaker rugpijn
tijdens fietsen ervaren. Blijven zitten tijdens klimmen of tijdens tegenwind
is erg rugbelastend, door draaibewegingen met de rug. "Dansend Klimmen", dus
regelmatig uit het zadel is daarom aan te bevelen.
Onderzoek
Jonge renners met telkens terugkerende rugklachten doen er verstandig aan
zich te melden bij hun huisarts voor een grondig rugonderzoek om belangrijke
afwijkingen uit te sluiten (Bechterev, Scheuermann of Scoliose). Kinderen
groeien tussen 13e en 17e levensjaar hard (vaak meer dan 10 cm per jaar) en
de groei van de wervelkolom komt tot stand vanuit de groeikernen, aan de
randen van de wervels. In deze groeikernen is bij de ziekte van Scheuermann
sprake van een onregelmatig botstructuur, die pijn veroorzaakt in de
bovenste rugstreek. De pijn treedt vooral door meerdere sprongen
(basket-ball, volley-bal) door sjouwen met zware voorwerpen en door
zwaardere belasting van de rug, zoals bergop fietsen. Vaak is er een
"bochel" zichtbaar en op een röntgenfoto wordt de diagnose bevestigd. Omdat
bij ATB de rugbelasting veel groter is en de kans op vallen ook, mogen
jongeren met de ziekte van Scheuermann wel op de weg blijven fietsen, maar
wordt ATB'en ontraden, soms een half jaar, soms wel 2 jaren, afhankelijk van
het blijven bestaan van pijnklachten. Vaak kan men dan in combinatie met
houdingsoefeningen via een Cesar-therapeut, op de weg blijven fietsen, mits
dat geen pijn veroorzaakt. Bij jongeren, rond het 16e jaar, met rugklachten,
kan soms een Spondylolysis ontdekt worden bij öntgenonderzoek; daarbij is er
een scheurtje in een van de wervelbogen, hetgeen tot een zeurende rugpijn na
het fietsen kan - maar niet hoeft - te leiden; we zien dit echter vooral
bij peakbelastingen zoals bij krachtsport (turners, schoonspringers e.d.).
Dit gegeven is een extra argument om op jonge leeftijd niet te vroeg met
krachtoefeningen te beginnen en zoveel mogelijk op "souplesse" te blijven
rijden. Bij snel groeiende jonge renners zien we vaak rugklachten die
samenhangen met een - tijdelijk - minder goed belastbare rug. D.w.z. bij een
langere rit of onder zware omstandigheden, wind, regen, wedstrijd, kan zich
makkelijk rugpijn voordoen. Ook een valpartij, kan leiden tot rugklachten
indien daarbij het bekken verdraaid is: "bekkenverwringing". Daarbij treft
men een "pseudo-beenlengteverschil" en een zogeheten "vorlauf-fenomeen" bij
voorover buigen (het tekort gaat over in een teveel en andersom) en bij een
maximale inspanningstest op een ergometer blijft de "hoger staande"
bekkenkant hoog gefixeerd, wat aanleiding geeft tot wat uitstralende pijn in
dat been. Met manuele therapie is dit te verhelpen.
Beleid
Een eerste stap bij rugklachten is verlaging van zadel en verhoging van het
stuur. Dat gaat in kleine stapjes van 0,5 cm. Ook bredere, minder hard
opgepompte banden, goed gepolsterde handschoenen en een kortere zit bij een
triatlonstuur, kunnen erin bijdragen telkens terugkerende pijn tijdens het
fietsen te voorkomen. Afwijkingen in beenlengte kunnen gecorrigeerd worden
en ook inlegzooltjes bij platvoeten kunnen heilzaam werken. Leer ook een
goede "Coupe de pedale" aan. Pas krachttraining in de winter toe en zorg
voor een geleidelijke trainingsopbouw in het voorjaar. Alleen in de actieve
periode van een spondylolysis (met een hot spot op de technetium-botscan)
moet de belasting worden beperkt en een brace of gipscorset moet worden
toegepast om de genezing te bewerkstelligen. Daarna moet actieve revalidatie
plaatsvinden. Ook bij een 'oude' lysis is training van het spiercorset
aangewezen. Het belangrijkste om rugklachten in het lagemeen te voorkomen,
is het versterken van de buikspieren en het doen van rekoefeningen van de
ham-strings. Bij rekken gaat het om de invloed op het bindweefsel in de
spieren. Dit bindweefsel is verantwoordelijk voor de algehele stijfheid die
optreedt 1 tot 2 dagen na een (ongewone) trainingsarbeid. Door intensieve
belasting, treedt er verkorting van de spier op, door inkorting van dit
bindweefsel. Rekken is bedoeld om deze verkortingen te voorkomen. Het is
voor renners van minder belang dan voor hardlopers of voetballers. Door een
goede werking van de buikspieren en het oprekken van de ham-strings, neemt
de belastbaarheid van de rug toe en wordt een houdingsafwijking voorkomen.
Rek je rugspieren op, door in ontspannen hurkhouding met de handen plat op
de grond omhoog te komen, de benen gestrekt en de handen plat op de grond.
Rek de schouder en nekregio door op de knieën voorover te gaan en de handen
gestrekt op een verhoging te leggen. Rek vervolgens nek en schouders door
het hoofd naar de grond te brengen. En iemand die een hernia heeft gehad,
kan, na de periode van de ergste klachten, vaak weer met plezier de
fietstraining hervatten
Ton Verheij
In januari heb ik een dergelijk probleem ook op nl.fiets gezet en een
overstelpende hoeveelheid reacties op het net en eigen e-mail gehad.
Daarvoor alle mailers nog eerns bedankt. Inmiddels nog steeds niet aan het
fietsen overigens. Het beenlengte verschil werd in eerste instantie ook bij
mij geconstateerd. Een hakverhoging in de normale dagelijkse schoenen was
het advies en de crank aan de zijde van het te korte been vervangen door een
met de helft van het aantal millimeters beenlengteverschil langere cranck.
Na enige 'krakende' osteopaatbezoeken is inmiddels duidelijk dat er een
verschil bestaat tussen antomische en functionele beenlengteverschillen.
Haal dus eerst wat second opinions voordat je echt aan het sleutelen gaat
aan jezelf/je fiets.
De reacties die ik gekregen heb mail ik naar je eigen adres.
Beterschap,
Jan-Willem
Filip Torfs <f...@mail.vkg.be> schreef in berichtnieuws
eZL_4.44$YA5....@nreader1.kpnqwest.net...
Meer klachten op de race-fiets dan op een normale fiets?
Waarom dat dan?
Rechtopzittend zittend is bv de druk in de tussenwervelschijven (vaak als
oorzaak van rugklachten) vele malen hoger dan voorover gebogen met extra
steun voor de handen op het stuur.
Beenlengte-verschil corrigeren met verschillende cranks?
Ben je soms een Belg?
Bedenk maar eens wat er gebeurt als je de in de onderste stand gecorrigeerde
crank omhoog hebt staan: juist, het gecorrigeerde verschil is nu zelfs
verdubbeld!
En wat is het nut van een vlinderstuur?
Ton Verheij
"Dennis van Rutten" <dv...@dennis-van-rutten.tmfweb.nl> schreef in bericht
news:8hmn98$4bk$1...@azure.nl.gxn.net...