Welk materiaal ?
Dan is het toch alleen een kwestie van twee houten palen in de grond zetten
met een kant-en-klare tuindeur er tussen? Palen van 270 cm, voor een derde
in de grond zetten, dat is lekker stevig.
Met een gehuurde grondboor (bouwmarkt) zet je die palen er in een paar
minuten in. Bij het dichtgooien van het gat even de tuinslang er bij hangen,
dan spoelt de grond goed in en dan gaat het nooit meer scheef hangen of wat
dan ook.
Bert
Maar vervolgens geef je geen enkele informatie over wat je nou precies wil.
Wat verwacht je dan voor antwoord te krijgen?
Als je zelf een deur wilt maken heb je toch niet zo heel veel opties. Een
deur van planken maken gaat precies hetzelfde als bij de kant-en-klaar
deuren. En als je een massieve (of holle) deur wilt, dat is ook niet zo
moeilijk, want daar maak je een raamwerk van balkjes met een plaat op beide
kanten.
Dus, wat wil je? Geef 's wat denkrichtingen, anders kunnen we hier niet
meedenken! ;-)
Bert
Ga naar de winkel, neem een rolmaat mee
En bekijk daar de vele voorbeeld tuindeuren
En maak zelf een beslissing welke je wilt maken !
Een raamwerk kun je bijvoorbeeld zo maken:
http://www.buildeazy.com/gate.html
http://www.baumarkt.de/b_markt/service/gartentor.htm
De wilgentenen kun je er vervolgens op nieten.
Bedenk wel: om scheef trekken van je deur te voorkomen zul je de diagonale
schragen altijd vanaf de scharnierzijde omhoog naar de slotzijde moeten
plaatsen. De diagonalen worden dan op duw belast.
Andersom, dus op trek belasten van de diagonaal, laat de deur in een paar
jaar doorhangen.
Bert
Hmmm... ik heb een paar jaar geleden een scheef deurtje aardig
rechtgetrokken door een ijzerdraad met spanners te installeren. Vanaf de
slotzijde naar de scharnierzijde dus, met belasting op trek. Ik heb het een
paar keer moeten nastellen, dat wel. Het zit alweer een tijdje, en het
lijkt toch redelijk stabiel, dus vooralsnog kan ik je tegenspreken.
Er zit wel wat verschil tussen ijzerdraad en een houten plank. IJzerdraad is
prima op trek te belasten en juist weer helemaal niet op druk. Zie ook
beton, dat kan enorme drukkrachten aan, maar je trekt het zo uit elkaar.
Het punt is trouwens niet eens zo zeer het op druk belasten van de houten
plank, maar meer dat door rot en andere ellende de bevestiging van de plank
gaat losraken. En dan zakt je deur dus uit. Door de plank andersom te
monteren kan het ding geen kant op, dat werkt altijd.
Dus, dat tegenspreken valt wel mee, we hebben allebei gelijk, dit keer...
;-)
Bert
Dat is totaal wat anders. Maar ik weet niet of ik kan verduidelijken waarom
:-)
De starre diagonaal in de eerste deur draagt een deel van het gewicht, en
zorgt voor stijfheid, omdat hij niet (makkelijk) kan vervormen. Jouw
spandraad voorkomt uitzakken door trekspanning op de diagonaal te zetten.
--
Bart
If you can fake sincerity, you can fake pretty much anything.
- House M.D.
Ja, maar wat is het verschil? Ik bedoel dit niet hatelijk, maar waarom zijn
beide methoden kennelijk correct? Stel je eens voor, ik ga, geïnspireerd
door mijn succes, een diagonaal installeren, maar dan belast op trek, wat
dat heeft toch zo goed gewerkt... wat gaat er dan mis?
Niets. Zolang je hem spant tussen de uitzwaaiende onderhoek naar de hoek
daar tegenover. Maar als je met een stijve diagonaalbalk werkt moet hij
andersom.
--
Bart
"It could be a trap."
"Not a very good one - we're already suspicious."
"The test is not whether you are suspicious but whether you are caught."
- Avon
Stel je een houten raamwerk voor, gewoon twee staande latten en twee
liggende latten, een rechthoek dus. Til je deze aan 1 kant op dan zakt het
door, toch?
Mooi, nu zetten we er een lat diagonaal tussen, van de bovenkant aan de
tilkant naar de onderkant aan de "hangende" kant. Dat gaat goed, lijkt het.
Maar nu ga je 'm jaren zo laten hangen. De bevestigingspunten krijgen
speling, het trekt allemaal los, er komt speling in. Makkelijk te zien door
het te overbelasten: dan trek je de diagonaal los.
Nu doe je het andersom: van de onderkant aan de tilkant, tot de bovenkant
aan de hangende kant. Wat gebeurt er nu indien de spijkers wat los gaan
zitten? Niks, want die lat kan nergens heen. Je krijgt geen speling, geen
tussenruimte. Dus je deur gaat niet hangen.
In _theorie_ maakt het niks uit, als je een goede bevestiging hebt die niet
gaat lossen en je lat niet krimpt en uitzet. De _praktijk_ is anders, zoals
zo vaak.
Dat er verschil in duw- en trekkracht zit kun je zo zien: vervang de
diagonale lat door een staalkabel. Dat gaat de ene kant op heel goed, de
andere kant gaat helemaal niet. Extreem voorbeeld, maar het geeft wel aan
dat het verschil maakt.
Ik wens je veel knutselplezier met houten stokjes (sate-prikkers?) want er
is niets zo goed als zien en voelen hoe het werkt.
Bert
Een starre diagonaal belast op trek stelt hoge eisen aan de (hout)
verbinding, de verbindingen torsen een deel van het totaal gewicht.
Bij een houten poort gebruikt men een diagonale schoor belast op druk,
het gewicht van de poort helpt om de verbinding op zijn plaats te fixeren.
Een diagonaal op trek door middel van een staaldraad is simpel om aan te
brengen door middel van twee bouten, en in combinatie met een
kabelspanner steeds na te stellen.
Beide manieren zijn konstruktief gezien evenwaardig, enkel het uitzicht
bepaald welke manier het wordt.
Mvg,
André
>
> "jjg" <jj...@xs4all.nl> schreef in bericht
> news:48022c4e$0$14342$e4fe...@news.xs4all.nl...
>>
>> Ja, maar wat is het verschil? Ik bedoel dit niet hatelijk, maar waarom
>> zijn
>> beide methoden kennelijk correct?
>
> Stel je een houten raamwerk voor, gewoon twee staande latten en twee
> liggende latten, een rechthoek dus. Til je deze aan 1 kant op dan zakt het
> door, toch?
>
> Mooi, nu zetten we er een lat diagonaal tussen, van de bovenkant aan de
> tilkant naar de onderkant aan de "hangende" kant. Dat gaat goed, lijkt
> het. Maar nu ga je 'm jaren zo laten hangen. De bevestigingspunten krijgen
> speling, het trekt allemaal los, er komt speling in. Makkelijk te zien
> door het te overbelasten: dan trek je de diagonaal los.
>
> Nu doe je het andersom: van de onderkant aan de tilkant, tot de bovenkant
> aan de hangende kant. Wat gebeurt er nu indien de spijkers wat los gaan
> zitten? Niks, want die lat kan nergens heen. Je krijgt geen speling, geen
> tussenruimte. Dus je deur gaat niet hangen.
>
> In _theorie_ maakt het niks uit, als je een goede bevestiging hebt die
> niet gaat lossen en je lat niet krimpt en uitzet. De _praktijk_ is anders,
> zoals zo vaak.
>
Daar zit ik dus een beetje mee... die theorie. In thorie klopt het dus
gewoon... ik heb dus inderdaad die diagonale lat ...
> Dat er verschil in duw- en trekkracht zit kun je zo zien: vervang de
> diagonale lat door een staalkabel.
...vervangen door een kabel... dat heb ik dus gedaan...
> Dat gaat de ene kant op heel goed, de
> andere kant gaat helemaal niet. Extreem voorbeeld, maar het geeft wel aan
> dat het verschil maakt.
niks extreem dus, gewoon wat ik gedaan heb. En omdat ik die kabel natuurlijk
op trek belast heb, en niet op druk, is het tot dusverre goed gegeaan. En
wat ik dus nog steeds wil weten: wat staat me nu nog te wachten wat ik niet
weet?
Dat heb ik dus inderdaad gedaan. En ik moet hem dus inderdaad af en toe
nastellen (klopt, heb ik gemerkt). Het uitzicht is even geen probleem (is
er niet). Volgende vraag: Heeft het zin om, op termijn, toch een diagonaal
aan te brengen?
Tsja, niets extreems denk ik. Zo lang je kabel niet roest en je hout stevig
geschroefd is, dan zal het wel een aantal jaar houden. Dan kijken we over
tien jaar wel verder, toch?
Bert
Die kabel is al diagonaal en die voorkomt het doorzakken al. Als de rest van
de deur degelijk is, dan ben je er voor jaren klaar mee.
Bert
Wim. 1.92 m.
Ah, je gaat er vanuit dat er een lat boven de deur komt. Dat heb ik hier
niet, het is niet nodig omdat de palen echt niet scheef gaan hangen. Mijn
hek en deur staan nu 8 jaar en is nog in nieuwstaat. Heb er alleen een nieuw
grendeltje op moeten zetten omdat 'ie (blijkbaar) niet roestvast was.
Bert