Salve, Martín:
FACEBOOK: A
mi me alècra altrosic qued en Facebook i abbia avuto, en las últimas
septemanas, tanta activitate. Mais quellos cortos ed espontàneos messajos non
facilitant uno debatto profundo, ordenato ed duràvele. Sont, fòrse,
contraproducèntes! Èo insisto en la conveniènza de debattere quic, en lo Fòro,
que permette escrívere messajos longos ed bene elaboratos, con formato, ed
ordenatos en filos qued remanen guardatos. De altra parte, non credo que sèa
conveniènte polemizare ante lo nòstro público de Facebook ;)
PRONÓMENES
PERSONALES: Las formas italianas àtonas mi,
ti, si non provènen de lo dativo latino mais de unos anticos me, te, sé. Lo fenòmeno èst semelante ad
lo cambio DE > di.
DIPTONGAZIONE
ROMÀNICA: La diptongazione È > IÈ ed Ò > UÒ èst, cèrtamente, uno fenòmeno
presènte en moltos romàneces. Non obstante non èst generale. Lo portughese non
lo cognoscet. Lo catalano diptongaut arcaicamente en qualques casos (non
recòrdo quales). Ed lo rumèno non diptongat Ò. [Non so en casa ed non aio la
mèa biblioteca por cercare la bibliografia qued me demandas.] En plus, la extensione
de lo fenòmeno èst divèrsa. Solamente lo castellano ed rumèno diptongant en
síllaba apèrta ed serrata. Lo francese ed lo italiano lo facent solamente en
síllaba apèrta. Consequèntemente, avemos en romànece bàsicamente doas formas
(como en tantos altros aspèctos de la lengua), È/IÈ ed Ò/UÒ qued avent divèrsas
distribuziones en los romàneces particolares. La forma originale ed englobante
èst È, Ò. Las formas castellanas IE (altrosic rumèna) ed UO (> UE en
castellano) sont minoritarias: fixa-te que lo francese ed lo italiano
pronúnziant MIÈL/MIÈLE, non MIEL/MIELE. Consequèntemente, non èst possibile
generalizare IE ed UO como formas prioritarias. De altra parte, IÈ, UÒ non
avent lo avantajo de evitare vocales apèrtas.
DIPTÒNGO
AU: Avèndo-se jam monoptongato los diptòngos latinos AE (CAELU > cèlo) ed OE (POENA > pena), moltos romàneces –la maioría– monoptongaront
altrosic lo AU (AURU > òro), recuperando la simmetria de lo sistèma. Non
obstante, lo diptongo AU pervívet en qualques romàneces, la maioría perifèricos
(por. ouro, rum. aur). Donque, la
codificazione neolatina includet questa forma tradizionale, qued avet lo avantajo
de èssere plus englobante, jam-qued la ò proveniènte de AU non diptongaut en
castellano, francese ed italiano. Lo usuario ès lívero de usare-la sid lo
consíderat conveniènte. Potemos revisare lo órdene. Fòrse devereva èssere AU la
forma priotitaria. Te propòngo uno exercicio: estudiare los avantajos ed
inconvenièntes de AU ed Ò con la aiuta de la nòva lista de critèrios ;)
Cordialemente,
Jòrjo.
Las formas castellanas IE (altrosic rumèna) ed UO (> UE en castellano) sont minoritarias: fixa-te que lo francese ed lo italiano pronúnziant MIÈL/MIÈLE, non MIEL/MIELE. Consequèntemente, non èst possibile generalizare IE ed UO como formas prioritarias. De altra parte, IÈ, UÒ non avent lo avantajo de evitare vocales apèrtas.
--
Hai ricevuto questo messaggio perché sei iscritto al gruppo "Fòro Neolatino" di Google Gruppi.
Per annullare l'iscrizione a questo gruppo e non ricevere più le sue email, invia un'email a neolatino+unsubscribe@googlegroups.com.
Per altre opzioni visita https://groups.google.com/d/optout.