Teoretycznie wykorzystanie do budowy Juranda Juniora - ramy z Ogara 200 załatwia sprawę z technicznego punktu widzenia. Jest to rama grzbietowa, z podwieszonym w dolnej części poziomym silnikiem. Chęć maksymalnego upodobnienia motoru do Junaka M10, skłoniła mnie jednak do wykonania dodatkowej, pomocniczej ramy tworzącej przed i pod silnikiem podwójną kołyskę... Do wykonania można posłużyć się rurkami 1/2 cala (około 20mm średnicy) lub 3/4 cala (około 25mm średnicy). Ramę pomocniczą można wykonać jako niezależną konstrukcję przykręcaną do ramy głównej. Wówczas trzeba będzie dorobić uchwyty z płaskownika w okolicy główki ramy, a także w tylnej części - za silnikiem. Można także "pójść na całość" i wykonaną kołyskę przyspawać na stałe do ramy głównej. W tym drugim wypadku trzeba zwrócić baczną uwagę, czy jest możliwe wyjęcie i włożenie silnika - przestrzeń dla niego przeznaczona, zostaje bowiem w tym momencie trwale i dość znacznie ograniczona. Decyzja o dorobieniu dodatkowej kołyski niesie oczywiście szereg zalet. Usztywnia i wzmacnia ona zasadniczą konstrukcję ramy głównej. Chroni silnik przed uderzeniami z dołu (np. najechanie na wysoki krawężnik czy kłodę drewna), stanowi też bardzo wygodny stelarz do zamocowania podnóżków kierowcy, dźwigni hamulca nożnego, czy podpórki bocznej.
Rysunek konstrukcyjny pomocniczej ramy kołyskowej.

Gotowa rama pomocnicza. Konstrukcja przeznaczona do przykręcenia do ramy głównej - demontowalna.


Gotowa rama pomocnicza. Widoczne uchwyty do przykręcenia przy główce ramy głównej.

Rama pomocnicza w Jurandzie Juniorze zbudowanym na ramie Ogara 200. UWAGA! Główna belka nośna ramy była modyfikowana - przebieg ukośny!



Rama pomocnicza w Jurandzie Juniorze zbudowanym na ramie Ogara 205.


Rama pomocnicza - wersja spawana do ramy głównej. Jurand Junior budowany na bazie ramy Ogara 200.


Przerobiona rama Ogara 200 z wspawaną na stałe ramą pomocniczą.

