جلیلی را بهتر بشناسیم
MirHossein Mousavi
بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان زیادی از نوع نگرش بنده به آقای جلیلی واقعاً شوکه شدند؛ حتی دوستان قدیمی.
خیلی دوستانی که من رو میشناسند، میدونند که در قضیه سیاست خارجی همواره تلاش کردیم که در راستای فرمایشات رهبر جلو بریم و باری رو از روی دوش نظام در حوزه دیپلماسی عمومی برداریم.
در این سالها هزینه های مادی و معنوی زیادی هم دادیم که نیازی به گفتنش نیست. (من باب تعریف از خود نگفتم. صرفاً برای اینکه با چارچوب فکری بنده بیشتر آشنا بشید.)
بنده شاگرد آقای جلیلی در دانشگاه امام صادق بودم و مدت زیادی است که ایشون رو میشناسم و بعد هم با پرس و جو از افرادی که ایشون رو از وزارت خارجه و دانشگاه میشناختند، بیشتر در مورد ایشون تحقیق کردم. حتی تیم شورا رو هم از نزدیک میشناسم و با خیلیهاشون رفت و آمد و نشست و برخاست داشتم و زیاد میشناسمشون.
جالبه کسایی به من در این چند روزه نقد وارد میکنن که تقریباً هیچ شناختی از جلیلی ندارند و صرفاً تصویر ایشون یا خودش رو یک یا چند بار دیدند و وقتی میپرسی که از جلیلی چی میدونی، میگن ایشون آدم خوبیه!
من هم معتقدم آقای جلیلی آدم خوبیه ، اما نه برای ریاست جمهوری.
در ادامه متنی رو تقدیم میکنم که نظر یکی از دوستان در مورد جلیلی است. جالبه که خیلی از کسایی که با جلیلی کار کردند (غیر از تیم فعلی شورا) همین نظر رو داشتند و دارند. بخشهایی از متن که بولد شده، نظر خود بنده است.
لطفاً با دقت بخونید و ببینید که آیا انتخاب جلیلی در این مقطع بهترین انتخابه؟
آن چه من از سعید جلیلی میدانم اینهاست؛
1. او صبغه و سابقه عدالتخواهی دارد و از مشهد سر برآورده است. همان مشهد مجمع مطالبه و همان مشهد حاج حیدر رحیم پور و همان مشهد وحید جلیلی برادرش
2. او دانشگاه امام صادقی (ع) است
3. به شدت شخصیت سخت و صلبی دارد و تقریبا میشود گفت اصلا آدم متعامل و نصیحت پذیری نیست (این یک حقیقت است. ایشان واقعاً روحیه تعامل ندارد و تصور میکند بهترین نظر را خود او دارد. این روحیه، کاملاً مخالف با مشی اسلامی و مشی رهبری است. با این مشی، رئیس جمهوری که باید با نخبگان تعامل کند، از کجا سر در خواهد آورد؟ مشی آقای جلیلی به نحوی است که به خود میگویید غلط کردم مشورت دادم!)
4. در کار به کسی اعتماد ندارد و صفر تا صدش را خودش باید انجام دهد و در تمام جزئیات دخیل باشد و تصمیم بگیرد. (این هم واقعیتی است که برای خیلیها که با جلیلی کار کرده اند رخ داده است. ایشان تصور میکند که رئیس جمهور باید در ریزترین جزئیات ورود کند. انقدر در جزئیات وارد میشود که طرح کلان از بین میرود. در حالی که نمایندگان رئیس جمهور هستند که باید این وظیفه را انجام دهند. و رئیس جمهور باید به آنها اعتماد کند.)
5. اطرافیان و همکارانش را باید خودش دقیق بشناسد تا با آنها کار کند و افرادی که به او معرفی میشوند را معمولا ایگنور میکند (لزوماً اخلاق بدی نیست اما نشان دهنده سیستم مبتنی بر تفکر فردمحوری و تیم گریزی ایشان است و در بعد کلان و برای ریاست جمهوری، کشور را با مشکل مواجه میکند.)
6. در استفاده از بودجه و بیت المال چنان وسواس به خرج میدهد و مته به خشخاش میگذارد که بعضا کارها رسما فلج میشوند و زمین میمانند (این یه حادثه واقعی است. خیلی از دوستانی که با ایشان کار کردند، متاسفانه بعد از زحمات زیاد و هزینه هایی که از خود کردند، با این جواب مواجه شدند که کار را نمیپسندیم! در حالی که ناظر برنامه ها از خود شورا بود و ناظران هم برنامه ها را تایید کرده بودند ولی چون آقای جلیلی نپسندیده بود، پول ملت بهشان برگردانده نشد. این نوع نگاه، سرمایه گذاری در کشور را نابود خواهد کرد. نگاهی مبتنی بر عدم اعتماد به سرمایه گذاران.)
7. اطرافیانش جنبش عدالتخواهی ها و برخی امام صادقی ها هستند.
8. بسیار حزب اللهی و متدین است
9. از خود حرف و نگاه دارد و از جهت محتوایی خالی الذهن نیست (نکته ای که شاید در لنکرانی به این حد وجود نداشت)
10. تیم گسترده در آن حدی که برای اداره کشور نیاز است (وزرا، معاون وزرا، استانداران و...) و برنامه (در مقیاس یک رئیس جمهور) ندارد *(این هم واقعیتی است. برای همین، ترس از این وجود دارد که بخش قابل توجهی از تیمهای قبلی احمدینژاد، وارد کابینه جلیلی شود و یا افرادی را در کابینه ببینیم که واقعاً شاخهایمان از اینکه چقدر جوان و بی تجربه هستند، در بیاید. این اتفاق در شورا افتاد و افرادی به شورا به عنوان امنیتی ترین و استراتژیکترین جای کشور رفتند که تازه درسشان در دانشگاه امام صادق تمام شده بود.
11. رابطه اش با رهبری خوب است و به جهت اعتقادی، باور راسخ به ولی فقیه دارد
12. بسیار تشکیلات گریز است و فردمحور است. طوری که هم در انتخابات مجلس که از مشهد کاندید بود و رای نیاورد و هم حالا در انتخابات ریاست جمهوری حاضر نشد با لوای هیچ یک از گروه ها حاضر شود. (این صفت گرچه از یک جهت زیبا و خوب به نظر میرسد، اما کاملاً شعاری و آرمانی است و در عمل باعث خودسر و یه دنده شدن رئیس جمهور میشود. درست مثل اتفاقی که برای احمدینژاد افتاد. بی اعتنا بودن وی به دیگر احزاب و افراد، باعث شد که وی در برابر همه و حتی در برابر رهبری هم بایستد. چرا که فقط خودش را قبول دارد و از هر نوع ائتلاف و تعامل و همکاری گریزان است.)
13. بسیار ساده زیست است (مثلا بعد از دبیر شدن در شورایعالی امنیت ملی با زاجراتی متقاعدش کردند که از محل زندگیش کرج به تهران نقل مکان کند و یا موفق نشدند پرایدش را به یک وسیله دیگر تغییر دهند و یا علی باقری میگوید "با اینکه طبق قانون میتوانند 22 محافظ داشته باشد، فقط یک راننده دارد." من میگویم تازه با همان یک راننده هم کلی داستان داشته است.)
14. ما قرار بود به کسی رای دهیم که نقاط قوت رئیس جمهور قبلی را داشته باشد و نقاط ضعفش را نداشته باشد اما احمدی نژاد خیلی متعامل و با توان بالای اقناع جمعیتها و مردم بود، سابقه اجرایی زیادی در کارنامه اش داشت و پایان دولتش این شد! دکتر جلیلی خیلی منزوی و گوشه گیر است، خشک و جدی است، و حتی یک سال کار اجرایی در کارنامه اش نیست.
عرض حقیر و دیگر دوستان حامی نظام اما مخالف با ریاست جمهوری آقای جلیلی حداقل در این مقطع، خدمت بزرگواران این است که من هم با تیپ حزب اللهی و مردانگی این جانباز عزیز کشورمان خیلی صفا میکنم، اما اصلا به صلاح کشور در این جایگاهی که الان ایستاده ایم نمیبینم که ما به خاطر این صفا کردنمان، کشور را به چنین بزرگواری بسپاریم.
چند روز پیش، کلی با خودم کلنجار رفتم که نکند این حرفها، مصداق تخریب باشد و آخرتم را برای دنیا تباه کنم و تصمیم گرفتم که سکوت کنم. اما دوباره ولوله ای به جانم افتاد که نکند سکوتم خیانت به کشورم باشد و باعث شود به خاطر همین سکوت مواخذه شوم.
خدا همه ما را عاقبت به خیر کند.