Како да се Бугарствува во овие тешки времиња?

[Васко Глигоријевић]

ВМРОвизмот на нашите брашта Бугари е контрапродуктивен. Во никој
случај не може да се очекува тотален,консензуален триумф на истиот,
иако опозицијата е до некаде поразена. Време е да се определат
интересни сфери помеђу Србите и Бугарите во со античко македончење
разулавената БЈРМ со цел да се одучат двете групи од борба между себе.
Треба енергијата да ја трошат за борба против македонистите на својот
зацртан од договорот, терен. Истина, како се вели у нас Србите "да се
биде Блгарин е тажно, но да са биде бугараш е трагично". Сепак, немаме
потенцијал за ефективна ресрбизација на Повардарјето-дојдоа нови
генерации кои српски таман знаат колку да опсујат. Српската писменост
не се негува во Повардарјето, кое со Србија е врзано само со тенок
коридор и кое е далеку од битните центри. Во овој момент самата
вулгарност на македонизмот ни е најдобар сојузник: тој е идеологија на
толпата, на рајата-неопределените го разбираат тоа и бараат решение
вон него.

Значи, Бугарствувањето има добра перспектива ако се ослободи од
максималистичкиот “сс пушка во раце срешту Грци и Срби“
македонствувачки приод. На Србите не ќе им биде трудно да докажат оти
Полог, скопската котлина, даже Куманово немаат врска со Филип и
Александар, додека Бугарите, ослободени од бремето на борба во Скопје
ќе ја придвижат сферата на влијание од исток повеќе накај центар и
југозапад.

[Симеон]

Отдавна е ясно, че "Полог, скопската котлина, даже Куманово немаат
врска со Филип и Александар". Въпросът е, как сърбите ще докажат, че
тия стари сръбски земи нямат връзка и със Скендербег, Хашим Тачи, Али
Ахмети и други подобни.