En la pasinta dii me kontrolis la olima Linguala Suplementi (LS) dal Akademio di Ido quik ante e pos la duesma mondomilito. Agante lo me trovis kelke interesiva decido, qua ne aparas en la Lexiko di Nova Vorti da Camiel de Cock.
En LS8 (oktobro-decembro 1946), on trovas:
*amerikana/Amerikana.
En LS12 (oktobro-decembro 1947), on trovas:
*amerikana/Amerikana. – Auerbach: pri la mayuskulo videz Progreso V 745 e decido 1174. Belie: la nuna regulo preskriptas mayuskulo. Meaopinione ne nocus abolisar ta regulo e lasar libera skribar tala derivuri de propra nomi sive per mayuskulo sive per minuskulo. Cetere nia lingui nacional ne interkonkordas pri ta punto. Bogard: yes. Laurent: me aceptas ta ortografio per minuskula komencalo por la nomi dil habitanti. Marcilla: yes, preferinda la uzo di minuskulo por la derivuri de naciono (populo o linguo). Richardson: no. Strandquist: superflua. Cornioley: yes, la situeso es klara: DFIRS uzas minuskulo, nur E mayuskulo. Voto-stando: 5 yes, 1 no, aprobita por omna analoga kazi: angla, belga, cheka, dana e c. (23. 11. 47.)
Or me nultempe informesis, ke la uzo di minuskulo esis oficala!
Por kompletigar la informo, yen Progreso V 745:
Pri l’uzo di la mayuskuli.
On restriktez l’uzo dil mayuskuli a la geografial ed a la familial nomi, t. e. a la nomi netuchebla (netushebla) dal ortografial reguli. La derivaji di generale konocata nomi skribesez per minuskuli, ex.: Ido, ide, ida, idal, idisto, analoge: Europo (Europa), europana; Germanio (Germania), germano; Kristo, kristanismo, kristano.
La nomo Ido nun povas e darfas konsideresar kom generala vorto e submisesar a la reguli di nia ortografio t. e. recevar la minuskulo adminime en la derivaji.
La mayuskuli vere vizas nur saliigar la propra nomi de la cetera texto.
J. KELLER.
Respondo. – Yes, la regulo esas uzar la mayuskuli por la propra nomi; ma li devas anke uzesar por lia derivaji, segun ica principo, ke la radiko ne devas variar en lua derivaji: do ol devas konservar sua myuskulo, qua esas quaze parto di lua signifiko, nam ol indikas, ke ol esas propra nomo. Exemple Ido esas la propra nomo di nia linguo: omna derivaji devas havar anke I mayuskula, por ke on videz klare, ke li venas de la propra nomo Ido. Povas existar dubo (dubito) nur pri la nomi di populi; on povas alegar ke Franco, exemple, ne esas propra nomo, ma komuna nomo di omna Franci. Ma on povas konsiderar ol, plu juste, kom la propra nomo di la franca populo. Pluse, on devas konsiderar, ke en la generala kazo la nomo dil populo derivas de la nomo dil lando, qua esas propra nomo; do same kam on skribas Azio (Azia), on devas skribar Azi-ano, Azi-ala, e c. Ma pro l’analogeso, on devos uzar mayuskuli anke por la nomi di populi, qui ne derivas formale de la nomi di landi: Anglo, Arabo, Berbero, Bretono, Britano, Dano, Franco, Gallo, Germano, Goto, Greko, Hispano, (Malayo korespondas a nula lando-nomo), Medo, Normando, Parto (por evitar intermixo kun parto!), Perso, Polono, Ruso, Saxono, Skito, Skoto, Somalo (Somal-lando), Suedo, Tataro, Toskano, Trako, Transilvano, Turko, Zuluo. Oportus korektigar nia vortolibri konforme ca regulo.
Nur pri kristano, mohamedano, on povas hezitar pri uzar la mayuskulo, pro ke ta nomi divenis vere komuna.
On ne devas uzar mayuskuli por la nomi dil monati (januaro, e c.), anke ne por la nomi di la dii (lundio, e c.).
Segun la regulo, on ne devus uzar mayuskuli por sioro, siorino; tamen, kande on abrevias li (S-o, S-ino), la mayuskulo igas li plu distingebla e rikonocebla.
E fine, yen la decido 1174 (agosto 1913, p. 324):
1174. On decidas, ke la derivaji de propra nomi esos skribata per minuskulo komencala (V, 745).
Gilles-Philippe